คุณอาขา

หนูลงไปรายงานตัวเด

นนี่แทบจะอิ่มทิพย์ก็ว่าได้ มันตื้นตัน มันดีใจจนอธิบายไม่ถูก คว

ถทัวร์ที่หมอชิต คนที่มารับกลับทำให้หัวใจของฉันเต้นแรงมาก เกือบปีแล้วที่

่อยครั้งที่อาปัถย์มักจะโทรศัพท์ไปหาแม่ฉันและคุยกันอยู่นานสองน

เวียงพิงค์ เก

าะไม่รู้จะพูดอะไร แต่ใจนั้นเต้นโ

่วยแม่ฉันถือกระเป๋า ส่วนของฉันคือเป้ที่ฉั

ิคนอื่นๆ แต่ฉันก็ไม่ได้สนใจ นั่นเพราะแม่พูดเสมอๆ ว่าอา

านของอาปัถย์เอง โดยบอกให้ฉันกับแม่พักผ่อนกันก่อน นอ

กแบบและตกแต่งไว้เป็นอย่างดี รอบๆ บ้านมีสวนกับบ่อ

ะอยู่กับเราที

ได้ห

มจะไ

ขืนเราหอบลูกมาอยู่ เดี๋ยวแฟนปัถย์จะอึดอัดไปด้

อนกันไม่ใช่เหรอ มีอะไรที

์ช่วยรับฟังเรื่องรา

ก้

ะปัถย์ ขอบใจที่เ

รียกเราว่าอา แทนที่จะ

กลุงปัถย์ก็

อนนี้รู้ความจริงว่าอาปัถย์ไม่ใช่ญาติทางสายเลือดของฉัน เพราะความที่เข้าใจว่าอาปัถย์เป็นญาติมาโดยต

ที่ความจริงอีกอย่างจะทำให้ใจฉันมันห่อเหี่ยวอีกครั้ง ที่ได้รู้ว

ที่อาปัถย์แนะนำ แม้อยู่ห่างจากมหาวิทยาลัยมาสักหน่อย แต่ราคาถูกและห้องก็สะอาด คอนโดมิเนียมเองก็น่าอยู่

ันต้องทำ ฉันกับแม่อยู่ที่บ้านอาปัถย์อีกสองวันก็นั่งรถทัวร์กลับเชียงราย แต่ล

เช่าไว้แล้วเอง เพราะแม่บอกว่าวันนี้อาปัถย์มีประชุม ก็เลยมารับไม่ได

าปัถย์มีของขวัญให้ฉัน นั่นคือชุดเครื่องเขียนกั

ไหมเวียงพิงค์ เร

งเล ก่อนจะหันไปคว้ามือแม่มากุมไว้ นั่