Login to MeghaBook
icon 0
icon เติมเงิน
rightIcon
icon ประวัติการอ่าน
rightIcon
icon ออกจากระบบ
rightIcon
icon ดาวน์โหลดแอป
rightIcon
ป่วนรักเจ้าพ่อเซี่ยงไฮ้

ป่วนรักเจ้าพ่อเซี่ยงไฮ้

จิรัฐติกาล

5.0
ความคิดเห็น
4.8K
ชม
44
บท

ทำไมคนอื่นถึงได้ไปพบฮองเต้ แต่ทำไมเธอกลับได้พบแต่เจ้าพ่อ ไม่ใช่เจ้าพ่อตลาด แต่เป็นเจ้าพ่อเซี่ยงไฮ้ เขาทั้งดุ ทั้งโหด ทั้งหื่น แล้วเธอจะทนไหวไหม ถาม ตอบ!

บทที่ 1 No.1

กรรณิกา หรือตัวเธอในตอนนี้ก็คือ ชิงเถา ลูกสาวคนสุดท้องของสกุล หลี ตอนที่ตื่นขึ้นมาก็พบว่าตัวเองได้ตายจากอดีตชาติที่แล้วไม่รู้ตัว รู้เพียงว่าเธอมาเที่ยวเมืองจีนโรงถ่ายละครเหิงเตี้ยน กำลังเดินอยู่ถนนเมืองกวางโจว ฮ่องกงสมัยที่เขาถ่ายละครเซี่ยงไฮ้

แล้วเจอกับผู้หญิงสาวสวยใส่ชุดจีนกี่เพ้า เดินผ่านเรียกได้ว่าสวยจนเธอต้องมองตามหลัง หญิงสาวมีรูปร่างที่ผอมเพรียว

ผิวขาวกระจ่าง ดวงตาเรียวยาว จมูกเล็ก ปากได้รูป คิ้วโค้งสวยมน

เธอจำได้ว่าเธอเพียงหยุดนิ่งดูความสวยของเธอ อีกฝ่ายก็หันมามองเธอเช่นกัน จากนั้นหญิงสาวก็ส่งยิ้มให้เธอ ทำให้เห็นรักยิ้มตรงแก้มสองข้าง หากบอกว่าเธอเป็นดาราจีนมาถ่ายทำหนังเธอจะเชื่อโดยไม่สงสัย

หญิงสาวคนนั้นโค้งคำนับ ก่อนส่งสร้อยประคำในมือในเธอ กรรณิกาปฏิเสธไม่รับจากเธอ แต่หญิงสาวยืนยันจะให้จนได้ ก่อนดึงมือแล้วสวมสร้อยประคำหยกสีเขียวให้ ก่อนเดินจากไป

กรรณิกาหันมองสร้อยข้อมือ หากมองให้ชัดจะเห็นเกล็ดสีทองอยู่ภายในเหมือนมันกำลังวิ่งไปมาคล้ายกับสายน้ำ ของมีค่าแบบนี้ไม่ควรให้คนอื่นง่าย ๆ เมื่อเงยหน้ามองก็ไม่เห็นหญิงงามแล้ว จึงเดินต่อไปจนกระทั่งถึงสะพานกำลังจะไปดูพระราชวังต้องห้าม จากนั้นก็มาโผล่ตรงนี้

มันคืออะไร เธอฟื้นมาได้หนึ่งเดือนแล้ว เริ่มทำใจได้ว่าทุกอย่างไม่ใช่ฝัน แต่เป็นเรื่องจริง ตอนแรกคิดว่าจะฟื้นมายุคจิ๋นซีจะได้เป็นฮองเฮา กุ้ยเฟย ซูเฟย หรือไม่ก็ได้กิ๊กกับท่านอ๋อง แต่ทำไมถึงได้มาโผล่เอาแค่ครึ่งทาง แถมมายังตอนที่เจ้าพ่อครองเมืองในเมืองกวางโจว ณ นครเซี่ยงไฮ้

และที่น่าเจ็บใจก็คือ ตอนนี้เธออยู่ในร่างผู้หญิงที่ให้สร้อยประคำแก่เธอ

มันคืออะไร เธอจะบ้าตาย ขอตายแล้วไปเกิดเป็นฮองเฮาได้ไหม ไม่เอาแบบนี้อยากเจอท่านอ๋อง อยากรักฮ่องเต้ ไม่ใช่เป็นคนขายผัก

ไม่ทันขาดคำเสียงอาม่าชิงหลินในร่างนี้ก็เรียกเธอ

“ชิงเถา ตื่นได้แล้ว ตะวันจะตรงหัวแล้ว” เธอมองไปยังฟ้ายังไม่สว่างเลย ตอนนี้คงประมาณตี 5 อยู่ ถ้าสมัยเธอเรียกว่ายังไม่เช้า แต่ที่นี่เรียกว่าสาย

ว่าแล้วก็ลุกจากเตียงหันมองพี่สาวอีกสองคนที่ตอนนี้แต่งตัวเสร็จแล้วพร้อมสำหรับไปทำงานรดน้ำผัก พรวนดินตอนเช้า

พี่สาวของเธอ คนโตชื่อว่า ชิงลี่ คนที่สองชื่อชิงหรู ส่วนเธอที่อยู่ในร่างเป็นลูกสาวคนสุดท้อง ชื่อ ชิงเถา มีป๊าหรือบิดาชื่อชิงลู่ ครอบครัวนี้มีเพียงห้าคน ส่วนมารดาของร่างนี้จากไปตั้งแต่ยังเล็ก

ว่าด้วยบิดาของร่างชิงเถานั้น มีอาชีพขายผักในตลาด

ซึ่งทุกเช้าตรู่จะตัดผักใส่รถเข็นส่งตามร้านอาหาร ไนต์คลับ จากนั้นที่เหลือก็จะตั้งขายในถนนกวางโจวที่เธอเคยเดินเที่ยวในชาติก่อน

เธอหันมองพวกพี่สาวที่เรียกให้รีบ ก่อนที่จะโดนอาม่าเฆี่ยนหากไม่ลงจากเตียงอีก ใครใช้ให้เธอเป็นหญิงใช้แรงงานกัน ว่าแล้วก็รีบลุกเพราะยังจำรสของหวายพิฆาตของอาม่าได้ดี

ตอนที่เธอฟื้นขึ้นมาพบว่าร่างนี้ตกน้ำตรงสะพานที่เธอข้ามภพชาติที่แล้ว และเมื่อนอนซมด้วยพิษไข้ไม่นานก็ตาย ส่วนเธอก็มาสวมร่างนี้แทน ตอนแรกพวกเขาต่างตกลงแล้วว่าจะไม่รักษาเพราะบ้านหลังนี้ไม่มีแม้แต่ซื้อข้าวสารกรอกหม้อ เรียกได้ว่าจนแสนจนได้อีก

และเมื่อเธอฟื้น เธอก็ได้รับการต้อนรับอย่างดี พอหายไข้พวกเขาก็ใช้งานเธอเหมือนเดิม ยังจำได้ว่าวันแรกเธอต้องถอนวัชพืชอยู่ครึ่งวัน มันเป็นอะไรที่น่าจดจำมากที่สุดมองสองมือที่สากก็บอกได้ว่าร่างนี้ทำมาตั้งแต่เด็ก

ทำไมเธอไม่สังเกตว่ามือเธอหยาบ จะได้ระวังตัวไว้ก่อน ทำไมไม่เจอกุ้ยเฟยแต่เจอลูกสาวคนขายผัก เธอไม่เข้าใจ สวรรค์บอกฉันที!

“ชิงเถารีบหน่อยอาม่าออกมาแล้ว” เท่านั่นแหละ คนที่คร่ำครวญโทษสวรรค์ก็รีบลุกจากเตียงแล้วรีบวิ่งออกไปรับผักจากพี่สาวทั้งสอง มองไปยังบิดาที่กำลังนั่งจิบชาอย่างสบายใจ

เฮ้อ เบื่อระบบผู้ชายเป็นใหญ่จัง หลังจากตัดผักใส่รถเข็นเต็มแล้ว ก็ได้เวลาบิดาลุกขึ้นแล้วลากรถเข็นไปตามทาง วันนี้เป็นวันแรกที่เธอได้ตามบิดาออกไปขายผัก เพราะพี่สาวทั้งสองคนเกิดเป็นประจำเดือนพร้อมกัน คนที่ไม่มีประจำเดือนอย่างเธอเลยถูกใช้งานแทน ใช่เด็กสาวร่างนี้อายุแค่สิบสามปี ที่ยังไม่โตเป็นสาว

ว่าด้วยอายุเธอในยุคก่อน อายุยี่สิบห้าแล้ว ต่างกับในร่างนี้ถึง 12 ปี สวรรค์เมตตาเธอมากเลยอยากให้เธอใช้ชีวิตลำบากเพื่อทดสอบชีวิต

เธออยากตาย เข็นไปพลางก็โทษสวรรค์ไปพลาง จนถึงร้านอาหารที่เป็นลูกค้าประจำจึงวางมือ กรรณิกามองมือที่แดง ระเรื่อ หันมองเถ้าแก่เนี้ยออกมารับผัก ก่อนส่งเงินให้บิดา เมื่อได้เงินบิดาก็รีบเก็บเข้าในแขนเสื้อ

จากนั้นเธอก็เข็นรถที่เต็มไปด้วยผักไปส่งยังไนต์คลับต่อ มองไปยังไนต์คลับใหญ่ที่สุดในถนนกวางโจว เหมือนกับในหนังที่เธอเคยผ่านตา ทางด้านที่พวกเขามาเป็นถนนเส้นหลัง ซึ่งเป็นทางออกประตูหลังสำหรับพวกคนงาน พ่อครัว และนักร้องที่ใช้เดินเข้าออกเท่านั้น

เธอมองกลุ่มนักร้องสาวสวยชุดสีแดงกี่เพ้าจีนที่ออกมาจากหลังประตู พวกเธอสวยละลานตามองไปยังสีปากแดง และผมที่ดัดเข้าทรง

ทำไมเธอไม่เข้าร่างพวกเธอนะ เฮ้อ! ว่าแล้วก็ได้ยินเสียงบิดาดังจึงจับรถเข็น เข็นมันต่อไป

เมื่อออกจากซอย บิดาเธอก็ชี้ให้เห็นถึงแผงขายที่ประจำ เธอจึงเข็นข้ามถนน หันมองอีกทีก็ตอนได้ยินเสียง เอี๊ยดดดด ยาวลากพร้อมเสียงแตรรถ เธอหันมองยืนค้างแล้วปิดตา โครมไม่ทันแล้ว เมื่อลืมตาจึงเห็นรถเข็นถูกชนจนล้อหลุด ผักที่เหลือที่จะขายก็เทลงบนพื้นไม่เหลือ

“ข้ามถนนมองทางบางสิ” ว่าแล้วรถคันที่ว่าก็เลี้ยวออกไปอีกทาง

คิดจะหนีแม่เหรอ ไม่รู้จักฤทธิ์เจ้าแม่ในชาติที่แล้วซะแล้ว เธอวิ่งตามรถจนกระทั่งถึงไนต์คลับมองไปยังเจ้าของรถที่ลงมา จึงรีบเข้าไปหาความรับผิดชอบ แต่โดนขวางจากพวกชุดดำเสียก่อน ถึงกั้นเธอก็มีปาก ว่าแล้วเธอก็ตะโกนลั่นถนน

“คนไม่รับผิดชอบ คิดจะชนแล้วหนีใช่ไหม ขับรถหรูแต่จิตใจต่ำตม ไม่ต่างจากขอทานข้างถนน แต่งตัวดีเสียเปล่าคนเฮงซวย คน…” กำลังจะด่าแต่ดันเห็นปืนพวกที่ขวางเธอไว้ เมื่อเงยหน้ามองคนในรถที่คิดว่าเป็นเจ้านายลงจากรถแล้ว

เธอกลืนน้ำลายมองเจ้าพ่อตัวจริง สวมใส่ชุดสูทสีดำยาว สวมหมวกสีดำ เมื่อเจ้าพ่อหันมา เธอมองตาค้างมองเจ้าพ่อที่หล่อเหมือนหยางหยางหลุดจากมาจากละคร ชายหนุ่มหันมองเพียงปลายตาก่อนกระซิบกับคนที่อยู่ข้างตัว แล้วเดินเข้าไนต์คลับ

ฟางเทียนฉิน เดินมาหาเธอแล้วล้วงเข้าไปในเสื้อ เท่านั้นแหละเธอรีบยกมือขึ้นกั้นใบหน้า อย่ายิงใบหน้าเชียวนะ ขอฉันตายแบบสวย ๆ

“คุณ คุณ” ได้ยินเสียงเขาเรียก กรรณิกาจึงลดมือลง มองเงินปึกใหญ่จำนวนหนึ่งในมือเขา ถ้าเธอรับเรียกได้ว่าสบายไปเดือนหนึ่ง หญิงสาวรับมาคำนวณค่าเสียหายแล้วหยิบออกมาสิบใบ ก่อนส่งกลับให้ชายหนุ่ม

“ฉันไม่เคยเอาเปรียบใคร ที่คุณให้มันมากกว่าค่าเสียหายที่ฉันได้รับ” เมื่อได้เงินพอที่จะซื้อรถเข็นคันใหม่เธอก็หันหลังทันที

ฟางเทียนฉินมองร่างบางที่สวมเสื้อกี่เพ้าเก่าเดินจากไป คนแบบนี้เขาพึ่งเคยเจอ คนที่ไม่โลภโดยเฉพาะคนจน ปกติแล้วมักจะมีคนเข็นรถมาขวางประจำ แต่เจ้านายของเขาก็ไม่เคยเอาเรื่อง เพียงแต่ให้เงินไป แต่ทุกรายเมื่อได้เงินปึกนี้ก็จะขอเพิ่มอีก แต่วันนี้หญิงสาวคนนี้กลับส่งเงินคืนให้ เป็นเรื่องแปลกแบบนี้เขาไม่พลาดที่จะรายงานเจ้านายของเขา มองไปยังเจ้านายที่กำลังนั่งอยู่ด้านบนตรงห้องส่วนตัวกับคุณเจียวมิ่ง คนคุ้มไนต์คลับแห่งนี้ ตอนนี้เจ้านายกำลังมองไปยังตัวเลขบัญชี

จางเฟยหมิง หรี่ตามองจนแทบจะถึงจมูกก็ยังไม่เข้าใจตัวเลขที่เจียวมิ่งเขียนมาให้ สายตามองไปยังคนที่แน่นทุกคืน แต่ไอ้หมอนี่ดันสรุปว่าขาดทุน

ปัง! เสียงสมุดถูกวางลงโต๊ะเสียงดัง

“ไปหานักบัญชีมา”

“ครับ” เจียวมิ่งหยิบสมุดขึ้นมาแล้วรีบออกไปทันที มองไปยังผู้ช่วยฟางเทียนฉินที่เดินสวน เขารีบตรงไปเทเหล้าให้เจ้านาย ก่อนส่งซิก้าจุดส่งให้เจ้านายแล้วล้วงเงินที่เหลือบนโต๊ะ

จางเฟยหมิงมองไปยังผู้ช่วย รอคำจากเขา

“ลูกสาวคนขายผักบอกว่าเธอรับเฉพาะที่เสียหายเท่านั้น นอกนั้นเธอไม่รับ”

ชายหนุ่มหันมองผู้ช่วยเขาวางซิก้าลง ก่อนยกเหล้าขึ้นมาดื่มไม่ได้สนใจลูกสาวขายผักอีก ตอนนี้เขากำลังสนใจนักร้องกลางเวที

เจียลู่ฟาง นักร้องคนดังประจำคลับที่สวมชุดกี่เพ้าสีแดง กำลังโพกพัดสีแดงที่มีขนนกระย้า ยั่วยวนแขกอยู่หน้าเวที ชายหนุ่มลุกขึ้นแล้วสั่งผู้ช่วย

“ให้ลู่ฟางไปพบฉันที่บ้านด้วย”

“ครับ” เขามองนักร้องสาวแสนสวย ก่อนมองเจ้านายหนุ่มที่เดินออกไปแล้วจึงหันไปสั่งเจียวมิ่ง ก่อนตามออกไป

“ไม่ต้องตาม ฉันจะขับเอง” เมื่อมีเรื่องสำคัญจางเฟยหมิงจะไม่ยอมให้ใครติดตามแม้สักคนเดียว เขามองคืนวันนี้เป็นเดือนมืดสนิท รู้สึกห่วงเจ้านายมากกว่าปกติ

จางเฟยหมิงขับรถออกจากถนนกวางโจวไปตามเส้นทางถนนลูกรัง มองไปรอบข้างทางมีเพียงพืชสวนและนาข้าว เมื่อไปถึงเนินเขาสูงก็มีคนที่นัดหมายรออยู่แล้ว เสียงรถที่ค่อนข้างดังทำให้คนที่คอยหันมอง ขยับมือเข้าไปยังเสื้อสูทยาวเพื่อเตรียมการเมื่อแสงไฟถูกปิดลง จึงได้เห็นว่าเป็นคนที่นัดเจอ

คนพึ่งมาลงจากรถ สองมือล้วงกระเป๋าเดินไปหาจางเฟยหลง น้องชายคนสุดท้องของบ้านที่กำลังยืนพิงรถตัวเองอยู่ เขาเดินไปแล้วเอาหลังพิงรถเช่นกัน ก่อนรับซิก้าจากน้องชาย

“เรื่องไปถึงไหนแล้ว”

“ใกล้แล้ว รอเพียงใกล้เป้าหมายอีกนิด”

“รีบหน่อยไม่เช่นนั้นพวกมันจะหาเรื่องมาอีก” เขาย้ำอีกครั้งก่อนอธิบายแผนการกำลังคุยไปได้ครึ่งหนึ่ง จู่ ๆ ก็มีเสียงปืนดัง ปัง!

“หลบเร็ว” ทั้งสองหลบลงด้านล่าง จางเฟยหมิงมองดูแขนที่เต็มไปด้วยเลือดบอกให้น้องชายรีบหนีไป

จากนั้นเสียงปืนก็ดังไปทั่ว เขาหันมองป่าไผ่ข้างทางจึงวิ่งเข้าไปเพื่อเป็นตัวล่อไม่ให้พวกมันตามน้องชายตัวเอง หันมองไปยังป่าไผ่เสียงฝีเท้าพวกมันเข้ามาใกล้จากนั้นพวกมันก็โผล่หัวออกมา

ตอนนี้เขาถูกล้อมโดยพวกชายชุดดำปิดหน้าปิดตา เขามองไปยังอาวุธดาบที่ถือ พวกเหมาเจ๋อตง

“คิดจะฆ่าคนอื่น แต่ไม่กล้าเปิดหน้าเปิดตา ช่างมีศักดิ์ศรีดีจริง ๆ” เสียงจางเฟยหมิงเอ่ยเย้ยพวกมัน ก่อนเห็นคนที่อยู่ตรงหน้าส่งเสียงฮึ แล้วใช้ดาบฟันทันที

เขาพยายามสู้กลับแต่จะสู้พวกมันที่มีถึงสามคนได้ยังไง หลังจากถูกฟันไป 5 ครั้ง เขาพยายามวิ่งหลบเข้าป่าไผ่และแอบซ่อนตัว อาจเพราะเป็นคืนเดือนมืดพวกมันจึงหาเขาไม่เจอ ชายหนุ่มทรุดลงที่บ้านเก่าโทรมหลังหนึ่ง มองไปยังแสงเทียนกำลังจะยกมือเรียกให้ช่วยแต่ก็สลบไปก่อน

อ่านต่อ

หนังสืออื่นๆ ของ จิรัฐติกาล

ข้อมูลเพิ่มเติม
ย้อนเวลามาพร้อมกับมิติของอนาคต

ย้อนเวลามาพร้อมกับมิติของอนาคต

โรแมนติก

5.0

หนิงอวี่ นักวิทยาศาสตร์สาวคนเก่ง ที่ต้องการทดลองเกี่ยวกับการข้ามมิติจากปัจจุบันสู่อดีต ซึ่งเธอนั้นได้ทำการทดลองเรื่องนี้มาร่วมสองปีแล้ว จนกระทั่งวันหนึ่งมีของตกจากฟ้ากลายเป็นกำไลหยกสีเขียวประกาย เธอจึงเข้าไปทดลองข้ามมิติเป็นครั้งสุดท้าย หากไม่ได้ก็จะล้มเลิกการทดลองนี้ แต่ใครจะคิดว่ามันจะนำพาเธอไปยังห้วงมิติแห่งหนึ่ง ข้ามไปแล้วเธอยังสามารถเอาของที่อยู่ในห้องทดลองออกมาได้ งานนี้ทั้งขนมขบเคี้ยว ข้าวสาร ปลากระป๋องสำเร็จรูปก็ข้ามมิติทำให้เธอไม่อดตายอีกแล้ว *************************** "ถ้าคุณหนูยอมกินข้าวจนหมด บ่าวจะนำเอาลูกอม รสนมให้ด้วยเจ้าค่ะ" "ลูกอมรสนมคือสิ่งใด?" "ขนมอย่างหนึ่งที่ทำมาจากน้ำตาลกวนกับนม ทั้งอมและเคี้ยวได้ หนุบหนับ รสชาติหวานและมีกลิ่นหอม รสชาติเป็นเลิศอย่างมากเจ้าค่ะ" หนิงอวี่บรรยายจนลี่ซือน้ำลายสอในปาก ถึงแม้ว่าจะเอาแต่ใจแค่ไหนแต่ก็ยังเป็นเด็กน้อยอายุเพียงห้าขวบอยู่ดี ******************* นิยายสนุกอบอุ่นหัวใจ กับของวิเศษไม่จำกัดแบบฟิน...

หย่าทวงแค้น

หย่าทวงแค้น

โรแมนติก

5.0

ความเจ็บช้ำกว่าการ “หย่า” ยังมีอะไรอีก นอกจากถูกคนที่รักหลอกไป “ฆ่า” ให้ตายทั้งเป็น **************** โง่แล้วยังทำเหมือนเดิม เขาเรียกว่าโง่ไร้สติ โง่แล้วกลายเป็นความแค้น เขาถึงเรียกว่าฉลาด มาดูกันว่าการกลับมาของเธอในครั้งนี้ จะทำให้เขาจดจำเธอในรูปแบบไหน ภรรยาที่ดี หรือ ภรรยาที่ตอบแทนอย่างสาสม!! ************************* รมินตามองไปยังรูปภาพแต่งงานบนฝาผนัง ภาพที่มีรอยยิ้มและ แววตาความรักนั้น เหตุใดวันนี้ถึงได้เศร้านักก็ไม่เข้าใจ เธอนั่งรอเขาราวครึ่งชั่วโมงก็ได้ยินเสียงรถที่ขับมาอย่างรวดเร็ว และเสียงเบรกกะทันหันทำให้เธอเดินไปที่หน้าต่างแล้วชะโงกมอง เมื่อเห็นว่าเป็นธาวินผู้เป็นสามีเธอก็รีบลงจากชั้นสอง “ทำไมขับรถเร็วขนาดนั้นคะ ถ้าเกิดอุบัติเหตุขึ้นมาจะทำยังไง” “นี่คุณแช่งผมให้ตายเหรอ” คิ้วรมินตาขมวด “ตาไม่ได้หมายความแบบนั้น แต่ตาเป็นห่วงคุณต่างหาก” “คุณห่วงชีวิตคุณเองจะดีกว่า ว่าคืนนี้คุณจะนอนไหน” แววตาคนเป็นภรรยาไม่แน่ใจว่าได้ยินผิดหรือเปล่า จึงถามเขาย้ำอีกครั้ง “คุณว่าอะไรนะคะ ตาไม่เข้าใจ” “โธ่เว้ย ทำไมถึงโง่ขนาดนี้ ผมกำลังขอหย่ากับคุณยังไงเล่า” ไม่พูดเปล่า อีกฝ่ายยังยกนิ้วขึ้นชี้หน้าผากเธอ จนเธอที่ตั้งสติไม่ได้เซถอยหลังจนล้มลง “รีบเซ็นใบหย่าแล้วออกไปจากบ้านของฉัน” “คุณหมายความว่ายังไง” “ก็หมายความว่าบ้านหลังนี้ หุ้นที่บริษัท โรงแรม ล้วนเป็นของผมหมดแล้ว ดังนั้นคุณก็หมดความหมาย รีบไสหัวไปซะ ก่อนที่ผมจะแจ้งข้อหาบุกรุกกับคุณ” “คุณ คุณทำกับตาแบบนี้ได้ยังไงกัน”

เดือนแสนจันทร์

เดือนแสนจันทร์

โรแมนติก

5.0

แสนจันทร์เป็นแม่เลี้ยงเดี่ยวที่เลี้ยงลูกสองขวบเพียงลำพัง เป็นเพราะเศรษฐกิจกำลังพัง เธอจึงถูกไล่ออกจากงาน จึงคิดหมายหาอาชีพใหม่ที่เธอสามารถเลี้ยงลูกได้ สุดท้ายเธอก็พบว่า อาชีพนักเขียน เป็นอาชีพที่ดี เธอจึงตั้งใจเขียนนิยายเรื่องแรกด้วยความตั้งใจ หนทางหาเลี้ยงครอบครัวดูเหมือนจะได้ดีขึ้นเรื่อย ๆ เมื่อนิยายของเธอได้รับคำชมจากคนอ่านมากมาย แต่แล้ววันหนึ่งเธอก็ถูกนักเขียนรุ่นใหญ่กล่าวหาว่า ลอกเลียนแบบนิยายของเธอ มีคนมารุมด่าประจานเธอมากมาย หากแต่เธอเพียงพยายามถามถึงหลักฐาน แต่อีกฝ่ายก็เอาทนายมาขู่อย่างเดียวแต่ไม่ส่งอะไรมาให้เลย จนสุดท้ายแล้วเธอก็ต้องยอมรับผิดเพียงเพราะไม่มีเงิน ทั้งที่เธอไม่เคยอ่านนิยายของอีกฝ่ายด้วยซ้ำ ผิดที่ตัวเธอไม่มีแรงสู้ ผิดที่ตัวเธอไม่มีเงินพอที่จะปกป้องอาชีพที่เธอเริ่มรักมัน ผิดที่เธอทำให้คนข้างตัวต้องผิดหวัง สายตามองไปยังคานไม้บนบ้าน มองไปยังค่าบ้านที่ค้างมาสามเดือน จึงมองหาเชือกมาผูกไว้ข้างบนคิดหมายจะฆ่าตัวตาย สองเท้าก้าวขึ้นเก้าอี้ไม้กลม เหยียบขึ้นไปด้วยหัวใจที่แตกสลาย สองมือจับเชือกแล้วคิดจะฆ่าตัวตาย จังหวะที่เชือกกำลังรัดคอนั้น เสียงลูกสาวตัวน้อยก็ร้องดังขึ้นมา เธอที่กำลังจะตายเห็นแบบนั้น น้ำตาก็ร่วงหล่นลงแก้มอาบหน้า ใช้เท้าผละเก้าอี้ล้มเสียงดัง เสียงเด็กน้อยร้องไห้ดังจนคนด้านนอกได้ยิน จังหวะที่เธอคิดจะตายนั้น จู่ ๆ ก็มีผู้ชายใส่สูทคนหนึ่งถีบประตูเข้ามา จากนั้นก็ช่วยเธอหลุดพ้นจากความตาย.... และเขาก็คือแสงสว่างของเธอ ทนายหนุ่มข้างบ้านที่จะเข้ามาช่วยให้ สองคนแม่ลูกพบเจอแต่สิ่งที่สวยงาม

ผมทำอาหารอร่อยนะไม่กินจริงๆ เหรอ ยุค 70

ผมทำอาหารอร่อยนะไม่กินจริงๆ เหรอ ยุค 70

โรแมนติก

5.0

หรูเจี่ยเป็นเพียงนักร้องกลางคืนในยุค 70 ช่วงที่ญี่ปุ่นเริ่มเข้ามายึดครองเซี่ยงไฮ้ ในระหว่างที่เธอต้องพยายามดิ้นรนเอาตัวรอดจากการขายให้นายพลญี่ปุ่น หรูเจี่ยก็หันไปมองตรงข้ามห้องชั้นสอง ได้กลิ่นซาลาเปาร้อนๆ หอมลอยแตะจมูก พลันเธอก็คิดได้ว่าต้องทำยังไง จึงจำต้องทำเป็นป่วยไม่ยอมกินอะไร เพื่อที่จะให้เถ้าแก่ร้านอ้วนพีที่อยู่ฝั่งตรงกันข้ามมาส่งอาหารให้เธอ แต่เพราะแผนการเลยทำให้เธอกินได้เพียงสองคำ ทั้งที่ท้องของเธอเรียกร้องอาหารอร่อยนั้นแทบขาดใจ เธอจะสามารถหนีพ้นชะตากรรมนี้ได้ไหม แล้วบุรุษอ้วนพีจะช่วยเธอได้หรือเปล่ามาลุ้นกัน

สืบแค้นบัลลังก์เลือด

สืบแค้นบัลลังก์เลือด

โรแมนติก

5.0

เพราะพี่สาวของนางต้องตายอย่างปริศนา ทำให้เหมยลู่อิงต้องเข้าวังเพื่อสืบหาความจริง แต่ภายใต้อันตรายนั้นกลับพบว่าในวังหลวงนั้นอันตรายไม่แพ้กัน มีคลื่นลมแห่งความแค้นพร้อมแย่งชิงบัลลังก์เลือดนั้น ไม่สนว่าต้องพรากวิญญาณผู้ใด นางจะเอาตัวรอดได้หรือไม่ ในเมื่อมังกรที่ยิ่งใหญ่ในวังหลวงนั้นไม่ได้หลอกง่ายอย่างที่คิด เหมือนเขาจะว่างงาน เพราะผ่านไปแค่สามวัน “...” เหมยลู่อิงมองข้าวของที่กองอยู่ตรงหน้า คนผู้นี้ต้องการอะไรกันแน่ จะแกล้งนางไม่เลิกเลยหรือไง ส่งของบรรณาการผ้าแพรสวยงามมาให้นาง แล้วจะให้นางใช้เล่ห์กลอะไรปฏิเสธได้อีก สรุปจะให้นางถูกรุมตายแน่ๆ สตรีทั้งหลายต่างมองตาเป็นมัน ความประหลาดของฝ่าบาทนี้ทุกคนเริ่มชิน ไม่เคยเรียกนางเข้าเฝ้า แต่ก็ขยันส่งของมาให้ คราก่อนเป็นรังนก นางก็เอาถวายเจ้าแม่กวนอิม มาครานี้ถึงกับส่งเสื้อสตรีมา คงคิดว่านางเอาไปถวายไม่ได้น่ะสิ ฉินกงกงพูดแล้วก็ยิ้ม เมื่อเห็นสีหน้ากลืนไม่ได้เข้าคายไม่ออกของนาง “คืนพรุ่งนี้ฮองเฮาจะมีงานเลี้ยงน้ำชาเหล่าสนมนางใน ฝ่าบาทจะเสด็จด้วย จึงพระราชทานชุดบรรณาการให้ตาอิ้งโดยเฉพาะ” ไม่ต้องย้ำคำว่าโดยเฉพาะก็ได้ คืนพรุ่งนี้มีงานเลี้ยงเลยมีความประสงค์จะให้นางสวมชุดบรรณาการ ไม่ส่งมีดมาเลยล่ะ กะว่าจะให้นางโดนรุมในวัง นางไปทำเวรทำกรรมอะไรกับฮ่องเต้คนนี้นะเนี่ย จะบ้าตาย

หนังสือที่คุณอาจชอบ

ลิขิตรักภรรยาตัวร้าย

ลิขิตรักภรรยาตัวร้าย

เมืองแฟนตาซี

5.0

เว่ยจื้อโหยวลืมตาตื่นขึ้นมาอีกครั้งพบว่าตนอยู่ในยุคสมัยที่ไม่คุ้นเคยสิ่งรอบกายดูโบราณล้าหลัง โลกโบราณที่ไม่มีในประวัติศาสตร์โลก ยังไม่ทันได้เตรียมใจก็ถูกส่งให้ไปแต่งงานกับชายยากจนที่ท้ายหมู่บ้าน สาเหตุที่เว่ยจื้อโหย่วถูกส่งมาให้แต่งงานกับชายที่ขึ้นชื่อว่ายากจนที่สุดในหมู่บ้านนั้น เพราะนางเกิดไปต้องตาต้องใจเศรษฐีผู้มักมากในกามเข้า เพื่อหาทางหลีกเลี่ยงไม่ให้ถูกบ้านใหญ่ขายไปเป็นอนุภรรยาของเศรษฐีเฒ่า พ่อแม่ของนางจึงยอมแตกหักจากบ้านใหญ่และท่านย่าที่เห็นแก่ตัวและลำเอียงเป็นที่สุด ด้วยเหตุนี้พ่อแม่ของนางจึงตัดสินใจยกนางให้กับอวิ๋นเซียว ชายหนุ่มที่แสนยากจนข้นแค้น ที่เพิ่งเสียบิดามารดาไป อีกทั้งยังทิ้งน้องชายน้องสาวเอาไว้ให้เขาเลี้ยงดู นอกจากนี้ยังมีป้าสะใภ้มหาภัยที่คอยแต่จะมารังแกเอารัดเอาเปรียบสามพี่น้อง สิ่งที่ย่ำแย่ที่สุดไม่ใช่ป้าสะใภ้มหาภัย แต่ มันคืออะไรแต่งงานนางไม่ว่ายังไม่ทันได้เข้าหอสามีหมาดๆ ก็ถูกเกณฑ์ไปเป็นทหารในสงครามระหว่างแคว้น มันไม่มีอะไรเลวร้ายไปมากว่านี้อีกแล้วสำหรับ เว่ยจื้อโหยว หากสามีทางนิตินัยของนางตายในสนามรบ ก็ไม่เท่ากับว่านางเป็นหม้ายสามีตายทั้งที่ยังบริสุทธิ์หรอกหรือ แถมยังต้องเลี้ยงดูน้องชายน้องสาวของอดีตสามีอีก สวรรค์เหตุใดถึงได้ส่งนางมาเกิดใหม่ในที่แบบนี้

คุณท่าน คุณนายมาหาอีกแล้ว

คุณท่าน คุณนายมาหาอีกแล้ว

โรแมนติก

5.0

ในวันครบรอบแต่งงาน เหวินซือถูกเมียน้อยของสามีวางยาและไปมีอะไรกับคนแปลกหน้า เธอสูญเสียความบริสุทธิ์ไป แต่เมียน้อยคนนั้นกลับตั้งท้องลูกของสามี ภายใต้ความกดดันต่างๆ เหวินซื่อสูญรู้สึกสิ้นหวังและตัดสินใจหย่า แต่สามีของเธอกลับไม่แยแสโดยคิดว่าเธอกำลังเล่นลูกไม้อยู่ หลังจากการหย่ากัน เหวินซือกลายเป็นจิตรกรที่มีชื่อเสียงและมีผู้ชายนับไม่ถ้วนที่ตามจีบเธอ อดีตสามีไม่ยอมและขอคืนดีไปถึงที่ จากนั้นก็ว่า เธออยู่ในอ้อมแขนของคนใหญคนโตคนหนึ่ง และชายคนนั้นก็พูดอย่างสงบว่า "ดูให้ดี นี่คือพี่สะใภ้ของนาย"

ขอโอกาสอีกครั้ง

ขอโอกาสอีกครั้ง

โรแมนติก

5.0

หลังจากเมา เธอก็ได้รู้จักกับคนใหญ่คนโตคนหนึ่ง เธอต้องการความช่วยเหลือจากเขา ส่วนเขาหลงเสน่ห์รูปร่างที่ดีและความสวยงามของเธอ พอเวลาผ่านไป เธอก็ตระหนักได้ว่าเขามีคนอยู่ในใจแล้ว เมื่อรักแรกของเขากลับมา เขาก็ไม่ค่อยได้กลับบ้าน แต่ละคืนเหวินม่านอยู่ในห้องว่างเปล่าด้วยคนเดียว แต่สุดท้ายแล้ว สิ่งที่เธอได้รับมาก็มีแต่เช็คใบหนึ่งและคำกล่าวลาเท่านั้น เดิมทีคิดว่าเธอจะร้องไห้โวยวาย แต่ไม่คาดคิดว่าเธอหยิบใบเช็คแล้วจากไปอย่างไม่ลังเล: "คุณฮั่ว ลาก่อน!"... พอพบกันอีกครั้ง เธอก็มีคนอยู่ข้างกายแล้ว เขาพูดด้วยตาแดงก่ำ: "เหวินม่าน ผมคบกับคุณมาก่อนนะ” เหวินม่านยิ้มเบา ๆ แล้วพูดว่า "ทนายฮั่ว คนที่บอกเลิก นั่นคือคุณเองนะ! ถ้าอยากจะเดทกับฉัน คุณต้องต่อคิว..." วันถัดมา เธอได้รับเงินโอนหนึ่งแสนล้านพร้อมแหวนเพชร ทนายฮั่วคุกเข่าข้างหนึ่ง: "คุณเหวิน ผมอยากจะแทรกคิว"

คุณหมอขอรักนะคะ

คุณหมอขอรักนะคะ

โรแมนติก

5.0

เมื่ออาจารย์หมอรูปหล่อว่าที่สามีในอนาคตกำลังจะถูกจับแต่งงาน เธอซึ่งเป็นมดแดงแฝงพวงมะม่วงมานานจึงต้องแสดงตัว กลเม็ด หรือน้ำมันพราย เธอไม่เกี่ยง ขอเพียงแค่ให้ได้คุณหมอสุดหล่อมาเป็นสามีก็พอแล้ว “ท่อนชายถูกไถไถลไปมากับร่องชุ่ม เม็ดสวาทถูกหัวเอ็นบดขยี้หลายครั้งจนนิวารินร้องไม่เป็นภาษา และวินาทีที่รอคอยก็เดินทางมาถึง ท่อนชายพุ่งทะยานเข้ามาสุดแรง และมิดด้าม “อ๊ะ... ซี๊ดดดด” “โอ้วววว... แน่นมากนิว... แน่นที่สุด โอ้วววว” “ขยับค่ะพี่หมอ.... ขยับนะคะ นิว... นิวอยากเสร็จกับท่อนพี่หมอ... อ๊า... อา... ซี๊ดดด” “ร้อนแรงเหลือเกินคนสวยของพี่... อืมมม” บั้นเอวของวชิรวิชญ์ขยับเคลื่อนไหวแรงระรัว ครั้งแล้วครั้งเล่าที่กระแทกกระทั้นเข้าสู่โพรงหวาน จนกระทั่งสวรรค์ทั้งผืนถล่มลงมาใส่ เสียงครางเสียวซ่านของนิวารินถูกกลืนหายเข้าไปในลำคอแกร่งจนเหลือแต่เสียงอู้อี้ ก่อนที่พายุสวาทจะผ่านพ้นไป

ข้าไม่ใช่คนดีท่านอย่าได้หวัง

ข้าไม่ใช่คนดีท่านอย่าได้หวัง

โรแมนติก

5.0

จางลี่สตรีเกิดมาพร้อมกับความเกลียดชัง บิดามารดาไม่รัก พี่สาวรังเกียจ รอบด้านทำร้ายร่างกาย ชาติภพนี้นางถูกคนที่ได้ชื่อว่าเป็นสามีทำร้ายจนตาย เมื่อเกิดพบชาติใหม่อีกครั้ง นางก็ขอตอบแทบพวกเขาอย่างสาสม อย่าคิดว่าชาติภพนี้พวกเขาจะได้อยู่สุขสบาย นางในชาตินี้จะถนอมพวกเขาเป็นอย่างดี “ข้าไม่ใช่คนดี ท่านอย่าได้หวังว่าข้าจะดีเหมือนคนอื่น หากท่านปรารถนา พบสตรีที่ดีก็เชิญไปหาที่อื่น” บุรุษปริศนาที่ติดตามนางจะเลือกเส้นทางไหน แล้วนางจะตอบแทนพวกเขาเหล่านั้นเช่นไร รอพวกเขาหาคำตอบ แต่บอกได้เลยว่านางหาได้ใจดีเหมือนชาติที่แล้วไม่ “ข้าเตือนท่านแล้ว ว่าอย่าได้หวังว่าข้าจะเป็นคนดี”

บท
อ่านเลย
ดาวน์โหลดหนังสือ
ป่วนรักเจ้าพ่อเซี่ยงไฮ้
1

บทที่ 1 No.1

04/09/2024

2

บทที่ 2 No.2

04/09/2024

3

บทที่ 3 No.3

04/09/2024

4

บทที่ 4 No.4

04/09/2024

5

บทที่ 5 No.5

04/09/2024

6

บทที่ 6 No.6

04/09/2024

7

บทที่ 7 No.7

04/09/2024

8

บทที่ 8 No.8

04/09/2024

9

บทที่ 9 No.9

04/09/2024

10

บทที่ 10 No.10

04/09/2024

11

บทที่ 11 No.11

04/09/2024

12

บทที่ 12 No.12

04/09/2024

13

บทที่ 13 No.13

04/09/2024

14

บทที่ 14 No.14

04/09/2024

15

บทที่ 15 No.15

04/09/2024

16

บทที่ 16 No.16

04/09/2024

17

บทที่ 17 No.17

04/09/2024

18

บทที่ 18 No.18

04/09/2024

19

บทที่ 19 No.19

04/09/2024

20

บทที่ 20 No.20

04/09/2024

21

บทที่ 21 No.21

04/09/2024

22

บทที่ 22 No.22

04/09/2024

23

บทที่ 23 No.23

04/09/2024

24

บทที่ 24 No.24

04/09/2024

25

บทที่ 25 No.25

04/09/2024

26

บทที่ 26 No.26

04/09/2024

27

บทที่ 27 No.27

04/09/2024

28

บทที่ 28 No.28

04/09/2024

29

บทที่ 29 No.29

04/09/2024

30

บทที่ 30 No.30

04/09/2024

31

บทที่ 31 No.31

04/09/2024

32

บทที่ 32 No.32

04/09/2024

33

บทที่ 33 No.33

04/09/2024

34

บทที่ 34 No.34

04/09/2024

35

บทที่ 35 No.35

04/09/2024

36

บทที่ 36 No.36

04/09/2024

37

บทที่ 37 No.37

04/09/2024

38

บทที่ 38 No.38

04/09/2024

39

บทที่ 39 No.39

04/09/2024

40

บทที่ 40 No.40

04/09/2024