สตรีผู้นี้มิได้มีนามว่าถงหลานเฟย

ให้จนหมดถ้วย หญิงชราก็เริ่มเล่าเรื่องราวแสนอาภัพของหญิง

ี้นะ" หญิงสาวว่าขึ้นเมื่อได้ฟัง

แต่ฮูหยินเสียใจจนตรอมใจสิ้นตามไปอีกคน สมบัติที่มีก็เอาไปจัดพิธีศพให้กับนายท่านจนหมด เหลือไว้แต่จวนเปล่าๆ ก

าที่นี่

อหวังหลวงเจ้าค่ะ" หญิงชราว่าพลางหันมองออกไปที่นอกหน้าต่าง เมื่อห

ซึ่งพ่อแม่ก็ไม่ได้ภูมิใจเท่าไหร่ที่ฉันเป็นลูกสาว แต่พอดีว่ามีลูกยาก

บิดาของถงหลานเฟยนั้น เมื่อคืนวันที่ภรรยาให้กำเนิดบุตรสาวออกมา เขาเสียอกเสียใจจนต้องหนีไปดื่มสุราจนเมามาย ฝ่า

แต่นั้นมา นานวันจนเวลาล่วงเลยมาสิบแปดฝนสิบแปดหนาว คนที่เลี้ยงและดูแล

วันเกิดถงหยางไห่ดันดื่มเสียจนเมามาย และแผลหลุดวาจาที่เก็บกลั

นหน้าเจ้า แต่เจ้าดันเกิดมาเป็นสตรีเสียอย่างนั้น' เด็กน้อยอายุเพียงเจ็ดขวบต้องมารับรู้

ุตรที่คลอดออกมา นอกจากจะไม่ได้สร้างความภาคภูมิใจให้กับสามีของตนแล้ว ยังสร้างความเจ็บช้ำน้ำใจเสียอีก ก็เลยไ

องช่วยเหลือเขาใช่หรือไม่?" หญิงสาวหันไปถามคนที่รู้เรื่องทุกอย่างดีที่

ากเหล่าทหาร และทุกชีวิตที่ร่วมรบตามแผนที่เขาคิด โดยเฉพาะอย่างยิ่งคนที่เขาจะไม่มีวั

ด้รับคำตอบจากแม่นมชุนเหยียน แน่นอนว่าถ้าต้องเดาคำตอบก็ง่ายเพียงน

ือนให้ข้าในเมืองหลวง ให้เงินทองสนับสนุนให้ข้าได้ทำมาหากินเลี้

ฉพาะอย่างยิ่งได้ครองเรือนกับแม่ทัพหนุ่ม ที่เพิ่งจะพาชัยชนะกลับมาให้บ้านเมือง หนำซ้ำยังมีเชื้อพระวงศ์อีกต่างหาก" ถงหลานเฟยเล

าวก็คือเป็นน้องชายของฮ่องเต้องค์ปัจจุบันเจ้าค่ะ" แม่น

ราะเส้นสายงั้นสิ" หญิงชราถึงกั

ัวมาได้ยินเข้า อาจจะผิดใจกันเอาได้" คนพูดรีบยกมือขึ้นม

ถูกถามคำถามนี้ แม่นมชุนเหยียนก็ลอบกลืนก้อนน้ำลายลงคอ เธอเองก็ไม่แน่ใจ

ารณ์เล่าต่อกันมาว่า เป็นฝีมือของหนิงเซียง"

ียง? ใค

มน่ะสิเจ้าคะ ลืมสิ้นแล้วจริงๆ หรือ" คนถูกถามพยายามนึก แต่ก

ามไปตามตรง หากมิใช่เรื่องชู้สาว แล้วจะพากลับมาด้วย

้นังตัวดีน

ที่ชายแดน...กับท

สุขอยู่กับ...คนรัก" จากที่กำลังจะอารมณ์ข

ธอกำลังจะหย่อนตัวลงนั่ง

อยากแต่งงานกับฉันก็น่าจะถอนหม

ซียงเจ

ยฉันก็เพราะความหึงหวง ชุนเหยียนพาข้าไป