icon 0
icon เติมเงิน
rightIcon
icon ประวัติการอ่าน
rightIcon
icon ออกจากระบบ
rightIcon
icon ดาวน์โหลดแอป
rightIcon

Happy ที่โสดอีกครั้ง

บทที่ 3 เราหย่ากันเถอะ

จำนวนคำ:1082    |    อัปเดตเมื่อ:13/12/2022

ฝนเริ่มตกหนักขึ้นเรื่อย ๆ หัวใจของเซินชูก็ยิ่งรู้สึกเหน็บหนาวมากขึ้น

เธอไม่รู้ว่าเธอคุกเข่าไปนานแค่ไหน เธอรู้เพียงว่าฝนหยุดตกแล้ว แต่ท้องฟ้ายังคงมืดอยู่

คนรับใช้สองคนที่เฝ้าเธออยู่ต่างหลับสนิทไปแล้ว จริง ๆ แล้ว ตอนนี้เธอสามารถลุกออกไปได้แล้วด้วยซ้ำ แต่เซินชูก็ยังไม่อยากที่จะยอมแพ้

เธอไม่เชื่อ ไม่เชื่อว่าป๋อมู่เหนียนจะใจร้ายใจดำถึงขนาดนี้

แต่บางครั้ง คนเราก็ไม่ควรซื่อเกินไป

ตอนฟ้าสว่าง ในที่สุดป๋อมู่เหนียนก็มา

เซินชูคุกเข่าทั้งคืน ร่างกายของเธอกำลังจะทนไม่ไหวแล้ว แต่เธอก็ยังต้องการคำตอบ

เธอใช้เล็บจิกฝ่ามือของตัวเอง ใช้ความเจ็บปวดปลุกให้ตัวเองมีสติ “คุณสงบสติอารมณ์แล้วใช่ไหม? ”

หากสงบสติอารมณ์ลงแล้ว ก็ฟังคำอธิบายของเธอหน่อย

ป๋อมู่เหนียนมองไปยังเซินชูที่อยู่ตรงหน้าเขา เซินชูมีสภาพทุลักทุเลจากการตากฝนมาทั้งคืน ดวงตาคู่งามไม่สามารถเก็บซ่อนความผิดหวังเอาไว้ได้ แต่แววตาของเธอกลับเต็มไปด้วยความดึงดัง

เขาถูกเธอมองจนรู้สึกไม่สบายใจ “เธอรู้ความผิดของตัวเองหรือยัง? ”

เซินชูอึ้งไปครู่หนึ่ง ทันใดนั้นก็รู้สึกว่าที่เธอคุกเข่าอยู่ที่นี่ทั้งคืนมันน่าขำสิ้นดี

แต่เธอคุกเข่าทั้งคืน รอเขาทั้งคืน เธอไม่ควรจะปล่อยสิ่งที่ทำให้เธอไม่พอใจให้ผ่านไปอย่างนี้

“เมื่อคืน ฉันไม่ได้ผลักหลินเซียงหยาตกน้ำจริง ๆ เธอกระโดดลงไปเอง”

เธอพูดพลาง พยายามลุกขึ้น จากนั้นก็เงยหน้ามองเขาอย่างนิ่ง ๆ “แต่ฉันรู้ว่าคุณไม่เชื่อ ดังนั้น.......”

“เราหย่ากันเถอะ ป๋อมู่เหนียน”

เราหย่ากันเถอะ ป๋อมู่เหนียน

ป๋อมู่เหนียนคิดว่าเช้านี้เขาจะได้ยินเซินชูสำนึกผิด แต่เธอไม่ได้สำนึกผิด แต่กลับพูดกับเขาว่าหย่ากันเถอะ

หลังจากเซินชูพูดจบก็เดินจากไปทันที เธอเดินไปอย่างช้า ๆ เพราะเธอคุกเข่ามาทั้งคืน หัวเข่าของเธอบวม และเจ็บมาก อีกทั้งเธอยังเปียกฝนมาทั้งคืน ทำให้เธอมีไข้สูง เธอก้าวเดินไปอย่างยากลำบาก แต่แม้จะเป็นเช่นนี้ เธอก็ยังเดินเชิดหน้า

ไม่นานเซินชูก็กลับมาถึงห้อง เธอกัดฟันส่งข้อความหาเฉินเซียว จากนั้นก็เก็บเข้าของที่มีไม่มากของเธอใส่กระเป๋าเดินทาง

ตอนที่เธอลากกระเป๋าเดินลงมายังชั้นล่าง ป๋อมู่เหนียนก็เดินขึ้นมาพอดี เซินชูไม่มองเขาแม้แต่หน่อย เธอเดินลากกระเป๋าไปที่ทางออกทันที

สภาพของเซินชูแย่มาก หลังจากพยายามฝืนตัวเองออกไปจากบ้านตระกูลป๋อแล้ว สายตาของเธอก็เริ่มพร่ามัว

โชคยังดีก่อนที่เธอจะหมดสติไป เฉินเซียวก็มาถึงพอดี

ตอนที่เฉินเซียวเห็นเซินชูลากกระเป๋าเดินทางมาอยู่ข้างถนนอย่างโซซัดโซเซ เฉินเซียวก็โมโหจนจะระเบิดออกมา

“ป๋อมู่เหนียน มันตายไปแล้วหรือไง? ”

เธอรีบลงจากรถ จากนั้นก็เอากระเป๋าเดินทางของเซินชูใส่ท้ายรถ เมื่อเธอเดินกลับมา ก็เห็นเซินชูหมดสติไป

“น้องห้า! ”

เฉินเซียวตกใจมาก รีบวิ่งเข้าไปประคองเธอไว้ ตอนที่ประคองตัวเซินชู ความร้อนในตัวเซินชูทำเอาเธอตกใจมาก

เฉินเซียวทั้งสงสารทั้งโกรธ เธออุ้มเซินชูเข้าไปในรถ “น้องห้า เดี๋ยวฉันจะพาเธอไปโรงพยาบาล”

เซินชูสลบไม่ได้สติ ตัวของเธอเอียงซบกับเบาะข้างคนขับ ใบหน้าของเธอซีดเผือดจนทำให้เฉินเซียวถึงกับไม่สบายใจ

เฉินเซียวไม่มีเวลาไปสะสางบัญชีกับคนของตระกูลป๋อ เธอเหยียบคันเร่งมุ่งหน้าไปยังโรงพยาบาลที่ใกล้ที่สุดทันที

เซินชูไข้สูงจนหมดสติ บ่ายมาถึงรู้สึกตัวตื่น

เมื่อเธอลืมตา ก็เห็นเฉินเซียวนอนฟุบอยู่ข้างขอบเตียง

เซินชูนิ่งอึ้งไป สิ่งที่เกิดขึ้นเมื่อไม่กี่ชั่วโมงก่อนยังอยู่ในมโนความคิดของเธอ ตอนนี้เมื่อคิดถึงเรื่องนี้ขึ้นมา เธอก็รู้สึกหนักอึ้งในใจ

เธอกลัวว่าจะทำให้เฉินเซียวตื่น เธอกัดฟันไม่ให้ตัวเธอร้องไห้ออกมา ในความมืดมีเพียงน้ำตาเท่านั้นที่ไหลออกมาไม่หยุด

เธอผิดเอง เธอไม่ควรคิดว่าเธอสามารถเปลี่ยนใจป๋อมู่เหนียนได้ หัวใจของเขามีแต่หลินเซียงหยามาโดยตลอด ตลอดสามปีที่ผ่านมา เธอก็เหมือนกับตัวตลก

ไม่น่าแปลกที่หลินเซียงหยาบอกว่าเธอโง่ ในเวลานี้เมื่อคิดดูแล้ว เธอไม่เพียงโง่ เธอยังเง่าด้วย

บนโลกนี้คงไม่มีผู้หญิงคนไหนโง่เท่าเธออีกแล้ว

เปิดรับโบนัส

เปิด
1 บทที่ 1 เขาไม่เชื่อเธอ2 บทที่ 2 เธอไม่ยอมรับผิด ก็ไม่ต้องให้เธอลุกขึ้น3 บทที่ 3 เราหย่ากันเถอะ4 บทที่ 4 ฉันต้องไปหย่า5 บทที่ 5 เซ็นหนังสือหย่าซะ6 บทที่ 6 ทั้งหมดนี้เป็นเพราะป๋อมู่เหนียน7 บทที่ 7 ป๋อมู่เหนียนยังไม่ซื่อสัตย์เท่ากับหมาตัวหนึ่งด้วยซ้ำ8 บทที่ 8 ก็แค่ผู้หญิงที่ไม่เจียมตัวคนหนึ่งเท่านั้น9 บทที่ 9 เซินชู เธอคิดว่าเธอเป็นใคร?10 บทที่ 10 เซินชู เธอบ้าไปแล้วเหรอ?11 บทที่ 11 เธอดูเหมือนจะมีชีวิตที่ดีหลังจากการหย่า12 บทที่ 12 เธอยังมีคุณสมบัติไม่พอ ป๋อมู่ชิง13 บทที่ 13 ยังมีคนรักใหม่ของเธอด้วย14 บทที่ 14 คืนนี้พวกนายเจอของดีแล้ว15 บทที่ 15 เซินชู เธอก็คือเทพธิดาคนใหม่ของฉัน16 บทที่ 16 อย่าบอกว่าป๋อมู่เหนียนก็อยู่ด้วย?17 บทที่ 17 แลกเปลี่ยนกันไม่ได้18 บทที่ 18 ไม่สนใจสิ่งที่เขาทำเพื่อเธอ19 บทที่ 19 หน้าตาดีมาก20 บทที่ 20 เซินชูมาอยู่ที่นี่ได้ยังไง?21 บทที่ 21 เซินชูไม่พอใจกับคำพูดนี้22 บทที่ 22 ฉันจ่ายได้23 บทที่ 23 แค่นี้ยังขายหน้าไม่พออีกเหรอ?24 บทที่ 24 ได้ งั้นฉันจะรอเธอ25 บทที่ 25 ป๋อมู่ชิงทำได้แค่นี้เองเหรอ?26 บทที่ 26 คนผู้นี้จะใจดีขนาดนี้เหรอ?27 บทที่ 27 คุณทำให้เพื่อนของฉันกลัว28 บทที่ 28 อย่าแตะต้องตัวฉันจะดีกว่า29 บทที่ 29 มีมาแต่ไม่มีกลับ ก็เสียมารยาทซิ30 บทที่ 30 ถึงคราวของป๋อมู่ชิง31 บทที่ 31 ฉันยังชอบเอาคืนแบบเท่าทวี32 บทที่ 32 คุณหนูป๋ออยากคุกเข่าเหรอ?33 บทที่ 33 เมื่อก่อนไม่กล้า ตอนนี้ไม่จำเป็น34 บทที่ 34 นายจะทำอะไรได้?35 บทที่ 35 รถราคาแพงเท่านั้นที่ทั้งสองคนคู่ควร36 บทที่ 36 เธอคิดว่าไง?37 บทที่ 37 เมียเก่านายจะเดบิวต์เหรอ?38 บทที่ 38 เซินชูหลุดจากความทุกข์แล้วเหรอ?39 บทที่ 39 ไม่จำเป็น ฉันถือว่าเขาตายไปแล้ว40 บทที่ 40 ทำไม นายก็อยากจีบเซินชู?41 บทที่ 41 เป็นอย่างที่คิดไว้42 บทที่ 42 เธอไม่ได้รู้สึกอะไรกับฟู่เหยียนเลย43 บทที่ 43 ไหนบอกว่าเต้นรำไม่เป็นไม่ใช่เหรอ?44 บทที่ 44 เธอด่าเขาว่าเป็นหมาเหรอ?45 บทที่ 45 เกี่ยวอะไรกับฉันด้วย?46 บทที่ 46 ตอนนี้เธอแค่ต้องการหาเงินเท่านั้น47 บทที่ 47 อย่าไปโดนใบหน้าเขาหลอกเข้าให้48 บทที่ 48 ขอบคุณที่ชมฉัน49 บทที่ 49 เพื่อนของผู้ชายเลว ๆ มันก็เลวเหมือนกัน50 บทที่ 50 เซินชู พนันกันไหม?51 บทที่ 51 ตระกูลป๋อวิเศษมาจากไหน52 บทที่ 52 เซินชูเธอนี่ฉลาดจริง ๆ53 บทที่ 53 เซินชูไต่เต้าไปหาคุณฟู่จริงเหรอ?54 บทที่ 54 ต้องการให้ผมช่วยไหม?55 บทที่ 55 ว่าทีแฟนสาวในอนาคตสอนมาดี56 บทที่ 56 เธอต้องการเงินเท่าไหร่57 บทที่ 57 โลกมันแคบจริง ๆ58 บทที่ 58 ไหนบอกว่าจะมาหาหนุ่ม ๆ59 บทที่ 59 แม่ของนายรู้หรือเปล่าว่านายหว่านเสน่ห์ไปทั่ว?60 บทที่ 60 ไปหาแฟนในอนาคตของเขา61 บทที่ 61 ไม่อยากทำแล้วเหรอ?62 บทที่ 62 พูดตามตรง ฉันเริ่มอิจฉาแล้ว63 บทที่ 63 คุณกำลังขู่ผมเหรอ?64 บทที่ 64 คุณฟู่ คุณยังยืนรอฉันอยู่เหรอคะ?65 บทที่ 65 งานอดิเรกของผมก็คือคุณเซิน66 บทที่ 66 ไม่มีความสุขก็แค่ร้องไห้ออกมา จะทำเป็นเข้มแข็งไปทำไม?67 บทที่ 67 คุณฟู่หว่านเสน่ห์เก่งนะคะ68 บทที่ 68 ผู้ชายขาดมือขนาดนั้นเลยเหรอ?69 บทที่ 69 วันนี้ดวงไม่ค่อยดีสักเท่าไร70 บทที่ 70 ไม่มีใครสูงส่งกว่ากันหรอก!71 บทที่ 71 ผู้ชายคนนั้นเป็นใคร?72 บทที่ 72 เกิดเรื่องใหญ่73 บทที่ 73 ใครเป็นคนทำเรื่องชั่ว ๆ แบบนี้กัน?74 บทที่ 74 คราวนี้หนูจะไม่ห้ามแล้วค่ะ75 บทที่ 75 ผู้ชายคนนั้นเป็นใคร76 บทที่ 76 ไม่แพงหรอก แค่ห้าพันล้านเอง77 บทที่ 77 ความฝันอะไรของฉันกำลังจะพังทลาย?78 บทที่ 78 ฉันจะสอนวิธีขอโทษให้พวกคุณดู79 บทที่ 79 ตระกูลป๋อเป็นพวกชอบรังแก80 บทที่ 80 หนูไม่ได้ซื่อบื้อขนาดนั้นนะ81 บทที่ 81 พ่อแม่เธอสั่งสอนมายังไง?82 บทที่ 82 ผมรักลูกสาวของผม83 บทที่ 83 ผมไม่ยอมรับ84 บทที่ 84 โกหกซึ่ง ๆ หน้า85 บทที่ 85 อย่าโผล่หน้ามาให้ลูกสาวฉันเห็นอีก86 บทที่ 86 คุณอย่าได้คิดเพ้อเจ้อเลย87 บทที่ 87 เมืองหนานมีตระกูลเซินครอบครัวเดียว88 บทที่ 88 ไม่ปิดบังฐานะที่ร่ำรวยของเธอแล้วใช่ไหม?89 บทที่ 89 ฉันไม่รู้90 บทที่ 90 ฟู่เหยียนชอบเธอ91 บทที่ 91 ความรักนั้นไร้ค่า92 บทที่ 92 งั้นก็มาทำเรื่องที่สนุก ๆ กันสิ93 บทที่ 93 งั้นผมก็ไม่มีหลักการอะไร94 บทที่ 94 เซินชูกำลังบอกว่าเธอมันขยะงั้นเหรอ?95 บทที่ 95 คุณติดค้างบางอย่างผมอยู่96 บทที่ 96 ความหวง แปลก ๆ ของผู้ชาย97 บทที่ 97 เเล้วคุณผิดหวังไหม?98 บทที่ 98 ฟู่เหยียนเขาดูเหมือนจะจริงจังนะ99 บทที่ 99 ไอ้หมาป๋อทำเรื่องแย่ ๆ งั้นเราก็แย่กลับ100 บทที่ 100 คุณต้องการพูดอะไรกันแน่?