ขอโทษทีเลขาคนนี้ผมจอง

ฉู่ชิงหวงมีอมยิ้มอยู่ในปาก ขณะที่มือก็แกะกล่องเครื่องมือออกอย่างชำนาญ “คราวนี้เป็นคนใหญ่คนโตซะด้วย ไม่รู้จะผ่ายังไงดี”

“ชิงหวง เธอเป็นแพทย์นิติเวชนะ ตอนชันสูตรศพช่วยวางมาดเคร่งขรึมหน่อยจะได้ไหม แล้วก็ช่วยหยุดกินก่อนได้หรือเปล่า？” เสี่ยวตงที่เป็นเพื่อนร่วมงานมองใบหน้าเปื้อนยิ้มของฉู่ชิงหวงแล้วถามขึ้นอย่างปวดเศียรเวียนเกล้า

เป็นผู้หญิงยิงเรือ ทั้งยังหน้าตาสะสวย อายุก็ตั้ง 28 แล้ว แต่กลับยังไม่มีแฟน มีคนตั้งไม่รู้เท่าไรมาตามจีบเธอเพราะใบหน้าสะสวยนั้น แต่กลับถูกความนิยมชมชอบที่มีต่อการผ่าศพจนพิลึกพิลั่นของเธอขู่จนเสียขวัญ หนีกระเกิดกระเจิงไปหมดแล้ว！

“รุ่นพี่ น้ำตาลช่วยให้สมองแล่นนะ มีประโยชน์กับงาน พี่เอาหน่อยไหม？” ฉู่ชิงหวงล้วงเอาอมยิ้มในกระเป๋าตัวเองยื่นให้กัวเสี่ยวตง

กัวเสี่ยวตงทำหน้าถมึงทึง “ไม่เอา การชันสูตรครั้งนี้ไม่เหมือนครั้งที่ผ่าน ๆ มา จะสะเพร่าไม่ได้ ผู้ตายเป็นถึงนายทหารชั้นผู้ใหญ่ ได้ยินว่าเกี่ยวพันกับความลับสุดยอด น่าจะถูกฆ่าปิดปาก หัวหน้าก็ไม่รู้คิดยังไง ถึงสั่งให้เราสองคนมาชันสูตร ทั้งที่รู้อยู่ว่าไม่ใช่งานที่ดีเด่อะไร...”

“อย่าเสียงดังสิ！” ฉู่ชิงหวงเอ่ยขัดกัวเสี่ยวตง ก่อนจะใช้มือช่องท้องของผู้ตายออก ไม่นึกว่าในนั้นจะมีกุญแจอยู่ดอกหนึ่งจริง ๆ ด้วย “กุญแจ”

“กุญแจอะไร？” กัวเสี่ยวตงยื่นหน้าเข้าไปถามด้วยความใคร่รู้

ฉู่ชิงหวงเอากุญแจออกมาล้างให้สะอาด แล้วเพ่งดูให้ชัด ๆ “เป็นกุญแจตู้เซฟธนาคาร ก่อนตายเขาน่าจะถูกโจมตี ก็เลยกลืนกุญแจลงท้อง”

“ได้ยินว่าตอนที่เขาตาย ที่บ้านเขาถูกรื้อค้นจนเละไปหมด หรือว่าสิ่งที่ฆาตกรต้องการก็คือกุญแจดอกนี้？” กัวเสี่ยวตงถามด้วยความสงสัย

ฉู่ชิงหวงกัดฟัน “พี่ไปแจ้งให้หัวหน้าทราบก่อน แต่ต้องแอบบอกนะ อย่าให้ใครรู้”

“ได้” กัวเสี่ยวตงรีบหันหลังเดินออกไปทันที ฉู่ชิงหวงหยิบกุญแจมาเก็บเอาไว้ ก่อนจะทำงานชันสูตรของตัวเองต่อ ราวกับเมื่อครู่ไม่เห็นอะไรทั้งนั้น ขณะที่ฉู่ชิงหวงกำลังจะเตรียมเย็บแผลให้ศพนั้นเอง ปืนเย็นเยียบกระบอกหนึ่งก็จ่อเข้าที่ศีรษะของฉู่ชิงหวง

“ส่งของมาให้ฉัน”

ฉู่ชิงหวงส่งเสียงจุปาก “ดูเหมือนว่าเรื่องคราวนี้ก็มีเอี่ยวกับพี่ด้วยสินะ รุ่นพี่”

“ชิงหวง ฉันไม่อยากฆ่าเธอหรอกนะ ส่งกุญแจมาให้ฉัน” มือที่ถือปืนอยู่ของกัวเสี่ยวตงกำลังสั่น “มันสำคัญกับพวกเรามาก ขอแค่เธอส่งกุญแจนั้นมาให้ฉัน แล้วฉันจะทำเหมือนว่าไม่เคยมีอะไรเกิดขึ้น...”

กัวเสี่ยวตงยังพูดไม่ทันจบ ฉู่ชิงหวงก็รีบฉวยโอกาสใช้มีดผ่าตัดในมือฟันเข้าที่ข้อมือเขาเสียก่อน ปืนในมือจึงร่วงลง แต่ยังไม่ทันที่เสียงผรุสวาทจะได้หลุดออกจากปากฉู่ชิงหวง เธอก็พลันรู้สึกเจ็บที่หน้าอกขึ้นมาทันที เลือดสด ๆ ไหลทะลักออกมาย้อมเสื้อกาวน์สีขาวของเธอ