เจ้าสาวบำเรอใจ

เจ้าสาวบำเรอใจ

ณิการ์

5.0
ความคิดเห็น
1.4K
ชม
19
บท

เขาเกลียดเธอ แต่สุดท้าย "พรรธน์ยศ" ก็กลืนน้ำลายตัวเอง เมื่อต้องใช้ชีวิตคู่ร่วมกันกับ "จอมใจ" ที่อยู่เฉยๆ ก็ได้เป็นเจ้าสาวของคนปากร้ายอย่างเขา..... ................................ “หึ! ยัยโง่! ดึกป่านนี้ใครเขาหิวข้าวกันล่ะ” พรรธน์ยศรู้สึกตลกกับความไร้เดียงสาของภรรยาตัวเล็กของตนเอง “แล้วพี่แทคหิวอะไรคะ จะกินอะไร จอมจะได้หาให้ค่ะ” “ถ้าฉันบอกว่าหิวเธอล่ะตอนนี้” “ฮะ! เมื่อวานพี่แทคก็ได้ไปแล้วนี่คะ ยังจะเอาอะไรจากจอมอีก” หล่อนเบิกตาโตตกใจในความมืด เมื่อรู้ความหมายของคำพูดของพรรธน์ยศพร้อมขยับตัวถอยห่างจากเขาไปนอนติดอีกฝั่งของเตียง “แล้วจะพูดทำไมว่าหิวอะไรจะหาให้” เขาถามกลับเสียงแข็ง “กะ...ก็จอมคิดว่าพี่แทคจะหิวข้าว” “แล้วยังไง แค่เปลี่ยนจากข้าวมาเป็นเธอเท่านั้นเอง ถ้าให้ไม่ได้ก็บอก ฉันจะได้ไปหาเด็กๆ ข้างนอก” พูดจบเขาก็ดีดตัวลุกขึ้นทันที “มะ...ไม่ได้นะ พี่แทคเป็นสามีจอม” จอมใจลุกขึ้นสวมกอดคนตัวโตจากด้านหลังรั้งไว้ทันทีเมื่อเขาจะออกไปข้างนอกหาผู้หญิงอื่นที่ไม่ใช่ตน “ถ้ารู้ว่าฉันเป็นผัวและรู้ตัวว่าเป็นเมียก็สนองความต้องการฉันด้วย ก็บอกแล้วไงว่าฉันกินดุ เซ็กซ์จัด” เขาแกะมือเล็กที่ประสานอยู่หน้าท้องตัวเองออกแล้วหันหน้ากลับมาหาเธอในความมืดพร้อมผลักจอมใจให้ล้มลงไปกับเตียงตามด้วยเขาเคลื่อนตัวไปคร่อมทับเธออย่างรวดเร็ว

บทที่ 1 ชีวิตหลังแต่งงานมันไม่ง่าย(1)

เมื่อทุกคนออกไปจากห้องของคู่บ่าวสาวหมดแล้วในตอนนี้ เหลือเพียงพรรธน์ยศ กรีฑา หรือแทค วัย 36 ปี ผู้บริหารบริษัทนำเข้ารถจากยุโรปรายใหญ่ของประเทศ แน่นอนในวันนี้เขาคือเจ้าบ่าว แต่เจ้าสาวนี่สิไม่ใช่คนที่เขาอยากแต่งงานด้วย หล่อนคือจอมใจ พรทิพย์ หรือจอม วัย 24 ปี ที่มาเป็นเจ้าสาวแทนเจ้าสาวตัวจริงของเขาในวันนี้

พรรธน์ยศมองไปยังเจ้าสาวในชุดลายลูกไม้สีขาวที่เคลื่อนตัวจากพื้นพรมขึ้นไปนั่งบนเตียงนุ่มแล้วเม้มปากแน่น เขาเกลียดชังหล่อนที่กล้าเอาตัวเองมายัดเยียดให้เขาในค่ำคืนนี้ ทุกคนจัดการทุกอย่างโดยไม่ถามความสมัครใจของเขาที่เป็นเจ้าบ่าวเลยว่าต้องการจอมใจมาเป็นเจ้าสาวของตนไหม ถึงแม้ว่าขวัญใจ พี่สาวของหล่อนจะหนีไป ใช่ว่าเขาจะต้องแต่งงานกับคนเป็นน้องแทน งานแต่งงานมันยกเลิกได้ เขายอมอายดีกว่าต้องแต่งงานกับผู้หญิงที่เขาชังน้ำหน้าตั้งแต่แรกเจออย่างหล่อน

“ไปอาบน้ำเปลี่ยนชุดนอนได้แล้ววันนี้” นั่นคือประโยคแรกที่เขาเอ่ยกับเจ้าสาวป้ายแดงของตนเองในวันนี้

“พี่แทคอาบก่อนจอมก็ได้ค่ะ” เธอบอกเขาเขินๆ เมื่อต้องอยู่กันตามลำพัง

หึ!

“ฉันจะไปอาบที่คอนโด” เขาตอบกลับสั้นๆ

“แต่วันนี้...”

“เธอเข้าใจอะไรผิดรึเปล่าจอม ฉันไม่ได้ต้องการเธอแต่แรกแล้วเธอก็รู้ แต่เธอยังพาตัวเองมายัดเยียดให้ฉัน ถึงขวัญจะหนีไป ฉันก็จะรอเขา” พรรธน์ยศตอบกลับโดยไม่รอให้หล่อนได้พูดจบความ

“แต่ตอนนี้จอมก็เป็นเมียแต่งของพี่แล้ว ทุกคนก็รู้แล้วว่าเป็นจอมไม่ใช่พี่ขวัญ”

เธอเองก็ตอบกลับไปทันที ทั้งๆ ที่ในใจนั้นเจ็บปวดเหลือเกินเมื่อสบดวงตาสีทมิฬแข็งกระด้างเย็นชาของเขา มันไม่เหมือนตอนที่เขามองขวัญใจ พี่สาวของเธอเลยสักนิด ยามเขามองพี่สาวเธอ มันจะเต็มไปด้วยความอ่อนโยนปนเอ็นดู แต่กับเธอ เขามีแต่ความเย็นชาและชิงชังส่งมาให้

“อย่าคิดฝันว่าฉันจะสนใจเธอ เธอมันก็แค่ตัวแทนที่ไม่มีทางเป็นตัวจริงจอม วันไหนที่ขวัญกลับมา ฉันก็จะหย่ากับเธอทันที และพร้อมแต่งงานกับขวัญอีกครั้ง ฉันไม่สนใจหากชาวบ้านจะว่าฉันจะเป็นพระยาเทครัว เพราะคนที่ฉันต้องการสร้างครอบครัวด้วยคือพี่สาวเธอไม่ใช่เธอ อย่าคิดว่าฉันจะสนใจไอ้พิธีบ้าๆ ในวันนี้และทะเบียนสมรสในวันนี้ด้วย ฉันไม่แคร์!”

น้ำคำห้าวหาญเอ่ยออกมาอย่างดุดัน และยิ่งกรีดใจดวงน้อยของเจ้าสาวป้ายแดงอย่างจอมใจ เธอไม่รู้ว่าทำไมพี่สาวถึงได้หนีไปในวันนี้ เธอไม่รู้ว่าเพราะอะไรเช่นกัน และที่เป็นเธอเข้าพิธีวันนี้ก็เพราะว่าคุณแม่ของพรรธน์ยศกับคุณพ่อคุณแม่ของเธอขอร้อง เธอรู้ว่าเป็นแบบนี้ แต่ก็ไม่คิดว่าเขาจะชังตนเองถึงเพียงนี้

“ถึงยังไงตอนนี้จอมก็เป็นเมียแต่งพี่แทค ไม่ใช่พี่ขวัญ” เธอตอบกลับเสียงดังทั้งๆ ที่ในใจนั้นหวาดหวั่นพรั่นพรึงเกรงกลัวสายตาดุดันที่เขามองมายังตนเหลือเกินในตอนนี้

หึ!

พรรธน์ยศแค่นขำในลำคอแล้วก็ยกมุมปากยิ้มเล็กน้อย ก่อนจะเอ่ยตอบกลับว่า...

“อย่าคิดฝันว่าฉันจะยกย่องเธอจอม” น้ำเสียงแข็งกร้าวดังลอดออกมาจากริมฝีปากหนาพร้อมกับสายตาเกลียดชังส่งไปให้คนที่นั่งเม้มปากแน่นบนเตียงนอนสีชมพู

“ตอนนี้ใครๆ ก็รับรู้ว่าจอมเป็นเมียพี่”

เฮอะ!

“แล้วยังไง ฉันต้องยกย่องเธอเหรอ อย่าคิดเอาตัวเองมาแทนที่ขวัญ เธอไม่มีทางแทนที่พี่สาวของเธอได้จอม!”

สิ้นเสียงห้าว เขาก็เดินออกจากห้องหอไปทันที ไม่สนใจว่านี่คือคืนแรกของตนในฐานะเจ้าบ่าว ไม่สนใจคำโบราณที่มีมาแต่นานว่าห้ามบ่าวสาวออกจากห้องหอในคืนแรกที่ส่งตัว แล้วเรื่องอะไรเขาต้องสนใจด้วยล่ะ เพราะเขาชังหล่อน!

ส่วนเจ้าสาวป้ายแดงได้แต่นั่งกำมือแน่น โกรธ เสียใจที่ถูกเขาทิ้งไปในคืนแรกของชีวิตคู่ มือน้อยลูบไล้ไปตามเตียงที่นั่งทับ แล้วหยิบกลีบดอกกุหลาบมากำแน่น ก่อนจะปล่อยทิ้งแล้วยกมือปาดเช็ดน้ำตาที่กำลังหลั่งริน คืนแรกของการแต่งงานมันช่างทรมานเหลือเกิน มันหนาวเหน็บอย่างบอกไม่ถูก เขาเกลียดชังเธอ เธอรู้ดี เขาไม่ชอบเธอ เธอรู้ดี เขาชอบพี่สาวเธอ เธอเองก็รู้ดีมาตลอด แต่ทำไมเล่า ในเมื่อพี่สาวของเธอไม่ต้องการเขาแล้วถึงทิ้งงานแต่งงานไปแบบไม่ไยดี ทำไมเขาถึงไม่สนใจเธอบ้าง

เช้าวันรุ่งขึ้น เธอตื่นมาช่วยแม่ครัวของบ้านเตรียมของใส่บาตรทำบุญเพื่อรอสามีแต่ง แต่รอแล้วรอเล่าเขาก็ไม่มา เธอได้ใส่บาตรคนเดียว ยอมรับว่าเสียใจเมื่อตื่นเช้ามาพ่อกับแม่ถามหาพรรธน์ยศ จะให้ตอบยังไงว่าเขาออกไปจากบ้านตั้งแต่เมื่อคืนแล้ว เขาไม่ได้ค้างที่บ้านด้วย ไม่ได้นอนที่ห้องหอ เขาไปค้างที่ไหนเธอยังไม่รู้ รู้แต่ว่าคอนโด แต่คอนโดไหนล่ะ เธอไม่รู้อะไรเกี่ยวกับสามีป้ายแดงตัวเองเลยสักอย่าง

“จอมโอเคไหมลูก” ทิพย์มณีเอ่ยถามลูกสาวหลังจากทานมื้อเช้าอิ่ม

“มีตรงไหนที่จอมบอกไม่โอเคบ้างคะแม่ทิพย์ แล้วตอนนี้พ่อภูกับแม่ทิพย์ได้ข่าวของพี่ขวัญรึยังคะ” เธอตอบและถามถึงเรื่องของพี่สาวไปด้วยในท้ายประโยค

“อย่าถามถึงนังลูกไม่รักดีเลยจอม พ่อไม่อยากได้ยินชื่อของพี่สาวเรา” เป็นภูธิปเอ่ยตอบ เขาเจ็บใจและโกรธลูกสาวคนโตมากที่หนีงานแต่งงานไปกับผู้ชาย ซึ่งเขาเองก็เพิ่งรู้วันที่ขวัญใจหนีไปว่าเธอแอบมีแฟนอยู่ก่อนที่จะรับหมั้นกับพรรธน์ยศแล้ว

“ใจเย็นๆ สิคะคุณภู ยังไงตอนนี้เราก็ต้องตามหายัยขวัญให้เจอ” คนเป็นภรรยาเอ่ยพร้อมลูบต้นแขนสามีเบาๆ เพื่อให้สามีอารมณ์เย็นลง

“มันอยากไปก็ไป ไม่ต้องไปตามหามัน ดูซิ...มันจะไปได้กี่น้ำกัน นังลูกไม่รักดี” พูดจบภูธิปก็ลุกขึ้นเดินลงส้นเท้าออกไปจากห้องนั่งเล่นทันที

“แม่ทิพย์คะ”

“ปล่อยพ่อเขาไปเถอะลูก พ่อเขายังโกรธขวัญอยู่ แม่เองก็โกรธ แต่แม่ทำยังไงได้ล่ะ นั่นคือลูกที่แม่อุ้มท้องมาเองและคลอดมาเอง ส่วนลูกเถอะ ถ้ายังไงก็บอกแม่กับพ่อนะ ถ้าลูกอยากหย่าพ่อแทคก็บอกแม่กับพ่อได้ แม่รู้ว่าลูกทำเต็มที่แล้วตอนนี้”

นางเอ่ยบอกลูกสาวด้วยรู้ดีว่าจอมใจไม่ได้อยากเป็นเจ้าสาวเลยสักนิด แต่เพราะมีนางและสามีกับแม่ของพรรธน์ยศขอร้องไว้ เพราะงานแต่งงานนั้นได้เชิญแขกมาเยอะพร้อมกับผู้สื่อข่าวมากมาย จึงได้ขอร้องให้จอมใจมาเป็นเจ้าสาวแทน นางรู้ว่าเป็นการเอาเปรียบลูก แต่ทำยังไงได้เพื่อรักษาหน้าตาทางสังคมจึงต้องให้จอมใจมาแต่งงานแทน

“แม่ทิพย์กับพ่อภูไม่ต้องคิดมากนะคะ จอมเต็มใจแต่งงาน พ่อกับแม่ไม่ได้บังคับ จอมเต็มใจแต่งงานแทนพี่ขวัญเอง และจอมก็ยินดีที่จะเป็นภรรยาของพี่แทคค่ะ งั้นวันนี้จอมไปไหว้แม่พี่แทคก่อนนะคะคุณแม่ และจะเลยไปที่ร้านอาหารของเราเลยค่ะ”

ใช่...เธอเต็มใจที่จะมาแทนพี่สาวเอง เต็มใจเพราะรักเขา แต่ตอนนี้เริ่มไม่แน่ใจแล้วว่าต่อไปจะทนในตำแหน่งภรรยาของพรรธน์ยศได้นานแค่ไหน เขาพูดร้ายกาจแค่ไหนก็ทนมาได้ตลอด แต่ตอนนี้เธอเป็นภรรยาเขา ต้องมาเจอความร้ายกาจและสายตาเกลียดชังทุกวันจะทนไปได้นานแค่ไหนกัน

“อือ...ไปเถอะลูก แม่กับพ่อขอโทษลูกด้วยนะจอม ที่ทำให้ลูกต้องอยู่ในสถานะแบบนี้” ทิพย์มณีเอ่ย

“แม่ทิพย์ไม่ต้องคิดมากนะคะ จอมเต็มใจที่จะแต่งงานเอง หากจอมบอกปฏิเสธ ยังไงพ่อกับแม่และแม่ของพี่แทคก็บังคับจอมไม่ได้ แต่จอมยอมเอง จอมเลือกเอง หนูไปนะคะแม่ทิพย์ แล้วตอนเย็นเจอกันค่ะ”

“จ้าลูก ขับรถดีๆ นะลูกแม่”

“ค่ะ หนูไปเอากระเป๋าก่อนนะคะ แล้วจะออกไปเลย”

“จ้า คนดีของแม่” ทิพย์มณีนั่งมองลูกสาวคนเล็กที่เดินจากไป ตอนนี้นางเป็นห่วงทั้งลูกคนโตและคนเล็ก คนโตไม่รู้หนีไปอยู่ไหน ติดต่อยังไม่ได้ ส่งคนออกตามหาก็ยังไร้ข่าวคราว ส่วนจอมใจลูกคนเล็กก็ต้องมารับสถานภาพแต่งงานแทนผู้พี่ ทำไมนางจะดูไม่ออกและไม่รู้ว่าจอมใจนั้นแอบรักว่าที่พี่เขยตัวเองมาตลอด แต่ในวันนี้จอมใจก็ได้มาเป็นภรรยาของคนที่จะมาเป็นพี่เขยแทน

เฮ้อ!

“แม่หวังว่าความดีของจอมจะเอาชนะใจพ่อแทคได้นะลูก อดทนหน่อยนะลูก แม่รู้ว่าลูกสาวแม่เก่งและทำได้” นางได้แต่พึมพำน้ำตาคลอแล้วยกมือขึ้นปาดเช็ดน้ำตาที่กำลังไหลล้นออกนอกดวงตา ก่อนจะลุกขึ้นสูดลมหายใจแรงๆ แล้วเดินไปยังห้องพระเพื่อสวดมนต์อ้อนวอนให้พระท่านดลใจให้ขวัญใจคิดได้ยอมกลับมาขอขมานางและสามี

อ่านต่อ

หนังสืออื่นๆ ของ ณิการ์

ข้อมูลเพิ่มเติม
กลืนกิน

กลืนกิน

โรแมนติก

5.0

เกือบหนึ่งพันปีที่เฝ้ามอบถวายชีวิตของตัวเองคอยรับใช้นายท่านนาสูร และเมื่อถึงเวลาที่ต้องเลือกอนาคตตัวเอง เขากลับเคว้งคว้างเดินไม่ถูก และยิ่งไปกว่านั้นเมื่อโชคชะตาส่งเด็กน้อยตัวเล็กอายุไม่กี่เดือนมาให้เขาได้ดูแล ‘เดหลี’ เขาดูแลเด็กน้อยไม่ต่างจากลูก แม้จะรู้ดีว่าอนาคตเด็กคนนี้จะเปลี่ยนชีวิตของตัวเอง ‘พาที’ นั่งใช้ความคิดอยู่คนเดียวในห้องนั่งเล่นของบ้านที่ตนเองและเดหลีอาศัยอยู่ด้วยกัน เพลานี้เด็กน้อยอายุเจ็ดขวบ เผลอแป๊บเดียวจากเด็กน้อยงอแงเอาแต่ใจ นอนตัวแดงแบเบาะ ตอนนี้รู้ความและขี้อ้อนมาก “คุณพาทีคะ คุณพาทีคะ” “หืม! เด็กน้อย” คนถูกเรียกหันมาหาเจ้าของเสียงเล็กสดใสของหนูน้อยวัยเจ็ดขวบ “แต่งงานคืออะไรคะ?” หนูน้อยเกาะแขนของผู้เปรียบเสมือนพ่อของตนเอง “คือคนสองคนรักกัน แล้วก็แต่งงานกัน เดี๋ยวโตขึ้นเดหลีก็จะเข้าใจเอง” พาทีลูบหัวหนูน้อยหน้ากลมที่แนบแขนตัวเองและกำลังแหงนเงยหน้าขึ้นมองจ้องหน้าตัวเอง เหมือนเขาที่กำลังก้มมองหน้ากลมๆ อ้วนๆ ของหนูน้อย “งั้นโตขึ้นเดหลีจะแต่งงาน และคุณพาทีต้องแต่งงานกับเดหลีด้วยนะคะ” “แต่งงานน่ะแต่งได้ แต่กับฉันไม่ได้เดหลี” “ทำไมไม่ได้คะ เดหลีรักคุณพาที ถ้าไม่แต่งกับคุณพาทีจะให้หนูแต่งกับใครคะ” หนูน้อยเจ็ดขวบตอบอย่างฉะฉาน ทั้งๆ ที่ไม่เข้าใจความหมายของคำว่า ‘รัก’ และ ‘แต่งงาน’ “โตขึ้นเธอจะรู้เองเดหลี ตอนนี้ได้เวลานอนแล้วนะ ไปนอนได้แล้ว เดี๋ยวฉันเอานมร้อนไปให้ดื่มก่อนนอนนะ” “อุ้มค่ะ” หนูน้อยยอมผละแขนสั้นๆ ที่กอดแขนใหญ่ออกมากางให้อีกฝ่ายอุ้มตัวเองกลับห้องนอน พาทียกยิ้มเอ็นดูท่าทางของหนูน้อยแล้วก็ช้อนอุ้มเด็กน้อยขึ้นแนบอกแล้วลุกขึ้นจากโซฟาพาเดินกลับห้องนอนด้วยเวลานี้ดึกมากแล้ว

นาสูร

นาสูร

โรแมนติก

5.0

“อ่ะ...อื้อ” เธอเบิกตากว้างในความมืดสลัวเมื่อรู้ว่าตอนนี้ตัวเองถูกคุกคามยามดึก “ชูว์! ฉันเองเด็กน้อย” เขายกมือมาปิดปากเธอพร้อมบอกให้รู้ว่าคือเขา “คุณนาสูร” “ใช่ ฉันเอง ก็บอกแล้วไงว่าเจอกัน” “ฟ้าอยู่” “เธอไม่ตื่นหรอก” เขาบอกตอบกลับ “แต่ไม่ได้นะคะ เราจะ...” “ทำไมจะไม่ได้ ก็ฉันหิวมาหลายวันแล้วน้อง เธอก็รู้ว่าฉันต้องการเธอมากแค่ไหน” เขารีบบอกสวนกลับโดยที่เธอยังพูดไม่สุดประโยคความ “พรุ่งนี้ฟ้าก็กลับแล้ว” เธอบอกพร้อมดันเขาไปนอนข้างๆ ตัวเองที่ยังมีพื้นที่ว่างอยู่ “ไม่มีพรุ่งนี้ทั้งนั้น ฉันต้องการวันนี้เด็กน้อย ขอเถอะนะ เพื่อนเธอไม่มีทางตื่นถ้าฉันไม่สั่งให้ตื่น เรามามีความสุขกันเถอะนะ ฉันรู้ว่าเธอเองก็โหยหาฉัน” มือใหญ่สอดเข้าไปในใต้ผ้าห่มแล้วบีบเคล้นเต้าของเธอ “อ่ะ...อื้อ คะ...คุณนาสูร ยะ...อย่าทำแบบนี้ค่ะ น้องอาย ถึงฟ้าจะไม่ตื่น แต่ฟ้าก็นอนอยู่ข้างๆ นะคะ” พึ่บ! แล้วผ้าห่มที่เธอแบ่งกันกับเพื่อนห่มนั้นก็ถูกถลกดึงรั้งขึ้นไปคลุมหัวของฟ้าใสทันที --- สวัสดีนักอ่านทุกคนค่ะ ณิการ์ขอฝากรูปเล่มนิยายเรื่อง “นาสูร” ภายใต้นามปากกา “ยักษ์” ด้วยนะคะ เป็นเรื่องราวของยักษ์ที่มาอายุนับพันกว่าปีกับมนุษย์สาวคนหนึ่ง แน่นอนว่าเป็นนิยายแฟนตาซีอีโรติกค่ะเรื่องนี้ “นาสูร” เป็นยักษ์ที่หิวกามมาก กินดุมาก เขาไม่สนใจเนื้อเท่ากับลีลารักบนเตียง และ “พุดซ้อน” ก็สนองตัณหาของเขาได้ดีทีเดียว แล้วเขาทั้งสองจะรักกันได้ยังไง เมื่อทั้งสองต่างแตกต่างกัน มาลุ้นไปกับความรักของยักษ์และมนุษย์ด้วยกันนะคะ

วิวาทรัก

วิวาทรัก

โรแมนติก

5.0

จะเกิดอะไรขึ้นเมื่อคนสองคนไม่เคยเจอกัน ไม่เคยรู้จักกัน แต่ต้องมาแต่งงานกัน แน่นอนว่าการคลุมถุงชนครั้งนี้เกิดขึ้นเพราะคนแก่ทั้งสองที่ให้คำมั่นสัญญากัน พวกเขาที่เป็นหลานจึงจำต้องแต่งงานกัน "น่านน้ำ" หนุ่มเจ้าของไร่กาแฟ กับสาวมั่น "พิมพ์มาดา" ที่ต้องมาเจอกัน ทั้งสองไม่ใช่คนที่จะเชื่อฟังใครง่ายๆ ต่างคนต่างดื้อ และการคลุมถุงชนครั้งนี้จะต้องไม่เกิดขึ้น แล้วเรื่องราววุ่นวายจึงเกิดขึ้น หนี....ใช่ต้องหนีเท่านั้น....แต่หนีไปไงมาไงมา "รัก" กันได้ไง ที่สำคัญหนีไปหนีมามาเจอพ่อคน "เซ็กส์จัด" ใช่ค่ะว่าที่เจ้าบ่าวของเธอเซ็กส์จัดจนต้องยอมแพ้....และเธอก็ชอบความหื่น ห่าม ถ่อย ของคนที่ชังหน้าแบบไม่รู้ตัว......และน่านน้ำก็หลงเจ้าสาวจอมดื้อแบบไม่ตั้งใจรักเช่นกัน...... ------------ “นายทำบ้าอะไรของนาย” “ลงโทษเมีย” น้ำคำห้วนๆ ตอบกลับทันควัน พร้อมกับจ้องหน้าสวยที่ตอนนี้แสดงให้เห็นถึงความไม่พอใจในตัวเขาอยู่ในที แล้วเรื่องอะไรเขาต้องสนใจสายตาเกลียดชังที่หล่อนส่งมาให้ด้วยเล่า ในเมื่อพิมพ์มาดาเป็นของเขาและต้องเป็นของเขาคนเดียวเท่านั้น “ปล่อยฉันเดี๋ยวนี้นายน่าน” เธอสั่งเสียงแข็งไม่ยอมเช่นกัน พร้อมดิ้นหนีจากแรงกดของบุรุษที่คร่อมเหนือตัวเองอยู่ในตอนนี้ เขาบังคับให้เธอพิงไปกับพนักโซฟาและตัวเขาก็คร่อมกักร่างเธอไว้ โดยมีสองมือใหญ่กดหัวไหล่เธอให้อิงพิงไปกับพนักเก้าอี้ สองมือทุบตีไปกับหน้าอกแกร่งแต่เหมือนกับว่าทุบกำแพงหินผาเจ็บมือเสียแรงเปล่า “ทำไมฉันต้องปล่อยด้วย เธอคิดยังไงถึงไปคบกับไอ้ปลัดธนูนั่นทั้งๆ ที่มีฉันเป็นผัวทั้งคน หรือฉันคนเดียวไม่พอฮึดา” โน้มหน้าลงไปเอ่ยข้างหูเธอพร้อมกับกัดดึงหูเธอแรงๆ ด้วยความโมโห “โอ๊ย! ฉันเจ็บนะไอ้ซาดิสม์!” “ก็กัดให้เจ็บ ถ้าไม่เจ็บจะกัดทำไมวะ บอกฉันมาไปถึงไหนต่อไหนกับมันแล้ว” เงียบ! ปากช่างเจรจาของสาวจอมพยศเม้มแน่นไม่ปริปากตอบเมื่อเขาถาม และนั่นยิ่งกระตุ้นไฟโทสะในอกของน่านน้ำไปใหญ่ “ฉันถามเธออยู่ทำไมไม่ตอบ” เขากระชากเสียงถามเธอดังกว่าเดิม และครั้งนี้ก็บีบหัวไหล่ของเธอที่กดไปกับพนักโซฟาด้วย “เจ็บนะเว้ย! นายมันบ้าไปแล้วนายน่าน นายมันคนซาดิสม์ ปล่อยฉันเดี๋ยวนี้นะ ฉันเจ็บ” ทุบตีแขนของเขาให้นำพามือที่บีบหัวไหล่ตัวเองออก ตอนนี้ดวงตาสวยสดใสได้อาบล้นไปด้วยน้ำตาแห่งความเจ็บปวด เมื่อเขาไม่ยอมปล่อยมือจากหัวไหล่แต่เขากลับทำตรงกันข้ามคือบีบแรงกว่าเดิม “ฉันไม่ใจอ่อนกับน้ำตาของผู้หญิงอย่างเธอหรอกนะดา อย่ามาบีบน้ำตาปัญญาอ่อนต่อหน้าฉัน” น้ำเสียงเฉียบขาดเอ่ยขึ้นพร้อมกับผละมือข้างขวามาบีบคางเล็กของเธอให้แหงนเงยเชิดหน้าขึ้นสบตาตนเอง แล้วเขาก็โน้มลงไปบดขยี้ปากอวบอิ่มสีระเรื่อที่เม้มแน่นของหล่อนจริงๆ ในเมื่อไม่ยอมพูดไม่ยอมตอบเขาก็ไม่คิดจะสนใจแล้ว เพราะตอนนี้สิ่งที่ต้องการคือการทำให้พิมพ์มาดาจำ จำว่าร่างกายของหล่อนคือของเขา นายน่านน้ำไม่ใช่ของใครอื่นที่ไหน ผู้ชายหน้าไหนก็ห้ามแตะ เพราะเนี่ยคือสมบัติของเขา ถ้าเขาไม่ยกให้ใครหน้าไหนก็ห้ามพาหล่อนหนี “อ่ะ อื้อ.....

หนังสือที่คุณอาจชอบ

ท่านประธานขาอย่าดุ

ท่านประธานขาอย่าดุ

มณีมายา/แอล/รมตี
5.0

“ที่รัก ร่างกายของคุณหวานอร่อยไปทั้งตัว หวานจนผมหยุดกินไม่ได้ แล้วตอนนี้ผมหิวอีกแล้ว” ตฤณ ท่านประธานบริษัท วัย 37 ปี หนุ่มโสดหล่อ รวย พ่อบุญทุ่ม ถูกใจใครก็เปย์หนัก ไม่เว้นแม้แต่เลขาสาวสวยที่เขาบังคับมารับตำแหน่ง ด้วยวิธีแสนเจ้าเล่ห์แม้เธอไม่เต็มใจ แต่ในเมื่อเขา “อยากได้” วิธีสุดแสนร้ายกาจเขาก็งัดมาใช้ เพื่อให้ได้เธอมาครอบครอง ***** “ผมขับรถไปรับคุณได้ด้วยตัวเองเลย ไม่ได้ขู่ด้วย เอาให้รู้ไปทั้งบริษัทว่า... คุณเป็นคนของผม ผมมีรถให้เลือกนั่ง 10 คัน ลือกมาสักยี่ห้อเดี๋ยวขับไปหาครับ” “คุณมันบ้า อีตาผู้ชายบ้า เวรกรรมอะไรของฉันเนี่ย แล้วต้องมาอยู่ซอยเดียวกัน” “ท่านประธาน คำที่ถูกต้อง ตกลงขึ้นรถมาหรือยังครับปั้นหยา” “คอยดูนะ ถ้าฉันเจอหน้าคุณ...” “จะสมนาคุณผมด้วยจูบเหรอ” “คุณ!”

แม่ทูนหัวโคตรเลิศ

แม่ทูนหัวโคตรเลิศ

Isolde Marsh
5.0

ในฐานะที่เธอมีทรัพย์สินนับพันล้านและเป็นลูกสาวที่ได้รับการฝึกฝนอย่างลับๆ โดยรัฐบาล เฉียววานก็ถูกจัดสรรพ่อแม่ให้ในที่สุด แต่ไม่คาดคิด เธอถูกขับออกจากครอบครัวถึงสามครอบครัว การฝึกฝนความสัมพันธ์เป็นญาติพี่น้องก็ล้มเหลวซ้ำๆ จนกระทั่งเธอถูกตระกูลฮั่วรับอุปการะ เฉียววานที่น่าสงสารถูกพ่อแม่บุญธรรมทุ่มเงินให้ตามใจ แสดงความรักอย่างสุดโต่งจนดูเหนือจริง ทำให้บางคนอิจฉาจนบ้าคลั่ง ปล่อยข่าวลือว่า "เฉียววานไม่มีความสามารถใดๆ เลย ต้องอาศัยการทำตัวน่าสนสารเพื่อเรียกร้องความสนใจจากตระกูลฮั่ว!" แต่วันถัดมา อธิการบดีมหาวิทยาลัยชั้นนำของประเทศยืนต้อนรับด้วยตัวเอง “ศาสตราจารย์เฉียว ห้องแล็บของคุณเตรียมพร้อมแล้ว” มหาเศรษฐียื่นสัญญาให้ “บอส รายงานการเงินปีนี้กำไรเพิ่มขึ้น 300%!” องค์กรแฮกเกอร์นานาชาติก็เกิดความวุ่นวาย “พี่ใหญ่ ถ้าคุณไม่ออนไลน์ ระบบการเงินจะล่มแล้ว” เมื่อความลับของเฉียววานถูกเปิดเผยทีละอย่าง ทั้งโลกออนไลน์ก็เดือดดาล กู้ซือหาน ผู้ทรงอำนาจและเย็นชาแห่งเมืองจิง จู่ๆ ก็จับเธอไว้ที่มุมกำแพง นิ้วของเขาลูบไล้ริมฝีปากของเธอเบาๆ “คุณนายกู้ เล่นสนุกมากพอหรือยัง? ถึงเวลากลับบ้านไปมีลูกได้แล้ว” เฉียววานหน้าแดงก่ำ “ใคร ใครจะไปมีลูกกับคุณล่ะ” ชายหนุ่มหัวเราะเบาๆ และหยิบบัตรดำวงเงินไม่จำกัดใส่มือเธอ “มีลูกคนหนึ่ง จะมอบเกาะส่วนตัวให้ให้หนึ่งเกาะ”

บท
อ่านเลย
ดาวน์โหลดหนังสือ
เจ้าสาวบำเรอใจ
1

บทที่ 1 ชีวิตหลังแต่งงานมันไม่ง่าย(1)

25/12/2024

2

บทที่ 2 ชีวิตหลังแต่งงานมันไม่ง่าย(2)

25/12/2024

3

บทที่ 3 ฉันไม่ได้รักเธอ(1)

25/12/2024

4

บทที่ 4 ฉันไม่ได้รักเธอ(2)

25/12/2024

5

บทที่ 5 อยากเป็นเมียฉันไม่ใช่เหรอ

25/12/2024

6

บทที่ 6 เชื่อแล้วว่ากินดุ(1)

25/12/2024

7

บทที่ 7 เชื่อแล้วว่ากินดุ(2)

25/12/2024

8

บทที่ 8 มื้อดึกที่แสนเร่าร้อน(1)

25/12/2024

9

บทที่ 9 มื้อดึกที่แสนเร่าร้อน(2)

25/12/2024

10

บทที่ 10 เริ่มมีความห่วงใย(1)

25/12/2024

11

บทที่ 11 เริ่มมีความห่วงใย(2)

25/12/2024

12

บทที่ 12 เริ่มมีความห่วงใย(3)

25/12/2024

13

บทที่ 13 หย่า!(1)

25/12/2024

14

บทที่ 14 หย่า!(2)

25/12/2024

15

บทที่ 15 เธอไปอยู่ไหน(1)

25/12/2024

16

บทที่ 16 เธอไปอยู่ไหน(2)

25/12/2024

17

บทที่ 17 อยากหย่าก็มาหย่าเอง(1)

25/12/2024

18

บทที่ 18 อยากหย่าก็มาหย่าเอง(2)

25/12/2024

19

บทที่ 19 บทพิเศษ ทาสรักของเมีย

25/12/2024