เพลิงแค้นภรรยา ราชวงศ์เป็นเถ้าถ่าน

เพลิงแค้นภรรยา ราชวงศ์เป็นเถ้าถ่าน

Gavin

5.0
ความคิดเห็น
ชม
10
บท

ในวันครบรอบการตายของลูกชาย ฉันเจอสามีของฉันอยู่ในบ้านพักส่วนตัวของเรากับเมียน้อยที่กำลังตั้งท้องของเขา เขาส่งการ์ดเชิญงานแต่งงานของพวกเขาสองคนมาให้ฉัน พร้อมกับคลิปเสียงที่เขาเรียกฉันว่า ‘ผู้หญิงมีมลทิน’ จากเหตุการณ์เลวร้ายที่พรากชีวิตลูกชายของเราไป และเขายังสารภาพว่าแอบทำให้ฉันเป็นหมันเพื่อที่จะได้มีทายาทที่ ‘บริสุทธิ์’ เขาคิดว่าเขากำลังจะสร้างราชวงศ์ใหม่ แต่ฉันตัดสินใจแล้วว่าจะไปร่วมงานแต่งงานของเขา และจะเผามันให้วอดวายไปกับตา

บทที่ 1

ในวันครบรอบการตายของลูกชาย ฉันเจอสามีของฉันอยู่ในบ้านพักส่วนตัวของเรากับเมียน้อยที่กำลังตั้งท้องของเขา

เขาส่งการ์ดเชิญงานแต่งงานของพวกเขาสองคนมาให้ฉัน พร้อมกับคลิปเสียงที่เขาเรียกฉันว่า ‘ผู้หญิงมีมลทิน’ จากเหตุการณ์เลวร้ายที่พรากชีวิตลูกชายของเราไป และเขายังสารภาพว่าแอบทำให้ฉันเป็นหมันเพื่อที่จะได้มีทายาทที่ ‘บริสุทธิ์’

เขาคิดว่าเขากำลังจะสร้างราชวงศ์ใหม่ แต่ฉันตัดสินใจแล้วว่าจะไปร่วมงานแต่งงานของเขา และจะเผามันให้วอดวายไปกับตา

บทที่ 1

ไอวี่ วรโชติ POV:

กฎข้อแรกที่ภาคินกับฉันตั้งขึ้นมาก็คือ เราต้องรับโทรศัพท์ของกันและกันเสมอ ไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้นก็ตาม มันเป็นกฎที่หล่อหลอมขึ้นจากเลือดและความสิ้นหวังบนถนนที่เปียกแฉะของกรุงเทพฯ ในตอนที่เรายังเป็นแค่เด็กเหลือขอที่ท้องว่างเปล่า แต่กำปั้นเต็มไปด้วยความทะเยอทะยาน ดังนั้น เมื่อโทรศัพท์ของสามีฉันตัดเข้าสู่ระบบฝากข้อความเสียงเป็นครั้งที่ห้า ในวันครบรอบการตายของลูกชายของเรา ฉันก็รู้ได้ทันทีว่าเขาไม่ได้แค่ไม่ว่าง แต่เขาอยู่กับคนอื่น

ทุกปีในวันนี้ เราจะตัดขาดจากโลกภายนอก ไม่มีดีลธุรกิจ ไม่มีการประชุม ไม่มีการรับสาย เราจะขับรถสองชั่วโมงขึ้นเหนือไปยังบ้านพักริมทะเลสาบที่กาญจนบุรี หลังที่เราซื้อมันด้วยเงินสะอาดก้อนแรกสิบล้านบาท ที่นั่นคือสถานที่ศักดิ์สิทธิ์ของเรา เป็นพื้นที่สงบที่เราอนุญาตให้ตัวเองได้โศกเศร้าถึงลูกชายที่เราไม่มีวันได้อุ้ม เราจะจุดเทียนสีขาวหนึ่งเล่ม นั่งบนระเบียงไม้เก่าๆ และจะไม่พูดอะไรกันเลยจนกว่าพระอาทิตย์จะลับขอบฟ้า ท้องน้ำจะถูกแต่งแต้มไปด้วยสีส้มและสีม่วง

มันเป็นพิธีกรรมของเรา เป็นคำสัญญาเงียบๆ ว่าแม้ในความเงียบงันที่อึดอัดของการสูญเสีย เราจะไม่มีวันเดียวดาย เรายังมีกันและกัน

เช้านั้น ฉันตื่นขึ้นมาคนเดียวบนเตียงคิงไซส์ ผ้าปูที่นอนฝั่งของเขายังคงเย็นเฉียบและเรียบตึง เหมือนมีก้อนน้ำแข็งก่อตัวขึ้นในท้องของฉัน พอถึงตอนเที่ยง ไร้วี่แววของเขา ก้อนน้ำแข็งนั้นก็เริ่มปริแตก พอถึงบ่ายสามโมง มันก็กลายเป็นเศษน้ำแข็งแหลมคมที่ทิ่มแทงปอดของฉัน

ฉันจำได้ว่าเมื่อหลายปีก่อน เขาเคยเอาตัวบังฉันจากคมมีดของศัตรู คมมีดฝังลึกลงไปที่แผ่นหลังของเขา ทิ้งรอยแผลเป็นน่าเกลียดไว้ถาวร เขาล้มทับลงบนตัวฉัน เลือดอุ่นๆ ของเขาเปรอะแก้มฉัน และกระซิบว่า “พี่อยู่นี่นะไอวี่ พี่จะอยู่ตรงนี้เสมอ” และเขาก็อยู่จริงๆ ตลอดเวลายี่สิบปี ภาคิน เตชะวิวัฒน์ คือสิ่งเดียวที่มั่นคงในชีวิตที่วุ่นวายของฉัน เขาคือคู่ชีวิต คือนักวางแผน คือสถาปนิกผู้ออกแบบอาณาจักรที่เราสร้างขึ้นมาจากความว่างเปล่า

แต่ตอนนี้ เขาแค่... หายไป

“ลีโอ” ฉันพูดใส่โทรศัพท์ เสียงของฉันสงบนิ่งจนน่ากลัว “ตามรอยรถของภาคิน เดี๋ยวนี้”

ไม่มีความลังเลใดๆ “ครับนายหญิง”

สัญญาณจีพีเอสดังขึ้นในไม่ถึงนาทีต่อมา เลือดในกายฉันเย็นเฉียบ เขาอยู่ที่บ้านพักหลังนั้น เขาไปที่นั่นโดยไม่มีฉัน

ภาพระหว่างทางขับรถเลือนลาง มีเพียงต้นไม้ไร้ใบในฤดูหนาวกับท้องฟ้าสีเทา ลูกน้องของฉัน ขบวนรถ SUV สีดำสนิท ขับขนาบข้างรถของฉัน พวกเขารู้โดยไม่ต้องเอ่ยถาม พวกเขารู้ว่าวันนี้คือวันอะไร และพวกเขารู้ว่าแววตาของฉันเป็นอย่างไร มันเป็นแววตาเดียวกับที่ฉันมีก่อนจะเข้าเทคโอเวอร์กิจการของศัตรู ก่อนที่ฉันจะขยี้คนที่ทรยศเราให้แหลกคามือ มันคือแววตาของราชินีที่เตรียมพร้อมสำหรับสงคราม

เราจอดรถบนถนนกรวดยาว เสียงยางรถบดกับกรวดดังเหมือนเสียงกระดูกแตก ฉันเห็นรถซีดานสีดำของเขาจอดอยู่ใกล้ระเบียง แต่มีรถอีกคันหนึ่ง เป็นรถคอมแพคเก่าๆ ราคาถูก จอดอยู่ข้างๆ มันดูไม่เข้ากับความหรูหราเรียบง่ายของบ้านพักอย่างรุนแรง เหมือนเป็นการจงใจดูถูกกัน

ฉันก้าวลงจากรถ ส่งสัญญาณให้ลูกน้องรออยู่กับที่ อากาศหนาวเย็นยะเยือก กัดกินผิวที่เปลือยเปล่าของฉัน ฉันมองผ่านหน้าต่างบานใหญ่เข้าไป เห็นไฟกำลังลุกโชนอยู่ในเตาผิง และแล้วฉันก็เห็นพวกเขา

ภาคินยืนอยู่ข้างเตาผิง หันหลังให้ฉัน มีผู้หญิงสาวคนหนึ่ง อายุคงไม่พ้นวัยรุ่น ยืนอยู่ตรงหน้าเขา เธอตัวเล็ก ผมสีเข้มยาวสลวยระหลัง เธอสวมเสื้อเชิ้ตตัวหนึ่งของเขา เสื้อแคชเมียร์สีเทาอ่อนที่ฉันให้เป็นของขวัญวันเกิดล่าสุดแก่เขา มันหลวมโพรกบนร่างผอมบางของเธอ แขนเสื้อยาวจนกลืนมือของเธอหายไป

เขายื่นมือไปทัดผมที่หลุดลุ่ยของเธอไว้หลังใบหู สัมผัสของเขาอ่อนโยนอย่างเหลือเชื่อ มันเป็นแบบเดียวกับที่เขาเคยสัมผัสฉันตอนที่เขาคิดว่าฉันหลับไปแล้ว เป็นท่าทีที่อ่อนโยนและแสดงความเป็นเจ้าของที่เคยทำให้หัวใจฉันเจ็บปวดด้วยความรักเสมอ การได้เห็นเขาทำแบบนั้นกับคนอื่นมันรู้สึกเหมือนกำลังกลืนแก้วที่แตกละเอียด

เธอหัวเราะคิกคัก เสียงใสๆ เบาๆ ที่เสียดแทงแก้วหูของฉัน จากนั้นเธอก็เขย่งปลายเท้าขึ้นจูบเขา

โลกรอบตัวฉันหมุนคว้าง อากาศในปอดกลายเป็นเถ้าถ่าน นี่ไม่ใช่แค่การทรยศ แต่มันคือการลบหลู่ เขาพาผู้หญิงคนอื่นมาที่นี่ ที่ของเรา ที่ของลูกชายเรา

ความโกรธแค้นที่บริสุทธิ์และมืดบอดเข้าครอบงำฉันจนหมดสิ้น ฉันเดินผ่านประตูหน้าไป อ้อมไปยังอนุสรณ์หินเล็กๆ ที่เราสร้างไว้ริมน้ำ มันเป็นหินแบนเรียบง่ายที่สลักชื่อไว้เพียงชื่อเดียว: ลีโอ ลีโอของเรา ข้างๆ กันนั้นมีม้าโยกไม้แกะสลักตัวเล็กๆ ที่ภาคินใช้เวลาเป็นเดือนในการทำตอนที่ฉันกำลังท้อง เขาบอกว่าราชาทุกคนต้องมีม้าศึกคู่ใจ

ฉันมองม้าไม้ตัวน้อย ดวงตาที่ถูกวาดขึ้นจ้องมองผืนน้ำสีเทาอย่างว่างเปล่า แล้วฉันก็หันกลับไปมองที่หน้าต่าง มองสามีของฉันกำลังจูบกับผู้หญิงอีกคนในความอบอุ่นของบ้านเรา

เท้าของฉันฟาดออกไป ฉันเตะม้าโยกไม้อย่างสุดแรงเกิด มันแตกกระจายกระทบกับพื้นดินที่เย็นจัด เสียงไม้แตกดังลั่นเหมือนเสียงกระดูกหัก หัวของมันขาดกระเด็นออกมา กลิ้งมาหยุดอยู่ที่ปลายเท้าของฉัน

เสียงนั้นดังพอที่จะได้ยิน ประตูหน้าบ้านพักเปิดผางออก ภาคินยืนอยู่ตรงนั้น ใบหน้าของเขาเต็มไปด้วยความตกใจ ก่อนจะแปรเปลี่ยนเป็นความเย็นชาและเจ้าเล่ห์อย่างรวดเร็ว เด็กสาวคนนั้น เกวลิน แอบมองออกมาจากข้างหลังเขา ดวงตาของเธอเบิกกว้างด้วยความกลัวระคนท้าทาย กลิ่นน้ำหอมดอกไม้ราคาถูกของเธอโชยออกมาตามลมร้อน เป็นความหอมหวานที่น่าคลื่นไส้จนฉันอยากจะอาเจียน

ตอนนี้ลูกน้องของฉันลงจากรถแล้ว มือของพวกเขาวางอยู่บนอาวุธ สร้างกำแพงมนุษย์ที่เงียบงันและน่าเกรงขามอยู่ข้างหลังฉัน

สายตาของภาคินกวาดจากใบหน้าของฉัน ไปยังลูกน้องของฉัน แล้วก็ลดลงมองเศษซากของม้าโยกที่แตกหัก แววตาของเขาฉายแววบางอย่าง—อาจจะเป็นความเจ็บปวด—ก่อนที่มันจะหายไป

“ไอวี่” เขาพูด เสียงเรียบ “เธอมาทำอะไรที่นี่”

“ฉันมาในวันครบรอบของลูกชายเรา” ฉันพูด เสียงของฉันเองก็ต่ำและอันตรายไม่แพ้กัน ฉันพยักพเยิดไปทางเด็กสาวที่หลบอยู่ข้างหลังเขา “แล้วคุณพานังนี่มาทำไม”

เด็กสาวคนนั้น เกวลิน เกาะแขนเขาแน่น เธอดูเด็กมาก เปราะบางมาก เธอดูเหมือนฉันในอดีต ก่อนที่ชีวิตข้างถนนจะทุบทำลายความอ่อนโยนทั้งหมดไปจากตัวฉัน

ภาคินค่อยๆ ดันเธอไปหลบข้างหลังเขามากขึ้น ท่าทีปกป้องนั้นยิ่งทำให้ฉันเจ็บปวดรวดร้าว เขาเคยทำแบบนั้นเพื่อฉัน เขาเคยเป็นโล่กำบังให้ฉัน

“มันไม่ใช่อย่างที่เธอคิดนะ” เขาพยายามอธิบาย เป็นประโยคที่เก่าแก่และน่าสมเพชที่สุดในโลก

“เหรอ” ฉันก้าวเข้าไปหนึ่งก้าว “คุณพาอีตัวของคุณมาในที่ที่เราใช้ไว้อาลัยให้ลูกของเรา คุณปล่อยให้มันใส่เสื้อของคุณในบ้านที่เราสร้างขึ้นมา บอกฉันหน่อยสิภาคิน ว่าส่วนไหนที่ฉันเข้าใจผิด”

เขาไม่สะทกสะท้าน เขายังคงมองฉันด้วยสายตาที่แน่วแน่ เขามักจะเป็นนักวางแผนเสมอ คนที่มองเห็นล่วงหน้าได้สิบก้าว แต่เขาไม่เห็นก้าวนี้ เขาไม่ได้คาดคิดว่าฉันจะปรากฏตัวขึ้น

“เธอชื่อเกวลิน” เขาพูด ราวกับว่ามันสำคัญนักหนา

“ฉันไม่สนว่ามันชื่ออะไร” ฉันถ่มน้ำลาย “ฉันสนแค่ว่ามันอยู่ที่นี่ ในบ้านของเรา ในวันนี้” ฉันก้าวเข้าไปอีกก้าว สายตาจับจ้องไปที่เขา “คุณมีเวลาสิบวินาที เอาตัวมันออกไปให้พ้นสายตาฉัน แล้วเราสองคนค่อยมาคุยกัน”

เขามองไปที่เกวลิน สีหน้าของเขาอ่อนโยนลงในแบบที่ทำให้เศษเสี้ยวสุดท้ายของหัวใจฉันแหลกสลาย เขาพึมพำอะไรบางอย่างกับเธอ เสียงเบาเกินกว่าที่ฉันจะได้ยิน แล้วก็หันกลับมามองฉัน

“ไม่” เขาพูดเสียงเรียบ “เธอจะอยู่ที่นี่”

โลกของฉันไม่ได้แค่หมุนคว้าง แต่มันหยุดหมุนไปเลย

เขาเลือกมัน ที่นี่ เดี๋ยวนี้ ต่อหน้าลูกน้องของฉัน ต่อหน้าดวงวิญญาณของลูกชายเรา

ฉันมองเขา มองเขาจริงๆ เป็นครั้งแรกในรอบนานมาก ผู้ชายที่มีรอยแผลเป็นบนหลัง ผู้ชายที่เคยขโมยขนมปังให้ฉันเพราะฉันหิวโซ ผู้ชายที่กอดฉันสามวันเต็มหลังจากที่เราเสียลูกไป ฉันจำเขาไม่ได้อีกแล้ว

“ได้” ฉันพูด คำเดียวนั้นลอยค้างอยู่ในอากาศที่หนาวเหน็บ ฉันหันไปหาลูกน้องของฉัน เสียงของฉันชัดเจนและมั่นคง เป็นเสียงของราชินีที่กำลังออกคำสั่ง

“ไปเอามันมา”

อ่านต่อ

หนังสืออื่นๆ ของ Gavin

ข้อมูลเพิ่มเติม
ถูกอัลฟ่าของฉันปฏิเสธ แต่ถูกมงกุฎของฉันทวงคืน

ถูกอัลฟ่าของฉันปฏิเสธ แต่ถูกมงกุฎของฉันทวงคืน

นิยายสั้น

5.0

คู่แท้ของฉัน อัลฟ่าธาม กำลังจัดพิธีตั้งชื่ออันศักดิ์สิทธิ์ให้ทายาทของเขา ปัญหามีอยู่เรื่องเดียว... เขากำลังฉลองให้กับลูกที่เกิดกับลิตา หมาป่าไร้ฝูงที่เขาพาเข้ามาในฝูงของเรา ส่วนฉัน คู่แท้ตัวจริงของเขาที่กำลังตั้งท้องทายาทของเขาได้สี่เดือน กลับเป็นคนเดียวที่ไม่ได้รับเชิญ เมื่อฉันไปเผชิญหน้ากับเธอ เธอกลับใช้เล็บข่วนแขนตัวเองจนเลือดออก แล้วกรีดร้องว่าฉันทำร้ายเธอ ธามเห็นการแสดงของเธอก็ไม่แม้แต่จะมองฉัน เขาคำรามลั่น ใช้คำสั่งอัลฟ่าบีบบังคับให้ฉันจากไป พลังแห่งสายใยผูกพันของเราถูกบิดเบือนให้กลายเป็นอาวุธที่หันกลับมาทำร้ายฉันเอง ต่อมา เธอทำร้ายฉันจริงๆ จนฉันล้มลง ขณะที่เลือดเริ่มซึมออกมาจากชุดของฉัน คุกคามชีวิตลูกของเรา เธอกลับเหวี่ยงลูกของตัวเองลงบนพรมแล้วกรีดร้องว่าฉันพยายามจะฆ่าลูกของเธอ ธามพุ่งเข้ามา เขาเห็นฉันจมกองเลือดอยู่บนพื้น แต่เขากลับไม่ลังเลเลยสักนิด เขาช้อนลูกของลิตาที่กำลังร้องลั่นขึ้นมาในอ้อมแขน แล้ววิ่งออกไปตามหมอทันที ทิ้งให้ฉันกับทายาทที่แท้จริงของเขานอนรอความตาย แต่ขณะที่ฉันนอนอยู่ตรงนั้น เสียงของแม่ก็ดังขึ้นในหัวผ่านกระแสจิตของเรา คนของครอบครัวกำลังรอฉันอยู่นอกเขตแดนแล้ว เขากำลังจะได้รู้ว่าโอเมก้าที่เขาเขี่ยทิ้ง แท้จริงแล้วคือเจ้าหญิงของฝูงที่ทรงพลังที่สุดในโลก

จากเบี้ยของเขา สู่ควีนของเธอ

จากเบี้ยของเขา สู่ควีนของเธอ

นิยายสั้น

5.0

ฉันคือคีรติ วรโชติ นักข่าวหัวขบถแห่งตระกูลนักการเมืองทรงอิทธิพล ทางรอดเดียวของฉันคือความสัมพันธ์ลับๆ อันร้อนแรงกับอธิป สุริยวงศ์ ซีอีโอผู้ทรงอำนาจที่ราวกับสลักขึ้นจากน้ำแข็งและตรรกะ เขาเรียกฉันว่า "หายนะที่งดงามของผม" พายุที่ถูกกักขังไว้ในกำแพงเพนต์เฮาส์ของเขา แต่ความสัมพันธ์ของเราสร้างขึ้นบนคำโกหก ฉันค้นพบว่าเขาเพียงแค่ "ทำให้ฉันเชื่อง" เพื่อเอาใจผู้หญิงอีกคน กมลา ลูกสาวผู้อ่อนแอของหัวหน้าคณะทำงานของพ่อฉัน ซึ่งเขาเป็นหนี้บุญคุณที่ไม่อาจชดใช้ได้ เขาเลือกหล่อนต่อหน้าสาธารณชน เช็ดน้ำตาให้หล่อนด้วยความอ่อนโยนที่เขาไม่เคยแสดงให้ฉันเห็น เขาปกป้องหล่อน ปกป้องหล่อน และเมื่อฉันถูกคนชั่วคุกคาม เขาก็ทอดทิ้งฉันเพื่อรีบไปอยู่ข้างหล่อน การทรยศที่เลวร้ายที่สุดเกิดขึ้นเมื่อเขาสั่งให้จับฉันเข้าคุกและซ้อม พร้อมกับคำรามว่าฉันต้อง "เรียนรู้บทเรียน" ฟางเส้นสุดท้ายขาดสะบั้นลงระหว่างอุบัติเหตุรถชน โดยไม่ลังเลแม้แต่วินาทีเดียว เขากระโจนไปขวางหน้ากมลา ใช้ร่างกายของตัวเองเป็นเกราะกำบัง ปล่อยให้ฉันเผชิญแรงกระแทกเพียงลำพัง ฉันไม่ใช่คนที่เขารัก แต่เป็นภาระที่เขาพร้อมจะสังเวย ขณะนอนร่างกายแหลกสลายบนเตียงในโรงพยาบาล ในที่สุดฉันก็เข้าใจ ฉันไม่ใช่หายนะที่งดงามของเขา แต่เป็นตัวโง่ของเขาต่างหาก ดังนั้นฉันจึงทำสิ่งเดียวที่ทำได้ ฉันเผาโลกอันสมบูรณ์แบบของเขาให้วอดวาย ตอบรับคำขอแต่งงานจากมหาเศรษฐีใจดีที่สัญญาสันติสุขให้ฉัน และเดินจากไปเพื่อเริ่มต้นชีวิตใหม่ ทิ้งเถ้าถ่านแห่งความรักของเราไว้เบื้องหลัง

ค่าของเจ้าแม่มาเฟีย

ค่าของเจ้าแม่มาเฟีย

นิยายสั้น

5.0

การแต่งงานของฉันกับมาคิน ภัทรธำรง คือสัญญาที่ลงนามด้วยเลือด คือคำมั่นที่จะหลอมรวมสองตระกูลที่ทรงอิทธิพลที่สุดในกรุงเทพฯ เข้าไว้ด้วยกัน เขาคืออนาคตของฉัน คือราชันย์ที่ถูกเลือกมาให้ปกครองเคียงข้างฉัน ทุกคนต่างพูดว่าการรวมกันของเราคือพรหมลิขิต แต่เขากลับบ้านมาพร้อมกับกลิ่นน้ำหอมราคาถูกและคำโกหกของผู้หญิงอีกคน มันคือกลิ่นของอัญญาริน เด็กกำพร้าผู้อ่อนแอที่ครอบครัวของเขารับมาเลี้ยงดู เด็กผู้หญิงที่เขาสาบานว่าจะปกป้องเหมือนน้องสาวแท้ๆ ฉันตามเขาไปที่ไพรเวทคลับแห่งหนึ่ง จากในเงามืด ฉันเฝ้ามองเขาดึงเธอเข้ามาในอ้อมแขนและมอบจูบที่หิวกระหายและสิ้นหวังให้เธอ...จูบที่เขาไม่เคยให้ฉันเลย ในวินาทีนั้น อนาคตทั้งชีวิตของฉันแหลกสลายลง ในที่สุดฉันก็เข้าใจเสียงกระซิบจากลูกน้องของเขาว่าฉันเป็นเพียงรางวัลทางการเมือง ในขณะที่อัญญารินคือราชินีตัวจริงของพวกเขา เขาต้องการอาณาจักรของฉัน แต่หัวใจของเขาเป็นของเธอ ฉันจะไม่เป็นของรางวัลปลอบใจ ฉันจะไม่เป็นรองใคร ฉันเดินตรงเข้าไปในห้องทำงานของพ่อ เสียงของฉันเย็นเยียบราวกับน้ำแข็ง "หนูจะยกเลิกงานแต่งงานค่ะ" เมื่อท่านค้าน ฉันจึงปล่อยหมัดเด็ดสุดท้าย "หนูจะรักษาความต้องการของตระกูลเราในเรื่องพันธมิตรไว้ค่ะ หนูจะแต่งงานกับเจ้าพ่อธาวิน วรไพศาล" แก้ววิสกี้ในมือพ่อร่วงแตกกระจายบนพื้น ธาวิน วรไพศาล คือคู่แข่งที่ยิ่งใหญ่ที่สุดของเรา

เก้าทางเลือก การจากลาครั้งสุดท้ายเพียงหนึ่งเดียว

เก้าทางเลือก การจากลาครั้งสุดท้ายเพียงหนึ่งเดียว

นิยายสั้น

5.0

การแต่งงานของฉันมาพร้อมกับเงื่อนไขที่แสนโหดร้าย พีท สามีของฉัน ต้องผ่าน "บททดสอบความภักดี" เก้าข้อ ที่โซเฟีย รักแรกในวัยเด็กของเขาเป็นคนออกแบบ เก้าครั้งที่เขาต้องเลือกเธอแทนที่จะเป็นฉัน...ภรรยาของเขา ในวันครบรอบแต่งงานของเรา เขาได้ตัดสินใจครั้งสุดท้าย ทิ้งให้ฉันป่วยและเลือดออกอยู่ข้างทางด่วนท่ามกลางพายุฝน เขารีบไปหาเธอเพียงเพราะเธอโทรมาอ้างว่ากลัวเสียงฟ้าร้อง เขาเคยทำแบบนี้มาก่อนแล้ว ทิ้งงานเปิดแกลเลอรี่ของฉันไปเพราะเธอบอกว่าฝันร้าย ทิ้งงานศพคุณยายของฉันไปเพราะรถของเธอดันมาเสียอย่างเหมาะเจาะ ชีวิตทั้งชีวิตของฉันเป็นเพียงส่วนเกินในเรื่องราวของพวกเขาสองคน เป็นบทบาทที่โซเฟียมาสารภาพในภายหลังว่าเธอเป็นคนเลือกให้ฉันเอง หลังจากสี่ปีของการเป็นได้แค่ของปลอบใจ หัวใจของฉันก็กลายเป็นก้อนน้ำแข็ง ไม่มีความอบอุ่นเหลือให้มอบให้ใครอีกแล้ว ไม่มีความหวังเหลือให้ใครมาทำลายอีกต่อไป ในที่สุดฉันก็พอเสียที ดังนั้นเมื่อโซเฟียเรียกฉันไปที่อาร์ตแกลเลอรี่ของฉันเองเพื่อฉากสุดท้ายของการหยามเหยียด ฉันก็พร้อมแล้ว ฉันมองสามีของฉันอย่างใจเย็น ขณะที่เขาเซ็นเอกสารที่เธอเลื่อนไปตรงหน้าอย่างสิ้นหวังที่จะเอาใจเธอโดยไม่แม้แต่จะชายตามอง เขาคิดว่าเขากำลังเซ็นสัญญาการลงทุน เขาไม่รู้เลยว่านั่นคือเอกสารใบหย่าที่ฉันแอบสอดเข้าไปในแฟ้มเมื่อชั่วโมงก่อน

มลายสิ้น ด้วยคำลวง และรักของเขา

มลายสิ้น ด้วยคำลวง และรักของเขา

นิยายสั้น

5.0

สิบปีเต็มที่ฉันทุ่มเททุกอย่างให้เดชผู้เป็นสามี ฉันทำงานสามจ๊อบเพื่อให้เขาได้เรียนจบปริญญาโทบริหารธุรกิจ ฉันขายสร้อยล็อกเก็ตรูปคุณย่าซึ่งเป็นของดูต่างหน้าชิ้นเดียวเพื่อเอาเงินมาช่วยตั้งบริษัทสตาร์ทอัพให้เขา แต่ตอนนี้ ในวันที่บริษัทของเขากำลังจะเข้าตลาดหลักทรัพย์ เขากลับบังคับให้ฉันเซ็นใบหย่าเป็นครั้งที่สิบเจ็ด โดยอ้างว่ามันเป็น “แค่เรื่องธุรกิจชั่วคราว” แล้วฉันก็ได้เห็นเขาในทีวี แขนของเขากำลังโอบรอบเอวผู้หญิงอีกคน... อรอินทร์ นักลงทุนหลักของเขา เขาเรียกเธอว่าผู้หญิงที่เขารักที่สุดในชีวิต ขอบคุณเธอที่ “เชื่อมั่นในตัวเขาในวันที่ไม่มีใครเลย” ประโยคเดียวของเขาลบตัวตนทั้งหมดของฉันให้หายไปในพริบตา ความเลือดเย็นอำมหิตของเขายังไม่จบแค่นั้น เขาปฏิเสธว่าไม่รู้จักฉันหลังจากที่การ์ดของเขากระทืบฉันจนสลบกลางห้างสรรพสินค้า เขาขังฉันไว้ในห้องใต้ดินมืดๆ ทั้งที่รู้ดีว่าฉันเป็นโรคกลัวที่แคบอย่างรุนแรง ปล่อยให้ฉันเผชิญกับอาการแพนิกกำเริบเพียงลำพัง แต่ฟางเส้นสุดท้ายที่ทำให้ทุกอย่างขาดสะบั้นคือตอนที่ถูกลักพาตัว เมื่อคนร้ายบอกให้เขาเลือกว่าจะช่วยใครได้แค่คนเดียวระหว่างฉันกับอรอินทร์... เดชไม่ลังเลเลยแม้แต่วินาทีเดียว เขาเลือกผู้หญิงคนนั้น เขาทิ้งให้ฉันถูกมัดติดกับเก้าอี้เพื่อรอรับการทรมาน ขณะที่เขาพาดิลล้ำค่าของเขาไป เมื่อฉันนอนอยู่บนเตียงโรงพยาบาลเป็นครั้งที่สอง ในสภาพใจสลายและถูกทอดทิ้ง ในที่สุดฉันก็ตัดสินใจโทรหาเบอร์ที่ไม่ได้โทรมาห้าปีแล้ว “คุณป้าเอมอรคะ” ฉันพูดเสียงสะอื้น “เอวา... ขอไปอยู่ด้วยได้ไหมคะ” คำตอบจากทนายความที่น่าเกรงขามที่สุดในกรุงเทพฯ ดังขึ้นทันที “ได้สิจ๊ะหลานรัก เครื่องบินส่วนตัวของป้าพร้อมสแตนด์บายอยู่แล้ว แล้วก็นะเอวา... ไม่ว่าเรื่องอะไร เดี๋ยวเราจัดการเอง”

อาณาจักรลับพันล้านของตัวแทนเขา

อาณาจักรลับพันล้านของตัวแทนเขา

นิยายสั้น

5.0

เป็นเวลาห้าปีเต็ม ที่ฉันแอบปั้นแฟนของฉัน คิน จากนักดนตรีไส้แห้งให้กลายเป็นซีอีโอสายเทคชื่อดัง ฉันคือนางฟ้านิรนามที่ทุ่มเงินสร้างอาณาจักรทั้งหมดของเขา ขณะที่แกล้งทำตัวเป็นแค่แฟนสาวธรรมดาๆ ที่แทบจะจ่ายค่าเช่าห้องของตัวเองไม่ไหว แล้ววันหนึ่ง เขาก็พาแคทลียา ผู้หญิงในอดีตที่หน้าตาเหมือนฉันอย่างน่าขนลุกกลับมาที่บ้าน เธอเริ่มรุกรานชีวิตฉันอย่างช้าๆ และเลือดเย็น...ใส่เสื้อผ้าของฉัน ใช้ของของฉัน ขโมยความรักของเขาไปจากฉัน และเมื่อฉันลุกขึ้นสู้ในที่สุด เขาก็ตัดสินใจสั่งสอนบทเรียนให้ฉัน เขาสั่งคนมาจับตัวฉันไป มัดฉัน แล้วโยนฉันขึ้นไปบนเวทีประมูลใต้ดินสุดโสมม เขายืนดูจากเงามืด ปล่อยให้พวกผู้ชายหื่นกระหายประมูลร่างกายของฉัน ก่อนจะก้าวเข้ามาในวินาทีสุดท้ายเพื่อสวมบทฮีโร่ และลากฉันกลับไปอยู่ในที่ของฉัน เขาคิดว่าเขาทำลายฉันจนยับเยินแล้ว แต่แล้วเขาก็ปล่อยหมัดเด็ดสุดท้ายที่บดขยี้หัวใจฉันจนแหลกสลาย ด้วยการยอมรับความจริงที่ฉันไม่เคยคาดคิดมาก่อน "พายเป็นแค่ตัวแทน" เขาพึมพำกับแคทลียา โดยไม่รู้ว่าฉันได้ยิน "เพราะเธอหน้าเหมือนคุณ" เขาเชื่อว่าฉันคือผู้หญิงอ่อนแอที่ต้องพึ่งพาเขาไปตลอดชีวิต เขาไม่รู้เลยว่าในขณะที่เขาพูด ประโยคนั้นออกมา เอกสารหย่าของเราก็ถูกจัดการเรียบร้อยแล้ว ฉันหยิบโทรศัพท์ขึ้นมา กดเบอร์ที่เขาไม่เคยรู้ว่ามีอยู่จริง "คีรินคะ" ฉันพูดด้วยน้ำเสียงที่สงบนิ่ง "พายพร้อมแล้ว เรามาแต่งงานกันเถอะค่ะ"

หนังสือที่คุณอาจชอบ

สามีใหม่ของฉัน สุดยอดน่าดูเลย

สามีใหม่ของฉัน สุดยอดน่าดูเลย

Thaddeus Shore
5.0

ทั้งเมืองรู้กันดีว่า หลังจากที่ลู่ซิงหลานถูกเปิดเผยว่าเป็นลูกสาวปลอม เธอก็ถูกสามีขับไล่ออกจากชีวิต พ่อแม่ก็ทอดทิ้ง พี่ชายก็รังเกียจ ครอบครัวของสามีตัดสินใจไล่เธอออกจากบ้านอย่างเด็ดขาด แต่ใครจะคิดว่าเธอกลับไปพึ่งพา ลี่จิ่งเหยียน ผู้ทรงอิทธิพลในวงการแทนในทันที ขณะที่ทุกคนรอให้ลี่จิ่งเหยียนถีบลู่ซิงหลานออกไปนั้น ลู่ซิงหลานก็เริ่มเปิดเผยตัวตนที่แท้จริงอย่างใจเย็น มันมีแต่เรื่องที่ทำให้ประหลาดใจเท่านั้น แต่สิ่งที่น่าทึ่งที่สุดคือบรรดาผู้ทรงอิทธิพลต้องคุกเข่าต่อหน้าเธอเป็นแถว สามีเก่าที่เป็นคนไม่ดีอยากกลับมาง้อขอคืนดี ลู่ซิงหลานก็จัดการเขาทิ้งทันที และกลับยิ้มให้สามีใหม่แล้วพูดว่า "ที่รัก คุณสามารถพึ่งพาฉันได้นะ" ใครจะคิดว่าลี่จิ่งเหยียนเองก็เป็น ผู้ทรงอิทธิพลไม่เบา พร้อมยิ้มแย้ม "แต่ที่รัก ผมอยากครองใจคุณมากกว่า" องค์กรระหว่างประเทศเพิ่งเผชิญกับสามเหตุการณ์สำคัญ หนึ่งคือการที่ลู่ซิงหลานหย่าร้าง สองคือการที่ลี่จิ่งเหยียนแต่งงาน และสามคือคู่รักที่มีตัวตนลับมากมายที่แกล้งทำเป็นอ่อนแอเพื่อหลอกลวง ทั้งสองสมคบคิด ทำอะไรไม่ดี

รักใหม่พันล้าน

รักใหม่พันล้าน

Hilarius Erikson
5.0

เสิ่นชิงชิว หลานสาวของเศรษฐีที่รวยที่สุดในเมืองไห้ คบหาอยู่กับลู่จั๋วมาเป็นเวลาสามปีแล้ว แต่ความจริงใจของเธอกลับสูญเปล่า ลู่จั๋วปฏิบัติกับเธอเพียงในฐานะหญิงบ้านนอกคนหนึ่ง และทอดทิ้งเธอในวันแต่งงาน โดยไปหารักแรกของเขา หลังจากเลิกรากันอย่างเด็ดขาด เสิ่นชิงชิวก็กลับมามีสถานะเป็นสาวรวยอีกครั้ง ได้รับมรดกมูลค่าหลายร้อยพันล้าน และเริ่มต้นชีวิตที่รุ่งโรจน์ที่สุด แต่แล้วมักจะมีคนโผล่มาทไให้กับเธอหงุดหงิดอยู่เสมอ! ขณะที่เธอกำลังจัดการกับผู้ร้าย คุณชายฟู่ผู้มีอำนาจนั้นก็ปรบมือและโห่ร้องว่า "ที่รักของฉันสุดยอดมากจริงๆ"

ที่แท้เป็นคุณหนูตัวจริง

ที่แท้เป็นคุณหนูตัวจริง

Nadia Lada
5.0

เสิ่นชิงกลายเป็นลูกสาวของชาวนาจากคุณหนูที่ร่ำรวยของตระกูลเสิ่นในชั่วข้ามคืน ลูกสาวตัวจริงใส่ร้ายเธอ คู่หมั้นของเธอทำให้เธออับอาย และพ่อแม่บุญธรรมของเธอก็ไล่เธอออกจากบ้าน... ทุกคนต่างรอที่จะหัวเราะเยาะเธอ ทว่าเธอกลับกลายเป็นทายาทของตระกูลเศรษฐีในเมืองอย่างกะทันหัน นอกจาดนี้ เธอยังมีตัวตนหลากหลาย เช่น หัวหน้าแฮ็กเกอร์ระดับนานาชาติ นักออกแบบเครื่องประดับชั้นนำ นักเขียนผู้ยิ่งใหญ่ที่ลึกลับ และอัจฉริยะด้านการแพทย์! พ่อแม่บุญธรรมเสียใจกับการตัดสินใจของตนและบังคับให้เธอแบ่งทรัพย์สินครึ่งหนึ่งให้เพราะพวกเขาเลี้ยงดูเธอมา เมื่อเสิ่นชิงหยิบกล้องออกมาแล้วบันทึกท่าทางอันน่าเกลียดของพวกเขา อดีตคู่หมั้นรู้สึกเสียใจและพยายามจะคืนดีกับเธอ เสิ่นชิงหัวเราะเยาะ "เขาคู่ควรงั้นเหรอ" จากนั้นก็ไล่เขาออกจากเมือง ในที่สุด ผู้มีอำนาจแห่งเมืองก็พูดอ้อนวอนเบาๆ "ไม่จำเป็นต้องแต่งเข้าตระกูลผม เดี๋ยวผมไปหาเอง"

ท่านประธานขาอย่าดุ

ท่านประธานขาอย่าดุ

มณีมายา/แอล/รมตี
5.0

“ที่รัก ร่างกายของคุณหวานอร่อยไปทั้งตัว หวานจนผมหยุดกินไม่ได้ แล้วตอนนี้ผมหิวอีกแล้ว” ตฤณ ท่านประธานบริษัท วัย 37 ปี หนุ่มโสดหล่อ รวย พ่อบุญทุ่ม ถูกใจใครก็เปย์หนัก ไม่เว้นแม้แต่เลขาสาวสวยที่เขาบังคับมารับตำแหน่ง ด้วยวิธีแสนเจ้าเล่ห์แม้เธอไม่เต็มใจ แต่ในเมื่อเขา “อยากได้” วิธีสุดแสนร้ายกาจเขาก็งัดมาใช้ เพื่อให้ได้เธอมาครอบครอง ***** “ผมขับรถไปรับคุณได้ด้วยตัวเองเลย ไม่ได้ขู่ด้วย เอาให้รู้ไปทั้งบริษัทว่า... คุณเป็นคนของผม ผมมีรถให้เลือกนั่ง 10 คัน ลือกมาสักยี่ห้อเดี๋ยวขับไปหาครับ” “คุณมันบ้า อีตาผู้ชายบ้า เวรกรรมอะไรของฉันเนี่ย แล้วต้องมาอยู่ซอยเดียวกัน” “ท่านประธาน คำที่ถูกต้อง ตกลงขึ้นรถมาหรือยังครับปั้นหยา” “คอยดูนะ ถ้าฉันเจอหน้าคุณ...” “จะสมนาคุณผมด้วยจูบเหรอ” “คุณ!”

บท
อ่านเลย
ดาวน์โหลดหนังสือ