ซีรีส์อย่ามาอ่อย

ซีรีส์อย่ามาอ่อย เล่ม 1. พี่ขาอย่ามาอ่อย

“พี่เวย์กับพิมพ์แอบคบกันเหรอคะ” พะแพงเอ่ยถามเสียงสั่น เมื่อเห็นว่าคนทั้งสองแอบกอดกันอยู่ในห้องครัว

เธอสงสัยมานานว่าคนทั้งสองเหมือนมีอะไรกัน จึงวางแผนโดยชวนทั้งแฟนหนุ่มกับเพื่อนรักมาที่บ้าน บอกว่าคิดสูตรอาหารขึ้นมาใหม่ อยากให้มาลองชิม

พะแพงกำลังทำอาหารแล้วก็บอกว่าซื้อวัตถุดิบมาไม่ครบจึงขอตัวจะออกไปซื้อ ก่อนที่เธอจะย้อนกลับมา แล้วก็เห็นภาพบาดตาบาดใจ รวมถึงประโยคที่ทั้งสองพูดคุยกันอีก

“แพงไม่ได้ไปซื้อของเหรอ” พิมพ์พลอยแกล้งถาม รู้ก็ดีเหมือนกัน เธออยากเปิดเผยมานานแล้ว แต่วาทิตนั่นแหละที่เอาแต่เกรงใจพะแพง เลยให้เธอรอไปก่อน

“แพงถามว่าพี่เวย์กับพิมพ์แอบคบกันเหรอ” พะแพงเอ่ยถามเสียงสั่น มันต้องไม่ใช่แบบนี้สิ มันต้องไม่เป็นแบบนี้สิ

เธอดีกับวาทิตทุกอย่าง คอยช่วยเหลือเขามาตลอด แม้แต่ที่บ้านของเขาประสบปัญหาทางการเงิน เธอก็ขอร้องให้บิดาช่วยเหลืออนุมัติเงินทุนให้บิดามารดาของเขา แล้วนี่คือสิ่งที่เขาทำกับเธออย่างนั้นเหรอ

“แพงใจเย็นๆ ก่อนนะ” วาทิตตรงเข้าไปหาแฟนสาวเพื่อที่จะอธิบาย แต่เธอสะบัดแขนเต็มแรง

“ใจเย็นงั้นเหรอ พี่นอกใจแพงแล้วจะให้แพงใจเย็นหรือไง”

“ก็เธอมันน่าเบื่อ น่ารำคาญ” วาทิตระเบิดอารมณ์ใส่ทันที เขาไม่อยากยอมรับความผิดของตัวเอง แต่โยนความผิดทั้งหมดไปให้แฟนสาว

“พี่หมายความว่ายังไง” พะแพงเอ่ยถามทั้งน้ำตา

“ก็เหมือนความว่าเธอมันน่าเบื่อน่ารำคาญน่ะสิ ไม่รู้จักแต่งตัว ดูชุดที่ใส่สิ เหมือนแม่ชี เธอควรจะหนีไปบวชชีนะ” พิมพ์พลอยเข้าไปหาก่อนจะจิ้มไปตามเสื้อผ้าที่พะแพงใส่ พะแพงสะบัดมือออกเต็มแรง

“ก็นิสัยแบบนี้ไง ชอบจับผิด ชอบตามติด รู้ไหมว่าแต่งตัวโคตรเชยแบบนี้ใครจะอยากไปเดินด้วย แค่เขายืนข้างเธอเขาก็อายจนแทบแทรกแผ่นดินหนีแล้ว”

พะแพงกัดปากจนเจ็บเมื่อโดนว่าใส่หน้าแบบนั้น เธอชอบวาทิตก่อน เป็นคนไปจีบเขาก่อนก็ว่าได้ เพราะเธอปลื้มเขาที่เขาช่วยเธอเอาไว้ตอนล้มที่มหาวิทยาลัยในวันนั้น

“อ้วนก็อ้วน ความเซ็กซี่ไม่มีเลย อ่านแต่หนังสือตลอดเวลา เชยก็เชย ทำแต่กับข้าวเหม็นเสื้อผ้าเนื้อตัว ไม่รู้จักแต่งตัว ผู้ชายที่ไหนจะอยากได้เธอ ที่พี่เวย์เขาดีด้วยเพราะพ่อเธอช่วยพ่อแม่เขาเท่านั้นเอง จำใส่กะลาหัวกลวงๆ เอาไว้” พิมพ์พลอยจิ้มหน้าผากพะแพงจนหน้าหัน พะแพงปัดมือออก ร้องไห้ออกมาอย่างเสียใจ

“จริงเหรอคะพี่เวย์”

“พอเถอะพิมพ์”

“พิมพ์พูดเรื่องจริงที่พี่อยากพูดแต่ไม่กล้า นี่เป็นโอกาสที่พี่จะบอกเลิกมันสักที จะทนคบกับมันอยู่ทำไม เพราะพี่ก็เบื่อมันเต็มที พี่อายที่ใครๆ ก็พูดว่าพี่ไปคบกับยายเชยนี่ พี่อยากเลิกกับมันวันละร้อยรอบ พี่ไม่กล้าพูดพิมพ์ก็พูดให้แล้วไง พี่ก็สานต่อให้จบสักทีสิ” พิมพ์พลอยกดดันวาทิต

“พี่เวย์อยากเลิกกับแพงจริงๆ เหรอคะ” พะแพงเอ่ยถามด้วยน้ำเสียงสะอึกสะอื้น

“ใช่”

“ทำไมพี่ใจร้ายใจดำแบบนี้”

“นี่คือเรื่องจริงที่เธอต้องรับรู้เอาไว้ จะได้เลิกมั่นหน้าสักทีว่าผู้ชายเขารักเหลือเกิน ทำเป็นเขินเวลาเขาเอาโน้นเอานี่มาให้ จริงๆ เขาอยากเอามาให้ฉันต่างหากล่ะ”

“ไสหัวออกไปจากบ้านของฉันเลยนะ” พะแพงโมโหเข้าไปตบตีพิมพ์พลอย

“โอ๊ย! เจ็บนะแพง พิมพ์เจ็บ โอ๊ย!” พิมพ์พลอยอยากตบพะแพงคืน แต่อยู่ต่อหน้าวาทิต เธอเลยแกล้งไม่สู้คน

“นี่หยุดนะแพง ทำร้ายพิมพ์แบบนี้ได้ยังไง” วาทิตผลักพะแพงเต็มแรง

“โอ๊ย! พี่เวย์ผลักแพงเหรอคะ” พะแพงร้องไห้หูตาแดงไปหมด

“ก็เธอทำร้ายพิมพ์เขา”

“พิมพ์ด่าแพงก่อน”

“เขาไม่ได้ด่า เขาแค่อธิบาย”

“พี่เวย์ ที่พี่ยอมคบกับแพงก็แค่ผลประโยชน์ใช่ไหม”

“พี่ขอโทษ” วาทิตเองก็รู้สึกผิด แต่ตอนนั้นครอบครัวของเขากำลังลำบาก ที่เขาเข้าไปช่วยพะแพงเอาไว้ไม่ใช่เรื่องบังเอิญ และที่พะแพงมาชอบเขา เขาเล่นด้วยเพราะหวังผลประโยชน์จากเธอจริง เขาก็ยอมรับอีกเหมือนกัน

“คบกันมาตั้งนานพี่ไม่เคยรักแพงเลยเหรอ” พะแพงสะอื้นไห้

“พี่ขอโทษ ความรักมันบังคับกันไม่ได้”

“มันต้องไม่ใช่แบบนี้สิ แพงทำเพื่อพี่ทุกอย่าง แพงทำดีทุกอย่าง พี่ต้องรักแพง ต้องห่วงใยแพง ต้องมีแพงคนเดียวสิ ฮือ ๆ”

“แพงดีเกินไป พี่มันเลว แพงควรจะได้เจอคนที่ดีกว่าพี่”

“ฮึก ๆ แพงดีขนาดนี้พี่ก็ยังไม่รักแพงเหรอ”

“พี่” วาทิตพูดไม่ออก

“พี่รักพิมพ์พลอยเหรอคะ” พะแพงเอ่ยถามทั้งน้ำตา

“ใช่” วาทิตตอบออกมา ก่อนที่เขาจะจับมือของพิมพ์พลอยเอาไว้

พิมพ์พลอยเหยียดปาก ก่อนจะกระชับมือของวาทิตเอาไว้

“พี่ขอตัวก่อนนะแพง ในเมื่อแพงรู้ทุกอย่างแล้วพี่ก็ไม่อยากปิดบังอีกต่อไป พี่ไม่อยากหลอกแพงอีก”

“พี่เวย์ ถ้าพี่ออกไปจากบ้านของแพง แพงจะไม่ให้อภัยพี่อีกตลอดชีวิต”

“พี่ขอโทษนะแพง แต่ถ้าแพงไม่ให้อภัยพี่ พี่ก็เข้าใจ” วาทิตกุมมือของพิมพ์พลอยก่อนจะเดินออกไปที่รถที่จอดอยู่หน้าบ้าน