เกิดใหม่เป็นชายาท่านแม่ทัพ

เกิดใหม่เป็นชายาท่านแม่ทัพ

B.J.BEN

5.0
ความคิดเห็น
828
ชม
14
บท

หวังจื่อหลินอ่านนิยายจบด้วยความโมโหที่นางเอกในนิยายโดนทำร้ายจนตาย เธอเดินข้ามถนนไม่ทันระวังจึงโดนรถชน หลิวเหวินจงเพื่อนชายคนสนิทที่แอบรักเธอจึงเข้ามาช่วยเอาไว้ แต่ทั้งสองก็โดนรถชนอยู่ดี สองหนุ่มสาวกลายเป็นเจ้าชายและเจ้าหญิงนิทรานอนหลับไม่ฟื้น แต่ขณะเดียวกันก็ทะลุมิติเข้าไปอยู่ในนิยายเล่มที่ตัวเองอ่าน และเข้าไปแก้ไขสถานการณ์เลวร้ายที่เกิดขึ้นให้แปรเปลี่ยนไปในทิศทางที่ดีขึ้น

บทที่ 1 1

1

ในปี ค.ศ. 2025 หวังจื่อหลินเดินทอดน่องไปตามถนนสายใหญ่ที่เต็มไปด้วยผู้คน เธอถือสมาร์ตโฟนไว้ในมือข้างหนึ่ง ดวงตาจดจ่ออยู่กับหน้าจอขณะอ่านนิยายเรื่องหนึ่งที่เธอโปรดปราน ท่ามกลางเสียงผู้คนมากมาย เสียงรถยนต์ เสียงแตรรถ เสียงพ่อค้าแม่ค้าตะโกนเรียกลูกค้า รวมทั้งเสียงดนตรีจากร้านกาแฟที่คละเคล้ากันไป

"ทำไมต้องให้สามีหวังจื่อหลินเป็นคนสารเลวแบบนี้ด้วยนะ ฉันไม่เข้าใจเลยแก" หวังจื่อหลินบ่นกับเพื่อนขณะเลื่อนหน้าจอไปอ่านเนื้อหาในนิยายต่อ เธอหยุดเดินเพราะอ่านถึงตอนที่หวังจื่อหลินในนิยายโดนทำร้ายอย่างไม่เป็นธรรม เธอรู้สึกสงสารนางเอกของเรื่องเป็นอันมาก

“เหวินจงนายรู้ไหม ฉันอ่านมาจนถึงตอนจะจบแล้ว หวังจื่อหลินช่วยเหลือสามีทุกอย่าง แต่สุดท้ายโดนสามีกับเมียน้อยหักหลังฆ่าจนตาย เพราะหมดประโยชน์ นางเป็นลูกของขุนนางที่มีอำนาจ มีเงินทอง เป็นที่ไว้วางใจของฮ่องเต้ นางน่าจะได้สามีที่ดีกว่านี้”

“ทำไมนางเอกของเธอรันทดขนาดนี้ล่ะ” หลิวเหวินจงไม่เข้าใจว่าทำไมผู้หญิงถึงได้ชอบอ่านนิยายดราม่าเช่นนี้

“ยังไม่พอแค่นั้น สามีของนางก็สวมรอย ว่าเคยช่วยชีวิตนางเอกเอาไว้อีก ทำให้นางเอกเข้าใจผิด หลงรักผิดคน คนที่ช่วยคือพระเอกที่เป็นแม่ทัพต่างหากล่ะ” หญิงสาวบ่นด้วยสีหน้าหงุดหงิด

“แบบนี้ใช่ไหม นางเอกถึงได้แต่งงานกับตัวร้าย เพราะเข้าใจผิดนี่เอง” หลิวเหวินจงนึกสงสารนางเอกนิยายของเรื่องยิ่งนัก

“ก็ใช่น่ะสิ เจ็บใจนัก”

“ทำไมต้องเป็นแบบนั้นล่ะ” หลิวเหวินจงเอ่ยถามเพื่อนรัก เพราะถ้าเขาเป็นนักเขียน เขาจะไม่เขียนนิยายให้พระนางรันทดขนาดนั้นแน่

เขามองหน้าเพื่อนรัก อีกฝ่ายเป็นเพื่อนรักที่เติบโตมาด้วยกัน เขาตกหลุมรักเธอมาตลอด แต่เพราะเป็นเพื่อนสนิทกัน จึงไม่กล้าบอกความจริงนี้ให้เธอได้รับรู้

“ฉันก็ไม่รู้หรอก”

“แล้วพระเอกเป็นใครเหรอ”

“เป็นแม่ทัพที่เป็นลูกนอกสมรสของฮ่องเต้ เป็นเพื่อนเล่นวัยเด็กของนางเอก คอยช่วยเหลือนางเอกมาโดยตลอด แต่นางเอกดันไม่รู้นี่สิ สงสารพระเอกเสียจริง ไปช่วยนางเอกในบ้านไอ้ตัวร้ายโดนฆ่าตายพร้อมพร้อมกัน แต่พูดไปพูดมาพระนางของเรื่องชื่อเหมือนฉันกับนายเลยนะ ตลกจัง” หวังจื่อหลินรู้สึกหงุดหงิดใจอย่างมากล้น ที่พระนางต้องมาตายด้วยฝีมือคนชั่วแบบนี้ เธออยากรู้นักว่านักเขียนนิยายต้องการอะไร ต้องการให้นักอ่านอย่างเธออกแตกตายหรือยังไงกัน แต่ก็อดหัวเราะออกมาเสียไม่ได้ที่ชื่อพระนางเหมือนเธอกับเพื่อนสนิทเสียขนาดนี้

เพื่อนชายคนสนิทที่เดินเคียงข้างกันมาได้ฟังเนื้อเรื่องนิยายที่เพื่อนเล่าอย่างออกรสก็แอบยิ้มเล็กน้อย เขาเองก็แอบหลงรักเธอมานานแล้วแต่ไม่เคยปริปากบอกเธอเช่นกัน

"บางครั้งนางเอกในนิยายก็ต้องเจออุปสรรคเพื่อที่จะได้เป็นคนที่แข็งแกร่งขึ้นหรือไม่ก็มีความสุขในตอนท้ายหรือเปล่า แบบโดนฆ่าตายแต่ได้รู้ความจริงตอนหลังว่าคนที่คอยช่วยเหลือมาตลอดคือพระเอก และคนที่รักนางเอกตลอดคือพระเอก ทำให้ทั้งสองฟื้นคืนชีพกลับมาแก้แค้น แล้วก็เข้าใจกันมากขึ้น และรักกันมากขึ้น อะไรประมาณนี้" หลิวเหวินจง พูดขึ้นพร้อมกับมองไปข้างหน้า เห็นการจราจรบนถนนที่มีรถราหนาตาพอสมควร

"แต่ก็ยังรู้สึกเสียใจแทนนางอยู่ดี โชคดีที่เราไม่ใช่ตัวละครในนิยายนะ" หวังจื่อหลิน พูดพลางมองไปที่ หลิวเหวินจง ผู้เป็นเพื่อนรัก รอยยิ้มเล็กน้อยปรากฏขึ้นที่มุมปากของเธอ

หลิวเหวินจง พยักหน้าและยิ้มให้เธออย่างอ่อนโยน แต่ในใจกลับแอบคิดว่าถ้าเขาเป็นตัวละครในนิยายนี้ เขาจะต้องปกป้องเธอจากทุกสิ่งทุกอย่างไม่ให้ใครมาทำร้ายเธอได้อย่างแน่นอน เขาก็คงเหมือนแม่ทัพหลิว ตัวละครที่ชื่อเหมือนเขา ที่แอบรักหวังจื่อหลินมานานแต่ยังไม่ทันบอกก็มีผู้ชายคนอื่นมาตัดหน้าไปเสียก่อน

"ฉันคิดว่าชีวิตคนเราก็เหมือนกับเนื้อหาในนิยายนะ มีทั้งดีทั้งร้าย ท้ายที่สุดก็ต้องหาทางแก้ไขให้ได้" เขาพูดด้วยน้ำเสียงอบอุ่น สะท้อนบางสิ่งที่เขาอยากบอกกับเธอ

หวังจื่อหลิน มองเขาเล็กน้อย ก่อนจะหันไปมองถนนที่คับคั่งไปด้วยผู้คน แล้วพูดขึ้นว่า...

"ก็ใช่ แต่ถ้าเป็นแบบนี้ ชีวิตก็จะไม่สนุกน่ะสิ หวังจื่อหลินควรได้รู้ความจริงก่อนตายนาน ๆ และใช้ชีวิตอย่างมีความสุขกับผู้ชายที่รักและหวังดีกับนางมาโดยตลอด ไม่ใช่มารู้ความจริงเอาตอนใกล้สิ้นใจ ว่าคนที่รักและคอยห่วงใยอยู่ตลอดคือหลิวเหวินจงแล้วก็ตายพร้อมกัน เห้อ..." คนอินกับนิยายถอนใจหนักหน่วง

"จริง อันนี้ฉันเห็นด้วยกับเธอ" หลิวเหวินจงตอบยิ้ม ๆ เขาเองก็หมดสิทธิ์ในตัวเพื่อนรักแล้วเช่นกัน กำลังจะสารภาพรัก แต่เธอดันมีผู้ชายคนอื่นขอเป็นแฟนต่อหน้า

ต่อตา เขาต้องเอาช่อดอกไม้ไปซุกซ่อนไว้ด้านหลัง แล้วก็ยืนมองเธอตอบรับความรักของผู้ชายอีกคน มองเธอคบหากับหมอนั่น และที่สำคัญทั้งสองตกลงหมั้นกันแล้ว กำลังจะแต่งงานกันในอีกไม่ช้า

หวังจื่อหลิน ยังคงติดอยู่ในโลกของนิยายที่เต็มไปด้วยความเศร้าโศกเสียใจ ความรู้สึกที่ว่าความยุติธรรมในโลกนิยาย มันห่างไกลจากความเป็นจริงมากนัก ทำให้เธอเริ่มบ่นออกมาด้วยความไม่พอใจ

อ่านต่อ

หนังสืออื่นๆ ของ B.J.BEN

ข้อมูลเพิ่มเติม
คู่หมั้นไร้เสน่หา

คู่หมั้นไร้เสน่หา

โรแมนติก

5.0

เมื่อข่าวฉาวบิดเบือนเปลี่ยนหญิงสาวให้กลายเป็นคนที่เขาเกลียด และเมื่อคำสัญญาเก่าของผู้ใหญ่ พาเธอกลับมาในฐานะ ‘คู่หมั้น’ ที่เขาไม่ต้องการ ลลิล สาวสวยผู้สง่างามและเข้มแข็ง ต้องเผชิญแรงกดดันจากคนในครอบครัว รวมถึง กวิน ชายหนุ่มผู้เย็นชา ผู้มองเธอด้วยสายตาดูแคลน…แต่ไม่อาจละสายตาได้เลย ในความเงียบงันระหว่างพวกเขา...กลับมี ‘หัวใจ’ ที่ค่อย ๆ เรียนรู้กันอย่างไม่รู้ตัว จากความเข้าใจผิด กลายเป็นความผูกพัน จากการดูแคลน กลายเป็นการปกป้อง และจาก ‘คู่หมั้นไร้เสน่หา’ กลายเป็น ‘ผู้หญิงเพียงคนเดียวที่เขารัก’

หนังสือที่คุณอาจชอบ

จากเมียส้มหล่นสู่หญิงแกร่ง

จากเมียส้มหล่นสู่หญิงแกร่ง

Arvin Bikoff
5.0

หลังจากที่แต่งงานเข้ามาในตระกูลมู่ หลินซีได้ทำหน้าที่เป็นคุณนายมู่ที่ยอมอดทนกับทุกอย่างโดยไม่ปริปากเป็นเวลาสามปี เธอรักมู่จิ่วเซียว จึงยอมอดทนดูแลเขาอย่างเต็มใจ แม้ว่าเขาจะมีคนอื่นอยู่ข้างนอกก็ตามแต่เขากลับไม่เคยเห็นค่าของเธอ เหยียบย่ำความรักของเธอให้แหลกสลาย และถึงขั้นปล่อยให้น้องสาวของเขามอมเหล้าเธอแล้วส่งไปยังเตียงของลูกค้า หลินซีนั้นถึงเพิ่งจะตาสว่างเมื่อรู้ว่าความรักที่มีมานานนั้นช่างน่าขันและน่าเศร้าในใจของเขา เธอไม่ต่างอะไรกับผู้หญิงคนอื่นๆ ที่เข้ามาเกาะเขา เธอจึงทิ้งข้อตกลงการหย่าไว้แล้วจากไปโดยไม่ลังเล มู่จิ่วเซียวมองดูเธอประสบความสำเร็จ กลายเป็นดวงดาวที่ส่องแสงในสายตาของผู้คนเมื่อได้เจอกันอีกครั้ง เธอเต็มไปด้วยความมั่นใจและสงบเสงี่ยม โดยมีผู้ชายที่มีฐานะสูงส่งอยู่เคียงข้าง มู่จิ่วเซียวมองดูใบหน้าของคู่แข่งหัวใจที่ดูคล้ายกับของเขามาก จากนั้นเขาก็ตระหนักได้ว่าในสายตาเธอ เขาเป็นเพียงตัวแทนของคนอื่นในมุมแห่งหนึ่ง เขาขวางทางเธอไว้ “หลินซี คุณเล่นตลกกับผมใช่ไหม”

รับผมเป็นพ่อของลูกนะครับ[Mpreg]

รับผมเป็นพ่อของลูกนะครับ[Mpreg]

หนูแดง หนูแดงตัวน้อย
5.0

เมื่อมนุษย์เพศชายเกิดการวิวัฒนาการทางร่างกาย ผู้ชายกลุ่มหนึ่งจึงสามารถตั้งท้องได้ และเพราะความเมาชนิดหลุดโลกในคืนวันนั้น ‘นภัทร’ เดือนคณะสุดหล่อจึงตื่นขึ้นมาพร้อมกับความจริงว่าตัวเองจัดการรวบหัวรวบหางลากหลืบคณะอย่าง ‘สิงหา’ ไปมี one night stand เป็นที่เรียบร้อย เรื่องควรจะจบลงแค่นั้น แต่ไม่จบเมื่อชีวิตน้อยๆ ถือกำเนิดขึ้น นภัทรหายตัวไป กลับมาอีกครั้งพร้อมกับข่าวลือประหลาดๆ ก่อนสิงหาจะพบว่าต้นเหตุของข่าวลือคือเด็กหญิงตัวน้อยอย่าง ‘น้องณดา’ ที่สิงหาสงสัยเหลือเกินว่าจะเป็นลูกของเขา “ให้เรียกนายว่าพ่อไม่ได้หรอก น้องณดาไม่ได้ลูกของนาย” “งั้นเรียกป๊ะป๋าก็ได้” “ไม่ได้” “แด๊ดดี้” “นี่...พอเลย” “ดาดา” คำเรียกที่หลุดจากปากของเด็กหญิงตัวน้อยทำเอาคุณพ่อกำมะลอยิ้มหน้าบาน ปฏิบัติการทวงคืนความเป็นพ่อต้องมา ต่อให้นภัทรไม่ยอมรับ งั้นสิงหาก็ขอเข้าทางลูกสาวตัวจิ๋วก็แล้วกัน! รับผมเป็นพ่อของลูกเถอะนะครับ!

การกลับมาอย่างมีชัย

การกลับมาอย่างมีชัย

Leroi Glenister
5.0

ลูหว่านแต่งงานอย่างลับๆ มาสามปีแล้วและไม่เคยเห็นหน้าสามีมาก่อนเลย แต่แล้วสิ่งที่เธอได้รับในที่สุดกลับเป็นข้อตกลงารกย่าและข่าวที่เขาใช้เงินฟุ่มเฟือยเพื่อตามจีบสาวรักในใจของเขา ในที่สุดเธอก็ตื่นขึ้นมาและตัดสินใจหย่าร้าง หลังจากนั้น ลู่หว่านก็มุ่งหน้าที่พัฒนาในตัว โดยมีตัวตนหลายตัวตน เป็นหมอเทวดา สายลับระดับสูง แฮ็กเกอร์ชั้นนำ นักออกแบบชื่อดัง นักแข่งรถ และหัวหน้าฝ่ายวิจัยทางวิทยาศาสตร์ หลังจากเปิดเผยตัวตนมากมายของลู่หว่าน อดีตสามีของเธอก็รู้สึกเสียใจอย่างยิ่ง ชายคนนั้นร้องขอว่า "หว่านหว่าน ให้โอกาสผมอีกครั้ง ทรัพย์สินทั้งหมดของผมเป็นของคุณ และชีวิตของผมก็มอบให้คุณด้วย"

ภรรยาห้าตำลึงเงิน

ภรรยาห้าตำลึงเงิน

จิ้งจอกสะท้านหม้อไฟ
5.0

คนเราบางครั้งก็หวนนึกขึ้นมาได้ว่าตายแล้วไปไหน ซึ่งเป็นคำถามที่ไร้คำตอบเพราะไม่มีใครสามารถมาตอบได้ว่าตายไปแล้วไปไหน หากจะรอคำตอบจากคนที่ตายไปแล้วก็ไม่เห็นมีใครมาให้คำตอบที่กระจ่างชัด ชลดา หญิงสาวที่เลยวัยสาวมามากแล้วทำงานในโรงงานทอผ้าซึ่งตอนนี้เป็นเวลาพักเบรค ชลดาและเพื่อนๆก็มานั่งเมาท์มอยซอยเก้าที่โรงอาหารอันเป็นที่ประจำสำหรับพนักงานพักผ่อน เพื่อนของชลดาที่อยู่ๆก็พูดขึ้นมาว่า "นี่พวกแกเวลาคนเราตายแล้วไปไหน" เอ๋ "ถามอะไรงี่เง่าเอ๋ ใครจะไปตอบได้วะไม่เคยตายสักหน่อย" พร "แกล่ะดารู้หรือเปล่าตายแล้วไปไหน" เอ๋ยังถามต่อ "จะไปรู้ได้ยังไง ขนาดพ่อแม่ของฉันตายไปแล้วยังไม่รู้เลยว่าพวกท่านไปอยู่ที่ไหนกัน เพราะท่านก็ไม่เคยมาบอกฉันสักคำ" "อืม เข้าใจนะแก แต่ก็อยากรู้อ่ะว่าตายแล้วคนเราจะไปไหนได้บ้าง" "อืม เอาไว้ฉันตายเมื่อไหร่ จะมาบอกนะว่าไปไหน" ชลดาตอบเพื่อนไม่จริงจังนักติดไปทางพูดเล่นเสียมากกว่า "ว๊าย ยัยดาพูดอะไร ตายเตยอะไรไม่เป็นมงคล ยัยเอ๋แกก็เลิกถามได้แล้ว บ้าไปกันใหญ่" พรหนึ่งในกลุ่มเพื่อนโวยวายขึ้นมาทันที แต่ใครจะรู้ว่าหลังจากวันนั้นที่คุยกันที่โรงอาหารจะเป็นการคุยเล่นกันวันสุดท้ายของชลดา เพราะหลังจากเลิกงานกลับมาชลดาก็เสียชีวิตระหว่างเดินทางกลับหอพักด้วยสาเหตุวัยรุ่นยกพวกตีกันและมีการยิงกันเกิดขึ้นและชลดาคือผู้โชคร้ายที่ผ่านทางมาพอดี ท่ามกลางความเสียใจของเพื่อนๆ เอ๋ได้แต่หวังว่า ชลดาคงไม่มาบอกกับเธอจริงๆหรอกใช่ไหมว่าตายแล้วไปไหน

บท
อ่านเลย
ดาวน์โหลดหนังสือ