Login to MeghaBook
icon 0
icon เติมเงิน
rightIcon
icon ประวัติการอ่าน
rightIcon
icon ออกจากระบบ
rightIcon
icon ดาวน์โหลดแอป
rightIcon
5.0
ความคิดเห็น
4
ชม
5
บท

เพราะเธอรัก และทุ่มเททุกอย่างให้กับคนที่เธอรัก แต่สุดท้าย.. เธอก็กลับถูกทรยศหักหลัง ที่มาพร้อมกับตราบาป ที่ยากจะลืม..

บทที่ 1 บทนำ

เสียงหัวเราะอย่างสนุกสนานของหนูน้อยที่มีนามว่าเอเลนดังออกไปถึงข้างนอก ซึ่งทำให้ผู้ที่กำลังเดินเข้ามาต่างก็หยุดชะงักไปนิดหนึ่ง ต่างฝ่ายต่างก็หันไปมองหน้ากันก่อนจะถอนหายใจออกมาอย่างเหนื่อยหนักพร้อมกันเบาๆ

ทั้งสองก้าวเดินต่อโดยมีจุดหมายคือห้องนั่งเล่นที่มีนายหญิงของบ้านและนายน้อยกำลังนั่งเล่นอยู่ที่นั่น

"ม่ะๆ" เสียงอ้อแอ้ของเด็กชายวัยห้าเดือนดังขึ้นคลอไปกับน้ำเสียงสดใสของผู้เป็นแม่ แต่แล้วทุกอย่างก็หยุดชะงักเพราะการมาถึงของสองการ์ดร่างสูง

"ขอโทษครับนายหญิง"

"มีอะไรหรือเปล่าคะ"

ปัณฑารีย์ หันไปมองการ์ดทั้งสองด้วยสายตาเรียบเฉย ไม่มีอารมณ์ความรู้สึกใดๆออกมาทั้งสีหน้าและแววตา เธอนิ่งมากจนพวกเขาที่เป็นเพียงลูกน้องยังนึกกลัวใจ แล้วถ้าผู้เป็นนายได้มาเห็นกับตาตัวเองจะเป็นอย่างไร

"เอ่อ.." หนึ่งในนั้นถึงกับพูดไม่ออก เพราะลึกๆเขาเองก็รู้สึกสงสารผู้เป็นนายหญิงไม่น้อย

"เอเลนต้องไปแล้วสินะคะ"

ปัณฑารีย์ตัดสินใจพูดออกมาเสียเอง ด้วยรู้อยู่แก่ใจแล้วว่าวันนี้ลูกชายจะต้องบินไปหาผู้เป็นพ่อที่อเมริกา เขาคนนั้นมีคำสั่งให้พาลูกไปแค่คนเดียวแต่ไม่มีเธอ ทั้งที่รู้อยู่แก่ใจว่าลูกชายติดเธอมากแค่ไหน แต่เธอรู้เหตุผลของเขาดีว่าทำไม

"ยังพอมีเวลาไหมคะ" เธอถามอีกครั้งเมื่อเงียบไปสักพัก

"ยังพอมีเวลานิดหน่อยครับนายหญิง" หนึ่งในนั้นบอก

ปัณฑารีย์พยักหน้าน้อยๆเป็นเชิงรับรู้ ร่างเล็กขยับเข้าไปหาลูกชายตัวน้อยที่นั่งมองเธอตาแป๋วก่อนจะอุ้มร่างเล็กจ้อยขึ้นมานั่งตักแล้วกอดเอาไว้แนบอก

มือบางยกขึ้นลูบศีรษะเล็กไปมาแล้วโยกตัวน้อยๆคล้ายว่าเธอกำลังกล่อมลูกแบบนั้น

"ม่ะๆ" เสียงเล็กเปล่งออกมากับอกแม่

"เอเลน แม่มีวาสนาดูแลลูกได้แค่นี้ ขอโทษที่ต่อไปนี้เราจะไม่ได้เจอกันอีก อย่าโกรธแม่ อย่าเกลียดแม่เลยนะ แม่รักลูกเสมอไม่ว่าลูกจะอยู่ที่ไหนก็ตาม"

ปัณฑารีย์พูดกับลูกด้วยภาษาไทยทั้งหมด ซึ่งเธอหลีกเลี่ยงที่จะให้คนอื่นๆในที่นี้รับรู้ว่าเธอพูดหรือว่าคิดที่จะทำอะไร

ปัณฑารีย์ผละออกจากลูก ซึ่งเธอพยายามทำตัวเข้มแข็งทั้งที่ภายในแตกสลายไม่มีชิ้นดี เพราะนับจากวินาทีนี้และต่อไปในอนาคตเธอและลูกอาจจะต้องกลายเป็นคนแปลกหน้าของกันและกันตลอดไป

"เป็นเด็กดีของปะป๊านะครับ" เธอบอกลูกอีกครั้ง ก่อนจะจำใจผละห่างและดันตัวลูกชายไปให้การ์ดทั้งสองคน

"ไปเถอะ เดี๋ยวจะช้า" เธอพูดสั้นๆแล้วยิ้มให้ลูกชาย

"ม่ะๆ" เสียงเล็กยังคงเอ่ยไม่ขาดปาก เด็กน้อยหันกลับมามองผู้เป็นแม่

"เป็นเด็กดีนะเอเลน"

นั่นคือคำพูดสุดท้ายก่อนที่การ์ดจะพาลูกน้อยไกลห่างจากเธอ​ ยิ่งร่างเล็กนั้นไกลห่างจากสายตามากขึ้นน้ำตาที่พยายามกักเก็บเอาไว้ก็ไหลทะลักออกมาทันทีอย่างสุดจะทน

ปัณฑารีย์ทรุดตัวนั่งลงอย่างหมดแรงแล้วร้องไห้ออกมาอย่างหนักเสียงของเธอดังขึ้นราวกับคนจะขาดใจ จนบรรดาคนรับใช้มากมายต่างก็เข้ามาแอบเมียงมองด้วยความสงสารจับใจ…

กลางดึกในคืนนั้นปรากฎเงาร่างที่เดินลัดเลาะริมกำแพงในสวนเพื่อตรงไปที่ประตูที่อยู่ด้านหลังคฤหาสน์ เธอพยายามหลบเลี่ยงกล้องวงจรปิดที่ถูกติดอยู่รายรอบคฤหาสน์ให้ได้มากที่สุด และนับว่าโชคดีมากที่วันนี้ไม่มีใครเดินเข้ามาทางฝั่งนี้มากนัก

ในที่สุดเธอก็สามารถออกมาจนถึงข้างนอกได้อย่างปลอดภัย ร่างเล็กหันกลับไปมองประตูที่เธอเดินออกมาอีกครั้ง

"ลาขาดละนะ ฉันจะไม่กลับมาที่นี่อีกแล้ว 'อลัน' คุณคือฝันร้ายของฉัน"

ปัณฑารีย์หันหลังให้กับบานประตูด้วยแววตาเย็นชา เธอรอเวลานี้มานานมากแล้ว เวลาที่เธอจะได้ไปจากที่นี่สักที มันยาวนานกว่าสามปีแล้วที่เธอถูกริดรอนอิสรภาพ

"แน่ใจแล้วนะ" เสียงหนึ่งทักขึ้น เธอคือญาติของปัณฑารีย์ที่เป็นลูกครึ่งไทย-จีน เป็นคนที่คอยให้ความช่วยเหลือเธอมาตลอดโดยที่อลันไม่เคยรู้เรื่องนี้เลย

"อื้อ" ปัณฑารีย์ตอบอย่างเด็ดเดี่ยว ชีวิตนี้เธอไม่มีอะไรให้เสียใจอีกแล้ว นอกจากเพียงเรื่องเดียวเท่านั้น​ นั่นคือเธอจะไม่มีโอกาสได้เห็นหน้าลูกชายของเธออีกต่อไปแล้ว

'เอเลน แม่ขอโทษ'

เธอรักลูกมากแต่ก็เกลียดพ่อของลูกมากเช่นกัน…

อ่านต่อ

หนังสืออื่นๆ ของ LadyDarkSidE

ข้อมูลเพิ่มเติม

หนังสือที่คุณอาจชอบ

เมียแต่งท่านประธาน [ตอนง้อเฮียหอนหนักม้าก]

เมียแต่งท่านประธาน [ตอนง้อเฮียหอนหนักม้าก]

สนพ. อิ่มรัก
5.0

ถึงจะโกรธ เกลียด เคียดแค้นแค่ไหน แต่หัวใจไม่อาจต้านรักได้ ----------------------------------------- ไรยาค่อยๆ คลานไป ทันทีที่เจ้าบ่าวหันหน้ามา เพื่อจะยื่นมือให้เธอจับ จะได้ไม่ล้มนั้น ยิ่งจะทำให้เธอเกือบล้มไปเพราะเขาแล้ว ในหัวสมองก็ประมวลผลออกมาได้คำตอบทันที ว่าคนที่เธอเฝ้าครุ่นคิดว่าเป็นใครมาตลอดสองอาทิตย์นั้น แท้จริงก็คือใครกันแน่ในที่สุด ‘Mr. H. Hhemmhawattana ก็คือหรัญญ์ เหมวัฒน์’ ‘หรือพี่ฮั้นท์ของสาวๆ ที่เธอมักจะได้ยินเรียกขานกันนี่เอง’ ‘เขากลายมาเป็นเจ้าบ่าวเธอได้ยังไง’ ‘เขาจะมาแต่งงานกับเธอทำไม’ เท่าที่รู้มา เขาไม่ได้ร่ำรวยระดับร้อยล้านพันล้านแน่ๆ แล้วเขาไปทำอะไรมา ถึงได้มีเงินมากมายขนาดเอามาทุ่มซื้อหุ้นบริษัทของพ่อเธอได้ ไหนจะไถ่บ้านคืนให้ และอีกหลายต่อหลายอย่างที่เขาจ่ายไป รวมทั้งแหวนเพชรน้ำงามและไม่น่าจะต่ำกว่าห้ากระรัตบนพานดอกไม้ตรงหน้าเธออีก ---------------------------------------------------------------------------------------- ฮั้นท์ (หรัญญ์ เหมวัฒน์) นักธุรกิจหนุ่ม ผู้มีชีวิตที่พลิกผันจากเลวร้ายกลับกลายเป็นดี ซึ่งเขาเองก็ตั้งตัวไม่ทัน แต่ทั้งหมดนั้น มาจากความดี ความขยันหมั่นเพียรของเขา บวกกับโชคช่วย ถึงเวลาที่เขากลับมายืนอยู่จุดเดิม ในฐานะใหม่ ที่ใครต่อใครต่างงุนงง โดยเฉพาะเพื่อนๆ หรือแม้แต่กับผู้หญิงที่เคยเมนเขามาแล้ว และเขาก็จะทำให้ผู้หญิงพวกนั้นได้รู้ ว่าไม่ควรเมินเขาจริงๆ ---------------------- ย้า (ไรยา เจริญรัตชตะ) ทายาทนักธุรกิจหลายร้อยล้าน ที่ชีวิตพลิกผัน จากดีกลายเป็นเลวร้ายในไม่กี่ปี จนเธอกับครอบครัวก็ตั้งตัวไม่ติด รับภาวะย่ำแย่แทบไม่ทัน และถึงเวลาที่เธอจะต้องเลือก ระหว่างช่วยกู้ทุกอย่างของครอบครัวคืน กับทิ้งทุกอย่างไปแบบไม่เหลียวหลัง เพื่อไปเลียแผลหัวใจจากชายที่เธอรักแทบตาย สุดท้ายเธอจะเลือกทางเดินยังไง จะไปต่อหรือพอแค่นี้ ---------------------------------------------------------------------------------------- เมียแต่งท่านประธาน Chairman's Wife ตอนแรกคิดว่าจะให้นิยายที่เรื่องนี้มีแค่ชื่อภาษาอังกฤษเท่านั้นค่ะ ที่เหลือให้รี้ดไปตีความเอาเอง ว่าควรจะใช้ภาษาไทยว่าอะไรดี ระหว่าง แรงรัก - รั้งรัก - รังรัก และใช้นามปากกาพิมรภัค แต่สุดท้ายก็คิดชื่อใหม่ได้แล้วค่ะ และตัดสินใจใช้นามปากกาหลัก นั่นคือ กันเกราค่ะ เพราะแว้ปไปเขียนอวตารหลายเรื่องแล้ว และไม่ได้ออกนามปากกานี้นานแล้ว ส่วนแนวก็จะเพิ่มดราม่าเข้าไปอีก ซึ่งจะเป็น Signature ของกันเกราอยู่แล้ว รี้ดอยากได้มาม่าเจ้มจ้นแค่ไหน บอกกันได้เด้อ ----------------------------------------------------------------------------------------

รักใหม่พันล้าน

รักใหม่พันล้าน

Hilarius Erikson
5.0

เสิ่นชิงชิว หลานสาวของเศรษฐีที่รวยที่สุดในเมืองไห้ คบหาอยู่กับลู่จั๋วมาเป็นเวลาสามปีแล้ว แต่ความจริงใจของเธอกลับสูญเปล่า ลู่จั๋วปฏิบัติกับเธอเพียงในฐานะหญิงบ้านนอกคนหนึ่ง และทอดทิ้งเธอในวันแต่งงาน โดยไปหารักแรกของเขา หลังจากเลิกรากันอย่างเด็ดขาด เสิ่นชิงชิวก็กลับมามีสถานะเป็นสาวรวยอีกครั้ง ได้รับมรดกมูลค่าหลายร้อยพันล้าน และเริ่มต้นชีวิตที่รุ่งโรจน์ที่สุด แต่แล้วมักจะมีคนโผล่มาทไให้กับเธอหงุดหงิดอยู่เสมอ! ขณะที่เธอกำลังจัดการกับผู้ร้าย คุณชายฟู่ผู้มีอำนาจนั้นก็ปรบมือและโห่ร้องว่า "ที่รักของฉันสุดยอดมากจริงๆ"

โชคชะตาของพระชายา

โชคชะตาของพระชายา

Raff Madison
3.8

ฉู่ว่านยู ผู้สืบเชื้อสายมาจากตระกูลแพทย์แผนโบราณ มีทักษะทางการแพทย์ที่ยอดเยี่ยม ยาที่เธอทำนั้นทุกคนต่างอยากได้ สามารถรักษาได้ทุกโรค แต่กลับไม่คาดคิดว่าจะย้อนยุค กลายเป็นผู้หญิงที่ขี้เหร่ที่สุดในใต้หล้า และยังเอาชนะใจท่านอ๋องด้วย การเริ่มต้นไม่ค่อยดีก็ไม่เป็นไร มาดูกันว่าเธอจะพลิกผันยังไง การแย่งการแต่งงานงั้นเหรอ? เธอทำให้น้องต้องรับบทเรียน แย่งสินเิมดลับมา ให้ชายั่วหญิงร้ายคู่นี้อยู่ด้วยกันตลอดไป ขี้ขลาดเหรอ? เธอจัดการพ่อร้าย สั่งสอนผู้หญิงเสแสร้ง! ขี้เหร่เหรอ? เธอรักษาพิษในตัว และกลายเป็นคนงามอันน่าทึ่ง! ลูกสาวขี้เหร่ของจวนอัครมหาเสนาบดี กลายเป็นผู้สูงส่ง แม้แต่ผู้โหดเหี้ยมบางคนยังหวั่นไหวกับเธอ เมื่อสุดที่รักจะจัดการผู้ใด เขามักจะช่วยเสมอ... แต่น่าเสียดายสุดที่รักคนนั้นไม่มีเขาอยู่ในใจ ฉู่ว่านยู "ออกไป หย่าเลย ผู้ชายมีแต่เป็นภาระของข้าเท่านั้น" เสี่ยวลี่จิงรู้สึกน้อยใจ "ไม่ได้ ข้าให้ครั้งแรกกับเจ้าแล้ว เจ้าต้องรับผิดชอบข้า"

บท
อ่านเลย
ดาวน์โหลดหนังสือ