Login to MeghaBook
icon 0
icon เติมเงิน
rightIcon
icon ประวัติการอ่าน
rightIcon
icon ออกจากระบบ
rightIcon
icon ดาวน์โหลดแอป
rightIcon
มาเฟียเถื่อนเมียเด็ก

มาเฟียเถื่อนเมียเด็ก

หนูแดงพิณวาลี

5.0
ความคิดเห็น
157.9K
ชม
31
บท

“ไงสาวน้อย” “__”ฉันขมวดคิ้วมองผู้ชายแปลกหน้าเดินเข้ามาทักแต่ดูท่าทางแล้วเขาไม่ใช่คนดีแน่นอน ร่างกายของเขาเต็มไปด้วยรอยสักรวมไปถึงใบหน้าของเขาก็เช่นกัน แต่มีเพียงแค่เล็กน้อย ตรงคิ้วข้างขวากับขมับซ้ายเป็นรูปขนาดเล็ก “จ้องฉันขนาดนั้น ขึ้นห้องกันเลยไหม” “ไอ้บ้า! นายเป็นใครแล้วจับฉันมาทำไม”เขาก้าวเท้ายาวๆเดินมาหาฉันแค่ครั้งเดียวก็มายืนตรงหน้าฉันในทันใด แต่ทำไมฉันรู้สึกไม่ชอบสายตาที่เขาเอาซะเลย “ถ้าเธออยากรู้ ฉันจะบอกตอนเราสองคนอยู่บนเตียง” “___” “มันคงจะดีกว่ายืนมองหน้าคุยกันแบบนี้นะ ฉันคิดว่า”เขาพูดพลางกระตุกยิ้มที่มุมปาก สายตาเขาก็เอาแต่จ้องมองตรงเนินอกเพราะกระดุมเสื้อนักศึกษาฉันมันขาดตอนพวกนั้นกระชากฉันลงจากรถนะสิ “นายเป็นใครแล้วต้องการอะไรจากฉัน”ฉันถอนหายใจพร้อมกับคำถามนั้น “ฉันชื่อสิงห์!!เป็นเจ้าหนี้ของเธอไงสาวน้อย” “___”เจ้าหนี้ฉันเหรอ!!หรือว่าจะเป็นพวกเดียวกันมาที่บ้านเมื่อวาน “ถ้าจะเรียกเอาเงินกับฉันตอนนี้ฉันยังไม่มีให้หรอกนะ เมื่อวานฉันก็เพิ่งให้ค่าดอกที่ค้างไว้แล้วห้าหมื่น”เเล้วนายนั่นก็เอามือมาจับที่ปลายครางฉัน “อยากให้ฉันลดหนี้ให้ไหม..อิงฟ้า”ยกยิ้มที่มุมปาก “นายรู้จักชื่อฉันได้ไง” “ไม่มีอะไรที่ฉันไม่รู้ ฉันรู้ทุกอย่างโดยเฉพาะเรื่องของเธอ” ฉันปัดมือเขาออกให้พ้นจากใบหน้าฉัน “ลากฉันมาที่นี้ ต้องการอะไรกันแน่!!พูดมาเลยดีกว่าฉันจะได้กลับฉันไม่มีเวลาว่างมากที่จะอยู่ที่นี่นานขนาดนั้น” “กลับ? เธอจะกลับบ้านงั้นเหรอให้ตายสิแม่ทลูหัวมาเป็นเมียฉันสุขสบายไปทั้งชาติมันดีจะตาย!!”เขาพูดพร้อมใช้มือบีบที่แก้มแรงๆ “ทำตามที่ฉันบอกแล้วครอบครัวของเธอจะปลอดภัย” "__"

บทที่ 1 สิงห์&อิงฟ้า

สวัสดีผมชื่อ สิงห์ ใครๆก็บอกว่าผมนั่นมันเถื่อนเพราะขึ้นชื่อว่ามาเฟีย ฮ่าๆ ตลกสินดี แต่มันคือความจริง

“นายครับ เด็กที่นายให้เรียกมามาแล้วครับ!”

“อืม เรียกให้เข้ามา”

“ครับ!”แล้วลูกน้องผมก็เดินออกไป ไม่นานเสียงเคาะประตูห้องก็ดังขึ้นพร้อมหญิงสาวร่างบางนมโตผิวขาวหน้าตาสะสวยผมยาวใส่ชุดเดรสกระโปรงเกาะอกสีแดงสดเดินเข้ามาในห้องด้วยท่าเดินที่แม่งจะดัดจริต

“ถอด!!”

“แหม๋!! ใจเย็นๆ สิคะอย่าใจร้อนสิ”เธอวางกระเป๋าลงบนโต๊ะแล้วเดินมาหาผมใกล้ๆ"ฉันชื่อ...โอ๊ยย"ผมกระชากหัวเธอลงที่นอนเเล้วหยิบมีดขึ้นมา ถูที่ใบหน้าของเธอเบาๆ

“อย่ามาเล่นลิ้นกับกู!กูไม่ชอบถ้ากูบอกให้ถอดก็คือถอด!!”

"ค ค่ะๆ”เธอรีบถอดเสื้อผ้าตัวเองออกจนหมดพร้อมกับเสื้อคลุมที่ผมใส่ถูกถอดออกกองไว้บนกับพื้น เธอรู้งานโดยไม่ต้องให้ผมต้องบอกซ้ำ เธอค่อยๆคลานมาหาแล้วเอามือจับท่อนเอ็นใหญ่ขึ้นมาเลียวนที่ปลายหัวลำใหญ่อย่างช้าช้าก่อนจะใช้ปากอวบอิ่มสีแดงสดของเธอรูดมันขึ้นลงรั่วๆ

“อื้มม ซี้ดด”เส้นผมเงาดำถูกขย้ำด้วยมือหนาเต็มไปด้วยรอยสัก"อืมม์!"ผมจับหัวของเธอให้โยกขึ้นลงอย่างถี่รัวจนผมกระตุกหลั่งน้ำขาวขนใส่ในปากของเธอ

“อ้าสสส!”เธออ้าปากเอาลิ้นเลียกินน้ำกามของผมจนหมด ใบหน้ายั่วเย้าในขณะที่เธอทำมันทำให้ผมมีอารมณ์มากขึ้น

"อืมม์"เธอดูดและทำมันอีกครั้งจนผมเสร็จในปากของเธอไปอีกรอบ แต่มันยังไม่พอสำหรับผมถ้าจะมีดีแค่นี้ ผมลุกขึ้นจากเตียงแล้วเดินไปหยิบแซ่กับเชือกที่อยู่ในตู้

"เอ่อ...คุ คุณสิงห์ จะ จะทำอะไรเหรอคะ"เธอรีบถอยหลังหนีผมทันทีที่เห็นเชือกกับแซ่ที่อยู่ในมือ

"หึ!! กะหรี่อย่างมึงกลัวแบบนี้เป็นด้วย" ผมแค่นหัวเราะอยู่ในลำคอนึกสมเพชผู้หญิงอย่างเธอ ที่นอนอ้าขาให้ใครต่อใครเอานับไม่ถ้วน แต่พอมาเจอของเล่นชิ้นเล็กๆกับมาทำเป็นกลัวน่าสมเพชสิ้นดี

พึ่บ!!ผมสลัดแซ่ลงพื้นแรงๆที่นึงก่อนตวัดมันไปที่ร่างของเธอ

เพี๊ยะ!!!!!

"โอ๊ยยยย!!!"

เพี๊ยะ! เพี๊ยะ!!

"กรี๊ดดดดด!!ฉันเจ็บนะ!!!! ฮึกก

"เธอกรีดร้องอย่างเจ็บปวด ถามว่าผมสนไหมก็ไม่ยิ่งเธอร้องมากเท่าไหร่มันยิ่งทำให้ผมมีอารมณ์มากขึ้นโดยเฉพาะรอยแดงช้ำเลือดยิ่งเห็นแล้วยิ่งได้อารมณ์...อ๊ากก ผมจะไม่ไหวแล้วสิ

"อ๊ายย"ผมจับตัวเธอนอนคว่ำลงพร้อมยกสะโพกเธอให้โก่งขึ้น ผมเอื้อมมือไปหยิบถุงยางที่วางไว้พร้อมใช้งานอยู่บนหัวเตียงมาสวม ก่อนจะดันท่อนเอ็นลำใหญ่เข้าร่องสวาทของเธอทีเดียวมิดด้าม พรวด!!!! “อ๊า” ผมกระแทกร่องสวาทของเธอรัวๆเน้นๆ

'อ๊ายอ๊าย อ๊ะอ๊ะ ซี้ดด"

'อื้มม! อ้าส! ซี้ดด!!!

"

ปึก ปึก

"อ๊ะ!!!! สะ...เสียว อ๊ะอ๊าย ระ แรงอีก อ๊าๆ

"

"ซี้ดดด อืมม์"

ปึกปึกปึก

ความเสียวซ่านมันให้ผมคลั่งอยากกระแทกให้เธอตายคาเตียง ผมเร่งสะโพกกระแทกร่องสวาทอย่างถี่รัว

ปึก!ปึก! ผมหยิบเชือกที่วางอยู่ข้างๆขึ้นมาคลึงก่อนจะเอาเชือกรัดที่คอของเธอเบาๆแต่ทว่า ยิ่งผมเสียวมากเท่าไหร่ผม ผมยิ่งออกแรงมือรัดคอเธอมากเท่านั้น

"อ๊าสสส ซี้ดด"

"หะ..หาย.ใจ.มะ.ไม่.ออก!!! อือออ!!!! แค่กๆ"

พับ!!! พับบ!!!

คำพูดของเธอ ไม่ได้เข้าหูผมเลยสักนิด ถึงจะได้ยินผมก็ไม่สนใจอะไรที่เธอพูดเพราะผมจับกระแทกอย่างเดียว จะเป็นจะตายอะไรก็เรื่องของมัน

":อืออ!! หะ..หายใจไม่ ...ออก"เธอดิ้นและพยายามใช้มือแกะเชือกที่คอออก

แต่ยิ่งเธอดิ้นผมก็ยิ่งออกแรงรัดคอเธอมากขึ้นและมากขึ้นเรื่อยๆปึกปึกปึก

ผมซอยเอวกระแทกร่องสวาทของเธอรัวๆแรงกว่าเดิม เพราะตอนนี้ท่อนเนื้อของผมันพร้อมที่จะปลดปล่อย

"อ๊า!!ซี้ดดดด!!!!" (ปึกปึกปึก )ผมกระแทกเอวแรงๆสองสามที ก่อนท่อนเนื้อจะเกร็งกระตุกหลั่งน้ำกามออกมาก ส่วนอินี่มันก็แน่นิ่งไปแล้วครับใครที่เอากับผมรับรองว่าได้ขึ้นสวรรค์ชั้นเจ็ดทุกคน..หึ!

ผมชักท่อนเอ็นออกจากร่องสวาทของเธอ พร้อมถอดถุงยางทิ้งลงใส่ถังขยะ ผมหยิบเอาเสื้อคลุมขึ้นมาใส่ก่อนจะเรียกลูกน้องของผมให้เข้ามาในห้อง 2คน

":เอามันไปให้สิงโตที่กรงหลังบ้าน"

"ครับนาย"ผมปล่อยให้ลูกน้องมันจัดการศพบนเตียงไป ส่วนผมก็มานั่งสูบบุหรี่จิบไวน์ต่อที่โซฟาหรู

นี่ไม่ใช่ศพแรกที่ตายเพราะเซ็กส์เถื่อนๆของผม แต่มีผู้หญิงหลายคนที่ตายเรื่องบนเตียงกับผมมาแล้วหลายคน ผมไม่ได้คิดอะไรมากแค่ส่งพวกเธอไปสวรรค์ เร็วก็เท่านั้น

ก๊อก!!! ก๊อก!!! เสียงเคาะประตู

"ผมเองครับนาย"

เสียงไอ้เอกลูกน้องคนสนิทของผมเอง

มันเปิดประตูเข้ามาในห้องพร้อมซองเอกสารบางอย่าง

"มึงมีไร"

"ไอ้วันมันไม่ยอมจ่ายเงินที่กู้เราไปครับนาย"

"มันกู้ไปเท่าไหร่"

"2ล้านครับ ถ้ารวมดอกที่มันยังไม่จ่ายมา5เดือนรวมเป็นเงินสองล้านห้าครับ

"__"ผมหันไปมองหน้ามันนิ่งๆ

"มึงรู้ใช่ไหมว่าต้องทำยังไง"

"ครับ!!! ผมจะรีบจัดการให้ครับ...อ่อ นายครับพรุ่งนี้มีลูกค้าทางจีนจะมาติดต่อซื้ออาวุธกับทางเรา ลูกค้าเลยขอนัดทางเราไปคุยที่ร้านอาหารโรงแรมนายจะไปหรือจะ..

":บอกเขาไปว่ากูตกลง แล้วบอกเขาไปว่าตอนเที่ยงกูจะเข้าไป"

"ครับ!"

"อิงฟ้า"

ฉันอิงฟ้า อายุ20ปี เรียนปี2ของมหาลัยที่กรุงเทพแห่งนึง ฉันมีน้องสาว1คนอายุ17ปี ชื่อน้ำขิงเรียนอยู่ชั้นม.5 ส่วนฉันเรียนด้วยทำงานไปด้วยเพราะฉันมีภาระมากมายที่ต้องรับชอบ ไหนจะน้องที่ต้องเรียนไหนจะแม่ที่จะต้องไปหาหมอเดือนละ2ครั้งทุกเดือน ค่ายาก็ไม่ใช่น้อยๆไหนจะค่าน้ำค่าไฟค่าใช้จ่ายอื่นๆอีมากมาย

และที่สำคัญตอนนี้บ้านฉันก็มีหนี้ก้อนโตที่ต้องหาไปใช้เขาแต่ละเดือน การที่เราไปกู้เงินนอกระบบมามันเป็นอะไรที่แย่มาก แต่มันก็จำเป็นที่ต้องใช้มันเพื่อการรักษาของแม่ ที่ป่วยเป็นโรคกล้ามเนื้ออ่อนแรงและโรคหัวใจ มีแค่พ่อที่ค่อยดูแลแม่มาตลอดตั้งแต่แม่ป่วย ค่าใช้จ่ายทั้งหมดภายในบ้านเป็นฉันที่ต้องดูแลแทน

"พี่อิงฟ้า!!"น้ำขิงเดินมาหาด้วยสีหน้าที่เคร่งเครียด

"ว่าไง!!"ฉันถามน้ำขิง

"เอ่อ..คือว่า คือว่า"น้ำขิงก้มหน้าบีบมือตัว

เองไปมา

"มีอะไรหรือเปล่าน้ำขิง อยากได้อะไรหรือเปล่าบอกพี่ได้นะ"

"ฮึกก!ฮือออพี่อิงฟ้า น้ำขิงท้อง"

"ห๊ะ!ท้อง!!"พอได้ยินน้องสาวตัวเองบอกว่าท้องฉันแทบจะเป็นลมทั้งยืน "มันไม่จริงใช่ไหมน้ำขิง"

"ฮึก! หนูขอโทษ ฮืออ"น้ำขิงยื่นที่ตรวจครรภ์มาให้ฉันดู

"ตั้งแต่เมื่อไร"

"วันที่หนูเอาชุดไปให้พี่ที่ผับคืนนั้น น้ำขิงกำลัง

จะกลับบ้านแต่จู่ๆก็มีผู้ชายเมาที่ไหนไม่รู้มา

กระชากน้ำขิงขึ้นรถแล้วข่มขืนน้ำขิง ฮึกฮือออ"

"___"

"ฮึกฮืออ!!ฮึก!น้ำขิงขอโทษ"ฉันกอดน้ำขิงพร้อมเอามือลูบเบาๆถ้าเป็นอย่างนั้น คนที่ผิดก็คือฉันเพราะฉันให้น้ำขิงไปที่นั่นเอง

"พี่ขอโทษ วันนั้นพี่ไม่น่าให้น้ำขิงไปที่นั่นเลย"ถ้าฉันไม่ลืมชุดทำงานน้องสาวฉันก็คงไม่ต้องมาเจอเรื่องแบบนี้ น้องฉันเพิ่ง17ปีเองแถมยังเรียนอยู่ด้วย

"ฮึกกฮืออ!! น้ำขิงจะทำยังไงดีพี่อิงฟ้าน้ำขิง

จะทำยังไง ฮึก! น้ำขิงยังไม่อยากเลิกเรียนตอนนี้นะพี่ น้ำขิงอยากเรียนให้จบ ฮึก! พี่พาน้ำขิงไปเอาเด็กออกนะ นะพี่อิงฟ้านะ น้ำขิงยังไม่พร้อม!ฮึกฮือ!!"ฉันพลักกอดน้ำขิงออกทันทีเมื่อได้ยินแบบนั้น

"อย่าคิดอะไรโง่ๆนะน้ำขิง การที่เราไปทำแท้ง

มันไม่ต่างที่เราฆ่าคนเลยนะ มันจะเป็นตราปาบติดตัวเราไปตลอด ในเมื่อเขามาเกิดกับเราแล้วเราก็ควรจะทำให้เกิดออกมาลืมตาดูโลกไม่ใช่จะไปฆ่าเขา ยังไงเด็กในท้องก็ลูกแกนะน้ำขิงแล้วก็เป็นหลานฉันด้วย"

"แล้วพี่จะให้น้ำขิงทำไง น้ำขิงอายเขานะพี่

ที่ท้องไม่พ่อ แม้แต่ชื่อพ่อของลูกก็ไม่รู้เลย"

":น้ำขิงฟังพี่นะ!! ไม่ต้องไปสนใจใครทั้งนั้น

เราทำหน้าที่แม่ให้ดีที่สุด ส่วนเรื่องเรียนหยุดเรียนไปก่อนคลอดแล้วค่อยกลับไปเรียนก็ยังไม่สาย"

"แล้วพ่อแม่ล่ะพี่ ถ้าพ่อกับแม่รู้น้ำขิงท้อง

พ่อแม่ต้องเสียใจแน่ๆ"

"เรื่องนี้เดี๋ยวพี่จะช่วยพูดกับพ่อแม่เอง อย่าคิดมากเดี๋ยวพรุ่งนี้พี่พาไปฝากท้อง"

"ฮึก!พี่อิงฟ้า"น้ำขิงเข้ามากอดพร้อมเสียงสะอื้นไม่หยุด ฉันได้แต่กอดปลอบน้ำขิงอยู่แบบนี้สักพักก่อนจะพาน้ำขิงขึ้นไปพักบนห้องฉันจะบอกพ่อกับแม่ยังไงดีแม่ก็ยิ่งป่วยอยู่ด้วย

เฮ้อ..

ตัดมาช่วงเย็น ณ..ที่ผับแห่งหนึ่ง

20:00

ตอนนี้ฉันอยู่ที่ผับเป็นที่ทำงานของฉันเองกลางวันฉันจะทำงานร้านกาแฟ ส่วนกลางคืนฉันจะมาทำงานที่นี่

ฉันกำลังจัดเตรียมของต่างๆภายในร้าน เพราะอีกไม่กี่นาทีข้างหน้าผับก็จะเปิดแล้ว..เห็นว่าวันนี้เจ้าของผับเข้ามาที่ผับเอาจริงๆฉันมาทำงานที่นี่ได้4-5เดือนฉันยังไม่เคยเห็นหน้าเจ้าของผับเลย เคยเห็นแต่เฮียต้นเป็นเพื่อนเจ้าของผับแค่นั้นแต่เห็นเด็กในร้านบอกนะว่าเจ้าของผับเขาโหดมากและที่สำคัญเขาเป็นมาเฟียอีกด้วย

...อิงฟ้า

"อ่าวพี่หลินสวัสดีค่ะ"

"สวัสดีจ้า"พี่หลินเป็นผู้จัดการที่นี่ ฉันมีแต่พี่หลินนี่แหละที่สนิทด้วย พวกเด็กๆในร้านฉันไม่ค่อยยุ่งด้วยหลอก

"ไง!!แม่หาป่วยยัง "

"ยังเลยค่ะอีก2วันก็ไปหาหมออีก"

":มีอะไรขาดเหลือก็บอกพี่ได้นะอิงฟ้า"

"ขอบคุณนะคะ เอ่ออ...พี่หลินคะ"

":ว่าไง!!"

"กล้องวงจร....."

...พี่หลินๆ เฮียต้นเรียกพี่ให้ไปหาที่ห้องทำงานครับ

"อ่อ..เครๆเดี๋ยวพี่ตามไป"

"ครับ"

"เมื่อกี้อิงฟ้าจะถามอะไรพี่เหรอ"พี่หลินหันมาฉันอีกครั้ง

"เอ่อ..เปล่าค่ะ พี่ไปเถอะเดี๋ยวเฮียต้นจะว่าเอา"

"งั้นพี่ไปก่อนนะ"

"ค่ะ ^__^"แล้วพร่หลินก็เดินไปชั้น2ของคลับ

ไม่นานหนุ่มสาววัยรุ่นต่างหลั่งไหลพากันเข้ามาในคลับแห่งนี้ ทุกคนในที่นี่ต่างโยกย้ายส่ายสะโพกไปตามจังหวะเสียงเพลงที่ดีเจเปิด ส่วนฉันก็ทำหน้าที่ของฉันวนไป จนผับปิด

เช้าวันต่อมา

วันนี้ฉันตื่นแต่เช้าเพราะพาน้ำขิงมาฝากครรภ์ที่โรงพยาบาล น้ำขิงท้องได้เดือนกว่าๆ น้ำขิงก็มีอาการแพ้ท้องบ้างนิดหน่อย พอฝากท้องเสร็จพวกเราก็พากันกลับบ้านทันที

#บ้าน

"พี่อิงฟ้าใครมาที่บ้านเราอ่ะ"ฉันมองไปที่หน้ามีรถเก๋งสีดำจอดอยู่หน้าบ้าน

...มึงจะจ่ายไหมไอ้วัน!!

...ผมขอเวลาอีกหน่อยได้มั้ย ตอนนี้ผมไม่มีจริงๆ

...หึ!ไม่มีงั้นเหรอวะ เห้ยย!!พวกมึงจัดการมัน

ตุบบ!!!!!ปึก!!!!!ปึก!!!! เพล้งงงงง!!

...โอ้ยยย!!!!ผมไหว้ละผมขอเวลาอีกหน่อยเถอะโอ้ยย

นั้นมันเสียงพ่อฉันนิ ฉันรีบวิ่งเข้าไปในบ้านทันที

"พ่อออออ!!"คือตอนนี้หัวของมีเเต่เลือดเต็มไปหมดส่วนแม่นั่งร้องไหอยู่ข้างๆ

"พ่อ!!พ่อเป็นไงบ้าง!!"

"พ่อไม่เป็นไร..คุณเป็นอะไรไหม"พ่อหันไปถามแม่ที่ยังนั่งร้องไห้อยู่

":ฮึกกก ฉันไม่เป็นอะไรแต่คุณ..ฮึกก!คุณเจ็บมากไหม"แม่ปรองตัวพ่อให้ลุกขึ้นนั่งพิงกับต้นเสา

"นี่!!ทำไมต้องทำกันขนาดนี้ด้วย"

"อย่ามาถามให้เสียเวลา!!เงินที่พวกมึงกู้ไปทั้งต้นทั้งดอกสองล้านห้าเมื่อไหร่พวกมึงจะจ่าย"

"ตอนนี้ฉันยังไม่มี ฉันขอเวลาสักเดือนฉันจะหาไปให้ แต่ฉันจะจ่ายแค่ดอกก่อนห้าหมื่น"

"อิงฟ้า"เสียงพ่อแม่และน้องอุทานขึ้นพร้อมกัน

"เลยกำหนดจ่ายดอกมาตั้งหลายเดือน แกยังมีหน้าขอเวลาอีกเหรอวะห้ะ!!"

หมับ!

"โอ้ย!!"

"อิงฟ้า!!!/พี่อิงฟ้า!!"ฉันถูกไอ้บ้านั่นกระชากหัวอย่างแรงจนทุกคนที่เห็นเหตุการณ์ถึงกับร้องเรียกฉันพร้อมๆกัน

"ก็ฉันบอกแล้วไง ว่าตอนนี้ฉันไม่มี..โอ๊ยยฉันเจ็บนะ!"

"ถ้าพวกมึงไม่จ่ายในวันนี้ ก็ตายห่ากันหมดนี่!"เขาชี้นิ้วมาทางพวกฉันพร้อมชักปืนออกมาจ่อหัวฉัน

"เงินมากมายขนาดนั้นฉันจะไปหาที่ไหนทัน ฉันไม่มีให้หรอกตอนนี้ฉันเวลาสักเดือนได้ไหม"

เพี๊ยะ!!ฝามือหนาตบเข้าที่แก้มฉันอย่างแรงฉันรับรู้ได้ถึงกลิ่นคาวเลือดพร้อมกับรสชาติของมันอยู่ในปาก

"เอาไง! จะจ่ายวันนี้หรือจะจ่ายเดือนพร้อมกับน้องสาวมึง"

"__" น้ำขิงรีบก่อนพ่อกับแม่ทันทีที่ได้ยินแบบนั้น

"อย่าแม้แต่จะคิด ถ้าพวกนายอยากได้เงินตอนนี้ก็เอาไป!!ห้าหมื่น แค่นี้ใช่ไหมที่พวกนายต้องการ"ฉันสะบัดแขนออกจากมือมันแล้วหยิบเงินก้อนสุดท้ายของฉันที่เพิ่งถอนมาเพื่อจะเอาไปใช้จ่ายการรักษาแม่ในวันพรุ่งนี้ให้กับพวกมันไป

"ตอนนี้ฉันมีอยู่ห้าหมื่นนายเอาไปก่อน ถือว่าฉันจ่ายดอกห้าหมื่นที่ฉันค้างไว้"

"หึ!แต่อย่าคิดว่าแค่นี้มันจะพอ"

"หมายความว่าไง"แล้วผู้ชายอีกคนก็ยื่นเอกสารบางอย่างไปให้กับพ่อฉัน

"เซ็น"

"นั่นมัน.."มันเป็นใบเอกสารโฉนดที่ดินของบ้านหลังนี้

"ถ้ายึดที่ดินกับบ้านแล้วพวกเราจะไปอยู่ที่ไหน

ผมไหว้ละผมเวลาอีกหน่อยได้ไหม ผมสัญญาว่าจะเอาเงินมาจ่ายให้พวกคุณทุกบาททั้งต้นทั้งดอก"

"ไม่ต้องมาขอเวลากับกู คนที่ตัดสินใจไม่ใช่กูแต่เป็นนายกู เซ็น!อย่าให้กูต้องพูดซ้ำ"

"แต่.."

ผว๊ะ!!!!!ผว๊ะ!!! มันกระหน่ำต่อยพ่อไม่ยั้ง

"ฮึกก!!พ่อ!!..หยุด อย่าทำพ่อฉันนะ หยุด!"ฉันผลักผู้ชายร่างโตออกจากพ่อฉันก่อนจะเอาตัวเองบังตัวพ่อไว้เพราะฉันกลัวพ่อจะถูกมันซ้อมอีก

"เซ็น!อย่ามาลีลากับกู!!!นายกูรออยู่บนรถ

ถ้ายังลีลาชักช้ากูยิงเมียกับลูกมึงตายแน่"

พ่อหันมามองพวกฉันแล้วก็หยิบปากกาขึ้นมาเซ็นตามพวกมันที่ต้องการ

"มึงยังเหลือหนี้ที่ต้องจ่ายอีก2ล้านกูให้เวลาพวกมึง1เดือนถ้าไม่มีเงินมาให้นายกู ลูกสาวมึงทั้ง2คนได้ไปขัดดอกนายกูแน่!!! อ้อ!!กูให้เวลา7วันให้ย้ายออกจากบ้านหลังนี้ซ่ะ!ถ้าครบ7วันแล้วยังไม่ย้ายออกพวกกูจะจับพวกมึงเผ่าพร้อมกับบ้านหลังนี้"แล้วพวกมันก็เดินออกไป

"ฮึก!!พ่อเจ็บมากไหม"พ่อส่ายหน้าให้ฉันเบาๆแทนคำพูด

"เราจะไปหาเงินที่ไหนมาใช้พวกมันทันเวลาแค่เดือนเดียว เฮ้อออออ!!!"พ่อถอดหายใจซ้ำแล้วซ้ำเล่า นั้นละสิ เงิน2ล้านเวลาแค่เดือนเดียวเราจะไปหาที่ไหนทัน!!?ที่สำคัญเราจะไปอยู่ไหนกันละตอนนี้

อีกด้าน

...เด็กผู้หญิงที่วิ่งเข้าไปในบ้านใคร!!

...ลูกสาวไอ้วันครับนาย คนโตชื่ออิงฟ้า คนเล็กชื่อน้ำขิง

...หึ!! พรุ้งนี้เอาตัวมันไปให้กู!!

...นายต้องการคนไหน

...ทั้งสอง!!!?

อ่านต่อ

หนังสืออื่นๆ ของ หนูแดงพิณวาลี

ข้อมูลเพิ่มเติม
อีหนูของเสี่ย

อีหนูของเสี่ย

วัยรุ่น

5.0

อีหนูเอาหลีมาให้กูจับสิ อยากจับหลีหนูค่าครูมาก่อน เท่าไหร่มึงว่ามากูพร้อมเปย์ สิบล้าน อีสัส กูคิดว่าหลีทองทองคำ ___________________________________- > สิบนิ้วพนมมือก้มกราบหว่างขา"ผัวจะไปทำงานกระผมขอเบิกเงินหน่อยครับคุณภรรยาทีรัก" "50บาทพอไหม" "เอาไว้ตีหม้อมึงเถอะ!!" ช่างกล้าให้ค่าน้ำมันรถยังไม่พอเลย "แล้วจะเอาเท่าไหร่" "10,000ครับ" "10บาทพอ" น้ำตากูจะไหล หนักกว่า50อีกกู ชีวิตผมทำไมมันช่างน่าสงสารเยียงนี้ นี่กูคิดผิดหรือคิดถูกที่เอาอีหอยสังข์มาเป็นเมียเนี่ย แม่งให้กูมาได้สิบบาทใครเขารู้กูอายเขาตาย "เสียดีใจถึงกับชึ้งน้ำตาคลอเลยเหรอ"เอียงคอถาม เดี๋ยวอีพ่อฟาดก้านคอหักเลยนิ น้ำตากูคลอเบ้าก็เพราะเงินมึงนี่แหละ "ถามจริงๆคิดจะให้เงินเหรอเปรี้ยว สิบบาทจะเอาไปทำอะไรได้ เป๊ปซี่ขวดนึงยังไม่ได้เลยขาดตั้ง2บาทแน่ะ" "สรุปจะไม่เอาใช่ไหม" เปรี้ยวเลิกคิ้วขึ้นถาม " ถ้าไม่เอาสิบบาทงั้นหนูจะให้5..." "5 พัน!! สัก5พันก็ยังดี เวลากลับบ้านจะได้ซื้อขนมมาฝาก" "ใครบอกหนูจะให้เสี่ย5พัน หนูจะให้เสี่ยแค่5บาทต่างหากล่ะ อะ!10บาทไม่เอางั้นเอาไป5บาทพอ เสี่ยไม่ได้ซืัออะไรอยู่แล้วนิ ข้าวเช้าก็กินที่บ้านส่วนข้าวเที่ยงหนูสั่งให้แม่บ้านห่อไว้ให้แล้วของใช้ทุกอย่างก็มีครบ อาหารการกินไม่ขาดเหลือ เกินไปซะด้วยซ้ำ" "__"มึงอะเกินไป น้ำตากูจะไหล "วงจรในแต่ละวัน เสี่ยก็ไม่ได้หยิบจ่ายใช้สอยอะไรอยู่แล้ว เวลาไปพบปะไปกินกับลูกค้า หนูบอกเลขาของเสี่ยทำการเบิกเงินผ่านจากหนูไว้แล้ว ส่วนน้ำมันรถหนูให้พี่จอมเติมไว้ให้แล้วเต็มถังใช้ไม่จำกัดหมดตรงไหนก็เข็นเอา" "__"กรรมของกูแท้ๆ "เอาไปห้าบาทนั่นล่ะ นี่หนูใจดีกับเสี่ยมากแล้วนะ จิบอกให้" "___"กูล่ะเกลียดคำนี้ฉิบหาย

หนังสือที่คุณอาจชอบ

หย่าให้รักร้าวราน

หย่าให้รักร้าวราน

คุณธิดา
5.0

หากความรักของเราเปรียบเหมือนแก้วใบหนึ่ง แก้วใบนี้คงร้าวจนใกล้แตกเต็มที อีกฝ่ายต้องการประคองรักนี้ไว้อย่างอดทน แต่อีกคนกลับทำลายจนหัวใจของเธอย่อยยับแหลกลาน ความอดทนของคนเรามีวันที่สิ้นสุดน่ะ “หย่า” คงเป็นทางออกที่ดีที่สุด ถ้าอย่างนั้นก็เชิญเขาไปในที่ชอบ ๆ ทางใครทางมัน แต่เมื่อเวลาพัดผ่าน ด้วยเหตุผลของกามเทพ ทั้งคู่ได้กลับมาเจอกันอีกครั้ง และเมื่อได้พบหน้าเธอ เขาขอแก้ตัว และบอกเธอว่า เขายังรักเธอ ทว่าในวันที่เธอเดินจากไป เธอมีลูกน้อยติดท้องมาด้วย และปัญหาของคนเป็นแม่ เจ้าเด็กน้อยหนูอยากจะมีพ่อครับ แล้วเธอควรทำอย่างไรต่อไป ++++++++++ คำโปรย เมื่อเข้าไปถึง และเห็นภาพตรงหน้า ปริญเขาไม่ได้อยู่คนเดียว ในอ้อมกอดและวงแขนของเขา มีร่างผู้หญิงคนหนึ่ง และสิ่งที่ทำให้หัวใจของทอดาวสลาย ทั้งสองคนกำลังจูบกัน เพล้ง... ข้าวของในมือร่วงลงไป พร้อมกับร่างของทอดาวที่แทบทรุด เธอเซไปจนปะทะกับฝาบ้าน คนสองคนที่กำลังจูบกันอยู่รีบผละออกจากกันแล้วหันมามอง ทอดาวแทบไม่อยากจะเชื่อสายตาตัวเองด้วยซ้ำไป เธอไม่เคยคิดเลยว่าปริญเขาจะทำแบบนี้กับเธอ ทำอะไรที่แสนทุเรศในบ้านที่เป็นเรือนหอของเธอกับเขา ทอดาวน้ำตาคลอ เธอพยายามประคองสติโดยใช้ฝาผนังเป็นที่พึ่ง ‘แล้วลูกของเราล่ะ และนี่คืออะไร มันหมายความว่ายังไง ทำไมเขาทำแบบนี้กับฉัน’ ความคิดอันแรก ครอบครัวของเธอต้องแตกแยกแล้ว พร้อมกับคำถามเกิดขึ้นมามากมายในหัวของทอดาว เธอหน้าถอดสีซีดจางจนไม่มีสีเลือด สิ่งที่น่าเจ็บปวด เมื่อผู้หญิงคนนั้นเห็นเธอที่เป็นภรรยาของปริญแล้วจะกระดากอายถอยห่างจากสามีของชาวบ้าน แต่ไม่เลย สองมือของหล่อนคนนั้นยังสอดรัดเอาลำตัวและหน้าอกของตัวเองเบียดไปกับผิวแขนของปริญ

บุตรเช่นข้า หาได้ต้องการบิดาเช่นท่าน

บุตรเช่นข้า หาได้ต้องการบิดาเช่นท่าน

จิ้งจอกสะท้านหม้อไฟ
5.0

หลินตงหยาง อายุ 27 ปี เติบโตมากับแม่เพียงสองคน ในวัยเด็กหลินตงหยางเคยมีพ่อผู้ให้กำเนิดแต่หลังจากที่พ่อได้งานใหม่ในเมืองหลวงพ่อที่เคยมีก็ไม่มีอีกแล้ว พ่อกลับมาหย่าขาดกับแม่ทันทีที่ไปทำงานในเมืองหลวงได้เพียง 2 เดือน ด้วยให้เหตุผลในการหย่าว่า แม่กับและเขาคือตัวถ่วงความเจริญในชีวิตพ่อ สาเหตุก็ไม่มีอะไรมากแค่พ่อหน้าตาหล่อเหลาและเป็นที่ถูกใจของลูกสาวหัวหน้างาน เพื่อตำแหน่งงานและความเป็นอยู่ที่สบายขึ้น พ่อเลือกที่จะทิ้งภรรยาคู่ทุกข์คู่ยากที่ผ่านเรื่องยากลำบากมาด้วยกัน หย่าขาดกับภรรยาเพื่อไปแต่งงานใหม่ มีชีวิตใหม่ในเมืองหลวง โดยทิ้งคนข้างหลัง ทิ้งภรรยาที่เคยสาบานว่าจะอยู่ครองคู่กันตลอดไป ในปีที่เขาเรียนจบมหาวิทยาลัย แม่ก็ล้มป่วยและจากเขาไปในที่สุด สาเหตุที่หลินตงหยางเสียชีวิต เพราะทำงานหนัก อาชีพโปรแกรมเมอร์ตัวเล็กๆ อย่างเขา ต้องพยายามทำงานให้ได้ตามที่หัวหน้าสั่งมา ในที่สุดเขาก็พัฒนาเกมกำลังภายในของบริษัทได้สำเร็จ หลินตงหยางนอนหลับไปด้วยความสบายใจ แต่ทว่าพอเขาลืมตาตื่นขึ้นมาอีกที นี่ไม่ใช่คอนโดหรูย่านใจกลางเมืองปักกิ่ง หลังคามุงหญ้านี่คืออะไร มันควรจะเป็นเพดานสีขาวสิ เมื่อมองไปรอบๆ ห้องนี่คืออะไร นี่มันไม่ใช่ผนังที่ทำมาจากคอนกรีต มันคือดินเหนียว หลินตงหยางคิดว่าตัวเองฝันไป เขาหลับตาลงอีกครั้งแล้วลืมตาขึ้น ทุกอย่างยังเหมือนเดิม มารดามันเถอะ เขามาอยู่ที่นี่ได้ยังไง หลังจากแน่ใจแล้วว่าไมไ่ด้ฝัน ตอนนั้นเองเขารู้สึกปวดหัวขึ้นมาอย่างรุนแรง และในหัวของเขามีภาพเหตุการณ์ของเด็กชายที่ชื่อเดียวกับเขา หลินตงหยาง อายุ 10 ขวบ เรื่องราวชีวิตตั้งแต่เกิดจนตายไปของเด็กชาย ทำเอาหลินตงหยางกำมือแน่น ก่อนจะสบถออกมา “พ่อสารเลว เฉินซื่อเหม่ยชัดๆ” และตามมาด้วยเสียงร้องไห้ของน้องสาว สาเหตุที่เด็กชายหลินตงหยางเสียชีวิต เพราะถูกผู้ที่ได้ขึ้นชื่อว่าเป็นย่าแย่งผักป่าและทุบตี ทั้งๆ ที่คนพวกนั้นได้ตัดขาดพับพวกเขาสามแม่ลูกแล้ว แต่ยังมิวายข่มเหงรังแก

ซูเจิน นายหญิงแห่งพฤกษา

ซูเจิน นายหญิงแห่งพฤกษา

l3oonm@
5.0

“ท่านผู้อำนวยการคะ ทางทีมสำรวจแจ้งว่าคนไม่เพียงพอที่จะเข้าไปเก็บตัวอย่างพันธุ์พืชในป่าเมืองเหอหนานค่ะ” ซูเจิน ที่ได้ยินก็หูผึ่งทันที เธอนั่งทำการอยู่ในห้องวิจัยตั้งแต่เรียนจบ ถึงตอนนี้ก็สี่ปีได้แล้ว ผู้อำนวยที่เข้ามาตรวจงานวิจัยล่าสุด ก็มองไปรอบห้อง เพื่อดูว่ามีใครต้องการเสนอตัวไปทำงานในครั้งนี้หรือไม่ แต่หลายคนที่เขามองไป ต่างหลบสายตาของเขา จะมีใครอยากออกไปเสี่ยงอันตราย เดินป่าขึ้นเขาให้เหนื่อยสู้นั่งทำงานในห้องปรับอากาศเย็นๆ ดีกว่า เมื่อไม่มีใครคิดจะเสนอตัว เขาจึงได้สอบถามหาผู้ที่สมัครใจทันที “มีใครอยากจะอาสาไปไหม” ไว้กว่าความคิด ซูเจินยกมือขึ้น “ฉันค่ะ” เพื่อนสนิทรีบดึงเสื้อของเธอเพื่อจะห้ามปราม “จะบ้าหรอ เธอไม่เคยไปสักครั้ง ไม่รู้หรือว่างานนี้เสี่ยงแค่ไหน” เสียงกระซิบของเสี่ยวชิง เอ่ยลอดไรฟันออกมา เมื่อปีที่แล้ว ที่ทีมสำรวจเดินทางเข้าไปที่ป่าเหอหนาน พื้นป่าที่ไม่อาจสำรวจได้อย่างทั่วถึง สร้างความท้าทายให้เหล่านักพฤกษศาสตร์จากทุกองค์กร แต่ไม่ว่าจะส่งเข้าไปกี่ครั้งก็ไปไม่ถึงป่าชั้นกลางเสียที แม้จะใช้เทคโนโลยีที่ล้ำหน้าเข้าช่วยเพียงได้ ก็สำรวจได้เพียงป่าชั้นนอก แถมยังพาชีวิตคนไปทิ้งอีกนับไม่ถ้วน ปีนี้ทางองค์กรของซูเจิน หยิบโครงการสำรวจป่าเหอหนานขึ้นมาใหม่ แต่กว่าจะหาทีมสำรวจได้ครบคนก็กินเวลาไปหลายเดือน ถึงตอนนี้คนก็ยังไม่พอจนต้องมาถามหาจากทีมวิจัยให้ช่วยเหลือ “คุณอยากไปจริงหรือ” เขาเอ่ยถามเพื่อความแน่ใจอีกครั้ง “ค่ะ ฉันอยากลองทำงานนี้” ซูเจินยิ้มออกมา “ได้ อีกสองวัน คุณก็เตรียมตัวให้พร้อม” เมื่อมีคนเสนอตัวแล้ว ผู้อำนวยการก็ออกไปพบทีมสำรวจ เพื่อวางแผนการทำงาน ทั้งยังให้ซูเจินตามเขาไปเข้ารวมการประชุมในครั้งนี้ด้วย “เธอมันบ้าไปแล้ว” เพื่อร่วมงานต่างเดินเข้ามาหาซูเจิน แล้วตำหนิเธอที่กล้ายกมือเสนอตัว “เอาน่า ไว้กลับมาฉันจะเอาเรื่องสนุกมาเล่าให้พวกเธอฟัง” ซูเจินยิ้มหวานออกมา ก่อนที่จะเก็บของแล้วไปเข้าร่วมประชุมกับทีมสำรวจ สองวันต่อมาซูเจินก็แบกกระเป๋าเดินทางมาที่จุดนัดพบ เธอออกเดินทางด้วยรถตู้ขององค์กร พร้อมทีมสำรวจอีกเกือบยี่สิบชีวิต ยังดีที่เธอได้แบกกระเป๋าเพียงใบเดียว หากต้องแบกเต็นท์นอน อาหารด้วย คงได้เป็นภาระของคนอื่นอย่างแน่นอน ภายในป่าเหอหนาน น่ากลัวว่าที่ซูเจินคิดไว้เยอะ พอตะวันตกดิน หากไม่มีแสงไฟที่ทีมสำรวจนำมาด้วยคงจะมืดจนมองไม่เห็นอะไร เสียงแมลงทั้งสัตว์ป่าร้องตลอดทั้งคืน สร้างความหวาดกลัวให้กับคนที่ไม่เคยเข้าป่าสักครั้งอย่างเธอได้อย่างดี ยังดีที่เจ้าหน้าที่ผู้นำทางติดตามมาด้วยอีกหลายคน พวกเขาจึงได้อยู่ผลัดเปลี่ยนเวรยาม เพื่อป้องกันไม่ให้สัตว์ป่าเข้ามาถึงตัวพวกเขา หลายวันที่อยู่ในป่า ซูเจินเก็บตัวอย่างพันธุ์ได้หลายชนิด แต่ทั้งทีม ยังเดินไม่หลุดป่าชั้นนอกเลย ยังดีที่อาหารที่เตรียมมาเพียงพอให้พวกเขาอยู่ไปได้อีกหลายวัน “เอ๊ะ” เข้าวันที่เจ็ดของการสำรวจป่า ซูเจิน เห็นดอกไม้แปลกตา ที่ขึ้นอยู่ท่ามกลางพงหญ้ารก เธอจึงเดินห่างจากกลุ่มทีมสำรวจเข้าไปดูทันที เพราะไม่คิดว่าจะเกิดเรื่องอะไรได้ ระยะห่างที่อยู่ไกลจากพวกเขา หากร้องเรียกก็ยังได้ยินอยู่ เธอหยิบกล้องถ่ายรูปขึ้นมา พร้อมทั้งจดรายละเอียดก่อนที่จะดึงต้นไม้เก็บเข้าถุงเก็บตัวอย่างที่เตรียมมา แต่เมื่อมือของซูเจินสัมผัสไปที่ดอกไม้ เธอก็ต้องตกตะลึง เหมือนมีกระแสไฟวิ่งผ่านปลายนิ้วไปจนทั่วทั้งตัว “โอ๊ยย” เสียงร้องอย่างเจ็บปวดของซูเจิน เรียกความสนใจให้คนทั้งหมดรีบวิ่งมาทางที่เธออยู่ ซูเจินเห็นเพียงแสงสีขาวที่สว่างวาบไปทั่ว แล้วภาพตรงหน้าของเธอก็ดำมืดลง

พระชายาสารพัดพิษ

พระชายาสารพัดพิษ

เกาะครีต
5.0

"นางเป็นบุตรีผู้สูงศักดิ์ของฮูหยินเอกของจวนเสนาบดี นางมีหน้าตาโดดเด่น ทั้งอ่อนโอนและมีน้ำใจไมตรีต่อผู้อื่น แต่... นางทำดีต่อป้าของนาง นางกลับฆ่าแม่ของนางตาย นางรักเอ็นดูน้องสาวของนาง แต่น้องสาวกลับแย่งสามีของนางไป นางคอยสนับสนุนและดูแลสามีของนางอย่างสุดหัวใจ แต่สามีกลับทำให้นางตายทั้งกลม...ตระกูลฝ่ายมารดาของนางก็ถูกประหารชีวิตทั้งตระกูลด้วย นางตายตาไม่หลับและสาบานว่าหากมีชาติหน้า นางจะไม่เมตาตาต่อใครอีก ใครก็ตาม กล้ามาทำร้ายข้า ข้าจะล้างแค้นด้วยชีวิตทั้งตระกูลของพวกเจ้า เมื่อเกิดใหม่อีกครั้ง นางอายุได้สิบสี่ปี นางสาบานว่าจะต้องเปลี่ยนชะตากรรมและแก้แค้นชาติก่อน ป้านางใจ้ร้าย นางจะใจร้ายกลับยิ่งกว่านาง นางคิดจะได้ครองตำแหน่งฮูหยินงั้นเหรอ บอกเลยไม่มีทาง! ส่วนน้องสาวชอบผู้ชายชั่ว ๆ นักไม่ใช่หรือ ได้!ข้าจะยกให้เลย ส่วนชายชั่วนั่น ข้าจะทำให้เจ้าไม่สามารถมีทายาทได้อีกตลอดทั้งชาติ!แต่ข้าจะแก้แค้น เหตุใดเจ้าต้องมาช่วยข้าด้วย?"

ที่แท้เป็นคุณหนูตัวจริง

ที่แท้เป็นคุณหนูตัวจริง

Nadia Lada
5.0

เสิ่นชิงกลายเป็นลูกสาวของชาวนาจากคุณหนูที่ร่ำรวยของตระกูลเสิ่นในชั่วข้ามคืน ลูกสาวตัวจริงใส่ร้ายเธอ คู่หมั้นของเธอทำให้เธออับอาย และพ่อแม่บุญธรรมของเธอก็ไล่เธอออกจากบ้าน... ทุกคนต่างรอที่จะหัวเราะเยาะเธอ ทว่าเธอกลับกลายเป็นทายาทของตระกูลเศรษฐีในเมืองอย่างกะทันหัน นอกจาดนี้ เธอยังมีตัวตนหลากหลาย เช่น หัวหน้าแฮ็กเกอร์ระดับนานาชาติ นักออกแบบเครื่องประดับชั้นนำ นักเขียนผู้ยิ่งใหญ่ที่ลึกลับ และอัจฉริยะด้านการแพทย์! พ่อแม่บุญธรรมเสียใจกับการตัดสินใจของตนและบังคับให้เธอแบ่งทรัพย์สินครึ่งหนึ่งให้เพราะพวกเขาเลี้ยงดูเธอมา เมื่อเสิ่นชิงหยิบกล้องออกมาแล้วบันทึกท่าทางอันน่าเกลียดของพวกเขา อดีตคู่หมั้นรู้สึกเสียใจและพยายามจะคืนดีกับเธอ เสิ่นชิงหัวเราะเยาะ "เขาคู่ควรงั้นเหรอ" จากนั้นก็ไล่เขาออกจากเมือง ในที่สุด ผู้มีอำนาจแห่งเมืองก็พูดอ้อนวอนเบาๆ "ไม่จำเป็นต้องแต่งเข้าตระกูลผม เดี๋ยวผมไปหาเอง"

ประกาศหาแฟน

ประกาศหาแฟน

Mathe Hackett
5.0

คู่หมั้นของเธอนอกใจแม่เลี้ยงของเธอ และทั้งสองก็ร่วมมือกันวางแผนหลอกลวงทรัพย์สินของครอบครัวเธอ และวางกับดักให้เธอสูญเสียความบริสุทธิ์ให้กับชายแปลกหน้าคนหนึ่ง เพื่อที่จะแก้แค้น เหวินหญ่าจึงตัดสินใจหาผู้ชายคนหนึ่งมาก่อเรื่องที่ที่งานหมั้นและฉีกหน้าพวกเขาทั้งคู่ โดยไม่คาดคิดหลังจาก "ประกาศหาแฟนโดยจ่ายค่าตอบแทนสูง"แล้ว เธอก็ได้หนุ่มสุดหล่อมาจริงๆ! เหวินหญ่าคิดว่าอีกฝ่ายเป็นเด็กยากจนที่เพื่อเงินเท่านั้น แต่หลังจากอยู่กับเขา โชคของเธอก็ดีขึ้นมาอย่างอธิบายไม่ถูก เดินนเล่นในห้างสรรพสินค้าใดก็ได้รับคูปองสำหรับแบรนด์หรูที่ซื้อฟรีและได้ชุดมูลค่านับแสนฟรี! ในงานหมั้น เขาออกงานอย่างยิ่งใหญ่ ทำให้ทุกคนนั้นตกตะลึงและประกาศอย่างเปิดเผยว่าเธอคือผู้หญิงของเขา! เดิมทีคิดว่าพวกเขาจะแยกทางกันหลังจากเรื่องนี้จบลง แต่เขากลับติดตัวเธอไม่ยอมไปไหนอีก "เราเพิ่งหมั้นกัน ตอนนี้ผมเป็นคู่หมั้นของคุณแล้ว" เหวินหญ่าหัวเราะเบา ๆ "คุณหมิ่น คุณคงไม่ใช่คิดว่าฉันรวยก็เลยไม่ยอมปล่อยฉันมั้ง?" หมิ่นซือหางยิ้ม เขาเป็นหลานชายของตระกูลใหญ่ ตระกูลหมิ่น เป็นซีอีโอของฮั้วเชง กรุ๊ป และเป็นถึงเจ้านายเบื้องหลังที่ควบคุมเส้นชีวิตทางเศรษฐกิจของเมืองไฮทั้งหมด เขาต้องมาสนใจเงินเล็กน้อยของเธอเหรอ? ต่อมาเหวินหญ่ารู้ว่าเขาคือคนที่เอาครั้งแรกของเธอไปในคืนนั้น!

บท
อ่านเลย
ดาวน์โหลดหนังสือ
มาเฟียเถื่อนเมียเด็ก
1

บทที่ 1 สิงห์&อิงฟ้า

15/10/2023

2

บทที่ 2 ไอ้เลว

15/10/2023

3

บทที่ 3 ปากดี&ครั้งแรกnc

15/10/2023

4

บทที่ 4 เจ็บทั้งใจเจ็บทั้งกาย

15/10/2023

5

บทที่ 5 Nc25+

15/10/2023

6

บทที่ 6 เปลี่ยนบรรยากาศ

15/10/2023

7

บทที่ 7 หึงโหด

15/10/2023

8

บทที่ 8 ตบจูบ

15/10/2023

9

บทที่ 9 บทลงโทษ

15/10/2023

10

บทที่ 10 ของขวัญ

15/10/2023

11

บทที่ 11 ความรู้สึก

15/10/2023

12

บทที่ 12 คำว่าเมีย

15/10/2023

13

บทที่ 13 Nc25&อาหารข้างทาง

15/10/2023

14

บทที่ 14 เกือบ

15/10/2023

15

บทที่ 15 ไปจีน

15/10/2023

16

บทที่ 16 หมดความอดทน

15/10/2023

17

บทที่ 17 ช้ำใจ

15/10/2023

18

บทที่ 18 แท้ง

15/10/2023

19

บทที่ 19 ฆ่า ความสูญเสีย

15/10/2023

20

บทที่ 20 การเปลี่ยนแปลง

15/10/2023

21

บทที่ 21 18+NC กัด

15/10/2023

22

บทที่ 22 เกือบไม่มีทำพันธุ์

15/10/2023

23

บทที่ 23 สั่งสอน

15/10/2023

24

บทที่ 24 เอาคืน

15/10/2023

25

บทที่ 25 การฆ่าครั้งแรกของอิงฟ้า

15/10/2023

26

บทที่ 26 ค่าหัว

15/10/2023

27

บทที่ 27 ตามง้อ

15/10/2023

28

บทที่ 28 ความต้องการnc2

15/10/2023

29

บทที่ 29 ล้างแค้น

15/10/2023

30

บทที่ 30 ตายแบบสยอง

15/10/2023

31

บทที่ 31 จบบริบูรณ์

15/10/2023