คุณอาขา

ั้งแรกระหว่างฉัน ที่ตอนนั้นยังเป็นเพียงเด็กหญิงเวี

ตรงหน้าเอ่ยทักทายฉันพร้อมกับส่งยิ้มมาให้ แต

ินอาปัถย์เ

ระโยคนี้ชัดเจน และเพราะอยากมองชายตรงหน้า ฉันจึงค่อยๆ

่หลังแม่สลับแอบมองเป็นระยะๆ ก็เขาดูดี ดูหล่อกว่าใครๆ นี่นา ตอนนั้นฉันย

ันทีไรฉันก็เอาแต่หลบมุมแอบดูตลอดเวลา พอโตขึ้นหน่อยก็เลี่ยงที่จะไม่ยอมลงมาหา บอกว่าทำการบ้านบ

ว่าฉันชอบอาปัถย์มาโดยตลอด นั่นทำให้ฉันรู้สึกบาป ที่แอบชอบญาติขอ

ฮ้

หายใจเฮือกๆ อ่าน

น่อยค

ก แม่เป็นก

มบนหน้าของแม่ ตอนนี้ฉันอยู่กับแม่แค่สองคนเท่านั้น พ่อของฉันประสบอุบัต

ด้หลายปี และคิดว่าแม่ฉันแต่งงานแล้ว จึงถือว่าเป็นคนนอก ไม่ค่อยส่งข่าวคราวมาให้รู้

องเช่ามันอาจไม่ใหญ่โตเหมือนบ้านเราหร

ม่ลงไปอยู่กับฉันจริงๆ แม้ตอนนี้จะไม่รู้ว่าตัวเองจะสอบได้

กๆๆ

ันรีบถาม เพราะระยะหลังๆ มานี้แม่ไ

แล้ว

นอนแม่จะได้อุ่น” ฉันเดินไ

บใจ

้ะ เดี๋ยวหนูอ่านหนังส

ไม่สบายและเป็นแบบนี้มาหลายปี ไปหาหมอก็หลายหนแต่อา

ทยาลัยดีๆ ที่อยากให้ฉันเรียน และฉันก็รู้ว่าที่นั่นคือมหาวิทยาลัยใ

มหน้าก้มตาเข้าบ้าน ท่าทางของฉันทำให้แม

่จ๋

ลูก” อ้อมกอดของแม่มั

่จ๋

นไร อย่าท้อ” คำพูดปลอบใ

ไปหาห้องเช่าที่ก

ืม

เป็นนิสิตแล้ว” ฉันบอกความจริงไป นั่นทำให้แม่ฉันรีบคลายอ้อ

หรอเวี

ฉันก็ยื่นใบประกาศผลสอบให้แม่ไป ซึ่ง

หน้าเศร้ามาแบบนั

าว่าถ้าหนูสอบไม่ต

นี้ น่