Login to MeghaBook
icon 0
icon เติมเงิน
rightIcon
icon ประวัติการอ่าน
rightIcon
icon ออกจากระบบ
rightIcon
icon ดาวน์โหลดแอป
rightIcon
ไฟแค้นแสนพิศวาส

ไฟแค้นแสนพิศวาส

ศิรารัย

5.0
ความคิดเห็น
95.8K
ชม
75
บท

เขาจำยอมจดทะเบียนกับเด็กกะโปโลตามใจบิดาที่กำลังจะสิ้นลม และทิ้งร้างจากเธอไปนานนับปี แต่เมื่อกลับมาเจอเธออีกครั้ง เขาถึงรู้ว่า...เธอสวยและน่าพิศวาสนักหนา...แต่ที่คิดว่าจะได้เธอมาครอบครองเธอตามสิทธิ์สามีถูกต้องตามกฎหมายกลับมีเรื่องเข้าใจผิดคิดว่าเธอทำให้มารดาเขาตายก่อนเวลาอันควร ฯลฯ นิยายรักแนวโรมานซ์(18+)อีกเรื่องหนึ่งที่ขอแนะนำให้เพื่อนมาอ่านด้วยกัน

บทที่ 1 จำยอม

“คุณพ่อครับ ผมอยู่นี่แล้วครับ”

เสียงทุ้มเบาของชายหนุ่มกระตุ้นให้หนังตาปิดสนิทเจ้าของร่างผอมบางทรุดโทรมจากโรคร้ายรุมเร้ากะพริบไหวก่อนจะค่อยๆปรือลืมขึ้นช้าๆ เมื่อภาพเลือนรางใบหน้าของบุตรชายคนเดียวอันเป็นที่รักห่วงใยปรากฏ พลันแสงในดวงตาที่มัวหม่นก็เปล่งประกายเจิดจ้าออกมา

“ชามาตุ์ ชามาตุ์ หรือลูก" เสียงแหบพร่าเอ่ยเรียกชื่อบุตรชายเปี่ยมล้นความตื่นเต้นดีใจ

“ครับคุณพ่อ ผมเอง”

ชายหนุ่มก้มลงกราบอกและกอดร่างซูบผอมไม่คุ้นตาของบิดาที่แทบจะไม่หลงเหลือเค้าความสง่างามด้วยร่างสูงใหญ่ล่ำสันแข็งแรงที่เคยโอบอุ้มโอบกอดเขาตั้งแต่เล็กแต่น้อยด้วยน้ำตาปริ่มคลอแต่ต้องพยายามเก็บกลั้นเอาไว้อย่างหนักโดยไม่อาจปล่อยให้มันหยาดหยดลงมาแสดงความอ่อนแอต่อหน้าบิดาที่เคยพร่ำสอนว่า...ลูกผู้ชายต้องไม่ร้องไห้...

“พ่อดีใจ ดีใจ ในที่สุดลูกก็กลับมา”

“ผมขอโทษครับคุณพ่อ" ผู้เป็นบุตรชายกล่าวแก่บิดาได้เท่านั้น เพราะลำคอตีบตันไม่สามารถเค้นคำใดๆออกมาอีก

“ไม่เป็นไรลูก แค่ได้เห็นหน้าลูกก่อนตาย พ่อก็ดีใจแล้ว”

“...โธ่...คุณพ่อ...”

คำพูดของผู้เป็นบิดายิ่งทำให้บุตรชายรู้สึกผิดมากขึ้น ต้องยกมือขึ้นปาดเช็ดน้ำตาบุรุษที่เอ่อล้นออกมาด้วยความสำนึกผิดและเสียใจสุดซึ้งที่เขากลับมาหาบิดาช้าเกินไป

“ชามาตุ์ลูกรัก พ่อมีใบสำคัญจะให้ลูกเซ็น" ผู้ป่วยเปล่งเสียงแจ่มชัดเหมือนมีกำลังขึ้นมาใหม่

“คุณ เตรียมแล้วใช่ไหม ช่วยหยิบให้ผมที" เขาหันไปถามหาจากภรรยา

“อยู่นี่ค่ะ" คุณชนันทารีบหยิบสิ่งที่สามีเรียกหานำมาวางใส่มือที่ดูเหมือนจะมีเรี่ยวแรงมากขึ้นกว่าทุกวันของเขา

“ชามาตุ์ เซ็นใบนี้ให้พ่อนะ พ่อขอร้อง" เขายื่นแฟ้มสวยงามสีชมพูอ่อนให้บุตรชาย

ชามาตุ์ชะงักมองแต่ก็หยิบมาเปิดดูอย่างไม่อยากจะขัดใจ หลายวินาทีที่หนังสือตัวโตพิมพ์คำว่า...ใบสำคัญการสมรส...วิ่งวนอยู่ในความรู้สึกอันมึนงง เอกสารการจดทะเบียนสมรสทั้งสองใบในแฟ้มมีลายเซ็นทั้งหมดอยู่แล้ว เหลือเพียงลายมือของเขาคนเดียวเท่านั้น

“ไม่ได้นะครับคุณพ่อ ผมเซ็นใบสำคัญนี้ไม่ได้ ผมมีแฟนอยู่แล้ว”

ชายหนุ่มปฏิเสธเสียงดังด้วยความตกใจคาดไม่ถึงว่าบิดาจะมัดมือชกคลุมถุงชนให้เขาเซ็นทะเบียนสมรสกับผู้หญิงที่ไม่เคยรักกันมาก่อน แม้เขาจะอยากทำทุกสิ่งทุกอย่างเพื่อความสบายใจของบิดาในวาระสุดท้าย แต่ก็สุดวิสัยที่เขาจะทำเรื่องนี้ จนมารดาผู้นั่งใบหน้านองน้ำตาต้องเอ่ยขึ้น

“ตามใจคุณพ่อเถอะลูก ครั้งสุดท้ายแล้ว" คุณชนันทาจับมือสามีกุมแนบแก้มไว้ไม่ยอมห่างด้วยความรักอาลัย นางรู้แก่ใจว่าเขาจะอยู่ด้วยอีกไม่นาน

“ถ้าแกไม่ยอม ก็จะไม่ได้อะไรจากพ่อเลยนะ" ผู้เป็นบิดาบอกเสียงแหบพร่าอ่อนแรงเต็มที

“ผมไม่ได้อยากได้สมบัติของคุณพ่อนะครับ ทุกวันนี้ผมก็มีงานทำเลี้ยงดูตัวเองได้อยู่แล้ว”

ชามาตุ์ถูกบิดามารดาส่งไปเรียนประจำที่ประเทศสวิสเซอร์แลนด์ตั้งแต่อายุสิบสองปี แล้วไปเรียนต่อมหาวิทยาลัยดังในประเทศอังกฤษจนจบปริญญาโท และเข้าทำงานไต่เต้าจนได้ตำแหน่งผู้บริหารคนหนึ่งของบริษัทชั้นนำแห่งหนึ่งในประเทศ ด้วยตำแหน่งหน้าที่ต้องรับผิดชอบมากมาย เขาจึงไม่มีเวลาให้บิดากับมารดามากนัก ปีหนึ่งจะได้กลับมาเยี่ยมบ้านสักครั้งหรือสองครั้ง และอยู่ได้ไม่กี่วันก็ต้องเดินทางกลับไป

หลายครั้งที่บิดามารดาขอร้องให้เขากลับมาดูแลงานทางบ้านอันเป็นงานเกี่ยวกับเกษตรพืชไร่และบริษัทสหฟาร์มการเกษตรของครอบครัว เขาบ่ายเบี่ยงโดยไม่ได้ปฏิเสธจริงจังเพราะอยากรักษาน้ำใจบิดา ความจริงเขาไม่เคยคิดจะกลับมาทำงานเหล่านี้เลย เขาชอบงานที่ทำอยู่ในบริษัทบิดาแฟนสาวมากกว่า และคิดจะแต่งงานมีครอบครัวอยู่ในประเทศนั้นเลย

"แล้วแกจะสละสิทธิ์ในทรัพย์สมบัติของพ่อที่สร้างทำมาเพื่อแกอย่างนั้นหรือ" คุณมารุตถามบุตรชายคนเดียวด้วยเสียงที่อ่อนล้าจากโรคภัยคุกคามแทบจะไม่มีแรงเปล่งเสียงออกมา

“ไม่ได้นะ ชามาตุ์ มันเป็นสิทธิ์ที่ลูกควรต้องรับ เพราะลูกเป็นลูกคนเดียวของคุณพ่อกับแม่นะ”

คุณชนันทาร้องค้านด้วยความไม่สบายใจ นางไม่อยากบังคับจิตใจบุตรชายที่รู้ว่าเขามีคู่รักอยู่แล้ว แต่ไม่มีทางอื่นนอกจากสนับสนุนให้เขาทำตามคำร้องขอของสามี

“ในเมื่อมันเป็นสิทธิ์ของผม ก็ให้สิทธิ์นั้นแก่ผมมาสิครับ จะต้องเอาการจดทะเบียนสมรสมาต่อรองทำไม" ชายหนุ่มมองบิดากับมารดาอย่างไม่เข้าใจ

เขาแทบไม่รู้จักผู้หญิงที่ต้องจดทะเบียนสมรสด้วย จำได้แต่ว่าเธอเป็นลูกเพื่อนรักของบิดาที่ชื่อ อาทิตย์ และเสียชีวิตพร้อมกับภรรยามาหลายปีแล้ว บิดาเลี้ยงดูบุตรสาวของเพื่อนเอาไว้ เขาจำหน้าเธอไม่ได้ด้วยซ้ำ

“ต่อไปแกก็จะรู้เองนั่นแหละ เซ็นชื่อในใบสำคัญนั่นซะ ถ้าไม่เซ็นแกก็จะไม่มีสิทธิ์ใดๆในทรัพย์สินของพ่อเลย”

ชายชรารู้สึกเหนื่อยหนักกับการพูดประโยคยาวๆ จนต้องหลับตาสูดหายใจเข้าลึก และสัมผัสได้กับการหายใจไม่สุดปอด ซึ่งเป็นสัญญาณบอกให้รู้ว่า เขากำลังจะหมดลมหายใจ

“ชามาตุ์ แม่ขอร้อง เห็นแก่คุณพ่อเถอะลูก ท่านกำลังจะจากเราไปแล้ว" ผู้เป็นมารดาร้องขอแก่บุตรชาย แล้วร้องไห้สะอื้นต่อการใกล้หมดลมหายใจของสามี

“ชามาตุ์ พ่อรักลูกนะ รักมากที่สุด และอยากให้ลูกกลับมาอยู่บ้านเรา มาทำงานสานต่อสิ่งต่างๆที่พ่อสร้างไว้เพื่อ ลูก กลับมานะลูกนะ" ชายชราวัยใกล้หกสิบยื่นมือออกไปเหมือนไขว่คว้า เมื่อได้สัมผัสมือบุตรชายก็กำไว้มั่น และร้องขอคำสัญญา

“สัญญากับคุณพ่อสิลูก" คำร้องขอเจือสะอื้นของมารดาทำให้ผู้เป็นบุตรชายไม่อาจกล่าวคำปฏิเสธออกมา

“ครับพ่อ ผมสัญญา" ชายหนุ่มรับปากไม่เต็มเสียง

เขาเศร้าใจต่อการจากพรากที่ไม่มีจะวันกลับมาอยู่ด้วยกันอีก เขารักบิดา ไม่อยากให้ท่านตาย แต่ก็ไม่อยากถูกมัดมือชกอย่างนี้

“เซ็นชื่อในใบสำคัญด้วยนะ”

ผู้เป็นบิดาชี้มาที่แฟ้มใบสำคัญการจดทะเบียนด้วยสีหน้ายิ้มละไมที่เจือจางจากความซีดเซียวจากความเจ็บป่วยใกล้สิ้นลมและพยักหน้าพอใจที่เห็นบุตรชายจรดปากกาเซ็นชื่อต่อหน้า แล้วเรียกหาหญิงสาวผู้เซ็นชื่อไว้ในใบสำคัญก่อนหน้าให้เข้ามาหา

“อัปสร อยู่ไหนลูก เข้ามาหาลุงสิลูก”

หญิงสาวอ่อนเยาว์นั่งอยู่ด้านหลังคุณชนันทามานาน คลานเข้ามานั่งติดเตียงคนเรียก ยื่นมือจับมือผู้ที่ตนรักเสมือนบิดา ดวงตาแดงช้ำมีน้ำตาไหลรินเปื้อนเปรอะพวงแก้มปลั่งโดยที่เจ้าตัวไม่อาจเก็บกลั้น

“หนูอยู่นี่ค่ะ คุณลุง”

เสียงเครือสั่นของหญิงสาวเรียกความสนใจจากชามาตุ์ให้มองพินิจ สิ่งแรกที่เห็นเด่นชัดเป็นผมดกดำปล่อยยาวสยายยุ่งเหยิงบังใบหน้าเกือบหมด เปิดให้เห็นเพียงจมูกโด่งเล็กแดงก่ำดวงตาสองข้างบวมช้ำจากผ่านการร้องไห้มาอย่างหนัก มองหาความสวยน่ารักไม่ได้สักนิด

“ชามาตุ์ นี่น้องอัปสรนะ ลูกต้องดูแลน้องแทนพ่อนะ" น้ำเสียงอ่อนล้าของบิดาทำให้ผู้เป็นบุตรพยักหน้าแทนคำตอบที่ไม่อาจจะเอ่ย เพราะไม่อยากรับคำอันฝืนใจอย่างยิ่ง

“พ่อขออวยพรให้ลูกทั้งสองครองรักกันอย่างมีความสุข และอยู่ดูแลไร่ของเราบริษัทของเราและกิจการทุกอย่างของเราร่วมกันตลอดไปนะลูกนะ”

คุณมารุตรับแหวนสองวงจากคุณชนันทาภรรยาส่งให้สองหนุ่มสาวสวมแก่กันต่อหน้า แล้วจับรวบมือของทั้งสองกุมไว้ด้วยกันเพื่อกล่าวคำอวยพรก่อนจะหลับตาลงด้วยใบหน้ากระจ่างรอยยิ้มแห่งความสุขอันเป็นภาพสุดท้ายที่ทุกคนได้เห็นในวันนั้น

อ่านต่อ

หนังสืออื่นๆ ของ ศิรารัย

ข้อมูลเพิ่มเติม
เล่ห์รักในรอยทราย

เล่ห์รักในรอยทราย

โรแมนติก

5.0

เธอเดินทางกลับจากเยี่ยมน้องชายกระทันหันจากการถูกเรียกตัวมาเข้าร่วมสัมมนาที่วิชาการพิเศษจากต่างประเทศมาให้ความรู้ แต่เข้านอนยังไม่ทันหลับดีก็มีวัตถุหนักอืึ้งล้มทับลงกลางตัว และจากที่นอนปิดไฟมืดเธอต้องตกใจสุดขีดเมื่อรู้ว่ามีผู้บุกรุกและคว้าปืนขึ้นมาป้องกันตัว แต่กลายกลับว่า...บุรุษผู้นั้นเป็นแขกพิเศษของโรงแรม...และจากวันนี้ชีวิตเธอเปลี่ยนไปอย่างสิ้นเชิง **************************************** เขาคือผู้บุกรุก ที่เธอคิดว่าเป็นโจรย่ามใจเข้ามาปล้นสวาท เธอคือสาวงาม ที่เขาคิดว่าเป็นของแถมเข้ามานอนรออยู่ในห้อง เขาคือจอมโอหัง ที่บังอาจกอดจูบเธอโดยไม่ไถ่ถามความสมัครใจ เธอคือสาวสวย ที่สามารถปลุกความรู้สึกด้านชาของหัวใจให้เต้นระทึก เขาวางแผน พาเธอมายังบ้านเมืองเพื่อพิสูจน์รักแท้ในหัวใจ เธอถูกลักพาตัว เพื่อฆ่าทิ้งกลางทะเลทราย มาลุ้นกันว่า...เจ้าชายคริสตินกับมินทราภา จะผ่านพ้นภัยร้ายน่าระทึกใจได้ครองรักกันหรือไม่... **************************

จอมขวัญเจ้าบัลลังก์ทราย

จอมขวัญเจ้าบัลลังก์ทราย

โรแมนติก

5.0

นิยายแนวทะเลทรายเรื่องนี้ เป็นอีกเรื่องหนึ่งที่เชิญชวนให้อ่าน เพราะเป็นนิยายที่มีหลากหลายอารมณ์ในเรื่องเดียวกัน นักเขียนได้พาผู้อ่านไปสัมผัสกับชีวิตนางเอกที่ต้องเผชิญภัยจากผู้ปองร้ายโดยมีพระสวามีคอยปกป้องด้วยความรักห่วงใยต่างจากนิยายแนวทะเลทรายอื่นๆที่ให้ความสุขใจกับผู้อ่านอีกรูปแบบหนึ่ง *****...มกุฎราชกุมารีพระธิดาสุลต่านองค์ประมุขแห่งสหราชอาณาจักรต้องเข้าพิธีอภิเษกโดยไม่รู้ตัวและเดินทางสู่พระราชวังของพระสวามีเพื่อลี้ภัยจากผู้ปองร้าย แต่กลับต้องมาเจอศึกรักจากความริษยาของเหล่านางห้ามในพระราชวังและแผนร้ายของพระญาติฝ่ายพระสวามีกับผู้ปองร้ายหมายชิงบัลลังก์ร่วมมือกันวางแผนปลิดชีวิต...ชีวิตรักของพระ-นางคู่นี้จะเป็นอย่างไรไปติดตามด้วยกัน ...**** **********************

กลร้ายทรายเสน่หา

กลร้ายทรายเสน่หา

โรแมนติก

5.0

นิยายแนว...ทะเลทรายสวีต...ที่ยิ่งอ่านยิ่งสนุกของนักเขียนเล่มนี้ ได้พานางเอกไปผจญภัยร้ายท่ามกลางทะเลทรายร้อนระอุจากโจรทะเลทรายตัวปลอมและโจรทะเลทรายตัวจริงที่กักขฬะด้วยการเอาคืนของพระเอกที่ถูกนางเอกใส่ร้ายให้เสื่อมเสียชื่อเสียงและทำให้รู้ความจริงว่าสิ่งที่เกิดขึ้นเป็นการกระทำด้วยความเข้าใจผิด แต่การเดินทางที่ใกล้ชิดทำให้ความรู้สึกของทั้งสองเปลี่ยนจากคู่กัดเป็นคู่ที่ถูกตาต้องใจกัน เกล็ดทรายอันร้อนระอุจากแสงแดดแผดเผาจึงกลายเป็นเกล็ดน้ำตาล ...***...“นายก็พูดได้สิ ลองมาเป็นฉันดูบ้าง จะได้รู้ว่าต้องกระตือรือร้นไปทำไม" เธอย้อนอย่างโมโห “เลิกอยากรู้อยากเห็นเสียที แล้วฟังฉัน ระหว่างพักอยู่ที่นี่ทุกคนต้องมีหน้าที่ หล่อนก็ต้องทำงานเหมือนกัน" เขาพูดขึ้นด้วยน้ำเสียงปกติที่เธอไม่ค่อยจะได้ยินนัก “นี่นายโจร ฉันไม่ใช่ลูกน้องหรือคนรับใช้ของนายนะ นายเป็นคนจับตัวฉันมา ก็ต้องเลี้ยงดูให้ฉันอยู่สุขสบาย จะมาใช้งานกินแรงกันไม่ได้นะ" เธอโวยลั่น “ฉันไม่สน ถ้าไม่ทำก็ไม่ต้องกิน อาหารมีไว้ให้คนที่ต้องออกแรงทำงานเท่านั้น" เขาข่มขวัญ คงคิดว่าเธอกลัวอดตายแล้วจะยอมทำตามทุกอย่างละสิ...ฝันไปเถอะ...เธอเชิดหน้าใส่ “แต่ไม่ใช่ฉัน ดูปากฉันนะ..." เธอชี้ที่ปากตัวเองอย่างที่น้องณัชชาลูกสาวพี่บ๊อบชอบทำ “ฉัน...ไม่...ทำงาน...อะไร...ทั้งนั้น..." เธอเน้นทุกถ้อยคำให้เขาฟังก่อนจะหันหลังเดินจากมาพร้อมไฟโกรธลุกท่วมตัว ...ตาบ๊องเอ๊ย...จิตสำนึกเข่นเขี้ยวเหมือนอยากจะเคี้ยวเขาให้แหลกคาปาก เธอไม่ได้เป็นฝ่ายร้องตามเขามาถึงจะต้องยอมทำทุกอย่างที่เขา...สั่ง...สั่ง...สั่ง... โดยเฉพาะการทำงานแลกข้าวน้ำประทังชีวิต...เขาสิต้องรับผิดชอบหาข้าวหาปลามาเลี้ยงดูให้อิ่มหนำสำราญ หากเขาต้องการใช้ประโยชน์จาก ตัวเธอ... “งานแรก..." เขาพูดต่ออย่างไม่สนใจ “หล่อนต้องซักเสื้อผ้าให้ฉัน งานอย่างที่สอง-ต้องทำความสะอาดกระโจมที่เราพักด้วยกันทุกเช้ากลางวันเย็น เก็บที่นอน ปูที่นอน กวาดพื้น ถูพื้น และปัดฝุ่นทำความสะอาดตากเครื่องนอนทุกชิ้นทุกวัน อย่างที่ สาม-ต้องนำอาหารมาเสิร์ฟให้ฉันทุกมื้อ เสร็จงานแล้วหล่อนจึงจะได้อาหารกิน ถ้าไม่ทำก็ไม่ได้กิน เข้าใจไหม” มิลินยืนอ้าปากค้าง อยากจะกรี๊ดให้ลั่น เขามันจอมบงการสิ้นดี แล้วถือดีอย่างไรมาใช้งานเธอเยี่ยงนางทาสีประจำตัวแบบนี้ เธอยืนกำหมัดแน่น อยากจะแล่นเข้าข่วนหน้ารกเคราของเขาให้สาสมกับความโกรธที่ถูกโยนตำแหน่งทาสรับใช้ใส่แล้วเดินหนีไปซึ่งๆหน้า ...ตาบ้า...ตาบ๊อง...ตาบื้อ...ตา...ขี้เก๊ก...เธอก่นว่าเป็นชุด สุดจะทนพฤติการณ์แบบเจ้าใหญ่นายโต...สั่ง...สั่ง...สั่ง...โดยไม่ฟังเสียงใคร คิดว่าตัวเองเป็นใหญ่มาจากไหนกัน...ฮึ...***... **************************************************** นิยายเรื่องนี้เป็นความคิดสร้างสรรค์ของนักเขียนอย่างแท้จริง สงวนลิขสิทธิ์โดย : ศิรารัย-ศิรารัยนิยายรัก ตามพระราชบัญญัติลิขสิทธิ์คอมพิวเตอร์และสิ่งพิมพ์ ห้ามลอกเลียนทุกส่วนของหนังสือเล่มนี้ ห้ามเผยแพร่-จำหน่าย-ดัดแปลง-ทำซ้ำ-จัดพิมพ์ หรือห้ามกระทำการใดๆทุกประการกับนิยายเรื่องนี้ ก่อนได้รับอนุญาตเป็นลายลักษณ์อักษรจากผู้เขียน **************************************************

เสน่ห์รักข้ามศตวรรษ

เสน่ห์รักข้ามศตวรรษ

โรแมนติก

5.0

นิยายเรื่องนี้เป็นงานเขียนล่าสุดของศิรารัยที่สร้างเรื่องราวความรักจากปัจจุบันสู่อดีตและกลับมาจบสมบูรณ์ในยุคปัจจุบันที่อยากให้ผู้อ่านได้เปลี่ยนบรรยากาศที่เคยอ่านนิยายไทย-ไทย ไทย-อาหรับ ไทย-จีน มาเป็นนิยายไทย-อินเดียดูบ้าง โดยสร้างคู่พระนางให้นางเอกเดินทางไปประเทศอินเดียและได้ไปพบพระเอกในอดีตเพื่อช่วยเหลือให้ได้ขึ้นครองราชย์ แต่ความรักของคนในโลกอดีตกับคนในโลกปัจจุบันจะสมหวังได้ก็เกินความเป็นจริงจึงต้องทำให้นางเอกมาสมหวังในความรักกับพระเอกในโลกปัจจุบันที่สืบเชื้อสายมาจากเขาผู้นั้น และนักเขียนเชื่อว่า...ถ้าเพื่อนนักอ่านเปิดใจอ่านนิยายเรื่องนี้ จะได้รับทั้งความสนุกสนานและความซาบซึ้งใจในความรักของคนในโลกอดีตและคนในโลกปัจจุบัน... ************************************* เพียงสบตาในอุราก็หวั่นไหว เลือดเนื้อกายร้อนรุมดังสุมไข้ ยิ่งใกล้ชิดยิ่งขัดเขินสะเทิ้นอายใยไพ ใจหนอใจทำไมสั่นไหวเช่นนี้เอย *************************************** ความรัก... ไม่ใช่นํ้าหมึกจากปลายปากกา ที่ผ่านวันเวลา ไม่นานก็เจือจาง ความรัก... ไม่ใช่นํ้าหอมที่กลิ่นจางหายในเวลาไม่กี่ชั่วโมง ความรัก... ไม่ใช่เสื้อผ้าอาภรณ์หรือข้าวของเครื่องใช้ ที่เก่า แล้วก็เปลี่ยนใหม่ ความรัก... ไม่ใช่อาหารที่กินหลายมื้อก็เบื่อหน่าย ฯลฯ ************************************** ''เธอเป็นใครถึงจะมาสอนสั่งว่าฉันกินอะไรได้หรือกินอะไรไม่ได้ เป็นแม่ครัวก็ควรทำหน้าที่แม่ครัวของเธอ ไม่ต้องมาวิจารณ์คนกิน ไป ไปทำอาหารที่ฉันต้องการมา ต่อไปไม่ต้องเอาผักหญ้าพวกนี้มาให้ฉันกินอีก” อาหารจานหนึ่งถูกโยนแตกเพล้งตรงหน้าผู้ที่ถูกเรียกว่า...แม่ครัว...สลัดผักธัญพืชและนํ้าสลัดที่วัสสิกาต้องใช้เวลาคำนวณแคลอรี่ว่าต้องมีผักธัญพืชมากน้อยเท่าไรและสรรหาผักสดๆใหม่ๆมาทำอย่างประณีตหกกระจายเกลื่อนอยู่ตรงหน้าเหมือนเศษขยะ ที่วัสสิกาแทบจะร้องกรี๊ดออกมาด้วยความโมโห เพราะเจ้าชายจอมยโสไม่ได้ทำลายแค่อาหารจานสองจานแต่ได้ทำลายความตั้งใจดีของเธอจนหมดสิ้น “ตาหมีอ้วน" วัสสิการ้องว่าในใจ ความโกรธวิ่งจี๊ดขึ้นสมองวัสสิกาแบบที่ไม่เคยเป็นมาก่อนในชีวิต เธอไม่เคยโกรธใครมากมายอย่างนี้ บอกไม่ถูกเหมือนกันว่าโกรธทำไม่นักหนา แต่ตอบโต้ออกมาได้เพียงกรีดเสียงอยู่ในความนึกคิด..ตาหมีอ้วน ฉันอุตส่าห์ตั้งใจทำมาให้กิน ยังจะมาว่ามาทำแบบนี้อีก...เพราะสิ่งที่เจ้าชายอาทิตยสุเรนทรากระทำ...โยนจานอาหารใส่หน้า...เป็นการทำร้ายจิตใจแบบที่ไม่เคยมีใครทำกับเธอมาก่อน วัสสิกาหมดความอดทนต่อผู้สูงศักดิ์ จึงโต้กลับทันควัน ฯลฯ ********************************

หนังสือที่คุณอาจชอบ

เมียแต่งท่านประธาน [ตอนง้อเฮียหอนหนักม้าก]

เมียแต่งท่านประธาน [ตอนง้อเฮียหอนหนักม้าก]

สนพ. อิ่มรัก
5.0

ถึงจะโกรธ เกลียด เคียดแค้นแค่ไหน แต่หัวใจไม่อาจต้านรักได้ ----------------------------------------- ไรยาค่อยๆ คลานไป ทันทีที่เจ้าบ่าวหันหน้ามา เพื่อจะยื่นมือให้เธอจับ จะได้ไม่ล้มนั้น ยิ่งจะทำให้เธอเกือบล้มไปเพราะเขาแล้ว ในหัวสมองก็ประมวลผลออกมาได้คำตอบทันที ว่าคนที่เธอเฝ้าครุ่นคิดว่าเป็นใครมาตลอดสองอาทิตย์นั้น แท้จริงก็คือใครกันแน่ในที่สุด ‘Mr. H. Hhemmhawattana ก็คือหรัญญ์ เหมวัฒน์’ ‘หรือพี่ฮั้นท์ของสาวๆ ที่เธอมักจะได้ยินเรียกขานกันนี่เอง’ ‘เขากลายมาเป็นเจ้าบ่าวเธอได้ยังไง’ ‘เขาจะมาแต่งงานกับเธอทำไม’ เท่าที่รู้มา เขาไม่ได้ร่ำรวยระดับร้อยล้านพันล้านแน่ๆ แล้วเขาไปทำอะไรมา ถึงได้มีเงินมากมายขนาดเอามาทุ่มซื้อหุ้นบริษัทของพ่อเธอได้ ไหนจะไถ่บ้านคืนให้ และอีกหลายต่อหลายอย่างที่เขาจ่ายไป รวมทั้งแหวนเพชรน้ำงามและไม่น่าจะต่ำกว่าห้ากระรัตบนพานดอกไม้ตรงหน้าเธออีก ---------------------------------------------------------------------------------------- ฮั้นท์ (หรัญญ์ เหมวัฒน์) นักธุรกิจหนุ่ม ผู้มีชีวิตที่พลิกผันจากเลวร้ายกลับกลายเป็นดี ซึ่งเขาเองก็ตั้งตัวไม่ทัน แต่ทั้งหมดนั้น มาจากความดี ความขยันหมั่นเพียรของเขา บวกกับโชคช่วย ถึงเวลาที่เขากลับมายืนอยู่จุดเดิม ในฐานะใหม่ ที่ใครต่อใครต่างงุนงง โดยเฉพาะเพื่อนๆ หรือแม้แต่กับผู้หญิงที่เคยเมนเขามาแล้ว และเขาก็จะทำให้ผู้หญิงพวกนั้นได้รู้ ว่าไม่ควรเมินเขาจริงๆ ---------------------- ย้า (ไรยา เจริญรัตชตะ) ทายาทนักธุรกิจหลายร้อยล้าน ที่ชีวิตพลิกผัน จากดีกลายเป็นเลวร้ายในไม่กี่ปี จนเธอกับครอบครัวก็ตั้งตัวไม่ติด รับภาวะย่ำแย่แทบไม่ทัน และถึงเวลาที่เธอจะต้องเลือก ระหว่างช่วยกู้ทุกอย่างของครอบครัวคืน กับทิ้งทุกอย่างไปแบบไม่เหลียวหลัง เพื่อไปเลียแผลหัวใจจากชายที่เธอรักแทบตาย สุดท้ายเธอจะเลือกทางเดินยังไง จะไปต่อหรือพอแค่นี้ ---------------------------------------------------------------------------------------- เมียแต่งท่านประธาน Chairman's Wife ตอนแรกคิดว่าจะให้นิยายที่เรื่องนี้มีแค่ชื่อภาษาอังกฤษเท่านั้นค่ะ ที่เหลือให้รี้ดไปตีความเอาเอง ว่าควรจะใช้ภาษาไทยว่าอะไรดี ระหว่าง แรงรัก - รั้งรัก - รังรัก และใช้นามปากกาพิมรภัค แต่สุดท้ายก็คิดชื่อใหม่ได้แล้วค่ะ และตัดสินใจใช้นามปากกาหลัก นั่นคือ กันเกราค่ะ เพราะแว้ปไปเขียนอวตารหลายเรื่องแล้ว และไม่ได้ออกนามปากกานี้นานแล้ว ส่วนแนวก็จะเพิ่มดราม่าเข้าไปอีก ซึ่งจะเป็น Signature ของกันเกราอยู่แล้ว รี้ดอยากได้มาม่าเจ้มจ้นแค่ไหน บอกกันได้เด้อ ----------------------------------------------------------------------------------------

อย่าไปยุ่งกับทายาทสาวลึกลับ

อย่าไปยุ่งกับทายาทสาวลึกลับ

Tripp Zakarison
5.0

อวิ๋นเจินอาศัยอยู่ในตระกูลอวิ๋นมาเป็นเวลา 20 ปี กลับพบว่าเธอเป็นลูกสาวปลอม พ่อแม่บุญธรรมของเธอวางยาเธอเพื่ออยากจะได้เงินมาลงทุน หลังจากที่อวิ๋นเจินรู้เรื่องนี้ เธอก็ถูกไล่กลับไปที่ชนบท จากนั้นเธอก็ค้นพบว่าตัวเองคือลูกสาวแท้ๆ ของตระกูลเฉียวและมีชีวิตที่หรูหราสุด ๆ หลังจากกลับมา เธอได้รับความรักจากครอบครัวและมีชื่อเสียงโด่งดัง น้องสาวจอมปลอมใส่ร้ายอวิ๋นเจิน แต่เธอไม่คาดคิดว่าอวิ๋นเจินจะมีความสามารถต่างๆ เมื่อต้องเผชิญกับการยั่วยุ เธอได้แสดงความสามารถและทักษะต่างๆ มากมายเพื่อจัดการผู้รังแก มีข่าวลือกันว่าอวิ๋นเจินยังคงโสด และชายหนุ่มชื่อดังแห่งเมืองงก็ผลักเธอไปเข้ากำแพง "คุณนายกู้ ถึงตามราเปิดเผยตัวตนได้แล้วนะ"

หยางเสี้ยว หนูน้อยหัวใจแกร่ง

หยางเสี้ยว หนูน้อยหัวใจแกร่ง

จิ้งจอกสะท้านหม้อไฟ
5.0

มังกร หนุ่มหล่อหน้าใสลูกชาวไร่ชาวนา อายุ 22 ปี ที่ได้รับทุนเรียนดีจนจบมหาวิทยาลัย ได้แบกร่างกายพาหัวใจอันแตกสลายกลับบ้านเกิดทันทีในวันที่จบการศึกษา เพราะบิดามารดาได้เสียชีวิตกระทันหันทั้งคู่หลังจากกลับจากการนำข้าวไปขายและโดนสิบล้อที่เบรคแตกเสียหลักพุ่งชนรถของพ่อแม่ของมังกร เมื่อสูญเสียพ่อและแม่ไปอย่างกระทันหันเขาจึงกลับบ้านเกิดเพื่อไปทำไร่ทำนาสานฝันของพ่อแม่และนำความรู้ที่ได้เรียนมากลับมาพัฒนาที่ดินมรดกในบ้านเกิด หากแต่ว่ามังกรยังไม่ทันได้ทำอะไรเขากลับตายลงอย่างไม่ทันตั้งตัว ตายแบบไม่ตั้งใจและไม่เต็มใจที่สุด เขาจำได้เพียงแค่ว่าหลังจากเดินทางกลับมาถึงบ้านเกิดเขาได้ไปไหว้พ่อกับแม่ที่วัดในหมู่บ้าน แล้วก็กลับมานอนแต่พอเขากลับตื่นขึ้นมาในร่างของเด็กชาย อายุ 8ขวบ กับบ้านพุๆพังๆ เขาตื่นมาในร่างของคนอื่นไม่พอ แล้วเขาไม่รู้ด้วยซ้ำว่าที่นี่มันที่ไหน และใครพาเขามา แล้วมังกรจะทำยังไงต่อไปกับชีวิตที่อยู่ในร่างเด็กชายยากจนคนนี้ มาติดตามชีวิตใหม่ของมังกรกันต่อไปค่ะ

บท
อ่านเลย
ดาวน์โหลดหนังสือ
ไฟแค้นแสนพิศวาส
1

บทที่ 1 จำยอม

21/03/2023

2

บทที่ 2 บ้านไร่

21/03/2023

3

บทที่ 3 เปลี่ยนไป

21/03/2023

4

บทที่ 4 บาดความรู้สึก

21/03/2023

5

บทที่ 5 ใบหย่า

21/03/2023

6

บทที่ 6 จะแยกห้อง

21/03/2023

7

บทที่ 7 หนุ่มมารับ

21/03/2023

8

บทที่ 8 โกรธ-หึง-จูบ

21/03/2023

9

บทที่ 9 ข้อตกลง

21/03/2023

10

บทที่ 10 กำหนดงานฉลอง

21/03/2023

11

บทที่ 11 ผู้หมายปอง

21/03/2023

12

บทที่ 12 ข้อสงสัย

21/03/2023

13

บทที่ 13 เอาใจแม่

21/03/2023

14

บทที่ 14 แม่ศรีเรือน

21/03/2023

15

บทที่ 15 เชิญร่วมงาน

21/03/2023

16

บทที่ 16 ให้ตัดใจ

21/03/2023

17

บทที่ 17 แม่เป็นอะไร

21/03/2023

18

บทที่ 18 คู่รักเก่า

21/03/2023

19

บทที่ 19 เจ้าเล่ห์

21/03/2023

20

บทที่ 20 เก็บเสื้อผ้า

21/03/2023

21

บทที่ 21 ไม่ถามหรือ

21/03/2023

22

บทที่ 22 อาการป่วยของแม่

21/03/2023

23

บทที่ 23 เล่ห์อลิซ

21/03/2023

24

บทที่ 24 เล่ห์อลิซ2

21/03/2023

25

บทที่ 25 สัญญา

21/03/2023

26

บทที่ 26 บอกข่าว

21/03/2023

27

บทที่ 27 บอกข่าว2

21/03/2023

28

บทที่ 28 ในอดีต

21/03/2023

29

บทที่ 29 ฆาตกร

21/03/2023

30

บทที่ 30 ฆาตกร2

21/03/2023

31

บทที่ 31 เรียกคุย

21/03/2023

32

บทที่ 32 เห็นสิ่งที่ไม่เคยเห็น

21/03/2023

33

บทที่ 33 แก้แค้น

21/03/2023

34

บทที่ 34 มาตาม

21/03/2023

35

บทที่ 35 แรงหึง-แรงห่วง

21/03/2023

36

บทที่ 36 กลับบ้าน

21/03/2023

37

บทที่ 37 ไฟโกรธ-ไฟพิศวาส

21/03/2023

38

บทที่ 38 ไปกินรังแตนที่ไหนมา

21/03/2023

39

บทที่ 39 ต่อไปนี้ไม่มีการแยกห้อง

21/03/2023

40

บทที่ 40 งานฉลองสมรส

21/03/2023