แค่เมียคนใช้ (ฟิว&ใบบัว)

ว.

รู้ว่าผมกับแม่จะย้ายเข้ามาอยู่ที่นี่มันเลยจะไปอยู่ที่อื่นถ้าผมกับแม่เฟื่องอยู่ที่นี่มันก็จะไม่อยู่มันบอกมันเกลียดผมเกลียดแม่ซึ่งในตอนนั้นผมไม่รู้ว่าตัวเองเป็นใครผมคิดว่าตัวเองคือลูกแท้ๆ ของแม่เฟื่องแล้วก็ป๊า ในตอนนั้นไอ้เตอร์มันไม่ฟังอะไรใครเลย และจากวันนั้นผมก็ไม่เจอกับมันอีกเลยรู้แต่เพียงว่ามันไปอยู่กับตากับยายของมันแทน จนเวลาผ่านไปหลายปีผมถึงได้เจอหน้ามันเห็นมันกลับที่บ้านมันมาหาป๊าแต่มันก็มาแค่แป๊บๆ ประเดี๋ยวประด๋าวก็กลับคือมาแบบขอไปทีมาแบบจำใจมามาแค่มากินข้าวกับป๊าเพราะถูกตากับยายของมันขอร้องแกมบังคับให้มา และวันหนึ่งป๊ากับป๊ากับแม่ก็บอกความจริงกับผมเรื่องขอ

่านจะไป ตอนที่ได้รู้บอกตามตรงว่าผมอึ้งไปเหมือนกันเพราะไม่คิดว่าตัวเองจะมีเงินเยอะมากมายขนาดนั้น และยิ่งผมรู้จำนวนเงินที่พ่อกับแม่ทิ้งเอาไว้ให้มันทำให้ผมรู้ว่าพ่อแม่ผมก็รวยอยู่ไม่น้อยเพราะตัวเลขหนึ่งร้อยล้านในบัญชีตรงหน้าของผมและมันเป็นชื่อของผมที่แม่เฟื่องเอามาให้ดูมันทำให้ผมรู้ว่ามันคือเรื่องจริงไหนจะจำนวนดอกเบี้ยเงินฝากที่มันขยับขึ้นทุกปีจนทำให้ผมแทบไม่ต้องทำอะไรเลยก็มีกินมีใช้สุขสบายไปทั้งชาติ แต่ถามว่าระหว่างเงินกับความอบอุ่นจากอ้อมกอดพ่อกับแม่ผมต้อ