Login to MeghaBook
icon 0
icon เติมเงิน
rightIcon
icon ประวัติการอ่าน
rightIcon
icon ออกจากระบบ
rightIcon
icon ดาวน์โหลดแอป
rightIcon
หวานใจเฮียเจตน์

หวานใจเฮียเจตน์

B.J.

5.0
ความคิดเห็น
2
ชม
13
บท

“เดี๋ยวพลอยไปเอาเสื้อผ้ามาให้พี่แล้วกันค่ะ” เขาทำท่าจะตามมา เธอเลยรีบปรามเอาไว้ “พี่ไปเปลี่ยนเสื้อผ้าในห้องพลอยดีกว่า ยืนรอตรงนี้มันหนาว” “ไม่ได้ค่ะ” “กลัวพี่เหรอ” “กลัวค่ะ” เธอตอบตามตรง จะไปอวดดีว่าไม่กลัวเขา เดี๋ยวก็เจอดีเข้าหรอก “พี่ไม่ทำอะไรหรอก ถ้าพลอยไม่ยอม” “แน่ใช่ไหม” เธอพูดอย่างไม่ไว้ใจ “แน่ครับ” เขาเอานิ้วไปเกี่ยวไว้ทางด้านหลัง ก่อนจะฉีกยิ้มให้เธออย่างบริสุทธิ์ใจ “พลอยไม่ไว้ใจพี่เจตน์หรอกค่ะ พี่น่ะเสือผู้หญิง รออยู่นี่แหละค่ะ พลอยจะไปเอาเสื้อผ้ามาให้” เธอรีบตัดบท ไม่ยอมใจอ่อนง่าย ๆ พลอยไพลินเปิดตู้เสื้อผ้าและหยิบชุดให้เขา พอหันมาก็ต้องสะดุ้ง “อุ๊ย! พี่เจตน์เข้ามาตอนไหนคะ พลอยบอกว่าให้รออยู่ข้างนอกไง” “ห้องน้องพลอยเรียบร้อยจังเลยครับ หอมด้วย” เขาได้กลิ่นหอมอ่อน ๆ จากห้องนอนของเธอ “ชุดพี่เจตน์ค่ะ” เธอยื่นให้เขา เขาก็รับมาถือเอาไว้ “ชุดน้องพลอยหอมจังเลยครับ” เจตน์ยกขึ้นมาดม ก่อนจะยิ้มหวานให้เธอ “เวลาพี่เจตน์จีบผู้หญิงก็ใช้มุขนี้เหรอคะ” “พี่ไม่เคยจีบผู้หญิง” “จะบอกว่าผู้หญิงวิ่งเข้าหาพี่เองเหรอคะ” “น้องพลอยเห็นยังไงก็อย่างนั้นแหละ” “...” เธอเงียบไม่ได้ตอบโต้ “หึงพี่เหรอ” เขาเดินเข้าหา ก่อนจะใช้มือดันไปที่ตู้เสื้อผ้า ทำให้เธอตกอยู่ในอ้อมแขนของเขา “ใครจะไปหึงพี่กันล่ะคะ” “น้องพลอยก็เปียกไปหมดแล้ว เปลี่ยนชุดพร้อมพี่ไหม” “อุ๊ย! อย่ามาลามกกับพลอยนะคะ” เธอยกขึ้นกอดอกเมื่อเขาหลุบสายตามองต่ำลง “ยังไม่ตอบเลยว่าหึงพี่เหรอ” เขาขยับเข้าไปใกล้ พลางกระซิบถามตรงริมหู ลมหายใจร้อนแรงของเขาเป่ารดอยู่ตรงพวงแก้มหอมกรุ่น “ไม่ได้หึงค่ะ” เธอตอบเขาออกไป ท้องไส้ปั่นป่วนไปหมด การใกล้ชิดกับผู้ชายที่เต็มไปด้วยเสน่ห์เหลือร้ายแบบเขา ทำให้เธอใจสั่น พยายามจะอยู่ให้ไกลจากเขา เพราะรู้ว่าหัวใจตัวเองคงทานทนไม่ไหว แต่ก็เผลอเปิดโอกาสให้เขาเข้ามาในชีวิตอยู่ร่ำไป “อย่าค่ะ” เธอดันใบหน้าของเขาออกห่าง เมื่อเขาทำท่าจะก้มลงมาประทับริมฝีปากกับกลีบปากหวานฉ่ำของเธอ

บทที่ 1 1

เสียงผิวปากระหว่างเดินทางไปยังตึกเรียนทำให้พลอยไพลินกอดหนังสือเอาไว้แน่น พยายามหลีกเลี่ยงจากรุ่นพี่ที่ชอบแซวเธอเสียเหลือเกิน

“จะรีบไปไหนจ๊ะน้องพลอยคนสวย วันนี้เดินคนเดียวเหรอจ๊ะ” หนุ่มทั้งแก๊งที่ชอบแซวสาว ๆ ในมหาวิทยาลัยรีบกระโดดมาขวางหน้าของพลอยไพลินเอาไว้

“หลีกไปนะ” พลอยไพลินถอยหนี ขยับแว่นตาไปมา ท่าทีรังเกียจของเธอทำให้หนุ่ม ๆ ถึงกับอยากแกล้งต่อ

พลอยไพลินเป็นเด็กเรียน ดูเชย ๆ แต่มีหนุ่ม ๆ เคยเห็นเธอถอดแว่นตาหนาเตอะออกจากใบหน้าแล้ว สวยจับจิตจับใจเสียเหลือเกิน นั่นทำให้หลายคนอยากตามมาวอแว

“น้องพลอยบอกว่าหลีกไปว่ะพวกเรา” คนพูดหันไปหัวเราะ แต่ก่อนที่จะยื่นมือไปสัมผัสใบหน้าเนียนของพลอยไพลิน มือหนาของใครบางคนก็กระชากออกไปเสียก่อน

“เฮ้ย!ไอ้เจตน์ เสือกอะไรด้วยวะ”

“เสือกไม่เสือก มึงอยากเจอกับกูไหม” เจตน์มองอย่างเอาเรื่อง ใคร ๆ ก็รู้ว่าเจตน์เป็นขาใหญ่ประจำมหาวิทยาลัยชื่อดังแห่งนี้ ไม่มีใครกล้าจะมีเรื่องด้วย

“จะจีบน้องแว่นเองก็ไม่บอก ไม่ยุ่งก็ได้วะ” คนพูดสะบัดมือไปมาเพราะโดนเจตน์บีบจนเจ็บไปหมด ไม่กล้างัดข้อกับคนหน้าดุ แถมยังเป็นนักเลงหัวไม้แบบเจตน์อีก

“คิดยังไงถึงเดินผ่านทางนี้ ก็รู้ว่าจะโดนแซวหรืออยากให้โดนแซว” เจตน์เอ่ยถาม แต่พลอยไพลินไม่คิดจะตอบโต้กับเขา เธอเดินผ่านเขาไปเหมือนเป็นอากาศธาตุ

“นี่พี่พูดกับเธออยู่นะ” เขาตามมากระชากข้อมือของเธอเอาไว้

“โอ๊ย! เจ็บนะคะพี่เจตน์ นี่ปล่อยนะ” ท่าทีรังเกียจของเธอทำให้เขาสบถยาวเหยียด

“หยาบคาย” เธอถูกจับผู้ใหญ่หมั้นกันแต่เล็ก บ้านเขาเป็นมาเฟียใหญ่ ทำธุรกิจสีเทามากมาย ในขณะที่เธอเป็นเพียงเด็กสาวธรรมดาคนหนึ่ง อยู่ในสวนกับคุณยาย ใช้ชีวิตเรียบง่ายและสงบ

พ่อของเธอเคยเป็นลูกน้องเก่าของพ่อเจตน์ ท่านเอ็นดูเธอเลยขอหมั้นหมายเอาไว้ เธอก็ไม่รู้เหมือนกันว่าตอนนั้นจิรศักดิ์คิดอะไรอยู่ แต่เธอไม่ปรารถนาจะเกี่ยวดองกับครอบครัวเจตน์ตั้งแต่แรก

เขาร้ายกาจ ฟันผู้หญิงแล้วทิ้ง สาวๆ ในมหาวิทยาลัยน้ำตาเช็ดหัวเข่าเพราะเขาด้วยกันทั้งนั้น

“รังเกียจพี่นักหรือไง” มีแต่สาว ๆ อยากได้เขากันทั้งนั้น ก็มีแต่เธอนี่แหละที่รังเกียจเขาเสียนักหนา

ทั้งเสียหน้า ทั้งอยากเอาชนะ และใจเขาก็บอกว่าพลอยไพลินคือคู่หมั้นของเขา เขาไม่ยอมปล่อยเธอไปแน่

“ปล่อยพลอยนะคะ พลอยจะรีบไปเรียน” เธอพยายามดึงข้อมือออกจากการเกาะกุม แต่เขาไม่ยอมปล่อย

เธอทำเหมือนเขาเป็นตัวประหลาด เวลาอยู่กับผู้หญิงคนอื่นเขาโคตรมั่นใจ แต่เวลาอยู่กับพลอยไพลินเขาโคตรเสียความมั่นใจ เธอห้ามนักหนาว่าไม่ให้เขาบอกใครว่าเป็นคู่หมั้นกัน

เธออายที่จะมีคู่หมั้นแบบเขา ในขณะที่เขาโคตรเสียหน้าชะมัด

“อยากไปเรียนมากกว่าคุยกับพี่อย่างนั้นเหรอ”

“เป็นวิชาสำคัญ ถ้าพี่เจตน์ไม่มีอะไร พลอยขอตัวก่อนนะคะ” เขาไม่ยอมปล่อยเธอเลยต้องใช้ไม้อ่อน พูดดีกับเขา

“พี่ไม่มีคาบเรียนอยากออกไปหาอะไรกินหน่อย”

“แล้วไงคะ” เธอพูดอย่างเย็นชา

“หิวข้าว ยังไม่ได้กินข้าวเที่ยง ไปด้วยกันสิ” เขาเช็กแล้วว่าเธอไม่มีคาบเรียน เธอแค่อ้างจะหนีเขาเท่านั้น

“พลอยไม่ไป ว้าย! พี่เจตน์ ปล่อยพลอยไปนะ” เธอทุบแผ่นหลังเขาระรัว แต่เจตน์ไม่คิดจะสนใจ เขาแบกเธอขึ้นบ่า ก่อนจะยัดเธอใส่รถคันงามและล็อกประตูอย่างแน่นหนา

“ปล่อยพลอยไปนะคะ พลอยไม่อยากไปกับพี่เจตน์” เธอขยาดกับสาว ๆ ที่คลั่งไคล้เขา เพราะเพิ่งโดนรุมตบหาว่าอ่อยเขาไปหยก ๆ เธอเข็ดขยาดจริง ๆ

“ไม่อยากไปก็ยิ่งต้องไป เธอก็รู้ว่าพี่อยากเอาชนะ”

“พลอยไม่อยากโดนรุมตบอีก” เธอพูดอย่างอ่อนใจ

“พี่จัดการพวกนั้นให้แล้ว”

“พี่เจตน์ก็มีผู้หญิงมากมาย ล้อมหน้าล้อมหลัง เลิกยุ่งกับพลอยเถอะค่ะ”

“เธอเป็นคู่หมั้นของพี่”

“เราถอนหมั้นกันก็ได้นี่คะ พี่ให้เหตุผลพ่อพี่ไปว่าพี่เองก็ไม่อยากหมั้นกับพลอย คุณลุงรักพี่มากเพราะเป็นลูกชายคนเล็ก ยังไงก็ต้องยอมยกเลิกแน่ ๆ อีกอย่างพี่ก็รวยขนาดนี้ คงมีผู้หญิงสวย ๆ รวยๆ เหมาะสมคู่ควรกับพี่เยอะแยะ” พลอยไพลินหว่านล้อม

“พูดเหมือนเล่นขายของ ไม่ใช่เด็กอมมือเสียหน่อย หมั้นกันแล้วใช่จะเลิกกันง่าย ๆ”

“พลอยไม่ชอบใช้ผู้ชายร่วมกับใคร” เธอแสดงสีหน้ารังเกียจเขาอย่างเห็นได้ชัด

“พี่เป็นของเธอคนเดียว เธอไม่ต้องใช้พี่ร่วมกับใคร”

“พลอยกลัวติดโรค พี่สำส่อนฟาดผู้หญิงไปทั่วมหาวิทยาลัย พลอยไม่ชอบผู้ชายเจ้าชู้ พลอยโคตรเกลียด”

“พี่ไม่ได้เป็นโรคติดต่อนะ” เขากัดกรามแน่น พูดอย่างหงุดหงิดที่เธอแสดงออกว่ารังเกียจขนาดนี้

“สมัยก่อนพ่อก็เจ้าชู้ ชอบทำร้ายทุบตีแม่ของพลอย มีเมียไปทั่ว” เธอพูดแล้วตาแดง ๆ เหมือนจะร้องไห้

พอมีปัญหากัน แม่เลยพาเธอมาอยู่กับยาย บิดายังตามจองล้างจองผลาญ จับเธอไปยัดเยียดให้ลูกชายเจ้านาย หมั้นหมายกันอีก ทั้ง ๆ ที่เธอไม่ได้รับรู้อะไรด้วยเลย เพราะหนี้บุญคุณแท้ ๆ ที่เธอต้องเป็นว่าที่เมียในอนาคตของเขา

คนรวยมักเห็นความสำคัญของผลประโยชน์เป็นสำคัญ เธอก็ไม่รู้เหมือนกันว่าทำไมบิดาของเขาถึงได้อยากได้เธอเป็นสะใภ้นัก แค่บิดาเคยช่วยเอาไว้ก็ไม่เกี่ยวกับการหาเมียให้ลูกชายเสียหน่อย

“รังเกียจหรือไง”

“ใช่ค่ะ” พลอยไพลินตอบตามตรง

“ตรงดี แต่พวกหล่อนมาเสนอเอง พี่ไม่ได้ขอ”

“พี่ก็เอาเหรอคะ”

“พี่ก็ป้องกัน ไม่ผูกมัดกับใคร”

“พลอยกลัวติดโรค”

“พี่ไม่เคยเอาใครสด” ประโยคของคนเถื่อนทำให้พลอยไพลินหน้าแดง

“เลิกพูดสักที”

“เธอเริ่มก่อน” เจตน์ยิ้มอย่างชอบใจที่ได้แหย่เธอ

เขาชอบเธอแต่เด็ก เป็นคนขอบิดาเองว่าโตขึ้นอยากได้เธอเป็นเมีย บิดาก็รักเขามากเพราะเป็นลูกคนเล็ก ก็เลยจัดการทาบทามกับบิดาของเธอ เลยได้หมั้นกัน อีกทั้งบิดาของเธอเคยมีบุญคุณช่วยเหลือพ่อของเขาเอาไว้ นั่นยิ่งทำให้พ่อของเขานิยมชมชอบพลอยไพลินเป็นอันมาก

ในตอนเด็กเธอเคยช่วยเขาเอาไว้จากการโดนทำร้าย โดยไปเรียกคนมาช่วย ไม่งั้นเขาโดนพวกนักเลงคู่อริของบิดากระทืบตายไปแล้ว

พวกมันโคตรหมาหมู่ แถมยังสันดานทราม ทำร้ายได้แม้กระทั่งเด็กไม่มีทางสู้

“พี่เจตน์จะพาพลอยไปไหน บอกแล้วไงว่าพลอยไม่ชอบให้พี่ขับรถเร็ว พลอยกลัว” พลอยไพลินหวาดกลัวสุดใจ

“เธอไม่ยอมคบกับพี่เอง ทุกอย่างถึงได้เป็นแบบนี้ ถ้าเธอยอมคบกับพี่ รับรองว่าเธอคือผู้หญิงหนึ่งเดียวของพี่” เขาพูดเอาแต่ได้ พลอยไพลินส่ายหน้าจนผมยุ่ง เธอจะไม่ยอมคบกับเขาเด็ดขาด

อ่านต่อ

หนังสืออื่นๆ ของ B.J.

ข้อมูลเพิ่มเติม
หวานใจเฮียเจ้า

หวานใจเฮียเจ้า

โรแมนติก

5.0

โปรย หวานใจเฮียเจ้า ปิ่นเพชรยืนมองประตูห้องน้ำอย่างลังเล เขากำลังอาบน้ำเช่นนี้ เธอควรจะเข้าไปดูแลเขาไหมนะ เขาไม่เคยเรียกร้อง ทำให้เธอรู้สึกอึดอัด ถ้าเขาจะทำอะไรก็ควรทำสักที เธอมาอยู่กับเขาเพื่อสิ่งนี้ไม่ใช่หรือ ตัดสินใจได้ดังนั้น ปิ่นเพชรก็ทะลึ่งพรวดพราดเข้าไปในห้องน้ำของเขาในทันที เจ้าทัพตกใจเมื่อจู่ ๆ เธอก็โผเข้ามากอดเขาเอาไว้ทั้งตัว ในขณะที่เขาเองก็กำลังเปลือยเปล่าอยู่ “มีอะไร” เขาเอ่ยถามเหมือนเพิ่งหาเสียงเจอ ไม่คิดว่าเธอจะโผล่พรวดเข้ามาแบบนี้ “คือปิ่นจะมาช่วยอาบน้ำให้คุณน่ะค่ะ” คนบอกว่าจะมาช่วยอาบน้ำกอดเขาเอาไว้แน่น ไม่กล้าผละออกห่างหรือเงยหน้ามองเขาเพราะอาย “จะมาช่วยอาบน้ำให้ผม แต่กอดผมเอาไว้ซะแน่นแบบนี้จะอาบได้ยังไงกันครรับ” เขาเอ่ยเสียงนุ่ม พลางกลั้นยิ้มเอาไว้ “ก็คุณโป๊อยู่” “มาช่วยผมอาบน้ำก็ต้องรู้สิครับว่าผมโป๊” “เอ่อ...” เธออึกอัก เขาจึงค่อย ๆ ดันเธอออกห่าง ก่อนจะมองหน้าเธอไม่วาง เจ้าทัพทาบริมฝีปากลงไปหาริมฝีปากน้อยสั่นระริกของเธอ เธอเกร็งตัวหลับตาแน่น จิกมือเข้าที่บ่าของเขา ท่าทีของเธอบอกว่ากำลังหวาดกลัว และไม่พร้อม ทำให้เขาต้องละริมฝีปากออกห่าง เมื่อเขาจูบลงไปแต่เธอกลับปิดปากแน่น “คุณไม่ต้องฝืนใจตัวเองหรอกนะ ผมไม่บังคับคุณจนกว่าคุณจะเต็มใจ” ประโยคของเขาทำให้เธอชะงักและอึ้งไป

แดนตะวัน

แดนตะวัน

โรแมนติก

5.0

“เฮีย! ขึ้นมาทำไม ทำไมไม่ไปนอนที่ห้องตัวเอง” “ทีเมื่อกี้เรียกร้องจะให้นอนด้วย” “นั่นมันเมื่อก่อนนะ แต่ตอนนี้ไม่อยากให้นอน” “ใจร้าย...” เขาบ่นอุบ ซุกหน้าเข้าหาอกอวบๆ ของเมีย “เฮีย... จะมาซงมาซุกทำไมนี่” “พอได้เฮียเป็นผัวก็จะไล่ใช่ไหม เห็นเฮียเป็นของตาย” “ไม่ใช่ อัญกลัวเฮียจะลักหลับอัญ” เธอนิ่วหน้ายังเจ็บตรงหว่างขาอยู่เลย “เฮียไม่ลักหลับหรอก ชอบแบบดิ้นได้มากกว่า โอ๊ย! หยิกทำไมนี่ ยัยเด็กซาดิสม์” “ถ้าจะนอนด้วยกันก็อย่าลามกนะคะ” อัญชัญอ้าปากหาวอีก ซุกหน้าเข้าหาหมอน แต่เขาดึงศีรษะของเธอให้มาซุกหน้าเข้าหาอกกว้างของเขาแทน “ซุกตรงนี้” “เฮียไม่ใช่หมอนเสียหน่อย” เธอบ่นเสียงอู้อี้อยู่ที่อกเขา ตาปรือด้วยความง่วง ตะกายมือกับเขากอดเขาเหมือนเขาเป็นหมอนข้าง

หนังสือที่คุณอาจชอบ

ฉันนี่แหละเศรษฐี

ฉันนี่แหละเศรษฐี

Abelard Evans
5.0

ผมต้องทำงานนอกเวลาทุกวันเพื่อหารายได้ประคองชีวิตและจ่ายค่าเรียนมหาวิทยาลัยด้วยตัวเอง เนื่องจากฐานะครอบครัวยากจนและไม่สามารถส่งเสียผมเข้ามหาวิทยาลัยได้ และตอนเรียนที่มหาวิทยาลัย ผมก็ได้พบกับเธอ-สาวแสนสวยที่หนุ่มๆ ทุกคนในชั้นเรียนต่างก็ใฝ่ฝันถึง ไม่เว้นแม้แต่ผมเอง แต่ผมก็รู้ตัวดีว่าตัวเองไม่คู่ควรกับเธอ ถึงอย่างนั้นก็ตาม ผมก็รวบรวมความกล้าสารภาพกับเธอจนได้ สุดท้ายผมนึกไม่ถึงว่าเธอจะยอมตกลงเป็นแฟนกับผม เธอบอกกับผมว่าอยากได้ของขวัญเป็นไอโฟนรุ่นล่าสุด ผมก็ไปรับงานซักเสื้อผ้าให้เพื่อนร่วมชั้นเรียนเพื่อพยายามเก็บเงินซื้อให้เธอจนได้ และในที่สุดหนึ่งเดือนต่อมา ผมก็ซื้อมาได้จริง ๆ แต่ขณะที่ผมกำลังห่อของขวัญเพื่อนำไปมอบให้เธอ ก็พบว่าเธอกำลังมีอะไรกับหัวหน้าทีมฟุตบอลในห้องล็อกเกอร์ เธอเหมือนเปลี่ยนเป็นอีกคนหนึ่งซึ่งผมไม่เคยรู้จักเลย เธอหัวเราะเยาะความโง่เขลาของผม เหยียดหยามศักดิ์ศรีของผม ปล่อยให้เขาซึ่งตอนนี้ได้กลายเป็นแฟนใหม่ของเธอไปแล้ว ทุบตีผม ผมนอนเจ็บอยู่บนพื้นอย่างสิ้นหวัง ต่อมา จู่ ๆ ผมก็ได้รับโทรศัพท์จากพ่อ ตั้งแต่วันนั้น ชีวิตของผมก็ได้เปลี่ยนแปลงไปอย่างกับหนัามือเป็นหลังมือ ใครจะไปรู้ว่า ผมเป็นลูกชายของมหาเศรษฐี

คลั่งไคล้ใคร่รัก

คลั่งไคล้ใคร่รัก

Xmaniac
4.9

สังคมภายนอกต่างรับรู้กันว่า ดุจตะวันหรือหมอซันเป็นนายแพทย์ เป็นเจ้าของโรงพยาบาล เป็นหนุ่มหล่อ ผู้ดิบผู้ดี ท่าทีสุขุมนุ่มลึก แต่แท้จริงแล้วเขามีด้านมืดซุกซ่อนอยู่ในภายใน เขามี ‘ ห้องขาว ’ อยู่ติดห้องนอน ใช่ เขาชอบสีขาว ชอบทุกอย่างที่ขาวสะอาดรวมไปถึงผู้หญิงด้วย... บ่อยครั้งที่เขาจะซื้อผู้หญิงบริสุทธิ์สะอาดมาไว้รองรับความใคร่ของตัวเองด้วยราคาแพงลิบลิ่ว แน่นอนว่าพวกเธอต้องยินยอมพร้อมใจ ไม่ได้เกิดจากการบังคับแต่อย่างใด การมอบพรหมจรรย์ให้กับผู้ชายที่ทั้งหล่อและหุ่นดีสูสีดารานายแบบ แลกกับเงินทองและความสะดวกสบายนั้น มันช่วยให้ทำใจได้ง่ายขึ้นเยอะ แค่ต้องเป็นนางบำเรอให้จนกว่าเขาจะเบื่อ สิ่งเดียวที่ต้องบังคับตัวเองให้ไม่ทำนอกเหนือไปจากหน้าที่ คืออย่าเผลอไปตกหลุมรักเขาเด็ดขาด เพราะคนอย่างดุจตะวันไม่มีหัวใจ... ตัวอย่างความคลั่งไคล้ของคูมหมอ : “ ดีไหม ” จู่ ๆ เขาก็ถามขึ้นเล่นเอาเธอตกใจ “ อะไรคะ ” “ เอากับฉัน ดีไหม ” ใบหน้าของเธอร้อนวูบ พวงแก้มซับสีเลือดแดงระเรื่อ เธอกัดริมฝีปากอย่างเขิน ๆ แต่กิริยานั้นทำให้เขาเกิดอารมณ์ ริมฝีปากจิ้มลิ้มน้อย ๆ นั่นน่าแทงของใหญ่เข้าไปชะมัด ! *** “ เจ็บมากหรือเปล่า ” ห่วงหนูด้วยเหรอคะ ตอนขอให้เบาไม่เคยเบา ! เด็กสาวแอบคิดในใจ แต่ก็ตอบออกไปสั้น ๆ อย่างสุภาพ “ ค่ะ ” “ ขย่มฉัน ” เธอเงยหน้ามองเขาอย่างตกใจ ถามอย่างไม่เชื่อหู “ อะไรนะคะ ” “ ฉันอยากให้เธอขย่มฉันในน้ำ ” แล้วจะถามทำไมว่าเจ็บหรือเปล่า ?!

ประกาศหาแฟน

ประกาศหาแฟน

Mathe Hackett
5.0

คู่หมั้นของเธอนอกใจแม่เลี้ยงของเธอ และทั้งสองก็ร่วมมือกันวางแผนหลอกลวงทรัพย์สินของครอบครัวเธอ และวางกับดักให้เธอสูญเสียความบริสุทธิ์ให้กับชายแปลกหน้าคนหนึ่ง เพื่อที่จะแก้แค้น เหวินหญ่าจึงตัดสินใจหาผู้ชายคนหนึ่งมาก่อเรื่องที่ที่งานหมั้นและฉีกหน้าพวกเขาทั้งคู่ โดยไม่คาดคิดหลังจาก "ประกาศหาแฟนโดยจ่ายค่าตอบแทนสูง"แล้ว เธอก็ได้หนุ่มสุดหล่อมาจริงๆ! เหวินหญ่าคิดว่าอีกฝ่ายเป็นเด็กยากจนที่เพื่อเงินเท่านั้น แต่หลังจากอยู่กับเขา โชคของเธอก็ดีขึ้นมาอย่างอธิบายไม่ถูก เดินนเล่นในห้างสรรพสินค้าใดก็ได้รับคูปองสำหรับแบรนด์หรูที่ซื้อฟรีและได้ชุดมูลค่านับแสนฟรี! ในงานหมั้น เขาออกงานอย่างยิ่งใหญ่ ทำให้ทุกคนนั้นตกตะลึงและประกาศอย่างเปิดเผยว่าเธอคือผู้หญิงของเขา! เดิมทีคิดว่าพวกเขาจะแยกทางกันหลังจากเรื่องนี้จบลง แต่เขากลับติดตัวเธอไม่ยอมไปไหนอีก "เราเพิ่งหมั้นกัน ตอนนี้ผมเป็นคู่หมั้นของคุณแล้ว" เหวินหญ่าหัวเราะเบา ๆ "คุณหมิ่น คุณคงไม่ใช่คิดว่าฉันรวยก็เลยไม่ยอมปล่อยฉันมั้ง?" หมิ่นซือหางยิ้ม เขาเป็นหลานชายของตระกูลใหญ่ ตระกูลหมิ่น เป็นซีอีโอของฮั้วเชง กรุ๊ป และเป็นถึงเจ้านายเบื้องหลังที่ควบคุมเส้นชีวิตทางเศรษฐกิจของเมืองไฮทั้งหมด เขาต้องมาสนใจเงินเล็กน้อยของเธอเหรอ? ต่อมาเหวินหญ่ารู้ว่าเขาคือคนที่เอาครั้งแรกของเธอไปในคืนนั้น!

ย้อนเวลากลับมาเป็นท่านแม่

ย้อนเวลากลับมาเป็นท่านแม่

Zuey
5.0

เฉียวลู่ นักแสดงแถวหน้าของจีนมีข่าวฉาวออกมาทำให้ทางต้นสังกัดของเธอสั่งให้เธองดออกสื่อชั่วคราว จึงเป็นโอกาสที่หาได้ยากสำหรับคนงานยุ่งตลอดทั้งปีของเธอที่จะได้พักผ่อน เฉียวลู่เดินทางกลับบ้านเกิดของเธอและการกลับไปครั้งนี้ทำให้ชีวิตของเฉียวลู่เปลี่ยนไปตลอดการ ฉีหมิงเยี่ยน อนุชาองค์เล็กของฮ่องเต้แห่งแคว้นฉี ถูกลอบปลงพระชนม์ระหว่างที่เดินทางมาทำหน้าที่เจรจาสงบศึกกับเเเคว้นเซียว เพราะได้รับบาดเจ็บสาหัสทำให้ชินอ๋องความจำเสื่อมและได้รับการช่วยเหลือจากพ่อลูกตระกูลเฉียว เซียวยิ่น ฮ่องเต้แคว้นเซียวมีพระสนมมากมายเเต่กลับไม่สามารถให้กำเนิดพระโอรสได้โหรหลวงได้ทำนายเอาไว้ว่า ในอนาคตองค์รัชทายาทที่แท้จริงจะกลับมาเซียวยิ่นจึงมีรับสั่งให้ทหารออกตามหาพระโอรสและอดีตฮองเฮาของตนอย่างลับๆ ฉินอี้เหยา ได้รับบาดเจ็บสาหัสร่างลอยตามแม่น้ำมาพร้อมกับเด็กทารกในอ้อมแขนเมื่อฟื้นขึ้นมานางจึงแสร้งจำเรื่องราวในอดีตไม่ได้ เพื่อให้นางและบุตรชายมีชีวิตรอดต่อไป

บท
อ่านเลย
ดาวน์โหลดหนังสือ