งานแต่งงานของฉันกับภาคิน ผู้ชายที่ฉันรักมาตลอดห้าปี กำลังจะมาถึงในอีกไม่กี่สัปดาห์ข้างหน้า ทุกอย่างถูกเตรียมไว้พร้อมสำหรับอนาคตของเรา ชีวิตคู่ที่วางแผนไว้อย่างสวยงาม แล้วโทรศัพท์สายนั้นก็ดังขึ้น: โคลอี้ รักแรกสมัยมัธยมของภาคิน ถูกพบในสภาพความจำเสื่อมรุนแรง และยังเชื่อว่าตัวเองเป็นแฟนของเขาอยู่ ภาคินเลื่อนงานแต่งงานของเรา ขอให้ฉันแกล้งทำเป็นแฟนของลภัส พี่ชายของเขา ยืนกรานว่าทั้งหมดนี้ “เพื่อเห็นแก่โคลอี้” ฉันทนรับความเจ็บปวดเงียบงัน เฝ้ามองเขาย้อนกลับไปใช้ชีวิตในอดีตกับเธอ ทุกสัมผัสรักของเขาตอนนี้เป็นของเธอคนนั้น อินสตาแกรมของโคลอี้กลายเป็นเหมือนศาลเจ้าสาธารณะที่ประกาศความรักที่ “หวนคืน” ของพวกเขา แฮชแท็ก #รักแท้ ถูกประทับไว้ทุกที่ ฉันถึงกับไปหาคลินิกที่ล้ำสมัยเพื่อรักษาโคลอี้ หวังว่าเรื่องนี้จะจบลงเสียที แต่ภาคินกลับปัดมันทิ้ง แล้วฉันก็ได้ยินเขาพูดกับหูตัวเอง: ฉันเป็นแค่ “ตัวสำรอง” เป็น “เด็กดี” ที่จะรอ เพราะฉัน “ไม่มีที่ไป” ชีวิตห้าปีของฉัน ความรักของฉัน ความภักดีของฉัน ถูกลดค่าให้เหลือแค่ของสะดวกใช้แล้วทิ้ง การหักหลังที่เลือดเย็นและวางแผนมาอย่างดีนั้นเหมือนหมัดหนักๆ ที่ชกเข้าที่ท้องจนฉันหายใจไม่ออก เขาคิดว่าฉันติดกับดัก คิดว่าเขาจะใช้ฉันได้ตามใจชอบ แล้วค่อยกลับมาหา โดยหวังว่าฉันจะรู้สึกขอบคุณ ฉันชาไปทั้งตัว เดินโซซัดโซเซ แล้วฉันก็ได้เจอกับลภัส พี่ชายผู้เงียบขรึมของภาคิน “ฉันต้องแต่งงานค่ะ คุณภัส กับใครสักคน เร็วๆ นี้” คำพูดเหล่านั้นหลุดออกจากปากฉัน ลภัส ผู้ซึ่งเฝ้ามองทุกอย่างเงียบๆ ตอบกลับมาว่า: “แล้วถ้าผมบอกว่าผมจะแต่งงานกับคุณล่ะครับ คุณไอย์ แต่งงานกันจริงๆ” แผนการที่อันตรายและสิ้นหวังจุดประกายขึ้นในใจฉัน ขับเคลื่อนด้วยความเจ็บปวดและความปรารถนาอันแรงกล้าที่จะเอาคืน “ตกลงค่ะ คุณภัส” ฉันประกาศ น้ำเสียงแข็งกร้าวขึ้นด้วยความตั้งใจใหม่ “แต่ฉันมีเงื่อนไข: ภาคินต้องเป็นเพื่อนเจ้าบ่าวของคุณ และเขาต้องเป็นคนส่งตัวฉันที่แท่นพิธี” ละครฉากใหญ่กำลังจะเริ่มขึ้น แต่คราวนี้ มันอยู่ภายใต้เงื่อนไขของฉัน และภาคินก็ไม่รู้เลยว่าเจ้าสาวตัวจริงคือฉัน
งานแต่งงานของฉันกับภาคิน ผู้ชายที่ฉันรักมาตลอดห้าปี กำลังจะมาถึงในอีกไม่กี่สัปดาห์ข้างหน้า
ทุกอย่างถูกเตรียมไว้พร้อมสำหรับอนาคตของเรา ชีวิตคู่ที่วางแผนไว้อย่างสวยงาม
แล้วโทรศัพท์สายนั้นก็ดังขึ้น: โคลอี้ รักแรกสมัยมัธยมของภาคิน ถูกพบในสภาพความจำเสื่อมรุนแรง และยังเชื่อว่าตัวเองเป็นแฟนของเขาอยู่
ภาคินเลื่อนงานแต่งงานของเรา ขอให้ฉันแกล้งทำเป็นแฟนของลภัส พี่ชายของเขา ยืนกรานว่าทั้งหมดนี้ “เพื่อเห็นแก่โคลอี้”
ฉันทนรับความเจ็บปวดเงียบงัน เฝ้ามองเขาย้อนกลับไปใช้ชีวิตในอดีตกับเธอ ทุกสัมผัสรักของเขาตอนนี้เป็นของเธอคนนั้น
อินสตาแกรมของโคลอี้กลายเป็นเหมือนศาลเจ้าสาธารณะที่ประกาศความรักที่ “หวนคืน” ของพวกเขา แฮชแท็ก #รักแท้ ถูกประทับไว้ทุกที่
ฉันถึงกับไปหาคลินิกที่ล้ำสมัยเพื่อรักษาโคลอี้ หวังว่าเรื่องนี้จะจบลงเสียที แต่ภาคินกลับปัดมันทิ้ง
แล้วฉันก็ได้ยินเขาพูดกับหูตัวเอง: ฉันเป็นแค่ “ตัวสำรอง” เป็น “เด็กดี” ที่จะรอ เพราะฉัน “ไม่มีที่ไป”
ชีวิตห้าปีของฉัน ความรักของฉัน ความภักดีของฉัน ถูกลดค่าให้เหลือแค่ของสะดวกใช้แล้วทิ้ง
การหักหลังที่เลือดเย็นและวางแผนมาอย่างดีนั้นเหมือนหมัดหนักๆ ที่ชกเข้าที่ท้องจนฉันหายใจไม่ออก
เขาคิดว่าฉันติดกับดัก คิดว่าเขาจะใช้ฉันได้ตามใจชอบ แล้วค่อยกลับมาหา โดยหวังว่าฉันจะรู้สึกขอบคุณ
ฉันชาไปทั้งตัว เดินโซซัดโซเซ
แล้วฉันก็ได้เจอกับลภัส พี่ชายผู้เงียบขรึมของภาคิน
“ฉันต้องแต่งงานค่ะ คุณภัส กับใครสักคน เร็วๆ นี้” คำพูดเหล่านั้นหลุดออกจากปากฉัน
ลภัส ผู้ซึ่งเฝ้ามองทุกอย่างเงียบๆ ตอบกลับมาว่า: “แล้วถ้าผมบอกว่าผมจะแต่งงานกับคุณล่ะครับ คุณไอย์ แต่งงานกันจริงๆ”
แผนการที่อันตรายและสิ้นหวังจุดประกายขึ้นในใจฉัน ขับเคลื่อนด้วยความเจ็บปวดและความปรารถนาอันแรงกล้าที่จะเอาคืน
“ตกลงค่ะ คุณภัส” ฉันประกาศ น้ำเสียงแข็งกร้าวขึ้นด้วยความตั้งใจใหม่
“แต่ฉันมีเงื่อนไข: ภาคินต้องเป็นเพื่อนเจ้าบ่าวของคุณ และเขาต้องเป็นคนส่งตัวฉันที่แท่นพิธี”
ละครฉากใหญ่กำลังจะเริ่มขึ้น แต่คราวนี้ มันอยู่ภายใต้เงื่อนไขของฉัน
และภาคินก็ไม่รู้เลยว่าเจ้าสาวตัวจริงคือฉัน
บทที่ 1
การ์ดเชิญถูกส่งออกไปแล้ว กระดาษการ์ดสีครีมหนาพร้อมตัวอักษรสีทองหรูหรา ไอรดา มิลินท์ และ ภาคิน จิรวัฒน์
วันแต่งงานของเรา อีกแค่สามสัปดาห์เท่านั้น รีสอร์ตเก่าแก่สุดหรูที่เขาใหญ่ถูกจองไว้แล้ว ดอกไม้ถูกเลือก ชุดของฉันก็แก้จนเข้ารูปพอดีตัว
ห้าปีที่ฉันรักภาคิน ห้าปีที่สร้างชีวิตซึ่งกำลังจะเริ่มต้นอย่างเป็นทางการ
แล้วโทรศัพท์สายนั้นก็ดังขึ้น
อุบัติเหตุทางเรือ
โคลอี้ เดวิส รักแรกสมัยมัธยมของภาคิน คนที่เขาคบมาหลายปีก่อนหน้าฉัน ถูกพบตัวแล้ว เธอยังมีชีวิตอยู่ แต่มีความจำเสื่อมรุนแรง
เธอจำอะไรเกี่ยวกับสิบปีที่ผ่านมาไม่ได้เลย ความทรงจำของเธอหยุดอยู่ที่อายุสิบเจ็ด และยังคงรักภาคินอย่างสุดหัวใจ
ภาคินรีบไปหาเธอทันที
ฉันเข้าใจ มันเป็นเรื่องน่าตกใจ เป็นโศกนาฏกรรม
แต่แล้วเขาก็กลับมาที่คอนโดของเรา ใบหน้าหล่อเหลาของเขาเคร่งเครียด
“ไอย์ เราต้องเลื่อนงานแต่งงานออกไปก่อน”
หัวใจฉันหล่นวูบ “เลื่อนเหรอคะคิน ทำไม”
“โคลอี้...เธอบอบบางมาก หมอบอกว่าถ้าเธอเจอเรื่องกระทบกระเทือนจิตใจอะไรอีก มันอาจจะ...อันตรายมาก เธอคิดว่าเรายังคบกันอยู่”
ฉันจ้องเขา พยายามประมวลผล “เธอคิดว่า...คุณกับเธอยังเป็นแฟนกันอยู่เหรอคะ”
“ใช่ และไอย์ หมอบอกว่าผมบอกความจริงกับเธอไม่ได้ อย่างน้อยก็ตอนนี้ มันอาจจะทำให้เธอรับไม่ได้”
ความรู้สึกเย็นเยียบเริ่มคืบคลานเข้ามา “แล้วนั่นหมายความว่ายังไงสำหรับเราคะ สำหรับงานแต่งงานของเรา”
เขาสางผมที่จัดทรงมาอย่างดี “มันหมายความว่า ตอนนี้เราต้องเล่นไปตามน้ำ เพื่อเห็นแก่โCLอี้”
“เล่นตามน้ำยังไงคะ” เสียงฉันแผ่วเบาแทบเป็นกระซิบ
“เธอรู้ว่าผมมีพี่ชายชื่อภัส หมอ...หมอแนะนำให้สร้างเรื่องขึ้นมา ว่าคุณเป็นแฟนของภัส แฟนที่คบกันจริงจัง”
ห้องเริ่มหมุนคว้าง “แฟนของคุณภัสเหรอคะคิน คุณพูดจริงเหรอ”
“มันแค่แป๊บเดียว thôi ไอย์ จนกว่าเธอจะเข้มแข็งขึ้น ได้โปรดเถอะ ผมอยากให้คุณทำเพื่อผม เพื่อเธอ” เขาจับมือฉัน ดวงตาอ้อนวอน
เขารู้จุดอ่อนของฉันเรื่องครอบครัว รู้ว่าฉันโหยหาความมั่นคงแค่ไหนหลังจากเสียพ่อแม่ไปตั้งแต่ยังเด็ก เขารู้ว่าฉันยอมทำแทบทุกอย่างเพื่อเขา
“แล้ว...แล้วเราล่ะคะ”
“เราก็ยังเป็นเรา ที่รัก นี่ไม่ได้เปลี่ยนแปลงอะไรเลยจริงๆ มันก็แค่...หยุดพักชั่วคราว”
หยุดพักชั่วคราว งานแต่งงานของเรา ชีวิตของเรา ถูกกดปุ่มหยุดไว้เพื่อผู้หญิงในอดีตของเขา
“เธอจะไปพักที่บ้านคุณพ่อคุณแม่ พวกท่านคิดว่านั่นดีที่สุด และคุณ...คุณต้องเล่นให้เนียนนะ”
“เนียนเหรอคะ”
“เธออาจจะอยากเจอคุณ แฟนของภัส”
แฟนของภัส คำพูดนั้นเหมือนขี้เถ้าในปาก
หนึ่งสัปดาห์ต่อมา โคลอี้เริ่มเรียกฉันว่า “พี่ไอย์” หลังจากการแนะนำตัวที่น่าอึดอัดอย่างที่สุด ซึ่งภาคินจับมือเธอไว้ตลอดเวลา ส่วนฉันยืนอยู่ข้างๆ ลภัส พยายามทำตัวให้เหมือนว่าฉันอยู่ถูกที่ถูกทาง
“ว่าที่พี่สะใภ้!” โคลอี้พูดอย่างร่าเริง ดวงตาของเธอสดใสและไร้เดียงสาจับจ้องไปที่ภาคินด้วยความรักใคร่ที่ทำให้ฉันปั่นป่วนในท้อง
เดือนต่อมาเป็นเหมือนภาพเบลอของความเจ็บปวดเงียบงัน
ภาคินกลายเป็นคนละคนเมื่ออยู่กับโคลอี้ เขาสร้างเดทเก่าๆ ของพวกเขาขึ้นมาใหม่ พาเธอไปยังสถานที่แห่งความทรงจำของพวกเขา เขาเอาใจใส่ ดูแล เป็นแฟนหนุ่มเจ้าเสน่ห์ที่ฉันเคยตกหลุมรัก แต่ทั้งหมดนั้นไม่ใช่เพื่อฉัน
อินสตาแกรมของโคลอี้กลายเป็นศาลเจ้าสำหรับความรักที่ “หวนคืน” ของพวกเขา รูปภาพของพวกเขายิ้มแย้ม พร้อมคำบรรยาย #รักแท้ และ #โอกาสครั้งที่สอง ภาคินถูกแท็กในทุกรูป
ฉันพยายามอดทน บอกตัวเองว่ามันเป็นแค่เรื่องชั่วคราว เพื่อสุขภาพของโCLอี้
ฉันทุ่มเทให้กับงานสถาปนิกของฉัน ออกแบบพื้นที่ที่เปี่ยมไปด้วยความคิด หวังสร้างความมั่นคงจากอิฐและปูน เพราะชีวิตจริงของฉันมันกำลังพังทลายลง
แล้วฉันก็เจอทางรอด สถาบันประสาทวิทยาชั้นนำในกรุงเทพฯ ที่เชี่ยวชาญด้านการรักษาภาวะความจำเสื่อมด้วยเทคโนโลยีล้ำสมัย ฉันใช้เวลาหลายชั่วโมงค้นคว้าข้อมูล ความหวังของฉันพุ่งสูงขึ้น นี่อาจจะเป็นทางออก โคลอี้อาจจะดีขึ้น และชีวิตของฉันก็จะกลับมาเข้าที่เข้าทาง
ฉันพิมพ์โบรชัวร์ออกมา มือสั่นด้วยความตื่นเต้น
“คิน ดูนี่สิคะ!” ฉันเจอเขาที่ห้องนั่งเล่นของเรา หรือที่เคยเป็นห้องนั่งเล่นของเรา ตอนนี้มันให้ความรู้สึกเหมือนห้องรอมากกว่า
เขามองโบรชัวร์แวบหนึ่ง มีบางอย่างที่อ่านไม่ออกในแววตาของเขา “กรุงเทพฯ เหรอ ดูน่าสนใจดีนะ”
“น่าสนใจเหรอคะคิน มันสุดยอดมากเลยนะ! อัตราความสำเร็จของพวกเขาสูงมาก!”
“อืม โอเค ไอย์ เดี๋ยวผมจะลองดู” เขาโยนมันลงบนโต๊ะกาแฟ แล้วหันกลับไปสนใจโทรศัพท์ของเขา อาจจะกำลังส่งข้อความหาโคลอี้
ความหวังของฉันแฟบลงเล็กน้อย แต่ฉันก็ยังยึดมั่นกับมัน เขาบอกว่าจะลองดู
ไม่กี่วันต่อมา ฉันต้องการไฟล์พรีเซนเทชั่นจากแล็ปท็อปของภาคิน เขาทิ้งมันไว้ที่ออฟฟิศของเขาที่จิรวัฒน์ กรุ๊ป อาณาจักรอสังหาริมทรัพย์ขนาดใหญ่ของครอบครัว
ฉันใช้คีย์การ์ดเข้าไปในออฟฟิศที่ดูหรูหราแต่ไร้ตัวตนของเขา ขณะที่กำลังหาไฟล์ ฉันได้ยินเสียงมาจากห้องประชุมที่อยู่ติดกัน เสียงของภาคิน และเพื่อนของเขา มาร์ค
“...แล้วเรื่องคลินิกที่กรุงเทพฯ นี่ นายจะไม่บอกโคลอี้เหรอวะ” มาร์คถาม
ภาคินหัวเราะ เป็นเสียงทุ้มต่ำอย่างมั่นใจที่เคยทำให้ใจฉันสั่น ตอนนี้มันกลับทำให้ฉันรู้สึกเย็นสันหลังวาบ
“ภัสส่งข้อมูลนั่นมาให้ฉันเป็นอาทิตย์แล้วว่ะ ไอ้คนดีโลกสวย เป็นห่วงโคลอี้คนสวยของมัน”
เป็นอาทิตย์แล้วเหรอ ภัสเป็นคนส่งให้เหรอ
“แต่ไม่ว่ะ” ภาคินพูดต่อ “ฉันไม่รีบ นี่มันเหมือนฝันเลยนะเว้ย ได้ย้อนเวลากลับไปคบกับโคลอี้อีกครั้ง ช่วงนั้นแม่งเป็นยุคทองเลย”
ย้อนเวลา เลือดฉันเย็นเฉียบ
มาร์คดูไม่ค่อยเชื่อ “แล้วไอย์ล่ะ แล้วงานแต่งของนายล่ะเพื่อน”
“ไอย์เหรอ เขารักฉัน เขาจะรอ เขาทนมาได้ขนาดนี้แล้ว เขาไม่ไปไหนหรอก จริงๆ แล้วเขาก็ไม่มีที่ไป พอ ‘ความฝัน’ กับโคลอี้นี่จบลง หรือเธอแบบ...จำได้ขึ้นมา ฉันก็จะกลับไปเป็นคู่หมั้นที่สมบูรณ์แบบของไอย์เหมือนเดิม แล้วเขาก็จะรู้สึกขอบคุณฉัน”
ขอบคุณ
โบรชัวร์ของคลินิกยังคงวางอยู่บนโต๊ะทำงานของเขา ไม่ได้ถูกแตะต้องเลย
โลกของฉันแตกสลาย พื้นใต้เท้า เมืองข้างนอก ทุกอย่างเอียงกระเท่เร่
ห้าปี เขาคิดว่าฉันไม่มีที่ไป เขากำลังใช้ภาวะความจำเสื่อมของโคลอี้ ไม่ใช่เพื่อปกป้องเธอ แต่เพื่อย้อนกลับไปใช้ชีวิตในอดีตของเขา มั่นใจว่าฉันจะ...รอ
ความโหดร้าย การหลอกลวงอย่างจงใจ มันเหมือนหมัดหนักๆ ที่ชกเข้ามา ความ наив ของฉันเองทำให้ฉันหายใจไม่ออก
การออกแบบที่ฉันใส่ใจ ความภักดีของฉัน ความรักของฉัน ทั้งหมดเป็นแค่ของสะดวกใช้สำหรับเขา
ฉันเดินโซซัดโซเซออกจากออฟฟิศของเขาอย่างหมดสติ น้ำตาพร่ามัวไปหมด ฉันเดินชนใครบางคน
ลภัส จิรวัฒน์ พี่ชายของภาคิน
เขาเป็นคนเงียบขรึมและเก็บตัวกว่าภาคินเสมอ เขาเป็นนักอนุรักษ์โบราณสถาน ดูแลธุรกิจอีกแขนงของครอบครัวที่เน้นด้านภูมิปัญญามากกว่า เขามองมาที่ฉัน ใบหน้าที่ปกติจะเรียบเฉยของเขาตอนนี้เต็มไปด้วยความกังวล
“คุณไอย์ เป็นอะไรรึเปล่าครับ”
คำพูดหลุดออกมาจากปากฉันเอง เป็นกระแสธารที่สิ้นหวังและแตกสลาย “ฉันต้องแต่งงานค่ะ คุณภัส กับใครสักคน เร็วๆ นี้”
เขาเงียบไปนาน ดวงตาสีเข้มของเขามองสำรวจฉัน แกลเลอรี่ศิลปะส่วนตัวของจิรวัฒน์ กรุ๊ป ที่ปกติจะเป็นสถานที่แห่งความสงบ ตอนนี้กลับเต็มไปด้วยความตึงเครียดที่ไม่อาจทนได้
แล้วเขาก็พูดขึ้น เสียงทุ้มต่ำและมั่นคง “แล้วถ้าผมบอกว่าผมจะแต่งงานกับคุณล่ะครับ คุณไอย์ ไม่ใช่เล่นๆ แต่งงานกันจริงๆ”
ฉันจ้องเขา ความตกใจเข้ามาแทนที่ความสิ้นหวังชั่วขณะ แต่งงานกับลภัสเหรอ
ความทรงจำหนึ่งผุดขึ้นมา หลายปีก่อน ในงานเลี้ยงอาหารค่ำของครอบครัว ฉันเคยแนะนำหนังสือบทกวีที่ไม่ค่อยมีใครรู้จักให้ภาคินอย่างกระตือรือร้น เขาปัดมันทิ้ง เพราะมัวแต่โปรยเสน่ห์ใส่ทุกคน ต่อมา ตอนที่ฉันไปที่อพาร์ตเมนต์สไตล์มินิมอลของลภัสเพื่อเอาเอกสารบางอย่างไปให้ภาคิน ฉันเห็นมัน หนังสือเล่มเดียวกันนั้น ฉบับที่ดูเก่าและถูกอ่านจนช้ำ วางอยู่บนชั้นหนังสือที่โล่งๆ ของเขา เขาไม่เคยพูดถึงมันเลย
มันเป็นเรื่องเล็กน้อย แต่ตอนนี้มันกลับรู้สึกสำคัญ
“คุณเป็นคน...ใจดีมาตลอด” ฉันพูดออกมาได้ เสียงสั่น “ทำไมคุณถึงจะทำแบบนี้คะ”
สายตาของลภัสตรงไปตรงมา ไม่สั่นไหว “ผมชื่นชมคุณมาหลายปีแล้ว คุณไอย์ ชื่นชมในความเข้มแข็ง ความสามารถ ความภักดีของคุณ ผมทนดูภาคินทำลายคุณไม่ได้ เขาไม่คู่ควรกับคุณ”
เขาหยุด แล้วพูดเบาๆ “ผมเป็นคนส่งข้อมูลเกี่ยวกับคลินิกที่กรุงเทพฯ ให้ภาคินเมื่อหลายสัปดาห์ก่อน ผมหวังว่าเขาจะทำในสิ่งที่ถูกต้องเพื่อโคลอี้ และเพื่อคุณ”
แน่นอน เขาต้องทำอยู่แล้ว ลภัสเป็นคนมีคุณธรรม
แผนการที่บ้าบิ่นและสิ้นหวังผุดขึ้นในใจฉัน ขับเคลื่อนด้วยความเจ็บปวดและความต้องการที่ลุกโชนขึ้นมาทันที...ไม่ใช่แค่การหนี แต่เป็นการปิดฉาก การแก้แค้น
“ตกลงค่ะ คุณภัส” ฉันพูด เสียงหนักแน่นอย่างน่าประหลาดใจ “เราจะแต่งงานกันจริงๆ แต่ฉันมีเงื่อนไข”
เขาพยักหน้าช้าๆ “อะไรบ้างครับ”
“ภาคินต้องเป็นเพื่อนเจ้าบ่าวของคุณ”
คิ้วของลภัสเลิกขึ้น แต่เขาไม่ได้ขัดจังหวะ
“และ” ฉันสูดหายใจลึก “ในเมื่อพ่อของฉันไม่อยู่แล้ว ภาคิน...ภาคินต้องเป็นคนส่งตัวฉันที่แท่นพิธี”
ลภัสมองฉัน ด้วยความเข้าใจอย่างลึกซึ้งในแววตา เขามองเห็นการแก้แค้นเชิงสัญลักษณ์ การปิดฉากที่เจ็บปวดที่ฉันกำลังแสวงหา
ครู่หนึ่ง เขาพูดว่า “ตกลงครับ”
เย็นวันนั้น ฉันเก็บกระเป๋า
ฉันส่งข้อความหาภาคิน: “ฉันย้ายไปอยู่บ้านทาวน์เฮาส์ของคุณภัสที่อารีย์แล้วนะ เพื่อให้บทบาทของเราดูน่าเชื่อถือขึ้นสำหรับโคลอี้ ไม่อยากให้เธอสงสัย”
บ้านของลภัสต่างจากลอฟต์หรูหราของภาคินในทองหล่ออย่างสิ้นเชิง ที่นี่ดูสง่างาม เต็มไปด้วยหนังสือและประวัติศาสตร์ เป็นที่หลบภัยอันเงียบสงบ
ภาคินโทรมาแทบจะทันที น้ำเสียงของเขาผสมปนเปไปด้วยความรำคาญและความหยิ่งผยอง
“ไอย์ นี่มันบ้าอะไรกัน ย้ายไปอยู่กับภัสเนี่ยนะ มันไม่มากไปหน่อยเหรอ”
“ก็เพื่อโคลอี้ไงคะคิน” ฉันพูด เสียงเย็นชาห่างเหิน “เราต้องเล่นให้เนียน จำได้ไหม เธอต้องเชื่อว่าฉันจริงจังกับพี่ชายคุณ”
“โอเคๆ ก็ได้” เขายอมแพ้ แม้ฉันจะได้ยินความหงุดหงิดในน้ำเสียง “แต่นี่มันแค่ละครใช่ไหม คุณไม่ได้...จริงจังกับเขาจริงๆ ใช่ไหม”
“ฉันกำลังเล่นตามบทบาทของฉันค่ะคิน เหมือนที่คุณขอ”
ฉันวางสายก่อนที่เขาจะตอบกลับ
ละครฉากใหญ่ได้เริ่มขึ้นแล้ว แต่คราวนี้ มันอยู่ภายใต้เงื่อนไขของฉัน และภาคินก็ไม่รู้เลยว่าอะไรกำลังจะเกิดขึ้น
ข้อความของเขาเริ่มเข้ามาในคืนนั้น “อีกนิดเดียวนะที่รัก นี่มันแค่ละคร คุณก็รู้ว่าเธอบอบบาง”
และอีกข้อความ: “อย่าโกรธเลยนะ ผมรู้ว่ามันยาก ผมจะชดเชยให้”
ฉันไม่ได้ตอบ ฉันกำลังยุ่งอยู่กับการดูสัญญาเช่าที่ลภัสร่างขึ้นมาให้เราเซ็น ซึ่งเป็นสัญญาก่อนสมรสที่ห่างไกลจากคำว่าละครโดยสิ้นเชิง
ความสิ้นหวังของฉันยังคงอยู่ เป็นก้อนเย็นๆ ในท้อง แต่ตอนนี้มันผสมกับอย่างอื่น ความตื่นเต้นที่อันตรายและไม่คุ้นเคย
เกมได้เริ่มขึ้นแล้ว
บทที่ 1
07/11/2025
บทที่ 2
07/11/2025
บทที่ 3
07/11/2025
บทที่ 4
07/11/2025
บทที่ 5
07/11/2025
บทที่ 6
07/11/2025
บทที่ 7
07/11/2025
บทที่ 8
07/11/2025
บทที่ 9
07/11/2025
บทที่ 10
07/11/2025
บทที่ 11
07/11/2025
บทที่ 12
07/11/2025
บทที่ 13
07/11/2025
บทที่ 14
07/11/2025
บทที่ 15
07/11/2025
บทที่ 16
07/11/2025
บทที่ 17
07/11/2025
บทที่ 18
07/11/2025
บทที่ 19
07/11/2025
บทที่ 20
07/11/2025
บทที่ 21
07/11/2025
บทที่ 22
07/11/2025
บทที่ 23
07/11/2025
บทที่ 24
07/11/2025
หนังสืออื่นๆ ของ Gavin
ข้อมูลเพิ่มเติม