Login to MeghaBook
icon 0
icon เติมเงิน
rightIcon
icon ประวัติการอ่าน
rightIcon
icon ออกจากระบบ
rightIcon
icon ดาวน์โหลดแอป
rightIcon
แด๊ดดี้ที่ไม่ใช่พ่อ

แด๊ดดี้ที่ไม่ใช่พ่อ

nugkeanransawat

5.0
ความคิดเห็น
7.1K
ชม
22
บท

เมื่อคุณแม่กับพ่อเลี้ยงเลิกรากันมินตราเลือกที่จะอยู่กับพ่อเลี้ยงเพราะว่าคุณแม่ติดเหล้าและหนีไปมีผัวฝรั่งที่ต่างประเทศ สาวน้อยสนิทสนมกับคุณพ่อที่ไม่ใช้แม้แต่สายเลือดของเธอ นานวันเข้าความหวั่นไหวก็ก่อเกิดขึ้นในใจของเด็กสาว แต่ที่น่าตกใจคือพ่อเลี้ยงของมินตราเป็นสามพี่น้อง นั่นหมายความว่าก่อนหน้านี้คุณแม่ของเธอมีสามผัวนั่นเอง

บทที่ 1 พ่อคนที่หนึ่ง

แด๊ดดี้ที่ไม่ใช่พ่อ

ตอน พ่อคนที่หนึ่ง

ณ.บ้านไร่ชายทุ่ง

แสงตะวันยามเย็นอาบทุ่งหญ้าเขียวกลายเป็นสีทองอร่าม

สายลมเย็นพัดผ่านพุ่มดอกไม้ปลิวไหว โฮ่ง! ๆ ๆ ลูกหมาไซบีเรียนสองตัวกระโจนไล่เด็กสาวอายุอานามราวๆสิบเก้าปี

ฮิ! ๆ ๆ ใบหน้าเล็กเรียวเงยขึ้นมองท้องฟ้าขณะที่เรือนร่างเล็กบางกางสองแขนวิ่งเท้าเปล่าย่ำยอดหญ้า

"อย่าดึงกระโปรง ลิลลี่ แม็กซี่" ริมฝีปากสีชมพูเล็กบางขยับบ่นขณะที่ดวงตากลมโตสีดำขลับก้มถลึงมองลูกหมาขนฟูสองตัว

"มินตรา มากินข้าวลูก" เสียงคุณพ่อคนแรกเอ่ยอยู่หน้าบ้านทรงนอร์ดิกที่ทำจากอิฐสีแดงสวยสไตล์คลาสสิค

"ค่ะพ่อโรม"

สาวน้อยเอ่ยและก้มจูงลูกหมาน้อยเข้าบ้าน ขณะที่คุณพ่อกำลังตักแกงใส่ชามมาเสิร์ฟเด็กสาวก็ตักข้าวสวยร้อนๆใส่จานรอ

หงิง! ๆ ลูกหมาตัวน้อยทั้งสองขึ้นไปนั่งบนโซฟาแล้วมองออกไปนอกหน้าต่างราวกับว่าอยากจะออกไปวิ่งเล่นต่อ

"พรุ่งนี้จะไปอยู่กับพ่อชาแล้ว คงคิดถึงมินตราแย่"

"งั้นคืนนี้นอนกับพ่อดีไหม"

พ่อคนโตเอ่ยขณะลงมานั่งตรงข้ามที่โต๊ะอาหาร

"ได้สิคะ" มินตราเอ่ยขณะใช้มือน้อยจับช้อนตักแกงไตปลาร้อนๆใส่จานข้าวพ่อโรม

"ดีใจจัง คืนนี้จะกอดให้หายคิดถึงเลย"

"เหอ ๆ เดี๋ยวสองอาทิตย์หนูก็มาอีก มันไม่นานนี่คะ ทำไมคิดถึงไวจัง"

มินตราเอ่ยขณะเงยมองใบหน้าคมเข้มบาดใจของทหารผ่านศึกยศร้อยโทที่นั่งตรงหน้า

พ่อโรมทั้งหล่อล่ำและผิวแทนคมเข้มราวกับพระเอกหนังบู๊ เธอยังสงสัยอยู่ทุกวันว่าทำไมเค้าถึงลาออกจากราชการทหารทั้งๆที่กำลังไปได้สวย อาจเป็นเพราะว่าพบรักกับคุณแม่ของเธอก็เป็นได้

ง่ำ! งั่ม! ปากสีชมพูขยับเคี้ยว แก้มขาวนุ่มป่องพองขณะที่มองกล้ามแขนคุณพ่อที่มีเส้นเลือดปูดโปน เส้นเอ็นแต่ละมัดของเค้ามองแล้วให้ความรู้สึกสยิวปนใจเต้นแรง

"อย่ากินเลอะปากสิจ๊ะ โตเป็นสาวแล้วนะ"

คุณพ่อบ่นขณะที่ใช้มือใหญ่ยื่นมาลูบเศษอาหารปากสีชมพู พอเค้าดึงมือกลับไปดูดกินเศษข้าวจากปากของมินตราเธอก็ตัวแข็งทื่อดั่งกับไฟฟ้าช็อต

หลังจากอาบน้ำเสร็จสรรพแล้วเด็กสาวก็นุ่งชุดนอนแบบผ้าลื่นบางแขนขายาวแล้วเข้าไปนอนดูทีวีในห้องนอนคุณพ่อ

"ปฏิบัติการวันศุกร์ นายต้องการลูกน้องกี่คน" เสียงวิทยุพ่อดังแว่วมาจากห้องทำงาน เด็กสาวกลับผลอยหลับไปโดยไม่รู้ว่าคุณพ่อของเธอยังคงรับราชการในกองทัพ และเค้าเป็นถึงสายลับระดับหัวกะทิของประเทศ

เวลา 23.00น.

ร่างสูงใหญ่กำยำกำลังวิดพื้นออกกำลังกายทั้งๆที่กำลังดึกสงัด

ฟื่ด! ๆ ๆ เสียงลมหายใจหนุ่มใหญ่ดังกังวานราวกับราชสีห์ในป่าใหญ่ มวลมัดกล้ามแน่นหนับชัดเจนไปทุกส่วนสัด

00.00น.

"หลับไปแล้วนี่นา ไม่ได้นอนคุยกันเลย"

พ่อโรมเอ่ยขณะคลานขึ้นเตียงมานอนข้างเด็กสาวร่างบางอรชร

หนุ่มใหญ่นอนตะแคงกอดกระชับเด็กสาวที่กำลังหันหลังให้เค้าอยู่ มือใหญ่ข้างขวาค่อยๆลูบหน้าท้องแบนราบไล่ขึ้นมายังเต้าน้อยที่แข็งนูนแน่น

อืออ! เด็กสาวหรี่ตาครางเมื่อรู้สึกว่ามีนิ้วโป้งสากๆกำลังวนเขี่ยหัวนมของเธอเบาๆ

"ยังไม่หลับหรือคะ" มินตราเอ่ยกับพ่อโรมราวกับเป็นเรื่องปกติที่เธอมักจะโดนเค้าจับนมเล่น

"กำลังจ๊ะ หนูโตเป็นสาวขึ้นเยอะเลยนะ" คุณพ่อเอ่ยขณะเอาจมูกโด่งๆซุกต้นคอขาวๆ อีกมือนึงลดลงไปลูบจับขาอ่อนเล่นเบาๆ

อือออ! สาวน้อยครางเสียงดังขึ้นเมื่อมือที่สากกร้านจากการทำงานหนักของพ่อบาดขานวลนุ่มของเธอ มันให้ความรู้สึกเจ็บปนสยิวขณะเดียวกันก็คันยุบยิบที่หัวนม

"มันชนตูดหนู" มินตราเอ่ยเมื่อรู้สึกถึงแท่งเอ็นแข็งร้อนของพ่อที่กำลังจิ้มอัดกับตูดของเธอจนเจ็บ

"ขอโทษจ๊ะ ยกขาขึ้นสิจ๊ะ" พ่อโรมเอ่ยและใช้มือที่ลูบขาสอดเข้ามาแล้วจับขาขวาของมินตรายกลอย

ปึ่ก! เสียงแท่งเอ็นยาวโง้งวางพาดขาซ้าย มันยาวจนเลยล้นออกมาข้างหน้า

อุ้ย! มินตราตกใจเมื่อมองผ่านหน้าท้องตัวเองลงไปเห็นปลายแท่งเอ็นคุณพ่อผ่านแสงอันมืดสลัวของพระจันทร์

"ไม่ได้ใส่กางเกงเหรอคะ" สาวน้อยเอ่ยอย่างตกใจ

"อื่ม! ขอนอนแบบนี้แหละนะ" คุณพ่อพยักหน้าตอบและวางขาขวาลงมาหนีบแท่งเอ็นแข็งๆสากๆของเค้าที่แทงผ่านง่ามขาทะลุมาข้างหน้า

"ทำไมทำแบบนี้กับหนูคะ"

"อยากเหรอ"

เด็กสาวเล่นถามตรงๆ แถมยังเอามือลงมาลูบปลายแท่งลำที่กำลังแดงและสั่นหงึกหงัก

"จ๊ะ แต่ไม่คิดจะทำอะไรหนูหรอกนะ แค่มันเป็นไปเองตามธรรมชาติ" พ่อตอบ

"หนูรู้ ก็ไม่มีเมียนี่คะ" เด็กสาวตอบและใช้มือน้อยๆกำคลำส่วนหัวที่บานฉ่ำราวกับดอกเห็ด

"จูบกันได้ไหม" คุณพ่อกระซิบหู แถมยังใช้อีกมือบีบบี้หัวนมน้อยที่กำลังแข็งชูชัน

ขวับ! เด็กสาวเหลียวหลังมามองหน้าหนุ่มใหญ่ในท่านอนตะแคง

จุ๊บ! ๆ ๆ คุณพ่อก้มหน้าประกบปากแดงหนานุ่มกับริมฝีปากสีชมพูเรียวบาง

อืมมม! อือออ! ทั้งสองจูบกันอย่างนุ่มนวลแต่กลับครางและหายใจรดหน้ากันอย่างเร่าร้อน

หมับ! ๆ ๆ สวบ! ๆ ๆ มินตรากำรูดส่วนปลายแท่งเอ็นคุณพ่อขณะที่ท่านก็โยกเอวแทงลำแข็งๆถูผ่านขาสองข้างของเธอที่หนีบกัน

ปรี๊ดดด! ๆ ๆ อึดใจเดียวน้ำขาวที่คาวข้นก็พุ่งออกจากปลายรูลำมาเลอะเต็มมือน้อยๆ

อ๊ายย! มินตราตกใจและเหลียวหน้ากลับ เธอรีบเอามือเช็ดกับผ้าปูที่นอนจนแห้ง จากนั้นรีบพลิกตัวมานอนตะแคงหันหน้าเข้าหาคุณพ่อ

ปึ่ก! ๆ ๆ กำปั้นน้อยๆรัวทุบอกหนุ่มใหญ่ด้วยความโมโหโกรธา

"โอ๊ย! ๆ ๆ ขอโทษ ขอโทษจ๊ะ ยอมแล้ว ๆ นอน ๆ ๆ"

"นอนดีกว่า" คุณพ่อพูดจบก็ดึงร่างน้อยมาซุกอ้อมอก กอดรัดร่างเพรียวขาวนิ่มนุ่มไว้จนหลับไปพร้อมๆกัน

ลำร้อนยังแข็งและจิ้มพุงมินตรา คราบน้ำขาวเลอะติดเสื้อนอนเธอจนเหม็นคลุ้ง

อ่านต่อ

หนังสืออื่นๆ ของ nugkeanransawat

ข้อมูลเพิ่มเติม

หนังสือที่คุณอาจชอบ

ทะลุมิติมาเป็นภรรยาตัวน้อยของสามีพิการ

ทะลุมิติมาเป็นภรรยาตัวน้อยของสามีพิการ

มาชาวีร์
4.8

เจ้าของร่างเดิมถูกท่านย่าตัวเอง ขายให้ชายพิการด้วยเงินเพียงห้าตำลึง จึงคิดสั้นไปกระโดดน้ำฆ่าตัวตาย ทำให้วิญญาณของเซี่ยซือซือทะลุมิติมาเข้าร่างแทน ชีวิตในโลกนี้บิดามารดาล้วนตายไปแล้ว เหลือเพียงน้องสาวกับน้องชายร่างกายผอมแห้งหิวโซสองคน เธอต้องช่วยพวกเขาให้รอด ก่อนจะถูกคนชั่วพวกนี้ขายทิ้งไปแบบเธอ 1 : ทะลุมิติ แคว้นจ้าว หมู่บ้านตระกูลแซ่อวี่ ภายในบ้านสกุลเซี่ย “ท่านพี่รีบกินเร็วเข้า” เสียงเด็กเล็กดังก้องอยู่ข้างหูอย่างน่ารำคาญ ว่าแต่ฉันมีน้องชายตั้งแต่เมื่อไหร่กัน รู้สึกได้ถึงอะไรแข็ง ๆ มาแตะที่ริมฝีปาก ทว่ายังลืมตาไม่ขึ้น “ท่านพี่กินสิ ๆ” เซี่ยซือซือรู้สึกหนักอึ้งไปทั้งศีรษะ พยายามที่จะเปิดดวงตาขึ้นมอง เจ้าของเสียงเล็ก ๆ ด้านข้าง “ท่านพี่ ๆ ท่านพี่อย่าตายนะ ลืมตาสิท่านพี่” “นังตัวดีออกมาเดี๋ยวนี้นะ !” เสียงเอะอะโวยวายดังหนวกหูเซี่ยซือซือเป็นอย่างมาก ปัง ๆ เสียงเคาะประตูดังขึ้นเรื่อย ๆ เซี่ยซือซือลืมตาขึ้นจนได้ พลันสมองกลับมีเรื่องราวพรั่งพรูเข้ามาไม่ขาดสาย จนต้องกรีดร้องออกมาอย่างเจ็บปวด อ๊าก ! “พี่รอง !” เด็กน้อยเซี่ยซือหยางในวัยสามหนาวเรียกพี่สาวพร้อมเบะปากอยากร้องไห้ “ท่านพี่ !” เซี่ยซานซานทิ้งบานประตูที่ตัวเองดันไว้ หันกลับมาดูพี่สาวด้วยความตกใจ “ท่านพี่ ๆ ท่านเป็นอะไร อย่าทำให้พวกข้าตกใจสิท่านพี่ !” ผลัวะ ! มีคนถีบประตูบานเก่าผุพังเข้ามาภายในห้อง เด็กทั้งสองรีบเข้าไปขวางผู้บุกรุกไม่ให้ทำร้ายพี่สาว แม่เฒ่าเซี่ย เซี่ยจิ่วเม่ย หน้าตาแลดูดุร้าย ไม่ใช่หญิงชราใจดีแต่อย่างใด ด้านหลังของแม่เฒ่าเซี่ยยังมีลูกสะใภ้บ้านใหญ่ กับบ้านรองเดินตามมา ท่าทางดุดันเอาเรื่อง “ไอ้พวกบ้านสามตัวดี กล้าลักขโมยอาหารเอาไว้กินเอง ยังเห็นแม่เฒ่าอย่างข้าอยู่ในสายตาหรือไม่ ไอ้พวกหมาป่าตาขาว ดูซิวันนี้ข้าจะจัดการพวกเจ้าอย่างไร” “ท่านย่าพวกข้าไม่ได้ขโมยนะ นี่เป็นหมั่นโถวของท่านพี่ ท่านพี่ไม่สบายข้าแค่เก็บไว้ให้ท่านพี่เท่านั้นเอง” เซี่ยซานซานยังเป็นเด็กหญิงวัยสิบหนาว แต่นางข่มความกลัวตอบโต้ผู้ใหญ่ในบ้านออกไป “หึ กฎบ้านก็มีบอกอยู่แล้วถ้าพลาดมื้ออาหารไปก็คืออด แต่พวกเจ้ากลับแหกกฎ แอบยักยอกอาหารเก็บไว้กินเอง ยังมีหน้ามาเถียงท่านแม่อีก ท่านแม่ท่านต้องลงโทษคนบ้านสามนะเจ้าคะ ไม่เช่นนั้นข้าไม่ยอมจริง ๆ ด้วย ตอนนั้นยวี่เฟยของข้านางได้พลาดมื้อเย็นไป ท่านก็ไม่ให้นางกินนะเจ้าคะ” สะใภ้บ้านรองนามว่าจงอี้ซิน ย้อนรำลึกถึงเรื่องลูกสาววัยแปดปีของตัวเองขึ้นมา “ดูเจ้าเด็กพวกนี้สิท่านแม่ กางแขนปกป้องพี่สาวตัวเอง ช่างน่าสมเพชไม่รู้จักสำเหนียกกำลังตัวเอง ถุย !” หลินพ่านเอ๋อสะใภ้บ้านใหญ่มองดูเด็กทั้งสองพร้อมถ่มน้ำลายใส่ตรงหน้า แม่เฒ่าเซี่ยมองลูกสะใภ้ทั้งสองสลับกันไปมา เดินตรงไปกระชากหมั่นโถวเย็นชืดแถมแข็งปานหิน ออกจากมือของเซี่ยซือหยาง “แง ๆ ๆ” เด็กน้อยถูกแย่งของกินของพี่สาวไป ถึงกับแผดเสียงร้องลั่น “เจ้าคนชั่ว ! เอามานะ ของท่านพี่ข้า” กำปั้นน้อย ๆ ทุบไปยังต้นขาของแม่เฒ่เซี่ย “เจ้าเด็กเนรคุณกล้าตีข้ารึ นี่นะ !” แม่เฒ่าเซี่ยเตะทีเดียวเซี่ยซือหยางก็กระเด็นไปติดกับผนังห้อง “น้องเล็ก !” เซี่ยซานซานรีบวิ่งไปอุ้มน้องชายขึ้นมากอดไว้ด้วยความตกใจ “ท่านย่า น้องเล็กยังเด็กไม่รู้ความ เหตุใดท่านถึงได้ใจร้ายเช่นนี้” “แง ๆ ๆ” เสียงร้องไห้ของเด็กน้อยฟังแล้วน่าสงสารจับใจ ดวงตาที่ปิดไว้ก่อนหน้าของเซี่ยซือซือ ลืมขึ้นหลังจากค้นพบว่า ตัวเองได้ทะลุมิติมายังอดีตอันไกลโพ้นแล้วจริง ๆ หลังจากหลับตาลืมตาอยู่หลายหน เรียบเรียงความคิดที่ไหลเข้ามาไม่ยอมหยุด เมื่อค่อย ๆ จัดการกับมันได้ ความเจ็บปวดที่ศีรษะก่อนหน้าจึงบางเบาลง และมองเหตุการณ์ตรงหน้าอย่างเฉยชา ครบสูตรของการทะลุมิติจริง ๆ มีท่านย่าผู้ชั่วร้าย ขนาบข้างด้วยป้าสะใภ้เลวทั้งสอง ครั้นหันไปมองน้องสาวในวัยสิบขวบของตัวเองกับน้องชายตัวน้อย ทั้งตัวดำเมี่ยมเหมือนไม่ได้อาบน้ำมาเป็นเดือน ร่างกายผอมแห้งเหลือแต่กระดูก เสื้อผ้าเก่าขาดมีรอยปะชุนเต็มไปหมด เส้นผมแห้งกรังเหมือนไม่ผ่านน้ำมานาน ยกมือของตัวเองขึ้นมาดู ไม่ได้มีสภาพต่างกันแม้แต่น้อย ครั้นเงยหน้ามองป้าสะใภ้ใหญ่ร่างกายอวบอ้วนเต็มไปด้วยก้อนไขมัน ป้าสะใภ้รองแม้ไม่ได้อ้วนแต่ก็ไม่ได้ผอม ยิ่งแม่เฒ่าเซี่ยด้วยแล้ว ร่างกายบึกบึนเหมือนคนกินดูอยู่ดีมาตลอด “ท่านแม่ดูอาซือมองท่านสิเจ้าคะ” สะใภ้ใหญ่เห็นสายตาเย็นเยียบของคนที่นอนอยู่บนเตียงก็อดแปลกใจไม่ได้ ดูเยือกเย็นจนไม่น่าไว้ใจ “เจ้าอย่าคิดว่ากระโดดน้ำตายแล้วทุกอย่างจะจบนะอาซือ ข้ารับเงินคนบ้านถานมาแล้ว ถ้าเจ้าตายข้าจะให้อาซานไปแทนเจ้า” คำพูดของแม่เฒ่าเซี่ยทำให้ดวงตาของเซี่ยซือซือเบิกกว้าง ท่านย่าของนางขายนางให้คนบ้านถานในราคาแค่ห้าตำลึง เจ้าของร่างเดิมไม่อยากไปเป็นเมียคนพิการ เลยไปกระโดดน้ำฆ่าตัวตาย ทว่าเธอที่มาจากยุคปัจจุบันกลับเข้ามาแทนที่เจ้าของร่างนี้ เจ้าของร่างเดิมว่ายน้ำไม่เป็น จึงได้ขาดอากาศตายใต้น้ำ แต่เธอที่เข้ามาสวมร่างกลับพาร่างนี้ขึ้นมาจากน้ำได้ โชคชะตาคงเล่นตลกให้เธอกับเจ้าของร่างเดิมมีชื่อเดียวกัน “ท่านย่าอาซานยังเด็กนัก ท่านอย่าได้ทำเช่นนั้นเลย” นานมากกว่าที่นางจะเอ่ยออกมา “มันอยู่ที่เจ้าอาซือ ข้าขอเตือนเอาไว้ อีกสองวันคนบ้านถานจะมารับตัวเจ้าแล้ว อย่าให้เกิดเรื่องขึ้น ไม่อย่างนั้นข้าจะส่งอาซานไปแทนเจ้า แล้วขายซือหยางทิ้งเสีย” แม่เฒ่าเซี่ยจ้องหน้าเซี่ยซือซือแบบอาฆาต เด็กนี่ก่อนหน้าดูอ่อนแอไร้ทางสู้ ทำไมวันนี้ถึงได้ดูแปลกตาไปนัก “ท่านแม่เจ้าคะ ท่านจะลงโทษคนบ้านสามเรื่องหมั่นโถวนี่อย่างไรเจ้าคะ” สะใภ้ใหญ่ยังไม่ยอมปล่อยสามพี่น้องไปง่าย ๆ “พรุ่งนี้งดอาหารบ้านสาม” แม่เฒ่าเซี่ยเอ่ยแล้วหันหลังเดินออกจากห้องของเด็กน้อยทั้งสามไป โดยมีสะใภ้ใหญ่เดินตามไปด้วย “พวกเจ้าได้ยินแล้วใช่ไหม จำใส่หัวเอาไว้ดี ๆ ด้วยล่ะ” สะใภ้รองหมุนตัวตามหลังไปติด ๆ “ท่านพี่ต่อไปท่านอย่าทำเช่นนี้อีกนะเจ้าคะ ข้ากับน้องเล็กจะทำอย่างไร ถ้าท่านไม่อยู่” เซี่ยซานซานปล่อยเสียงร้องไห้ในทันที

บุตรเช่นข้า หาได้ต้องการบิดาเช่นท่าน

บุตรเช่นข้า หาได้ต้องการบิดาเช่นท่าน

จิ้งจอกสะท้านหม้อไฟ
5.0

หลินตงหยาง อายุ 27 ปี เติบโตมากับแม่เพียงสองคน ในวัยเด็กหลินตงหยางเคยมีพ่อผู้ให้กำเนิดแต่หลังจากที่พ่อได้งานใหม่ในเมืองหลวงพ่อที่เคยมีก็ไม่มีอีกแล้ว พ่อกลับมาหย่าขาดกับแม่ทันทีที่ไปทำงานในเมืองหลวงได้เพียง 2 เดือน ด้วยให้เหตุผลในการหย่าว่า แม่กับและเขาคือตัวถ่วงความเจริญในชีวิตพ่อ สาเหตุก็ไม่มีอะไรมากแค่พ่อหน้าตาหล่อเหลาและเป็นที่ถูกใจของลูกสาวหัวหน้างาน เพื่อตำแหน่งงานและความเป็นอยู่ที่สบายขึ้น พ่อเลือกที่จะทิ้งภรรยาคู่ทุกข์คู่ยากที่ผ่านเรื่องยากลำบากมาด้วยกัน หย่าขาดกับภรรยาเพื่อไปแต่งงานใหม่ มีชีวิตใหม่ในเมืองหลวง โดยทิ้งคนข้างหลัง ทิ้งภรรยาที่เคยสาบานว่าจะอยู่ครองคู่กันตลอดไป ในปีที่เขาเรียนจบมหาวิทยาลัย แม่ก็ล้มป่วยและจากเขาไปในที่สุด สาเหตุที่หลินตงหยางเสียชีวิต เพราะทำงานหนัก อาชีพโปรแกรมเมอร์ตัวเล็กๆ อย่างเขา ต้องพยายามทำงานให้ได้ตามที่หัวหน้าสั่งมา ในที่สุดเขาก็พัฒนาเกมกำลังภายในของบริษัทได้สำเร็จ หลินตงหยางนอนหลับไปด้วยความสบายใจ แต่ทว่าพอเขาลืมตาตื่นขึ้นมาอีกที นี่ไม่ใช่คอนโดหรูย่านใจกลางเมืองปักกิ่ง หลังคามุงหญ้านี่คืออะไร มันควรจะเป็นเพดานสีขาวสิ เมื่อมองไปรอบๆ ห้องนี่คืออะไร นี่มันไม่ใช่ผนังที่ทำมาจากคอนกรีต มันคือดินเหนียว หลินตงหยางคิดว่าตัวเองฝันไป เขาหลับตาลงอีกครั้งแล้วลืมตาขึ้น ทุกอย่างยังเหมือนเดิม มารดามันเถอะ เขามาอยู่ที่นี่ได้ยังไง หลังจากแน่ใจแล้วว่าไมไ่ด้ฝัน ตอนนั้นเองเขารู้สึกปวดหัวขึ้นมาอย่างรุนแรง และในหัวของเขามีภาพเหตุการณ์ของเด็กชายที่ชื่อเดียวกับเขา หลินตงหยาง อายุ 10 ขวบ เรื่องราวชีวิตตั้งแต่เกิดจนตายไปของเด็กชาย ทำเอาหลินตงหยางกำมือแน่น ก่อนจะสบถออกมา “พ่อสารเลว เฉินซื่อเหม่ยชัดๆ” และตามมาด้วยเสียงร้องไห้ของน้องสาว สาเหตุที่เด็กชายหลินตงหยางเสียชีวิต เพราะถูกผู้ที่ได้ขึ้นชื่อว่าเป็นย่าแย่งผักป่าและทุบตี ทั้งๆ ที่คนพวกนั้นได้ตัดขาดพับพวกเขาสามแม่ลูกแล้ว แต่ยังมิวายข่มเหงรังแก

ประกาศหาแฟน

ประกาศหาแฟน

Mathe Hackett
5.0

คู่หมั้นของเธอนอกใจแม่เลี้ยงของเธอ และทั้งสองก็ร่วมมือกันวางแผนหลอกลวงทรัพย์สินของครอบครัวเธอ และวางกับดักให้เธอสูญเสียความบริสุทธิ์ให้กับชายแปลกหน้าคนหนึ่ง เพื่อที่จะแก้แค้น เหวินหญ่าจึงตัดสินใจหาผู้ชายคนหนึ่งมาก่อเรื่องที่ที่งานหมั้นและฉีกหน้าพวกเขาทั้งคู่ โดยไม่คาดคิดหลังจาก "ประกาศหาแฟนโดยจ่ายค่าตอบแทนสูง"แล้ว เธอก็ได้หนุ่มสุดหล่อมาจริงๆ! เหวินหญ่าคิดว่าอีกฝ่ายเป็นเด็กยากจนที่เพื่อเงินเท่านั้น แต่หลังจากอยู่กับเขา โชคของเธอก็ดีขึ้นมาอย่างอธิบายไม่ถูก เดินนเล่นในห้างสรรพสินค้าใดก็ได้รับคูปองสำหรับแบรนด์หรูที่ซื้อฟรีและได้ชุดมูลค่านับแสนฟรี! ในงานหมั้น เขาออกงานอย่างยิ่งใหญ่ ทำให้ทุกคนนั้นตกตะลึงและประกาศอย่างเปิดเผยว่าเธอคือผู้หญิงของเขา! เดิมทีคิดว่าพวกเขาจะแยกทางกันหลังจากเรื่องนี้จบลง แต่เขากลับติดตัวเธอไม่ยอมไปไหนอีก "เราเพิ่งหมั้นกัน ตอนนี้ผมเป็นคู่หมั้นของคุณแล้ว" เหวินหญ่าหัวเราะเบา ๆ "คุณหมิ่น คุณคงไม่ใช่คิดว่าฉันรวยก็เลยไม่ยอมปล่อยฉันมั้ง?" หมิ่นซือหางยิ้ม เขาเป็นหลานชายของตระกูลใหญ่ ตระกูลหมิ่น เป็นซีอีโอของฮั้วเชง กรุ๊ป และเป็นถึงเจ้านายเบื้องหลังที่ควบคุมเส้นชีวิตทางเศรษฐกิจของเมืองไฮทั้งหมด เขาต้องมาสนใจเงินเล็กน้อยของเธอเหรอ? ต่อมาเหวินหญ่ารู้ว่าเขาคือคนที่เอาครั้งแรกของเธอไปในคืนนั้น!

บท
อ่านเลย
ดาวน์โหลดหนังสือ
แด๊ดดี้ที่ไม่ใช่พ่อ
1

บทที่ 1 พ่อคนที่หนึ่ง

30/08/2023

2

บทที่ 2 พ่อคนที่สอง

30/08/2023

3

บทที่ 3 พ่อคนที่สาม

30/08/2023

4

บทที่ 4 โดนนวด

30/08/2023

5

บทที่ 5 สองพ่อรวมตัว

30/08/2023

6

บทที่ 6 ลองชิม

30/08/2023

7

บทที่ 7 ท่าพิสดาร

30/08/2023

8

บทที่ 8 อาบน้ำด้วยกัน

30/08/2023

9

บทที่ 9 หวานแหวว

30/08/2023

10

บทที่ 10 ชุดนอนไม่ได้นอน

30/08/2023

11

บทที่ 11 จับปลาสามมือ

30/08/2023

12

บทที่ 12 เปิดยังไงให้ได้ถึงสาม (part1)

30/08/2023

13

บทที่ 13 เปิดยังไงให้ได้ถึงสาม (part2)

30/08/2023

14

บทที่ 14 นอนเล่นทั้งวัน

30/08/2023

15

บทที่ 15 เจ้าหญิงกับเหล่าองครักษ์

30/08/2023

16

บทที่ 16 บ้านไร่ชายทุ่ง

30/08/2023

17

บทที่ 17 งานการไม่ต้องทำ

30/08/2023

18

บทที่ 18 ออกกำลังกาย

30/08/2023

19

บทที่ 19 ความลับคุณพ่อ

30/08/2023

20

บทที่ 20 หนักหน่วงรุนแรง

30/08/2023

21

บทที่ 21 เที่ยวแบบสามคนผัวเมีย

30/08/2023

22

บทที่ 22 เหมาหมดไม่สนผัวใคร end.

30/08/2023