เกิดใหม่เป็นชายาอ๋อง

ในพระราชวังที่งดงามแห่งหนึ่งท่ามกลางราชสำนักที่เต็มไปด้วยเหล่าขุนนาง ลี่เซียนเป็นคุณหนูของเสนาบดีเลี่ยงหรู ค่อยๆ ก้าวไปในทางเดินหินปูที่ทอดยาวไปยังห้องทรงงานขององค์รัชทายาทลี่จู ดวงตาของนางเต็มไปด้วยความหวังและความมุ่งมั่น

"วันนี้จะต้องสำเร็จ" ลี่เซียนกล่าวกับตัวเองในใจ พลางยิ้มมุมปาก

หลังจากการที่นางได้ยินข่าวจากผู้คนในพระราชวังว่าองค์รัชทายาทลี่จูจะเสด็จไปที่สวนหยกในตอนเย็น นางจึงไม่รอช้า รีบไปเตรียมตัวอย่างลับๆ หวังว่าจะได้พบกับเขาในเวลานี้

ลี่จูองค์รัชทายาทที่ดูสง่างามทำให้หัวใจของนางหวั่นไหว ลี่เซียนไม่เคยรู้สึกเช่นนี้กับชายใดมาก่อน

ในขณะที่ลี่เซียนเดินเข้าไปใกล้สวนหยก ภาพของลี่จูกำลังยืนอยู่ใต้ต้นไม้ใหญ่ที่มีดอกไม้บานสะพรั่ง ท่ามกลางแสงแดดอ่อน ๆ ที่สาดส่องลงมา

"องค์รัชทายาท" ลี่เซียนเอ่ยเรียกด้วยน้ำเสียงอ่อนหวาน มีรอยยิ้มปรากฏอยู่บนใบหน้าของนาง

ลี่จูหันมามองนางอย่างไม่แปลกใจ เพราะรู้ว่าลี่เซียนคอยตามติดเขามานานหลายเดือนแล้ว ความรู้สึกในใจของเขาคือรำคาญและไม่อยากเห็นหน้านาง

"เจ้ามีอะไร" ลี่จูเอ่ยเสียงเรียบ

ลี่เซียนหยุดอยู่ห่างจากเขานิดหนึ่ง พยายามรวบรวมความกล้า ก่อนจะกล่าวออกไปว่า

"ข้ารักท่านองค์รัชทายาท" เมื่อเพียรพยายามตามตื้อเขาอยู่นาน นางก็อยากสารภาพรักกับเขาในตอนนี้ กลัวว่าหากตายไปแล้วจะไม่ได้บอกความในใจให้เขาได้รับรู้

ลี่จูอึ้งไป เขามองนางด้วยท่าที่นิ่งอึ้ง ไม่คิดว่านางจะมาสารภาพรักกับเขาเช่นนี้ แต่ความรู้สึกที่ลี่จูมีต่อลี่เซียนนั้นไม่ได้เป็นไปตามที่นางหวังไว้เลย

"ข้าขอโทษเจ้า ข้าไม่ได้รักเจ้า"

“ทำไม” เสียงของลี่เซียนสั่นเครือ

"หัวใจของข้าไม่สามารถให้แก่เจ้าได้"

ลี่เซียนขมวดคิ้วเข้าหากัน ความเจ็บปวดแล่นไปทั่วหัวใจ แต่นางกลับไม่ยอมแพ้

"แล้วท่านรักใคร" นางถามด้วยน้ำเสียงสั่นเล็กน้อย

"ข้ารักหนิงเอ๋อ" คำตอบของเขาทำให้ลี่เซียนตกใจอย่างยิ่ง ไม่คิดว่าหญิงในดวงใจของเขาจะเป็นน้องสาวที่เกลียดชังนางเช่นนี้

"น้องสาวของข้าอย่างนั้นหรือ" ลี่เซียนเอ่ยถามกลับด้วยความไม่เข้าใจ

"ใช่ ข้ารักนางไม่ได้รักเจ้า อย่าตามตื้อข้าอีก ข้าไม่ชอบผู้หญิงไร้ยางอายเช่นเจ้า" ประโยคของเขารุนแรงจนลี่เซียนถึงกับร่างเซ

ลี่เซียนรู้สึกเหมือนหัวใจพังทลายลง นางพยายามสะกดอารมณ์ที่กำลังจะระเบิดออกมา

ลี่เซียนเดินกลับจวนด้วยท่าทีเหม่อลอยเหมือนวิญญาณจะหลุดออกจากร่าง

“ท่านเป็นอย่างไรบ้างเจ้าคะคุณหนู” ฟางซินเอ่ยถามเจ้านายสาว

“ข้า... ข้าไม่เป็นอะไร”

“คุณหนูอย่าคิดมากนะเจ้าคะ”

“ข้าไม่ได้คิดมาก แค่สงสัยว่าพวกเขาไปคบกันตอนไหน มีใจให้กันตอนไหน”

“เจ้าอยากรู้รึ” เสียงหนึ่งเอ่ยขึ้นทางด้านหลัง ทำให้ลี่เซียนต้องหันไปมอง หนิงเอ๋อนั่นเอง อีกฝ่ายชอบแย่งของทุกอย่างไปจากนาง เป็นน้องสาวที่เกลียดชังนางยิ่งกว่าอะไร แถมยังเป็นคู่แข่งในทุก ๆ ด้าน

“ข้าจะบอกเจ้าก็ได้ มันนานแล้วล่ะ เราแอบคบกัน เรารักกัน แต่องค์รัชทายาทกลัวจะมีเรื่องเสื่อมเสียชื่อเสียงของข้า จึงให้ปิดเอาไว้ก่อน เพราะในเมืองมีแต่เรื่องของเจ้าเต็มไปหมด คุณหนูใหญ่ของเสนาบดีตามตื้อองค์รัชทายาทลี่จูจนเป็นที่ขบขัน” หนิงเอ๋อพูดแล้วหัวเราะขบขัน ในขณะที่ลี่เซียนถึงกับเซ มองร่างของน้องสาวที่เดินหัวเราะอย่างสะใจจากไป

ดึกคืนนั้นลี่เซียนยืนมองพระจันทร์ด้วยหัวใจที่รวดร้าวอยู่ที่สะพาน นางเหม่อลอยจนร่างบอบบางตกลงสู่ผืนน้ำเย็นเยียบเบื้องล่าง

“คุณหนู คุณหนูเจ้าขา คุณหนูตกน้ำ ช่วยด้วย คุณหนูตกน้ำ” ฟางซินร้องให้คนช่วย นางแค่เดินไปหยิบของให้ลี่เซียน ไม่คิดว่าคุณหนูจะผิดหวังเรื่องความรัก เสียใจจนคิดสั้นเช่นนี้

ในเงามืดด้านหนึ่ง รอยยิ้มชั่วร้ายของหนิงเอ๋อก็ผุดขึ้นมา นางอาศัยจังหวะที่พี่สาวกำลังยืนเหม่อลอยอยู่ผลักอีกฝ่ายจนตกน้ำ

“ตายเสียเถิด อย่าอยู่เป็นเสี้ยนหนามหัวใจของข้าอีกเลย มีเจ้าต้องไม่มีข้า มีข้าต้องไม่มีเจ้า ต่อไปจวนของเสนาบดีผู้ทรงอิทธิพลในวังหลวงต้องมีบุตรสาวเพียงคนเดียวเท่านั้นก็คือข้าหนิงเอ๋อ ข้าจะเป็นหญิงเดียวที่งามที่สุดในเมือง เป็นชายาขององค์รัชทายาท” หนิงเอ๋อเหยียดยิ้มก่อนจะแกล้งวิ่งตกใจหน้าตาแตกตื่นออกไปดูศพพี่สาวที่ถูกช่วยขึ้นมาแต่ไปอยู่ปรโลกเสียแล้ว

“ลี่เซียน โธ่... ลูก ทำไมเจ้าคิดสั้นแบบนี้” เลี่ยงหรูกอดศพลูกสาวร้องไห้น้ำตาแทบเป็นสายเลือด เนื่องจากรักอดีตภรรยาผู้ล่วงลับเป็นอันมาก จึงทำให้รักลูกสาวคนโตมากเช่นกัน นั่นจึงทำให้เขาพยายามดูแลลูกสาวคนโตให้ดีที่สุด และที่แต่งงานกับฟางหรูเพราะฟางหรูคือน้าแท้ ๆ ของลี่เซียน เขาจึงอยากให้ลี่เซียนมีคนคอยช่วยดูแล

ในขณะเดียวกันในปีค.ศ. 2025 คุณหมอลี่เซียนหญิงสาวอัจฉริยะผู้มีชื่อเสียงในวงการแพทย์เป็นที่รู้จักกันดี ด้วยความสามารถในการรักษาคนไข้ที่ซับซ้อนและท้าทายที่สุด เธอเป็นแพทย์ผู้เชี่ยวชาญด้านการผ่าตัดที่มีพรสวรรค์และมีชื่อเสียง และเป็นที่ยอมรับในวงการการแพทย์อย่างสูง กำลังขับรถกลับบ้านด้วยความเหนื่อยล้า เพราะต้องผ่าตัดคนไข้หลายชั่วโมงเพื่อช่วยเหลือชีวิตผู้ป่วย