ผมเป็น(ภรรยา10ขวบ) ของพระเอกนิยาย!!

งไห้ดีใจหรือเสียใจดี พึ่งตาย ได้เกิดใหม่ควรจะด

าจะเป็นพระรองเพื่อนสมัยเด็กที่หลงรักนายเอกมาตั้งแต่เด็กเพียงแต่นายเอกไม่เคยเห็นเขาเป็นคนรัก ตัวร้ายศัตรูของ

ายเลย เมื่อลองย้อนทวนความทรงจำของทั้งตัวเองและของไซม่อนกลับพบว่าตอนนี้คือช่วง

ความคิดแบบนี้พ่อพระเอกก็ทั้งด่าทั้งตบตีพระเอกเสียหนักจนความสัมพันธ์พ่อลูก

ากกระโดดกัดหั

แบบนี้มาจากไหน คนตายทั้งคนย

ผมอ่านถึงกับต้องอินบ็อกซ์ไปถามว่าถ้าจะวางพล็อตให้ไซม่อนมีชีวิตที่น่าสง

เป็นพิเศษ แต่เหนือสิ่งอื่นใด คือผมอ่านแค่เพียงครึ่งเรื่องก็ต้องปามันทิ้ง อ่านจนครึ่งเรื่องผม

ว๊ยยย!!!'แถมตอนนี้ผมย

อเรื่องได้หรอกนะ'ถ้าเป็นตอนนี้ไซม่อนควรจ

ายนัก งั้นผมจะไม่ตาย ผมจะอยู่เป็นก้างพระนางอยู่แบบนี้เ

มคงไม่สามารถตื่นมาบอกว่าผมหายแล้ว จากนั้นพระเอกก็คงเฉดหัวผมส่ง บอกให้ผมไป

ไซม่อนจากไป พวกญาติๆก็ไม่ต่างจากฝูงไฮยีน่า ที่แทบจะกลืนกินทุกอย่างเหลือให้ไซม่อนสักนิดก็ไ

ทองคำนี้ไป ผม

ูกเจ้านายด่า ถูกหัวหน้าดูถูก ใช้ชีวิตเป็นทาสของเงิน อีกอย่างไ

ได้ทั้งเงินที่อยู่อาศัยพร้อมคนดูแล แถมยังขัดแข้งขัดขาพระเอกกับนายเอกให้ตัวเองซะใจเล่นๆได้อีก

่อ

ดออก เขาต้องเป็นเด็ก 10 ขวบผู้ใสซื่อตามแผนที่วางเอาไว้ ซึ่งเรื่องนี้ไซม่อนไม่ได้รู

อยยิ้มราวกับเด็ก ทั้งคำพูดที่แสนเป็นเด็กดี

ะคือเด็ก

ไม่ให้เกิดเร

สายตาดูไม่รู้สึกผิดกับอุบัติ

โคตรจะเสีย

าทางของเจ้าพระเอกนิยายคนนี้เขายิ่งรู้สึก

น่ครับ ถ้าบอกว่าคนนี้คือตัวร้ายผมก็เชื่อ ทำไมคนแบบนี้ถึงได้บทเป็นพระเอก

นออกหู เขาง้างมือเตรียมจะ

เลยครั

งเป็นเด็กดีเลยลุกออกจากเตียงจับแขนคุณพ่อเอาไว้อย่างแผ่วเบา ชนิดที่ว่าถ้าพ่อออกแรงผ

ยดาย

เสียเอง แต่ก็ต้องระงับอารมณ์ตัวเองเอาไว้ ทั้

ก ขนาดน้องเป็นแบบนี้ยังรู้จักเป็นห่วงแก แ

อีก!! ตบมันด้วย

งคงดูหงอยๆเล็กน้อยดูไม่ออกเลยว่าภายในกระตือรือร้นอ

ขอโ

ความรู้สึกผิด เมื่อใบหน้ายังคงเย็น

รับ มันไม่สำ

นข้างนอก แต่ก็ต้องพยายามเก็บอารมณ์ทุ

าครั้งหน้า

่ให้เหตุการณ์แบบนี้แล้วครับ"ไม่ต้องรอ

พ่อ!! อย่าไป

งแสดงละครเป็นเด็กดีเชื่อฟังว่านอนสอนง่ายตามความคิดของเขาที่ควรจะแสดงละครแบบนี้เลยไม่สามารถแสดงตัวตนอ