เวธัส…ผู้ชายเลวที่ฉันแสนเกลียด คนที่ทำลายอนาคตของฉัน ฉันแค้นเขา ชิงชังเขา แต่ทำไม…ทำไมฉันต้องรักเขาด้วยก็ไม่รู้ (บทรักของตัวร้ายจากเรื่องพันธนาการซ่อนรัก)
ฉันเฌอริมา ผู้ซึ่งเกิดมามีพร้อมทุกอย่าง ฉันถามตัวเองว่ารักบลูไหม หึ นึกแล้วก็สมเพชตัวเอง ฉันพยายามบอกตัวเองว่าฉันรักเขา ฉันพยายามทำตัวให้เขารัก แต่ฉันรู้ รู้มาตลอด รู้มาตั้งแต่ต้น ว่าใจเขาอยู่ที่ใคร...อาย…เพื่อนรัก เพื่อนสนิท เพื่อนที่ดีที่สุดของฉันเอง และนั่นเป็นเหตุให้ฉันจงใจทำให้บลูเป็นของฉัน เหตุผลเดียวคือฉันอิจฉาอาย
อายเป็นคนที่ด้อยกว่าฉันทุกอย่าง แต่เธอกลับมีความสุขกับชีวิต คนรอบตัว เพื่อน ๆ หรือใครต่อใครต่างคบกับเธอด้วยความจริงใจ ผิดกับฉันที่ไม่ว่าใครหน้าไหนล้วนเข้าหาเพราะผลประโยชน์ ฉันเคยชินกับคำป้อยอหลอกลวงทั้งหลาย ฉันมองคนรอบกายเหมือนอากาศธาตุที่เพียงแค่ผ่านไปมาราวกับไม่มีตัวตนเท่านั้น พวกเขาพูดกรอกหูฉันเสมอว่า ฉันสวยอย่างนั้น ฉันเก่งอย่างนี้ ฉันได้ยินแล้วสะอิดสะเอียนจนแทบจะกระอักออกมา เห็นจะมีก็แต่อายที่ไม่เคยมองเปลือกนอกของฉันเลย เธอจริงใจกับฉันทุกอย่าง จนฉันนึกสงสัยว่า โลกใบนี้มีคนแบบนี้ด้วยเหรอ แต่ถึงเธอจะดีแค่ไหน มันก็ไม่ทำให้ความอิจฉาของฉันลดลงแม้แต่น้อย อายดีเกินไปจนน่าหมั่นไส้ นั่นคือสิ่งที่ฉันคิดกับเธอ
และแล้ววันนั้นก็มาถึง วันที่ฉันต้องไปติดต่องานกับบลูบ่อย ๆ อายเป็นเพื่อนฉัน ทำไมฉันจะไม่รู้ว่าเพื่อนรู้สึกยังไงกับเจ้านายตัวเอง และการที่ฉันเป็นคนช่างสังเกตและพบเจอคนมากหน้าหลายตา ฉันก็มองออกอีกเช่นกันว่าบลูคิดไม่ซื่อกับเลขาฯ ตัวเอง
ฉันเลยคิดแผนการอะไรบางอย่างได้ ฉันพึงพอใจบลูพอควรถึงแม้จะไม่มีความรัก แต่พวกเราเหมาะสมกัน และฉันก็คิดว่าสักวันฉันอาจจะรักเขาได้ แต่ทว่า...แต่เหนืออื่นใดคือความสะใจ ฉันอยากรู้ว่าอายจะทนเฉยอยู่อีกได้มั้ยถ้าคนที่ตัวเองแอบชอบได้กลายเป็นของเพื่อนสนิทไปแล้ว อายต้องมีข้อเสียบ้างสิ
แต่ก็นั่นแหละ อายก็คืออาย ยังคงปั้นหน้ายิ้มกับฉันทุกครั้งที่เห็นฉันทำตัวสวีตกับบลู หรือบางครั้งที่ฉันจงใจเล่าเรื่องความสัมพันธ์ของฉันกับบลูให้อายฟัง
ฉันคงเลวมากสินะ ในขณะที่ฉันพยายามบังคับใจให้รักบลูแทบตาย แต่การบังคับใจไม่ให้รักกลับยากกว่า
เวธัส…ผู้ชายเลวที่ฉันแสนเกลียด คนที่ทำลายอนาคตของฉันกับบลู ฉันแค้นเขา ชิงชังเขา แต่ทำไม…ทำไมฉันต้องรักเขาด้วยก็ไม่รู้
ตอนนี้ฉันคงกำลังรับกรรมที่ก่อเอาไว้อย่างสาสม คำพูดของคนใจร้ายที่ชอบย้ำเตือนฉันทุกครั้งดังแล่นอยู่ในหัว จนฉันไม่อาจสลัดมันออกไปได้ แม้อยากจะปฏิเสธแต่ก็ทำไม่ได้เสียทีเพราะสิ่งที่เขาพูดมันถูกต้องทุกประการ เพียงแต่...
“คุณเป็นของผมริมา จำเอาไว้”
“แต่คุณไม่ได้เป็นของฉัน”
บทที่ 1 บทนำ
20/08/2023
บทที่ 2 อยากได้แต่ไม่ได้รัก
20/08/2023
บทที่ 3 เพื่อนรัก
20/08/2023
บทที่ 4 แย่ง
20/08/2023
บทที่ 5 นัดดูตัว
20/08/2023
บทที่ 6 ใครบางคน
20/08/2023
บทที่ 7 ตกหลุมพรางตัวเอง
20/08/2023
บทที่ 8 เอาใจ
20/08/2023
บทที่ 9 งานหมั้น
20/08/2023
บทที่ 10 ยั่วยวน
29/09/2023
บทที่ 11 จืดชืด
29/09/2023
บทที่ 12 ไม่อยากให้มัวหมอง
29/09/2023
บทที่ 13 สายจากหนุ่มปริศนา
29/09/2023
บทที่ 14 มีไข้
29/09/2023
บทที่ 15 เวธัส
29/09/2023
บทที่ 16 คุยงาน
29/09/2023
บทที่ 17 ดินเนอร์
29/09/2023
บทที่ 18 เดินหน้าต่อ
29/09/2023
บทที่ 19 ไม่ใช่คนรัก
29/09/2023
บทที่ 20 ราคี
29/09/2023
บทที่ 21 คลิปวีดีโอ
10/10/2023
บทที่ 22 หลักประกันแสนสวย
10/10/2023
บทที่ 23 เลยตามเลย
10/10/2023
บทที่ 24 ใครเป็นเจ้าของคุณ
10/10/2023
บทที่ 25 บุกห้องทำงาน
10/10/2023
บทที่ 26 มาตามนัด
10/10/2023
บทที่ 27 ไปคอนโดผม
10/10/2023
บทที่ 28 คุณห็นฉันเป็นของเล่น
10/10/2023
บทที่ 29 เสียใจ
10/10/2023
บทที่ 30 เต็มใจร่วมมือ
10/10/2023
บทที่ 31 น้ำมันกับไฟ
10/10/2023
บทที่ 32 ใช้เวลาร่วมกัน
10/10/2023
บทที่ 33 สุขสงบ
10/10/2023
บทที่ 34 รัก
10/10/2023
บทที่ 35 จบกัน
10/10/2023
บทที่ 36 ว่างเปล่า
10/10/2023
บทที่ 37 พังทลาย
10/10/2023
บทที่ 38 เริ่มต้นชีวิตใหม่
10/10/2023
บทที่ 39 อดีตของเวธัส
10/10/2023
บทที่ 40 ไปตามเมีย
10/10/2023
หนังสืออื่นๆ ของ ปรียาดา
ข้อมูลเพิ่มเติม