ลืมใจสายใยรัก

ลืมใจสายใยรัก

ปลายฟ้า

5.0
ความคิดเห็น
7.5K
ชม
40
บท

หญิงสาวพบชายหนุ่มในคืนที่ฝนพรำเธอเจอเขานอนจมกองเลือดอยู่ที่ริมแม่น้ำข้างพงหญ้าในขณะที่เธอกลับมาจากการซื้อวัตถุดิบมาทำขนมขายหลังจากที่เธอช่วยพาเขาส่งโรงพยาบาลเธอเองก็หมั่นคอยไปเยี่ยมเยียนตลอดเป็นเวลาเกือบอาทิตย์กว่าชายหนุ่มจะฟื้นขึ้นหญิงสาวคิดไว้ว่าเมื่อเขาฟื้นขึ้นเมื่อไรเธอจะได้หมดธุระที่ต้องมาดูแลเขาเสียที เหตุการณ์มันไม่ได้ง่ายอย่างที่คิดเพราะชายหนุ่มกลับจำอะไรไม่ได้เสียอย่างนั้นเลยทำให้ทั้งสองต้องใช้ชีวิตอยู่ด้วยกันจนทำให้เกิดเป็นความรักขึ้นมา แล้วเหตุการณ์เลวร้ายก็ได้เกิดขึ้นซ้ำสองในเมื่อจู่ๆชายหนุ่มก็ได้หายตัวไปหญิงสาวตามหาเท่าไรก็หาไม่เจอเมื่อเวลาผ่านไปร่วมเกือบสามสี่เดือนเธอกลับมาเจอเขาอีกทีในฐานะลูกจ้างที่โรงแรมของเขาแต่เขากลับจำเธอไม่ได้หญิงสาวไม่รู้ว่าเกิดอะไรขึ้นกับชายหนุ่ม และตอนนี้เธอพึ่งรู้ตัวว่าเธอเองได้ตั้งท้องลูกของเขาไปแล้วในเมื่อชายหนุ่มจำเธอไม่ได้แล้วเธอจะทำอย่างไรดีอีกอย่างฐานะของเธอและเขามันก็แตกต่างกันอย่างสิ้นเชิงหญิงสาวจะจัดการกับเรื่องนี้ยังไงติดตามกันได้ในเรื่องลืมใจสายใยรักเลยนะคะ

บทที่ 1 ท่านประธานจอมโหด

โรงแรมXXX

08.00น.

“อุ้ปป...แหวะ...”

น้ำเมยมาถึงที่ทำงานได้สักพักก็เกิดอาการเวียนหัวคลื่นไส้ขึ้นมาดื้อๆเสียอย่างนั้นทำเอาเธอวิ่งเข้าห้องน้ำแทบไม่ทันเธอไม่คิดว่าอาการที่เป็นตอนที่ตื่นนอนมันจะยังไม่หาย

“โอเคมั้ยแก...นี่ฉันว่าวันนี้เลิกงานแล้วไปหาหมอหน่อยเถอะ”

อิงฟ้าเห็นเพื่อนสาวของเธอคลื่นไส้อาเจียนอยู่บ่อยๆเป็นแบบนี้มาหลายวันแล้วและดูว่าอาการมันจะหนักขึ้นเรื่อยๆอีกด้วยเธอเองบอกให้น้ำเมยไปหาหมอหลายครั้งแล้วแต่หญิงสาวก็กลัวว่ามันจะเสียงานเสียเงินเสียเวลาจนเธอเห็นท่าไม่ดีแล้วยังไงวันนี้เธอก็ต้องลากเพื่อนของเธอไปให้หมอตรวจให้ได้

อิงฟ้าและน้ำเมยเป็นเพื่อนกันมาตั้งแต่เด็กๆพึ่งจะมาแยกย้ายกันตอนเรียนจบ ม.6 เพราะว่าอิงฟ้าต้องมาเรียนต่ออยู่ที่กรุงเทพกับแม่ส่วนน้ำเมยหลังจากจบ ม.6 แล้วก็ไม่ได้เรียนต่ออีกเลยเพราะหญิงสาวเองอยู่กับยายเพียงสองคนและยายของเธอก็มีอาชีพเพียงแค่ขายขนมหวานเธอจึงไม่อยากสร้างภาระให้กับยายของเธออีกอย่างยายของน้ำเมยเองก็แก่มากแล้วหญิงสาวจึงตัดสินใจให้ยายของเธอพักแล้วเธอเองเป็นคนมาขายแทนจนวันนึงยายของน้ำเมยเสียหญิงสาวจึงเหลือตัวคนเดียว

จนอยู่มาวันหนึ่งหญิงสาวได้พบกับชายหนุ่มแปลกหน้าเธอได้ช่วยเหลือเขาเอาไว้เธอไม่รู้ว่าเขาบาดเจ็บมาจากอะไรเพราะหลังจากที่ชายหนุ่มฟื้นเขาได้ความจำเสื่อมหญิงสาวจำต้องช่วยเหลือให้ที่พักและดูแลเขาไปก่อน

พอนานวันเข้าหญิงชายอยู่ใกล้กันทำให้ก่อเกิดเป็นความรักขึ้นมาแต่ด้วยโชคชะตาที่ไม่เป็นใจกับหญิงสาวจู่ๆวันนึงชายหนุ่มก็ได้หายสาบสูญจากชีวิตของเธอไปแถมบ้านและที่ดินของเธอก็ถูกยึดจากเจ้าหนี้นอกระบบที่ยายของเธอได้เอาที่ดินไปจำนองไว้ทำให้น้ำเมยกลายเป็นคนไม่มีที่อยู่และที่ทำกิน

โชคดีที่อิงฟ้ากลับไปเที่ยวที่บ้านเกิดของเธอทำให้เจอกับน้ำเมยอิงฟ้าเห็นว่าน้ำเมยมีฝีมือในการทำขนมหวานและอีกอย่างที่ทำงานของเธอก็พึ่งจะมีเชฟขนมหวานลาออกไปอิงฟ้าจึงชวนน้ำเมยมาอยู่ด้วยกันที่กรุงเทพมหานครเมืองใหญ่ที่จะให้ชีวิตใหม่แก่น้ำเมยได้

เมื่อน้ำเมยได้เข้ามาทำงานที่โรงแรมในฐานะเชฟขนมหวานเป็นลูกน้องในแผนกของอิงฟ้าได้ไม่นานก็ทำให้ชื่อเสียงของของหวานที่โรงแรมแห่งนี้เลื่องลือเป็นอย่างมากเหมือนเป็นซิกเนเจอร์ของโรงแรมนี้ไปเลย

ไม่ว่านักท่องเที่ยวที่ไหนมาก็ต้องมาชิมขนมหวานที่โรงแรมนี้กันทุกรายทำให้ตอนนี้ทั้งอิงฟ้าและน้ำเมยต่างก็ได้รับคำชมอย่างไม่ขาดปาก

“พวกเธอท่านประธานจะมาแล้วเตรียมตัวออกไปต้อนรับกันได้แล้วเร็วถ้าใครช้าพี่บอกไว้ก่อนว่าท่านดุมากเลยขอบอก”

นุดีหัวหน้าฝ่ายบุคคลรีบเดินมาตามพนักงานทุกคนให้ไปเตรียมตัวรอต้อนรับท่านประทานที่เข้ามาทำงานวันนี้เป็นวันแรกหลังจากที่หายไปเกือบหกเดือน

นุดีเองรู้กิตติศัพท์ของท่านประธานดีว่าเนี้ยบแค่ไหนดังนั้นเธอเป็นหัวหน้าฝ่ายบุคคลต้องเตรียมการให้พร้อมไม่อย่างนั้นเธอจะโดนดุเอาได้

“ไหวมั้ยแกพี่นุดีเรียกแล้ว”

อิงฟ้าถามน้ำเมยที่ยืนหน้าซีดจนแทบไม่มีเลือดฝาด

“ไหวอยู่แก..ว่าแต่ท่านประธานเราก็เจออยู่ทุกวันไม่ใช่หรอ”

น้ำเมยหันมาถามอิงฟ้าด้วยสีหน้าสงสัยเพราะเธอเองไม่เข้าใจว่าเมื่อก่อนพวกเธอยังไม่ต้องออกไปต้อนรับท่านประทานทุกวันเลยแต่ทำไมวันนี้ทุกคนกลับลุกลี้ลุกลนในการเตรียมตัวต้อนรับกันนัก

“นั่นแค่คนที่รักษาการแต่ท่านประทานคนนี้ฉันก็ไม่รู้เหมือนว่าเค้าหายไปไหนมาหลายเดือนแล้วแต่ฉันจะบอกให้แกรู้ไว้เลยนะว่าคุณมาคัสทั้งโหดทั้งเจ้าระเบียบมากเลยขอบอกไปเร็วแก”

อิงฟ้าพูดไปด้วยพลางเดินจูงมือน้ำเมยที่เดินหน้าซีดไปด้วยเพราะถ้าหากพวกเธอยังคงไปช้าคงจะโดนสายตาและวาทะที่เชือดเฉือนอีกเป็นแน่เพราะอิงฟ้าเคยโดนมาแล้วสมัยที่เข้ามาทำงานใหม่ๆ

อิงฟ้าและน้ำเมยเดินมาถึงจุดตรงหน้าโรงแรมที่มีพนักงานแทบทุกแผนกยืนเรียงแถวกันอยู่เมื่อยืนได้ไม่นานก็มีรถตู้หรูสีดำขับมาจอกที่หน้าโรงแรมทันใดนั้นเองพนักงานทุกคนที่ตอนแรกต่างจัดระเบียบเครื่องแต่งกายและยังคุยเสียงจอกแจกจอแจกันอยู่กลับนิ่งเงียบพร้อมทั้งยืนตัวตรงพร้อมกันทั้งหมดอย่างกับมีรีโมทกดสั่ง

น้ำเมยเองเมื่อเห็นพนักงานทุกคนยืนนิ่งงันเป็นระเบียบมันทำให้เธอต้องทำตามอัตโนมัติโดยที่ไม่มีใครสั่งเธอคิดในใจว่าท่านประธานคนนี้คงจะโหดหน้าดูไม่เช่นนั้นทุกคนคงไม่มีอาการเช่นนี้

“ยินดีต้อนรับการกลับมานะคะท่านประธาน”

“ครับ”

เมื่อชายใส่สูทสีดำของแบรนด์ดังตัวสูงดูมีสง่าน่าเกรงขามลงมาจากรถได้นุดีฝ่ายบุคคลก็กล่าวคำต้อนรับโดยทันทีพนักงานทุกคนต่างก้มหน้าก้มตาโค้งคำนับให้กับชายหนุ่มที่ทุกคนต่างรู้กันว่าคือท่านประธานใหญ่ของโรงแรมนี้และเป็นหุ้นส่วนของโรงแรมอีกมากมายหลายแห่ง

มีเพียงน้ำเมยเท่านั้นที่ยังยืนตัวตรงอ้าปากค้างเมื่อได้เห็นท่านประธานหนุ่มเธอไม่อยากจะเชื่อสายตาของตัวเองว่าชายหนุ่มที่เธอเฝ้าคอยและตามหามาตลอดตอนนี้เขาจะยืนอยู่ที่ตรงหน้าของเธอ

อ่านต่อ

หนังสืออื่นๆ ของ ปลายฟ้า

ข้อมูลเพิ่มเติม
อุ้มรักซาตานร้าย

อุ้มรักซาตานร้าย

โรแมนติก

5.0

เมื่อสาวสุดเปิ่นไม่เหลือใครในครอบครัวมีความคิดพิเลนที่อยากจะมีลูก แต่ติดตรงที่เธอไม่มีสามี เป้าหมายของเธอในตอนนี้คือเขาหนุ่มมาดเนี้ยบโปรไฟล์ดีที่จะให้ความฉลาดกับลูกได้มากกว่าเธอ เมื่อหญิงสาวสุดเปิ่นเพิ่งเสียคนในครอบครัวไปจนเหลือตัวคนเดียวแต่ในความโชคร้ายก็ยังมีความโชคดีอยู่บ้างเมื่อเธอนั้นดันถูกหวยตั้งหลายสิบล้านตอนนี้เธอมีครบทุอย่างขาดอย่างเดียวที่เธออยากจะมีก็คือมีลูกแต่ไม่มีสามีนั่นเองเพราะเธอเห็นครอบครัวที่ล้มเหลวจากตัวอย่างของแม่เธอมาแล้วเพราะฉะนั้นเธอจึงคิดว่าเธอมีเงินที่จะเลี้ยงลูกเสียอย่างยังไงเธอก็เลี้ยงคนเดียวได้ และตอนนี้เธอก็มีเป้าหมายคนที่จะเป็นพ่อของลูกเธอแล้วด้วยเขาเป็นคนที่มีประวัติขาวสะอาดรูปหล่อชาติตระกูลดีเป็นเจ้าของธุรกิจแถมยังฉลาดกว่าเธอหลายร้อยเท่าถ้าเทียบกับความเฉิ่มของเธอหากเธอต้องหาคนมาเป็นพ่อของลูกก็ต้องฉลาดแบบชายหนุ่มคนนี้นี่แหละลูกของเธอจะได้รับความฉลาดจากเขาไปเยอะๆ เรื่องราวความวุ่นวายจากความคิดพิเลนเช่นนี้จะเป็นอย่างไรต่อไปติดตามได้ในเรื่อง อุ้มรักซาตานร้ายได้เลยนะคะ

One night คืนนั้นฉันต้องการแค่ลูก

One night คืนนั้นฉันต้องการแค่ลูก

โรแมนติก

5.0

เกริ่น “คืนนั้นฉันนอนกับเค้าเพราะต้องการแค่ลูก ใครจะไปคิดว่าเค้าจะตามหาฉันจนเจอแล้วสั่งให้ฉันทำร้ายลูกในท้องตัวเองเล่า ไอ้มาเฟียบ้าฉันจะทำยังไงกับเค้าดี” “ทำให้เค้ารักแกไง” กลิ่นชวาก็แค่อยากจะมีลูกเพื่อให้พ้นการถูกแม่เลี้ยงจับตัวไปใช้หนี้เท่านั้น คืนนั้นเธอต้องการแค่ลูก ไม่ได้คิดว่าชีวิตจะพลิกผันจนได้มาอยู่ท่ามกลางมาเฟียใจดำที่ไม่อยากให้ลูกเธอเกิดมา เพื่อนเธอก็ช่างหาเป้าหมายมาให้ถูกคนเสียจริง ชีวิตวาดิมมันเต็มไปด้วยอันตรายรอบด้าน แค่เอาชีวิตตัวเองให้รอดไปวันๆ ยังยาก หากจะต้องมีจุดอ่อนให้ศัตรูทำลายเขาก็ต้องรีบกำจัด ใครจะไปคิดว่าการนอนกับผู้หญิงที่ถูกใจแค่คืนเดียวจะทำให้เขามีปัญหาตามมาจนปวดหัว ตัวอย่างบางตอน “ความเห็นแก่ตัวของคุณมันทำให้ตัวผมกำลังเดือดร้อนรู้ไหม” วาดิมสาดเสียงแข็งใส่กลิ่นชวากับเพื่อนของเธอที่เป็นต้นเหตุทำให้เขาเป็นพ่อคนโดยที่ไม่ได้ตั้งใจ “ถ้าคุณไม่มานอนกับฉันทุกอย่างมันจะเกิดขึ้นไหมล่ะ อย่ามาว่าฉันเห็นแก่ตัวอย่างเดียวเลย คุณมันก็เห็นแก่ได้เหมือนกันนั่นแหละ” กลิ่นชวายังไม่เลิกปากเก่ง เด็กคนนี้จะเกิดมาไม่ได้หากเขาไม่ร่วมกระทำกับเธอด้วย ทั้งหมดทั้งมวลมันก็ไม่ใช่ผลงานของเธอคนเดียวเสียเมื่อไหร่ “ถ้าพวกคุณไม่วางยาผมวันนั้นผมคงจะมีสติไม่หลงเชื่อคุณว่าไม่ต้องป้องกัน” กลิ่นชวาหันไปถลึงตากับเพื่อนรัก ส่วนพิริสาก็ได้แต่พยักหน้าน้อยๆ รายละเอียดความจริงเป็นเช่นไรเธอถูกบังคับให้เล่าให้หมดไปแล้วจริงๆ “ช่างเหอะน่า เด็กคนนี้ฉันรับผิดชอบเองได้คุณไม่ต้องห่วงว่าฉันจะให้ลูกไปยุ่งกับคุณหรอก พูดจริงสาบานเลย” “ผมนัดหมอเอาไว้แล้ว ผมจะพาคุณไปเอาเด็กออก” “ไม่นะ อย่าเห็นแก่ตัวสิ เด็กน้อยตาดำๆ คนนึงกำลังจะลืมตาดูโลกเลยนะ ถึงคุณไม่รักเค้าแต่ฉันรัก คนไม่มีหัวใจอย่างคุณไม่เข้าใจหรอก” วาดิมยืนจ้องตากับกลิ่นชวาอย่างไม่มีใครยอมใคร ไม่กี่วินาทีหลังจากนั้นชายหนุ่มก็คว้าปืนออกมาจากเอวและจ่อปลายกระบอกปืนสั้นไปที่หน้าท้องของหญิงสาว “อ๊าย/ว๊าย” สองสาวสวยตกใจกอดกันแน่นขึ้นกว่าเดิม แต่มิวายคนที่ไม่ค่อยจะยอมใครง่ายๆ อย่างกลิ่นชวาก็รีบตั้งสติและหันมาต่อว่าวาดิมอีกรอบ “พ่อแม่คุณรู้ไหมเนี่ยว่าคุณเป็นคนแบบนี้ เกิดเป็นลูกผู้ชายซะเปล่าไม่มีความเป็นสุภาพบุรุษเลย” แม้หัวใจจะเต้นจนแทบจะหลุดกระเด็นออกมาข้างนอกแต่กลิ่นชวาก็ยังทำใจดีสู้เสือ พูดไปจ้องตาชายหนุ่มไปไม่สะทกสะท้าน “พอเถอะว่าน” พิริสาที่กลัวจนตัวสั่นรีบปรามให้เพื่อนรักสงบปากก่อนที่จะตายกันหมด ตอนนี้พิริสารู้แล้วว่าวาดิมอยู่ระดับไหน เขาสามารถทำให้พวกเธอหายสาบสูญไปได้แค่ไม่กี่วินาที แถมใครก็เอาผิดคนอย่างเขาง่ายๆ ไม่ได้ด้วย หากย้อนเวลากลับไปได้เธอจะไม่ล็อคเขาเป็นเป้าหมายให้กลิ่นชวาเลย “จะไปไหนล่ะ ไม่ยิงฉัน...ล อื้อ” พิริสายกมือปิดปากกลิ่นชวาขณะที่เพื่อนเธอกำลังพูดตามหลังวาดิมที่กำลังเดินออกไปจากห้อง “อยากตายมากหรือไงถึงได้พูดแบบนั้นน่ะ” พิริสาในตอนนี้สั่นไปทั้งตัว “ไม่ตายหรอก อีตานั่นไม่กล้ามาทำผิดที่บ้านเมืองเราหรอก” “ไม่กล้ากับผีอะไรล่ะ รู้ไหมว่าพ่อของลูกแกเค้าเป็นใคร” “ก็แค่นักธุรกิจเพื่อนเจ้านายแกไม่ใช่หรือไง คงจะรวยพอๆ กับเจ้านายแกใช่ไหมล่ะ” “หัวหน้ามาเฟียค้าอาวุธที่รัสเซียเลยโว้ย สามารถทำให้เราหายไปโดยที่ไม่มีใครเอาผิดได้ด้วย พูดแล้วฉันก็อยากจะร้องให้ เมื่อกี้ที่แกท้าทายเค้า ฉันฉี่จะราดอยู่แล้วรู้ไหม” พูดไปปาดน้ำตาไป ไอ้ที่บอกว่าพูดแล้วอยากจะร้องให้น้ำตามันไหลมาก่อนคำพูดแล้ว “อ้าว แกหาใครมาให้ฉันเนี่ย? ไหนบอกแค่นักธุรกิจธรรมดาไง” ตัวของกลิ่นชวาชาวาบตั้งแต่ปลายเท้าขึ้นมายังใบหน้า ตอนนี้ก็กำลังรู้สึกขนหัวลุกกลืนน้ำลายไม่ลงคอ ตอนนี้เหมือนเธอกำลังขึ้นหลังเสือไปแล้วเลย จะเอายังไงกับชีวิตต่อไปดีล่ะเนี่ย เธอจะสามารถปกป้องลูกในท้องได้หรือไม่ แล้วชีวิตที่อยู่ท่ามกลางความเป็นความตายทำให้เธอต้องเจออุปสรรคอะไรบ้าง ติดตามได้ในนิยายเรื่อง One night คืนนั้นฉันต้องการแค่ลูก ได้เลยค่า... เนื้อหาในนิยายล้วนเกิดจากจินตนาการของผู้เขียน ไม่ได้มีเจตนาอ้างอิงถึงใครหรือสิ่งใด ขอทำความเข้าใจ ณ ที่นี้ด้วยนะคะ ติดตามผลงานใหม่ๆ หรือพูดคุยกับไรท์ได้ที่ FB นิยาย ปลายฟ้า หากชื่นชอบนิยายที่ไรท์เขียน ฝากกดติดตามนามปากกา ปลายฟ้า เป็นกำลังใจให้ไรท์ด้วยน้า ขอบคุณมากค่ะ

เพลิงสวาทถ่านไฟเก่า

เพลิงสวาทถ่านไฟเก่า

โรแมนติก

5.0

“บอกกับผมว่าฐานะเรามันต่างกันเกินไป แต่คุณก็มีผู้ชายรวยๆผลัดกันมาส่งที่หอไม่ซ้ำหน้า นี่เหรอไม่อยากคบคนรวย หรืออยากหว่านเสน่ห์เพื่อเก็บแต้ม ทำให้เค้ารักแล้วก็เฉดหัวเค้าทิ้งแบบนี้เหรอ” “หยุดดูถูกริตานะคะ ออกไปจากห้องริตาเดี๋ยวนี้” สายตาที่มองเขาเต็มไปด้วยความตื่นกลัวเพราะตอนนี้ภูตะวันไม่เหมือนผู้ชายคนเดิมที่เธอรู้จักสักนิด สายตาของเขาแข็งกร้าวทั้งคำพูดคำจายังไร้ซึ่งความเป็นสุภาพบุรุษคนเดิมที่เธอเคยรู้จัก เนื้อหาทั้งหมดเกิดจากจินตนาการของผู้เขียน ไม่ได้มีเจตนาอ้างอิงถึงใครหรือสิ่งใด ขอทำความเข้าใจ ณ ที่นี้ด้วยนะคะ คำเตือน นิยายเป็นเรื่องรักโรแมนติก ดราม่า มีเรื่องเกี่ยวกับการเสียลูกในท้อง พระเอกบังคับขู่เข็ญนางเอก แต่ไม่มีนอกกายนอกใจ หากรับเรื่องแบบนี้ได้ไปต่อกับนิยายไรท์ได้เลยค่ะ

ลวงรักสามีตัวร้าย

ลวงรักสามีตัวร้าย

โรแมนติก

5.0

เขาพาเธอขึ้นไปยังจุดสูงสุดของความสุข แล้วก็ถีบเธอล่วงหล่นลงมาตกในเหว เจ็บดีจังเลย ออกไปจากชีวิตฉัน...นายสามีตัวร้าย เนื้อหาในนิยายล้วนเกิดจากจินตนาการของผู้เขียน ไม่ได้มีเจตนาอ้างอิงถึงใครหรือสิ่งใด ขอทำความเข้าใจ ณ ที่นี้ด้วยนะคะ แม้ครอบครัวจะหาใครมาให้ดูตัวทำความรู้จักไม่รู้กี่ครั้งต่อกี่ครั้งเธอก็ไม่คิดที่จะตกลงปลงใจคบกับใครหากไม่เห็นความเป็นไปได้ว่าจะคบกันถึงวันแต่งงานและใช้ชีวิตไปด้วยกันได้ตลอดจริงๆ จนงานวันเกิดอายุครบ 26 ปี เธอก็ได้เจอกับใครคนนั้น คนที่เธอเห็นเพียงแวบแรกก็รู้ว่าเขาคือคนที่เธอกำลังรอ เขามีชื่อว่าดาเนียลเล นักธุรกิจหนุ่มชาวอิตาลีที่รับสืบทอดกิจการเป็นเจ้าของบริษัทผลิตรถยนต์หรูในอิตาลีแทนคนพ่อและแม่ที่เสียและกอบกุมธุรกิจอีกหลายอย่างในมือ คราแรกที่รู้ว่าเขาสนใจเธอจากปากของพี่ชายก็ดีใจจนแทบอยากจะกรีดร้องอย่างบ้าคลั่งไม่ห่วงคำว่ากุลสตรี ขอบคุณโชคชะตาที่นำพาให้เขาได้มาเป็นเพื่อนทางธุรกิจกับพี่ชายของเธอ และขอบคุณโชคชะตาที่นำพาคนที่เธอเฝ้ารอให้ได้มาพบกันเสียทีหลังจากเพื่อนฝูงต่างก็มีคู่หรือแต่งงานมีลูกกันไปแล้ว เมื่อได้พบกับนักธุรกิจหนุ่มตาน้ำข้าวแสนสุขุมได้เพียงวันเดียวเขาก็ขอเธอเป็นแฟนจากนั้นก็บินเที่ยวไปเทียวมาหาเธออยู่พักใหญ่ จนกระทั่งหลังจากนั้นไม่นานเขาก็ทำการเซอร์ไพรซ์ของเธอแต่งงานบนเครื่องบินส่วนตัว เธอตอบตกลงในทันทีเพราะก่อนหน้ารู้สึกว่าเขาและเธอช่างเข้ากันได้ดีเหลือเกิน ประกอบกับความอยากจะเป็นแม่คนเพราะเห็นเพื่อนมีลูกสาวลูกชายน่ารักน่าชังเลยอยากจะมีบ้าง ชีวิตของเธอหลังแต่งก็ได้ย้ายไปอยู่ที่อิตาลี ชีวิตความเป็นอยู่สุขสบายมีเรื่องง้องอนตามประสา และอุปสรรคที่ทำให้เธอต้องเจ็บตัวบ้าง จนกระทั่งหลังการแต่งงานผ่านพ้นไปไม่เท่าไหร่ จู่ๆ เธอก็ได้ล่วงรู้ว่าความรู้สึกโชคดีที่เจอผู้ชายดีๆ มันเป็นเรื่องจอมปลอมหมดทั้งสิ้น ความหวังที่อยากจะแต่งงานเพียงครั้งเดียวและอยู่กับสามีคนเดียวไปจนตายก็พังทลายไม่เหลือชิ้นดี ฝากนิยายเรื่อง ลวงรักสามีตัวร้ายไว้ในอ้อมใจทุกคนด้วยนะคะ

เผลอใจรักสามีเถื่อน

เผลอใจรักสามีเถื่อน

โรแมนติก

5.0

ในคืนเข้าหอ...เจ้าบ่าวของเธอเปลี่ยนไป จากคนสุภาพอ่อนโยน กลายเป็นคนดิบเถื่อนในทันตา ทว่า...เธอก็ทำใจตัดเขาออกไปจากชีวิตไม่ได้ ตัวอย่างบางตอน แควก “อ๊าย...” หลังจากหลับลงไปด้วยความเพลียที่ต้องต้อนรับแขกเหรื่อในงานแต่งมาทั้งวัน เธอหลับตาลงไปได้ไม่ถึงชั่วโมงจู่ๆ ก็มีมือของใครบางคนกำลังฉุดกระชากชุดเจ้าสาวของเธอจนขาดวิ่น ผ้าชิ้นหนาบวกกับแรงกระชากสร้างความเจ็บแสบให้เนื้อนวลนุ่มนิ่มของเธอไม่น้อยจนต้องระบายความเจ็บเป็นเสียงกรีดร้อง “อื้อ...” ยังไม่ทันที่จะได้ส่งเสียงร้องอีกครั้ง มือหนาของคนที่ขึ้นชื่อว่าเป็นสามีก็กดปิดปากของเธอเอาไว้ ดวงตากลมโตเพ่งมองไปยังชายหนุ่มที่เคยสุภาพและอ่อนโยน ทว่าตอนนี้เธอมองเขาแล้วไม่หลงเหลือความรู้สึกนั้น ดวงตาของเขาที่จ้องมองเธอแข็งกร้าวดิบเถื่อน ประดุจเสือร้ายที่กำลังจะขย้ำเหยื่อ คนที่กำลังคร่อมอยู่บนตัวของเธอคือคนที่เธอเพิ่งเข้าพิธีแต่งงานด้วยจริงๆ หรือ เนื้อหาในนิยายไม่ว่าจะเป็นชื่อคนหรือสถานที่และเหตุการณ์ต่างๆ ล้วนเกิดจากจินตนาการของผู้เขียน ไม่ได้มีเจตนาอ้างอิงถึงใครหรือสิ่งใด ขอทำความเข้าใจ ณ ที่นี้ด้วยนะคะ นิยายเรื่องนี้เป็นเรื่องแรกที่ไรท์เขียน ปี2024 หลังจากห่างหายจากการเขียนนิยายในนามปากกาปลายฟ้าร่วมหกเดือน หวังว่าผลงานชิ้นนี้ของไรท์จะทำให้นักอ่านมีความสุขทุกเวลาที่อ่านนะคะ ...ปลายฟ้ากลับมาแล้วค่า หากชื่นชอบฝากกดติดตามนามปากกา กดนิยายเพิ่มเข้าชั้นหนังสือ กดหัวใจเพื่อเป็นกำลังใจให้ไรท์ด้วยนะคะ ขอบคุณมากๆ ค่ะ สามีเถื่ิอน นี่น่าจะเถื่อนแค่ไม่กี่ตอนนะคะ อิๆ ในเรื่องนี้ส่วนมากจะหวานละมุน แล้วไปดราม่านิดหน่อยช่วงท้ายๆ แต่รวมๆ มีแต่ความหวานเสียส่วนใหญ่ค่ะ (ปล นิยายเรื่องเก่าๆ ของไรท์ที่เคยลงเอาไว้ กำลังทยอยรีไรท์นะคะ หากเจอคำผิดต้องขออภัย ไรท์กำลังเตรียมรื้ออัปเดตใหม่ทั้งหมดค่ะ)

หนังสือที่คุณอาจชอบ

ทะลุมิติมาเป็นบุตรสาวหญิงหม้าย

ทะลุมิติมาเป็นบุตรสาวหญิงหม้าย

l3oonm@
5.0

จือหลินเธอเป็นเด็กกำพร้า ที่ถูกมารดาทอดทิ้งไว้ที่โรงพยาบาลตั้งแต่วันแรกที่ลืมตามาดูโลก ต่อมาทางโรงพยาบาลจึงส่งตัวเธอให้กับสถานสงเคราะห์ พออายุได้สามปี ก็มีองค์กรหนึ่งมารับเลี้ยงตัวเธอ แต่พวกเขาเลี้ยงเธอและเด็กคนอื่นๆ ไว้เพื่อเป็นหนูทดลองเท่านั้น ครั้งแรกที่ถูกนำตัวมา ต่างก็โดนจับฉีดยาเข้าสู่ร่างกาย เพื่อหาเด็กที่เลือดต้านเชื้อที่ฉีดเข้าไปได้เท่านั้น หากร่างกายทนรับไม่ไว้สิ่งที่ทางองค์กรมอบให้คือความตาย จือหลินอาจเป็นเพราะเลือดของเธอพิเศษกว่าเด็กคนอื่น ไม่ว่าฉีดยาตัวไหนเข้าสู่ร่างกายเธอก็ทนรับได้ทั้งนั้น นับจากนั้นมาเธอจึงถูกเลี้ยงดูจากองค์กรมาอย่างดี เรื่องการศึกษาเธอก็สามารถเรียนรู้ทุกสิ่งได้อย่างเต็มที่ แต่เพราะความฉลาดของเธอจึงถูกส่งให้เรียนวิทยาศาสตร์การแพทย์และเรียนแพทย์ควบคู่ไปด้วย เมื่อเรียนจบมาแล้ว จือหลินยังคงทำการให้องค์กรเช่นเดิม แม้จะไม่ได้เป็นนักฆ่าเช่นเพื่อนคนอื่นที่มาพร้อมกัน แต่เธอก็ต้องฝึกไม่ต่างจากพวกเขา ยิ่งเมื่อต้องนำเด็กเข้ามาเป็นหนูทดลองเช่นเดียวกับเธอในตอนเล็ก ต่อให้ไม่อยากทำก็ต้องทำ หากฝ่าฝืนไม่ทำการชิปที่ถูกฝังอยู่ในตัวจะถูกกระตุ้นให้ได้รับความทรมานทันที นานวันเข้า ความดำมืดก็ก่อเกิดในใจ ไม่ว่าจะฉีดยาให้เด็กร้ายแรงเพียงใดจือหลินก็เลิกรู้สึกผิดไปเสียแล้ว เพราะการทำงานของเธอตลอดหลายปีที่ผ่านมาทำให้ทางองค์กรยกย่องและมักจะให้สิ่งดีๆ กับเธอเสมอ เมื่อมีชิปตัวหนึ่งที่ถูกสร้างขึ้นมาเพื่อฝังมิติอีกห้วงหนึ่งไว้ภายในร่างกาย จือหลินนางก็ได้รับเลือกให้ทดลองใช้สิ่งนี้ด้วยเช่นกัน จือหลินถูกฝังชิปมิติเข้าที่แกนสมองของเธอ ความเจ็บปวดที่ได้รับทำให้เธอแทบสิ้นสติ เมื่อชิปถูกฝังลงไปแล้ว เพียงไม่นานก็มีเสียงจากระบบให้เธอยืนยันตัวตน ก่อนที่จะปรากฏภาพต่างๆ ภายในหัวของเธอ ของจากภายนอกล้วนแต่ถูกส่งเข้าไปเก็บไว้ด้านในได้ทั้งสิ้น หากเป็นเนื้อสด ผักผลไม้ ยังคงความสดอยู่เช่นเดิมแม้จะเก็บไว้นานมากเพียงใด ห้วงมิติของจือหลินเหมือนเป็นห้องสูทในคอนโดของเธอเองที่มีทุกอย่างพร้อมใช้อยู่ภายใน แม้แต่ห้องทดลอง ห้องทำงานของเธอก็ปรากฏอยู่ในนั้นเช่นกัน นับจากนั้นจือหลินจึงซื้อของเขาเก็บภายในมิติของเธอเป็นจำนวนมาก ตัวเธอเพียงผู้เดียวที่สามารถเข้าออกในห้วงมิติได้ วันเวลาผ่านไปจนจือหลินล่วงเข้าวัยสามสิบปี เธอสามารถผลิตยาที่ทำให้ทั่วโลกจับตามองออกมาได้ ยายื้อชีวิตจากความตาย แต่การทดลองของเธอที่ผ่านมาต้องใช้คนจำนวนมากในการเข้าทดลอง จือหลินสามารถยื้อชีวิตของชายชราที่กำลังจะหมดลมหายใจให้กลับมามีชีวิตปกติได้ เมื่อเธอกักตัวเขาไว้ได้หกเดือนเห็นว่าไม่มีสิ่งใดที่ผิดปกติจึงคิดจะปล่อยเขาออกไปใช้ชีวิตเช่นเดิม แต่แล้วสิ่งที่ไม่คาดคิดก็เกิดขึ้น เมื่อชายชราที่กำลังจะเดินออกจากห้องทดลองล้มลงต่อหน้าทุกคนที่เข้าร่วมชื่นชมผลงานของเธอ จือหลินรีบเข้าไปตรวจดูความผิดปกติทันที ก็พบว่าเขาหยุดหายใจเสียแล้ว เจ้าหน้าที่ทั้งหมดจึงต้องพาชายชราคนนั้นกลับเข้าไปในห้องทดลองเพื่อหาสาเหตุ ผ่านไปเพียงสองครึ่งชั่วโมงเขากลับลืมตาขึ้นมาอย่างไม่น่าเชื่อ แต่แววตาที่มองมาทางทุกคนได้เปลี่ยนไป ในดวงตาของชายชราผู้นั้นมีเพียงตาขาวไม่มีตาดำเช่นคนมีชีวิต “เกิดเรื่องอะไรขึ้น” ผู้อำนวยการองค์กรเดินเข้ามาหาจือหลินแล้วเอ่ยถามอย่างตื่นตระหนก เพราะนักข่าวที่ข่าวเชิญมายังอยู่ที่ด้านนอกเพื่อรอฟังคำตอบ “ขอดิฉันตรวจสอบก่อนค่ะ” จือหลินกุมหน้าผากอย่างมึนงง เธอก็ไม่เข้าใจเช่นกันว่าเป็นแบบนี้ไปได้อย่างไร คนทั้งหมดยืนมองชายชราที่เดินท่าทางประหลาดอยู่ในห้องทดลอง ในตอนนี้เขาเริ่มหยิบสิ่งของทำร้ายตัวเองอย่างบ้าคลั่ง เจ้าหน้าที่คนหนึ่งรีบวิ่งเข้าไปในห้องทดลองเพื่อห้ามไม่ให้เขาทำร้ายตัวเอง ชายชราเมื่อได้ยินเสียงคนเดินเข้ามาก็พุ่งเข้ามาหาอย่างรวดเร็ว และเริ่มกัดกินเนื้อตัวของเขาอย่างโหดร้าย คนที่เห็นเหตุการณ์ทั้งหมดต่างยกมือขึ้นปิดปากอย่างตกใจ เพราะกลัวข่าวเรื่องนี้จะรั่วไหล ผู้อำนวยการสั่งให้คนไปแจ้งนักข่าวให้กลับไปก่อน ทางองค์กรจะแถลงการณ์เรื่องนี้ในภายหลัง เจ้าหน้าที่ที่ถูกทำร้ายล้มลงเสียชีวิตไม่นานก็มีสภาพไม่ต่างจากชายชราคนนั้น เสียงวุ่นวายไม่ได้จบลงที่ห้องทดลองของจือหลินเพียงแห่งเดียว เพราะห้องทดลองอื่นก็ล้วนพบเหตุการณ์เช่นนี้ไม่ต่างกัน ผู้อำนวยการจำต้องส่งสัญญาณเคลื่อนย้ายเจ้าหน้าที่ออกจากตึกทดลองให้เร็วที่สุด จือหลินไม่รู้ว่ายาของนางจะสร้างผลเสียมากถึงเพียงนี้ เพราะเจ้าหน้าที่หลายคนล้วนจบชีวิตจนกลายเป็นซอมบี้ไปเสียแล้ว ตึกทดลองถูกปิดตาย เพื่อไม่ให้ซอมบี้ที่อยู่ด้านในออกมาสร้างความเสียหายภายนอกได้ “เรื่องนี้ดิฉันขอจัดการด้วยตนเองค่ะ” จือหลินเดินเข้าไปหาผู้อำนวยการที่ห้องทำงานของเขา เพื่อบอกสิ่งที่เธอคิดว่าอย่างดีแล้วในหลายวันที่ผ่านมา เมื่อเห็นว่าผู้อำนวยการไม่ห้ามในสิ่งที่เธอจะทำจือหลินจึงเดินไปที่หน้าตึกทดลองพร้อมระเบิดเวลาในมือ เธอคิดจะทำลายสิ่งของทุกอย่างที่เธอสร้างขึ้นมาลงด้วยมือของเธอเอง จือหลินเปิดประตูตึกทดลองแล้วรีบปิดลงทันที เธอเดินเข้าไปที่กลางตึกให้มากที่สุดเท่าที่จะทำได้ เพราะระหว่างทางเธอต้องคอยต่อสู้กับซอมบี้ที่จะเข้ามาทำร้ายเธอไปด้วย เสียงสัญญาณระเบิดดังขึ้น จือหลินหลับตาลง พร้อมทั้งถอนหายใจให้กับเรื่องราวในชีวิตที่ผ่านมา เสียงระเบิดดังไปทั่วบริเวณพร้อมทั้งตึกทดลองที่ถล่มลงมาจนแทบไม่เหลือซาก “เจ็บชะมัด” จือหลินร้องครางออกมาเบาๆ แต่เมื่อรู้สึกตัวได้เธอก็รีบพยุงตัวขึ้นนั่งอย่างรวดเร็วพร้อมมองไปรอบๆ อย่างไม่อยากเชื่อ เธอคิดว่าตายไปแล้วเสียอีก แต่ทำไมถึงได้มีความรู้สึกเจ็บได้ “นี้มันเรื่องบ้าอะไรอีกว่ะเนี่ย” จือหลินเบิกตากว้างอย่างไม่อยากเชื่อ รอบๆ ตัวเธอในตอนนี้เป็นป่าทึบ มือของเธอก็ไม่ใช่ของเธออย่างแน่นอนเพราะมีขนาดเล็กราวกับเป็นเด็กน้อยคนหนึ่งเท่านั้น ตอนที่เธอมึนงงสับสน เรื่องราวความทรงจำของเจ้าของร่างก็ไหลเข้าสู่หัวของเธอจนต้องลงไปนอนดิ้นกับพื้น

ได้กลับมาครานี้...ข้าจะไม่แต่งงาน

ได้กลับมาครานี้...ข้าจะไม่แต่งงาน

หลงเวลา
5.0

ฉินเซี่ยหรู คุณหนูใหญ่แห่งสกุลฉิน นางสิ้นอายุขัยจากการถูกสามีอย่าง หวงจิงอวี่ทำร้ายจิตใจด้วยการรับอนุเข้ามาอยู่ในจวนมากมาย เขามิเคยร่วมเตียงกับนางเลยสักครั้งจนอนุที่รับมานั้นตั้งครรภ์ อำนาจในการดูแลเรือนของนางจึงดูไร้ค่า เพราะแม่ของสามีก็ดูถูกที่นางมิสามารถมีทายาทสืบสกุลได้ นางจะมีได้เช่นไรกัน ในเมื่อสามีที่แต่งนางมานั้นมิเคยร่วมเตียงกับนางเลยสักครา จนนางตรอมใจและดับสูญไปในที่สุด ผู้ใดจะรู้เรื่องราวหลังจากนั้น ฉินเซี่ยหรูได้กลับชาติไปเกิดในร่างของหลานสาวขี้โรคของนาง แต่ทว่าการได้เกิดใหม่ในครั้งนี้ทำให้ร่างกายของหลานสาวนั้นกลับมาแข็งแรงราวปาฏิหารย์ สตรีที่เคยมีอายุยี่สิบสามปี แต่บัดนี้กลับกลายมาอยู่ในร่างของเด็กหญิงอายุเจ็ดขวบ นางตั้งมั่นเอาไว้แล้วว่าในอนาคต นางจะมิยอมแต่งงานอีกต่างหาก แต่เมื่อได้พบเจอกับเขา นักปราชญ์หนุ่มที่เพิ่งย้ายมา นางจึงเปิดใจและอยากแต่งงาน นั่นเป็นเพราะเขาทำให้นางได้รู้จักความรักที่แท้จริง... ความรักที่ไม่เคยได้รับรักตอบจากชาติภพก่อน

ย้อนเวลากลับมาเป็นท่านแม่

ย้อนเวลากลับมาเป็นท่านแม่

Zuey
4.0

เฉียวลู่ นักแสดงแถวหน้าของจีนมีข่าวฉาวออกมาทำให้ทางต้นสังกัดของเธอสั่งให้เธองดออกสื่อชั่วคราว จึงเป็นโอกาสที่หาได้ยากสำหรับคนงานยุ่งตลอดทั้งปีของเธอที่จะได้พักผ่อน เฉียวลู่เดินทางกลับบ้านเกิดของเธอและการกลับไปครั้งนี้ทำให้ชีวิตของเฉียวลู่เปลี่ยนไปตลอดการ ฉีหมิงเยี่ยน อนุชาองค์เล็กของฮ่องเต้แห่งแคว้นฉี ถูกลอบปลงพระชนม์ระหว่างที่เดินทางมาทำหน้าที่เจรจาสงบศึกกับเเเคว้นเซียว เพราะได้รับบาดเจ็บสาหัสทำให้ชินอ๋องความจำเสื่อมและได้รับการช่วยเหลือจากพ่อลูกตระกูลเฉียว เซียวยิ่น ฮ่องเต้แคว้นเซียวมีพระสนมมากมายเเต่กลับไม่สามารถให้กำเนิดพระโอรสได้โหรหลวงได้ทำนายเอาไว้ว่า ในอนาคตองค์รัชทายาทที่แท้จริงจะกลับมาเซียวยิ่นจึงมีรับสั่งให้ทหารออกตามหาพระโอรสและอดีตฮองเฮาของตนอย่างลับๆ ฉินอี้เหยา ได้รับบาดเจ็บสาหัสร่างลอยตามแม่น้ำมาพร้อมกับเด็กทารกในอ้อมแขนเมื่อฟื้นขึ้นมานางจึงแสร้งจำเรื่องราวในอดีตไม่ได้ เพื่อให้นางและบุตรชายมีชีวิตรอดต่อไป

บท
อ่านเลย
ดาวน์โหลดหนังสือ
ลืมใจสายใยรัก
1

บทที่ 1 ท่านประธานจอมโหด

07/01/2023

2

บทที่ 2 ตอนที่2หมูหยอง

07/01/2023

3

บทที่ 3 ตอนที่3ท้องกับใคร

07/01/2023

4

บทที่ 4 ตอนที่4 โชคชะตา

07/01/2023

5

บทที่ 5 ตอนที่5 ภาระที่เพิ่มขึ้น

07/01/2023

6

บทที่ 6 ตอนที่6 จำอะไรไม่ได้

07/01/2023

7

บทที่ 7 ตอนที่7 ที่มาของชื่อ

07/01/2023

8

บทที่ 8 ตอนที่8 ความทรงจำ

07/01/2023

9

บทที่ 9 ตอนที่9 ขอแต่งงาน

07/01/2023

10

บทที่ 10 ตอนที่10 พร้อมเริ่มงาน

07/01/2023

11

บทที่ 11 ตอนที่11 เรียกคุย

07/01/2023

12

บทที่ 12 ตอนที่12 ขอให้เป็นความลับ

07/01/2023

13

บทที่ 13 ตอนที่13 ยื่นหนังสือลาออก

07/01/2023

14

บทที่ 14 ตอนที่14 ตามตัวคนด่า

07/01/2023

15

บทที่ 15 ตอนที่15 ความลับหลุด

07/01/2023

16

บทที่ 16 ตอนที่16 กวนประสาท

07/01/2023

17

บทที่ 17 ตอนที่17 ท้อง

07/01/2023

18

บทที่ 18 ตอนที่18 บอกความจริง

07/01/2023

19

บทที่ 19 ตอนที่19 สืบเรื่อง

07/01/2023

20

บทที่ 20 ตอนที่20 บุกเข้าหา

07/01/2023

21

บทที่ 21 ตอนที่21 ลูกของผม

07/01/2023

22

บทที่ 22 ตอนที่22 ข้อตกลง

07/01/2023

23

บทที่ 23 ตอนที่23 เหนือกว่า

07/01/2023

24

บทที่ 24 ตอนที่24 พบครอบครัว

07/01/2023

25

บทที่ 25 ตอนที่25 คนดีโดยเนื้อแท้

07/01/2023

26

บทที่ 26 ตอนที่26 เริ่มแผนการ

07/01/2023

27

บทที่ 27 ตอนที่27 คู่รักที่น่าอิจฉา

07/01/2023

28

บทที่ 28 ตอนที่28 ภาพความจำ

07/01/2023

29

บทที่ 29 ตอนที่29 หนีคนใจร้าย

07/01/2023

30

บทที่ 30 ตอนที่30 บทเรียนของคนผิด

07/01/2023

31

บทที่ 31 ตอนที่31 ห้องหนังสือ

07/01/2023

32

บทที่ 32 ตอนที่32 ความจริง

07/01/2023

33

บทที่ 33 ตอนที่33 หน่วง

07/01/2023

34

บทที่ 34 ตอนที่34 แหวนดอกไม้

07/01/2023

35

บทที่ 35 ตอนที่35 ความสุขที่แท้จริง

07/01/2023

36

บทที่ 36 ตอนที่36 กัดกับหมาที่ไหนมา

07/01/2023

37

บทที่ 37 ตอนที่37 เสียงของหัวใจ

07/01/2023

38

บทที่ 38 ตอนที่38 สารภาพผิด

07/01/2023

39

บทที่ 39 ตอนที่39 ความจริงใจ

07/01/2023

40

บทที่ 40 ตอนที่40 ตอนจบ

07/01/2023