รสสวาทรักต่างวัย

‘ดาวริน’ หรือ ‘น้าดาว’หล่อนยังจดจำได้ไม่เคยลืม ตอนที่ไมเคิลยังเป็นเด็กๆ น่ารักน่าชัง ดาวรินเคยมองเด็กชายลูกครึ่งฝรั่งคนนี้ด้วยสายตา ‘เอ็นดู’ ไม่คิดว่าวันหนึ่งจะได้มา ‘ดูเอ็น’ ของเขา ในวันที่ไมเคิลเติบใหญ่เป็นหนุ่มฉกรรจ์สุดหล่อเหลากระชากใจสาว

ดาวรินไม่เคยคาดคิด ว่าเรื่องราวความใกล้ชิดของหล่อนกับลูกชายเพื่อนจะกลายมาเป็นความสัมพันธ์ฉันชู้สาวสุดเร่าร้อนเกินกว่าใครจะคาดคิด... ว่ามันเกิดขึ้นได้อย่างไร ทั้งที่วัยก็แตกต่างกัน

.........

‘ไมเคิล ชายหนุ่มยังคงรักและรอคอย ‘น้าดาว’ เสมอมา ตลอดระยะเวลาห้าปีที่ต้องห่างกัน ไมเคิลไม่เคยเปิดใจรับผู้หญิงคนไหนเข้ามาในชีวิต ด้วยหัวใจมันยืนยันว่ารักมั่นกับ ‘เพื่อนแม่’ คนนี้คนเดียวเท่านั้น

ไมเคิลยังคงรอโอกาสที่จะได้พิสูจน์ความรักของตนอีกครั้ง เมื่อพบว่าระยะเวลาห้าปีที่ผ่านมา... ยังไม่นานพอที่จะลืม ‘น้าดาว’ สุดเร่าร้อนคนนี้

(รสสวาทรักต่างวัย)

“นั่นไมเคิลใช่ไหม”

หัวคิ้วของสาวใหญ่วัยสามสิบแปดปีชิดเข้าหากันด้วยความสงสัย ‘ดาวริน’ หันมาถาม ‘กานดา’ เมื่อเหลือบไปเห็นหนุ่มหล่อรูปร่างสูงใหญ่ไซส์ฝรั่งซึ่งเป็นลูกชายของกานดา ขับรถมอเตอร์ไซค์เข้ามาจอดที่โรงจอดรถ

“อะไรกัน... นี่เธอจำหลานไม่ได้หรือไง... นี่แหละเจ้าไมเคิลลูกชายฉัน”

กานดากล่าว

“โห... โตเร็วมากอ่ะ”

ดาวรินนึกย้อนไปเมื่อห้าปีก่อน ตอนนั้นไมเคิลยังไม่สูงใหญ่ขนาดนี้ แต่ด้วยพันธุกรรมของบิดาซึ่งเป็นฝรั่งชาวอเมริกัน ก็ทำให้ไมเคิลแลดูสูงใหญ่สะดุดอย่างที่เห็น

“ไมค์... จำได้ไหมนี่ใคร”

กานดาร้องเรียกลูกชายที่กำลังเดินตรงเข้ามาใกล้เทอเรสที่หล่อนกับเพื่อนรักกำลังนั่งคุยกันอยู่

“จำได้สิครับ... สวัสดีครับน้าดาว”

ชายหนุ่มเข้ามายกมือไหว้ ก่อนจะทรุดร่างลงนั่งใกล้นางกานดาผู้เป็นมารดา

ไมเคิลไม่เคยลืมเพื่อนของแม่คนนี้ จะเพราะอะไรเสียอีกล่ะ... ถ้าไม่ใช่เป็นเพราะว่าดาวรินเป็นผู้หญิงที่มีความสะสวยสะดุดตาเหลือเกิน ใบหน้าของหล่อนคมสวย ผมดำขลับ ตาคม ผิวพรรณขาวสะอาดสะอ้าน และที่สำคัญก็คือทรวงอกอะร้าอร่ามคัพดับเบิ้ลดีที่ทำเอาหนุ่มน้อยอย่างไมเคิลใจเต้นระทึกทุกครั้งเมื่อได้เจอหน้า

“นึกว่าจำน้าดาวไม่ได้เสียแล้ว”

นางกานดากล่าวกลับลูกชาย

“จำได้สิครับ”

ไมเคิลมองหน้าสาวใหญ่เพื่อนมารดา รอยหยักที่มุมปากขยับยกขึ้นเป็นรอยยิ้มหวาน

สาเหตุที่ไมเคิลต้องเรียกเพื่อนของแม่ว่า ‘น้า’ ก็เพราะว่าหล่อนเป็นเพื่อนรุ่นน้องของนางกานดา ดาวรินอายุก่อนกว่ากานดาสามปี

“เหนื่อยไหมลูก... รอเดี๋ยวนะแม่จะเอาน้ำเย็นมาให้”

นางกานดามองร่างอาบเหงื่อของลูกชาย เพราะว่าไมเคิลเพิ่งกลับจากแตะฟุตบอลกับเพื่อนๆ ที่สนามหน้าเทศบาล ร่างกายจึงโชกชุ่มไปด้วยเหงื่อ อาบพราวไปทั่วเรือนร่าง ริ้วลายกล้ามเนื้อของหนุ่มฉกรรจ์น่ามอง ดาวรินมองเห็นสรีระของไมเคิลชัดเจนเต็มตาก็เพราะว่าเขาถอดเสื้อยืดพาดบ่าเอาไว้ ทั้งตัวก็เหลือแค่กางเกงบอลผ้าร่มขาสั้นปิดกึ่งกลางกายเอาไว้แค่นั้น

“ไม่ได้เจอกันนาน... โตขึ้นเป็นกอง”

ดาวรินยังคงตะลึงมองลูกชายของเพื่อนรัก ก็ใครจะคิดว่าเด็กชายตัวเล็กๆ ที่หล่อนเคยเห็นเมื่อหลายปีก่อน วันนี้จะเติบโตเป็นชายหนุ่มสุดหล่อเหลา ออร่าเจิดจรัสไม่แพ้ดารา

ดาวรินรู้ว่าไมเคิลได้ความหล่อเหลาของบิดามาอย่างไม่มีผิดเพี้ยน

หล่อนยังจดจำ ‘วิลเลี่ยม’ ซึ่งเป็นพ่อของไมเคิลได้ไม่เคยลืม ดาวรินยอมรับว่าเคยนึกอิจฉากานดา ที่หล่อนได้สามีเป็นฝรั่งชาวอเมริกันสุดหล่อเหลาที่เพื่อนๆ แอบมองอย่างนึกอิจฉา

“ไมเคิล... ตอนนี้หนูอายุเท่าไรแล้วจ๊ะ”

ดาวรินอยากรู้

“สิบแปด... ย่างสิบเก้าแล้วครับน้าดาว”

ชายหนุ่มตอบพลางคว้าเสื้อยืดที่พาดบ่ามาเช็ดเหงื่ออาบพราวอยู่ทั่วแขน ดาวรินเผลอมองเส้นขนสีดำที่แผ่คลุมแผงอกแกร่งไปด้วยมัดกล้าม ขนบางส่วนลามลงมาถึงกล้ามท้อง ก่อนจะไปรวมกันเป็นแพหนาอยู่รอบสะดือและลึกลงไปใต้ขอบกางเกงผ้าร่มชื้นเหงื่อแนบเนื้อ มองเห็นต้นขาแข็งแกร่งสุดเซ็กซี่ กลิ่นเหงื่อกลิ่นกายของหนุ่มฉกรรจ์ที่นั่งอยู่เหนือลมโชยมากระทบจมูกของดาวรินเป็นระยะ... ทำเอาหัวใจเต้นแรง

“นอกจากเล่นฟุตบอลแล้วยังเล่นกล้ามด้วยหรือจ๊ะ”

สาวใหญ่เพื่อนมารดาชวนคุย ขณะสายตายังแสดงความสนใจในตัวชายหนุ่มไม่คลาย

“ครับน้าดาว... ใกล้สนามบอลมีโรงยิม เสร็จจากเล่นบอลผมก็แวะเล่นเวททุกวันครับ”

“แล้วตอนนี้เรียนชั้นไหนแล้ว”

“จมมอหกแล้วครับ... ระหว่างนี้กำลังรอเอ็นทรานส์ อาทิตย์หน้าผมกะว่าจะเข้าไปติวที่กรุงเทพฯ ครับ”

เสียงฝีเท้าของกานดาดังใกล้เข้ามาทุกที อึดใจสั้นๆ ต่อมาเจ้าของบ้านก็มาถึงพร้อมกับแก้วน้ำเย็นในถาดโลหะสีเงินสำหรับลูกชาย ส่วนอีกแก้วเป็นน้ำมะเขือเทศ สำหรับดาวรินเพื่อนรัก