สายใยรักมิอาจพราก
5.0
ความคิดเห็น
866
ชม
33
บท

"ทุกครั้งที่อาคิดว่าจะไม่สนใจหยา จะตัดใจจากหยา ก็มักจะมีเสียงทวงถามขึ้นในหัวของอาทุกครั้ง คล้ายกับว่าอาไปสัญญาอะไรกับใครเอาไว้ แล้วไม่ได้ทำตามสัญญา และความรู้สึกก็บอกกับอาว่า ใครคนนั้นก็คือหยา...ความรู้สึกอยากจะทำทุกๆ อย่างเพื่อหยา เพื่อให้ได้หยามาเป็นของอามันรุนแรงขึ้นทุกวัน พอๆ กับที่อาต้องต่อสู้กับความรู้สึกผิดในหัวใจของตัวเอง...มันทรมานมากเลยนะคะ มากเสียจนบางครั้งอาอดคิดไม่ได้ว่ามันคงเป็นเวรกรรมที่อาทำเอาไว้ตั้งแต่ชาติที่แล้ว หรือไม่ชาติที่แล้วอาก็คงจะติดค้างอะไรหยาไว้ ความรู้สึกนี้มันถึงตามมาเล่นงานอาในชาตินี้....ให้โอกาสอาได้ไหมคะ อาสัญญาตรงนี้เลยว่าถ้าอาได้รับเกียรติในครั้งนี้...ได้ความไว้วางใจจากหยา อาจะไม่ทำให้หยาของอาเสียใจเลยแม้แต่น้อย...จะรัก จะถนอม จะดูแลให้ดีที่สุดเท่าที่ผู้ชายคนหนึ่งจะทำทุกอย่างเพื่อความสุขของคนที่รักได้" ญารินดาประสานสายตากับดวงตาคู่คม ซึ่งยังมีความกลัวหลงเหลืออยู่ในนั้น ทั้งที่เขาไม่มีอะไรต้องกลัวแล้ว...และหญิงสาวก็จัดการปัดเป่าความกลัวในดวงตาของเขาออกไปให้ ด้วยการยกมือทั้งสองขึ้นกอบประคองใบหน้าคมสันเอาไว้ในอุ้งมือ จากนั้นก็เป็นหน้าที่ของนิ้วเรียวกับริมฝีปากอุ่นนุ่มที่ช่วยกันขับไล่ความกลัว ความไม่แน่ใจออกไปจากดวงตาและหัวใจของเขา ก่อนแขนเรียวเสลาทั้งสองจะได้ทำหน้าที่ของตัวเอง...เพิ่มความมั่นใจให้กับเขาด้วยอ้อมกอดแห่งรัก "ชีวิตของหยานับจากวินาทีนี้ เป็นของอาชินะคะ...หยาไม่อยากให้เราอยู่ห่างกันอีกแล้ว...ไม่อยากให้อาชิไปไหนอีกแล้ว...อยู่ที่นี่กับหยานะคะ...อยู่ที่นี่...ที่บ้านของเรา"

บทที่ 1 ลึกสุดใจ

นี่มันเวรกรรมอะไรของเขากันแน่

'อชิ ปั้นหยาเดินทางแล้วนะ อย่าลืมไปรับหลานล่ะ แล้วก็ฝากดูแลหลานด้วยนะ'

เสียงสั่งของพี่ชายยังดังวนเวียนอยู่ในหัว ส่วนมือทั้งสองก็ยังคงวางทาบอยู่บนขมับ...

สำหรับคนอื่น มันคงไม่ใช่เรื่องลำบากใจ หรือว่าเหลือบ่ากว่าแรง เพราะการไหว้วานแบบนี้ถือเป็นเรื่องธรรมดามาก

แต่ไม่ใช่กับเขา

'อชิ นายได้หลานสาว พี่ญาคลอดแล้ว'

'ปั้นหยาถามทุกวันเลยว่าปีใหม่นี้อาชิของเขาจะกลับบ้านหรือเปล่า นายช่วยโทร.มายืนยันกับหลานหน่อยนะ'

'อาชิน่ารักที่สุดเลยค่ะ ใจดีที่สุดในโลกด้วย...หยารักอาชิที่สุดเลย'

'เมื่อไหร่อาชิจะกลับมาเมืองไทยอีกล่ะคะ หยาคิดถึงอาชิ'

'อาชิ! นั่นเพื่อนหยานะคะ อาชิชกเพื่อนหยาทำไม'

'อาชิไม่มีเหตุผล หยาโตแล้วนะคะ ทำไมหยาจะไปเรียนต่อที่โน่นไม่ได้ ในเมื่อคุณพ่อคุณแม่ก็อนุญาตแล้ว'

คำพูดต่างๆ ในวันวานหลั่งไหลเข้ามาในหัว ช่วยตอกย้ำความผิดที่กำลังรุมเร้า กัดกร่อนหัวใจให้รู้สึกผิดยิ่งกว่าเดิม...

ตอกย้ำซ้ำเติมให้รู้ว่า ในที่สุดเขาก็หนีไม่พ้น ทั้งที่พยายามหนีมาหลายปี...

และก็เป็นหลายปีที่ทำให้เขาทุกข์ทรมาน นึกเกลียดตัวเองก็พอกัน ที่ดันปล่อยตัวเองให้อ่อนแอ เผลอปล่อยใจไปกับเรื่องที่เหมาะไม่ควร

แล้วนี่เขาจะทำยังไง

อยู่ห่างก็ว่าทรมานมากแล้ว แต่นี่จะต้องมาอยู่ใกล้กัน แล้วเขาจะทำยังไง...

จะทำอย่างไร ถึงจะไขว่คว้าเอาความสุขตอนรับรู้ว่ามีหลานสาวตัวน้อยถือกำเนิดเกิดขึ้นมาบนโลกใบนี้กลับคืนมาได้...

จะทำอย่างไร ถึงจะสามารถพูดคุยยิ้มหัวอย่างมีความสุขเหมือนเมื่อครั้งหลานสาวตัวน้อยยังเป็นเด็กหญิงตัวเล็กๆ ที่คอยออด คอยอ้อน 'อาชิคะ อาชิขา'

เขาจะทำยังไงดี วันคืนเก่าๆ เหล่านั้นถึงจะกลับมา

"เฮ้! อาร์ตี้ ไม่สบายหรือเปล่า"

พอลส่งเสียงดังข้ามพาร์ทิชั่น (Partition) มาถาม เมื่อเงยหน้าขึ้นมาจากงานตรงหน้าแล้วเห็นอาการเหม่อลอยของเพื่อน

"เปล่า...ไม่ได้เป็นอะไร คิดอะไรนิดหน่อย"

"แน่ใจนะ"

"อือ...เอ้อ! พอล ที่นัดกันไว้ คงต้องขอตัวนะวันนี้ บอกพวกนั้นด้วย...พอดีหลานมาจากเมืองไทย จะต้องไปรับที่แอร์พอร์ต"

"ไม่เป็นไร เอาไว้วันหลังค่อยนัดกันใหม่ก็ได้...ว่าแต่ใคร?"

เห็นสายตาวิบวับของเพื่อนแล้ว อชิระก็ต้องส่ายหน้าไปมา แล้วก็แกล้งอมพะนำดื้อๆ เพราะรู้สึกหมั่นไส้เป็นกำลัง เมื่อคนถามทำตาโตออกอาการตื่นเต้นให้เห็น

"อย่าบอกนะว่า!"

"เออ"

คนตอบไม่ค่อยอยากจะตอบเลย แต่คนได้คำตอบแทบจะกระโดดข้ามพาร์ทิชั่นมาหา

"จริงเหรอ...ญาริจะมาจริงๆ เหรอ"

ชื่อของหลานสาวคนสวยที่คนเรียกเป็นคนตั้งให้ตอนเจอกันครั้งแรกเมื่อครั้งฝ่ายนั้นเดินทางมาเที่ยวที่อังกฤษกับพ่อแม่ทำให้ใบหน้าคมส่ายไปมาอีกจนได้

"อือ"

"มาเที่ยว?"

"เขาจะมาเรียนที่นี่"

"ว้าว! เยี่ยมไปเลย"

ไม่กี่คำที่ออกมาจากปากของเพื่อน อชิระรู้ดีทีเดียวว่ามันหมายความว่ายังไง

"นายเลิกคิดไปได้เลย หลานฉันยังตัองเรียนอีกหลายปี"

"แล้วไงล่ะ ฉันก็ไมได้จะให้ญาริเลิกเรียนซะหน่อย...ฉันรอได้เพื่อน"

พอลแหย่ต่อ

"งั้นฉันยกเลิกนัดกับพวกนั้นบ้างดีกว่า"

คำบอกเล่านั้นมันแปลเป็นอื่นไปไม่ได้เลย นอกจากว่าฝ่ายนั้นจะไปกับเขา

"ไม่ได้เจอซะนาน อยากเห็นว่าจะสวยและน่ารักขึ้นขนาดไหน"

"พูดอะไรให้มันเกรงใจฉันบ้าง"

เสียงห้าวทุ้ม ฟังเข้มนิดๆ ส่งคำพูดกลับไปหาเพื่อนหนุ่มชาวเมืองผู้ดีที่คบกันมาหลายปี แต่อีกฝ่ายใช่จะสะทกสะท้าน เพราะต่างก็รู้จักและรู้ใจกันเป็นอย่างดี เนื่องเพราะรู้จักคบหากันมาตั้งแต่เรียนไฮสกูลยันมหาวิทยาลัย แถมจบแล้วยังได้ทำงานที่เดียวกันอีก

"อย่างนายฉันไม่อนุมัติให้เป็นหลานเขยหรอก"

พอลเป็นคนเฟรนลี่ เป็นหนุ่มเจ้าสำราญ แล้วก็มากด้วยเสน่ห์ สาวๆ รอบตัวจึงมีอยู่ไม่ขาด และเขาก็ชินแล้วกับภาพดังกล่าว แต่พอคิดภาพว่าเป็นญารินดาที่อยู่ตรงนั้น เขาก็เหมือนจะทนไม่ได้ขึ้นมาซะอย่างนั้น...

อย่าว่าแต่มันจะเกิดขึ้นเลย แค่ได้ยินเพื่อนตัวดีพูดแหย่ หยอดเรื่องหลานสาวคนสวยบ่อยๆ เขาก็รู้สึกคันยิกๆ ที่หัวใจแล้ว

"เลิกฝันกลางวันได้แล้ว"

"เฮ้!..เฮ้! อย่าพึ่งรีบตัดรอนกันขนาดนั้นเพื่อน ของแบบนี้มันอยู่ที่เจ้าตัวเขานะ ถ้าญาริรักฉันซะอย่าง นายจะทำอะไรได้"

"ไม่มีทาง!"

น้ำเสียงกับคำพูดที่โต้ตอบเพื่อนออกไป มันเร็วเสียจนอดแปลกใจตัวเองไม่ได้

"ไม่มีทางอะไร"

"อย่างนายไม่ใช่สเปกเขาหรอก"

"มันก็ไม่แน่หรอก...ฉันมีเวลาอีกตั้งหลายปีนะที่จะจีบเขา...ว่าแต่ญาริของฉันเรียนที่ไหน"

คำว่า 'ญาริของฉัน' ทำให้อชิระได้แต่ส่ายหน้าไปมา แต่ก็อุตส่าห์ตอบ

"เคมบริดจ์"

เขาเองก็เพิ่งรู้ตอนที่ผลประกาศออกมาแล้ว เพราะหลังจากบอกว่าไม่เห็นด้วย ที่จะให้ญารินดาจะมาเรียนที่นี่ หลานสาวก็ประท้วงด้วยกันไม่ยอมคุยเรื่องนี้กับเขาอีกเลย ส่วนคนเป็นพ่อแม่ก็มัวแต่ยุ่งกับงาน จนไม่รู้ว่าช่วงซัมเมอร์ที่ลูกสาวขอมาเรียนภาษาที่นี่ ลูกสาวคนสวยไม่ได้มาพักอยู่กับเขา และแวะมาหาเขาเลยสักครั้ง

อย่าบอกนะว่าครั้งนี้ญารินดาคิดจะทำอะไรพิเรนทร์ๆ อีก

อ่านต่อ

หนังสืออื่นๆ ของ ขวัญปัฐน์-ป.ศิลา

ข้อมูลเพิ่มเติม
เล่ห์รักรัดร้อยใจ P.S.Love III

เล่ห์รักรัดร้อยใจ P.S.Love III

โรแมนติก

5.0

ชารีดา พิมพร อิสมาอีล อาห์เม็ด อุมัร : เพื่อคุณชายวังกุหลาบขาว เธอยอมทำทุกอย่าง หม่อมราชวงศ์เตชิษฏ์ ปารเมศ : เพื่อให้ได้เธอมา มารยา เล่ห์เหลี่ยมใดในโลกหล้า เขาก็พร้อมขุดมาใช้ ---------------------- “อย่าทำแบบนี้เลยนะคะ” ชารีดาขอร้องเสียงอ่อน เมื่อเขายอมเงยหน้าขึ้นมาสบตา แล้วก็เป็นฝ่ายรั้งเขาลงมาหาเสียเอง โอบกอดเขาเอาไว้ แนบริมฝีปากกับปากหยักสวยของเขา บดเบียดเงอะงะ ขบเม้มสเปะสปะลงบนริมฝีปากบนและล่างอย่างที่เขาเคยสอนอย่างไม่ประสีประสา หากเพียงเท่านั้นก็ทำให้คนเศร้าเสียใจส่งเสียงครางฮือในลำคอได้ไม่ยากเลย โดยเฉพาะเมื่อริมฝีปากอิ่มเผยอออกต้อนรับปลายลิ้นอุ่นนุ่มที่แทรกผ่านเข้าไปในโพรงปากชุ่มชื้น ดูดซับเอาลมหายใจและความฉ่ำหวานเอาไว้เต็มๆ ปลุกอารมณ์หลากหลายในตัวให้ปั่นป่วนพลุ่งพล่านจนไม่อาจยับยั้ง กลิ่นฮอร์โมนเพศชาย กลิ่นกุหลาบขาวหอมกรุ่นจากร่างนุ่มนิ่มของคนใต้ร่าง กลิ่นความรักและความโหยหา กลิ่นตัณหาและความมึนเมาเย้ายวนอยู่รอบตัวสองหนุ่มสาว จนไม่คิดว่าจะมีอะไรมาหยุดยั้งไว้ได้แล้วในตอนนี้.... ชารีดาโน้มใบหน้าคมสันลงแนบชิดยิ่งขึ้น หลังปล่อยให้เขาเป็นฝ่ายรุกมากว่าห้านาที.... ประสบการณ์สดๆ ร้อนที่เขาเพิ่งสอนไป ถูกนำมาใช้อย่างกระตือรือร้นเมื่อได้สัมผัสและรู้จักกับรสชาติของการจูบอย่างถึงแก่น...เรียวปากอิ่มประกบติดปากได้รูปสวยของเขาอย่างไม่อาจห้ามใจเอาไว้ได้ ละเลียดชิม เลาะเลม ดูดเม้มริมฝีปากบนและล่างของเขาอย่างกระตือรือร้นปนตื่นเต้น ก่อนจะส่งลิ้นนุ่มออกมาเลียไล้แผ่วหวิวจนคนได้รับการเยียวยาครางกระหึ่มด้วยความถูกใจ พอทนไม่ไหว ก็ส่งลิ้นอุ่นนุ่มออกมาเกี่ยวกระหวัด สำรวจกันและกันอย่างไม่มีใครยอมใคร.... สัมผัสความหวานล้ำ ดื่มด่ำ หลงวนอยู่กับความฉ่ำชื้นแสนหวานปานน้ำผึ้งนานตราบเท่าที่ต้องการ จนกระทั่งร่างเล็กสั่นระริกอ่อนระทวย นอนซบร่างแกร่งหนาอย่างคนหมดแรงเมื่อเขาพลิกตัวลงรองรับ โอบกอดเอาไว้แน่นหนาราวกับกลัวว่าเธอจะหนีจาก

จากแผ่นฟ้าจรดผืนน้ำ P.S.Love II

จากแผ่นฟ้าจรดผืนน้ำ P.S.Love II

โรแมนติก

5.0

สำหรับทิพย์วารีแล้ว เจ้าชายทาริซ วัฟซาลัม อิสมาอีล อาห์เม็ด อุมัร เปรียบดั่งแผ่นฟ้ากว้างใหญ่ สูงไกลสุดเอื้อมถึง แต่เธอจะทำเช่นไร เมื่อฟ้าที่คิดว่าสูงสุดเอื้อม อยากหลอมรวมดวงใจให้แผ่นฟ้าจรดผืนน้ำ...ตลอดไป ------------------ “คนเราถ้าลองได้รักใครสักคน เวลามันไม่สำคัญไปกว่าเรารู้ว่าใจของเราคิดและรู้สึกอย่างไรหรอก...รักก็คือรัก แค่ได้มองสบตา เราก็รู้แล้วว่าใช่ และเราก็ไม่ควรถามหาเหตุผลกับความรักด้วย เพราะเมื่อไหร่ที่เราถามหานั่นหมายความว่าใจของเราเริ่มไม่มั่นคง และเราก็จะไม่มีทางได้คำตอบจากมัน เพราะเราจะคอยหาเหตุผลนั่นนี่มาเข้าข้างตัวเองจนลืมฟังเสียงของหัวใจ...สำหรับเราสองคน ถึงเราเพิ่งรู้จักกัน แต่ผมก็อยากให้น้ำเชื่อใจผม ว่าผมจะไม่เปลี่ยนใจไปจากน้ำแน่ เพราะผมถูกสอนมาตลอดชีวิตว่าเมื่อไหร่ที่ผมเอ่ยคำพูดใดออกไป นั่นหมายความว่ามันจะต้องเป็นไปตามนั้น เพราะฉะนั้นถ้าผมไม่มั่นใจผมจะไม่พูดเด็ดขาด....ผมบอกว่าจะรอ จะให้โอกาสน้ำก็จริง แต่ผมก็จะไม่อยู่เฉย ถ้าหากว่ามีคนอื่นเข้ามาในชีวิตของน้ำ แล้วเวลาไม่กี่วันที่น้ำว่า ผมก็ได้แสดงตัวตนที่แท้จริง และเปิดเผยทุกอย่างกับน้ำจนหมดเปลือก....ถึงตอนนี้ ก็อยู่ที่น้ำแล้ว ว่าจะกล้าวางชีวิตและหัวใจให้ผมดูแลหรือเปล่า” “...ช่วยกอดหน่อยสิคะ” “หือ?”

เหลี่ยมรักเล่ห์ทราย P.S.Love I

เหลี่ยมรักเล่ห์ทราย P.S.Love I

โรแมนติก

5.0

ชารีฟ อิสมาอีล อาห์เม็ด อุมัร กิวาซ ถูกภรรยาขอหย่าเพราะไม่สามารถมีลูกได้ แต่เด็กผู้หญิงหน้าตาน่ารักคนหนึ่งกลับทำให้เขารู้สึกสะกิดใจเข้าอย่างจัง เขาก็เลยต้องหาทางพิสูจน์... ไม่ใช่กับใครที่ไหน แม่ของหนูน้อยแชรีที่หน้าตาถอดแบบมาจากเขาราวกับแกะนั่นแหละ! -------------- “คุณว่ามันเป็นเรื่องน่าอายไหม ที่ผู้ชายคนหนึ่งรู้ว่าตัวเองเป็นหมัน” “เป็นหมัน!” เสียงแหบแห้งเพราะโดนพิษไข้เล่นงานอุทานออกมาเสียงดังเท่าที่จะดังได้ หญิงสาวยันตัวลุกขึ้นนั่งจ้องหน้าเขาหน้าตื่น เขาแข็งแรง แข็งแกร่ง สมบูรณ์ไปหมดทุกสัดส่วน และเขาก็เป็นผู้ชายที่มีใบหน้าหล่อเหลาและรูปร่างสวยงามมาก แต่พระเจ้า! เขาบอกว่าเขาเป็นหมัน หมายความว่าจะไม่ใครสามารถสืบต่อกรรมพันธุ์แสนเพอร์เฟกต์นี้ได้อีกต่อไปแม้กระทั่งลูกของเธอ ที่เธออุตส่าห์หมายหมั้นปั้นมือ และเลือกเฟ้นมาแล้วเป็นอย่างดีว่าจะต้องเป็นเขา “อย่ามองผมแบบนี้ แล้วก็ไม่ต้องสงสารผมด้วย” ดวงตากลมโตเบิกกว้างด้วยความตกใจในยามจ้องมองทำให้ชายหนุ่มต้องเอาตัวหญิงสาวลงนอนพิงอกกว้างอีกครั้ง “ทำไมคะ” “ที่ผมเป็นหมันน่ะเหรอ” “ค่ะ” “ผมก็ไม่รู้เหมือนกัน อาจจะเป็นเพราะผมเคยประสบอุบัติเหตุก็เป็นได้” “คุณพูดเหมือนไม่มั่นใจ” หญิงสาวท้วง “แล้วใครเป็นคนบอกคุณคะ” “ผมถูกภรรยาขอหย่าเพราะว่าไม่สามารถมีลูกได้ และหมอก็ยืนยันแบบนั้น” “คุณแต่งงานแล้ว” “เคยแต่ง แต่ตอนนี้เราหย่ากันแล้ว” ชารีฟบอกไม่เดือดร้อน “เพราะว่าคุณไม่สามารถมีลูกได้แค่นั้นเองเหรอคะ” ชาลินีเหมือนจะลืมเรื่องของตัวเองไปชั่วคราว เมื่อรู้เรื่องของเขา เขาถามว่าน่าอายไหม สำหรับเธอมันไม่ใช่เรื่องน่าอายเลย แต่น่าสงสารมากกว่า ผู้ชายที่เพียบพร้อมเพอร์เฟกต์ขนาดนี้ถูกภรรยาขอหย่าเพียงเพราะว่าไม่สามารถมีลูกได้ แล้วแบบนี้จะเรียกว่าความรักและการร่วมชีวิตได้อย่างไร "เพราะแบบนี้ผมถึงบอกว่าคุณสบายใจได้ คุณไม่มีทางท้องแน่นอน” เขาย้ำถึงความเป็นจริง โดยไม่เห็นว่าหญิงสาวหน้าซีดเพียงใดเมื่อได้ยินคำยืนยันจากปากของเขา ไม่มีอะไรให้สงสัยอีกต่อไป... เธอเสียตัวฟรีแน่แล้ว!!

ซุปตาร์หน้าใสกับบอดีการ์ดหน้าเข้ม

ซุปตาร์หน้าใสกับบอดีการ์ดหน้าเข้ม

โรแมนติก

5.0

สัญญาในวัยเด็กนำเขาและเธอกลับมาเจอกันอีกครั้ง "นี่ยายฟันกระต่าย หัดเป็นคนคิดมากตั้งแต่เมื่อไหร่หือ...ทีแต่ก่อนขี่คอผมชมสวนทุกวัน ไม่เห็นจะคิดมากเลย" เขาจงใจเท้าความหลังให้อีกฝ่ายเกิดปฏิกิริยา "...ก็ตอนนั้นยังเด็กไง" "อ้อ! ตอนนี้โตแล้ว มีตัวเลือกเยอะ ก็เลยจะถีบหัวส่งเพื่อนวัยเด็กอย่างผม" คีรินทร์จงใจใช้คำพูดยั่วยุเต็มที่ ขณะที่หัวใจก็รู้สึกสดชื่นกระชุ่มกระชวยอย่างไม่เคยเป็นมาก่อน ชีวิตของเขาจากนี้คงจะหายเหงาไปเยอะเลยล่ะ หากได้ปะทะคารมกับยายฟันกระต่ายทุกวัน ซุปเปอร์สตาร์คนดังคิดอย่างครึ้มใจ

ม่ายมาธวี

ม่ายมาธวี

โรแมนติก

5.0

เธอคือคนที่เขาเลือกแล้วที่จะหายใจร่วมกันไปจนวันตาย "นะจ๊ะ...อย่ารออีกเลยนะ ผมบอกเรื่องของเรากับคุณพ่อคุณแม่แล้ว แล้วท่านก็อนุญาตแล้วด้วย" คำบอกเล่าของเขา ทำให้มาธวีมองใบหน้าคมด้วยความแปลกใจปนค้นคว้ากลายๆ เพราะไม่คิดว่าแม่ของเขาจะยอมรับเธอได้ง่ายๆ "ตอนนี้ก็ขึ้นอยู่ที่เมย์แล้วว่าจะเห็นผมเป็นทางผ่าน ของเล่นชั่วคราว หรือว่า...เพื่อนคลายเหงา" ถ้าตอนที่เขาพูดไม่มีรอยยิ้มติดอยู่ที่ริมฝีปาก คงไม่แค่เสียงฝ่ามือกระทบเนื้อเท่านั้น ที่จะตามมาหลังคำพูดของคนกวนประสาท "แล้วถ้าเห็นเป็นทางผ่าน" สายตาของเขาทำให้มาธวีนึกอยากเอาคืนเขาบ้าง ทั้งที่ตอนนี้เวลาล่วงเลยเที่ยงคืนมาแล้ว "ก็รักแบบผ่านๆ" พอได้คำตอบกับจุมพิตเฉียดฉิวบนริมฝีปาก คนถามก็แทบจะกลั้นยิ้มไม่อยู่ "แล้วถ้าเห็นเป็นของเล่นชั่วคราว" "ก็รักกันชั่วคราว...จากนี้ไปถึงเช้า" ริมฝีปากสีหวานแยกยิ้ม เมื่อได้คำตอบ... ชั่วคราวของเขา หลายชั่วโมงน่าดูเลย "แล้วเพื่อนคลายเหงา" "ก็รักกันทุกครั้งที่ผมรู้สึกเหงา...แล้วผมก็สะสมความเหงาเอาไว้ตั้งแต่เราจากกัน เมย์ลองคิดดูสิว่าจะรักผมกี่ครั้ง ความเหงาถึงจะหมดไปจากใจผม...แต่ถ้ารับผมเป็นสามี เมย์ไม่ต้องรักผมเลย" "...?" "เดี๋ยวผมรักเมย์เอง"

หนังสือที่คุณอาจชอบ

หนี้รักหมอสาว

หนี้รักหมอสาว

ปีศาจชอนซา
5.0

บทนำ หมอพุฒตาล ศัลยแพทย์ทั่วไป เรียนจบด้วยเกรดนิยมอันดับหนึ่ง เธอกลายเป็นหมอผ่าตัดมือหนึ่งของโรงพยาบาล ด้วยชีวิตที่คิดอุทิศให้กับวงการแพทย์ ทำให้หมอพุฒตาลไม่เคยข้องแวะกับชายใด แม้จะมีหนุ่มเข้ามาจีบไม่เว้นวัน เมื่อบิดาของเธอเสียชีวิตด้วยโรคหัวใจ เพราะการผ่าตัดที่ล่าช้า เนื่องมาจากช่วงเวลานั้น ขาดหมอเฉพาะทาง เหตุผลนี้จึงเป็นแรงผลักดัน ทำให้เธอตั้งใจเรียนศัลยแพทย์ จนฝีมือด้านการผ่าตัดการวินิจฉัยโรคของหมอพุฒตาล เป็นที่ยอมรับของเพื่อนหมอ และคนไข้ที่มารับการรักษา เมื่อเธอทำงานได้สองปีสิ่งที่ไม่คาดฝันกับชีวิตก็เกิดขึ้น เมื่อมารดาเข้ามาหาเธอถึงห้องพักแพทย์ในโรงพยาบาล สิ่งที่มารดาต้องการคือการให้เธอแต่งงานกับลูกชายของเพื่อน เมื่อนางกู้ยืมเงินเขามาส่งเสียให้เธอเรียน ใครเล่าจะรู้ว่าหมอมือหนึ่งอย่างเธอ จะต้องมาแต่งงานใช้หนี้ผู้ชายที่ไม่เคยพบหน้ากันมาก่อน เงินสิบล้านกับดอกเบี้ยอีกเท่าตัวทางเลือกของหมอพุฒตาล คือการแต่งงานกับชายแปลกหน้าเพียงเท่านั้น เตชิน หนุ่มไฮโซรูปหล่อ เห็นผู้หญิงเป็นแค่เครื่องบำเรอ เขามองความรักเป็นแค่เรื่องล้อเล่น เที่ยวเตร่ไปวันๆ ส่วนธุรกิจของครอบครัวเขาทิ้งให้เตชิต พี่ชายเพียงคนเดียวรับผิดชอบ ความอดทนของผู้เป็นมารดาได้สิ้นสุดลง เมื่อเตชินเที่ยวเตร่ไม่เอาการเอางาน นางจึงยื่นคำขาดด้วยการให้เขาแต่งงานกับหมอพุฒตาล เตชินฟังแค่ชื่อของเธอ เขาถึงกับขำออกมา ชายหนุ่มไม่มีวันแต่งงานกับผู้หญิงเฉิ่ม ๆ แบบนั้นเป็นอันขาด ที่สำคัญเขาไม่เคยคิดที่จะแต่งงานกับผู้หญิงคนไหนมาก่อน แต่เมื่อมารดายื่นคำขาดคือการริบทรัพย์ ทั้งบัตรเครดิตและรถสปอร์ตคันหรู เมื่อไม่มีทางเลือก ชายหนุ่มจำใจยอมตกลงแต่งงาน ซึ่งแน่นอนผู้หญิงคนนั้นต้องทนเขาไม่ได้ และเธอต้องขอหย่าภายในสามเดือน เขาจะแสดงอิทธิฤทธิ์ให้เธอดู เธอจะได้รู้ว่าไม่ควรวิ่งเข้ามาในกองเพลิง ที่เขาก่อเอาไว้ เพราะมันพร้อมที่จะเผาเธอให้มอดไหม้ไปในพริบตา!! ************************* ฝากภาค 2 รุ่นลูก ด้วยนะคะ บำเรอรักคุณหมอจ้า*************

บท
อ่านเลย
ดาวน์โหลดหนังสือ
สายใยรักมิอาจพราก
1

บทที่ 1 ลึกสุดใจ

02/01/2022

2

บทที่ 2 ปั้นหยา อาชิ

02/01/2022

3

บทที่ 3 อาชิของเธอ

02/01/2022

4

บทที่ 4 เราเคยนอนด้วยกันออกบ่อย

02/01/2022

5

บทที่ 5 ใกล้กัน หวั่นไหว

02/01/2022

6

บทที่ 6 เรื่องธรรมชาติ

02/01/2022

7

บทที่ 7 หึง หวง ห่วงหา

02/01/2022

8

บทที่ 8 ง้อ

02/01/2022

9

บทที่ 9 เจอกัน สัญญา

02/01/2022

10

บทที่ 10 รุ่นพี่

02/01/2022

11

บทที่ 11 ล่องเรือ

02/01/2022

12

บทที่ 12 ของขวัญคนพิเศษ

28/01/2022

13

บทที่ 13 รักสุดชีวิต

28/01/2022

14

บทที่ 14 เมื่อรักชักนำ

28/01/2022

15

บทที่ 15 ข่าวร้าย

28/01/2022

16

บทที่ 16 เธอรักเขา!

28/01/2022

17

บทที่ 17 หยาจะดูแลอาชิเอง

28/01/2022

18

บทที่ 18 เราเหลือกันอยู่สองคนแล้ว

28/01/2022

19

บทที่ 19 จากเพื่อเจอ

28/01/2022

20

บทที่ 20 ใจห่วง

28/01/2022

21

บทที่ 21 ข่าวดี

28/01/2022

22

บทที่ 22 สัญญาณแปลก ๆ

28/01/2022

23

บทที่ 23 ความจริงของสองเรา

28/01/2022

24

บทที่ 24 สายตาเปี่ยมรัก

28/01/2022

25

บทที่ 25 อ้อมกอดแห่งรัก

28/01/2022

26

บทที่ 26 ระหว่างอากับอาหาร กินอะไรก่อน

28/01/2022

27

บทที่ 27 ปลดปล่อย

28/01/2022

28

บทที่ 28 ยั่ว

28/01/2022

29

บทที่ 29 ผู้ชายคนเดียวที่เธอรักและรักเธอ

28/01/2022

30

บทที่ 30 เราแต่งงานกันนะคะ

28/01/2022

31

บทที่ 31 อยากเป็นพ่อทูนหัวมั้ย

28/01/2022

32

บทที่ 32 บุพเพเสกสรร ฤาสวรรค์บันดาล

28/01/2022

33

บทที่ 33 พร้อมรัก

28/01/2022