Login to MeghaBook
icon 0
icon เติมเงิน
rightIcon
icon ประวัติการอ่าน
rightIcon
icon ออกจากระบบ
rightIcon
icon ดาวน์โหลดแอป
rightIcon
วังวนร้อนรักจวนแม่ทัพใหญ่ 4P (นิยายรักสำหรับผู้ใหญ่)

วังวนร้อนรักจวนแม่ทัพใหญ่ 4P (นิยายรักสำหรับผู้ใหญ่)

ซีไซต์

5.0
ความคิดเห็น
43.4K
ชม
21
บท

เรื่องย่อ วังวนร้อนรักจวนแม่ทัพใหญ่ แนว 4P ซุนหลีนถูกจับมาเป็นเชลยสงครามพร้อมพี่ชายบุญธรรมที่นางแอบมีใจให้เขาและมารดา แต่ด้วยความงามของนางจึงทำให้ฮูหยินใหญ่ที่ไร้ทายาทต้องการให้นางอุ้มท้องแทนตน เรียนท่านผู้อ่านทุกท่าน หนังสือนิยายเรื่องนี้จัดอยู่ในหมวด นิยายรักสำหรับผู้ใหญ่ ซึ่งเหมาะกับสายแซ่บไม่พูดเยอะ เจ็บคอ จะมีฉาก NC นำเนื้อหาแทบทั้งเรื่อง และพล็อตเบาคลายเครียด แทบไม่มีพล็อตค่ะ ดังนั้นท่านผู้อ่านควรพิจารณาโหลดตัวอย่างก่อนตัดสินใจซื้อค่ะ ขอบคุณค่ะ

บทที่ 1 เตรียมตัวเป็นอนุ

จวนแม่ทัพใหญ่แคว้นเฉา

แคว้นเจ้าของซุนหลีถูกแม่ทัพโจวซีฉือแห่งแคว้นเฉาตีจนแตกพ่ายและทำให้แคว้นเฉากลายเป็นผู้ปกครองแคว้นเจ้าโดยทันที

ซุนหลีบุตรสาวแม่ทัพแคว้นเจ้าจึงกลายเชลยสงครามที่ถูกกวาดต้อนให้มาอยู่ในจวนแม่ทัพตั้งแต่อายุสิบสามปี

เพราะสงครามทำให้บ้านแตกสาแหรกขาด หลังจากแพ้สงครามบิดาของนางได้รับบาดแผลหลายแห่งบนร่างกาย บิดาจึงมีชีวิตอยู่ได้ไม่นานก็จากไป

ในขณะที่มารดา ซุนหลี และพี่ชายบุญธรรมนามซุนโหว ถูกกวาดต้อนให้มาเป็นบ่าวรับใช้อยู่ในจวนแม่ทัพพร้อมกัน

บัดนี้ซุนโหวอายุยี่สิบห้าปีแล้ว เขาไม่ใช่พี่ชายที่แท้จริงของซุนหลี แต่คือบุตรชายสหายรักของบิดาซุนหลีที่ออกรบเคียงบ่าเคียงไหล่กัน ที่มีนามว่า อี้โหว

ต่อมาบิดาของอี้โหวได้ตายในสงครามในยามที่เขาอายุได้สิบหกปี แม่ทัพซุนจึงรับอี้โหวมาเป็นบุตรบุญธรรมและดูแลเขาประดุจบุตรชายผู้หนึ่ง

แม่ทัพซุนในยามนั้นจึงได้ให้เด็กน้อยอี้โหวเปลี่ยนแซ่มาใช้แซ่ซุนตามเขา จากอี้โหวจึงได้กลายมีเป็น ‘ซุนโหว’ ในปัจจุบัน

ก่อนหน้านี้ซุนโหวตามติดบิดาบุญธรรมไปออกรบและตำแหน่งสุดท้ายก่อนแผ่นดินแตกพ่ายของเขาก็คือแม่ทัพน้อยของแคว้นเจ้า

หลังแคว้นเจ้าถูกแคว้นเฉาตีทัพจนแตกพ่าย คนสกุลซุนสวามิภักดิ์ แม่ทัพนายกองทั้งหลายกลายเป็นสามัญชน ยังถูกกวาดต้อนเข้าเมืองหลวงเพื่อป้องกันการคิดรวบรวมคนก่อกบฏอีก

เชลยเหล่านี้ต่างถูกส่งให้ไปอยู่ในบ้านของขุนนางบ้างก็ถูกส่งไปใช้แรงงานตามชายแดน มีฐานะตกต่ำกลายเป็นทาสโดยไม่สนฐานะเดิม

หลันหยาคือฮูหยินจวนแม่ทัพ นางได้รับจดหมายจากโจวซีฉือให้ช่วยดูแลคนจากสกุลซุนให้ดีเพราะสกุลซุนเคยมีบุญคุณต่อเขาแต่อย่าออกหน้าจนเกินไป

หลันหยาย่อมเข้าใจเพราะอย่างไรพวกเขาก็เป็นเชลย ดังนั้นไม่อาจช่วยเหลือออกนอกหน้าได้ นางจึงจัดสรรตำแหน่งให้อย่างชาญฉลาด

เพราะซุนโหวมีใบหน้าหล่อเหลาสะดุดตา รูปร่างกำยำทั้งหน่วยก้านดี เขายังมีความเชี่ยวชาญเรื่องการฝึกม้า จึงได้รับหน้าที่ให้เป็นคนเลี้ยงม้าและฝึกฝนม้าของจวนแม่ทัพทันใด

เดิมทีซุนโหวมีภรรยาที่แต่งงานกันแล้วติดตามมาด้วย ทว่าภรรยาของเขากลับไปต้องตานายกองผู้หนึ่งเข้า นางจึงทิ้งเขาโดยไม่แยแสยินยอมไปเป็นอนุของนายกองผู้นั้นเพื่อความสุขสบายของตนเอง

ซุนโหวหย่ากับภรรยาของตนเอง ทว่ากลับไม่รู้สึกเสียใจอันใด ก็นั่นเพราะว่าสตรีที่อยู่ในใจของเขากลับคือน้องสาวบุญธรรมซุนหลีมาตั้งแต่ต้น

ที่เขาแต่งงานกับนางผู้นั้นล้วนเพราะท่านพ่อบุญธรรมเป็นธุระจัดการเขาจึงไม่อาจขัดได้จำต้องแต่งอย่างจำยอม

หากท่านพ่อที่แท้จริงของเขาไม่ด่วนตายจาก ไม่แน่ว่ายามนี้ซุนหลีอาจจะกลายเป็นภรรยาของเขาก็ได้

ทว่ายามนี้ฐานะตกต่ำ ไร้แผ่นดินอาศัยเขาจึงได้แต่คอยคุ้มครองแม่บุญธรรมและน้องบุญธรรมอยู่ที่นี่ไม่ให้ผู้ใดรังแกได้

จวนแม่ทัพใหญ่แคว้นเฉานับว่าไม่เลว ถึงเขาจะถูกต้อนมาเป็นทาส แต่คนในจวนก็มิได้รังแกคนที่ไร้ทางสู้ ยังให้พวกเขาอยู่อาศัยอย่างสบายใจ หากไม่คิดทรยศก็จะสามารถใช้ชีวิตอย่างสงบเช่นนี้ได้จนถึงวาระสุดท้ายของชีวิต

ขอเพียงได้อยู่ใกล้ซุนหลี ซุนโหวก็ไม่คิดไปที่ใดอีกแล้ว

ในขณะที่ซุนหลีมีใบหน้างดงาม ผิวขาวผ่องเรียบลื่นประดุจแพรไหม นางถูกเลี้ยงดูประดุจไข่ในหินมาตั้งแต่กำเนิด ผิวพรรณจึงผุดผาดเนียนนุ่มฉ่ำน้ำประดุจเต้าหู้ขาว กิริยามารยาทอ่อนหวาน ถ่อมตน

ยิ่งโตความงามยิ่งเลื่องลือ กระทั่งสตรีที่เห็นนางยังต้องยอมสยบ

เพราะความงามและมารยาทที่เพียบพร้อม ซุนหลีจึงเป็นที่ต้องตาฮูหยินใหญ่ และหมายตาว่าจะให้ซุนหลีเป็นอนุคนต่อไปของท่านแม่ทัพใหญ่

หลันยาบัดนี้อายุสามสิบห้าปีแล้ว แม้จะอายุมากแต่นางกลับยังงดงามใบหน้าไร้ริ้วรอยเหมือนเด็กสาวแรกแย้มนางหนึ่ง

หากเปรียบเทียบความงดงามกับซุนหลีแล้ว แม้จะแก่ชรากว่านับสิบปีทว่าก็ไม่อาจเปรียบเทียบว่าผู้ใดที่งดงามมากกว่ากัน

แม้นางจะเป็นฮูหยินที่ท่านแม่ทัพรักใคร่หลงใหลที่สุด ทว่านางมีอาการเจ็บป่วยภายในเป็นโรคประจำตัวที่มีมาตั้งแต่เด็ก จึงไม่อาจมีบุตรกับท่านแม่ทัพได้

ดังนั้นเพื่อจวนแม่ทัพแล้วนางจึงต้องการหาสตรีที่รูปร่างสมบูรณ์ โหนกเนื้ออวบอูมสีแดงฉ่ำ เต้านมใหญ่โต และที่สำคัญสะโพกต้องผายเพื่อให้เหมาะกับการตั้งครรภ์

ฮูหยินใหญ่หลันหยาจึงหมายหมั่นปั้นมือที่จะฝึกฝนให้ซุนหลีกลายเป็นอนุของแม่ทัพใหญ่เพื่อตั้งครรภ์บุตรชายสืบทอดวงศ์ตระกูล

แน่นอนว่าฮูหยินใหญ่คิดครอบครองบุตรชายของซุนหลีเอาไว้เป็นของตน

ซุนหลีมีหน้าที่เพียงตั้งครรภ์เท่านั้น ไม่มีสิทธิ์ในตัวของเด็กคนนั้น

ด้วยความชื่นชอบเรื่องเสพกามารมณ์ของฮ่องเต้องค์ปัจจุบัน ที่ทรงเห็นว่าบุรุษยิ่งครอบครองสตรีมากเพียงใดก็หมายถึงอำนาจที่มากเท่านั้น

อีกทั้งน้ำรักของสตรียังเป็นยาอายุวัฒนะ หากบุรุษได้ดื่มกินมาก ๆ จะยิ่งทำให้มีอายุยืนยาว ทำให้ฮ่องเต้มักจะให้สนมหลายคนเข้าปรนนิบัติดื่มน้ำรักที่หลั่งจากรูสวาทของพวกนางในทุก ๆ วัน

ยิ่งมีหลักฐานมากมายที่คนในแคว้นต่างอายุยืนก็ยิ่งทำให้เรื่องการดื่มน้ำกำหนัดของบุรุษและสตรีเป็นที่นิยมมาช้านาน ของสิ่งนี้ดียิ่งกว่าดื่มโสมคนราคาแพงเพื่อบำรุงร่างกายเสียอีก

ธรรมเนียมของแคว้นนี้แปลกประหลาดนัก ไม่ว่าสตรีหรือบุรุษหากมีความสามารถก็สามารถสอบเข้ารับราชการได้ และเมื่อก้าวหน้าก็สามารถเลี้ยงดูนางบำเรอ หรือ นายบำเรอ ได้ตามใจชอบนับว่ายุติธรรมทั้งบุรุษและสตรี

ในขณะที่ฮ่องเต้มีสนมที่คัดเลือกเข้าวังในแต่ละปีเป็นจำนวนมาก ในวังหลังของพระองค์จึงมีสนมหลายพันคนที่งามหยาดเยิ้ม ที่ต่อให้พระองค์หยิบป้ายพวกนางเหล่านั้นวันละสิบคนก็ยังเวียนไม่ครบ

เมื่อพระสนมมีมากนัก พระองค์จึงใช้ให้เป็นประโยชน์มอบนางเหล่านั้นให้เป็นรางวัลแก่ขุนนางและแคว้นเล็ก ๆ ที่สวามิภักดิ์แด่พระองค์ และหลายครั้งก็ยังใช้งานสตรีเหล่านั้นร่วมกับขุนนางเพื่อความสำราญ

แม้ว่าฝ่าบาทและขุนนางจะมักมากในกามารมณ์ แต่เพราะฮ่องเต้เฉลียวฉลาดปกครองแผ่นดินให้สงบสุข ประชาชนจึงเคารพฮ่องเต้ผู้เป็นโอรสสวรรค์ยิ่งนัก

เมื่อประชาชนอยู่ดีกินดี จิตใจเปี่ยมสุข เมื่อฮ่องเต้มีรสนิยมหาความสำราญทางกามารมณ์ประชาชนในแคว้นจึงยึดถือเอาเป็นแบบอย่าง

ซุนหลีถูกฮูหยินใหญ่ส่งเจียวหมัวมัวมาฝึกสอนให้แก่นาง เพื่อเป็นนางอุ่นเตียงให้ท่านแม่ทัพตั้งแต่นางเข้าสู่วัยปักปิ่นเมื่ออายุได้สิบห้าปี

บัดนี้ซุนหลีอายุสิบเจ็ดปีแล้วนางก็ยังไม่เคยเห็นหน้าท่านแม่ทัพแม้แต่ครั้งเดียวเพราะท่านแม่ทัพประจำการอยู่ชายแดนตลอด

นางเคยถามฮูหยินใหญ่เกี่ยวกับรูปร่างหน้าตาของท่านแม่ทัพ ฮูหยินใหญ่เพียงแต่เอ่ยว่า

“แล้วเจ้าก็จะรู้เอง”

มีผู้คนเล่าลือว่าแม่ทัพใหญ่เมื่อสมัยยามยังหนุ่ม มีใบหน้าหล่อเหลา รูปร่างสูงใหญ่องอาจ และยังมีใจมั่นคงเพียงแค่ฮูหยินใหญ่เท่านั้น ท่านแม่ทัพไม่เคยนอนกับสตรีอื่นใดเลย

ทว่าเกือบหกปีมาแล้วที่ท่านแม่ทัพมิได้กลับมายังเมืองหลวง

หลายคนจึงเอ่ยว่าเขาคือท่านปู่วัยชราผู้หนึ่ง ซึ่งสตรีน้อยใหญ่ไม่อยากร่วมหออีกต่อไป

ถึงท่านแม่ทัพจะแข็งแกร่งแต่ก็เคี่ยวกรำศึกมาหลายปี ร่างกายคงทรุดโทรกลายเป็นตาเฒ่าจิตวิปริตผู้หนึ่งไปแล้วจริง ๆ

ในจินตนาการของซุนหลี นางยอมรับว่าหวาดกลัวอยู่ไม่น้อย เมื่อคิดภาพชายชรากำลังคล่อมร่างของตนอยู่

แต่เพื่อท่านแม่และให้พี่ชายของนางมีฐานะในจวนที่ดีขึ้น ไม่ต้องลำบากเป็นบ่าวรับใช้อีกต่อไป นางจึงต้องฝืนกล้ำกลืนยอมทำตาม

และถึงจะหวาดกลัวเพียงใด ซุนหลีก็ไม่เคยปริปากบ่นให้ผู้ใดฟัง กระทั่งเมื่ออยู่ต่อหน้าท่านแม่ซุนหลีก็ยิ้มหัวเราะอย่างมีความสุขไม่ให้ท่านแม่ต้องกังวล

“ท่านแม่ไม่ต้องห่วง ในเมื่อสวรรค์ประทานโอกาสนี้ให้แก่ลูก นั่นก็หมายถึงว่าสวรรค์ให้โอกาสให้ลูกทดแทนบุญคุณท่านแม่และท่านพี่ ไม่ให้พวกท่านต้องลำบาก ไม่ว่าจะเป็นท่านแม่ทัพที่ชราก็ดี หรือจะเป็นแม่ทัพที่จิตใจบิดเบี้ยวตามข่าวลือก็ดี ซุนหลีล้วนไม่เชื่อกลัวเจ้าค่ะ”

“ลูกแม่ เด็กดีของแม่ แม่เสียใจที่ทำให้เจ้าเป็นเช่นนี้ เจ้าคือสตรีสูงศักดิ์ที่แม่เฝ้าถนอม ไม่คิดว่าจะมีวันนี้ที่ต้องกลายมาเป็นอนุของเฒ่าชราผู้หนึ่ง”

“มิใช่ความผิดท่านเจ้าค่ะ ซุนหลีมิใช่คุณหนูในห้องหอดั่งวันวาน แต่ซุนหลีจะไม่ยอมแพ้ และให้ท่านแม่ลำบากอีกต่อไป”

ท่านแม่โอบกอดบุตรสาวเพียงคนเดียว แคว้นเจ้าของพวกนางมีความนิยมผัวเดียวเมียเดียว บุรุษไม่รับอนุเข้าบ้านเด็ดขาด

แต่แคว้นเฉาบุรุษกลับเป็นใหญ่ ขอเพียงบุรุษต้องการสตรีก็เป็นเพียงของใช้ชิ้นหนึ่ง จะใช้ร่วมกับผู้ใดหรือยกให้ผู้ใดก็ย่อมได้

“ลำบากหลีเอ๋อร์ของแม่แล้ว ลูกแม่ช่างกตัญญูยิ่งนัก”

ซุนหลีจะถูกตรวจร่างกายทุก ๆ สามเดือน นางต้องเปลือยกายต่อหน้าฮูหยินใหญ่และปล่อยให้ฮูหยินใหญ่สำรวจร่างกายของนางโดยละเอียดเพื่อไม่ให้มีสิ่งใดผิดพลาด

นางต้องถูกเตรียมพร้อมให้มากที่สุด

ซุนหลียังจำวันแรกหลังจากฝึกฝนวิชาเอาใจบุรุษมานับปี เมื่อนางอายุครบสิบหกปีวันนั้นเป็นวันที่ฮูหยินใหญ่เรียกนางเข้าไปตรวจร่างกายอย่างละเอียดเป็นครั้งแรก

ยามนั้นนางตื่นเต้นและหวาดกลัว ทว่าผ่านไปไม่นานซุนหลีก็เริ่มเคยชิน กล้าหาญที่จะเผชิญหน้ากับฮูหยินใหญ่โดยไม่ขัดเขิน

วันนี้ฮูหยินใหญ่เรียกนางไปตรวจร่างกายอีกครั้ง ซุนหลีประหลาดใจมากเพราะยังไม่ครบกำหนดสามเดือนที่ต้องตรวจร่างกาย

เมื่อซุนหลีเปิดประตูเข้าไปก็ได้รับคำสั่งให้นางปิดประตูให้เรียบร้อย

“เจ้าค่ะ”

ซุนหลีค่อย ๆ เดินเข้าไปอย่างช้า ๆ กระทั่งหยุดเบื้องหน้าฮูหยินใหญ่ แล้วประสานมือที่บั้นเอวยอบกายอย่างนอบน้อมอ่อนหวาน

“ฮูหยินใหญ่ ข้าน้อยมาแล้วเจ้าค่ะ”

ฮูหยินใหญ่มองคนงามอย่างพึงใจ นับวันซุนหลียิ่งงดงามหยาดเยิ้มกระทั่งสตรีด้วยกันเมื่อเดินผ่านยังต้องมองเหลียวหลัง

และที่สำคัญร่างกายนี้เหมือนจะอวบอิ่ม สมบูรณ์ในจุดที่ฮูหยินใหญ่ต้องการมากขึ้นเรื่อย ๆ

หากนางได้รับน้ำกามทิพย์จากบุรุษ ซุนหลีจะกลายเป็นสตรีที่สมบูรณ์ยิ่งกว่านี้

“ลุกขึ้นเถิด”

“ขอบคุณฮูหยินใหญ่เจ้าค่ะ”

“เงยหน้าของเจ้าขึ้นมา”

“เจ้าค่ะ”

ซุนหลีเงยหน้าขึ้นมองฮูหยินใหญ่ นางจึงเห็นชัดเจนว่าบัดนี้ฮูหยินใหญ่สวมชุดสีขาวและบางยิ่ง กระทั่งมองเห็นเต้าถันคู่ใหญ่อยู่ข้างใน เมื่อมองต่ำไปก็พบเส้นขนสีอ่อนรำไรปกคลุมอยู่ตรงกลางร่างกาย

ซุนหลีต้องรีบหลุบตาต่ำ เมื่อนางยังสามารถมองเห็นกลีบเนื้ออูมของฮูหยินใหญ่ได้อย่างชัดเจน

ซุนหลีกลืนน้ำลายลงคออย่างลำบาก นางรู้สึกประหม่าเพราะสบเข้ากับสายตาของฮูหยินใหญ่ที่มองนางด้วยความพึงพอใจ

ทว่านอกจากความพึงพอใจแล้วสายตาคู่นั้นยังทำให้ซุนหลีใบหน้าร้อนวูบวาบจนกลายเป็นริ้วแดง

อ่านต่อ

หนังสืออื่นๆ ของ ซีไซต์

ข้อมูลเพิ่มเติม
เด็กร่านของเฮียเดช

เด็กร่านของเฮียเดช

โรแมนติก

5.0

สาเหตุที่เขาได้ดูแลเด็กคนนี้นั่นเป็นเพราะพ่อแม่ของเอยและพี่ชายของเอยเป็นเพื่อนสนิทของเขา ครอบครัวเอยจากไปด้วยอุบัติเหตุทางรถยนต์ตั้งแต่เอยอายุได้เพียงสิบขวบเท่านั้น ญาติของเอยก็ไม่มีใครเหลียวแลทำให้เขาซึ่งสนิทกับครอบครัวของเอยที่เห็นเอยมาตั้งแต่เล็ก ๆ เกิดความสงสารจึงได้ขอให้พ่อแม่ของเขารับเอยมาเลี้ยงดู และพ่อแม่ของเขาก็ตกลง หลังจากนั้นพ่อแม่ของเขาก็ย้ายไปอยู่ต่างประเทศ จึงทิ้งให้เขาและเอยอยู่ด้วยกันที่เมืองไทยตามลำพัง นับตั้งแต่นั้นเขาก็กลายเป็นพี่ชายของเอยเต็มตัว แต่วันนี้เมื่อเอยโตขึ้น เธอกลับไม่เห็นบุญคุณและคิดจะจากเขาไปง่าย ๆ ทั้ง ๆ ที่นับวันเขาจะรักเธอจนกระทั่งถอนตัวไม่ขึ้นและเฝ้ารอเธอเติบโตมานานขนาดนี้ ++++++ “อ๊า...เฮียอย่านะ อย่าทำหนู” สาวน้อยส่งเสียงครางเล็ดลอดออกมาเพราะความเสียวซ่าน และเอ่ยห้ามแต่น้ำเสียงของเธอคล้ายกระตุ้นเขายิ่งขึ้นไปอีก “เอยอยากใช่หรือเปล่า หนูก็ต้องการเฮียใช่ไหม” “ไม่...อย่านะเฮีย หนูไม่ได้ต้องการเฮีย เฮียเป็นพี่ชายหนูนะ” “ต่อไปเฮียจะเป็นผัวหนู แล้วจะเอาหนูแรง ๆ ให้หนูไปไหนไม่ได้ต้องร้องหาเฮียเท่านั้น” คำพูดของเขาทำให้เอยหวาดกลัว แต่ในความรู้สึกนี้กลับมีความอยากรู้อยากเห็นอย่างประหลาด หญิงสาวผลักเขาออกเมื่อธนเดชดึงชุดนอนของเธอจนขาด แต่แรงของเขามีมากกว่าตอนนี้เธอจึงยืนเปลือยต่อหน้าเขา เอยยืนน้ำตาไหลพราก เมื่อเขาเห็นเขาจึงเหยียดยิ้มมุมปากอย่างผู้ชนะ “ฉันเกลียดแก อื้อ อื้อ”

ขย่มรักอาจารย์ฮอตเนิร์ด

ขย่มรักอาจารย์ฮอตเนิร์ด

โรแมนติก

5.0

หนานอันพริตตี้สาวสู้ชีวิตอายุยี่สิบปีแอบชอบผู้ชายคนหนึ่งอย่างหนักและอยากได้เขามาเป็นแฟนใจจะขาด แต่ดูเหมือนว่าเขาจะไม่สนใจเธอ หญิงสาวได้ไปดูดวงแม่หมอคนนั้นจึงบอกให้เธอมาขอพรที่ศาลเจ้าเล็ก ๆ ในอำเภอแห่งหนึ่งที่ห่างไกลเพื่อให้เธอสมหวังและต้องไปในวันที่ฟ้ามืดที่สุดของเดือนในอีกสองวันข้างหน้าถึงจะเห็นผล หนานอันเชื่อแม่หมอเพราะอยากได้ผัว เธอจึงไม่รอช้ารีบคว้ากระเป๋าเป้เดินทางมายังศาลเจ้าทันที เมื่อหนานอันเข้าไปภายในศาลเจ้าก็พบว่า มีสตรีสูงวัยคนหนึ่งอายุราวหกสิบกว่าปีกำลังกวาดศาลเจ้าอยู่ ...... "ได้ของสิ่งนี้ไปต้องสมหวังอย่างแน่นอน" คุณยายพูดพร้อมกับรอยยิ้ม น้ำเสียงนี้ฟังดูเยือกเย็นเป็นอย่างยิ่ง หนานอันยิ้มให้คุณยายจู่ ๆ ขนแขนของเธอก็ตั้งชันขึ้นมา เธอกำลังจะลุกขึ้นในตอนนั้นก็เกิดฟ้าผ่าเปรี้ยงลงมา หนานอันหวีดร้องด้วยความตกใจทว่าเมื่อหันไปมองคุณยายเธอไม่เห็นแม้แต่เงาแล้ว หนานอันประหลาดใจมากร้องเรียกคุณยายอยู่หลายคำ แต่ว่าในตอนนี้เธอก็ไม่มีเวลาให้คิดสิ่งใดแล้วเพราะเกิดสิ่งที่ไม่คาดคิดขึ้นเมื่อฟ้าผ่าลงมาที่ศาลเจ้าเข้าอย่างจังหนานอันที่อยู่ด้านในจึงถูกฟ้าผ่าไปด้วยและสติดับวูบลงไปทันใด ไม่รู้ว่านานเท่าใดที่หนานอันตกอยู่ในความมืดมิด และเมื่อเธอตื่นขึ้นมาทุกอย่างรอบกายของเธอก็ไม่เหมือนเดิมอีกต่อไป...

ข้าอยู่บน ท่านอ๋องอยู่ล่าง

ข้าอยู่บน ท่านอ๋องอยู่ล่าง

โรแมนติก

5.0

เซียวหนานอยู่ในระดับต่ำสุดขององค์กรลับที่แผ่ขยายสายข่าวไปทุกแว่นแคว้น นางเป็นเด็กกำพร้าไร้บิดามารดาที่ถูกเก็บมาให้เป็น นกกระจอกสืบข่าว เรียกได้ว่าเป็นชนชั้นที่วรยุทธ์ต่ำต้อยและต้องทำงานเอาตัวเข้าแลกเพื่อหาข่าวให้กับเบื้องบน ดังนั้นนกกระจอกเช่นนางจึงมีมากมายแทรกซึมเข้าไปในจวนขุนนางต่าง ๆ โดยที่ไม่มีผู้ใดล่วงรู้ สิ่งที่นางฝึกฝนมาตลอดหลายปีมานี้ก็คือการเอาใจบุรุษ บำรุงร่างกาย ฝึกฝนศาสตร์ทั้งห้าให้เชี่ยวชาญ และฝึกวิชาเสพสังวาสให้บุรุษติดใจ แม้ว่าจะไม่เคยทำกับบุรุษจริง ๆ แต่ขนาดของแท่งหยกของบุรุษนางล้วนได้สัมผัสมาแล้วจากแท่งหยกของเทียมและแท่งหยกบุรุษของจริงที่นางไม่เคยเห็นหน้าว่าคนพวกนั้นคือผู้ใด เพราะพวกนางต้องมอบกายให้กับเหยื่อคนแรกที่นับว่าส่วนใหญ่จะเป็นชนชั้นสูง ดังนั้นจึงไม่อาจร่วมประเวณีกับบุรุษอื่นก่อนที่จะได้รับมอบเหยื่อจากนายใหญ่

ต้องทำเช่นใดให้พวกท่านลุ่มหลง

ต้องทำเช่นใดให้พวกท่านลุ่มหลง

โรแมนติก

5.0

องค์หญิงใหญ่รั่วเสียน ต้องปกป้องบัลลังก์ของน้องชายที่ขึ้นครองราชย์ในวัยเพียงแค่ 4 ขวบ ดังนั้นนางจึงต้องหาทางมัดใจเสนาบดีกัวผู้กุมอำนาจราชสำนักเอาไว้ให้ได้ ทว่าบุรุษผู้นี้กลับไม่ต้องการแต่งงานกับนาง เขายังทำตัวดั่งบิดาหาบุรุษไว้ให้นางอีก รั่วเสียนจึงต้องฝึกฝนการยั่วยวนเขาเพื่อหาวิธีมัดใจบุรุษผู้นี้เอาไว้ให้ได้ และนางก็ต้องตกใจเมื่อเสนาบดีกัวกลับมีถึงสองคน! +++ นิยายเรื่องนี้เป็นนิยายจีนโบราณประเภทนิยายรักสำหรับผู้ใหญ่ เป็นเรื่องแต่งขึ้นจากจินตนาการไม่ได้อ้างอิงจากประวัติศาสตร์ใด ๆ ดังนั้นภายในจะมีฉาก เนื้อหา เน้นหนักที่เรื่องเพศระหว่างชายหญิง มีการร่วมรักกันตั้งแต่ 3 คนขึ้นไป (3P) และอาจมีความไม่สมเหตุสมผลบ้าง ขอให้ผู้อ่านใช้วิจารณญาณในการอ่านนะคะ

ท่านอาเจ้าขา...ข้าอยากเป็นภรรยาของท่าน

ท่านอาเจ้าขา...ข้าอยากเป็นภรรยาของท่าน

โรแมนติก

5.0

คำโปรย หลังจากบิดามารดาเสียชีวิต จูเมยได้ถูกท่านอาบุญธรรมรับเลี้ยง ท่านอาผู้เปี่ยมด้วยความอ่อนโยนและเมตตา ได้กลายเป็นเสาหลักเพียงหนึ่งในชีวิตนาง หัวใจที่อ่อนโยนของจูเมยเริ่มเต้นแรงเมื่ออยู่ใกล้ท่านอา แต่ท่านอาคิดอย่างไรกับนางกันแน่? หรือว่าความรักนี้เป็นเพียงความรู้สึกที่นางมีอยู่เพียงฝ่ายเดียว? เมื่อหัวใจต้องเผชิญกับความไม่แน่นอน จูเมยกลับรู้สึกเจ็บปวดกับความรู้สึกนี้ "ท่านอา...อย่าดีต่อข้ามากนักได้หรือไม่" นิยายเรื่องนี้เป็นนิยายรักจีนโบราณ มีดราม่าเล็กน้อยช่วงเริ่มต้น จบสุขนิยม ไม่มีนอกกายนอกใจ เป็นความรักฟิน ๆ ระหว่างท่านอาและหลานสาว(บุญธรรม)ตัวน้อยของตนเอง

นิยายเรื่องนี้ เป็นข้าที่เขียน!

นิยายเรื่องนี้ เป็นข้าที่เขียน!

โรแมนติก

5.0

เรื่องย่อ จื่อเม่ยเป็นนักเขียน และได้เข้าไปอยู่ในนิยายที่ตัวเขียนเขียนเอาไว้ในฐานะตัวประกอบในนิยายที่ออกมาเพียงสองตอนก็ตาย นางถูกตัวร้ายกักขังเอาไว้ในจวน เจื่อเม่ยรู้ว่าเขาต้องตายและจำทำให้นางตายไปด้วย นางจึงต้องหาวิธีหนีจากเขาเพื่อเอาตัวรอด! นิยายเรื่องนี้เป็นแบบสุขนิยมนะคะ พระเอกจะธงแดงในตอนแรก ๆ เพราะนางเป็นตัวร้ายตามเนื้อเรื่องนะคะ หลังจากนั้นก็รักเมียที่สุดในโลกค่ะ ไม่มีนอกกายนอกใจค่ะ แนะนำตัวละคร จื่อเม่ย นักเขียนที่ย้อนไปอยู่ในโลกนิยายในร่างของอนุจื่ออิน จื่ออิน อนุของตัวร้ายที่ออกมาแค่สองตอนก็ตาย และคนที่จื่อเม่ยมาใช้ร่างกาย ซีเฉิน / องค์ชายสี่ /ซีอ๋อง ตัวร้ายที่ต้องตายในตอนจบ ซีหลาน บุตรชายอายุ 5 ขวบของตัวร้าย รั่วหนิง พระชายาที่ซีเฉินไม่เคยเหลียวแล เหล่าหลง และ เหล่าอี้ องครักษ์ฝาแฝดของซีเฉิน ผู้จงรักภักดี ซีกุ้ยเฟย แม่ของซีเฉิน นางมีความแค้นที่ฝ่าบาทเคยทอดทิ้ง จึงคิดจะแก้แค้นทุกคนและสั่งสอนให้ซีเฉินบุตรชายชิงบัลลังก์ หยางโจวซือ / องค์ชายหก / หยางอ๋อง พระเอกของเรื่องที่จื่อเม่ยวางเอาไว้ในนิยาย

หนังสือที่คุณอาจชอบ

ถานหยี่เหยียน นางมารผลาญรัก

ถานหยี่เหยียน นางมารผลาญรัก

โรแมนติก

5.0

คำโปรย การกลับมาแก้ไขเหตุการณ์ในอดีตครั้งนี้ ทำให้นางมารใจโฉดกลับกลายเป็นคนดี แต่กลับมีเหตุการณ์ที่ทำให้ ถานหยี่เหยียนซึ่งผสานจิตใจกับร่างในปัจจุุบัน จนสงบกลับปะทุขึ้นมาอีกครั้ง และกลับมาทำลายล้างทุกอย่างจนวอดวาย เอลิซาเบธ ลีหรือหยางลี่จู บินกลับประเทศจีนเป็นครั้งแรกในชีวิตและถูกดวงตาสวรรค์ที่มีวาสนาผูกพันกันนำนางหวนคืนกลับตระกูลถาน ซึ่งเป็นชาติอดีตของตัวเองเพื่อกลับมาแก้ไขเหตุการณ์ในอดีตตามที่เคยอ้อนวอนต่อสวรรค์เบื้องบน ดวงตาสวรรค์นำนางกลับมาในชาติที่เกิดเป็นสตรีที่แสนจะร้ายกาจที่สุดในตระกูลถาน และนางก็คือนางมารชื่อกระฉ่อน ถานหยี่เหยียน คุณหนูใจโฉดที่เต็มไปด้วยความอำมหิต สนใจแต่ตัวเองไม่เคยใส่ใจผู้ใดและต้องได้ทุกอย่างที่นางต้องการ จนเป็นต้นเหตุทำให้ตระกูลถานถูกประหารล้างตระกูล และการคัดเลือกพระชายาของอดีตฉู่อ๋องเพื่อเลือกเฟ้นให้กับพระอนุชา เป็นที่มาของการประหารล้างตระกูลถานในอดีต แต่การกลับมาอีกครั้งของถานหยี่เหยียน ซึ่งเป็นร่างในยุคปัจจุบันทำให้ร่างในอดีตและปัจจุบันหลอมรวมเป็นร่างเดียวกันและนางก็คือนางในฝันของบุรุษหน้าหยกผู้เลื่องลือ สตรีใจโฉดผู้เคยเป็นอนุชายาของชินอ๋องรูปงามก่อนที่จะกลับมาแก้ไขเปลี่ยนแปลง

ร้ายรักคุณหมอสูติฯ

ร้ายรักคุณหมอสูติฯ

โรแมนติก

4.9

เมื่อสูตินรีเวชมือหนึ่ง ‘คุณหมอครองภพ’ ผู้ได้รับสมญานามความเชี่ยวชาญด้านมดลูก! และเรื่องครองความโสดเริ่มคบหากับลูกครึ่งสาวไทย-สวิตเซอร์แลนด์จริงจัง ในฐานะคู่หมั้นตามคำต้องการของผู้ใหญ่ คุณหมอน้ำแข็งกลับถูก ‘น้องอันนา’ บอกเลิกอย่างไร้เยื่อใย... ด้วยเหตุผลคือความน่าเบื่อของตัวเขาเองและเธอเป็นพวกอนุรักษ์นิยมหญิงรักหญิง! ท่ามกลางความเหน็บหนาวราวกับว่าโลกใบนี้คงจะเหลือเพียงแค่ตัวเขา โอกาสแก้ตัวครั้งสุดท้ายอยู่ในมืออีกครั้ง โดยไม่ต้องตามหาทามแมชชีนย้อนเวลากลับไปแก้ไขความผิดพลาดในอดีต หมออิฐ... จะไม่ใช่ผู้ชายตายด้านเป็นซากศพอย่างที่น้องอันนาว่าเอาไว้ หมออิฐ... จะไม่ใช่พระอิฐพระปูนอีกต่อไป หมออิฐ... จะบุกรุก! ต่อเนื่อง เช้าถึงเย็นถึงส่งตรงถึงเตียง... แล้วเธอจะรับความรักดุเด็ดเผ็ดแซ่บพริกยกสวนของ 'หมอ คลั่ง รัก' ไหวหรือไม่...! พันพราย / GEN-B

ที่แท้เป็นผู้มีอิทธิพลระดับโลก

ที่แท้เป็นผู้มีอิทธิพลระดับโลก

โรแมนติก

5.0

เสิ่นซือหนิงซ่อนตัวตนไว้ยอมทำทุกอย่างให้ แต่ความจริงใจของเธอกลับถูกสามีทำลายไปหมด และสิ่งที่เธอได้รับนั้นคือข้อตกลงการหย่า ด้วยความผิดหวังเธอจึงหันหลังจากไปและกลายเป็นตัวเองที่แท้จริงอีกครั้ง หลังจากได้เห็นความใกล้ชิดของสามีกับคนรักของเขา เธอก็จากไปด้วยความผิดหวัง จากนั้นเปิดเผยตัวตนที่เป็นนักปรุงน้ำหอมอัจฉริยะระดับนานาชาติ ผู้ก่อตั้งองค์กรข่าวกรองที่มีชื่อเสียง และผู้สืบทอดในโลกแฮ็กเกอร์ อดีตสามีของเธอเลยเสียใจมาก เมื่อเมิ่งซือเฉินรู้ว่าตัวเองทำผิด เขาก็เสียใจมาก หนิง ผมผิดไปแล้ว ให้โอกาสผมอีกครั้งเถอะ ทว่าฮั่วจิ่งชวนขาพิการนั้นกลับลุกขึ้นยืนและจับมือกับเธอว่า "อยากคบกับเธอ นายยังไม่มีค่าพอ"

คุณสามีเป็นผู้พิการ

คุณสามีเป็นผู้พิการ

โรแมนติก

5.0

“คุณต้องการเจ้าสาว ส่วนฉันก็ต้องการเจ้าบ่าว ทำไมเราไม่แต่งงานกันล่ะ?” ภายใต้เสียงเยาะเย้ยของทุกคน ถังเลี่ยน ซึ่งถูกคู่หมั้นของเธอทอดทิ้งในพิธีแต่งงาน กลับแต่งงานกับเจ้าบ่าวพิการข้างบ้านที่ถูกรังเกียจ ถังเลี่ยนคิดว่าอวิ๋นเซินเป็นชายหนุ่มที่น่าสงสาร และเธอสาบานว่าจะให้ความรักใคร่แก่เขาและตามใจเขาหลังแต่งงาน ใครจะรู้ว่าเขาแกล้งเป็นแบบนั้น... ก่อนแต่งงาน อวิ๋นเซินว่า "เธอต้องสนใจเงินของผมถึงยอมแต่งงานกับผม ผมจะหย่ากับเธอหลังจากที่ผมใช้ประโยชน์เธอเสร็จ" หลังแต่งงาน อวิ๋นเซินว่า "ภรรยาของผมต้องการหย่าทุกวัน แต่ผมไม่อยากหย่า ทำอย่างไรดีล่ะ"

บุตรีอนุผู้ถูกทอดทิ้ง

บุตรีอนุผู้ถูกทอดทิ้ง

โรแมนติก

5.0

หลี่เมิ่งเหยาย้อนเวลามาอยู่ในร่าง ของเด็กสาววัยสิบสองปี ในวันที่มารดาอนุผู้โง่เขลา ถูกขับไล่ออกจากจวน โชคยังดีที่ตอนตาย นางสวมกำไลหยกโลกันตร์เอาไว้ มันจึงติดตามนางมาที่นี่ด้วย +++ 1 : มารดาโง่ จนถูกไล่ออกจากตระกูล จวนตระกูลหลี่เจ้าเมืองถัง สตรีสองนางถูกสาวใช้จับคุกเข่าลง ตรงหน้าของหลี่หงซวนเจ้าเมืองถัง ทั้งยังเป็นพ่อสามีของทั้งคู่อีกด้วย ท่านกำลังสอบสวนเรื่องของสะใภ้ใหญ่ของบ้านสาม ถูกฮูหยินรองกับอนุรวมหัวกันลอบทำร้าย ด้วยการวางยาขับเลือดในถ้วยน้ำแกงบำรุงครรภ์ ทำให้นางต้องสูญเสียทารกในครรภ์ไป “ท่านพ่อข้าไม่รู้จริง ๆ ว่านั่นเป็นยาขับเลือด ฮูหยินรองบอกว่าเป็นน้ำแกงบำรุงครรภ์ ให้ข้าเป็นคนนำไปมอบให้ฮูหยินใหญ่ เป็นนางนั่นเอง นางหลอกข้า !” เฉาซูหลิ่งชี้นิ้วไปทางสตรีด้านข้าง ร้อนรนเอ่ยออกมาเหมือนคนไม่ได้รับความเป็นธรรม “อนุเฉาเจ้าอย่ามาใส่ร้ายข้านะ เจ้าทำคนเดียวทั้งนั้นไม่เกี่ยวกับข้าเลย” ฮูหยินรอง ถูซวงอี้ ชี้นิ้วใส่หน้าเฉาซูหลิ่งกลับคืน ต่างคนต่างโยนความผิดให้กัน ฮูหยินผู้เฒ่าหลิวเยี่ยนหนานโบกมือให้คนเข้ามา “ข้าให้โอกาสพวกเจ้าสองคนพูดความจริง แต่กลับไม่มีใครยอมรับความผิดแม้แต่คนเดียว มันน่าจับส่งทางการให้รู้แล้วรู้รอด” พ่อบ้านหลัวให้คนลากสาวใช้คนหนึ่งเข้ามา สภาพของนางถูกทรมานจนเนื้อตัวบวมช้ำไปหมด “เรียนนายท่านข้าให้คนไปค้นห้องสาวใช้ทุกคนในจวน พบเทียบยาซ่อนไว้ใต้หมอน จากห้องของสาวใช้คนนี้ขอรับ” ถูซวงอี้ถึงกับคุกเข่าต่อไปไม่ไหว ทิ้งตัวลงไปนั่งอยู่บนพื้น สาวใช้ที่ถูกทรมานจนสภาพน่าเวทนานั่น เป็นเสี่ยวอิงสาวใช้สินเดิมของนางเอง “ฮูหยินรอง ข้าขอโทษ ข้าทนต่อไปไม่ไหวจริง ๆ ข้าขอโทษ !” เสี่ยวอิงโขกศีรษะลงตรงหน้าของถูซวงอี้แรง ๆ น้ำตาไหลนองหน้าจน แทบไม่เป็นผู้เป็นคนอยู่แล้ว พ่อบ้านหลัวเอ่ย “ข้าให้คนไปถามที่หอโอสถแล้วขอรับนายท่าน เป็นเทียบยาขับเลือดจริง ๆ” หลี่หงซวนมองไปทางบุตรชายคนที่สามของตน พบว่าเขามีสีหน้ากลืนไม่เข้าคายไม่ออก สตรีที่คุกเข่าอยู่ตรงหน้าคือฮูหยินรอง กับอนุภรรยาที่เขารักใคร่ไม่ต่างกัน เหตุใดถึงได้คิดร้ายต่อฮูหยินใหญ่ของเขาได้ เป็นเหตุให้เขาต้องสูญเสียลูกที่อยู่ในท้องของนางไป เดิมทีฮูหยินใหญ่ของเขาก็ตั้งท้องยากอยู่แล้ว เขารอมาตั้งนานกว่าจะมีวันนี้ได้ ไม่คิดมาก่อนว่าจะต้องสูญเสียไปเช่นนี้ “หย่วนเจ๋อนี่เป็นเรื่องในเรือนของเจ้า เจ้าอยากตัดสินเรื่องนี้ด้วยตัวเองหรือไม่” ผู้เป็นบิดาเอ่ยถามบุตรชาย “ไม่ ข้าไม่อยากเห็นหน้าพวกนางอีกต่อไป แล้วแต่ท่านพ่อเถอะขอรับ ข้าขอตัวไปดูฮูหยินใหญ่ก่อน” หลี่หย่วนเจ๋อคำนับบิดา สะบัดแขนเสื้อเดินจากไปในทันที หางตายังไม่แม้แต่จะมองสตรีทั้งสองนาง เฉาซูหลิ่งลนลานตามเขาไป “ท่านพี่ช่วยข้าด้วย ข้าไม่ผิดนะเจ้าคะ ท่านพี่ !” แต่ถูกบ่าวรับใช้ขวางทางเอาไว้ หลี่หงซวน “หยุดโวยวายได้แล้วอนุเฉา เจ้าเป็นคนถือถ้วยน้ำแกงใส่ยาขับเลือด ไปมอบให้ฮูหยินใหญ่ด้วยตัวเอง ยังคิดจะหนีความผิดนี้ไปได้อีกรึ” “ท่านพ่อขะข้าข้า...ไม่ผิด” เฉาซูหลิ่งทิ้งตัวไปด้านหลังอย่างหมดเรี่ยวแรง เดิมทีนางก็ไม่เป็นที่โปรดปรานของพ่อแม่สามีอยู่แล้ว เพราะไม่สามารถให้กำเนิดบุตรชายได้ ครั้นได้บุตรสาวก็นิสัยขี้ขลาดขี้กลัว ไหนเลยจะเชิดหน้าชูตาให้ตระกูลหลี่ได้ เฉาซูหลิ่งนั่งเหม่อลอย คล้ายคนจิตใจไม่อยู่กับเนื้อกับตัว ขณะที่หลี่หงซวนกำลังประกาศโทษทัณฑ์ของพวกนาง ถูซวงอี้กับคนของนาง ถูกขายออกจากจวน ไปอยู่หอนางโลมอย่างเงียบ ๆ ชาตินี้อย่าได้ก้าวเท้า กลับมาเหยียบที่จวนตระกูลหลี่อีก ส่วนเฉาซูหลิ่งถูกขับไล่ออกจากจวน ไปพร้อมกับบุตรสาว ให้ไปอยู่เรือนร้างของตระกูลหลี่ที่เมืองฉาง ห้ามกลับมาที่ตระกูลหลี่อีกชั่วชีวิต “ท่านพ่อท่านขับไล่ข้าไป ข้ายังพอรับได้ เหตุใดต้องขับไล่เหยาเอ๋อร์ไปด้วย นางเพิ่งจะสิบสองปีเองนะเจ้าคะ” เฉาซูหลิ่งนึกถึงบุตรสาวร่างกายผ่ายผอม นอนซมเพราะพิษไข้อยู่ เกิดนึกสงสารนางขึ้นมาจับใจ ฮูหยินผู้เฒ่าหันไปมองสามีเล็กน้อย นางเห็นเด็กสาวคนนั้นมาตั้งแต่เกิด แม้ไม่ได้เอ็นดูแต่ก็นับว่าเป็นสายเลือดเดียวกัน “ฮูหยินเรื่องนี้ข้าตัดสินใจไปแล้ว ไม่อาจคืนคำได้” คำพูดของประมุขของตระกูล มีหรือใครจะกล้าขัด เฉาซูหลิ่งปล่อยเสียงร้องไห้โฮออกมาดัง ๆ นางโง่งมจนทำให้บุตรสาว ต้องมารับเคราะห์กรรมตามไปด้วย “ลากตัวอนุเฉาออกไป หารถม้าสักคันให้คนส่งนาง ไปที่เรือนร้างเมืองฉาง” คำสั่งของหลี่หงซวนเป็นคำขาด บ่าวไพร่รีบทำตามในทันที ครั้นได้อยู่ด้วยกันเพียงลำพังกับฮูหยินผู้เฒ่า หลี่หงซวนถึงได้บอกเหตุผล ที่ต้องตัดสินใจทำเช่นนี้ นั่นเพราะตระกูลจี้ได้ยื่นคำขาดมา ให้ขับไล่พวกเขาออกไปให้หมด อย่าให้เหลืออยู่แม้แต่ตนเดียว ไม่ต้องการให้คนที่ทำร้ายบุตรสาวของพวกเขา อยู่ระคายสายตาของจี้ชิวหรงอีกต่อไป ฮูหยินผู้เฒ่าแค่นออกมาหนึ่งคำ “อ้างเหตุผลข้าง ๆ คู ๆ ความจริงแล้วต้องการกำจัดอนุในเรือนบุตรสาวทิ้งให้หมด นี่กระทั่งเด็กคนหนึ่งก็ไม่เว้น แต่ก็เอาเถอะ เหยาเอ๋อร์อยู่ที่นี่ ก็ใช่จะมีประโยชน์อันใด นางไม่ได้อยู่ในสายตาของพวกเราด้วยซ้ำ ให้นางไปกับแม่ของนางนั่นแหละดีแล้ว” หลี่หงซวนนั้นเป็นเพียงเจ้าเมืองเล็ก ๆ มีตำแหน่งเป็นขุนนางขั้นที่ห้า ฝั่งตระกูลจี้บ้านเดิมของจี้ชิวหรงนั้น อยู่ในเมืองหลวงมีตำแหน่งใหญ่โตกว่าหนึ่งขั้น เรื่องนี้เขาจึงต้องขบคิด ถึงผลได้ผลเสียในอนาคตอีกด้วย การเสียสละอนุกับหลานสาวคนหนึ่ง เพื่อชดเชยให้แก่คนตระกูลจี้ นับว่าเป็นเรื่องสมควรทำแล้ว “ข้าก็คิดเช่นฮูหยินนั่นแหละ เพียงแต่สะใภ้สามแท้งคราวนี้ ไม่รู้จะยังสามารถตั้งท้องได้อีกหรือไม่ พวกเรารอดูไปก่อนดีกว่า หากนางไม่สามารถตั้งท้องได้จริง ๆ เราค่อยหาอนุมาให้หย่วนเจ๋อภายหลังก็ยังได้ ยามนั้นคนตระกูลจี้จะเอาอะไรมาง้างกับเราได้อีก” “จริงดังท่านว่าเจ้าค่ะ” ฝ่ายเฉาซูหลิ่งที่ถูกคนใช้ ลากตัวออกมาให้เก็บของในเรือน นางส่งเสียงเอะอะโวยวายตลอดทาง พร่ำบอกต้องการพบหลี่หย่วนเจ๋อให้ได้ แต่ถูกสาวใช้ขวางไว้ไม่ให้ไป นางจำใจกลับไปยังห้องนอนของตัวเอง รีบเก็บของสำคัญใส่ห่อผ้าเพื่อออกเดินทาง

บท
อ่านเลย
ดาวน์โหลดหนังสือ
วังวนร้อนรักจวนแม่ทัพใหญ่ 4P (นิยายรักสำหรับผู้ใหญ่)
1

บทที่ 1 เตรียมตัวเป็นอนุ

09/08/2023

2

บทที่ 2 ตรวจร่างกาย

09/08/2023

3

บทที่ 3 ใส่สิ่งนี้เสียสิ

09/08/2023

4

บทที่ 4 แอบเล่นเสียว

09/08/2023

5

บทที่ 5 น้ำแตกบนหลังม้า

09/08/2023

6

บทที่ 6 ห้ามใจไม่ได้

09/08/2023

7

บทที่ 7 เป็นนางแพศยา

09/08/2023

8

บทที่ 8 ข้าชอบลิ้นเจ้า

09/08/2023

9

บทที่ 9 แยงรูข้าแรง ๆ

09/08/2023

10

บทที่ 10 ด้วยความตกใจ

09/08/2023

11

บทที่ 11 บดลิ้นของท่านลงมา

09/08/2023

12

บทที่ 12 อนุที่ฮูหยินคัดเลือก

09/08/2023

13

บทที่ 13 ที่โต๊ะอาหารแสนอร่อย

09/08/2023

14

บทที่ 14 ข้าอยากให้เจ้าได้รับความเป็นธรรม

09/08/2023

15

บทที่ 15 สาวน้อยซุนหลี

09/08/2023

16

บทที่ 16 ข้อตกลง

09/08/2023

17

บทที่ 17 เสียวบนหลังม้า

09/08/2023

18

บทที่ 18 เสียวเท่า ๆ กัน

09/08/2023

19

บทที่ 19 ให้ข้าร่วมด้วย

09/08/2023

20

บทที่ 20 พวกเราสี่คน

09/08/2023

21

บทที่ 21 ตอนจบ

09/08/2023