Login to MeghaBook
icon 0
icon เติมเงิน
rightIcon
icon ประวัติการอ่าน
rightIcon
icon ออกจากระบบ
rightIcon
icon ดาวน์โหลดแอป
rightIcon
ตาเฒ่าหัวงู

ตาเฒ่าหัวงู

P2489.

5.0
ความคิดเห็น
4K
ชม
11
บท

ตาเฒ่าหัวงูจอมหื่นกระหายกามล่อลูกบุญธรรมจอมร่านสวาทอย่างดุเด็ดเผ็ดมัน

บทที่ 1 รสสวาทฝรั่งไซด์ยุโรป

“..ยินดีที่เราได้รู้จักกันที่นี่คุณวราภัทร..

” ผมเคลวิน เราคงเป็นเพื่อนร่วมงานและ ทำงานด้วยกันได้เป็นอย่างดีนะครับ ค่ะสวัสดีเช่นกัน ยินดีที่ได้รู้จักและร่วมงานกับคุณ คุณรู้มั้ย เมื่อผมอ่านประวัติของคุณเสร็จ ผมอ่านมันวนเวียนไปมากว่าสามรอบ แล้วค้นข้อมูลของคุณจนรู้จักคุณก่อนที่คุณจะมาอยู่ที่นี่ คุณเป็นผู้หญิงที่น่าสนใจ แว๊ปแรกที่เห็นคุณ ผมรู้สึกถูกชะตา และรู้สึกว่าคุณเป็นผู้หญิงที่น่าค้นหา ผมจึงยอมให้คุณเข้ามาอยู่บ้านที่ผมรักมาก และไม่เคยให้ใครเข้าไปอยู่นอกจากผมที่จะมาใช้พักผ่อนในวันหยุด ผมเมื่อรู้จากหัวหน้าคุณว่าคุณกำลังหาที่บ้านพัก ผมจึงเสนอบ้านพักของผมโดยไม่คิดราคาพิเศษ และดัดแปลงบางส่วนให้ผมมาอยู่ได้ด้วย แต่ไม่เป็นการรบกวนที่ส่วนตัวของคุณเช่นกันผมจึงเริ่มให้ชั่งออกแบบมาทำรั้วเล็กๆกั้นระหว่างเรือนหลังเล็ก ของกับบ้านพักของคุณ เพราะเดิมมันคือที่เชื่อมระหว่างกันให้ผมเดินเล่นและพักผ่อน อ๋ออๆๆ...ฉันทำคุณรำบากใจมั้ยที่ให้ฉันอยู่ที่นี่ ถ้าคุณไม่โอเค ฉันจะย้ายออกไปอยู่ที่อื่นได้นะค่ะฉันเข้าใจ โอ้ๆๆ..ไม่ๆๆๆ...ไม่เลยดาลิ้งค์ ผมรู้สึกดีมากที่คุณอยู่ใกล้ๆ ผมรู้สึกอบอุ่นมากที่มีคุณในคืนนี้ และได้พูดคุยกับคุณ คุณเป็นผู้หญิงที่ผมรู้สึกพิเศษมากผมหวังว่าเราจะเป็นเพื่อนที่ดีต่อกัน และนานวันกว่านี้เราจะเป็นได้มากกว่าเพื่อนที่รู้สึกดีในชีวิต เอ่ออๆๆๆ...คุณเคลวิน ฉันว่าเอ่ออๆๆ

อ่านต่อ

หนังสืออื่นๆ ของ P2489.

ข้อมูลเพิ่มเติม

หนังสือที่คุณอาจชอบ

อุ้มรักซุปตาร์ตัวพ่อ

อุ้มรักซุปตาร์ตัวพ่อ

โรแมนติก

5.0

“ท้อง! อย่าบอกนะว่าลูกผม!” ราวกับถูกลากไปตบกลางสี่แยก จารุพัชรรู้สึกหน้าชาเห่อไปทั้งแถบแม้จะยังไม่โดนตบก็เถอะ เธอมีอะไรกับเขาตั้งหลายยกขนาดนั้นแล้วจะให้เป็นลูกใครล่ะ “ลูกแมวมั้งคะ” พอเห็นสายตาเขียวปั๊ดที่พร้อมจะขย้ำหัวเธอได้ทุกเมื่อ “อยู่ในท้องฉันก็ต้องเป็นลูกฉันสิคะ! ลูกฉันคนเดียว” “คุณเป็นปลากัดหรือไง ถึงได้จ้องตากันแล้วท้องเองได้” ก็ถ้ากัดได้ เธอก็อยากกัดหัวเขาเนี่ยแหละคนแรก กวนประสาทดีนัก “ก็คุณบอกฉันเองเมื่อกี้ว่า...อย่าบอกนะว่าท้องลูกผม ฉันก็ไม่บอกแล้วนี่ไงจะเอาอะไรอีกคะ” พูดมาขนาดนี้ เธอก็พอรู้แล้วล่ะว่าเขาไม่ได้ต้องการเธอกับลูก ยังดีที่เขาไม่ใจร้ายบอกให้เธอไปเอาเด็กออก แค่นี้ก็บุญแล้ว “เฮ้อ...ถ้าคุณห่วงว่าฉันกับลูกจะมาทำให้ชื่อเสียงพระเอกซุปเปอร์สตาร์ของคุณต้องพังพินาศล่ะก็ ขอให้คุณสบายใจได้ เพราะฉันไม่ทำอะไรสิ้นคิดแบบนั้นแน่ ต่อไปฉันจะไม่มาให้คุณเห็นหน้าอีก คราวนี้ฉันรับรองได้ ส่วนลูกในท้อง ฉันจะเลี้ยงเขาเอง ไม่ไปรบกวนคุณหรือทำให้แฟนสาวไฮโซของคุณเข้าใจผิดแน่ๆ ไม่ต้องห่วงนะคะ” “พูดจบหรือยัง” ธิเบศเอ่ยด้วยเสียงเย็นเฉียบ ตาเหยี่ยวคมจัดของเขาจ้องหน้าเธอราวกับจ้องเหยื่อพร้อมขย้ำได้ทุกเมื่อ “จบก็ได้ค่ะ เป็นอันว่าคุณเข้าใจแล้วเนอะ งั้นฉันขอตัวก่อนนะคะ” จ้องอะไรเบอร์นั้นนะ ตาดุชะมัด รีบชิ่งหนีก่อนจะโดนกินหัวดีกว่า “เดี๋ยว!” มือที่เตรียมเปิดประตูรถชะงักกึก “คะ...คุณมีอะไรอีกคะ” “ผมบอกคุณซักคำหรือยังว่าจะไม่รับผิดชอบลูก” “หา!” เธอหูฝาดไปใช่ไหม เขาจะรับผิดชอบลูกในท้องเธองั้นเหรอ เป็นไปได้หรือเนี่ย “ถ้าเขาเป็นลูกผมจริงๆ ผมจะรับผิดชอบเขาแน่” “หืม...” หมายความว่าไงวะเนี่ย ยิ่งฟังก็ยิ่งงง “เดี๋ยวนะคะ คุณบอกว่าถ้าเขาเป็นลูกคุณจริงๆ แปลว่าคุณไม่เชื่อว่าเด็กในท้องฉันเป็นลูกคุณงั้นสิ ฉันเข้าใจถูกไหม” “อืม...ก็ทำนองนั้น” คราวนี้ยิ่งกว่าโดนลากไปตบกลางสี่แยก แต่เหมือนโดนเขาสาดหน้าด้วยน้ำกรดซ้ำเข้าไปอีกถังใหญ่ จนหัวใจปวดแสบปวดร้อนไปหมด ตาบ้านี่คิดว่านอกจากเขา เธอยังไปนอนกับคนอื่นจนท้องแล้วมาโมเมว่าเป็นลูกเขาอย่างนั้นเหรอ… ++++++++++++++++++++++++++++

สุลต่านร้ายขังรัก ชุด ทัณฑ์ทราย

สุลต่านร้ายขังรัก ชุด ทัณฑ์ทราย

มหาเศรษฐี

4.9

เมื่อองค์สุลต่านแห่งฟาดิลาห์ถูกวางยาปลุกกำหนัดในคืนวันอภิเษกสมรส... จิรัชยาเป็นเพียงลูกของนางบำเรอของอัครมหาเสนาบดีประจำมหานครฟาดิลาห์ หน้าที่ของลูกนอกสมรสอย่างหล่อนก็คือคอยรับใช้ ฮันนา ว่าที่องค์สุลตาน่า ความทุกข์แสนสาหัสเดียวในใจของหล่อนก็คือการแอบหลงรักจ้าวผู้ครองแคว้น ทั้งๆ ที่รู้ว่าตัวเองไม่มีสิทธิ์แม้แต่จะเงยหน้าขึ้นมอง แต่แล้วความฝันของหล่อนก็เป็นจริง เมื่อหล่อนได้นอนอยู่ใต้ร่างขององค์สุลต่านแห่งฟาดิลาห์ แต่คืนนั้นมันเป็นคืนแต่งงานของเขากับฮันนา...! “ยังไม่รีบไสหัวลงไปจากเตียงอีกหรือ!” กายสาวบอบช้ำยังไม่ทันได้ขยับลงจากแท่นบรรทมก็ถูกเขาผลักไสแรงๆ จนกลิ้งตกลงมากองกับพื้นห้องไม่ต่างจากเศษขยะสกปรก น้ำตาแห่งความปวดร้าวไหลพรากออกมาราวกับสายฝน “หม่อมฉัน... ขอประทานอภัยเพคะ หม่อมฉัน...” จิรัชยาพยายามจะอธิบาย แต่เสียงเกรี้ยวกราดขององค์สุลต่านแผดดังก้องขึ้นเสียก่อน หล่อนตัวสั่นเทาด้วยความหวาดกลัว “เธอกล้ามากนะที่วางยาฉัน!” “หม่อมฉัน... ไม่รู้เรื่องนะเพคะ หม่อมฉัน... ไม่ได้ทำ...” หล่อนสะอื้นได้อย่างน่าเวทนา แต่ก็ไม่ได้รับความเมตตาจากชายผู้สูงศักดิ์เลยแม้แต่น้อย “ถ้าเธอไม่ได้ทำ งั้นก็คงเป็นแม่ของเธอสินะที่ทำ จิรัชยา!”

บท
อ่านเลย
ดาวน์โหลดหนังสือ