Login to MeghaBook
icon 0
icon เติมเงิน
rightIcon
icon ประวัติการอ่าน
rightIcon
icon ออกจากระบบ
rightIcon
icon ดาวน์โหลดแอป
rightIcon
นางร้ายหวนรัก

นางร้ายหวนรัก

ต้ายวี่

5.0
ความคิดเห็น
2.1K
ชม
38
บท

อดีตที่เธอเคยทำร้ายจิตใจเขาเอาไว้ ยังคงเป็นรอยแผลใจยากจะสมานกลับคืนได้ คนเคยร้ายอย่างเธอต่อให้เปลี่ยนแปลงตัวเองให้ดียังไง เขากลับมองเป็นเพียงผู้หญิงร้ายกาจไม่เปลี่ยนแปลง

บทที่ 1 มันสายไปแล้ว

สายฝนโปรยปรายลงมาจากท้องนภาอย่างไม่ขาดสาย ท้องฟ้ายามค่ำคืนไม่ได้มืดมิดเท่าไรนัก ต่อให้เวลานี้จะดึกดื่นเพียงใด ก็ยังคงมีแสงสว่างจากหลอดไฟตามข้างทาง คงเป็นเหมือนที่ใคร ๆ ต่างก็พูดกัน กรุงเทพเป็นมหานครที่ไม่เคยหลับใหล หญิงสาวในชุดวิวาห์สีราวไข่มุก เดินตระกองกอดตนเองฝ่าสายฝนตรงมายังบ้านหลังเล็กที่สร้างขึ้นมาอย่างโดดเดี่ยวอยู่ท้ายซอย เครื่องสำอางราคาแพงที่บรรจงแต่งแต้มบนใบหน้าถูกสายฝนชำระล้างเลือนรางออกไป ทว่าเธอไม่ได้สนใจเลยสักนิด ตอนนี้สิ่งที่เธอคิดเพียงแค่ต้องการไปยังบ้านหลังเล็กหลังนั้น ที่นั่นมีคนที่แสนดีรอเธออยู่

ก๊อก!! ก๊อก!! ก๊อก!!

"พัท...ฮือ ๆ พัทช่วยฝนด้วยฝนกลัว ทุกคนมองฝนเหมือนตัวประหลาด...ฝนอยากตาย...ฮือ ๆ"

ฉันโผล่เข้าไปกอดพงษ์พัทชายคนรัก คนที่ยอมฉันมาตลอดไม่ว่าฉันจะเลวร้ายเพียงใด พัทก็ไม่เคยทิ้งฉันไปไหน แต่ตอนที่พัทเปิดประตูออกมา เขากลับพยายามดันฉันออก เขาไม่ได้พูดอะไรแต่ก็ไม่ยินยอมให้ฉันกอดเช่นกัน ฉันเงยหน้าขึ้นมองเขาอย่างตกใจ พัทไม่เคยทำอย่างนี้กับฉัน เกิดอะไรขึ้น!!

"พี่พัทใครมาเหรอคะ" คิ้วของฉันขมวดเข้าหากัน เพราะได้ยินเสียผู้หญิงที่ดังออกมาจากในบ้าน ฉันกำลังจะอ้าปากถามว่าเธอเป็นใคร แต่พัทก็หันกลับไปตอบเธอด้วยน้ำเสียงที่อ่อนโยน เสียงที่เขาใช้คุยกับฉันเสมอ

"ไม่มีอะไรหรอกแพทเพื่อนเก่าน่ะ เข้าบ้านเถอะเดี๋ยวเพื่อนพี่ก็กลับแล้ว" เพื่อนเก่า..เพื่อนเก่าอย่างนั้นหรือ ทำไมพัทถึงได้...

"ไม่ชวนเธอเข้าบ้านก่อนเหรอคะ ดูท่าทางเธอไม่ค่อยโอเคเลยนะ"

"ไม่ต้องหรอกเธอไม่เป็นอะไร เดี๋ยวเธอก็จะกลับแล้ว" พัทหันมามองหน้าฉันด้วยสายตาเย็นชา เขาไล่ฉัน..เขาไล่ฉันอย่างนั้นเหรอ

ฉันยืนตัวชาฟังบทสนทนาของคนทั้งคู่ ทำไมพัทอยู่กับผู้หญิง เธอเป็นใคร ทำไมถึงมาอยู่กับพัทได้ แล้วทำไมพัทถึงไม่ให้ฉันเข้าบ้าน หรือเพราะการมีเธอคนนั้นอยู่ฉันจึงไม่มีสิทธิ์จะเข้าไป น้ำตาของฉันค่อย ๆ ไหลออกมา ฉันหวังจะหลบหนีจากเรื่องร้าย ๆ ที่ฉันเพิ่งจะพบเจอ เพื่อมาพักใจกับคนรัก แต่มันไม่ทันแล้วใช่ไหม ฉันเสียคนที่รักฉันที่สุดไปแล้ว แต่จะโทษใครได้ก็คงต้องโทษตัวฉันเอง ฉันยิ้มออกมาอย่างขื่นขม รอยยิ้มฉันคงจะน่าเกลียดมาก เพราะตอนนี้ฉันไม่รู้ว่าฉันควรจะยิ้มหรือร้องไห้ดี พัทยังคงมองหน้าฉัน แต่มองด้วยความเฉยชา ฉันยังใส่ชุดเจ้าสาวอยู่ไม่มีเวลาแม้กระทั่งจะเปลี่ยนเลยด้วยซ้ำ ความจริงวันนี้เป็นวันที่ฉันต้องแต่งงานกับพี่ดล คนที่แม่ฉันถูกใจ แต่เพราะพี่ดลประสบอุบัติเหตุเดินไม่ได้ แม่ฉันจึงคิดให้น้องสาวสวมรอยเข้าห้องหอแทน ฉันไม่ขัดข้องเลยแม้แต่น้อย นั่นเพราะฉันก็ไม่ได้รักพี่ดลเช่นกัน แต่ทำไมตอนนี้พัทเห็นฉันถึงก้าวถอยหลังไปอย่างนั้น ฉันเบิกตามองประตูที่ถูกกระชากปิดใส่หน้าฉันอย่างแรง หึ!!..ฉันยังได้ยินเสียงประตูที่ถูกปิดลง มันยังคงก้องอยู่ในหูฉันอยู่เลย

ทุกอย่างมันจบลงแล้ว มันสายเกินไปแล้ว พัทไม่รอฉันอีกต่อไปแต่จะโทษใครได้ นอกจากตัวฉันเอง ฉันไม่ควรทำอย่างนั้นกับพัท ฉันเห็นว่าเขาคอยตามใจฉันตลอด ยอมเป็นเบี้ยล่าง ยอมแม้กระทั่งปล่อยให้ฉันได้หมั้นหมายกับผู้ชายอีกคน ฉันลืมตัวไป ฉันลืมคิดไปว่าทุกอย่างย่อมมีขีดจำกัด พัทก็มีความอดทน และเขาใช้มันหมดไปแล้ว

"พัท..ฝนขอโทษ"

ฉันเงยหน้าขึ้นมองสายฝนที่ตกลงมาชะล้างหยาดน้ำตาของฉัน ฉันค่อย ๆ ทรุดตัวนั่งร้องไห้ออกมา ไม่มีใครกอด ฉันก็ต้องกอดตัวเอง ร่างกายที่หนาวเหน็บยังไม่เท่าความหนาวจากหัวใจ ฉันรู้สึกว่าภาพตรงหน้าดูพร่ามัว พร้อมกับหัวที่ปวดจนแทบจะระเบิด แต่แล้วฉันก็ไม่รับรู้สึกใด ร่างกายฉันค่อย ๆ เอนลงไปพร้อมกับความมืดที่เข้ามา....

อ่านต่อ

หนังสืออื่นๆ ของ ต้ายวี่

ข้อมูลเพิ่มเติม
ข้าเก็บสามีได้กลางป่า

ข้าเก็บสามีได้กลางป่า

โรแมนติก

5.0

ไม่คิดว่าการช่วยชีวิตบุรุษแปลกหน้ากลางป่าในวันนั้น จะย้อนกลับมาช่วยชีวิตนางในวันนี้ "บุญคุณช่วยชีวิต วันหน้าข้าจะชดใช้ให้" "เช่นนั้นก็ชดใช้เสียวันนี้... มาเป็นสามีของข้าเถิด" ------ เยี่ยนหลิง : หญิงสาวชาวบ้าน นางเกือบถูก บังคับให้แต่งงานกับบุตรชายหัวหน้าหมู่บ้าน เพื่อแลกกับยารักษาร่างกายให้พี่ใหญ่ แต่แล้วที่นางเก็บบุรุษแปลกหน้าได้ที่กลางป่า ชีวิตนางก็ไม่เหมือนเดิมอีกต่อไป เซียวชินหย่วน : ซื่อจื่อจวนเซียวกั๋วกง ขึ้นเขามาเก็บสมุนไพร แต่ถูกลอบทำร้ายจนพลัดตกเขา โชคดีที่ได้เยี่ยนหลิงช่วยชีวิตเอาไว้

หนังสือที่คุณอาจชอบ

เมียผมน่ารักจัง

เมียผมน่ารักจัง

Penn Tofallis
4.9

กู้ชิงเฉิงเชื่อมั่นมาตลอดว่าตราบใดที่เธอประพฤติตัวดี สักวันหนึ่ง เธอก็จะสามารถชนะใจมู่ถิงเซียวให้ได้ อย่างไรก็ตาม เมื่อเสิ่นถัง รักแรกที่เขาคิดถึงมาตลอดกลับมา ทุกอย่างก็เปลี่ยนไป กู้ชิงเฉิงเป็นคนว่าง่ายสอนง่ายจริงๆ เธอจัดงานแต่งงานด้วยคนเดียว และนอนคนเดียวในห้องผ่าตัดเพื่อรับการรักษาฉุกเฉิน มีข่าวลือว่าเธอบ้าไปแล้ว อันที่จริงเธอบ้าไปแล้วจริงๆ ที่รักใครสักคนอย่างไม่ละอายขนาดนี้ ต่อมา ทุกคนลือกันว่า กู้ชิงเฉิงป่วยหนักและกำลังจะเสียชีวิต มู่ถิงเซียวถึงสูญเสียการควบคุมอย่างสิ้นเชิง "ฉันไม่ปล่อยให้เธอตาย" แต่เธอกลับยิ้มอย่างนิ่งๆ ว่า "ดีจังเลย ฉันเป็นอิสระแล้ว" ใช่แล้ว ไม่ต้องการกู้ชิงเฉิงอีกแล้ว"

บุตรีอนุผู้ถูกทอดทิ้ง

บุตรีอนุผู้ถูกทอดทิ้ง

มาชาวีร์
4.7

หลี่เมิ่งเหยาย้อนเวลามาอยู่ในร่าง ของเด็กสาววัยสิบสองปี ในวันที่มารดาอนุผู้โง่เขลา ถูกขับไล่ออกจากจวน โชคยังดีที่ตอนตาย นางสวมกำไลหยกโลกันตร์เอาไว้ มันจึงติดตามนางมาที่นี่ด้วย +++ 1 : มารดาโง่ จนถูกไล่ออกจากตระกูล จวนตระกูลหลี่เจ้าเมืองถัง สตรีสองนางถูกสาวใช้จับคุกเข่าลง ตรงหน้าของหลี่หงซวนเจ้าเมืองถัง ทั้งยังเป็นพ่อสามีของทั้งคู่อีกด้วย ท่านกำลังสอบสวนเรื่องของสะใภ้ใหญ่ของบ้านสาม ถูกฮูหยินรองกับอนุรวมหัวกันลอบทำร้าย ด้วยการวางยาขับเลือดในถ้วยน้ำแกงบำรุงครรภ์ ทำให้นางต้องสูญเสียทารกในครรภ์ไป “ท่านพ่อข้าไม่รู้จริง ๆ ว่านั่นเป็นยาขับเลือด ฮูหยินรองบอกว่าเป็นน้ำแกงบำรุงครรภ์ ให้ข้าเป็นคนนำไปมอบให้ฮูหยินใหญ่ เป็นนางนั่นเอง นางหลอกข้า !” เฉาซูหลิ่งชี้นิ้วไปทางสตรีด้านข้าง ร้อนรนเอ่ยออกมาเหมือนคนไม่ได้รับความเป็นธรรม “อนุเฉาเจ้าอย่ามาใส่ร้ายข้านะ เจ้าทำคนเดียวทั้งนั้นไม่เกี่ยวกับข้าเลย” ฮูหยินรอง ถูซวงอี้ ชี้นิ้วใส่หน้าเฉาซูหลิ่งกลับคืน ต่างคนต่างโยนความผิดให้กัน ฮูหยินผู้เฒ่าหลิวเยี่ยนหนานโบกมือให้คนเข้ามา “ข้าให้โอกาสพวกเจ้าสองคนพูดความจริง แต่กลับไม่มีใครยอมรับความผิดแม้แต่คนเดียว มันน่าจับส่งทางการให้รู้แล้วรู้รอด” พ่อบ้านหลัวให้คนลากสาวใช้คนหนึ่งเข้ามา สภาพของนางถูกทรมานจนเนื้อตัวบวมช้ำไปหมด “เรียนนายท่านข้าให้คนไปค้นห้องสาวใช้ทุกคนในจวน พบเทียบยาซ่อนไว้ใต้หมอน จากห้องของสาวใช้คนนี้ขอรับ” ถูซวงอี้ถึงกับคุกเข่าต่อไปไม่ไหว ทิ้งตัวลงไปนั่งอยู่บนพื้น สาวใช้ที่ถูกทรมานจนสภาพน่าเวทนานั่น เป็นเสี่ยวอิงสาวใช้สินเดิมของนางเอง “ฮูหยินรอง ข้าขอโทษ ข้าทนต่อไปไม่ไหวจริง ๆ ข้าขอโทษ !” เสี่ยวอิงโขกศีรษะลงตรงหน้าของถูซวงอี้แรง ๆ น้ำตาไหลนองหน้าจน แทบไม่เป็นผู้เป็นคนอยู่แล้ว พ่อบ้านหลัวเอ่ย “ข้าให้คนไปถามที่หอโอสถแล้วขอรับนายท่าน เป็นเทียบยาขับเลือดจริง ๆ” หลี่หงซวนมองไปทางบุตรชายคนที่สามของตน พบว่าเขามีสีหน้ากลืนไม่เข้าคายไม่ออก สตรีที่คุกเข่าอยู่ตรงหน้าคือฮูหยินรอง กับอนุภรรยาที่เขารักใคร่ไม่ต่างกัน เหตุใดถึงได้คิดร้ายต่อฮูหยินใหญ่ของเขาได้ เป็นเหตุให้เขาต้องสูญเสียลูกที่อยู่ในท้องของนางไป เดิมทีฮูหยินใหญ่ของเขาก็ตั้งท้องยากอยู่แล้ว เขารอมาตั้งนานกว่าจะมีวันนี้ได้ ไม่คิดมาก่อนว่าจะต้องสูญเสียไปเช่นนี้ “หย่วนเจ๋อนี่เป็นเรื่องในเรือนของเจ้า เจ้าอยากตัดสินเรื่องนี้ด้วยตัวเองหรือไม่” ผู้เป็นบิดาเอ่ยถามบุตรชาย “ไม่ ข้าไม่อยากเห็นหน้าพวกนางอีกต่อไป แล้วแต่ท่านพ่อเถอะขอรับ ข้าขอตัวไปดูฮูหยินใหญ่ก่อน” หลี่หย่วนเจ๋อคำนับบิดา สะบัดแขนเสื้อเดินจากไปในทันที หางตายังไม่แม้แต่จะมองสตรีทั้งสองนาง เฉาซูหลิ่งลนลานตามเขาไป “ท่านพี่ช่วยข้าด้วย ข้าไม่ผิดนะเจ้าคะ ท่านพี่ !” แต่ถูกบ่าวรับใช้ขวางทางเอาไว้ หลี่หงซวน “หยุดโวยวายได้แล้วอนุเฉา เจ้าเป็นคนถือถ้วยน้ำแกงใส่ยาขับเลือด ไปมอบให้ฮูหยินใหญ่ด้วยตัวเอง ยังคิดจะหนีความผิดนี้ไปได้อีกรึ” “ท่านพ่อขะข้าข้า...ไม่ผิด” เฉาซูหลิ่งทิ้งตัวไปด้านหลังอย่างหมดเรี่ยวแรง เดิมทีนางก็ไม่เป็นที่โปรดปรานของพ่อแม่สามีอยู่แล้ว เพราะไม่สามารถให้กำเนิดบุตรชายได้ ครั้นได้บุตรสาวก็นิสัยขี้ขลาดขี้กลัว ไหนเลยจะเชิดหน้าชูตาให้ตระกูลหลี่ได้ เฉาซูหลิ่งนั่งเหม่อลอย คล้ายคนจิตใจไม่อยู่กับเนื้อกับตัว ขณะที่หลี่หงซวนกำลังประกาศโทษทัณฑ์ของพวกนาง ถูซวงอี้กับคนของนาง ถูกขายออกจากจวน ไปอยู่หอนางโลมอย่างเงียบ ๆ ชาตินี้อย่าได้ก้าวเท้า กลับมาเหยียบที่จวนตระกูลหลี่อีก ส่วนเฉาซูหลิ่งถูกขับไล่ออกจากจวน ไปพร้อมกับบุตรสาว ให้ไปอยู่เรือนร้างของตระกูลหลี่ที่เมืองฉาง ห้ามกลับมาที่ตระกูลหลี่อีกชั่วชีวิต “ท่านพ่อท่านขับไล่ข้าไป ข้ายังพอรับได้ เหตุใดต้องขับไล่เหยาเอ๋อร์ไปด้วย นางเพิ่งจะสิบสองปีเองนะเจ้าคะ” เฉาซูหลิ่งนึกถึงบุตรสาวร่างกายผ่ายผอม นอนซมเพราะพิษไข้อยู่ เกิดนึกสงสารนางขึ้นมาจับใจ ฮูหยินผู้เฒ่าหันไปมองสามีเล็กน้อย นางเห็นเด็กสาวคนนั้นมาตั้งแต่เกิด แม้ไม่ได้เอ็นดูแต่ก็นับว่าเป็นสายเลือดเดียวกัน “ฮูหยินเรื่องนี้ข้าตัดสินใจไปแล้ว ไม่อาจคืนคำได้” คำพูดของประมุขของตระกูล มีหรือใครจะกล้าขัด เฉาซูหลิ่งปล่อยเสียงร้องไห้โฮออกมาดัง ๆ นางโง่งมจนทำให้บุตรสาว ต้องมารับเคราะห์กรรมตามไปด้วย “ลากตัวอนุเฉาออกไป หารถม้าสักคันให้คนส่งนาง ไปที่เรือนร้างเมืองฉาง” คำสั่งของหลี่หงซวนเป็นคำขาด บ่าวไพร่รีบทำตามในทันที ครั้นได้อยู่ด้วยกันเพียงลำพังกับฮูหยินผู้เฒ่า หลี่หงซวนถึงได้บอกเหตุผล ที่ต้องตัดสินใจทำเช่นนี้ นั่นเพราะตระกูลจี้ได้ยื่นคำขาดมา ให้ขับไล่พวกเขาออกไปให้หมด อย่าให้เหลืออยู่แม้แต่ตนเดียว ไม่ต้องการให้คนที่ทำร้ายบุตรสาวของพวกเขา อยู่ระคายสายตาของจี้ชิวหรงอีกต่อไป ฮูหยินผู้เฒ่าแค่นออกมาหนึ่งคำ “อ้างเหตุผลข้าง ๆ คู ๆ ความจริงแล้วต้องการกำจัดอนุในเรือนบุตรสาวทิ้งให้หมด นี่กระทั่งเด็กคนหนึ่งก็ไม่เว้น แต่ก็เอาเถอะ เหยาเอ๋อร์อยู่ที่นี่ ก็ใช่จะมีประโยชน์อันใด นางไม่ได้อยู่ในสายตาของพวกเราด้วยซ้ำ ให้นางไปกับแม่ของนางนั่นแหละดีแล้ว” หลี่หงซวนนั้นเป็นเพียงเจ้าเมืองเล็ก ๆ มีตำแหน่งเป็นขุนนางขั้นที่ห้า ฝั่งตระกูลจี้บ้านเดิมของจี้ชิวหรงนั้น อยู่ในเมืองหลวงมีตำแหน่งใหญ่โตกว่าหนึ่งขั้น เรื่องนี้เขาจึงต้องขบคิด ถึงผลได้ผลเสียในอนาคตอีกด้วย การเสียสละอนุกับหลานสาวคนหนึ่ง เพื่อชดเชยให้แก่คนตระกูลจี้ นับว่าเป็นเรื่องสมควรทำแล้ว “ข้าก็คิดเช่นฮูหยินนั่นแหละ เพียงแต่สะใภ้สามแท้งคราวนี้ ไม่รู้จะยังสามารถตั้งท้องได้อีกหรือไม่ พวกเรารอดูไปก่อนดีกว่า หากนางไม่สามารถตั้งท้องได้จริง ๆ เราค่อยหาอนุมาให้หย่วนเจ๋อภายหลังก็ยังได้ ยามนั้นคนตระกูลจี้จะเอาอะไรมาง้างกับเราได้อีก” “จริงดังท่านว่าเจ้าค่ะ” ฝ่ายเฉาซูหลิ่งที่ถูกคนใช้ ลากตัวออกมาให้เก็บของในเรือน นางส่งเสียงเอะอะโวยวายตลอดทาง พร่ำบอกต้องการพบหลี่หย่วนเจ๋อให้ได้ แต่ถูกสาวใช้ขวางไว้ไม่ให้ไป นางจำใจกลับไปยังห้องนอนของตัวเอง รีบเก็บของสำคัญใส่ห่อผ้าเพื่อออกเดินทาง

หยางเสี้ยว หนูน้อยหัวใจแกร่ง

หยางเสี้ยว หนูน้อยหัวใจแกร่ง

จิ้งจอกสะท้านหม้อไฟ
5.0

มังกร หนุ่มหล่อหน้าใสลูกชาวไร่ชาวนา อายุ 22 ปี ที่ได้รับทุนเรียนดีจนจบมหาวิทยาลัย ได้แบกร่างกายพาหัวใจอันแตกสลายกลับบ้านเกิดทันทีในวันที่จบการศึกษา เพราะบิดามารดาได้เสียชีวิตกระทันหันทั้งคู่หลังจากกลับจากการนำข้าวไปขายและโดนสิบล้อที่เบรคแตกเสียหลักพุ่งชนรถของพ่อแม่ของมังกร เมื่อสูญเสียพ่อและแม่ไปอย่างกระทันหันเขาจึงกลับบ้านเกิดเพื่อไปทำไร่ทำนาสานฝันของพ่อแม่และนำความรู้ที่ได้เรียนมากลับมาพัฒนาที่ดินมรดกในบ้านเกิด หากแต่ว่ามังกรยังไม่ทันได้ทำอะไรเขากลับตายลงอย่างไม่ทันตั้งตัว ตายแบบไม่ตั้งใจและไม่เต็มใจที่สุด เขาจำได้เพียงแค่ว่าหลังจากเดินทางกลับมาถึงบ้านเกิดเขาได้ไปไหว้พ่อกับแม่ที่วัดในหมู่บ้าน แล้วก็กลับมานอนแต่พอเขากลับตื่นขึ้นมาในร่างของเด็กชาย อายุ 8ขวบ กับบ้านพุๆพังๆ เขาตื่นมาในร่างของคนอื่นไม่พอ แล้วเขาไม่รู้ด้วยซ้ำว่าที่นี่มันที่ไหน และใครพาเขามา แล้วมังกรจะทำยังไงต่อไปกับชีวิตที่อยู่ในร่างเด็กชายยากจนคนนี้ มาติดตามชีวิตใหม่ของมังกรกันต่อไปค่ะ

รักใหม่พันล้าน

รักใหม่พันล้าน

Hilarius Erikson
5.0

เสิ่นชิงชิว หลานสาวของเศรษฐีที่รวยที่สุดในเมืองไห้ คบหาอยู่กับลู่จั๋วมาเป็นเวลาสามปีแล้ว แต่ความจริงใจของเธอกลับสูญเปล่า ลู่จั๋วปฏิบัติกับเธอเพียงในฐานะหญิงบ้านนอกคนหนึ่ง และทอดทิ้งเธอในวันแต่งงาน โดยไปหารักแรกของเขา หลังจากเลิกรากันอย่างเด็ดขาด เสิ่นชิงชิวก็กลับมามีสถานะเป็นสาวรวยอีกครั้ง ได้รับมรดกมูลค่าหลายร้อยพันล้าน และเริ่มต้นชีวิตที่รุ่งโรจน์ที่สุด แต่แล้วมักจะมีคนโผล่มาทไให้กับเธอหงุดหงิดอยู่เสมอ! ขณะที่เธอกำลังจัดการกับผู้ร้าย คุณชายฟู่ผู้มีอำนาจนั้นก็ปรบมือและโห่ร้องว่า "ที่รักของฉันสุดยอดมากจริงๆ"

บท
อ่านเลย
ดาวน์โหลดหนังสือ
นางร้ายหวนรัก
1

บทที่ 1 มันสายไปแล้ว

08/05/2025

2

บทที่ 2 ไสหัวไป

08/05/2025

3

บทที่ 3 ไม่มีที่ให้กลับ

08/05/2025

4

บทที่ 4 ผู้หญิงหน้าด้าน

08/05/2025

5

บทที่ 5 ฉันตายไม่ได้

08/05/2025

6

บทที่ 6 เลิกยุ่งกับกูสักที

08/05/2025

7

บทที่ 7 ภาพในงานแต่ง

08/05/2025

8

บทที่ 8 ทำแผล

08/05/2025

9

บทที่ 9 ย่ำแย่

08/05/2025

10

บทที่ 10 แม่บ้าน

08/05/2025

11

บทที่ 11 ไม่มีตัวตน

08/05/2025

12

บทที่ 12 นวด

08/05/2025

13

บทที่ 13 รักเหมือนน้องสาว

08/05/2025

14

บทที่ 14 ชู้

08/05/2025

15

บทที่ 15 ความรักก็เหมือนยาพิษ

08/05/2025

16

บทที่ 16 เต็มใจ

08/05/2025

17

บทที่ 17 หมาเห่า

08/05/2025

18

บทที่ 18 ฝันเปียก

08/05/2025

19

บทที่ 19 ผลงานชิ้นแรก

08/05/2025

20

บทที่ 20 รอยอะไร

08/05/2025

21

บทที่ 21 วันซวยของพง์พัท

08/05/2025

22

บทที่ 22 เงินเดือนเก้าพัน

08/05/2025

23

บทที่ 23 ยอมรับใจตัวเอง

08/05/2025

24

บทที่ 24 ควรกลับไปได้แล้ว

08/05/2025

25

บทที่ 25 เน็ตไอดอลกลับมา

08/05/2025

26

บทที่ 26 อยู่ด้วยกัน

08/05/2025

27

บทที่ 27 ไม่อยากไป

08/05/2025

28

บทที่ 28 ลูกเมียน้อย

08/05/2025

29

บทที่ 29 ไม่นาน

08/05/2025

30

บทที่ 30 พูดความจริง

08/05/2025

31

บทที่ 31 ตามอาละวาด

08/05/2025

32

บทที่ 32 ไม่เคยมีวันนั้น

08/05/2025

33

บทที่ 33 ไม่ต้องกลัว

08/05/2025

34

บทที่ 34 วันแต่งงาน

08/05/2025

35

บทที่ 35 เดี๋ยวมันก็ผ่านไป

08/05/2025

36

บทที่ 36 คนกลัวเมีย

08/05/2025

37

บทที่ 37 ตอนพิเศษ 1 อ่อนไหว

08/05/2025

38

บทที่ 38 ตอนพิเศษ 2 ท้อง

08/05/2025