เมียสวาททาสมาเฟีย

เมียสวาททาสมาเฟีย

ต้ายวี่

5.0
ความคิดเห็น
6.4K
ชม
33
บท

นพวรรณ ถูกบิดาและมารดาบังเกิดเกล้าที่ติดการพนันอย่างหนักขายหักหนี้ให้กับ คิม ซีวาน หนุ่มลูกครึ่งไทยเกาหลีเจ้าของบ่อนคาสิโนหรูย่านใจกลางเมือง หลังจากรู้จักกับซีวาน นพวรรณ จึงได้รู้ว่าการตกนรกทั้งเป็น มันคือยังไง ชายหนุ่มปฎิบัติกับหญิงสาวเยี่ยงทาส นพวรรณจะทนได้นานแค่ไหน เธอจะหนีจากขุมนรกนี้ได้อย่างไร

บทที่ 1 (ทำงานพิเศษ)

“โบว์ วันนี้มึงไปไหน ไปกินหมูกระทะกันไหมร้านเปิดใหม่ ลดตั้ง 30%เลยนะเว้ย”

“ร้านไหน”

“ก็ร้าน Pig pig หมูกระทะไง”

“ไป...แต่ไม่ได้ไปกินนะไปทำงานน่ะ”

“ขยันโคตรๆ”

“ไม่ขยันแล้วจะเอาอะไรกิน ไปล่ะๆๆ กูไปก่อนแล้วเจอกัน”

ฉันชื่อโบว์ นพวรรณ เทพสิริ ปีนี้ฉันเรียนอยู่ม.6 แล้วปีสุดท้ายของชีวิตนักเรียนม.ปลาย ชีวิตฉันไม่ได้สวยหรูหรอก ลูกคุณหนูคงไม่เข้าใจ ฉันต้องเรียนและทำงานไปด้วย ถ้าฉันไม่ทำงานฉันก็ไม่มีจะกิน แล้วทำไมไม่ขอพ่อกับแม่น่ะเหรอ หึ!! ..พ่อกับแม่ฉันน่ะพึ่งพาอะไรไม่ได้หรอก คนแบบนั้นน่ะ

กริ้งงงงง

เสียงโทรศัพท์ของฉันดังขึ้น ฉันจึงล้วงมือลงไปหยิบโทรศัพท์ในกระเป๋ากระโปรงนักเรียนขึ้นมา โทรศัพท์เครื่องนี้ฉันใช้มันมาตั้งแต่ม.2 แล้ว เป็นเครื่องเดียว เครื่องแรกเลยที่มี ความใหม่น่ะเหรอไม่ต้องพูดถึง แค่รับสายได้ สายเข้า โทรออกได้ก็บุญแล้ว

"ฮาโหลว่าไงบี "

(พี่โบว์อยู่ไหนคะ บีเดินมาหาพี่ที่หน้าห้องแต่ไม่เจอ)

"อ๋อ!!! ..บีลงมาข้างล่างเลย พี่อยู่หน้าตึกแล้ว"

(ได้ค่ะ)

น้องบี น้องสาวฉันน่ะ ครอบครัวฉันมี 4 คนมีพ่อ แม่ ฉัน แล้วก็น้องบี น้องสาวฉันเรียนอยู่ชั้นม. 2 ห่างกับฉัน 4 ปีเลยล่ะ น้องสาวฉันเป็นคนเรียบร้อย เป็นเด็กที่น่ารัก ที่ฉันทำอยู่ทุกวันนี้ก็เพื่อน้องฉันทั้งนั้นแหละ ถ้าไม่มีน้อง ฉันก็ไม่อยู่หรอกบ้านหลังนั้นน่ะ

"พี่โบว์..บีมาแล้วกลับกันเลยไหมคะ"

"น้องบีต้องกลับก่อนนะ พี่ได้งานใหม่น่ะ เป็นเด็กเสิร์ฟอยู่ร้านหมูกระทะ Pig pig หมูกระทะไงรู้จักไหม"

"ค่ะ ได้ยินเพื่อนในห้องพูดถึงอยู่เหมือนกันค่ะ"

"อยากกินไหม"

"ไม่หรอกค่ะ ก็แค่หมูบางๆ เอาไปย่างไงไม่เห็นจะน่ากินเลย"

ฉันรู้ว่าน้องอยากกิน แต่น้องฉันน่ะเก่งมากไม่เคยร้องขออะไรเหมือนเด็กคนอื่นๆ หรอกนะ อะไรที่อดได้น้องฉันก็จะอด ฉันน่ะทนได้แค่ขอให้น้องฉันได้กินอิ่ม นอนหลับก็พอ เพราะฉันน่ะเลี้ยงน้องบีมาตั้งแต่เกิดแล้วน่ะ

"...โบว์ มึงมาดูน้องด้วยกูไปหาเงินก่อน"

"พ่อก็ไปแล้ว ทำไมแม่ต้องไปด้วยล่ะ แม่อยู่บ้านกับหนูกับน้องไม่ได้เหรอ"

"โอ๊ย อีโบว์มึงอย่ามาขัดลาภกูอีห่า กูบอกให้ดูน้องก็มาดู"

........

"... อีโบว์ ไหนเงินเดือนมึงออกแล้วใช่ไหม"

"ยังเลยพ่อ เจ้านายยังไม่มาเขาเลยยังไม่ได้เบิกให้"

"กูไม่เชื่อไหนมาดูสิ "

อำนาจย์ บิดาของนพวรรณเดินมากระชากกระเป๋านักเรียนของนพวรรณ ซึ่งในขณะนั้น นพวรรณอยู่เพียงม.3 เท่านั้นน้องสาวของเธอก็อยู่เพียง ป.5 นพวรรณยื้อกระเป๋านักเรียนตัวเองไว้ไม่ยินยอมให้บิดาได้เอากระเป๋าตนเองไปได้ แต่เด็กหญิงก็สู้แรงบิดาของตัวเองไม่ได้ กระเป๋านักเรียนหลุดออกจากมือของหญิงสาว อำนาจย์รีบรื้อค้นหาเงินค่าเงินอันน้อยนิดที่นพววรรณไปทำงานเป็นเด็กล้างจานที่ร้านข้าวมันไก่ที่หน้าปากซอย เจ้าของร้านข้าวมันไก่สงสารและเอ็นดูเด็กหญิงจึงให้ทำงาน ซึ่งจริงๆ ที่ร้านไม่จำเป็นต้องจ้างพนักงานเพิ่มด้วยซ้ำเพราะลูกๆ หลานๆ ของอาเจ๊กลีเจ้าของร้านข้าวมันไก่ ก็ช่วยงานกันอยู่แล้ว

"ไหนเงินมึงวะอีโบว์ ไปทำงานเหี้ยอะไรไม่ได้เงิน กูจะไปด่าไปเจ๊กไอแก่เบี้ยวค่าแรงลูกกู"

"อย่าไปด่าอาเจ๊กเลยพ่อ เดี๋ยวเงินออกหนูเอามาให้ "

เด็กหญิงนพววรณเอื้อมมือไปดึงกระเป๋ามาจากบิดาของตน เด็กหญิงกำลังจะเดินหนีเข้าไปในห้องที่เด็กหญิงใช้นอนกับน้องสาวของตน

"เดี๋ยวอีโบว์ ปริ้นกระเป๋ามึงมาดูสิ"

"กระเป๋าอะไรพ่อ พ่อก็ดูไปแล้วนี่มันไม่มี"

"กระเป๋ากระโปรงมึง"

เด็กหญิงนพวรรณหน้าเสียเมื่อได้ยินบิดาเอ่ยมาเช่นนั้น เธอพยายามเดินหนีออกมาให้ไวแต่ไม่ทันที่บิดาคว้าแขนเธอไว้ อำนาจย์ล้วงมือเข้าไปในกระเป๋ากระโปรงลูกสาว เงินค่าจ้างจำนวนหนึ่งถูกหยิบออกมา

"นี้อะไรอีโบว์มึงโกหกกูหรอ อีลูกเวร 1 2 อะไรทำไมแค่สองพัน ค่าแรงมึงสามพันนี้"

"พ่อเอาคืนมานะ หนูต้องเอาเงินนั้นพาน้องไปหาหมอนะ น้องบีไม่สบายพ่อก็รู้"

"น้องมึงมีบัตรทอง อีโง่ ไม่เสียสักบาทมึงจะไปให้มันเสียเงินทำไม"

"แต่ที่คลินิกนี้เขาบอกว่าดีหมอเก่งนะพ่อ ไปโรงพยาบาลรัฐต้องรอคิวนานหนูสงสารน้อง"

เด็กหญิงนพวรรณพยายามกระโดดแย่งเงินจากมือของบิดา อำนาจย์ยกมือขึ้นสูงทำให้เด็กหญิงนพวรรณไม่สามารถหยิบมันถึง เด็กหญิงทั้งพยายามทั้งดึงบิดาตนเอง จนอำนาจย์โมโห พลั้งมือตบเข้าไปที่ใบหน้าของบุตรสาวตนเอง

เพี๊ยะ!!!!!!

เสียงฝ่ามือที่กระทบกับแก้มของลูกสาวดังเข้ามาในโสตประสาทของคนเป็นพ่อ วูบหนึ่งในแววตาของอำนาจย์สั่นไหว แต่แค่เพียงวูบเดียวเท่านั้น เด็กหญิงตัวน้อยล้มลงนอนเอามือจับหน้าตนเองที่พื้น

"ก็บอกแล้วว่าเอามาให้กูดีๆ มึงจะได้ไม่เจ็บตัวแบบนี้ไง เอานี่ 500 มึงเอาไปใช้ ที่เหลือ 1500 กูจะเอาไปต่อทุน เดี๋ยวได้เงินมากูจะมาคืนให้ แล้วจะซื้อของอร่อยๆ ให้มึงกับน้องมึงกินด้วย"

"พี่โบว์ พี่โบว์เป็นอะไร พ่อทำอะไรพี่โบว์"

"อีบี มึงพาพี่มึงเข้าบ้านไป"

อำนาจย์รีบเดินออกไป นวพร หรือน้องบี น้องสาวแท้ๆ ของนพวรรณรีบเข้ามาประคองพี่สาวแล้วพาเข้าห้องไป นวพรเด็กเกินกว่าที่จะรู้ว่าอะไรเป็นอะไร แต่เธอก็ไม่ได้โง่ขนาดดูไม่ออกว่าพี่สาวโดนบิดาตี

"พี่โบว์ เหม่ออะไรอยู่ แล้วพี่ไม่กลับกับบีเหรอ"

นพวรรณ ได้สติหันมามองหน้าน้องสาว หลังจากที่ตนเองเผลอคิดไปถึงอดีต เพราะการพนันตัวเดียวทำให้ครอบครัวเธอเป็นอย่างนี้

"พี่ต้องไปทำงาน เอานี่เงิน เราไปกินข้าวมันไก่ร้านเจ๊กลีนะ แล้วก็เข้าห้องล็อกห้องให้ดีรู้ไหม"

"ข้าวมันไก่อีกแล้ว กินจนบีจะเป็นเก๊าแล้วนะ อิอิ"

"เออ!! ..งั้นอยากกินอะไรก็ไปกินเถอะ พี่ไปทำงานก่อนนะ"

"ค่ะพี่โบว์ สู้ๆ นะคะ"

"อืม"

อ่านต่อ

หนังสืออื่นๆ ของ ต้ายวี่

ข้อมูลเพิ่มเติม
ข้าเก็บสามีได้กลางป่า

ข้าเก็บสามีได้กลางป่า

โรแมนติก

5.0

ไม่คิดว่าการช่วยชีวิตบุรุษแปลกหน้ากลางป่าในวันนั้น จะย้อนกลับมาช่วยชีวิตนางในวันนี้ "บุญคุณช่วยชีวิต วันหน้าข้าจะชดใช้ให้" "เช่นนั้นก็ชดใช้เสียวันนี้... มาเป็นสามีของข้าเถิด" ------ เยี่ยนหลิง : หญิงสาวชาวบ้าน นางเกือบถูก บังคับให้แต่งงานกับบุตรชายหัวหน้าหมู่บ้าน เพื่อแลกกับยารักษาร่างกายให้พี่ใหญ่ แต่แล้วที่นางเก็บบุรุษแปลกหน้าได้ที่กลางป่า ชีวิตนางก็ไม่เหมือนเดิมอีกต่อไป เซียวชินหย่วน : ซื่อจื่อจวนเซียวกั๋วกง ขึ้นเขามาเก็บสมุนไพร แต่ถูกลอบทำร้ายจนพลัดตกเขา โชคดีที่ได้เยี่ยนหลิงช่วยชีวิตเอาไว้

หนังสือที่คุณอาจชอบ

โดนลูกติดผัวจับทำเมีย

โดนลูกติดผัวจับทำเมีย

nugkeanransawat
5.0

เรื่องของอารียาคุณครูสาวใหญ่วัย35กับหนุ่มน้อยลูกติดผัววัย19ที่ชื่อโจ โจเป็นเด็กช่างอาชีวะสายโหดและหื่นกาม เธอมักจะโดนลูกชายแอบลวนลามอยู่บ่อยๆ ทว่าเธอกลับเป็นสาวหัวโบราณที่ไม่กล้าแม้ปริปากบอกสามี ด้วยความกลัวว่าบ้านจะแตกสาแหรกขาดอารียาเลยปล่อยเลยตามเลย แค่คำพูดห้ามปรามทำให้คุณแม่พลาดท่าเสียทีให้ลูกเลี้ยงไปจนได้ เธอโดนโจจับกดจนเสร็จสมอารมณ์หมายไปหลายหนจนตัวเองก็ติดใจเสียดื้อๆ ในที่สุดอารียาก็ต้องจำใจมีผัวถึงสองคนอยู่ในบ้านหลังเดียวกัน คนแรกคือผัวที่ถูกต้องตามกฏหมาย อีกคนคือลูกติดผัวที่หื่นเสียเหลือเกิน

พวกเจ้าคอยดู ข้าไม่ปล่อยไว้แน่

พวกเจ้าคอยดู ข้าไม่ปล่อยไว้แน่

Ellary Delossa
5.0

หยุนม่านชิง บุตรสาวของฮูหยินเอกจากจวนโหวหวยอัน ซึ่งถูกสลับตัวตอนอายุยังน้อย และเติบโตในชนบท เมื่อนางได้กลับมาที่จวนท่านโหวหวยอัน นางคาดหวังความรักและความอบอุ่นจากครอบครัว แต่ไม่คาดคิดว่าเป็นเพียงภาพลวงตาจวนโหวถูกยึดครองโดยหยุนโหรวเจียที่เป็นลูกสาวปลอม ในการวางแผนของลูกสาวปลอมและคู่หมั้นของนาง หยุนม่านชิงต้องแต่งงานในฐานะอนุภรรยา ต้องทำตัวนอบน้อมและก้มหัวให้ทุกคนเพื่อเอาใจคนในบ้าน นางคิดว่าจะได้ความรักและความสามัคคีในครอบครัว แต่กลับต้องถูกทำร้ายอย่างต่อเนื่องจนถึงแก่ชีวิตเมื่อนางลืมตาขึ้นอีกครั้ง นางกลับมาสู่วันที่เปลี่ยนโชคชะตาของนาง หยุนม่านชิงไม่ยอมอดทนอีกต่อไป นางค่อยๆ เผยโฉมหน้าที่แท้จริงของลูกสาวปลอม ไม่ได้ต้องการความรักที่เป็นเพียงภาพลวงอีก และได้เรียกคืนทุกสิ่งที่เป็นของนางทีละนิดเมื่อนางตัดสินใจที่จะตัดขาดจากจวนท่านโหวอย่างสิ้นเชิง คนทั้งจวนกลับคุกเข่าขอร้องไม่ให้นางจากไป!

ทะลุมิติมาเป็นภรรยาตัวน้อยของสามีพิการ

ทะลุมิติมาเป็นภรรยาตัวน้อยของสามีพิการ

มาชาวีร์
4.8

เจ้าของร่างเดิมถูกท่านย่าตัวเอง ขายให้ชายพิการด้วยเงินเพียงห้าตำลึง จึงคิดสั้นไปกระโดดน้ำฆ่าตัวตาย ทำให้วิญญาณของเซี่ยซือซือทะลุมิติมาเข้าร่างแทน ชีวิตในโลกนี้บิดามารดาล้วนตายไปแล้ว เหลือเพียงน้องสาวกับน้องชายร่างกายผอมแห้งหิวโซสองคน เธอต้องช่วยพวกเขาให้รอด ก่อนจะถูกคนชั่วพวกนี้ขายทิ้งไปแบบเธอ 1 : ทะลุมิติ แคว้นจ้าว หมู่บ้านตระกูลแซ่อวี่ ภายในบ้านสกุลเซี่ย “ท่านพี่รีบกินเร็วเข้า” เสียงเด็กเล็กดังก้องอยู่ข้างหูอย่างน่ารำคาญ ว่าแต่ฉันมีน้องชายตั้งแต่เมื่อไหร่กัน รู้สึกได้ถึงอะไรแข็ง ๆ มาแตะที่ริมฝีปาก ทว่ายังลืมตาไม่ขึ้น “ท่านพี่กินสิ ๆ” เซี่ยซือซือรู้สึกหนักอึ้งไปทั้งศีรษะ พยายามที่จะเปิดดวงตาขึ้นมอง เจ้าของเสียงเล็ก ๆ ด้านข้าง “ท่านพี่ ๆ ท่านพี่อย่าตายนะ ลืมตาสิท่านพี่” “นังตัวดีออกมาเดี๋ยวนี้นะ !” เสียงเอะอะโวยวายดังหนวกหูเซี่ยซือซือเป็นอย่างมาก ปัง ๆ เสียงเคาะประตูดังขึ้นเรื่อย ๆ เซี่ยซือซือลืมตาขึ้นจนได้ พลันสมองกลับมีเรื่องราวพรั่งพรูเข้ามาไม่ขาดสาย จนต้องกรีดร้องออกมาอย่างเจ็บปวด อ๊าก ! “พี่รอง !” เด็กน้อยเซี่ยซือหยางในวัยสามหนาวเรียกพี่สาวพร้อมเบะปากอยากร้องไห้ “ท่านพี่ !” เซี่ยซานซานทิ้งบานประตูที่ตัวเองดันไว้ หันกลับมาดูพี่สาวด้วยความตกใจ “ท่านพี่ ๆ ท่านเป็นอะไร อย่าทำให้พวกข้าตกใจสิท่านพี่ !” ผลัวะ ! มีคนถีบประตูบานเก่าผุพังเข้ามาภายในห้อง เด็กทั้งสองรีบเข้าไปขวางผู้บุกรุกไม่ให้ทำร้ายพี่สาว แม่เฒ่าเซี่ย เซี่ยจิ่วเม่ย หน้าตาแลดูดุร้าย ไม่ใช่หญิงชราใจดีแต่อย่างใด ด้านหลังของแม่เฒ่าเซี่ยยังมีลูกสะใภ้บ้านใหญ่ กับบ้านรองเดินตามมา ท่าทางดุดันเอาเรื่อง “ไอ้พวกบ้านสามตัวดี กล้าลักขโมยอาหารเอาไว้กินเอง ยังเห็นแม่เฒ่าอย่างข้าอยู่ในสายตาหรือไม่ ไอ้พวกหมาป่าตาขาว ดูซิวันนี้ข้าจะจัดการพวกเจ้าอย่างไร” “ท่านย่าพวกข้าไม่ได้ขโมยนะ นี่เป็นหมั่นโถวของท่านพี่ ท่านพี่ไม่สบายข้าแค่เก็บไว้ให้ท่านพี่เท่านั้นเอง” เซี่ยซานซานยังเป็นเด็กหญิงวัยสิบหนาว แต่นางข่มความกลัวตอบโต้ผู้ใหญ่ในบ้านออกไป “หึ กฎบ้านก็มีบอกอยู่แล้วถ้าพลาดมื้ออาหารไปก็คืออด แต่พวกเจ้ากลับแหกกฎ แอบยักยอกอาหารเก็บไว้กินเอง ยังมีหน้ามาเถียงท่านแม่อีก ท่านแม่ท่านต้องลงโทษคนบ้านสามนะเจ้าคะ ไม่เช่นนั้นข้าไม่ยอมจริง ๆ ด้วย ตอนนั้นยวี่เฟยของข้านางได้พลาดมื้อเย็นไป ท่านก็ไม่ให้นางกินนะเจ้าคะ” สะใภ้บ้านรองนามว่าจงอี้ซิน ย้อนรำลึกถึงเรื่องลูกสาววัยแปดปีของตัวเองขึ้นมา “ดูเจ้าเด็กพวกนี้สิท่านแม่ กางแขนปกป้องพี่สาวตัวเอง ช่างน่าสมเพชไม่รู้จักสำเหนียกกำลังตัวเอง ถุย !” หลินพ่านเอ๋อสะใภ้บ้านใหญ่มองดูเด็กทั้งสองพร้อมถ่มน้ำลายใส่ตรงหน้า แม่เฒ่าเซี่ยมองลูกสะใภ้ทั้งสองสลับกันไปมา เดินตรงไปกระชากหมั่นโถวเย็นชืดแถมแข็งปานหิน ออกจากมือของเซี่ยซือหยาง “แง ๆ ๆ” เด็กน้อยถูกแย่งของกินของพี่สาวไป ถึงกับแผดเสียงร้องลั่น “เจ้าคนชั่ว ! เอามานะ ของท่านพี่ข้า” กำปั้นน้อย ๆ ทุบไปยังต้นขาของแม่เฒ่เซี่ย “เจ้าเด็กเนรคุณกล้าตีข้ารึ นี่นะ !” แม่เฒ่าเซี่ยเตะทีเดียวเซี่ยซือหยางก็กระเด็นไปติดกับผนังห้อง “น้องเล็ก !” เซี่ยซานซานรีบวิ่งไปอุ้มน้องชายขึ้นมากอดไว้ด้วยความตกใจ “ท่านย่า น้องเล็กยังเด็กไม่รู้ความ เหตุใดท่านถึงได้ใจร้ายเช่นนี้” “แง ๆ ๆ” เสียงร้องไห้ของเด็กน้อยฟังแล้วน่าสงสารจับใจ ดวงตาที่ปิดไว้ก่อนหน้าของเซี่ยซือซือ ลืมขึ้นหลังจากค้นพบว่า ตัวเองได้ทะลุมิติมายังอดีตอันไกลโพ้นแล้วจริง ๆ หลังจากหลับตาลืมตาอยู่หลายหน เรียบเรียงความคิดที่ไหลเข้ามาไม่ยอมหยุด เมื่อค่อย ๆ จัดการกับมันได้ ความเจ็บปวดที่ศีรษะก่อนหน้าจึงบางเบาลง และมองเหตุการณ์ตรงหน้าอย่างเฉยชา ครบสูตรของการทะลุมิติจริง ๆ มีท่านย่าผู้ชั่วร้าย ขนาบข้างด้วยป้าสะใภ้เลวทั้งสอง ครั้นหันไปมองน้องสาวในวัยสิบขวบของตัวเองกับน้องชายตัวน้อย ทั้งตัวดำเมี่ยมเหมือนไม่ได้อาบน้ำมาเป็นเดือน ร่างกายผอมแห้งเหลือแต่กระดูก เสื้อผ้าเก่าขาดมีรอยปะชุนเต็มไปหมด เส้นผมแห้งกรังเหมือนไม่ผ่านน้ำมานาน ยกมือของตัวเองขึ้นมาดู ไม่ได้มีสภาพต่างกันแม้แต่น้อย ครั้นเงยหน้ามองป้าสะใภ้ใหญ่ร่างกายอวบอ้วนเต็มไปด้วยก้อนไขมัน ป้าสะใภ้รองแม้ไม่ได้อ้วนแต่ก็ไม่ได้ผอม ยิ่งแม่เฒ่าเซี่ยด้วยแล้ว ร่างกายบึกบึนเหมือนคนกินดูอยู่ดีมาตลอด “ท่านแม่ดูอาซือมองท่านสิเจ้าคะ” สะใภ้ใหญ่เห็นสายตาเย็นเยียบของคนที่นอนอยู่บนเตียงก็อดแปลกใจไม่ได้ ดูเยือกเย็นจนไม่น่าไว้ใจ “เจ้าอย่าคิดว่ากระโดดน้ำตายแล้วทุกอย่างจะจบนะอาซือ ข้ารับเงินคนบ้านถานมาแล้ว ถ้าเจ้าตายข้าจะให้อาซานไปแทนเจ้า” คำพูดของแม่เฒ่าเซี่ยทำให้ดวงตาของเซี่ยซือซือเบิกกว้าง ท่านย่าของนางขายนางให้คนบ้านถานในราคาแค่ห้าตำลึง เจ้าของร่างเดิมไม่อยากไปเป็นเมียคนพิการ เลยไปกระโดดน้ำฆ่าตัวตาย ทว่าเธอที่มาจากยุคปัจจุบันกลับเข้ามาแทนที่เจ้าของร่างนี้ เจ้าของร่างเดิมว่ายน้ำไม่เป็น จึงได้ขาดอากาศตายใต้น้ำ แต่เธอที่เข้ามาสวมร่างกลับพาร่างนี้ขึ้นมาจากน้ำได้ โชคชะตาคงเล่นตลกให้เธอกับเจ้าของร่างเดิมมีชื่อเดียวกัน “ท่านย่าอาซานยังเด็กนัก ท่านอย่าได้ทำเช่นนั้นเลย” นานมากกว่าที่นางจะเอ่ยออกมา “มันอยู่ที่เจ้าอาซือ ข้าขอเตือนเอาไว้ อีกสองวันคนบ้านถานจะมารับตัวเจ้าแล้ว อย่าให้เกิดเรื่องขึ้น ไม่อย่างนั้นข้าจะส่งอาซานไปแทนเจ้า แล้วขายซือหยางทิ้งเสีย” แม่เฒ่าเซี่ยจ้องหน้าเซี่ยซือซือแบบอาฆาต เด็กนี่ก่อนหน้าดูอ่อนแอไร้ทางสู้ ทำไมวันนี้ถึงได้ดูแปลกตาไปนัก “ท่านแม่เจ้าคะ ท่านจะลงโทษคนบ้านสามเรื่องหมั่นโถวนี่อย่างไรเจ้าคะ” สะใภ้ใหญ่ยังไม่ยอมปล่อยสามพี่น้องไปง่าย ๆ “พรุ่งนี้งดอาหารบ้านสาม” แม่เฒ่าเซี่ยเอ่ยแล้วหันหลังเดินออกจากห้องของเด็กน้อยทั้งสามไป โดยมีสะใภ้ใหญ่เดินตามไปด้วย “พวกเจ้าได้ยินแล้วใช่ไหม จำใส่หัวเอาไว้ดี ๆ ด้วยล่ะ” สะใภ้รองหมุนตัวตามหลังไปติด ๆ “ท่านพี่ต่อไปท่านอย่าทำเช่นนี้อีกนะเจ้าคะ ข้ากับน้องเล็กจะทำอย่างไร ถ้าท่านไม่อยู่” เซี่ยซานซานปล่อยเสียงร้องไห้ในทันที

ลิขิตรักนายสุดหื่น

ลิขิตรักนายสุดหื่น

รินธารา
5.0

เมื่อเธอโดนนอกใจจากคนที่รัก จึงหนีไปเริ่มต้อนชีวิตใหม่ที่ดูไบ และเธอก็ได้เจอกับหนุ่มอาหรับสุดแซ่บ ที่มายั่วยวนหลอกล่อให้เธอมีเซ็กส์ที่เร่าร้อนกับเขา และเขายังต้องการให้เธอท้องลูกของเขาอีก.... เรื่องย่อ.... “คุณอัสลาน… คุณออกไปห่างๆฉันหน่อยได้ไหม…ห้องครัวนี่มันก็กว้างมากเลยนะคุณ ทำไมคุณต้องมาใกล้ฉันขนาดนี้ด้วย…” “ก็ผมอยากจะดูว่าคุณใส่ยาเสน่ห์อะไรลงไปในอาหารหรือเปล่า เพราะช่วงนี้ผมรู้สึกโหยหาคุณตลอดเลย…” “ใครจะบ้ามาใส่ยาเสน่ห์ให้คุณกินล่ะ แค่นี้ฉันก็แทบไม่ได้นอนแล้ว… ขืนใส่ยาเสน่ห์ให้คุณกิน ฉันไม่นอนแกผ้าให้คุณเอาทั้งวันเลยเหรอ…” “หึๆ…ก็คุณมันน่ามั่นเขี้ยวนิ จะจับจะตบตรงไหนก็แน่นไปหมดเลย…แถมกลิ่นตัวก็หอมไปยันหอยเลย…อืม…พูดไปแล้วขอผมดมให้ชื่นใจหน่อยสิ วันนี้ทำงานมาโคตรเหนื่อยเลย…” “อื้อ…คุณจะทำอะไรน่ะคุณฮัสลาน นี่มันในห้องครัวนะคุณ…เดี๋ยวพวกแม่บ้านเดินเข้ามาจะทำยังไงคะ…ลุกขึ้นมาเดี๋ยวนี้เลยค่ะ จะมาดมอะไรตรงนี้” “ก็ผมอยากดมตอนนี้ไงคุณ…เห็นหน้าคุณแล้วผมก็รู้สึกเสี้ยนจนทนไม่ไหวแล้วเนี่ย…ขอผมดมให้ชื่นใจหน่อยเถอะ” “อ้ะ….คุณอัสลาน….อื้อ….ทำไมคุณมันหื่นแบบนี้เนี่ย….เอามือของคุณออกไปนะ เดี๋ยวคนมาเห็น….อ้ะ…ซี๊ด…อ่าส์….” อัสลาน ราเชด บรูฮัมนี อายุ 37 ปี “อัสลาน...” หนุ่มนักธุรกิจชาวอาหรับที่หน้าตาหล่อเหลาราวกับเทพบุตรในนิยาย แต่ต้องมาคัดสรรหาเมียเพื่อจะมีลูกสืบทอดวงตระกูลตามคำสั่งของพ่อแม่ ทำให้เขานั้นเลี่ยงไม่ได้กับการที่จะหาเมียสักคนมารับหน้าที่นี้ แต่เขาดันไปถูกใจแม่สาวไทยใจแข็งเข้านี่สิ ไม่ว่าเขาจะเสนออะไรไปเธอก็ไม่ยอมที่จะมาเป็นเมียของเขาเลย เพียงเพราะว่าเขานั้นแก่กว่าเธอไม่กี่ปีเท่านั้น ทำให้เขาต้องใช้เล่ห์กลหลอกล่อเธอให้มาทำงานกับเขา ก่อนจะค่อยๆอ่อยแล้วก็รุกจัดการตะครุบเหยื่ออย่างเธอให้กลายมาเป็นนกน้อยในกรงทองของเขา…. มารียา เวทติวัตร อายุ 27 ปี “มีน มารียา…” สาวไทยหน้าคมที่มีหุ่นอวบอัดเป็นที่ยั่วน้ำลายของพวกหนุ่มนั้น กลับไม่ประสบความสำเร็จเรื่องความรักเอาซะเลย เธอจึงหนีจากความเสียใจแล้วมาหางานทำอยู่ที่ดูไบ...เพื่อจะลืมทุกอย่างที่เกิดขึ้นกับเธอ และเธอก็ได้เจอกับเจ้านายขี้อ่อย ขี้ยั่ว ที่ไม่ว่าเธอจะทำอะไรหรือไปไหน เขาก็มักจะมายั่วน้ำลายทำให้หัวใจที่บอบช้ำของเธอนั้นปั่นป่วนอยู่เสมอ จนเธอถลำตัวมีอะไรกับเขาอย่างห้ามใจไม่อยู่ และเธอก็ได้รู้ว่าเขานั้นเป็นผู้ชายแก่ที่หื่นสุดๆเลย…แต่จะหื่นแค่ไหนต้องไปตามอ่านในนิยายนะคะ

บท
อ่านเลย
ดาวน์โหลดหนังสือ
เมียสวาททาสมาเฟีย
1

บทที่ 1 (ทำงานพิเศษ)

26/05/2025

2

บทที่ 2 ( ชายหนุ่มหน้าหวาน )

26/05/2025

3

บทที่ 3 ( แบงค์พัน )

26/05/2025

4

บทที่ 4 ( เด็กดี )

26/05/2025

5

บทที่ 5 ( ตลบหลัง )

26/05/2025

6

บทที่ 6 ( นองเลือด )

26/05/2025

7

บทที่ 7 ( ผัวเมียตีกัน )

26/05/2025

8

บทที่ 8 ( เอาไปหมดแล้ว )

26/05/2025

9

บทที่ 9 ( ปลดปล่อย )

26/05/2025

10

บทที่ 10 ( ตัดนิ้ว )

26/05/2025

11

บทที่ 11 ( ผีพนัน )

26/05/2025

12

บทที่ 12 ( เต็มใจ )

26/05/2025

13

บทที่ 13 ( ปากดี NC )

26/05/2025

14

บทที่ 14 (เลือดหัวออก NC)

26/05/2025

15

บทที่ 15 ( แจ้งความ )

26/05/2025

16

บทที่ 16 (ทะเลาะวิวาท)

26/05/2025

17

บทที่ 17 ( ยกเลิกฮาเล็ม )

26/05/2025

18

บทที่ 18 ( ไม่มีใครให้มากกว่าฉัน )

26/05/2025

19

บทที่ 19 ( งานเลี้ยง )

26/05/2025

20

บทที่ 20 ( ขี้เมา )

26/05/2025

21

บทที่ 21 ( สมัครเรียน )

26/05/2025

22

บทที่ 22 (ล่องแพ )

26/05/2025

23

บทที่ 23 ( ตกแพ )

26/05/2025

24

บทที่ 24 ( ผู้หญิงของซีวาน )

26/05/2025

25

บทที่ 25 ( อยากเจอ )

26/05/2025

26

บทที่ 26 ( นายใหญ่และนายหญิง )

26/05/2025

27

บทที่ 27 ( สถาณะที่ชัดเจน )

26/05/2025

28

บทที่ 28 ( ว่าที่นายหญิงตระกูลคิม )

26/05/2025

29

บทที่ 29 (สำนึกผิด...ในวันที่สาย)

26/05/2025

30

บทที่ 30 (งานแต่งงาน )

26/05/2025

31

บทที่ 31 (บทสุดท้าย ความในใจของสามีภรรยา จบ)

26/05/2025

32

บทที่ 32 ตอนพิเศษ ๑ (ชีวิตนักศึกษา )

26/05/2025

33

บทที่ 33 ตอนพิเศษ ๒ (หัดขับรถสยิว)

26/05/2025