จากเงารัก สู่การเป็นตัวของตัวเอง

จากเงารัก สู่การเป็นตัวของตัวเอง

Gavin

5.0
ความคิดเห็น
ชม
30
บท

ห้าปีเต็มที่ฉันเป็นดั่งเงาและคนรักในความลับของเขา เพียงเพราะคำสัญญาที่ให้ไว้ข้างเตียงคนตายกับพี่ชายของเขา...ผู้ชายที่ฉันควรจะได้แต่งงานด้วย และในวันที่คำสัญญานั้นสิ้นสุดลง เขากลับสั่งให้ฉันเตรียมงานหมั้นของเขากับผู้หญิงคนอื่น

บทที่ 1

ห้าปีเต็มที่ฉันเป็นดั่งเงาและคนรักในความลับของเขา เพียงเพราะคำสัญญาที่ให้ไว้ข้างเตียงคนตายกับพี่ชายของเขา...ผู้ชายที่ฉันควรจะได้แต่งงานด้วย

และในวันที่คำสัญญานั้นสิ้นสุดลง เขากลับสั่งให้ฉันเตรียมงานหมั้นของเขากับผู้หญิงคนอื่น

บทที่ 1

ปีที่ห้ากำลังจะสิ้นสุดลง มันคือวันที่หนึ่งพันแปดร้อยยี่สิบห้า นับตั้งแต่เคทลินให้คำมั่นสัญญา และเป็นวันที่เธอตัดสินใจจะทำลายมันทิ้งในที่สุด

เคทลินยืนนิ่งอยู่ข้างหน้าต่างกระจกบานสูงจรดเพดาน สายตาของเธอจับจ้องไปยังแสงไฟระยิบระยับของเมืองใหญ่เบื้องล่าง แสงไฟพร่าเลือนจนกลายเป็นเพียงรอยเปื้อนของสีที่ไร้ความหมาย

ตลอดห้าปีที่ผ่านมา เธอไม่ได้เป็นเพียงเงาของกรวีร์ วงศ์วิวัฒน์ เป็นทั้งผู้ช่วยส่วนตัว คนแก้ปัญหา ผู้หญิงที่คอยรองรับอารมณ์เกรี้ยวกราดและเก็บกวาดความผิดพลาดของเขา แต่เธอยังเป็นคนรักของเขาด้วย

คนรักในความลับที่ถูกซุกซ่อนไว้ในเพนต์เฮาส์สุดหรูใจกลางกรุงเทพฯ บทบาทที่เธอเล่นไปเพียงเพราะสำนึกในหน้าที่ที่บิดเบี้ยว

ทั้งหมดนี้เป็นเพราะคำสัญญาที่ให้ไว้กับชายผู้กำลังจะตาย ชายที่เธอรักอย่างสุดหัวใจ

ความทรงจำนั้นยังคงมีอำนาจหยุดลมหายใจของเธอได้เสมอ กลิ่นยาฆ่าเชื้อในโรงพยาบาล เสียงบี๊บของเครื่องวัดสัญญาณชีพที่ดังไม่หยุด และมือของจิณณ์ พี่ชายของกรวีร์ ที่ค่อยๆ เย็นลงในมือของเธอ

“ห้าปีนะเคท” เสียงของเขาแหบพร่า เป็นเพียงเศษเสี้ยวของเสียงทุ้มนุ่มที่เธอเคยหลงใหล “แค่ช่วยดูแลเขาห้าปี กรมันบ้าบิ่น พี่เหลือเขาแค่คนเดียว สัญญาได้ไหม”

จิณณ์ ภัทรดำรง...ผู้ชายที่ควรจะเป็นอนาคต เป็นสามีของเธอ แสงสว่างหนึ่งเดียวในโลกของเธอที่ดับวูบลงในซากรถที่บิดเบี้ยวและเศษกระจกที่แตกละเอียด เพียงไม่กี่สัปดาห์ก่อนที่เขาจะรับกรวีร์เป็นน้องบุญธรรมและมอบนามสกุลภัทรดำรงให้

เธอตอบตกลง เธอคงยอมทำทุกอย่างเพื่อเขา และในความโศกเศร้า เธอก็ได้ถ่ายทอดความภักดีนั้นไปยังคนเพียงคนเดียวที่เขาเหลือทิ้งไว้ เธอเข้าใจผิดไปว่าน้ำหนักของคำสัญญานั้นคือความรักที่มีต่อกรวีร์

ประตูห้องถูกกระแทกเปิดออกดังปัง!

“เคท”

เสียงของกรวีร์เฉียบขาด ตัดผ่านความเงียบงัน เขาไม่แม้แต่จะมองเธอ ความสนใจทั้งหมดของเขาจดจ่ออยู่กับโทรศัพท์ที่แนบอยู่ข้างหู

“ผมไม่สนว่าจะต้องใช้อะไร” เขาตวาดใส่โทรศัพท์ “จัดการให้ได้”

เขากดวางสายแล้วโยนโทรศัพท์ลงบนโซฟาหนัง ดวงตาของเขาที่เคยเย็นชาและเมินเฉย บัดนี้กลับเต็มไปด้วยความโหดร้ายอย่างที่เธอคุ้นเคย ในที่สุดมันก็จับจ้องมาที่เธอ

“ได้มารึยัง”

“ข้อเสนอซื้อกิจการอยู่บนโต๊ะทำงานคุณแล้วค่ะ” เธอตอบเสียงเรียบไร้อารมณ์ “ฉันขีดเส้นใต้ปัจจัยเสี่ยงที่สำคัญไว้ให้แล้ว”

“ฉันไม่ได้ขอให้เธอวิเคราะห์” เขาพูด พลางแสยะยิ้มที่มุมปาก เขาเดินไปที่บาร์แล้วรินเครื่องดื่มให้ตัวเอง เขาชอบเกมแบบนี้ ชอบอำนาจที่เขามีเหนือเธอ เขาเชื่อสุดใจว่าเธอหลงรักเขาหัวปักหัวปำ เป็นเหมือนลูกหมาเชื่องๆ ที่จะไม่มีวันหนีไปไหน “ฉันหมายถึงเรื่องการควบรวมกิจการกับกลุ่มอัครไพศาล เชอรีนกับฉันกำลังจะแต่งงานกัน มันสำคัญต่อบริษัท ต่อครอบครัวของเรา เพราะฉะนั้นอีกสองสามเดือนข้างหน้า ฉันต้องการให้เธอทำตัวดีๆ อย่าสร้างเรื่องเข้าใจไหม ฉันรู้ว่าเธอเป็นคนอ่อนไหวง่ายแค่ไหน”

เชอรีน อัครไพศาล เดินเฉิดฉายเข้ามาในห้อง สองแขนของเธอโอบรอบคอของกรวีร์จากด้านหลัง เธอประทับรอยจูบลงบนแก้มของเขา ดวงตาที่เปล่งประกายแห่งชัยชนะสบเข้ากับดวงตาของเคทลินผ่านไหล่ของเขา

“อย่าไปดุเธอเลยค่ะกร” เชอรีนพูดเสียงหวานหยดย้อย “เธอก็พยายามเต็มที่แล้วนะคะ เพียงแต่...แหม คุณจะไปคาดหวังให้คนพื้นเพแบบเธอมาเข้าใจความกดดันที่เราเจอได้ยังไงล่ะคะ จริงไหม บางคนเกิดมาเพื่อเป็นผู้นำ แต่บางคนก็เกิดมาเพื่อเป็นผู้ตาม”

สีหน้าของกรวีร์อ่อนลงเมื่อมองเชอรีน เขาหันไปดึงเธอเข้ามากอด “คุณใจดีกับเธอเกินไป”

ฉากนี้เป็นฉากที่เธอคุ้นเคย เป็นละครที่เธอต้องดูซ้ำแล้วซ้ำเล่ามาตลอดห้าปี ทายาทผู้หยิ่งผยอง แฟนสาวไฮโซผู้สมบูรณ์แบบ และลูกน้องขี้แพ้ที่คลั่งรักจนโงหัวไม่ขึ้น

มือที่ทาเล็บอย่างสวยงามของเชอรีนยื่นออกไป ไม่ใช่เพื่อหยิบแก้ว แต่เพื่อลากไล้นิ้วลงบนสาบเสื้อของกรวีร์อย่างยั่วยวน

“โอ๊ย ที่รัก” เธอครางเสียงหวาน ดวงตาไม่ละไปจากเคทลินเลย เธอจงใจถอยหลังไปหนึ่งก้าว ชนเข้ากับโต๊ะข้างๆ จนแก้วไวน์แดงล้มคว่ำ ไวน์สาดกระเซ็นลงบนเสื้อเชิ้ตสีขาวสะอาดของกรวีร์ “ดูสิว่าเธอทำอะไรลงไป!” เธอร้องเสียงหลง พลางชี้นิ้วกล่าวหามาที่เคทลิน “เธอยืนอยู่ใกล้เกินไปจนฉันตกใจ นี่มันเสื้อสั่งตัดพิเศษเลยนะ!”

คำกล่าวหาที่ไร้สาระและโจ่งแจ้งลอยอยู่ในอากาศ เคทลินไม่ได้ขยับตัวแม้แต่นิ้วเดียว

ใบหน้าของกรวีร์มืดครึ้ม เขามองจากรอยเปื้อนบนเสื้อไปยังเคทลิน ดวงตาเต็มไปด้วยความโกรธเกรี้ยวที่น่าขนลุกอย่างที่เธอคุ้นเคย

“ตาบอดรึไง!” เขาตวาดลั่น “ไสหัวไปให้พ้นหน้าฉัน!”

มือของเคทลินที่ซ่อนอยู่ในกระเป๋าชุดเดรสสีดำเรียบๆ กำแน่นจนเล็บจิกเข้าไปในฝ่ามือ เธอคิดถึงคืนนั้นเมื่อปีที่แล้ว คืนที่เขาเมาและอ่อนแอ กระซิบว่ามีเพียงเธอคนเดียวที่เข้าใจเขา บางที...บางทีพวกเขาอาจจะมีอะไรที่จริงจังกันได้ คำสัญญาเพียงครั้งเดียวนั้น ความหวังริบหรี่นั้น คือสิ่งที่ล่ามเธอไว้ที่นี่ คำสัญญาที่เขาคงลืมไปแล้ว หรือไม่เคยตั้งใจจะพูดมันเลย ความเจ็บปวดเล็กๆ ที่ฝ่ามือเป็นสิ่งที่ช่วยดึงสติ มันเป็นของจริง

เธอหันหลังโดยไม่พูดอะไรสักคำแล้วเดินไปที่ประตู

“แล้วก็อีกเรื่อง” เสียงของกรวีร์หยุดเธอไว้

เธอหยุดนิ่ง หันหลังให้พวกเขา

“เชอรีนกับฉันกำลังจะหมั้นกัน” เขาประกาศ น้ำเสียงเจือความโหดร้ายอย่างจงใจ “งานจะมีขึ้นเดือนหน้า ฉันหวังว่าเธอจะจัดการเรื่องทั้งหมด เพราะยังไงเธอก็รู้ดีว่าฉันเก่งเรื่องการวางแผนอนาคตแค่ไหน น่าเสียดายนะที่จิณณ์ไม่มีโอกาสได้ทำแบบเดียวกันให้เธอ”

ทุกคำพูดเหมือนค้อนที่ทุบลงมา

นี่แหละ คือการยืนยันครั้งสุดท้าย แต่แทนที่จะเจ็บปวด ความรู้สึกปลดปล่อยอย่างประหลาดกลับแผ่ซ่านไปทั่วร่าง เธอเคยคิดอย่างโง่เขลาว่าเธอรักกรวีร์ แต่ในวินาทีนี้ ด้วยคำพูดทิ่มแทงสุดท้ายอันแสนโหดร้ายของเขา ม่านหมอกแห่งความโศกเศร้าและภาระหน้าที่ก็จางหายไปในที่สุด เธอไม่ได้รักเขา เธอไม่เคยรักเขาเลย เธอแค่ยึดติดอยู่กับเงาของคนตาย พยายามทำตามสัญญาที่ให้ไว้กับเขาด้วยการสังเวยตัวเองให้กับน้องชายของเขา

เธอเป็นอิสระแล้ว

“ยินดีด้วยค่ะ” เธอพูด เสียงสงบนิ่งจนน่าตกใจ คำพูดนั้นไม่ได้มีรสชาติเหมือนเถ้าถ่าน แต่เหมือนลมหายใจแรกที่ได้สูดอากาศบริสุทธิ์หลังจากถูกขังอยู่ในคุกใต้ดินมานานหลายปี

รอยยิ้มเยาะของกรวีร์ชะงักงัน เขามองแผ่นหลังของเธอด้วยความสับสนและหงุดหงิดในแววตา นี่ไม่ใช่ปฏิกิริยาที่เขาต้องการ น้ำตาอยู่ไหน? คำอ้อนวอนล่ะ? ความใจสลายล่ะ? เขาเกลียดความสงบนิ่งที่น่าขนลุกนี่ เขาอ้าปากจะพูดอะไรบางอย่างที่ร้ายกาจกว่าเดิม แต่เธอไปแล้ว ประตูปิดลงเบาๆ ข้างหลังเธอ

เขาสบถแล้วหันกลับไปหาเชอรีน *ช่างมันเถอะ* เขาคิดพลางดึงทายาทสาวเข้ามากอด *คงแค่เก็บอาการ เดี๋ยวกลับบ้านไปก็ร้องไห้ฟูมฟายเองแหละ ยัยนั่นหลงฉันจะตาย ไม่มีวันไปไหนรอดหรอก* เขาคิดในใจว่าจะส่งกระเป๋าแบรนด์เนมราคาแพงลิบลิ่วที่เธอไม่มีปัญญาซื้อไปให้สักใบ นั่นดูเหมือนจะช่วยแก้ปัญหาได้เสมอ

เธอเดินออกจากเพนต์เฮาส์ ก้าวเดินสม่ำเสมอและควบคุมได้ เธอไม่วิ่ง เธอไม่ร้องไห้

เมื่อลงมาถึงอพาร์ตเมนต์เล็กๆ ของตัวเองในตึกเดียวกันที่เงียบสงัด เธอดึงแล็ปท็อปออกมา นิ้วของเธอร่อนไปบนคีย์บอร์ดอย่างรวดเร็ว การเคลื่อนไหวแม่นยำและเป็นไปโดยอัตโนมัติ

เธอไม่ได้กำลังตอบอีเมล

เธอกำลังลงทะเบียนเข้าร่วมการแข่งขันเอเชียน ครอสคันทรี แรลลี่ การแข่งขันสุดทรหด การประลองที่โหดร้ายและอันตรายซึ่งจัดขึ้นอีกฟากหนึ่งของโลก

เธอใช้ชื่อที่ไม่มีใครเรียกมาห้าปีแล้ว ชื่อที่เป็นของชีวิตอีกด้านหนึ่ง ชีวิตก่อนที่จะมีคำสัญญา

อีเมลยืนยันการสมัครปรากฏขึ้นในกล่องจดหมาย มันไม่สามารถย้อนกลับได้แล้ว

เธอปิดแล็ปท็อป

คำสัญญาได้สิ้นสุดลงแล้ว โทษทัณฑ์ของเธอได้รับการชดใช้แล้ว

ถึงเวลาที่ต้องหายตัวไป

อ่านต่อ

หนังสืออื่นๆ ของ Gavin

ข้อมูลเพิ่มเติม
รักต้องห้าม  โทสะของผู้ปกครอง

รักต้องห้าม โทสะของผู้ปกครอง

วัยรุ่น

5.0

สิบปีเต็มที่ฉันแอบรักภาคิน วงศ์วรานนท์ ผู้ปกครองของฉัน หลังจากครอบครัวของฉันล้มละลาย เขาก็รับฉันไปดูแลและเลี้ยงดูฉันจนโต เขาคือโลกทั้งใบของฉัน ในวันเกิดอายุสิบแปดปี ฉันรวบรวมความกล้าทั้งหมดเพื่อสารภาพรักกับเขา แต่ปฏิกิริยาของเขากลับเป็นความเกรี้ยวกราดอย่างที่ฉันไม่เคยเห็นมาก่อน เขาปัดเค้กวันเกิดของฉันตกพื้นแล้วคำรามลั่น “สติแตกไปแล้วเหรอ? ฉันเป็นผู้ปกครองเธอนะ!” จากนั้นเขาก็ฉีกภาพวาดที่ฉันใช้เวลาวาดเป็นปีเพื่อเป็นคำสารภาพรักของฉันจนไม่เหลือชิ้นดี เพียงไม่กี่วันต่อมา เขาก็พาโคลอี้ คู่หมั้นของเขากลับมาบ้าน ผู้ชายที่เคยสัญญาว่าจะรอฉันโต ที่เคยเรียกฉันว่าดวงดาวที่สว่างไสวที่สุดของเขา ได้หายไปแล้ว ความรักที่ร้อนแรงและสิ้นหวังตลอดสิบปีของฉันทำได้เพียงแผดเผาตัวเอง คนที่ควรจะปกป้องฉันกลับกลายเป็นคนที่ทำร้ายฉันเจ็บปวดที่สุด ฉันก้มมองจดหมายตอบรับจากจุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัยในมือ ฉันต้องไปจากที่นี่ ฉันต้องถอนรากถอนโคนเขาออกจากหัวใจ ไม่ว่าจะเจ็บปวดแค่ไหนก็ตาม ฉันยกโทรศัพท์ขึ้นมากดเบอร์ของพ่อ “พ่อคะ” ฉันพูดด้วยน้ำเสียงแหบพร่า “เอวาตัดสินใจแล้ว เอวาอยากไปอยู่กับพ่อที่กรุงเทพฯ ค่ะ”

การคิดบัญชีอันขมขื่น ของภรรยา

การคิดบัญชีอันขมขื่น ของภรรยา

นิยายสั้น

5.0

ฉันกับภวินท์ สามีของฉัน เราคือคู่รักที่สมบูรณ์แบบที่สุดในกรุงเทพฯ ใครๆ ก็เรียกเราว่าคู่รักทองคำ แต่ชีวิตแต่งงานที่ใครๆ ต่างอิจฉากลับเป็นเรื่องหลอกลวง เราไม่มีลูก เพราะเขามีภาวะทางพันธุกรรมที่หายากมาก เขาอ้างว่าผู้หญิงคนไหนก็ตามที่อุ้มท้องลูกของเขาจะต้องตาย เมื่อพ่อของเขาที่กำลังจะสิ้นใจเรียกร้องทายาท ภวินท์ก็เสนอทางออก...แม่อุ้มบุญ ผู้หญิงที่เขาเลือกคืออารยา เธอคือฉันในเวอร์ชันที่เด็กกว่า สดใสกว่า ทันใดนั้น ภวินท์ก็ยุ่งตลอดเวลา เขาต้องคอยดูแลเธอระหว่าง "กระบวนการทำเด็กหลอดแก้วที่ยากลำบาก" เขาลืมวันเกิดฉัน เขาลืมวันครบรอบของเรา ฉันพยายามจะเชื่อเขา จนกระทั่งฉันบังเอิญได้ยินเขาคุยกับเพื่อนๆ ที่งานเลี้ยง เขาสารภาพกับเพื่อนว่าความรักที่เขามีให้ฉันคือ "ความผูกพันที่ลึกซึ้ง" แต่กับอารยา มันคือ "ไฟ" และ "ความเร่าร้อน" เขากำลังวางแผนจัดงานแต่งงานลับๆ กับเธอที่ภูเก็ต ในวิลล่าสุดหรูที่เขาเคยสัญญาว่าจะพาฉันไปฉลองวันครบรอบ เขากำลังจะมอบงานแต่งงาน ครอบครัว และชีวิตให้เธอ...ทุกสิ่งที่เขาปฏิเสธฉัน โดยใช้คำโกหกเรื่องภาวะทางพันธุกรรมร้ายแรงเป็นข้ออ้าง การทรยศหักหลังมันสมบูรณ์แบบเสียจนฉันรู้สึกเหมือนโดนตบหน้าอย่างแรง คืนนั้นเมื่อเขากลับมาถึงบ้าน พร้อมกับคำโกหกเรื่องไปทำงานต่างจังหวัด ฉันยิ้มและสวมบทบาทภรรยาที่แสนดีต่อไป เขาไม่รู้ว่าฉันได้ยินทุกอย่าง เขาไม่รู้ว่าในขณะที่เขากำลังวางแผนชีวิตใหม่ ฉันก็ได้วางแผนหนีของฉันไว้แล้ว และที่แน่ๆ เขาไม่รู้ว่าฉันเพิ่งโทรหาบริษัทที่เชี่ยวชาญเรื่องเดียว...การทำให้คนหายตัวไป

ถูกอัลฟ่าแผดเผา  เพลิงแค้นของฉัน  วันชำระของเขา

ถูกอัลฟ่าแผดเผา เพลิงแค้นของฉัน วันชำระของเขา

นิยายสั้น

5.0

คีรินคือพรหมลิขิตของฉัน อนาคตอัลฟ่าของฝูง รักแรกในวัยเยาว์ และคู่แท้แห่งโชคชะตาของฉัน แต่คืนหนึ่ง ฉันได้กลิ่นผู้หญิงคนอื่นบนตัวเขา กลิ่นโอเมก้าที่หอมหวานจนน่าคลื่นไส้ซึ่งฉันรู้จักดีเกินไป ฉันตามเขาไปและพบพวกเขาสองคนใต้ต้นไทรใหญ่ กำลังจูบกันอย่างดูดดื่ม การทรยศของเขาเปรียบเสมือนยาพิษที่ค่อยๆ ซึมลึกอย่างเชื่องช้า เมื่อไลลา โอเมก้าคนโปรดของเขาแกล้งทำเป็นหกล้ม เขาก็ประคองเธอราวกับว่าเธอทำจากแก้วเจียระไน แต่ตอนที่เขาแอบตัดสายรัดอานม้าของฉันระหว่างการกระโดดข้ามเครื่องกีดขวางสุดอันตราย จนทำให้ม้าสะบัดฉันตกลงมาขาหัก เขากลับเรียกมันว่า "คำเตือน" ที่ห้ามไปแตะต้องเธอ การดูแลฉันหลังจากนั้นเป็นเพียงการสร้างภาพเพื่อไม่ให้พ่อของฉันสงสัย ในงานประมูลสาธารณะ เขาใช้เงินของครอบครัวฉันเพื่อซื้อเพชรล้ำค่าให้เธอ ทิ้งให้ฉันต้องอับอายและไม่มีเงินจ่าย ในที่สุดฉันก็เข้าใจสิ่งที่ได้ยินผ่านจิตสื่อสารของฝูงเมื่อหลายวันก่อน สำหรับเขาและพี่น้องร่วมสาบานของเขา ฉันเป็นเพียง "คุณหนูเอาแต่ใจ" เป็นรางวัลที่ต้องไขว่คว้ามาเพื่ออำนาจ ส่วนไลลาคือคนที่พวกเขาปรารถนาอย่างแท้จริง เขาคิดว่าจะทำลายฉันได้ บังคับให้ฉันยอมรับการเป็นที่สอง เขาคิดผิด ในคืนวันเกิดครบรอบ 20 ปีของฉัน คืนที่ฉันควรจะผูกพันธะกับเขา ฉันกลับยืนอยู่ต่อหน้าสองฝูงและเลือกทางที่แตกต่างออกไป ฉันปฏิเสธเขาและประกาศการแต่งงานกับอัลฟ่าคู่แข่ง ชายผู้มองฉันเป็นราชินี ไม่ใช่ของรางวัลปลอบใจ

ถูกอัลฟ่าของฉันปฏิเสธ แต่ถูกมงกุฎของฉันทวงคืน

ถูกอัลฟ่าของฉันปฏิเสธ แต่ถูกมงกุฎของฉันทวงคืน

นิยายสั้น

5.0

คู่แท้ของฉัน อัลฟ่าธาม กำลังจัดพิธีตั้งชื่ออันศักดิ์สิทธิ์ให้ทายาทของเขา ปัญหามีอยู่เรื่องเดียว... เขากำลังฉลองให้กับลูกที่เกิดกับลิตา หมาป่าไร้ฝูงที่เขาพาเข้ามาในฝูงของเรา ส่วนฉัน คู่แท้ตัวจริงของเขาที่กำลังตั้งท้องทายาทของเขาได้สี่เดือน กลับเป็นคนเดียวที่ไม่ได้รับเชิญ เมื่อฉันไปเผชิญหน้ากับเธอ เธอกลับใช้เล็บข่วนแขนตัวเองจนเลือดออก แล้วกรีดร้องว่าฉันทำร้ายเธอ ธามเห็นการแสดงของเธอก็ไม่แม้แต่จะมองฉัน เขาคำรามลั่น ใช้คำสั่งอัลฟ่าบีบบังคับให้ฉันจากไป พลังแห่งสายใยผูกพันของเราถูกบิดเบือนให้กลายเป็นอาวุธที่หันกลับมาทำร้ายฉันเอง ต่อมา เธอทำร้ายฉันจริงๆ จนฉันล้มลง ขณะที่เลือดเริ่มซึมออกมาจากชุดของฉัน คุกคามชีวิตลูกของเรา เธอกลับเหวี่ยงลูกของตัวเองลงบนพรมแล้วกรีดร้องว่าฉันพยายามจะฆ่าลูกของเธอ ธามพุ่งเข้ามา เขาเห็นฉันจมกองเลือดอยู่บนพื้น แต่เขากลับไม่ลังเลเลยสักนิด เขาช้อนลูกของลิตาที่กำลังร้องลั่นขึ้นมาในอ้อมแขน แล้ววิ่งออกไปตามหมอทันที ทิ้งให้ฉันกับทายาทที่แท้จริงของเขานอนรอความตาย แต่ขณะที่ฉันนอนอยู่ตรงนั้น เสียงของแม่ก็ดังขึ้นในหัวผ่านกระแสจิตของเรา คนของครอบครัวกำลังรอฉันอยู่นอกเขตแดนแล้ว เขากำลังจะได้รู้ว่าโอเมก้าที่เขาเขี่ยทิ้ง แท้จริงแล้วคือเจ้าหญิงของฝูงที่ทรงพลังที่สุดในโลก

จากเบี้ยของเขา สู่ควีนของเธอ

จากเบี้ยของเขา สู่ควีนของเธอ

นิยายสั้น

5.0

ฉันคือคีรติ วรโชติ นักข่าวหัวขบถแห่งตระกูลนักการเมืองทรงอิทธิพล ทางรอดเดียวของฉันคือความสัมพันธ์ลับๆ อันร้อนแรงกับอธิป สุริยวงศ์ ซีอีโอผู้ทรงอำนาจที่ราวกับสลักขึ้นจากน้ำแข็งและตรรกะ เขาเรียกฉันว่า "หายนะที่งดงามของผม" พายุที่ถูกกักขังไว้ในกำแพงเพนต์เฮาส์ของเขา แต่ความสัมพันธ์ของเราสร้างขึ้นบนคำโกหก ฉันค้นพบว่าเขาเพียงแค่ "ทำให้ฉันเชื่อง" เพื่อเอาใจผู้หญิงอีกคน กมลา ลูกสาวผู้อ่อนแอของหัวหน้าคณะทำงานของพ่อฉัน ซึ่งเขาเป็นหนี้บุญคุณที่ไม่อาจชดใช้ได้ เขาเลือกหล่อนต่อหน้าสาธารณชน เช็ดน้ำตาให้หล่อนด้วยความอ่อนโยนที่เขาไม่เคยแสดงให้ฉันเห็น เขาปกป้องหล่อน ปกป้องหล่อน และเมื่อฉันถูกคนชั่วคุกคาม เขาก็ทอดทิ้งฉันเพื่อรีบไปอยู่ข้างหล่อน การทรยศที่เลวร้ายที่สุดเกิดขึ้นเมื่อเขาสั่งให้จับฉันเข้าคุกและซ้อม พร้อมกับคำรามว่าฉันต้อง "เรียนรู้บทเรียน" ฟางเส้นสุดท้ายขาดสะบั้นลงระหว่างอุบัติเหตุรถชน โดยไม่ลังเลแม้แต่วินาทีเดียว เขากระโจนไปขวางหน้ากมลา ใช้ร่างกายของตัวเองเป็นเกราะกำบัง ปล่อยให้ฉันเผชิญแรงกระแทกเพียงลำพัง ฉันไม่ใช่คนที่เขารัก แต่เป็นภาระที่เขาพร้อมจะสังเวย ขณะนอนร่างกายแหลกสลายบนเตียงในโรงพยาบาล ในที่สุดฉันก็เข้าใจ ฉันไม่ใช่หายนะที่งดงามของเขา แต่เป็นตัวโง่ของเขาต่างหาก ดังนั้นฉันจึงทำสิ่งเดียวที่ทำได้ ฉันเผาโลกอันสมบูรณ์แบบของเขาให้วอดวาย ตอบรับคำขอแต่งงานจากมหาเศรษฐีใจดีที่สัญญาสันติสุขให้ฉัน และเดินจากไปเพื่อเริ่มต้นชีวิตใหม่ ทิ้งเถ้าถ่านแห่งความรักของเราไว้เบื้องหลัง

ค่าของเจ้าแม่มาเฟีย

ค่าของเจ้าแม่มาเฟีย

นิยายสั้น

5.0

การแต่งงานของฉันกับมาคิน ภัทรธำรง คือสัญญาที่ลงนามด้วยเลือด คือคำมั่นที่จะหลอมรวมสองตระกูลที่ทรงอิทธิพลที่สุดในกรุงเทพฯ เข้าไว้ด้วยกัน เขาคืออนาคตของฉัน คือราชันย์ที่ถูกเลือกมาให้ปกครองเคียงข้างฉัน ทุกคนต่างพูดว่าการรวมกันของเราคือพรหมลิขิต แต่เขากลับบ้านมาพร้อมกับกลิ่นน้ำหอมราคาถูกและคำโกหกของผู้หญิงอีกคน มันคือกลิ่นของอัญญาริน เด็กกำพร้าผู้อ่อนแอที่ครอบครัวของเขารับมาเลี้ยงดู เด็กผู้หญิงที่เขาสาบานว่าจะปกป้องเหมือนน้องสาวแท้ๆ ฉันตามเขาไปที่ไพรเวทคลับแห่งหนึ่ง จากในเงามืด ฉันเฝ้ามองเขาดึงเธอเข้ามาในอ้อมแขนและมอบจูบที่หิวกระหายและสิ้นหวังให้เธอ...จูบที่เขาไม่เคยให้ฉันเลย ในวินาทีนั้น อนาคตทั้งชีวิตของฉันแหลกสลายลง ในที่สุดฉันก็เข้าใจเสียงกระซิบจากลูกน้องของเขาว่าฉันเป็นเพียงรางวัลทางการเมือง ในขณะที่อัญญารินคือราชินีตัวจริงของพวกเขา เขาต้องการอาณาจักรของฉัน แต่หัวใจของเขาเป็นของเธอ ฉันจะไม่เป็นของรางวัลปลอบใจ ฉันจะไม่เป็นรองใคร ฉันเดินตรงเข้าไปในห้องทำงานของพ่อ เสียงของฉันเย็นเยียบราวกับน้ำแข็ง "หนูจะยกเลิกงานแต่งงานค่ะ" เมื่อท่านค้าน ฉันจึงปล่อยหมัดเด็ดสุดท้าย "หนูจะรักษาความต้องการของตระกูลเราในเรื่องพันธมิตรไว้ค่ะ หนูจะแต่งงานกับเจ้าพ่อธาวิน วรไพศาล" แก้ววิสกี้ในมือพ่อร่วงแตกกระจายบนพื้น ธาวิน วรไพศาล คือคู่แข่งที่ยิ่งใหญ่ที่สุดของเรา

หนังสือที่คุณอาจชอบ

เธอคนนี้ ไม่ใช่สาวส้มหล่น

เธอคนนี้ ไม่ใช่สาวส้มหล่น

Livia
5.0

ตอนเด็กถูกทอดทิ้งให้โดดเดี่ยว แม่ถูกทำร้าย ฉือเนี่ยนสาบานว่าจะเอาทุกอย่างที่เป็นของตัวเองกลับคืนมา!ครั้งแรกที่กลับมาที่เมืองจิง เธอถูกมองว่าเป็นผู้หญิงที่ไร้การศึกษาและสำส่อนหลายคนบอกว่าลู่เหยียนสือต้องตาบอดแน่ๆ ถึงได้มาสนใจฉือเนี่ยนแต่มีแค่ลู่เหยียนสือเท่านั้นที่รู้ ว่าเธอที่เขารักและทะนุถนอมนั้นมากความสามารถ สามารถสร้างความวุ่นวายให้ทั้งเมืองจิงได้ด้วยตัวคนเดียวเธอคือหมอมือหนึ่ง เธอคือแฮ็กเกอร์มือทอง และยังเป็นนักปรุงน้ำหอมชั้นยอดที่ได้รับการยกย่องจากบุคคลสำคัญคนภายนอก: "คุณลู่ คุณจะเอาใจภรรยาจนไม่มีขอบเขตเลยเหรอ ทำไมแม้แต่ประชุมยังต้องอุ้มเธอไว้ด้วย!"ลู่เหยียนสือ "ต้องเอาใจภรรยาถึงจะรุ่งเรืองเฟื่องฟู"ต่อมาความลับของเธอถูกเปิดเผย ทำให้ผู้คนนับไม่ถ้วนหันมาชื่นชมและยกย่องเธอ...

ที่แท้เป็นคุณหนูตัวจริง

ที่แท้เป็นคุณหนูตัวจริง

Nadia Lada
5.0

เสิ่นชิงกลายเป็นลูกสาวของชาวนาจากคุณหนูที่ร่ำรวยของตระกูลเสิ่นในชั่วข้ามคืน ลูกสาวตัวจริงใส่ร้ายเธอ คู่หมั้นของเธอทำให้เธออับอาย และพ่อแม่บุญธรรมของเธอก็ไล่เธอออกจากบ้าน... ทุกคนต่างรอที่จะหัวเราะเยาะเธอ ทว่าเธอกลับกลายเป็นทายาทของตระกูลเศรษฐีในเมืองอย่างกะทันหัน นอกจาดนี้ เธอยังมีตัวตนหลากหลาย เช่น หัวหน้าแฮ็กเกอร์ระดับนานาชาติ นักออกแบบเครื่องประดับชั้นนำ นักเขียนผู้ยิ่งใหญ่ที่ลึกลับ และอัจฉริยะด้านการแพทย์! พ่อแม่บุญธรรมเสียใจกับการตัดสินใจของตนและบังคับให้เธอแบ่งทรัพย์สินครึ่งหนึ่งให้เพราะพวกเขาเลี้ยงดูเธอมา เมื่อเสิ่นชิงหยิบกล้องออกมาแล้วบันทึกท่าทางอันน่าเกลียดของพวกเขา อดีตคู่หมั้นรู้สึกเสียใจและพยายามจะคืนดีกับเธอ เสิ่นชิงหัวเราะเยาะ "เขาคู่ควรงั้นเหรอ" จากนั้นก็ไล่เขาออกจากเมือง ในที่สุด ผู้มีอำนาจแห่งเมืองก็พูดอ้อนวอนเบาๆ "ไม่จำเป็นต้องแต่งเข้าตระกูลผม เดี๋ยวผมไปหาเอง"

ตามเธอไม่เคยทัน

ตามเธอไม่เคยทัน

Crepuscular Glyph
5.0

หลินหลั่งเยี่ยน เป็นลูกสาวที่ได้รับการฝึกฝนอย่างลับๆ จากรัฐ เป็นสาวอัจฉริยะที่ทุกคนในองค์กรอิจฉา มีความสามารถทางการต่อสู้สูงและไม่ยอมใคร แต่มีเพียงเธอเท่านั้นที่รู้ว่าพ่อแม่ของเธอเสียชีวิตตั้งแต่เธอยังเด็ก ทำให้เธอต้องใช้ชีวิตอยู่กับน้องสาวฝาแฝดของเธอเพียงลำพัง หลังจากผ่านไปเจ็ดปี ในที่สุดรัฐก็อนุมัติอิสรภาพให้เธอ หัวใจของหลินเหลิงเหยียนเต้นระรัวด้วยความคาดหวัง ขณะที่เธอกำลังเดินทางกลับบ้าน แต่เธอกลับต้องพบว่าป้าของเธอใช้ชีวิตอย่างหรูหราในบ้านพักของพ่อแม่ผู้ล่วงลับ ขณะที่น้องสาวของเธอเองกลับถูกบังคับให้นอนในคอกสุนัขและกินของเหลือ ทันใดนั้น เธอพลิกโต๊ะอาหารด้วยความโกรธ ป้าข่มขู่? เธอใช้วิธีการที่เด็ดขาดถอนตัวจากการร่วมมือ จนบริษัทของป้าพังทลายลงอย่างรวดเร็ว! การกลั่นแกล้งในโรงเรียน? เธอปลอมตัวเป็นน้องสาว เข้าไปในโรงเรียนและตัดสินใจสู้ไฟด้วยไฟ จากนั้นเธอก็ถ่ายทอดสดตอนพวกอันธพาลคุกเข่าร้องขอความเมตตา ถูกเยาะเย้ยเรื่องตัวตน? หลินหลั่งเยี่ยนพูดอย่างเย็นชา“ใช่ ฉันก็แค่คนธรรมดา” ในวินาทีถัดมา ครอบครัวที่มีชื่อเสียงมายืนยันว่า“เธอคือลูกสาวคนโตของเรา!” สถาบันวิจัยแห่งชาติ “พวกเราคือเบื้องหลังที่ยิ่งใหญ่ที่สุดของเธอ!” …… ซือฮานเฟิง ผู้เป็นผู้นำของตระกูลลึกลับ ไม่เคยปรากฏตัวในสายตาสาธารณชน ข่าวลือว่าเขาเป็นคนเยือกเย็นและไร้ความปรานี บางคนเคยเห็นเขายืนสูบบุหรี่ในสถานการณ์ที่น่ากลัว และบางคนก็เห็นเขาฆ่าคนโดยไม่กระพริบตา แต่ต่อมากลับมีคนเห็นว่าเขาไล่ตามหลินหลั่งเยี่ยนจนถึงมุมกำแพง ดวงตาเต็มไปด้วยความเศร้าและความไม่พอใจ “หลั่งเยี่ยน ฉันช่วยเธอจัดการพวกนั้นแล้ว เธอควรจะอยู่เป็นเพื่อนกับฉันบ้างไหม?” “เราไม่ใช่แค่พันธมิตรหรือ?” หลินหลั่งเยี่ยนพูดอย่างงงงวย ซือฮานเฟิงถอนหายใจลึกๆ แล้วจูบเบาๆ บนริมฝีปากของเธอ “ตอนนี้ล่ะ”

คืนแต่งงานของฉัน สามีที่เย็นชาของฉันจู่ๆ ก็จูบฉันอย่างแรง

คืนแต่งงานของฉัน สามีที่เย็นชาของฉันจู่ๆ ก็จูบฉันอย่างแรง

Harper
5.0

เมื่อคุณหนูตัวจริงกลับมา, ฟางถี, คุณหนูปลอมตัวนี้ ถูกตระกูลฟางไล่ออกมาอย่างไม่เหลือเยื่อใย. ทุกคนต่างจับตามองการแสดงของเธอ, ทว่าฟางถีกลับหันไปแต่งงานกับตระกูลอันดับหนึ่ง — ตระกูลหยั่น, กลายเป็นคนที่พวกเขาเพียงแค่ได้แต่เงยหน้ามอง. “ได้ยินมาว่าฟางถีแต่งงานกับตระกูลหยั่นตอนกำลังตั้งครรภ์, คงจะเป็นเพราะเธอไม่อายวางแผนล่อลวงหยั่นสามน้อย, ใช้เด็กเป็นเครื่องมือบีบให้ขึ้นสู่ตำแหน่ง!” “ใครๆ ก็รู้ว่าหยั่นสามน้อยในใจมีแค่ผู้หญิงในฝัน, ถึงแม้จะใช้ลูกหลานเข้าไปในตระกูลหยั่น, เธอก็ต้องอยู่แบบถูกทอดทิ้งไปตลอดชีวิต!” ต่อมา— ในงานเลี้ยง, ทุกคนได้เห็นด้วยตาของตัวเอง, หยั่นสามน้อย, ที่เป็นคนดังในเมืองจิงตู้, ซึ่งมีชื่อเสียงในวงการธุรกิจในด้านความแข็งแกร่ง, ต้องเดินวนรอบตัวภรรยาของเขาทั้งคืน, สวมเสื้อคลุม, ยื่นเครื่องดื่ม, ป้อนผลไม้, นวดเท้าและบ่า... ไม่หยุดหย่อน, เอาใจดูแลอย่างสุดๆ! ทุกคนตกตะลึง, หยั่นสามน้อยที่เย็นชาราวกับคนสูงศักดิ์กลับกลายเป็นคนที่หลงรักภรรยาของเขาจนไม่เหลืออะไร! คนที่เคยซ้ำเติมเธอต่างก็เริ่มหวั่นใจ, ต่างพากันหลบไปในมุมที่มองไม่เห็น, กลัวว่าคุณนายหยั่นจะเห็นและจดจำ.

บท
อ่านเลย
ดาวน์โหลดหนังสือ