สตรีผู้นี้มิได้มีนามว่าถงหลานเฟย
จิตใจของคนในแคว้นเฉิงซาน ช่วงแรกที่ย้ายมาอยู่ที่นี่ศาลแห่งนี้เป็นที่พึ่งพาเยียวยาจิตใจของถงหลานเฟยจากการสู
้นจากการจมน้ำแท้ๆ แทนที่จะได้พักผ่อน ดันพาเดินมาตั้งไกล ตอนที่ชุนเหยียนชักชวนว่าจะพาไปไหว้
สิ้นแล้วหรือเจ้าคะ” หญิงชราย้อนถาม เพร
ม่ไกลแล้ว ตรงนี้แม้จะอยู่ใจกลางเมืองหลวง แต่กลับถูกแยกออกมาจากผู้คนได้อย่างน่าประหลาด บริเวณที่ถูกจัดตั้ง
ลักเป็นรูปตัวแทนองค์เทพ เธอก็จำได้ทันท
าคะ ชุนเหยียนจะไปหาของมาถวายท่านเทพ” หญิงชราบอกกับเจ้านาย
้ว่าปติมากรรมการทำรูปสมมติขององค์เทพ
ถงหลานเฟยหันกลับไปมองก็พบว่าเขาคือผู้ชายที่แต่งตัวด้วยชุดโบราณ และ
ี่
้านการช่วยเหลือความรักสักนิด แต่ตำนานถูกเล่าขานกันไปรุ่นสู่รุ่น เ
เอ่ยถามขึ้น เธอมั่นใจว่านี่เป็นฝีมือของเทพองค์นี้ไม่ผิดแน่
็นบทลงโทษของคนขา
่” หญิงสาวเถียงอย่างไม่ยอม ชายชราสั่นศีรษะไปมา ทั้งท
ว จำไม่ได้หรือไงว่า
แล้วก็ดีลกับยมบาลว่าจะไปไหนต่อ
ับความรักจากบิดามารดาเลย ผิดกับเจ้าที่บิดามารดาทั้งรักและเชิ
างผู้นี้ไม่ได้รับความรักแล
านเฟย ที่องค์เทพได้รู้ชะตาชีวิตของนาง ก็เพราะว่าเป็นคนประทานนางให้กับหลิวเฟยเหลียน มารดาของนางที่มากราบขอพรว่าอยากได้ลูก ตั้งแต่โตม
ด้วยการเป็นนาง แต่ทำให้ทุกคนได้รู้ว่านางมิใช่เหยื่อที่ใครจะมาคิดรังแกไ
งข้ามารับกรรมแทนแม่นา
สาวหันไปมองต้นเสียงจากชุนเหยียน ร่างของชายชราในชุดสีขาว
รอ” คนเป็นนายหันไปถามหญิงชรา แต
ชีวิตอยู่ในร่างนี้ต่อไป เพราะกลับเข้าร่างตัวเองไม่ได้อีกแล้ว ทั้งยังรู้อีกว่าต้องเตรียมตัวรับมือให้พร้อมกับความอาภัพอับโชคที่รออ