Login to MeghaBook
icon 0
icon เติมเงิน
rightIcon
icon ประวัติการอ่าน
rightIcon
icon ออกจากระบบ
rightIcon
icon ดาวน์โหลดแอป
rightIcon
พรานพิทักษ์หัวใจ
5.0
ความคิดเห็น
4.2K
ชม
24
บท

มู่ลี่หยางใช้ชีวิตเป็นพรานป่าหาของป่าไปขายอยู่หลายปี แต่เข้าป่าครั้งนี้เขาได้พบหญิงสาวผู้หนึ่งหมดสติอยู่จึงช่วยนางไว้ ทว่าทันทีที่นางลืมตา นางกลับจำอะไรไม่ได้แม้แต่ชื่อของตัวเอง เขาจึงจำเป็นต้องดูแลนาง แต่ที่ทำให้เขาหนักใจ ก็คือนิสัยนอนละเมอของนาง เหตุใดทุกครั้งที่นางละเมอต้องมาอยู่บนเตียงเขาด้วยเล่า! “พี่ลี่หยาง!” “นอนดีๆ อย่าฟุ้งซ่าน คืนนี้เจ้าต้องพักผ่อน” “ข้ารู้ แต่ไม่ต้องมัดข้าขนาดนี้ก็ได้”" “ไม่ได้” เขาสะบัดมือเพียงคราวเดียว เปลวเทียนในห้องก็ดับลง “หากจะนอนเตียงเดียวกับข้าก็อย่าดื้อ อย่าซุกซน” “พี่ลี่หยาง” เสียงหวานเอ่ยขึ้น “นอนเสีย!” เขาตวาดทีเดียวหญิงสาวก็เงียบเสียงไป แม้ได้เห็นเพียงแผ่นหลังของเขา นางก็มีความสุข ขอเพียงได้ใช้ชีวิตร่วมกัน ไม่ว่าอย่างไร นางก็ยอมทำทุกอย่าง แม้จะถูกมัดเป็นบะจ่างก็ยอม.

บทที่ 1 Chapter1.จำอะไรไม่ได้เลย

แนะนำตัวละคร

ไป๋เซ่อ-ฟู่เหยียนอวี้ : มีฐานะเป็นน้องสาวของประมุขฟู่อวิ๋นเชิง

มู่ลี่หยาง : นายพรานหนุ่มเป็นเด็กกำพร้าที่หมอมู่จางหมิ่นอุปการะ

มู่จางหมิ่น : หมอชาวบ้านที่รับเลี้ยงเด็กกำพร้าหลายสิบชีวิต

ฟู่อวิ๋นเซิง : ประมุขพรรคมาร

หลิวชิง : มือขวาฟู่อวิ๋นเชิง

หญิงสาวขยับข้อมือที่เจ็บไปมาราวกับไม่เคยเห็นมันมาก่อน ยังไม่ทันที่สมองจะลำดับเหตุการณ์ต่างๆนานา เสียงฝีเท้าคนเข้ามาใกล้เรียกดวงตาสีนิลให้หันขวับไปมองทันที ร่างเพรียวขยับลุกขึ้นนั่งในท่าเตรียมพร้อมป้องกันตัว ดวงตาหรี่มองไปทางประตูห้องที่เปิดออกพร้อมกับร่างของเด็กหญิง เด็กน้อยอ้าปากกว้างแล้วหันไปส่งเสียงดังนอกประตู

“ฟื้นแล้ว! ฟื้นแล้ว! พี่ลี่หยางมาดูเร็ว พี่สาวฟื้นแล้ว!”

เสียงของ ‘หงเซ่อ’ เด็กหญิงวัยสิบสองตะโกนเรียกพี่ชายที่ลานบ้าน ร่างเล็กของเด็กสาวประคองถาดอาหารที่มีชามข้าวต้มกับผักดองใกล้ฟูกนอน โดยไม่สนใจท่าทางของอีกฝ่ายที่มองด้วยสายตาไม่เป็นมิตร

“ฟื้นแล้ว...”

‘มู่ลี่หยาง’ ได้ยินเสียงเด็กน้อยชัดเจน เขาโยนฟื้นบนบ่าลงแล้ววิ่งกระหืดกระหอบเข้ามาในห้อง ร่างของชายหนุ่มวัยยี่สิบชุ่มโชกไปด้วยเหงื่อ ดวงตาคมจ้องมองไปที่หญิงสาวลุกขึ้นนั่งฟูกนอนในท่าที่เตรียมจะพุ่งกระโจนออกไปทั้งที่สวมเสื้อคลุมเนื้อหยาบและหลวมโพรก เขาเผลอกลืนน้ำลายที่เห็นไหล่เสื้อเลื่อนหล่นเผยผิวกายขาวผุดผ่องดุจหยกใส

“ใจเย็นๆ ไม่มีผู้ใดทำอันตรายเจ้า”

มู่ลี่หยางชูมือสองข้างขึ้นเพื่อแสดงเจตนาว่าไม่มีอาวุธในมือ แต่เด็กหญิงที่เกล้าผมเป็นมวยก้อนกลมๆ สองข้างนั้นกลับทิ้งตัวนั่งข้างหญิงสาวที่ยังมีแววตาตื่นตระหนก หงเซ่อชะโงกหน้าไปใกล้ๆเพื่อจ้องมองดวงตาสีนิล

“หรือนางฟังภาษาเราไม่รู้เรื่อง” หงเซ่อเอียงคอมองอย่างสงสัย เด็กหญิงเป็นคนดูแลหญิงสาวแปลกหน้าด้วยตนเอง นางไม่เคยเห็นสตรีงดงามอย่างนี้มาก่อน “หรือนางอาจเป็นเทพเซียนก็เป็นได้”

“เหลวไหล” มู่ลี่หย่างส่ายหน้าไปมา แต่เขาต้องยอมรับว่านาง ‘งดงาม’ กว่าสตรีใดที่เขาเคยพานพบมา

หญิงสาวบาดเจ็บได้ยินก็ข่มใจหลับตาชั่วครู่ แต่เหมือนสมองกำลังจะแตกออกเป็นเสี่ยงๆ ร่างที่นั่งอยู่เกิดซวนเซหมดเรี่ยวแรงทรงตัว มู่ลี่หยางรีบเข้ามาประคองร่างบางก่อนที่จะล้มลงหัวฟาดพื้น เขาประคองร่างอ่อนนุ่มให้นอนอีกครั้ง หงเซ่อรีบวิ่งไปเอาผ้าชุบน้ำมาเช็ดตามใบหน้าและเนื้อตัวที่พ้นเสื้อผ้าซึ่งเป็นเสื้อของชายหนุ่ม เด็กหญิงร่างเล็ก เสื้อผ้าที่นางมีไม่สามารถให้พี่สาวคนสวยใส่ได้ และที่สำคัญ ฐานะของพวกเขาค่อนข้างยากจน จะซื้อเสื้อผ้าสักคราก็ต้องรอปีใหม่ จึงต้องใช้เสื้อผ้ามู่ลี่ หยางให้อีกฝ่ายใส่แทนไปก่อน

“ใจเย็นๆ ที่นี่ไม่มีใครทำร้ายเจ้า เอ่อ…เจ้าฟังรู้เข้าใจหรือไม่?” มู่ลี่หย่างบ่นก่อนถอนหายใจหนักๆ ผิวขาวเหมือนราวกับหิมะกับดวงตาสีนิลลึกลับทำให้เขาเริ่มหวั่นๆ ที่จะสนทนากับอีกฝ่าย

“ทำอย่างไรดี พ่อบุญธรรมก็ยังไม่กลับ” หงเซ่อพึมพำขณะยื่นผ้าไปเช็ดหน้าให้อีกฝ่าย แล้วหงเซ่อก็สะดุ้งสุดตัวเมื่อถูกคว้าข้อมือไว้

“ที่-นี่-ที่-ใด” เสียงตะกุกตะกักของหญิงออกมา น้ำเสียงค่อนข้างแหบแห้งจนคนฟังรู้สึกเวทนา

“นางพูดได้!” หงเซ่อดีใจ แต่ต้องนิ่วหน้าเพราะความเจ็บ “พี่สาว ปล่อยแขนข้าก่อน กระดูกข้าจะหักแล้วนะ”

“อ๊ะ!” หญิงสาวรีบปล่อยมือทันที นางกวาดตามองอย่างตื่นตระหนกแต่ลดความระแวงลง

“ดีจริง เจ้าเป็นอย่างไรบ้าง ” มู่ลี่หยางยิ้มดีใจไม่แพ้กัน

“เจ็บ-มือ-ปวด-หัว” หญิงสาวนัยน์ตาสีนิลค่อยพูดที่ละคำ เหมือนพยายามค้นหาคำพูดให้ได้ตามใจคิด

“พ่อบุญธรรมตรวจแล้ว บาดแผลไม่หนักหนาแต่เจ้าหมดสติไปถึงสามวันสามคืน”

ชายหนุ่มยิ้มให้ เขาเห็นนางเพิ่งฟื้นจึงไม่อยากเล่าเรื่องทั้งหมดที่ได้พบนางในสภาพชุ่มโชกไปด้วยโลหิต

“บ้านเจ้าอยู่ที่ใดหรือจะให้พวกเราติดต่อญาติให้เจ้า” หงเซ่อชะโงกหน้าเข้ามาถาม

“บ้าน-ญาติ-หมด-สติ-สาม-วัน”

ดวงตาคู่สวยกลอกไปมาอย่างงุนงง ยิ่งพยายามคิดระลอกคลื่นแห่งความเจ็บปวดก็ถามโถมเข้ามาอย่างรุนแรงจนต้องยกมือขึ้นนกุมศีรษะและร้องครางออกมา

“พี่ใหญ่” หงเซ่อหันไปทางมู่ลี่หยางอย่างร้อนรน “อย่าถามอะไรพี่สาวเลย ท่าทางนางเจ็บปวดมาก”

มู่ลี่หยางพยักหน้าอย่างเข้าใจ เขาเห็นพ้องกับน้องสาว ประคองให้หญิงสาวแปลกหน้าลงนอน

“เจ้าพักผ่อนก่อน อย่าเพิ่งคิดอะไรเลย”

ดวงตาคู่นั้นจ้องมองเขาจนชายหนุ่มหายใจลำบาก นางไม่เหมือนหญิงสาวชาวบ้านเลยสักนิด แววตาหยิ่งทะนงและแม้อยู่ในเสื้อผ้ามอซอแต่กลับไม่อาจปกปิดความงามของนางได้เลย

“ไม่ต้องห่วงนะ ที่ผ่านมาข้าเป็นคนดูแลพี่สาวเอง”

หงเซ่อลูบผมหญิงสาวเบาๆ ท่าทางของนางเหมือนมารดาที่ปลอบโยนลูก แต่นางคงลืมไปว่าตนเองอายุเพียงสิบสองขวบเท่านั้น อาจเพราะนางต้องดูแลเด็กๆ ในบ้านอีกหลายคน จึงทำตัวเป็นผู้ใหญ่เช่นนี้

“ที่นี่เป็นบ้านของท่านหมอมู่จางหมิ่น นี่พี่ชายข้าชื่อมู่ลี่ หยาง ส่วนข้ามู่หงเซ่อ ในบ้านยังมีเด็กๆอีกหลายคน แต่พี่สาวไม่ต้องกลัวนะ พวกเราเป็นเด็กกำพร้าที่ท่านหมอมู่เก็บมาเลี้ยง คนในบ้านนี้จึงแซ่มู่กันหมด เพราะฉะนั้นพี่สาวพักผ่อนให้สบายใจเถิด” หงเซ่อยิ้มจนดวงตาหยีเล็ก

“พี่สาวชื่ออะไร”

“ชื่อ?”

“ใช่!ชื่อที่คนอื่นเรียกเจ้านะ” ทั้งที่บอกว่าจะไม่ถาม แต่เด็กหญิงก็อดไม่ได้

“ชื่อ?” นางนิ่งคิดไปครู่หนึ่งก่อนเอ่ย “ไม่-รู้”

“หา!”

มู่หงเซ่อหันไปทางพี่ใหญ่ เขายืนนิ่งมองด้วยความรู้สึกสังหรณ์ใจบางอย่างหงเซ่อนึกได้รีบยกมือขึ้นปิดปาก นางเผลอส่งเสียงดังเกินไป คนป่วยเองก็ตกใจไม่น้อย พี่ชายใช้สายตามองอย่างปรามน้องสาว

“ค่อยๆคิดไม่ต้องรีบร้อน”

เสียงทุ้มเอ่ยให้กำลังใจ ยิ่งเห็นนาง ยกมือกุมศีรษะไปมาร่างบางดิ้นทุรนทุรายได้ความเจ็บปวดเหมือนถูกโบยตีด้วยแส้ที่มองไม่เห็น ชายหนุ่มเห็นท่าไม่ดีรีบเข้ามากดไหล่สองข้างให้นอนแนบบนฟูกนอน เขาออกจะประหลาดใจที่รู้สึกถึงเรียวแรงที่มากมายกว่าที่คิดไว้ นางพยายามขืนตัวให้หลุดพ้นจากการควบคุมของอีกฝ่าย หญิงสาวตกใจจนกระโดดหนีไปยืนอีกมุมหนึ่งของห้อง หญิงสาวสะบัดศีรษะไปมาจนเส้นผมยาวสยายสะบัดไปมา ชายหนุ่มรวบมือสองข้างของหญิงสาวไว้ด้านหลังก่อนใช้วงแขนรัดเธอไว้ ริมฝีปากเขากระซิบคำปลอบโยนที่ริมหูจนอีกฝ่ายสงบลง เขารู้สึกได้ถึงชีพจรที่เริ่มเต้นสม่ำเสมออีกครั้ง

อ่านต่อ

หนังสืออื่นๆ ของ เพลงมีนา

ข้อมูลเพิ่มเติม
ทัณฑ์อสุรา

ทัณฑ์อสุรา

ประวัติศาสตร์

5.0

นางเป็นฮูหยินที่ถูกต้อง แต่เขากลับเฉยชาใส่ มีเพียงบนเตียงเท่านั้นที่เขาเร่าร้อนจนนางแทบมอดไหม้ จ้าวจื่อรั่วอายุเพียงสิบหกปีเป็นลูกอนุของเสนาบดีสกุลจ้าว ถูกสับเปลี่ยนตัวมาเป็นเจ้าสาวมาแต่งงานกับแม่ทัพที่ชายแดนใต้ กู้ตงหยางบุรุษหนุ่มอายุยี่สิบสี่ปีฉายาแม่ทัพปีศาจที่แสนเหี้ยมโหด "เจ้าติดค้างข้า ไม่ว่าจะเล่นลิ้นอย่างไร เจ้าย่อมรู้ดีว่าสกุลจ้าวปลิ้นปล้อน เจ้าอย่าได้หวังว่าจะได้อยู่อย่างสุขสบายเลย" พูดจบชายหนุ่มก็ผุดลุกขึ้นเดินจากไปอย่างรวดเร็ว ทิ้งให้หญิงสาวได้แต่นั่งเพียงลำพัง แม้จะเตรียมใจไว้แล้ว แต่ก็อดเศร้าใจไม่ได้ ชีวิตนางจะได้พบความสุขเช่นคนอื่นบ้างไหม.

หลงสวาท boss คลั่งรัก ซีรีย์หลงสวาท

หลงสวาท boss คลั่งรัก ซีรีย์หลงสวาท

โรแมนติก

5.0

มันควรเป็นOne night stand แต่เขากลับไม่ยอมให้จบลงแค่นั้น “ก็บอกแล้วไง ถ้าอยากกัดก็กัดผมนี่ อื้ม” ไรอันพูดเสียงพร่าเร่งขยับเอวสอบถี่รัว ร่องรักคับแน่นดูดรัดลำเอ็นจนทำให้เขาอดกลั้นไม่ไหว กระแทกแก่นกายเข้าไปจนสุดปลดปล่อยน้ำรักในกายสาวพร้อมแหงนหน้าคำรามอย่างสุขสม อยากจะบ้า! ไรอันอดสถบไม่ได้ ยัยพนักงานเวอร์จิ้นทำเขาเสียผู้เสียคนจริงๆ จากที่เคยตั้งกฎให้ตัวเองจะไม่ยุ่งกับพนักงาน ไม่มีเซ็กส์ในที่ทำงาน. 4เรื่องสั้น แนวPWP > >หลงสวาท boss คลั่งรัก / คลั่งรัก น้องเมียแสนหวาน/ เมียเด็กของคุณป๋า / เล่นกับไฟ

วางใจเถอะ  ข้าไม่เห็นอะไรทั้งสิ้น

วางใจเถอะ ข้าไม่เห็นอะไรทั้งสิ้น

โรแมนติก

5.0

พันดาว สตั๊นท์เกิร์ลสาววัยยี่สิบหกปี เธอเข้าวงการบันเทิงตั้งแต่อายุสิบแปดปี แต่ก่อนหน้านี้เธอใช้ชีวิตในค่ายมวยเล็กๆ เธอเป็นเด็กที่ถูกแม่เอามาทิ้งให้ลุงทองดีช่วยเลี้ยง แล้วหายไปไม่ส่งข่าว ด้วยความสงสารลุงทองดีจึงเลี้ยงเหมือนลูก แต่เนื่องจากสภาพร่างกายบอบช้ำ จึงผันตัวเองมาครูมวยแทน ประจวบกับรุ่นน้องเปิดโรงเรียนสตั๊นท์แมนให้ลุงทองดีเป็นครูสอนเทคนิกการป้องกันตัว เบื้องหน้าพันดาวจะเป็นสาวห้าญไม่มีใครกล้าเข้าใกล้ แต่เธอมีคนรักที่คบหาตั้งแต่อยู่โรงเรียนสอนสตั๊นท์แมนด้วยกัน แต่ตอนนี้เขากลายเป็นพระเอกละครสุด Hot ในวันที่ทั้งคู่เดินทางไปเข้าฉากสำคัญที่ประเทศจีน พันดาวได้เห็นภาพบาดตาที่คนรักนอกใจ และวันนั้นเกิดอุบัติเหตุไม่คาดฝัน ระเบิดทำงานผิดพลาดพาให้ดวงจิตของพันดาวทะลุมิติมายังดินแดนที่ไม่มีบันทึกไว้ในประวัติศาตร์ พันดาวฟื้นตื่นมาอยู่ในร่างเด็กสาวอายุสิบหกนามว่า เหมยซิง เมืองที่พันดาวไม่รู้จัก ทุกอย่างประหลาดไปหมด ราวกับตัวเองอยู่ในภาพยนตร์จีนกำลังภายใน พล็อตละครแนวย้อนยุคทะลุมิติเคยเห็นมาเยอะแล้ว แต่ทำไมหญิงสาวอย่างเธอต้องมาดูแลชายร่าง ‘ผัก’ อย่างเขา! รับภารกิจส่งร่างผักกลับเมืองหลวง! บุรุษคนหนึ่งแต่งงานมีภรรยาได้หลายคนเป็นที่ยอมรับได้ แต่สตรีนางหนึ่งจะรักใคร่ชายสองคนไม่ได้ คิดถึงเรื่องนี้นางก็อยากเอาหัวโขกต้นไม้ใหญ่ให้ได้สติ นางไม่ใช่หญิงมากรักสองใจนะ! นางแค่...แค่ไม่รู้ว่าตนเองคิดอย่างไรกันแน่.

คุณหมอฮอตเนิร์ดของนายมาเฟีย

คุณหมอฮอตเนิร์ดของนายมาเฟีย

โรแมนติก

5.0

หมอสาวสู้ชีวิตแต่อกหักทั้งที่ยังไม่ได้บอกรัก เผลอOne Night Standกับผู้ชายคนหนึ่ง ใครเลยจะรู้ว่าเป็นพรหมลิขิตหรือเวรกรรม ทำให้เธอมาเจอกับมาเฟียหนุ่มที่ไม่ยอมปล่อยให้เรื่องของคืนนั้นผ่านเลยไป . . . . "คุณนี่นะเอาใจผู้หญิงไม่เก่ง" เธอทำจมูกย่นใส่เขา "ผิดแล้วผมเอาใจไม่เก่งแต่เอาเก่งนะ เรื่องนี้ผมมั่นใจ" "อีริค!" เธอขึงตาใส่ด้วยใบหน้าแดงเรื่อ "ให้ตายสิ" เขาพึมพำ "ผมเองก็ไม่เคยเป็นแบบนี้มาก่อน ทำไมถึงกลายเป็นแบบนี้ไปได้นะ คุณร่ายมนตร์ใส่ผมหรือเปล่า" "คุณเชื่อเรื่องไร้สาระพวกนั้นด้วยหรือคะ?" "แต่ก่อนผมไม่เคยเชื่อเรื่องdestiny แต่การได้พบคุณมันอยู่นอกเหนือความคาดหมาย บางทีพรหมลิขิตอาจมีจริงก็ได้" หญิงสาวได้แต่อมยิ้ม นั้นสิ ผู้หญิงจืดชืดอย่างเธอได้เจอกับผู้ชายสุดเพอร์เฟกต์อย่างเขาได้ ถ้าวันนั้นก้องภพไม่ประกาศตัวคนรัก เธอคงไม่อกหักจนเสียการควบคุมแล้วได้เจอเขาที่หน้าลิฟต์พอดีอย่างนั้น แถมเจอกันด้วยความบังเอิญอีกด้วย

ลิขิตรัก จอมใจพยัคฆ์

ลิขิตรัก จอมใจพยัคฆ์

ประวัติศาสตร์

5.0

“เมื่อชะตากำหนดมาให้ทั้งสองครองคู่ ไม่ว่าจะพลัดหลงกันไปทางใดก็ย่อมได้กลับมาพบกันอีกครา” เรื่องราวความรักของหลัวเสี้ยวเวยและหยางเหลาหู่ คู่หมั้นคู่หมายที่มิเคยได้พบหน้า แม้เดิมทีหยางเหลาหู่คิดว่านางตายไปแล้ว แต่ไม่รู้เลยว่า ‘สาวใช้’ ที่เขารับเข้ามาทำงานนั้นจะเป็นคู่หมั้นของเขาเอง เมื่อชะตากำหนดให้ทั้งสองได้เป็นคู่ชีวิต แต่กว่าจะถึงจุดนั้นได้ต้องมาคอยลุ้นกันว่า สาวใช้ตัวจิ๋วกับคุณชายใหญ่แห่งป้อมพยัคฆ์ทมิฬจะลงเอยอย่างไร ....... “นั้นของข้ามิใช่รึ” เขาปลดสายจูงม้า เห็นนางกินพุทราเชื่อมท่าทางเอร็ดอร่อยจึงอดหยอกล้อนางไม่ได้ “แค่พุทราเชื่อม ท่านจะแย่งข้ารึ” นางทำท่าหวงขึ้นมา มันก็แค่พุทราเชื่อม แต่นางไม่ได้กินนานแล้วนี่ “แต่นั้นมันของๆ ข้า เจ้าควรให้ข้ากินก่อน” เขาไม่ชอบกินขนมของหวาน แต่เห็นนางหวงแบบนี้แล้วนึกอย่างแย่งชิง หลัวเสี้ยวเวยส่ายหน้าไปมา กลัวถูกแย่งของกินจึงอ้าปากงับพุทราเชื่อมลูกสุดท้ายไว้ในปาก เหลือเพียงไม้เสียบเปล่าๆ ในมือ คิดว่าอย่างไรของอยู่ในปากนางแล้วเขาไม่มีทางแย่งชิงเอาไปแน่ ทว่านางกลับคาดไม่ถึงว่าเขาจะยื่นมือมารั้งท้ายทอยของนางไว้ โน้มหน้าลงมาประกบปากที่เผยอขึ้นอย่าตกใจของนาง เรียวลิ้นหนาตวัดเอาพุทราเชื่อมในปากของนางมาสู่ปากของเขา 'หวานล้ำเกินคาดคิดจริงๆ'

เมื่อตัวประกอบทะลุมิติมาเป็นคุณแม่เลี้ยงเดียวยุค 80's

เมื่อตัวประกอบทะลุมิติมาเป็นคุณแม่เลี้ยงเดียวยุค 80's

โรแมนติก

5.0

เธอคือ ‘หลินเหยาซื่อ’ ที่มีชีวิตอยู่ในปีค.ศ.2023 แต่เพราะอุบัติเหตุรถบัสตกเขาลงไปในแม่น้ำ ทำให้เธอลืมตาอีกครั้งและพบว่าตัวเองอยู่ในร่าง ‘หลินเหยาซื่อ’ อายุยี่สิบสอง และยังเป็นคุณแม่ลูกแฝดที่ใช้ชีวิตอยู่ในปี ค.ศ.1980 เหตุการณ์บางอย่างทำให้ 'กั๋วคังเหริน' หายสาบสูญ เมื่อกลับมาอีกครั้งก็พบว่าตัวเองมีลูกฝาแฝดวัยสามขวบ และผู้หญิงที่เขาแต่งงานด้วยจำสามีตัวเองไม่ได้! “คุณต้องการพูดอะไรกันแน่” “เอ่อ...ก็...ก็...เผื่อคุณอยากจะหย่า...อุ๊บ!” ยังไม่ทันพูดจบประโยค ริมฝีปากของเขาก็ปิดปากเธอไว้สนิท มือข้างหนึ่งประคองท้ายทอยเธอไว้ไม่ให้หลบหนี “ห้ามพูดเรื่องหย่าอีก” เขาทำตาดุใส่แต่สายตามองที่ริมฝีปากหวานที่เพิ่งลิ้มรส “ระหว่างคุณกับผมจะไม่มีเรื่องนั้นเกิดขึ้นอย่างแน่นอน”

หนังสือที่คุณอาจชอบ

ผู้บัญชาการรักซ้อนแค้น

ผู้บัญชาการรักซ้อนแค้น

Diena Beran
5.0

หลังจากแต่งงานกันสามปี เจียงหยุนถังพยายามสุดความสามารถเพื่อช่วยชีวิตสามีที่ได้รับบาดเจ็บสาหัสจากอุบัติเหตุทางรถยนต์ โดยไม่คาดคิด ว่าเขาได้ละทิ้งเธอเหมือนกับขยะ รับรักแรกของเขากลับประเทศและตามใจเธอทุกอย่าง เจียงหยุนถังที่ท้อใจตัดสินใจหย่า และทุกคนต่างก็หัวเราะเยาะเธอที่กลายเป็นภรรยาที่ถูกทอดทิ้งจากตระกูลเศรษฐี อย่างไรก็ตาม เธอกลับเปลี่ยนแปลงตัวเองอย่างกะทันหันเป็นหมอเทวดาที่พบเจอยาก "Lillian"แชมป์แข่งรถที่มีฐานแฟนคลับจำนวนมาก และยังเป็นนักออกแบบสถาปัตยกรรมระดับโลกอีกด้วย ชายร้ายหญิงชั่วคู่นั้นเยาะเย้ยเธอว่า เธอจะไม่มีวันหาคู่รักได้ใ แต่ไม่คาดคิดว่าลุงของอดีตสามีของเธอ ซึ่งเป็นผู้บัญชาการทหารสูงสุดทำกแงทัพกลับมาเพียงเพื่อขอแต่งงานกับเธอ

เมียผมน่ารักจัง

เมียผมน่ารักจัง

Penn Tofallis
5.0

กู้ชิงเฉิงเชื่อมั่นมาตลอดว่าตราบใดที่เธอประพฤติตัวดี สักวันหนึ่ง เธอก็จะสามารถชนะใจมู่ถิงเซียวให้ได้ อย่างไรก็ตาม เมื่อเสิ่นถัง รักแรกที่เขาคิดถึงมาตลอดกลับมา ทุกอย่างก็เปลี่ยนไป กู้ชิงเฉิงเป็นคนว่าง่ายสอนง่ายจริงๆ เธอจัดงานแต่งงานด้วยคนเดียว และนอนคนเดียวในห้องผ่าตัดเพื่อรับการรักษาฉุกเฉิน มีข่าวลือว่าเธอบ้าไปแล้ว อันที่จริงเธอบ้าไปแล้วจริงๆ ที่รักใครสักคนอย่างไม่ละอายขนาดนี้ ต่อมา ทุกคนลือกันว่า กู้ชิงเฉิงป่วยหนักและกำลังจะเสียชีวิต มู่ถิงเซียวถึงสูญเสียการควบคุมอย่างสิ้นเชิง "ฉันไม่ปล่อยให้เธอตาย" แต่เธอกลับยิ้มอย่างนิ่งๆ ว่า "ดีจังเลย ฉันเป็นอิสระแล้ว" ใช่แล้ว ไม่ต้องการกู้ชิงเฉิงอีกแล้ว"

ซีอีโอผู้อ่อนแอต้องง้อเธอทุกวัน

ซีอีโอผู้อ่อนแอต้องง้อเธอทุกวัน

Elsworth Underwood
5.0

เซิ่งหนานหยินเกิดใหม่แล้ว ชาติที่แล้ว เธอถูกชายชั่วหักหลัง ถูกชายเสแสร้งใส่ร้าย โดนครอบครัวสามีเล่นงาน จนทำให้เธอล้มละลายและเป็นบ้าไป ในท้ายที่สุด เธอเสียชีวิตอย่างน่าสลดใจด้วยอุบัติเหตุทางรถยนต์เมื่อเธอตั้งครรภ์ได้ 9 เดือน แต่คนร้ายกลับทำเงินได้มากมาย และใช้ชีวิตทั้งครอบครัวอย่างมีความสุข เกิดใหม่ครั้งนี้ เซิ่งหนานหยินคิดตกอล้ว อะไรที่ว่าพระคุณช่วยชีวิต คนรักในใจอะไรกัน ล้วนไม่ต้องไปสน เธอจะจัดการชายชั่วหญิงร้าย สร้างชื่อเสียงให้กับตระกูลเก่าของตนเองขึ้นมาใหม่อีกครั้งและนำตระกูลเซิ่งไปสู่จุดสูงสุดของชีวิต สิ่งที่แตกต่างออกไปก็คือ คนที่หยิ่งมาตลอดในชาติที่แล้ว กลับเป็นฝ่ายริเริ่มมาหาเธอ "เซิ่งหนานหยิน การแต่งงานครั้งแรกผมไม่ทัน การแต่งงานครั้งที่สองก็ต้องถึงคิวผมแล้วสินะ"

บท
อ่านเลย
ดาวน์โหลดหนังสือ
พรานพิทักษ์หัวใจ
1

บทที่ 1 Chapter1.จำอะไรไม่ได้เลย

14/01/2024

2

บทที่ 2 Chapter2. ไม่เป็นไร

14/01/2024

3

บทที่ 3 Chapter 3. ยิ้มเก้อเขิน

14/01/2024

4

บทที่ 4 Chapter4. เด็กๆ เหล่านี้

14/01/2024

5

บทที่ 5 Chapter 5. เสียวสันหลัง

14/01/2024

6

บทที่ 6 Chapter 6. ข้าแค่ถาม...

14/01/2024

7

บทที่ 7 Chapter 7. ละเมอ

14/01/2024

8

บทที่ 8 Chapter 8. ต้องการสิ่งใด

14/01/2024

9

บทที่ 9 Chapter 9. โอสถ

14/01/2024

10

บทที่ 10 Chapter 10. เหตุใดเขาดูหล่อเหลาถึงเพียงนี้

14/01/2024

11

บทที่ 11 Chapter 11. เดินทาง

14/01/2024

12

บทที่ 12 Chapter 12. พี่ลี่หยาง

14/01/2024

13

บทที่ 13 Chapter 13. น้องสาว

14/01/2024

14

บทที่ 14 Chapter 14. ตรงนั้นจับได้เฉพาะผู้เป็นภรรยาข้าเท่านั้น

14/01/2024

15

บทที่ 15 Chapter 15. ได้ทุกอย่างรึ

14/01/2024

16

บทที่ 16 Chapter 16. ทำอะไรลงไป

14/01/2024

17

บทที่ 17 Chapter 17. ยาวนานราวชั่วยาม

14/01/2024

18

บทที่ 18 Chapter 18. จำได้ตั้งแต่เมื่อใด

14/01/2024

19

บทที่ 19 Chapter 19. ขอให้ข้าเป็นภรรยาของท่านก็พอ

14/01/2024

20

บทที่ 20 Chapter 20. เข้าหอ

14/01/2024

21

บทที่ 21 Chapter 21. ทนได้

14/01/2024

22

บทที่ 22 Chapter 22. ดูแล

14/01/2024

23

บทที่ 23 Chapter 23. เจ้าคือภรรยาข้า

14/01/2024

24

บทที่ 24 Chapter 24. จบ

14/01/2024