สัญญารักคล้องสองเรา

โอ้ดวงใจเจ้าเอย

ชายคนเก่าในร่างใหม่ เขากลับมาเพื่อลองใจเธอ การพิสูจน์หัวใจของหญิงสาวมันอาจเป็นการมองหารักแท้สำหรับปองภพ แต่สำหรับดาวิกามันคือความหลอกลวงและทำร้ายหัวใจของคนที่รอเขามาถึง5 ปี ************** “สาแก่ใจแล้วหรือยังกับแผนการพิสูจน์รักแท้ของพี่ แต่สำหรับดามันคือการดูถูก ถึงดาจะจนแต่ก็ไม่ได้กระหายความรวยจนลืมฟังเสียงหัวใจ เสียแรงที่รู้จักกันมาเกือบสิบปี พี่มันก็แค่ผู้ชายที่รักแต่ตัวเอง” ปองภพยืนฟังดาวิกาต่อว่าเขาจนจบ เขายอมรับทุกคำด่าทอของหญิงสาว “ใช่พี่เห็นแก่ตัว พี่คิดแต่ในมุมของตัวเอง ถูกแล้วที่ดาจะโกรธพี่แต่ขอร้องอย่าเกลียดพี่ได้ไหม พี่พร้อมจะทำตามข้อเสนอของดาทุกอย่างที่พูดบนเวที แล้วเวลาจะเป็นเครื่องพิสูจน์ ว่าผู้ชายคนนี้ใช่พี่ภพคนเดิมไหม” หญิงสาวกำมือแน่น มองสบตาคนรักด้วยดวงตาที่แดงกร่ำ น้ำใส ๆ ไหลคลอตาแต่หญิงแกร่งอย่างดาวิกาไม่มีทางร้องไห้ต่อหน้าใครแน่ ๆ “โอกาสมีแค่ครั้งเดียว ถ้าทำมันไม่ได้ ก็อย่าใช้คำว่าขอโทษเลย เพราะมันคงไม่ใช่ความพลั้งพลาดแต่มันคงเป็นสันดานลึก ๆ ที่เพิ่งแสดงออกมา” ***เมื่อได้รับโอกาส ก็อยู่ที่ตัวเองแล้ว ว่าจะรักษามันไว้หรือปล่อยรักให้หลุดมือไป**** /*/ความเผ็ดเราก็มี ความหวานเราก็เยอะ ฝากผลงานของปะหนันด้วยนะคะ/*/

ฤดูรักไร่เหมันต์

เหมันต์เจ้าของไร่ชาที่รักในชีวิตโสดเป็นที่สุดแต่กลับดันมามีใจให้กับลูกสาวเพื่อนแม่ ที่รักการทำขนมมากที่สุดในชีวิต แต่เขาก็เลือกที่จะปากแข็งและทำทุกอย่างตรงข้ามหัวใจ ******************************************** ความรักที่ไม่ชัดเจน ก็ไม่มีค่าพอที่รั้งอีกฝ่ายให้อยู่ได้ ถ้ารักเป็นเพียงแค่คำพูดแต่มันไม่เคยถูกแสดงผ่านการกระทำ ***************** “เอาไงเอากันวะ ต้องคุยให้รู้เรื่อง ดูสิถ้าเป็นผัวเมียกันแล้วจะกล้าไปไหนอีกไหม” ห้องนอนที่ปิดไม่สนิทอยู่แล้ว ถูกดันให้เปิดออกกว้างด้วยแรงของชายหนุ่มที่กำลังหึงขึ้นหน้า “ตกลงจะไปจริง ๆ ใช่ไหม” เหมันต์อยู่ดี ๆ ก็ถามคำถามที่คนฟังยังไม่รู้เรื่องอะไรเลย เพราะทิพย์นารียังไม่ได้พูดเรื่องนี้กับลุลา หญิงสาวหันมามองหน้าคนถามลับหันกลับไปนั่งพับผ้าต่อ ยิ่งสร้างอารมณ์ความโกรธให้กับเหมันต์ให้รุนแรงขึ้น ร่างหนาโถมเข้าใส่คนร่างเล็กที่กำลังนั่งพับผ้าโดยไม่รู้ตัวว่าจะโดนอีกฝ่ายทำรุนแรงใส่ เหมันต์จัดการผลักร่างบางนอนลงกับเตียงนอน โดยที่ตัวเขาเองลืมไปเลยว่าประตูห้องยังปิดไม่สนิท ลุลาได้แต่พยายามใช้มือปัดป้องตัวเองจากการบุรุก โดยที่เธอยังคงไม่เข้าใจว่ามันเกิดอะไรขึ้น อยู่ดี ๆ ทำไมอีกฝ่ายถึงได้ทำท่าโมโหและทำกับเธอแบบนี้ เสื้อเชิ้ตสีขาวถูกดึงออกจากกันกระดุมทุกเม็ดหลุดออกจากตัวเสื้อ กางเกงขาสั้นถูกถอดโดยง่ายทั้งที่เจ้าตัวก็ขัดขืนเต็มกำลัง ชายหนุ่มซุกไซ้ซอกคอยาว สองมือจับมือของลุลาขึงไว้กับที่นอน เมื่อปากหนาสัมผัสกับเรือนร่างของหญิงสาว ลุลาก็เป็นเหมือนเทียนที่ถูกไปแล้วหลอมละลาย เสียงของคนไม่เต็มใจดังจนทิพย์นารีต้องเดินออกจากห้องมาดู แต่ตอนนั้นคนตัวเล็กก็อ่อนระทวยไปหมดแล้ว คนเป็นแม่ที่เคยผ่านรสชาติแบบนี้มาก่อนแล้ว ทำได้แค่ปิดประตูให้สนิทด้วยเสียงที่เบาที่สุด ***หากเปรียบฉากรักของทั้งคู่เป็นเหมือนภาพยนตร์ ก็คงเป็นหนังสงครามที่ยิงกันได้ทั้งวัน***

เล่ห์รักพ่อหม้ายลูกติด

เมื่อชายหนุ่มที่เธอแอบรัก ถูกภรรยาหนีไป ในวันที่เขาแทบหมดตัว ทิ้งไว้แค่เพียงลูกสาวในวัยยังไม่หย่านม เธอเคยแอบรักเขาก็จริง แต่ตอนนี้เธอกำลังสงสาร ทั้งพ่อหม้ายเมียทิ้งและเด็กน้อยตาดำ ๆ มากกว่า เฌอเอมตั้งใจแค่จะไปช่วยภาคินเลี้ยงลูกสาว แต่สุดท้ายเธอกลับได้ตำแห่งแม่เลี้ยงมาแทน เพราะหลงเสน่ห์พ่อหม้ายลูกติด เข้าเต็มหัวใจ แต่ทุกอย่างกับไม่ง่ายอย่างที่คิดเมื่ออัปสร ต้องการกลับมาทวงสามีและลูกคืน เฌอเอมและภาคินจะหนักแน่นพอไหม และเด็กน้อยขนมจีนเธอจะเลือกอยู่กับใคร

อุ้มรักเพราะเธอคือหัวใจ

เมื่อเพลิงชายหนุ่มผู้ร่ำรวย ต้องสูญเสียน้องชายจากการฆ่าตัวตาย จดหมายฉบับสุดท้ายที่วายุทิ้งไว้ให้บอกถึงสาเหตุที่เขาต้องตัดสินใจจบชีวิตตัวเองเพราะถูกผู้หญิงคนหนึ่งหลอกให้รักเพียงเพื่อกอบโกยเงิน เพลิงจับตัวผู้หญิงที่เขามั่นใจว่าคือคนเดียวกับผู้หญิงในจดหมายที่น้องชายเขียนบอกไว้ เขาพาเธอไปขัง ย่ำยีทั้งร่างกายและจิตใจ จนสาแก่ใจ แต่สุดท้ายเขาทำร้ายผิดคน “ฉันไม่ใช่วายุ เธอไม่ต้องมาเล่นละครใสซื่อ ผู้หญิงอย่างเธอมันงูร้าย ต้องเจอกับเสือย่างฉันมันถึงจะเหมาะสมกัน” เพลิงใส่ความโกรธลงไปกับมือของเขา บีบแขนของเขมจิราจนแดงช้ำไปทั้งแขน หญิงสาวได้แต่บิดแขนไปมาและร้องโอดครวญเพราะรู้สึกเหมือนแขนตัวเองกำลังจะหัก “คุณจะบ้าหรือไง ฉันก็บอกอยู่ว่าไม่รู้จักทั้งคุณและน้องคุณ ถึงคุณจะฆ่าฉันให้ตายก็ไม่รู้จัก ได้ยินไหม!” *********** “ในเมื่อเธอเป็นนักโทษ ดังนั้นฉันจะทำอะไรก็ได้ แม้แต่นอนกับเธอ” ชายหนุ่มหยุดพูดและหันมามองสบตาหญิงสาวด้วยรอยยิ้มที่ดูเยือกเย็นเหมือนความรู้สึกที่โกรธแค้นมันถูกแช่แข็งไว้ข้างใน “แต่สำหรับเธอ เป็นได้แค่นางบำเรอเท่านั้น แต่เธอก็คงไม่รู้สึกอะไรอยู่แล้ว เพราะก็ผ่านเรื่องแบบนี้มาเยอะ สบาย ๆ ” หญิงสาวอยากจะลุกขึ้นแล้วไปตบหน้าผู้ชายปากเสียที่กำลังนวดขาให้เธอ แต่ด้วยรู้ตัวว่าตัวเองขืนทำแบบนั้นจะยิ่งแย่ไปกันใหญ่ หญิงสาวจึงคิดที่จะอยู่เงียบ ๆ *********** เสือหิวที่ไม่ได้รับรสเรื่องแบบนี้มาเกือบสองปีตั้งแต่คู่หมั้นของเขามาจากไป กับอีกฝ่ายกระต่ายน้อยผู้ไร้เดียงสา ที่พร้อมทำตามอารมณ์ที่อีกฝ่ายหยิบยื่นให้ เสื้อผ้าทุกชิ้นถูกถอดกองลงไปกับพื้นไม้ของเพิงพัก ก่อนที่ร่างกายของทั้งคู่จะประสานกลมเกลียวเป็นคนเดียวกัน แต่เส้นทางแห่งความสุข มันไม่เป็นไปอย่างที่เพลิงคิด เธอยังบริสุทธิ์อยู่

ฝากรักภรรยาขัดดอก

คำโปรย สำหรับเขา....เธอเป็นแค่เพียงคู่นอนขัดดอก สำหรับเธอ.....เขาคือพ่อของลูกคือรักแรกและรักสุดท้าย คู่นอนที่ไม่ได้มีความหมาย ไม่มีค่า ไม่มีแม้แต่ราคา เมื่อเวลาหมด เธอก็เลือกที่จะเดินออกมา....ถึงแม้ว่าตอนนี้ชีวิตของเธอจะไม่ได้มีแค่เพียงตัวคนเดียวก็ตาม ***************** “อย่าทำแบบนี้เลยค่ะเราสองคนกำลังจะหมดสัญญาต่อกันแล้ว” ร่างบางตัวสั่นเทาอยู่ใต้พันธนาการของชายหนุ่มที่ตอนนี้ดวงตาแดงกล่ำแสดงความโกรธออกมา “ก็เพราะว่าจะหมดสัญญาผมถึงต้องทำให้คุณรู้ว่าตลอดเวลาที่อยู่ที่นี่คุณอยู่ในฐานะ...เมียขัดดอกของผม”

เลขาภรรยาหน้าห้อง

น้ำขิง** สาวน้อยอายุแค่เพียง 23 เลขาคนใหม่ที่สุดท้ายเธอกลายมาเป็นภรรยาในความลับของเจ้านาย ตุลา** ชายหนุ่มในวัย35 เขาถูกภรรยาสวมเขาให้ เขาไม่ได้ประชดแต่กลับรู้สึกหวั่นไหวกับสาวน้อยหน้าห้องจนยกตำแหน่งภรรยาอีกคนให้เธอ เธอตัดสินใจที่จะยอมเป็นภรรยาไร้ตัวตนเพราะไม่อยากให้ชายหนุ่มต้องหย่าร้างกลับภรรยาแต่สุดท้ายเมื่ออีกฝ่ายเป็นอิสระแล้วเขากลับเลือกที่จะให้เธอยอมอยู่ในมุมที่ไม่มีใครรู้ต่อไป ***อีกฝ่ายกลัวที่จะเริ่มต้นกับคำว่าครอบครัวแต่อีกฝ่ายกำลังรู้สึกว่าหัวใจของเธอถูกย่ำยีจนไร้ศักดิ์ศรี** ******************************************** “มาเป็นแม่ขนมจีนนะคะพี่น้ำขิง” สาวน้อยตัวเล็กผมเปียทั้งสองข้างในชุดนักเรียนเดินอ้อมหลังคุณพ่อมาเพื่อเข้ามากอดน้ำขิงพี่สาวเพื่อนเล่นที่เด็กน้อยแสนจะคิดถึงและคุ้นเคย “ขนมจีนพูดอะไรออกมารู้ไหมลูก” หญิงสาวลูบหัวอย่างเอ็นดูเพราะอยากให้เด็กน้อยตรงหน้าเข้าใจว่าสิ่งที่กำลังพูดออกมามันหมายความว่าอย่างไร ความรักของคุณพ่อลูกหนึ่งอย่างตุลาจะจบลงแบบไหน มาเป็นกำลังใจให้กันนะคะ ปะหนัน

คุณพ่อของหนูเป็นท่านประธาน

หลังจากถูกแฟนหนุ่มและเพื่อนสนิทของเธอจัดฉาก เฉี่ยนซีก็จบลงด้วยการใช้เวลาทั้งคืนกับชายแปลกหน้าลึกลับคนนั้น เธอมีความสุขมาก แต่พอเธอตื่นขึ้นมาในเช้าวันรุ่งขึ้น เธอก็รู้สึกแย่กับสิ่งที่เกิดขึ้นเมื่อคืน อย่างไรก็ตาม ความรู้สึกผิดทั้งหมดของเธอถูกชะล้างออกไป เมื่อเธอเห็นใบหน้าของชายที่นอนอยู่ข้างเธอ เธอจึ

อุ้มรักนางบำเรอนอกหัวใจ

ความทรงจำอันเลวร้ายในอดีต เธอจำฝังใจ และเมื่อเขากลับเข้ามาในชีวิต หญิงสาวที่เคยอ่อนแอ ยอมจำนนทุกอย่าง ลุกขึ้นสู้ชายใจร้าย ใจดำ ให้รู้ว่า เธอไม่ได้อ่อนแอ ไม่ได้เป็นเบี้ยล่างเขาอีกต่อไป เขาต่างหาก ที่ต้องสิโรราบ หมอบกราบแทบเท้าตน ...................... "ได้โปรด...อย่าทำเอย เอยกลัวแล้วค่ะคุณยักษ์" ณศริ

คุณนายยอมหย่าแล้ว

หลังจากแต่งงานกันมาสามปี เวินเหลี่ยงก็ยังไม่เคยได้ความรักจากฟู่เจิ้งแต่อย่างใดเลย เมื่อรักแรกของเขากลับมา สิ่งที่รอเธออยู่คือหนังสือการหย่า “ถ้าฉันมีลูก คุณยังเลือกหย่าไหม?” เธออยากจับโอกาสสุดท้ายนี้ไว้ แต่แล้วมีแต่คำตอบที่เย็นชาว่า "ใช่" เวินเหลี่ยงหลับตาและเลือกที่จะปล่อยมือ ...ต่อมาเธอนอนอยู่บนเต

ของขวัญที่ทำหล่นหาย

เธอแค่อยากลองใจโดยการให้ของขวัญสุดพิเศษกับคนรัก แต่...เขาดันไม่ดีใจ แล้วมาบอกให้เราอยู่ห่างกันสักพัก ทั้งๆ ที่รู้ว่าเธอท้องลูกของเขา ผัวเฮงซวยเอ๊ย!!! อยากไปก็ไป ฉันจะหาพ่อใหม่ให้ลูก ไปแล้วอย่ามาหอนทีหลังนะ ชิ! "นี่พี่จะโทษว่ามี่ตั้งใจปล่อยท้องงั้นเหรอ" "เปล่า พี่ไม่ได้คิดแบบนั้น แต่ว่า...พี่ยังไม่

ทะลุมิติ...มาเป็นภรรยาเอกของท่านแม่ทัพ

++ คำโปรย ++ ใครจะไปคิดล่ะว่านางจะเข้าไปอยู่ในซีรีส์ที่ได้ชมก่อนนอน จึงทำให้นางได้ไปพบกับท่านแม่ทัพในสมัยราชวงศ์ชิง ซึ่งมีจักรพรรดิเฉียนหลงเป็นฮองเต้ในสมัยนั้น แถมท่านแม่ทัพผู้นี้เพิ่งจะโดนหักอกมามาด ๆ อีกด้วย *** เนื้อหาบางส่วน *** “เกิดเรื่องแล้วเจ้าค่ะ” เสียงสาวใช้ในเรือนของซูเม่ย ดังขึ้นมาจาก

เจ้าสาวพร่างฝน

เมสัน แมคไบรด์ บุรุษที่นั่งบนหลังม้าอยู่เป็นเนืองนิตย์ เจ้าของอาณาจักร อันกว้างใหญ่ไฟศาล ใครๆ ต่างก็รู้ว่าเขาดุดัน เฉียบขาด และโมโหร้ายแค่ไหน คำสั่งของเขาคือประกาศิต ของๆ เขาไม่เคยมีใครกล้าแตะต้อง อาณาจักรส่วนตัวซึ่่งเป็นเขตหวงห้ามก็ไม่เคยมีใครหน้าไหนกล้าล่วงล้ำ และแม้เสน่ห์ของเขาจะเหลือร้ายชนิดแม้ไ