Login to MeghaBook
icon 0
icon เติมเงิน
rightIcon
icon ประวัติการอ่าน
rightIcon
icon ออกจากระบบ
rightIcon
icon ดาวน์โหลดแอป
rightIcon
้เกิดใหม่ครั้งนี้ไม่ขอมีผัวคนเดิม

้เกิดใหม่ครั้งนี้ไม่ขอมีผัวคนเดิม

buablue

5.0
ความคิดเห็น
366
ชม
10
บท

เธอเก็บเขามาจากข้างทาง เขาทั้งตาบอดและความจำเสื่อม เธอดูแลเขาอย่างดี ทำงานอย่างหนักเพื่อหาเงินมาเป็นค่ารักษาให้เขา ในที่สุดเขาก็หายดี ตาก็ไม่บอดแล้ว เขาบอกรักเธอ สัญญาว่าจะอยู่กับเธอตลอดไป แต่เมื่อความทรงจำกลับมาเขาก็ทิ้งเธอไป วันหนึ่งเธอจากไปด้วยโรคมะเร็ง พอลืมตาขึ้นมาพบว่าตัวเองย้อนเวลามาวันแรกที่เจอเขา ในเมื่อสวรรค์ให้โอกาสเธอ งั้นเกิดใหม่ครั้งนี้จะไม่ขอมีผัวคนเดิม

บทที่ 1 ตอนที่ 1

ชายหนุ่มผิวขาวผมหยักศกสีดำ ยิ้มกว้างจนเห็นฟันขาว ลูบหัวหญิงสาวที่นั่งตรงข้ามอย่างอ่อนโยน หญิงสาวคนนั้นโผเข้ากอดแล้วหอมแก้ม ผู้ชายก็กอดตอบภาพที่คนอื่นมอง ทั้งสองช่างเป็นคู่รักที่น่าอิจฉา แล้วทั้งคู่ก็จูงมือกันเข้าไปในร้านอาหาร สั่งอาหารเสร็จก็จ้องตากันหวานเยิ้ม พออาหารมาเสริฟผู้ชายก็ตักอาหารใส่จานของผู้หญิงส่วนผู้หญิงก็ป้อนอาหารให้ผู้ชาย ช่างมีความสุขกันเหลือเกิน

ชาริสามองดูภาพตรงหน้าน้ำตาเอ่อคลอ ผู้ชายตรงหน้าคือสามีของเธอเอง เลิกงานเธอแวะตลาดซื้อของสดทำ เพื่ออาหารไว้รอเขาเหมือนอย่างทุกวัน แต่วันนี้เธอแวะมาซื้อขนมที่เขาชอบแถวนี้ด้วย ไม่คิดว่าจะมาเจอเขาอยู่กับผู้หญิงอื่น ชาริสาปาดน้ำตาขึ้นสองแถวกลับห้องพักไป

มาถึงห้องพักเธอยังคงทำทุกอย่างเป็นปกติเข้าครัวทำอาหารไว้รอเขา ทำไปน้ำตาก็ไหลไป ภาคินทร์กลับบ้านมาตอนสี่ทุ่ม เห็นชาริสานั่งรออยู่ที่มุมห้อง ข้างหน้าเป็นโต๊ะญี่ปุ่นที่วางอาหารอยู่2-3อย่าง ถัดมามีโรตีสายใหมอยู่ด้วย เขาเดินเข้ามาหาเธอนั่งลงฝั่งตรงข้าม ชาริสาควบคุมอารมณ์พยายามทำทุกอย่างให้เป็นปกติ ฝืนยิ้มให้เขาถามคำถามเดิมเหมือนอย่างเคย

" มาแล้วเหรอ ทำไมวันนี้กลับช้าหล่ะ ฉันทำแกงแพนงของโปรดไว้รอ รีบกินเถอะ "

ชาริสาตักข้าวใส่จานส่งให้เขา รู้ทั้งรู้ว่าเขากินมาแล้วและคงอิ่มไปทั้งกายทั้งใจ แต่เธอก็อยากจะรู้ว่าเขาจะกินข้าวกับเธออีกไหม ภาคินทร์มองเธอสีหน้าลำบากใจ แต่ก็ยอมรับจานข้าวมา เห็นเขานิ่งไม่ยอมกินเธอเลยตักแกงใส่จานข้าวให้เขา เขาตักข้าวใส่ปากเธอมองเขาน้ำตาคลอ เขาฝืนกินเธอรู้

" ผมมีเรื่องจะพูดกับคุณ "

"กินข้าวก่อนเถอะมีอะไรไว้ค่อยพูด "

ชาริสากลัวว่าเขาจะบอกเลิก เธอไม่อยากได้ยินไม่พร้อมยอมรับ ตักข้าวเข้าปากไม่รับรู้รสชาติใดๆ มีแต่ความขื่นขมน้ำตาก็กลั้นเอาไว้ไม่อยู่ไหลลงมาใส่จานข้าว ภาคินทร์ชะงักก่อนเอ่ยถาม

" เป็นอะไรไป"

" เปล่า "

ภาคินทร์ถอนหายใจหนักๆ แม้เขาจะรู้สึกผิดกับเธอแต่ก็ไม่อยากยืดเยื้ออีกต่อไป ปีก่อนเขาประสบอุบัติเหตุความจำเสื่อมได้ชาริสาช่วยเอาไว้ ความใกล้ชิดทำให้เขากับเธอมีความสัมพันธ์กัน และเขาก็ได้จดทะเบียนสมรสกับเธอ แต่ตอนนี้เขาจำทุกอย่างได้แล้วว่าเขาเป็นใคร เขาไม่ใช่ภาคินทร์ของเธอ แต่เขาเป็นลูกชายคนเดียวของเจ้าของโรงแรมชื่อดัง ที่สำคัญเขามีคู่หมั้นอยู่แล้ว ก่อนเกิดอุบัติเหตุเขาทะเลาะกับโสรยาคู่หมั้นของเขาจึงได้ดื่มจนเมาขาดสติ และขับรถเร็วจนเกิดอุบัติเหตุ เขากับโสรยาคบกันตั้งแต่เรียนมหาลัย ผู้ใหญ่ทั้งสองฝ่ายต่างรับรู้และให้หมั้นกันไว้ก่อนพอเรียนจบแล้วค่อยแต่ง แต่โสรยายังไม่อยากแต่ง เธอขอไปเที่ยวเล่นเมืองนอกสักปีก่อน พอเธอกลับมาเขาก็ทวงสัญญาเรื่องแต่งงาน แต่เธอก็บ่ายเบี่ยงจนเราทะเลาะกัน

" คุณจำทุกอย่างได้แล้วใช่ไหม "

เสียงพูดของชาริสาดึงสติของเขาให้กลับมา เขาพยักงาน

" ใช่ ผมจำทุกอย่างได้แล้ว ผมไม่ใช่ภาคินทร์ผมชื่อธนดล "

" ผู้หญิงคนนั้น ที่อยู่ในร้านอาหาร "

" เธอชื่อโสรยาเป็นคู่หมั้นของผม เราคบกันมาหลายปีตั้งแต่เรียนอยู่มหาลัยปี1 ก่อนจะเกิดอุบัติเหตุผมกับเธอกำลังจะแต่งงานกัน"

" แล้วฉันหล่ะ "

" ผม ผมขอโทษที่ทำให้คุณเสียเวลากับผมไปเป็นปี ผมจะชดใช้ให้ "

ชาริสาปล่อยโฮ เขาบอกว่าจะชดใช้ให้เธอ 1ปีที่เธอเสียเวลาไปกับเขา 1ปีที่เธอทุ่มเทหัวใจรักเขา ทำทุกอย่างเพื่อเขา ตอนนั้นเขาตาบอดชั่วคราวอยู่6เดือน เธอคอยปลอบโยนเขาเป็นกำลังใจให้เขา เป็นดวงตาให้เขา ดูแลเขาทุกอย่าง ไม่เพียงตาบอดแต่ขาข้างซ้ายยังหัก เธอต้องคอยประคองเขาเวลาไปไหนมาไหน ดูแลแม้กระทั่งอาบน้ำเข้าห้องน้ำก็ไม่เคยรังเกียจ เธอทำงานเป็นพนักงานจัดเลี้ยงในโรงแรมแห่งหนึ่ง ทุกวันช่วงพักเธอจะนั่งวินมอไซค์กลับมาที่พักเพื่อดูแลป้อนน้ำป้อนข้าวเขา หลังเลิกงานเธอต้องทำงานพิเศษต่อ เพื่อหาเงินผ่าตัดให้เขา ที่เขาตาบอดเพราะมีลิ่มเลือดอุดตันกดทับเส้นปราสาทบริเวณศีรษะ พอเขาได้รับการผ่าตัด ตาของเขาก็เริ่มกลับมามองเห็นอีกครั้ง ค่าใช้จ่ายทุกอย่างของเขา ค่าเดินทางไปโรงพยาบาลค่ารักษาค่ายาล้วนมาจากน้ำพักน้ำแรงของเธอ เพราะเธอรักเขาและคิดว่าเขาก็คงรักเธอเช่นกัน เธอก็ลืมคิดไป ว่าวันนึงหากเขาจำทุกอย่างได้ เขาก็คงจะทิ้งเธอ ผู้หญิงจนๆจะไปสู้คุณหนูที่ร่ำรวยได้ยังไง

" เราหย่ากันเถอะ ผมจะให้เงินคุณ10ล้านชดใช้กับ1ปีที่ คุณช่วยดูแลผม "

" ไหนคุณเคยบอกว่ารักฉัน บอกว่าจะอยู่กับฉันไปตลอดชีวิต คุณลืมไปแล้วเหรอ "

" ผม ตอนนั้นผมยังจำอะไรไม่ได้ ผมเป็นภาคินทร์ ไม่ใช่ธนดลเหมือนตอนนี้ "

ชาริสาแค่นหัวเราะ นั่นสินะตอนนั้นเขาคือภาคินทร์ ชายความจำเสื่อมตาบอดขาหัก ไม่ใช่ผู้ชายตรงหน้าเธอ ตอนนี้เขาชื่อธนดลตาเขามองเห็นแล้ว ขาที่หักก็ใส่เหล็กดามเอาไว้แล้ว เงินเธอทั้งนั้น เธอยิ้มทั้งน้ำตาให้เขา

" คนพูดไม่เคยจำ แต่คนฟังไม่เคยลืม ตอนที่คุณพูด คุณพูดเพราะสงสารอยากตอบแทนบุญคุณฉัน เลยพูดไปแบบนั้นให้ฉันรู้สึกดี เพราะคุณรู้ว่าฉันชอบคุณใช่ไหม ที่จริงแล้วคุณไม่เคยคิดอะไรกับฉันเลย คุณเห็นฉันเป็นที่พึ่ง เลยหลอกให้ฉันรักให้ฉันดูแล พอคุณหายดีก็ถีบหัวฉันส่ง "

ธนดลนิ่งเงียบเม้มปากไม่กล้าสบตาเธอ ในใจเขารู้สึกหน่วงแปลกๆ เขาตอบไม่ได้ว่ารักเธอไหม เขารู้แต่ว่าเขาก็รู้สึกดีที่มีเธออยู่ด้วย ตอนนั้นที่เขาบอกรักเธอเขาก็รู้สึกแบบนั้นจริงๆ แต่ตอนนี้เขาไม่แน่ใจ พอเขาจำทุกอย่างได้ เขาก็ยังมีโสรยาอีกคน เขาผูกพันธ์กับโสรยามากกว่า และเขาทิ้งเธอไม่ได้ถึงต่อให้เขาไม่เลิกกับชาริสา ยังไงพ่อกับแม่ของเขาก็ต้องบังคับให้เราเลิกกันอยู่ดี ฐานะเราสองคนต่างกัน ไม่มีวันได้อยู่ด้วยกันหรอก

" พรุ่งนี้คุณพร้อมไหม "

ชาริสาเงยหน้ามองเขา น้ำตาหลั่งรินมาไม่ขาดสาย ธนดลใจกระตุกวูบเมื่อเห็นเธอร้องไห้อย่างน่าสงสาร เอื้อมมือจะไปเช็ดน้ำตาให้ แต่เมื่อคิดถึงโสรยาขึ้นมาก็ชักมือกลับ

" ดึกแล้วคุณเข้านอนเถอะ "

เขาหันหลังกลับไป มือดึงประตูเปิดออก ชาริสากลืนก้อนสะอื้นรีบพูดก่อนเขาจะไป

" พรุ่งนี้เจอกันที่เขต "

ธนดลหันกลับมามอง เธอก็เดินเข้าห้องนอนไปแล้ว

ชาริสานอนกอดตุ๊กตาร้องให้ เสียงรถเขาไปนานแล้ว แต่น้ำตาก็ไม่มีทีท่าจะหยุดไหลซะที ร้องให้ให้พอแล้วพรุ่งนี้เธอจะไม่ร้องให้อีก เขาไม่รักไม่แคร์เธอเลยสักนิด ถ้าเธอรู้ว่าการได้พบเขาได้รักเขา แล้วตัวเองต้องทุกข์ทรมานแบบนี้ วันนั้นเธอจะไม่ช่วยเขาเลย เธอปาดน้ำตาออกจากหน้า กอดปลอบตัวเอง

"ไม่เป็นไรนะ มีความสุขกับการหย่านะ ชาริสา"

ชาริสาไม่ได้นอนทั้งคืนเธอลุกขึ้นมาอาบน้ำแต่งตัวแต่เช้า มองดูตัวเองในกระจกดวงตาบวมช้ำจากการร้องไห้หนัก เสียงโทรศัพท์ดังขึ้นเธอกดรับสาย

" ฮัลโหล "

" หือ ทำไมเสียงเป็นแบบนั้น วันนี้ทำไมไม่มาทำงาน แกเป็นอะไรรึเปล่า "

" ฉันลาหน่ะ "

" เป็นอะไรไม่สบายตรงไหนแล้วไปหาหมอรึยัง "

" ไม่ได้เป็นอะไร ฉันกำลังจะไปหย่า "

" อะไรนะ ทำไมถึงหย่าหล่ะ แกทะเลาะกับคินเหรอ มีเรื่องอะไรค่อยพูดค่อยจากันดีๆบางที "

" เขาจำทุกอย่างได้แล้ว "

ชาริสาพูดแทรกขึ้นมา กวินนาถึงกับนิ่งอึ้ง

อ่านต่อ

หนังสืออื่นๆ ของ buablue

ข้อมูลเพิ่มเติม

หนังสือที่คุณอาจชอบ

คุณหนูปกปิดตัวตนไม่ได้แล้ว

คุณหนูปกปิดตัวตนไม่ได้แล้ว

Critter
5.0

เมื่อตอนเด็ก หลินอวี่เคยช่วยชีวิตเหยาซีเยว่ที่กำลังจะตาย ต่อมา หลินอวี่กลายเป็นพืชหลังจากประสบอุบัติเหตุทางรถยนต์ เธอแต่งงานเข้าตระกูลหลินโดยไม่ลังเลใจและใช้ทักษะทางการแพทย์ของเธอเพื่อรักษาหลินอวี่ สองปีของการแต่งงานและการดูแลอย่างสุดหัวใจของเธอเพียงเพื่อตอบแทนบุญคุณ และเพื่อที่เขาจะให้ความสำคัญกับตัวเองบ้าง แต่ความพยายามทั้งหมดของเธอกลับไร้ประโยชน์เมื่อคนในใจของหลินอวี่กลับมาประเทศ เมื่อหลินอวี่โยนข้อตกลงการหย่ามาใส่เธออย่างไร้ความปราณี เธอก็รีบเซ็นชื่อทันที ทุกคนหัวเราะเยาะเธอที่เป็นผู้หญิงที่ถูกครอบครัวใหญ่ทอดทิ้ง แต่ใครจะไปรู้ว่า เธอคือ Moon นักแข่งรถที่ไม่มีใครเทียบได้บนสนามแข่งรถ เป็นนักออกแบบแฟชั่นที่มีชื่อเสียงระดับนานาชาติ เป็นอัจฉริยะของแฮ็กเกอร์ และเธอยังเป็นหมอมหัศจรรย์ระดับโลก... อดีตสามีของเธอเสียใจมากจนคุกเข่าลงกับพื้นขอร้องให้เธอกลับมา ผู้เผด็จการคนหนึ่งอุ้มเธอไว้ในอ้อมแขนของเขาแล้วพูดว่า "ออกไป! นี่คือภรรยาของฉัน!" เหยาซีเยว่ "?"

Love race โค้งรักอันตราย

Love race โค้งรักอันตราย

วรนิษฐา / Miss sexy
5.0

เรื่องราวความรักที่มาพร้อมกับการแข่งขันที่วัดด้วยความเร็ว แผ่นหลังขาวเนียนของ ‘แพรธิมา’ สะดุดสายตาของนักแข่งรถผู้ร้อนแรงอย่าง ‘รณภูมิ’ จนต้องตามหัวใจที่เรียกร้องให้เข้าไปรู้จักจนเกิดเป็นความรัก แต่แล้วแพรธิมากลับกลายมาเป็นคู่แข่งคนสำคัญในสนามความเร็ว ซึ่งจะมีเพียงหนึ่งเดียวที่เท่านั้นสำหรับคำว่าแชมป์++++ “พะ...พอแล้วนะเชน” แพรธิมารวบรวมคำพูดเอ่ยห้ามเขา แค่นี้เธอก็ร้อนไปทั้งตัวแล้ว ล่องลอยไปไกลอย่างลืมตัว แต่ก็กลัวว่าจะมีคนเข้ามาเห็นด้วย แต่รณภูมิกลับไม่ฟังเสียงชายหนุ่มเอนตัวแพรธิมาลงไปนอนกับโซฟา ก่อนจะจูบเธอตั้งแต่เอวคอดขึ้นสูงถึงหน้าอก จับมือทั้งสองข้างที่หญิงสาวพยายามเอามาปิดหน้าอกอวบๆ ให้ออกห่าง ก่อนจะจับเธอนอนคว่ำเพื่อจะจูบแผ่นหลัง“อีกนิดนะครับ” รณภูมิเอ่ยบอกชิดใบหูเล็กๆ ก่อนจะจูบลงไปบนท้ายทอยเธอ จากนั้นก็จูบต่ำลงไปเรื่อยตามกระดูกสันหลังแพรธิมาสะดุ้งรับทุกครั้งที่ชายหนุ่มสัมผัสถูกผิวกาย มันวาบหวิว จั๊กจี้มากจนเธอต้องกัดริมฝีปากล่างของตัวเองแน่น มือทั้งสองข้างขย้ำขยี้หมอนอิง พยายามเก็บเสียงร้องของความสุขไว้ถึงที่สุด รณภูมิจูบแผ่นหลังขาวเนียนของแพรธิมาทุกจุดอย่างหลงใหล จูบ ขบเม้ม ต่ำลงไปเรื่อยๆ จนถึงขอบกางเกง อยากสัมผัสต่ำลงไปกว่านี้แต่อดใจไว้ก่อน ชายหนุ่มหยุดการประทำทุกอย่างก่อนจะขึ้นไปนอนกับแพรธิมาบนโซฟารั้งตัวเธอเข้ามากอด ก่อนจะจูบให้เธอหายใจหายคอไม่ออกอีกครั้ง “พอแล้วครับ” ชายหนุ่มถอนจูบออกอย่างอ้อยอิ่ง ทั้งๆ ที่เขามีความต้องการเธอมากจน ปวดหนึบทรมานไปทุกจุดโดยเฉพาะส่วนกลางลำตัว แต่รณภูมิก็เลือกที่จะหยุดเพียงแค่นี้ แพรธิมานอนหายใจหอบเหนื่อยในอ้อมกอดชายหนุ่ม ประสบการณ์ครั้งนี้มันทำให้เธอแทบบ้า ไม่รู้มาก่อนว่าเขาจะทำให้เธอล่องลอยไปไกลขนาดนี้ได้ ความรู้สึกประหลาดๆ วาบหวิว รู้สึกเสียวท้องน้อยมากอยากบอกให้เขาหยุดแต่ร่างกายกลับยอมให้เขาสัมผัสไม่หยุด++++

หยางจื้อซี เกิดใหม่ในหมู่บ้านป่าหมอก

หยางจื้อซี เกิดใหม่ในหมู่บ้านป่าหมอก

จิ้งจอกสะท้านหม้อไฟ
5.0

หยางจื้อซี เด็กกำพร้าจากศตวรรษที่21 ถูกองค์กรมืดเลี้ยงดูจนเติบโตและทำให้เธอกลายเป็นมนุษย์กลายพันธ์ ในระหว่างที่ถูกส่งตัวไปทำภารกิจลับ เธอกลับถูกคนในองค์กรมืดหักหลังและถูกฆ่าโดยเพื่อนสนิทที่เธอไว้ใจมากที่สุด ก่อนสิ้นใจเธอถามเพื่อนสนิทว่าทำไม แต่ไม่ได้รับคำตอบจากปากของอีกฝ่าย สิ่งที่เธอได้รับคือรอยยิ้มที่ดูถูกเหยียดหยามและ คำว่า “โง่” จากปากของอีกฝ่ายเท่านั้น หลังจากที่ตายไปแล้วสิ่งที่เธอคิดไว้ คงจะเป็นนรกหรือที่ไหนสักแห่งที่เป็นโลกหลังความตาย แต่ทว่ามันกลับไม่เป็นเช่นนัน เธอตื่นขึ้นมาในร่างของ หยางจื้อซี เด็กหญิงอายุ เพียง 13 ขวบปีในหมู่บ้านป่าหมอก ในดินแดนโบราณล้าหลังที่ไม่มีในประวัติศาสตร์ คล้ายกับว่าเป็นโลกคู่ขนานที่อยู่อีกมิติหนึ่ง เธอตื่นขึ้นมาในบ้านที่ผุพัง ครอบครัวยากจน มีแม่ที่อ่อนแอและเจ็บป่วย มีพี่น้องที่อายุน้อย มีปู่ย่าตายายที่เห็นแก่ตัวและใจร้าย มีลุงที่เห็นแก่ได้ป้าสะใภ้ที่เต็มไปด้วยความละโมบโมบโลภมาก หยางจื้อซี คิดว่านับจากนี้ไปชีวิตจะต้องอยู่ได้ด้วยตัวเอง หากใครมารังแกก็แค่ทุบตี เธอไม่เชื่อว่าด้วยพลังที่ติดตัวเธอมาจากชาติที่แล้วจะไม่สามารถอยู่รอดได้ในโลกล้าหลังแห่งนี้

นักล่าคู่กับหมอมหัศจรรย์

นักล่าคู่กับหมอมหัศจรรย์

test
3.5

เดิมทีฟางจินซิ่วมีอวกาศติดตัวได้เปิดคลินิกการแพทย์แผนจีนในยุคปัจจุบันและเจริญรุ่งเรือง ไม่มีการแข่งขันหนัก และทำงานมีวันหยุด เธอใช้ชีวิตอย่างสุขสบาย แต่แล้วมีวันหนึ่งที่เธอตื่นขึ้นมากลับข้ามมิติกลายเป็นชาวนาที่ฟมู่บ้านยากจน อีกทั้งได้เจอภัยแล้ง จากนั้นก็โดนขาย โชคดีที่ครอบครัวที่ซื้อเธอแตกต่างจากที่เธอจินตนาการไว้ เธอไม่ได้ถูกทารุณกรรม แต่ได้รับการดูแลอย่างดี ในยุคแห่งความขาดแคลนอาหาร และมีภัยแล้ง ฟางจินซิ่วตัดสินใจตอบแทนความเมตตาของครอบครัวนี้ แม่สามีป่วยหนัก? สำหรับปัญหาเล็กๆ น้อยๆ เธอเก็บสมุนไพรและแช่ในสระศักดิ์สิทธิ์ ซึ่งรักษาเธอให้หายดีภายในไม่กี่นาที ที่บ้านไม่มีอาหาร? ปัญหาเล็กๆ น้อยๆ เธอไปล่าสัตว์กับครอบครัวและโชคก็เข้าข้างเธอ ไม่ว่าเธอจะไปที่ไหน เหยื่อก็จะตกหลุมพรางเสมอ กินแต่เนื้อสัตว์โดยไม่มีผักหรือ? มันเป็นปัญหาเล็กๆ เทน้ำในสระศักดิ์สิทธิ์เพียงหยดเดียว ก็สามารถปลูกพืชได้ทุกชนิดและกินผักและผลไม้อะไรก็ได้ที่พวกเธอต้องการ ญาติที่อิจฉากำลังมาก่อเรื่องเมื่อเห็นว่าพวกเธอใช้ชีวิตอย่างสุขสบาย สำหรับปัญหาเล็กน้อยนี้ เธอเรียกผู้ชายที่มีความแข็งแกร่งของเธอมาจัดการพวกเขา อะไร คุณถามว่าสามีของฉันทำไมเชื่อฟังได้ขนาดนี้? จงหวี่เดินเข้ามาด้วยสายตาเร่าร้อน "คุณภรรยา ตราบใดเจ้ายอมอยู่เคียงข้างข้าตลอดชีวิต ถึงเอาชีวิตข้าไปข้าก็ยอม"

บท
อ่านเลย
ดาวน์โหลดหนังสือ