Login to MeghaBook
icon 0
icon เติมเงิน
rightIcon
icon ประวัติการอ่าน
rightIcon
icon ออกจากระบบ
rightIcon
icon ดาวน์โหลดแอป
rightIcon
พันธะรักโดยไม่ตั้ง [Bond Of Love - Accidence] SET : Bond Of Love

พันธะรักโดยไม่ตั้ง [Bond Of Love - Accidence] SET : Bond Of Love

รุ่งอรุโณทัย

5.0
ความคิดเห็น
63.4K
ชม
109
บท

ครั้งแรกที่เขาจากไปด้วยข้อเสนอเงินห้าล้านบาทกับเงื่อนไขที่ว่า เขาและเธอไม่เคยเกี่ยวข้องกัน แต่เมื่อผ่านไปหนึ่งปีเขากลับมาง้อขอคืนดี ใช้เวลาเพียงไม่กี่วันก็ทำให้เธอหลอมละลายในอ้อมกอดเขา และหลังจากนั้นอีกไม่นานเขายอมจากเธอไปอีกเป็นครั้งที่สอง ด้วยข้อเสนอที่ว่า “ได้! เพียงคุณสัญญาว่าจะไม่มีใครและจะอยู่เพียงลำพัง...แล้วผมจะไป”

บทที่ 1 บทนำ

เสียงดนตรีจังหวะครื้นเครงทำให้ผู้คนที่ได้ยินอดไม่ได้ที่จะต้องโยกตัวไปตามจังหวะอย่างเพลิดเพลินใจ คนที่มาที่นี่ร้อยทั้งร้อยคือความสนุกสนาน ซึ่งเอกรินทร์ที่โยกตัวไปมาเหมือนกับคนอื่นๆเป็นส่วนใหญ่จำต้องหยุดเมื่อหันมามองเพื่อนที่ตาเอาแต่จ้องมองแก้วใส่เครื่องดื่มที่ไม่เหมาะต่อผู้เยาว์

“แกจะเสกคาถาให้คุณธมนลอยออกมาจากแก้วหรือไงว๊ะ”

“พูดอะไรของแกว๊ะ”

“โถ่ววววว...คุณเพื่อนยังไม่รู้ตัวเหรอ...” เอกรินทร์เหล่ตามองจับผิดโดยไม่ปิดบัง “ผ่านมาหนึ่งปีแล้ว ตอนนี้แกน่าจะรู้ใจตัวเองได้แล้วนะว่าจริงๆแล้วแกชอบคุณธมนจริงๆ”

“แกแน่ใจเหรอว่าคนอย่างฉันจะชอบผู้หญิงที่เห็นแก่เงินแบบนั้น”

“เห็นแก่เงิน...แกบ้าหรือฉันหูฝาดกันแน่ที่ได้ยินแกพูดแบบนี้” วิลไม่ตอบคำถามเพื่อน เขากลับมาสนใจของเหลวในแก้วต่อ หนึ่งปีแล้วเหรอทำไมเขาเหมือนรู้สึกผ่านไปแล้วสักสิบปี เวลาช่างเดินช้านักแต่จะหนึ่งปีหรือสิบปีเขาก็ยังลืมเธอไม่ได้นั่นเป็นความจริงที่เกิดขึ้นที่เขาไม่อยากยอมรับ

เธอก็น่ารักดี (แค่หน้าตา) แต่คนระดับอย่างเขาหาน่ารักกว่าเธอได้ร้อยเท่าพันเท่า สิ่งที่วิลย้ำบอกตัวเอง ตั้งแต่ที่เขาจากเมืองไทยมาอีกครั้งเมื่อหนึ่งปีก่อน เขาก็ปฎิเสธเพื่อนในเรื่องการเดินทางกลับไปอีกครั้งตลอดหนึ่งปีที่ผ่านมา

“ฉันเจอเธอเมื่อสามสี่เดือนก่อน” เสียงที่ดังแทรกคลื่นเสียงดนตรี แม้จะไม่ดังมากแต่คนที่ตกอยู่ในภวังค์ก็ยังได้ยิน วิลหันไปมองเพื่อนทันที “อยากฟังต่อ...” เอกรินทร์กระเซ้าแหย่คนปากแข็ง

“ถ้าลำบากใจมาก เพื่อนก็ไม่ต้องเล่าก็ได้ อย่างไรแล้วฉันก็จ่ายค่าเหล้าให้แกอยู่ดี”

ฮาฮาฮา “ค่าเหล้าแกต้องจ่ายอยู่แล้วฉันถูกแกเชิญมานะครับ ค่าเหล้ายังถูกกว่าหลายเท่าถ้าเทียบกับค่าตั๋วเครื่องบินไทย-นิวยอร์ก นะเพื่อน”

“งั้นค่าที่พักแกก็จ่ายเองแล้วกัน”

อ้าวเฮ้ย!!! “เล่าแล้ว...จะว่าเธอเปลี่ยนไปก็พูดยาก แต่ตอนนั้นฉันที่คิดว่าต้องทักทายเธอเสียหน่อยก็เกือบหน้าแตก เพราะแม้จะมองเห็นกัน แต่เธอก็มองผ่านฉันเหมือนมนุษย์ร่วมโลกกันเท่านั้นว๊ะ”

“ไงต่อ”

“ฉันก็เกือบลืมเรื่องของแกกับเธอไปเลยจนได้มาเจอกับเธอตอนนั้น ฉันเลยสืบต่อนิดหน่อย ในวันนั้นบริษัทที่เธอทำงานอยู่มาเช่าห้องจัดงานสัมมนาเลยทำให้ฉันรู้ว่าเธอทำงานที่ไหนนะสิ”

“แกรู้เรื่องนี้มาตั้งแต่เมื่อสี่เดือนก่อน แต่พึ่งจะเปิดปากบอกฉันเนี่ยนะ”

เฮ้ย! “คุณเพื่อน...ก่อนจะด่าทางอ้อมช่วยยั้งคิดพิจารณาหน่อยได้มั้ยว๊ะ ว่าทำไมฉันต้องรีบแจ้นมาบอกแกด้วยละครับ ผมไม่ใช่บุรุษไปรษณีย์ที่มีหน้าที่ส่งข่าวที่คุณเพื่อนไม่ได้ต้องการจะรู้...ไม่ ใช่ หรือ ครับ”

“งั้นโปรเจตงานของแกก็ขนกลับเมืองไทยไปเลย”

“สัมพันธภาพความเป็นเพื่อนขาดสะบั้นลงเพียงแค่หนึ่งนารี...เออๆ เล่าต่อ ยังไม่หมด นอกจากจะทำงานในตำแหน่งผู้ช่วยเลขาของบริษัทนั้นแล้วเธอยังเรียนต่อด้วยนะ ประมาณว่ากลางวันทำงานกลางคืนก็ไปเรียน ตอนนั้นเธอต้องเดินทางกลับไทยแบบเร่งด่วนเลยยังไม่มีวุฒิปริญญาตรีเลย เงินเดือนตอนนี้ก็ไม่น่าจะได้เยอะ”

“มีแค่นี้”

“เจ้านายของเธอเป็นผู้หญิง”

“บอกฉันทำไมว๊ะ”

“ก็ตอนที่ฉันเจอเธอ บอกเลยว่าสวยขึ้นมาก ตอนเห็นครั้งแรกตอนนั้นจำเธอไม่ได้ยังคิดเลยว่าอยากจะเข้าไปทำความรู้จักให้มากขึ้น แต่พอเข้าไปใกล้ อ๋ายหย้า!!! ผู้หญิงของเพื่อนนี่หว่า”

“แกจะบอกว่า...เธอยังไม่มีใคร”

“แปลไทยเป็นไทยก็แบบนั้นแหละ เอาไงละ! รู้ขนาดนี้แล้วแกจะตัดสินใจว่ายังไง”

“ทำไมต้องตัดสินใจว๊ะ เรื่องระหว่างฉันกับเธอก็จบไปแล้ว ระหว่างเราสองคนไม่มีอะไรติดค้างกัน”

“แน่ใจเหรอว๊ะ เท่าที่ฉันได้ยินจากเพื่อนๆมา เขาว่าแกเก็บตัวอย่างหนักตั้งแต่กลับมาจากเมืองไทยเมื่อหนึ่งปีก่อน ใครๆก็ว่าแกเปลี่ยนไป เหมือนแวมไพร์ที่หัวใจหยุดเต้น”

“ฉันทั้งรวยทั้งหล่อ หาผู้หญิงที่ดีที่เพียบพร้อมได้ไม่ยาก ทำไมฉันจะต้องไปสนใจผู้หญิงแบบนั้นด้วย”

“เพียบพร้อม อืม...ก็จริง อย่างแกหาได้สบาย ก็โอเค๊! ถ้าแกรักผู้หญิงคนที่แกคิดว่าเพียบพร้อม เอาเถอะ! อีกนานอย่างแกไม่จำเป็นต้องรีบหาเมียมีลูก ไม่เหมือนกับคุณธมนหน้าตาอย่างเธอคงมีหนุ่มๆที่เพียบพร้อมมาเห็นและขายขนมจีบกับเธอเข้าสักคนสองคน ถึงตอนนั้นเธอก็ไม่จำเป็นต้องเหนื่อยแบบนี้ แกคิดดูต้องตื่นเช้ามาโหนรถเมย์เพื่อไปทำงาน เลิกงานแทนที่จะได้ไปแฮงค์เอ้าท์เหมือนคนอื่นๆ กลับต้องไปเรียนหนังสืออับเกรดตัวเอง เพื่อรายได้ที่มากขึ้นจากการทำงานอีกนิดหน่อย”

วิล นั่งเงียบคิ้วหนาขมวดเข้าหากันทันที ก็ตอนนั้นเขาผิดหวังกับเธอจริงๆ ถ้าเธอไม่ตอบตกลงรับเงินจำนวนนั้นของเขาเรื่องก็คงไม่เป็นแบบนี้ ตอนนั้นเขาคงจะมีข้ออ้างตามตอแยเธอเพื่อเรียนรู้เธอ เขาผิดเหรอที่จะคาดหวังผู้หญิงที่รักเขาที่ตัวเขามากกว่าทรัพย์สินเงินทองของเขาแม้เรื่องระหว่างเขากับเธอจะเป็นอุบัติเหตุก็ตามที

“แกรู้ได้ไงว่าเธอไม่มีใครจริงๆ การที่เจ้านายเธอเป็นผู้หญิงก็ไม่ได้เป็นการตอบโจทย์เรื่องนี้ บ้านเธอแกรู้หรือไงว่าเธอไม่ได้อยู่กับผู้ชายคนไหนสักคน” มือกำยำกอบกุมแก้วในมือแน่นขึ้นอย่างไม่รู้ตัว เมื่อจู่ๆเกิดมโนภาพของเธอกับผู้ชายคนอื่นขึ้น ความโกรธเกรี้ยวอย่างไร้เหตุผลก็เกิดขึ้นอย่างไม่รู้ตัว กรามแกร่งขบกัดกันจนซีกแก้มปูนโนนขึ้น

“นั่นสินะ เพราะบ้านทาวเฮ้าส์สองชั้นที่มีแค่สองห้องนอนผู้ชายฐานะระดับไหนกันที่เธอเลือก” แสดงว่ารู้จักบ้านของธมน ไอ้เพื่อนรัก...วิลคิดต่อในใจ

“ฉันกำลังคิดว่าถ้าจู่ๆ ฉันลุกขึ้นและเตะแกกลางร้าน การ์ดคุมร้านจะคิดว่าเกิดเหตุทะเลาะวิวาทกันหรือเปล่า”

“เป็นแบบนั้นไป...ทีแกยังลำใยฉันเลย แล้วแกไม่ลองมาเป็นฉันบ้างว่าจะลำใยแกมากแค่ไหน ไอ้คนปากแข็ง ชอบเขามาตลอดทำไมถึงไม่ไปจัดการให้เธอมาเป็นของแกอย่างถูกต้อง...อ๊ะอ๊ะ! ถ้าแกจะอ้างเรื่องเงินห้าล้านที่เธอรับไป ฉันว่ามันไม่แฟร์กับเธอ ทำไมแกไม่คิดบ้างว่าที่เธอรับเงินเพราะต้องการจบเรื่องราวระหว่างแก...คิดง่ายๆนะครับคุณเพื่อนที่ทั้งหล่อและรวยบางทีคุณเพื่อนอาจจะไม่ใช่ผู้ชายที่คุณธมนต้องการ แล้วใครจะมาการันตีว่าถ้าวันนั้นเธอไม่รับเงินแก แกหรือใครที่รู้เรื่องระหว่างแกกับเธอเข้าจะต้องคิดว่าเธอต้องการจับแก ในเมื่อแกมีจ่ายห้าล้านได้ถ้ายื้อกันต่อไปเธอก็อาจจะได้มากกว่านั้น การได้ใช้นามสกุลแกสบายไปทั้งชาติ แกว่ามั้ย”

วิลเงียบอีกครั้ง การที่มีบุคคลที่สามที่รู้เรื่องราวความจริงที่ถูกต้องให้เหตุผลอย่างเป็นกลางมันก็ไม่ต่างกับการเปิดทางสว่างให้กัน ทำไมเขาถึงคิดเหตุผลนี้ไม่ได้ ทำให้เขาอดย้อนคิดถึงเหตุการณ์วันนั้นไม่ได้ เขาไม่ได้ไปด้วยตัวเอง แต่ทุกการพูดคุยเจรจากันตอนนั้นก็เหมือนกับเขาร่วมอยู่ด้วยซึ่งถ้าคิดไตร่ตรองให้ดีๆ วันนั้นจบลงอย่างง่ายดายใช้เวลาไม่ถึงยี่สิบนาทีด้วยซ้ำ ต่างก็แยกย้ายกันกลับ

“ห้าล้าน ผมจ่ายให้คุณห้าล้านกับหนังสือสัญญาหนึ่งฉบับว่าต่อจากนี้ไปเราสองคนไม่รู้จักกัน เดินผ่านก็เป็นเพียงแค่คนแปลกหน้า” วิล เสนอเงื่อนไขซึ่งเธอต้องกระโดดคว้าไว้แน่นอนเพราะหลังจากนี้อีกไม่นานเมื่อเรื่องทางบ้านของเธอเปิดเผยต่อสังคม เธอก็จะเหลือแต่ตัว เงินห้าล้านเป็นการต่อลมหายใจให้กับเธอในการตั้งหลักกับการเปลี่ยนแปลงของชีวิตครั้งยิ่งใหญ่ เธอต้องตกลง...ตกลงอย่างแน่นอน

“ตกลง” เสียงตอบกลับทันทีดังเข้าสู่ปลายสาย คำตอบเป็นไปตามที่วิลคาดหวังไว้ แต่ทำไมหัวใจของเขากลับบีบรัดเบาโหวงอย่างแปลกประหลาด วิลที่อยู่ปลายสายเงียบทันทีเขาไม่ได้ไปพบเธอด้วยตัวเอง เขาส่งทนายไปโดยเปิดสปีกเกอร์โฟนพูดคุยผ่านทางโทรศัพท์

“ตรงไหนคะที่ฉันต้องเซ็น และพวกคุณเตรียมแคชเชียร์เช็คมาแล้วใช่มั้ยคะ” ประโยคแข็งกร้าวดังสะท้อนสู่โสตประสาทของคนที่อยู่ปลายสาย

วิลได้แต่ยกยิ้มมุมปาก ไม่รู้ว่ารอยยิ้มเยียดหยามที่เกิดขึ้นนี้เพื่อตัวเขาหรือเพื่อเธอ หญิงสาวได้มาโดยไม่ตั้งของเขา

“จู่ๆ ถ้าฉันกลับไปโผล่หน้าอยู่ตรงหน้าเธอ ฉันคิดว่าสิ่งที่ฉันต้องเจอก็ไม่ต่างกับที่แกเจอเมื่อสี่เดือนก่อน”

“แต่ฉันว่าไม่นะ ถ้าตอนนั้นแกเตรียมตัวมาอย่างดี แกต้องจับตามองแววตาของเธอไว้ ฉันว่ามันต้องกระตุกหรือแกว่งสักเสี้ยววินาที เพราะหน้าแกต้องพิเศษกว่าหน้าฉันว๊ะ” วิลมองเพื่อนพร้อมยักคิ้วให้ในทำนองว่าเพื่อนรักจะกวนเบื้องล่างต่อไปอีกนานมั้ย

“มองแบบนี้...ไม่ขำ” เอกรินทร์กระเซ้าอย่างอารมณ์ดีเมื่อเพื่อนเริ่มเปิดใจมากขึ้น

พึ่บ! เสียงประตูห้องถูกปิดลงเมื่อเจ้าของห้องกลับมาแล้ว วิลเดินไปยังบาร์รินเครื่องดื่มที่ไม่เหมาะกับผู้เยาว์ แต่จะว่าวัยไหนก็ไม่เหมาะทั้งนั้น เขาทรุดนั่งลงบนโซฟาหนังแท้ราคาสมฐานะคนอย่างเขา และหวนคิดถึงวิธีที่จะไปพบกับธมนอีกครั้งตามที่เพื่อนเสนอมาให้อย่างลื่นไหลอย่างกับว่าเจ้าเพื่อนรักทำการบ้านมาเป็นอย่างดี

“ตอนนี้คุณย่าของคุณธมนเข้าๆ ออกๆ โรงพยาบาลด้วยโรคชราภาพ เท่าที่ฉันรู้มาบางทีก็ต้องนอนโรงพยาบาลบ้าง นี่แหละโอกาสของแกที่จะเข้าหาทางคุณย่าฤทัย”

อ่านต่อ

หนังสืออื่นๆ ของ รุ่งอรุโณทัย

ข้อมูลเพิ่มเติม
รักดุจสายน้ำ [ Way to love ]

รักดุจสายน้ำ [ Way to love ]

โรแมนติก

5.0

...ความรู้สึกที่เธอมีให้กับเขามันหยั่งรากแก้วไปถึงกระดูกทุกมวลในร่างกายเธอแล้ว ถ้าให้เธอถอนมันตอนนี้มันจะต่างอะไรกับการเลาะกระดูกกันเล่า! 🌼 🌼 🌼 ตั้งแต่เล็กจนโตเธอไม่เคยใกล้ชิดผู้ชายคนไหนที่ไม่ใช่สายเลือดเดียวกันมาก่อน มันไม่ใช่พึ่งเกิดขึ้นแต่มันค่อยๆ เติบโตขึ้นอย่างแข็งแรงต่างหาก ความรู้สึกที่เธอมีให้กับเขามันหยั่งรากแก้วไปถึงกระดูกทุกมวลในร่างกายเธอแล้ว ถ้าให้เธอถอนมันตอนนี้มันจะต่างอะไรกับการเลาะกระดูกกันเล่า! ปิ้ง! นั่งอยู่แบบนี้นานแค่ไหนเธอแทบไม่รู้ตัวจนมีข้อความเข้ามาในโทรศัพท์ ‘พี่จะออกไปข้างนอก อยากได้อะไรอยากกินอะไรส่งข้อความมานะ’ ลำธารมองประโยคที่ปรากฎบนหน้าจอด้วยใบหน้าซีดเผือก ‘...ส่งข้อความมานะ’ ไม่มีช่องโหว่ตรงไหนให้เธอได้มีความหวังเลยว่าเขาจะชวนเธอไปด้วย “พี่หัสพาลำธารไปด้วย” หญิงสาวพร่ำเพ้อเพียงลำพัง แม้ได้ไปแล้วจะต้องเจ็บปวดยามที่ต้องเห็นเขาอยู่กับผู้หญิงคนนั้น แต่ถ้าเธอได้ไปด้วยช่วงกลับเวลาตรงนั้นก็จะเป็นของเธอกับเขาเพียงลำพังสักนิดก็ยังดี แต่เธอก็ได้แต่หลับตาและเอาความต้องการนี้ไปยังความฝัน

พันธะรักวิวาห์จำเป็น [Bond of Love - Wedding]

พันธะรักวิวาห์จำเป็น [Bond of Love - Wedding]

โรแมนติก

4.3

พันธะรักวิวาห์จำเป็น [Bond of Love - Wedding] #รุ่งอรุโณทัย เขาเรโนลต์ที่ต้องแต่งงานกับหญิงสาวที่ไม่เคยเห็นหน้าแม้แต่ครั้งเดียวตามคำสั่งพ่อ ซึ่งทำให้เขาต้องเสียทั้งเงินและเสียสถานะโสด เพราะฉะนั้นเขาไม่มีทางที่จะต้องแต่งเมียคนนี้แล้วเอาขึ้นหิ้งบูชาเป็นแน่ พ่อจะจัดหนักให้อย่างไม่แทงกั๊กในทุกๆ ทั้งเรื่องXXXทั้งแสวงหาผลประโยชน์จากเมียที่ได้มาจากวิวาห์จำเป็นคนนี้เท่าทบทวีเงินที่เขาต้องลงทุนจ่ายไปไม่น้อยคืนมาจนครบพร้อมดอกเบี้ยรับและดอกเบี้ยจ่าย... คำโปรย:: … เรโนลต์ เงียบ! เขาประธานผู้มากด้วยอำนาจ เพียบพร้อมไปด้วยรูปร่างหน้าตาที่สามารถขึ้นแท่นสามีแห่งชาติได้อย่างไร้ข้อกังขา ฐานะการเงินแม้ตอนนี้จะเหลือเพียงอสังหาริมทรัพย์กับรถสามคันและเงินเดือนแต่ก็ยังน่าสนใจอยู่ในหมู่สาวๆ และเหล่าไก่วัดที่เต็มใจให้สมภารอย่างเขากัดแทะเล่นเป็นครั้งคราว คนโสดทำอะไรก็ไม่น่าเกลียดไม่ผิด แต่จากคำพูดล่าสุดของคุณพ่อไม่กี่คำ เขาที่เป็นฝ่ายกระดิกนิ้วเรียกสาวๆ กลายมาเป็นคนที่ถูกกระดิกนิ้วเรียกไปแล้วอย่างงั้นเหรอ “เธอเป็นหม่อมเจ้าหรือครับ...ผมหมายถึงว่าที่สะใภ้นะครับ” เขาขยายความเมื่อจู่ๆ เขาเงียบไปนานและเอ่ยขึ้นมาคุณพ่อจึงมุ่นคิ้วไม่เข้าใจในตอนแรก คุณอำพลส่ายหน้า “นางสาวธรรมดา” “เธอเป็นลูกนักการเมืองใหญ่หรือเป็นลูกสาวหัวแก้วหัวแหวนของผู้ทรงอิทธิพล” เรโนลต์ยังพยายามต่อ “คุณอำพลส่ายหน้า “กำพร้า” … เรโนลต์ เงียบ! “เป็นผู้มีพระคุณของคุณพ่อ” เรโนลต์ไม่ละความพยายาม “แกดูละครมากไปมั้ย” … เรโนลต์ เงียบ! ======================= SET : Bond Of Love พันธะรักโดยไม่ตั้ง [Bond Of Love - Accidence] พันธะรักวิวาห์จำเป็น [Bond Of Love - Wedding] พันธะรักราคีแค้น [Bond Of Love - Revenge] ช่องทางติดต่อ ‘รุ่งอรุโณทัย' thesun_1982@hotmail.com Line ID : thesun_1982 www.facebook.com/Fc.RungArunoThay IG : rungarunothay twitter.com/RungArunoThay

จอมใจมาเฟีย [ Mafia’s Beloved ] SET : Romance Of Mafia 5th

จอมใจมาเฟีย [ Mafia’s Beloved ] SET : Romance Of Mafia 5th

โรแมนติก

5.0

“ถอยไปนะ!!!” “ไม่สู้แล้วเหรอ” น้ำใสกำปมผ้าขนหนูไว้แน่น ดวงตากลมจดจ้องเข้าไปในดวงตาสีเทาของเขาเขม็ง แม้ตัวเองจะเสียเปรียบแต่เธอไม่มีทางยอมแพ้ง่ายๆ “จะเอายังไง” “นั่นสินะ! ไม่อยากเชื่อเลยว่าอย่างเราสองคนจะมาถึงจุดนี้ได้เหมือนกัน...ใครกันนะที่บอกรักกันได้ทุกเวลา...ไม่อายปากบ้างเหรอ” คำเย้ยหยันที่ถูกพ่นออกมามันไม่ได้แค่ทำร้ายจิตใจคนฟังเพียงฝ่ายเดียว ในทางตรงข้ามคนพูดน่าจะอาการสาหัสยิ่งกว่า “แล้วไง! คุณก็เหมือนของกินมีใครบ้างที่กินของเดิมซ้ำๆกันทุกวัน คำแรกมันก็ชื่นมื่นน่าลิ้มลองเป็นธรรมดา คำที่สองก็ยังน่าพิสมัย แต่คำต่อๆไปใครจะยังกลืนมันลงละในเมื่อรู้รสชาติแล้ว เมื่อถึงเวลาก็ต้องหารสชาติใหม่ๆมาลอง...ใช่มั้ย” แววตาของเอ็ดเวิร์ดเปลี่ยนไป สีหน้าและแววตาของน้ำใสมันช่างเข้าได้กับคำพูดของเธอเสียจริง นี่เขาเกิดหวั่นไหวใช่เหรอเปล่าว่าเธอคิดอย่างที่พูดจริงๆ ความเบื่อหน่ายอย่างงั้นเหรอ... “ได้!!! ในเมื่อเธอเบื่อรสชาติที่ฉันอุตส่าห์ปรุงแต่งมันเพื่อเธอคนเดียว งั้นลองรสชาติใหม่ก็...แล้ว...กัน!” อร้ายยยย!!! น้ำใสร้องดังลั่นเมื่อเอ็ดเวิร์ดกระชากผ้าขนหนูออกจากการปกป้องเรือนกายเปลือย ควับ!!! แรงเขากับแรงเธอมันเทียบกันไม่ได้หรอก ควับ!!! และอีกผืนที่หลุดล่วงไปคือของเขา สองร่างเปลือยเปล่าแนบชิดกัน เมื่อน้ำใสพยายามจะหนีให้พ้นจากรัศมีไอร้อนของร่างกายเขาที่พวยพุ่งออกมากระทบพื้นผิวเนียนของเธอ

ยอดพธูเทพบุตร  [Demigod’s Bride]

ยอดพธูเทพบุตร [Demigod’s Bride]

โรแมนติก

5.0

“พามาที่นี่ทำไม” “กินมื้อเช้า” ณิชาเบิกตากว้างมองเขา นี่เขาไปรับเธอมากินมื้อเช้า ดวงตากลมมองนาฬิกาด้านหน้ารถ และหันกลับมามองเขา เขาอยู่ในชุดกึ่งสูท เป็นทางการมาก โอ้! นี่เขาอายุเท่าไหร่กัน ปกติเขาตื่นกี่โมงกัน เพราะตอนนี้พึ่งจะเจ็ดโมงเช้า “ปกติคุณตื่นกี่โมง” “ตีห้าเป็นประจำทุกวัน” “ทุกวันเลยเหรอ” ภีมะพยักหน้า “แล้วนอนกี่โมง” “ก็แล้วแต่...อยากรู้ไปทำไม” “สงสัยบ้างไม่ได้เหรอ...” พวกเขาแปลกหรือเปล่านะ พี่เหนือก็เป็นคนตื่นเช้าเช่นกัน “คุณออกกำลังตอนเช้าทุกวันเลยใช่มั้ยคะ” ภีมะพยักหน้าอีกครั้ง “คนในตระกูลเราไม่สอนให้ลูกหลานนอนตื่นสาย...แต่สะใภ้อย่างเธอฉันจะให้เวลาค่อยๆปรับตัว”

เกมส์บังคับรัก [ A love game ]

เกมส์บังคับรัก [ A love game ]

โรแมนติก

5.0

ฉันเป็น ขวัญชนก วงศ์ษา ตั้งแต่อายุ 1 วัน ถึง อายุ 18 ปี 1 วัน อายุ 18 ปี 2 วัน ฉันเป็น ขวัญชนก ฟง เขาคือ ดีแลน ฟง อายุอานามก็ 30 ปี ชายร่างสูงเมื่อสามปีก่อน ปัจจุบันเขาคือสามีที่ถูกต้องตามกฎหมาย ขอย้ำว่าถูกต้องตามกฎหมายเท่านั้น คำโปรย : “ห้าแสน!” “เจ็ดแสน!” เสียงประมูลราคาจากคนด้านล่างเวทีดังแข่งกัน “หนึ่งล้าน” การประมูลยังคงดำเนินกันต่อไปเรื่อยๆ ขวัญชนก สาวน้อยวัยใสวัยย่างสิบเก้าสอดส่ายสายตามองไปยังกลุ่มคนด้านหน้า “หนึ่งล้านสองแสน” เอาสิ! ถ้าเขาไม่มา เธอก็...ขวัญชนกยิ้มหวานหว่านเสน่ห์ กระตุ้นราคาประมูลจนสูงลิ่วถึงสองล้าน “สองล้านครั้งที่หนึ่ง...” ในมุมมืดชายร่างสูงยกยิ้มมุมปากอีกครั้ง เมื่อเห็นดวงตากลมโตแสดงความหวาดหวั่นในที่สุด “ห้าล้าน!” ก่อนที่ราคาสองล้านจะถูกเคาะครั้งที่สาม เสียงบอกราคาใหม่สร้างความตกตะลึงให้กับทุกคนในงาน แต่กลับสร้างรอยยิ้มให้หญิงสาวบนเวที เธอไม่เคยลืมเสียงของเขา “ชนะแล้ว” ขวัญคิดในใจ “ห้าล้านครั้งที่สาม...ขาย!”

MY BROTHER [镜幻情人]

MY BROTHER [镜幻情人]

วัยรุ่น

5.0

หมับ! สุ่ยถิงตกใจเพราะเธอกำลังสนใจลังบรรจุหนังสือมากมายก่ายกองอยู่ แต่จู่ๆต้าเซียนก็จับไหล่เธอทั้งสองข้างและดึงเธอเข้าไปกอดแนบอกอุ่นๆเขาไว้ เธอยังไม่ชินกับการกระทำแบบนี้ของเขาจึงไม่รู้ว่าจะต้องตอบสนองกลับไปแบบไหนดี เธอจึงยืนนิ่งๆ แม้แต่จะหายใจเธอยังต้องคิดดูก่อนว่าควรหายใจดีมั้ย “ถ้าพี่อยากกอดเธอแบบนี้ทุกวัน วันละหลายๆครั้ง ครั้งละนานๆ พี่จะกลายเป็นฆาตกรฆ่าเธอทางอ้อมหรือเปล่านะ” “พี่พูดอะไรนะ” สุ่ยถิงนิ่งเงียบอยู่นานก่อนเอ่ยถามออกไป “จะกลั้นหายใจทำไม พี่แค่กอดไม่ได้พาเธอไปดำน้ำเสียหน่อย” ^//^ ควรบอกเขามั้ยว่า หัวใจเธอเต้นแรงเกินรับได้เสียแล้ว ห่างกันไปเจ็ดวันเท่านั้น ทำไมต้าเทียนเซียนคนเคร่งขรึมถึงได้หายไปอย่างเรียกกลับมาไม่ได้เสียแล้ว

หนังสือที่คุณอาจชอบ

เมียเด็กของคุณป๋า

เมียเด็กของคุณป๋า

โรแมนติก

4.9

“ฮึ ผู้หญิงอย่างเธอไม่มีสิทธิ์เป็นแม่ของลูกฉันจำใส่หัวเธอไว้!” “ค่ะ หนูรู้ตัวดีว่าตัวเองก็แค่ของเล่นชิ้นหนึ่งที่คุณใช้เงินซื้อมา” “รู้ตัวก็ดี จะได้ไม่ต้องพูดซ้ำ!” น้ำเสียงราบเรียบท่าทีนิ่งเฉยสายตาเย็นชาของ ปรเมศวร์ จ้องหน้า พิชญา เด็กสาวด้วยความหงุดหงิดรำคาญใจ เพราะไม่มีทางเลือกเธอต้องยอมเป็นของเล่นให้เขาจนกว่าเขาจะเบื่อเพื่อแลกกับความสุขสบายของครอบครัว เธอต้องอดทนนะ แนนนี่ “หนูเจ็บ!” เด็กสาวในชุดนักเรียน มองหน้าชายหนุ่มด้วยความหวาดกลัว เมื่อเธอขัดขืนไม่ยอมทำตามคำสั่ง "อย่ามาลีลา" เขาพ่นลมหายใจแรงๆ อย่างหงุดหงิด ยิ่งดวงตากลมโตคู่นั้นสั่นระริกมันยิ่งสร้างรำคาญใจให้แก่เขา “ไม่ทำได้มั้ย” เด็กสาวมองหน้าชายหนุ่มที่นั่งขาไขว่ห้างหลังพิงโซฟาจ้องหน้าเธออย่างเบื่อหน่าย ทั้ง ๆ ที่รู้ว่าคำขอของเธอไม่เป็นผลแต่เธอก็อยากจะลองดูอีกสักครั้ง พรึบ! “ฮึ...ไม่อยากให้พ่อแม่และน้อง ๆ เธอสบายรึไง!” ใบหน้าหล่อคมคายที่นิ่งเรียบ ไร้ซึ่งอารมณ์ยากจะคาดเดา เดินตรงเข้าไปประชิดตัวสาวน้อยที่อยู่ตรงหน้า สายตาเกรี้ยวกราดเลือดเย็นมองเธออย่างดูถูกเหยียดหยาม “แคก ๆ ๆ” เด็กสาวสำลักควันบุหรี่ที่เขาตั้งใจพ่นใส่ “อย่ามาทำเป็นลีลาแค่นอนอ้าขาให้ฉันเอามันจะตายรึไง!” เขาทิ้งมวนบุหรี่ลงพื้นแล้วใช่เท้าเหยียบ พรึบ! ร่างบางถูกผลักล้มหงายหลังนอนราบกับเตียงอย่างแรง “อย่าทำอะไรหนูเลย” สองมือยกขึ้นไหวพร้อมดันตัวรูดถอยหนีเมื่อชายหนุ่มค่อยๆ เอามือค้ำยันที่นอนคลานเข่าเข้ามาประชิดตัว “อย่าทำเหมือนไม่เคย!” น้ำเสียงราบเรียบแววตาดุดันทำเอาคนฟังถึงกับจิตใจวูบหาย สาวน้อยมองเขาอย่างหวาดกลัวเพราะรู้ว่าจะเกิดอะไรขึ้นกับเธอบางเพราะนี่ไม่ใช่ครั้งแรกที่เธอเจอเทพบุตรในคราบซาตานอย่างเขา ที่ภายนอกเป็นนักธุรกิจหนุ่มเจ้าพ่อเหมืองเพชรพันล้านที่ทุกคนในแวดวงไฮโซรู้จักเขาดี แต่น้อยคนนักที่จะรู้จักตัวตนที่แท้จริงและด้านมืดของเขา ที่ดุร้าย ป่าเถื่อนเหมือนสัตว์ป่า “ขอแค่เรียนจบอดทนไว้” สาวน้อยได้แค่นึกคิดพูดปลอบใจตัวเอง เพียงแค่เธอเรียนจบมีงานทำเธอก็จะไม่ต้องตกเป็นทาสอารมณ์ของคนใจร้ายอย่างเขา ที่เห็นเธอเป็นเพียงสินค้าตัวหนึ่ง แต่เธอจะรู้มั้ยว่าสินค้าทุกอย่างที่ตกต้องอยู่ในมือเขาแล้วนั้น ถ้าเขาไม่เบื่อเธอจะไม่ได้อิสรภาพและชีวิตของเธอคืน แควก!! “กรี๊ด!!!” “หนูเจ็บ!” ชุดนักเรียน ถูกฉีกออกเป็นชิ้นๆ อย่างไม่ไยดี “ฮึ...น่ารำคาญ!” “ทำเป็นเล่นตัว เล่นตัวยังไงราคาค่าตัวเธอมันก็ไม่ได้ขึ้นไปกว่านี้หรอก” นิ้วเรียวยาวปลดกระดุมเสื้ออย่างเร่งรีบ สายตาคมกริบจดจ้องไปยังร่างเปลือยเปล่า ดวงตาสาวน้อยยังคงสั่นระริกด้วยความหวาดกลัว ถึงนี่จะเป็นครั้งที่สองที่เขาจะทำเรื่องน่าอายกับเธอแต่ด้วยความที่ยังเด็ก เธอทั้งสับสนและไม่เข้าใจทำไมต้องเป็นเธอที่ต้องมาแบกรับทุกอย่างไว้แต่เพียงคนเดียว แค่เพราะพ่อเธอต้องการเงินไปใช้หนี้การพนัน เพื่อให้น้อง ๆ ได้ทีที่ซุกหัวนอน เพื่อให้แม่ได้มีหน้ามีตาอยู่ในสังคมจอมปลอมทำไมต้องเป็นเธอที่ต้องมาแบกรับทุกอย่างไว้แค่คนเดียว ทั้งหมดนี่มันก็ไม่ต่างอะไรกับผู้หญิงขายตัวตามช่อง ผิดก็แต่ชายหนุ่มบินไปๆ มาๆ เพื่อติดต่อธุรกิจทำให้เธอไม่ต้องประเชิญหน้ากับเขาทุกวัน แต่ในเวลาเดียวกันถ้าเขากลับมาเขาจะส่งลูกน้องคนสนิทมารับตัวเธอเพื่อไปสนองอารมณ์ของเขา “อ้าขาออก!” น้ำเสียงราบเรียบที่เขาเอ่ยออกมาพร้อมฝ่ามือใหญ่จับที่ขา ทำให้คนตัวเล็กถึงกับสะดุ้ง พรึบ! ร่างบางถูกดึงให้มาอยู่ใต้ร่างหนา “ฉันไม่อยู่...แอบไปร่านที่ไหนรึเปล่า” ปลายนิ้วโป้งเกลี่ยริมฝีปากบางชมพูระเรื่อ ผิวขาวใสเรียบเนียนอมชมพูทำให้สายตาคู่ดุดันค่อยๆ แปรเปลี่ยนเป็นเร่าร้อนมองร่างบางด้วยความปรารถนา “ฉันลงทุนซื้อเธอมาด้วยเม็ดเงินก้อนโต เธอคงจะรู้ดีว่าต้องทำยังไงฉันถึงจะพอใจและครอบครัวเธอถึงจะสบาย” ใบหน้าหล่อเหลา ก้มลง...มอบจุมพิตให้แก่เธออย่างอ่อนโยน แต่นั้นมันก็ไม่ได้ช่วยให้คนตัวเล็กใต้ร่างรู้สึกดีขึ้นสักนิด แต่ทว่าเธอกลับรู้ดีว่านี่มันแค่เริ่มต้น “ฮื้อ!” สาวน้อยนิ่วหน้าเมื่อสัมผัสถึงของแข็งบางอย่างค่อย ๆ ถูกสอดใส่ดันเข้ามาในตัวเธอโดยไร้ซึ่งเกาะป้องกัน “รู้ใช่มั้ยฉันไม่ชอบเสียง มันน่ารำคาญ!” เด็กสาวเม้มริมฝีปากแน่นเป็นเสียตรง เมื่อแก่นกายขนาดใหญ่สอดดันเข้ามาในตัวเธอทีเดียวจนมิดลำ ใบหน้าหวานบิดเบี้ยวนิ่วหน้าด้วยความเจ็บปวด เมื่อแก่นกายขนาดใหญ่สับเอวสอบถาโถมเข้าใส่ร่องแคบเธออย่างเร่าร้อน รุนแรง แต่เธอก็ต้องเก็บกลั่นไม่ให้มีเสียงใดๆ เล็ดลอดออกมาเพราะฉะนั้นมันจะยิ่งเป็นการทำให้เขาหงุดหงิดและกระทำกับเธอรุนแรงขึ้นเรื่อย ๆ

เจ้าสาวจำยอม สามีเศรษฐีนอกสายตา

เจ้าสาวจำยอม สามีเศรษฐีนอกสายตา

โรแมนติก

4.9

ชูจี้ถูกเก็บไปอุปการะตั้งแต่ยังเด็ก ซึ่งถือเป็นความฝันของเด็กกำพร้าทั่วไปอย่างชูจี้ แต่ชีวิตหลังจากนั้นมันไม่ได้มีความสุขดั่งที่ชูจี้คิดฝันไว้เลย เธอต้องอดทนถูกเย้ยหยันและการทำทารุณจากแม่บุญธรรมของเธอ แต่ก็ยังโชคดีที่เธอได้รับความเมตตาจากคนใช้สูงวัยคนหนึ่งในบ้านหลังนั้น ชึ่งเป็นคนคอยดูแลและเอาใส่เธอเหมือนแม่แท้ ๆ ของเธอ จนกระทั่งคนใช้จากไปด้วยอาการป่วย ชูจี้ก็ถูกบังคับให้แต่งกับผู้ชายที่ไม่เอาการเอางานแทนลูกสาวแท้ ๆ ของพ่อแม่บุญธรรมของเธอเพื่อชดใช้ค่ารักษาพยาบาลของคนใช้ เรื่องราวจะเป็นเช่นเดียวกับซินเดอเรลล่าหรือไม่? อย่างไรก็ตาม ชายที่เธอจะแต่งงานด้วยนั้นไม่เหมือนเจ้าชายเลยสักนิดนอกจากรูปร่างหน้าตาของเขาที่สามารถเทียบเท่ากับเจ้าชายได้เท่านั้นเอง ลู่เหยี่ยนเป็นลูกชายนอกสมรสของครอบเศรษฐีครอบครัวหนึ่ง เขาใช้ชีวิตไปวันๆ (พอลอดไปด้วยค่ะ)มาโดยตลอด ที่เขาตกลงแต่งกับชูจี้ก็เพราะอยากจะทำให้ความปรารถนาสุดท้ายของแม่ของเขาสมหวังเท่านั้น แต่ในคืนวันแต่งงาน เขากลับพบว่าเจ้าสาวคนนี้มีพฤติกรรมที่ผิดกับที่เคยได้ยินได้ฟังมา โชคชะตาจะบันดาลให้พวกเขาเป็นอย่างไร และลู่เหยี่ยนจะเป็นดั่งที่เราคิดหรือไม่ สิ่งที่น่าประหลาดใจคือลู่เหยี่ยนมีหลายอย่างที่คล้ายๆ กับมหาเศรษฐีที่ใหญ่ที่สุดในเมืองนี้อย่างพิลึก สุดท้ายแล้ว ลู่เหยี่ยนจะสามารถรู้ได้หรือไม่ว่าชูจี้ คือเจ้าสาวจำเป็นที่ต้องได้แต่งงานแทนพี่สาวของเธอ การแต่งงานของพวกเขาจะเป็นจุดเริ่มต้นเรื่องราวสุดโรแมนติกหรือวิบากกรรมของชีวิต โปรด ติดตามและค้นหาชีวิตและเรื่องราวของทั้งสองคนด้วยกันเถอะ

ไฟร้อนซ่อนสวาท

ไฟร้อนซ่อนสวาท

โรแมนติก

5.0

“เปล่านะ ฉันไม่ได้โกหกสักหน่อย แค่ไม่ได้บอกว่าจะให้รางวัลมากน้อยแค่ไหนและตอนไหนเท่านั้นเอง” คนเจ้าเล่ห์ตอบกลับเสียงใส รีบปลดสองแขนใหญ่ออกจากร่าง ลุกขึ้นไปยืนยิ้มหน้าระรื่น “เอาน่า...ฉันไม่ผิดคำพูดหรอก แค่ยืดเวลาออกไปนิด คุณคงไม่ถึงกับลงแดงหรอกนะ” “ได้จ้ะเมียจ๋า แต่เดี๋ยวถึงเวลาฉันทวงรางวัล เธอจะมาว่าฉันมักมากไม่ได้นะ” “ให้มันแน่เถอะค่ะคุณสามีขา...แก่แล้วนะคะ กลัวจะตายคาอกฉันน่ะซิ” นิลลดาตอบกลับด้วยรอยยิ้ม ทว่าในใจเธอกลับขลาดกลัว เพราะดันมีเรื่องปกปิดชายหนุ่มเอาไว้น่ะซิ ************ “คะ...คุณภูมิต้องการอะไรล่ะคะ” เอ่ยถามเสียงใสพลิ้ว “ถ้าฉันให้ได้ก็จะให้ค่ะ” “ฉันก็แค่อยาก...” นิ้วยาวร้อนผ่าวทาบทับคลึงบนกลีบปากนุ่ม “กอดเธออย่างแนบชิด แล้วก็จูบ...จูบไปทั่วทั้งตัวเธอเท่านั้นเอง” “บ้า!! คุณภูมิน่ะ” ยกมือทุบอกกว้างเบาๆ “เราไม่ได้เป็นอะไรกันสักหน่อย คุณขอแบบนั้นได้ยังไง” “ไม่ได้หรือยายดำ” ภูมินทร์ทำหน้ามุ่ย ทำตาละห้อยโหยหาราวกับว่าจะต้องจากลาไปในบัดเดี๋ยวนี้

ภรรยาคั่นเวลา ชุด Sweet Temptations

ภรรยาคั่นเวลา ชุด Sweet Temptations

โรแมนติก

4.9

หล่อนเป็นแค่เมียคั่นเวลา คอยปลดปล่อยความใคร่ให้กับเขายามที่ตัวจริงไม่อยู่ ไม่มีสิทธิ์ไม่มีเสียง และไม่เคยมีค่าในสายตาของเขาเลย อลินดา จำต้องเข้าพิธีแต่งงานกับเจ้าบ่าวแทนพี่สาวฝาแฝดที่หนีตัวไปอย่างลึกลับในคืนวันแต่งงานอย่างไม่มีทางเลือก หล่อนคิดว่าเมื่อจบสิ้นพิธีการแล้ว หน้าที่ของตัวเองก็จะหมดไปเช่นกัน แต่หล่อนคิดผิด เมื่อเจ้าบ่าวใช้ร่างกายของหล่อนเป็นตัวแทนของเจ้าสาวตัวจริงตลอดทั้งค่ำคืน แซคคารีย์ แฮซมิลตัน รู้สึกราวกับถูกเหยียบหน้าเมื่อเจ้าสาวตัวจริงหายหน้าไป พร้อมกับที่ญาติพี่น้องฝ่ายหญิงอุปโลกน์น้องสาวฝาแฝดขึ้นมาเป็นเจ้าสาวตัวแทน เขาโมโหจนเลือดขึ้นหน้า และแน่นอนว่าจะต้องมีใครสักคนรับผิดชอบกับสิ่งที่เกิดขึ้น ซึ่งก็เป็นใครไปไม่ได้นอกจากแม่เจ้าสาวตัวแทนที่จะต้องรองรับความหื่นกระหายของเขา จนกว่าเจ้าสาวตัวจริงจะกลับมา

บท
อ่านเลย
ดาวน์โหลดหนังสือ
พันธะรักโดยไม่ตั้ง [Bond Of Love - Accidence] SET : Bond Of Love
1

บทที่ 1 บทนำ

05/02/2022

2

บทที่ 2 เมื่อหนึ่งปีก่อน (ภาคแรกพบ) 1.5

05/02/2022

3

บทที่ 3 เมื่อหนึ่งปีก่อน (ภาคแรกพบ) 2.5

05/02/2022

4

บทที่ 4 เมื่อหนึ่งปีก่อน (ภาคแรกพบ) 3.5

05/02/2022

5

บทที่ 5 เมื่อหนึ่งปีก่อน (ภาคแรกพบ) 4.5

05/02/2022

6

บทที่ 6 เมื่อหนึ่งปีก่อน (ภาคแรกพบ) 5.5

05/02/2022

7

บทที่ 7 เมื่อหนึ่งปีก่อน (ภาคปัญหา) 1.7

05/02/2022

8

บทที่ 8 เมื่อหนึ่งปีก่อน (ภาคปัญหา) 2.7

05/02/2022

9

บทที่ 9 เมื่อหนึ่งปีก่อน (ภาคปัญหา) 3.7

05/02/2022

10

บทที่ 10 เมื่อหนึ่งปีก่อน (ภาคปัญหา) 4.7

05/02/2022

11

บทที่ 11 เมื่อหนึ่งปีก่อน (ภาคปัญหา) 5.7

05/02/2022

12

บทที่ 12 เมื่อหนึ่งปีก่อน (ภาคปัญหา) 6.7

05/02/2022

13

บทที่ 13 เมื่อหนึ่งปีก่อน (ภาคปัญหา) 7.7

05/02/2022

14

บทที่ 14 เมื่อหนึ่งปีก่อน (ภาคลาจาก) 1.10

02/05/2022

15

บทที่ 15 เมื่อหนึ่งปีก่อน (ภาคลาจาก) 2.10

02/05/2022

16

บทที่ 16 เมื่อหนึ่งปีก่อน (ภาคลาจาก) 3.10

02/05/2022

17

บทที่ 17 เมื่อหนึ่งปีก่อน (ภาคลาจาก) 4.10

02/05/2022

18

บทที่ 18 เมื่อหนึ่งปีก่อน (ภาคลาจาก) 5.10

02/05/2022

19

บทที่ 19 เมื่อหนึ่งปีก่อน (ภาคลาจาก) 6.10

02/05/2022

20

บทที่ 20 เมื่อหนึ่งปีก่อน (ภาคลาจาก) 7.10

02/05/2022

21

บทที่ 21 เมื่อหนึ่งปีก่อน (ภาคลาจาก) 8.10

02/05/2022

22

บทที่ 22 เมื่อหนึ่งปีก่อน (ภาคลาจาก) 9.10

02/05/2022

23

บทที่ 23 เมื่อหนึ่งปีก่อน (ภาคลาจาก) 10.10

02/05/2022

24

บทที่ 24 (ปัจจุบัน) เมื่อมาพบกัน 1.6

02/05/2022

25

บทที่ 25 (ปัจจุบัน) เมื่อมาพบกัน 2.6

02/05/2022

26

บทที่ 26 (ปัจจุบัน) เมื่อมาพบกัน 3.6

02/05/2022

27

บทที่ 27 (ปัจจุบัน) เมื่อมาพบกัน 4.6

02/05/2022

28

บทที่ 28 (ปัจจุบัน) เมื่อมาพบกัน 5.6

02/05/2022

29

บทที่ 29 (ปัจจุบัน) เมื่อมาพบกัน 6.6

02/05/2022

30

บทที่ 30 หลอกหลอน 1.12

02/05/2022

31

บทที่ 31 หลอกหลอน 2.12

02/05/2022

32

บทที่ 32 หลอกหลอน 3.12

02/05/2022

33

บทที่ 33 หลอกหลอน 4.12

02/05/2022

34

บทที่ 34 หลอกหลอน 5.12

02/05/2022

35

บทที่ 35 หลอกหลอน 6.12

02/05/2022

36

บทที่ 36 หลอกหลอน 7.12

02/05/2022

37

บทที่ 37 หลอกหลอน 8.12

02/05/2022

38

บทที่ 38 หลอกหลอน 9.12

02/05/2022

39

บทที่ 39 หลอกหลอน 10.12

02/05/2022

40

บทที่ 40 หลอกหลอน 11.12

02/05/2022