คุณอาคลั่งรัก

สุดแค้นแสนหื่น

“อ๊อย... ” หล่อนร้องคราง เมื่อหนวดเคราสากระคาย ปักทิ่มลงบนผิวเนื้ออ่อนๆ ของทรวงอก ทำเอาเส้นขนลุกซู่ สองเต้าขยับยก หัวนมชูชันรับเคราแข็งปักทิ่มลงมาไม่ยั้ง แอ่นสองเต้าสู้ริมฝีปากของพ่อเลี้ยงดามพ์ ครอบลงมาดูดเลียลนลานหิวกระหาย “อูย... สะ... เสียว... ” เดือนฉายเม้มริมฝีปากแน่น ปลายลิ้นร้อนผ่าวของ พ่อเลี้ยงตวัดรัวรวบหัวนม เลียกินรอบวงป้านหัวนมสลับไปมาทั้งสองข้าง ขณะที่กึ่งกลางกายของหล่อนกำลังโดนนิ้วยาว กระแทกยัดเข้าใส่รูเสียงดังพลั่กๆ น้ำหล่อลื่นทะลักออกมาอาบเลื่อมลำนิ้วของเขา “นมก็เต่งตึง... ร่องก็ฟิตแน่นดีเหลือเกินเดือนจ๋า... อ๊า ดูสิ... น้ำเยิ้มออกมาแล้ว” สีหน้าของพ่อเลี้ยงบ่งบอกความสะใจ ที่เห็นอารมณ์ของหล่อนกระเจิดกระเจิง ก็ใครจะทนไหว โดนหนักขนาดนี้ ไม่อ่อนระทวยก็เกินไป เพราะว่าพ่อเลี้ยงจอมหื่นจู่โจมทั้งหัวนมและร่องสวาทของหล่อนไปพร้อมกัน

คุณอาสุดเสน่หา

“โอ๊ย... ” ใบบัวร้อง เมื่อร่างสูงใหญ่โถมเข้าหาร่างเล็กๆ ที่พยายามกระถดกายถอยหนีจนแผ่นหลังกระแทกเข้ากับผนังด้านหนึ่งของห้อง “มานี่... ดื้อนักใช่ไหม เถียงเก่งนักใช่ไหม” ขาข้างหนึ่งของใบบัวถูกคว้าแล้วกระชากออกมาที่กลางเตียง ก่อนที่ร่างกำยำจะโถมทับลงไปบนเรือนกายบอบบางน่าเวทนา “ถ้าคิดว่าร่างกายของบัวสามารถทดแทนบุญคุณที่คุณอาอุปการะเลี้ยงดูมา... ก็เชิญคุณอาตักตวงเอาให้สาสมใจเถอะค่ะ” ใบบัวเชิดหน้าขึ้นท้าทายทั้งน้ำตาคลอเบ้า “เรื่องนั้นไม่ต้องห่วง... ฉันเอาเธอแน่ๆ” ทันทีที่พูดจบมือใหญ่ก็กระชากเสื้อของเธอจนขาดวิ่นออกจากกันเสียงดังแคว่ก ก้มหน้าลงจูบฟัดทรวงอกอวบใหญ่ที่ผุดออกมาตรงหน้าอย่างหิวกระหาย สลับจูบไซ้ขึ้นไปที่ซอกคอเสียงดังฟืดฟาด เพราะพ่อเลี้ยงกระสันหาโอกาสนี้มาตลอด หากแต่สำนึกในความเหมาะสมก็ทำให้เขาพยายามยับยั้งชั่งใจมาโดยตลอด... แต่วันนี้เห็นทีจะไม่ พอโดนจูบหนักๆ เนื้อตัวของสาวน้อยก็อ่อนระทวยลงไปอย่างเห็นได้ชัด ทรวงอกอวบอัดแอ่นหยัดรับริมฝีปากของคุณอาที่ดูเลียยอดถันสองข้างสลับไปมาอย่างเมามัน “อื๊อ... อ๊า” ใบบัวพริ้มตา ทันทีที่เขาครอบริมฝีปากเข้ากับหัวนมแล้วดูดลึกลงไปจนสุดฐานป้านสีชมพูพร้อมกับไล้ลิ้นวนเลียจนยอดทรวงอกของสาวน้อยปูดปลิ้นอยู่ในอุ้งปากของเขา

รสสวาทรักต่างวัย

“ไม่ไหวแล้ว... ไมค์จ๋า ได้โปรดเอาน้าเถอะนะ อย่าทรมานกันแบบนี้... อูย” คนที่นอนหงายอยู่บนเตียงร้องขอเสียงกระเส่า ไร้สิ้นยางอาย อ้อนวอนอย่างซื่อสัตย์กับความรู้สึกของตัวเองว่าอยากโดนเอา ดาวรินเสียวซ่านจนต้องเปล่งเสียงร้องครางออกมาเป็นระยะ เมื่อจุดอ่อนไหวที่สุดในร่างกายกำลังถูกกระตุ้นทั้งบนและล่าง เพราะว่าขณะริมฝีปากร้อนผ่าวของ ไมเคิลแนบเน้นลงมาเบิร์นกุหลาบงามของหล่อน มือของเขาก็ดันต้นขาด้านในให้แบะอ้า และมืออีกข้างที่เหลือก็เอื้อมขึ้นมาบีบบี้หัวนมของหล่อนไปพร้อมๆ กัน “ได้ครับ... ผมใส่ให้แน่ๆ แต่ขอเลียอีกนิดนะครับ” หนุ่มน้อยสายเบิร์นกระตุกยิ้ม ลากลิ้นเฉาะผ่าลงมากลางร่องกลีบอวบนูน ทำให้โพรงสวาทของสาวใหญ่เพื่อนแม่ขมิบหมุบๆ ใบหน้าบิดเบ้ทรมาน เรือนร่างของน้าดาวเริ่มสั่นเกร็งตามจังหวะปลายลิ้นเสียบแทงเข้ามารัวๆ

รสสวาทไอ้หนุ่มเข้ม

“ซี้ด... ” ฉันเสียวมากจนต้องหลับตาปี๋ ปล่อยให้นิ้วโป้งของแดนน์บดขยี้อยู่กับปุ่มเนื้อน้อยๆ ที่เรียกว่าติ่งประสัน “อู้ววว... คุณแดนน์” ฉันรู้สึกซ่านเสียวจนน้ำตาเล็ดไหลออกมาพร้อมกับน้ำหล่อลื่น หลังไหล่แอ่นระแน้ดีดดิ้นด้วยความซ่านสยิวสุดจะบรรยาย ใบหน้าแหงนเชิด สูดซี้ดริมฝีปากเหมือนกำลังกินของเผ็ดจัด นิ้วดำๆ ของแดนน์สอดเสียบเข้ามาในร่องเสียวของฉันอยู่นานเป็นครู่เสียงดังซ่วบๆ กระทั่งความเสียวซ่านลามไหลลึกเข้ามาในช่องท้อง “คุณเซ็กซี่เหลือเกิน... น่าจูบน่าฟัดไปทั้งตัว” แดนน์รำพึงออกมาด้วยความพึงพอใจ ขณะลำนิ้วแกร่งกำลังเคลื่อนเข้าๆ ออกๆ เป็นจังหวะสม่ำเสมออยู่ในกลีบสวาทของฉันที่ขมิบตอดนิ้วของเขาเป็นจังหวะ “เอาออกไปนะคุณแดนน์... ฮื่อๆ พอแล้ว” อาจเป็นเพราะว่าช่องทางรักของฉันไม่ได้ใช้งานมานาน มันจึงกลับมาฝืดแน่นอีกครั้ง นี่แค่โดนนิ้วของแดนน์สอดใส่ก็ยังรู้สึกแน่น... เสียว แล้วถ้าโดนแก่นกายอลังการของเขาล่ะ... อู้ว มีหวังฉันฉีกแน่ๆ

วิวาห์บำเรอสวาท

ดาราวดีสูดซี้ดริมฝีปากเหมือนกำลังกินของเผ็ดอยู่นานเป็นครู่ กระทั่งความเสียวซ่านลามไหลเข้าไปในช่องท้อง ด้วยไร้ทางจะปัดป้องมือใหญ่ที่กดแผ่นหลังของเธอให้คว่ำหน้าเอาไว้ พีรวิทย์เป็นผู้ชายตัวใหญ่มาก ต่อให้ดิ้นรนขัดขืนยังไงคงไม่เป็นผล “ไม่ต้องกลัว ลืมไปหรือเปล่าว่าเราแต่งงานกันแล้วนะ… จะเป็นไรไปล่ะ ถ้าผัวจะสำรวจร่างกายของเมียแบบนี้” เขาหาเหตุผลมาคัดค้านจนหญิงสาวใจอ่อน ยอมหลับตาปล่อยให้มือใหญ่ลูบล้วงเนินเนื้ออุ่นจัด กระทั่งลำนิ้วแกร่งของเขาชำแรกเข้าไปในกลีบเนื้อสาวซึ่งไร้ทางปัดป้อง “น้องดาวสวยเหลือเกิน… ไม่คิดว่าแก้ผ้าแล้วจะน่าฟัดอย่างนี้” เขารำพึงออกมาด้วยความพึงพอใจ ขณะลำนิ้วแกร่งกำลังเคลื่อนเข้าๆ ออกๆ เป็นจังหวะสม่ำเสมออยู่ในกลีบเนื้อสาวซึ่งขมิบตอดนิ้วของเขาเป็นจังหวะ “เอาออกไปนะ… ดาวเจ็บ” หญิงสาวอุทธรณ์เสียงอ่อน ชายหนุ่มนึกในใจว่านี่แค่ไถถูแค่เพียงภายนอก เธอก็ยังเจ็บ แล้วถ้าเจ้าแก่นกายอลังการของเขาฝังเข้าไปในตัวเธอจนมิดล่ะ? “อันที่จริงเราผ่านคืนเข้าหอมาแล้วนะ… แต่พี่ยังไม่ได้เข้า ‘หอ’ น้องดาวเลยนะ แล้วในฐานะสามี พี่ก็มีสิทธิ์โดยสมบูรณ์ไม่ใช่หรือ? ที่จะเข้า ‘หอ’ น้องดาว” เขาเริ่มอ้างสิทธิ์ขึนมาในทันที หลังจากปล่อยให้ตัวเองหลงโง่งมงายอยู่ตั้งนาน เพราะว่าในคืนเข้าหอเขาเลือกที่จะออกไปกินเหล้ากับเพื่อนๆ ปล่อยให้เจ้าสาวของตัวเองต้องนอนร้องไห้ ครุ่นคิดด้วยความน้อยใจไปต่างๆ นานาว่าอาจจะเป็นเพราะเธอไม่สวย ไม่เซ็กซี่พอจะเหนี่ยวรั้งเขาเอาไว้ได้

ท่านประธานกระหายสวาท

“อ๊า… คุณลุงขาหนูเสียว… ” แพรลดาครางเป็นประโยคซ้ำๆ… โดนท่านประธานจอมหื่นเอื้อมมือขึ้นมาบีบนมพร้อมกับปาดลิ้นเบิร์นกลีบสวาทไปพร้อมกัน ทำเอาหล่อนเสียวซ่านแทบขาดใจ “อูยยย… ซี้ดดด… เสียวค่ะคุณลุง” ไหล่สองข้างของแพรลดาบิดลู่เข้าหากัน สองมือเกาะไหล่ของธำรงค์เอาไว้แน่น แอ่นง่ามขารับปลายลิ้นปาดเลียเข้าใส่กลีบมาลีอย่างกระหาย เต้านมกระเพื่อมส่ายตามจังหวะบิดตัวไปมาด้วยความเสียวซ่าน “อ๊า… อ๊า… อ๊า… อ๊า… อ๊า… อ๊า… ” แพรลดาร้องครางตามจังหวะลิ้น ปลายหัวนมชูชันสู้ฝ่ามือใหญ่ที่กำลังบีบเคล้นหัวนมแล้วลงลิ้นเลียน้องสาวของหล่อนไปพร้อมกัน กระตุ้นจุดอ่อนไหวในกายสาวทั้งบนและล่างจนน้ำคาวสวาทหลั่งไหลออกมาอีกระลอก “อูย… คุณลุงขาหนูจะตายอยู่แล้ว… ” แพรลดาแสดงอาการกระสันหาการสอดใส่ออกมาด้วยความลืมตัวด้วยการขมิบกลีบไม่หยุด “อยากแล้วใช่ไหม… ” ท่านประธานกล่าวอย่างเข้าใจความรู้สึกของสาวน้อยที่เขาพยายามกระตุ้นเร้าจนร่างกายของหล่อนตื่นตัวตอบสนองอย่างที่เห็น “ว้าววว… เยิ้มฉ่ำเลยหนูจ๋า… ” ธำรงค์ชอบใจ…

คุณสามีเป็นผู้พิการ

"คุณต้องการเจ้าสาว ส่วนฉันก็ต้องการเจ้าบ่าว ทำไมเราไม่แต่งงานกันล่ะ?" ภายใต้เสียงเยาะเย้ยของทุกคน ถังเลี่ยน ซึ่งถูกคู่หมั้นของเธอทอดทิ้งในพิธีแต่งงาน กลับแต่งงานกับเจ้าบ่าวพิการข้างบ้านที่ถูกรังเกียจ ถังเลี่ยนคิดว่าอวิ๋นเซินเป็นชายหนุ่มที่น่าสงสาร และเธอสาบานว่าจะให้ความรักใคร่แก่เขาและตามใจเขาหลังแต่งงาน ใครจะรู้ว่าเขาแกล้งเป็นแบบนั้น... ก่อนแต่งงาน อวิ๋นเซินว่า "เธอต้องสนใจเงินของผมถึงยอมแต่งงานกับผม ผมจะหย่ากับเธอหลังจากที่ผมใช้ประโยชน์เธอเสร็จ" หลังแต่งงาน อวิ๋นเซินว่า "ภรรยาของผมต้องการหย่าทุกวัน แต่ผมไม่อยากหย่า ทำอย่างไรดีล่ะ"

หลังหย่าเธอกลายเป็นมหาเศรษฐี

"ความรักทำให้คนตาบอด" เซิงเกอละทิ้งชีวิตที่สงบสุขเพื่อแต่งงานกับชายคนนั้น ยินยอมทำตัวเหมือนคนรับใช้ที่ไร้ตัวตนมาสามปีเต็ม แต่ในที่สุดเธอก็ตระหนักว่าความพยายามของเธอ มันไร้ประโยชน์สิ้นดี เพราะในใจของสามีตัวเองมีแต่รักแรกของเขา เซิงเกอรู้สึกผิดหวังอย่างมาก และขอหย่าอย่างเด็ดขาด "ถึงเวลาแล้ว ฉันไม่ปกปิดอีกแล้ว จะบอกความจริงให้" ทันใดนั้น โลกออนไลน์ก็ระเบิดขึ้นทันที มีข่าวลือว่าสาวรวยพันล้านคนหนึ่งหย่าร้างแล้ว ดังนั้น ซีอีโอนับไม่ถ้วนและชายหนุ่มรูปงามต่างรีบเข้าหาเธอเพื่อเอาชนะใจเธอ เฝิงอวี้เหนียนเห็นดังนั้นจึงทนไม่ไหวอีกต่อไปเลยจัดงานแถลงข่าวในวันถัดไป โดยขอร้องอย่างจริงจังว่า: ผมรักเซิงเกอ ขอร้องคุณภรรยากลับบ้านนะ

สามีท่านหย่ากับข้าเถอะ

หยางซูมี่บุตรีคนโตแห่งจวนเสนาบดี จำต้องแต่งเข้ามาเป็นพระชายาของอ๋องทมิฬตามบัญชาของฮ่องเต้แต่ในเมื่อนางแต่งเข้ามา สามีเฉยชา ไม่สนใจนาง ทั้งยังแต่งชายารองเข้ามา ทำไมนางต้องเอาชีวิตไปผูกกับเขาด้วย

รอยรักรอยร้าว

เซียวหลิ่นตาบอดจากอุบัติเหตุทางรถยนต์ ลูกสาวคนรวยทุกคนต่างหลีกเลี่ยงเขา มีแต่สวี่โยวหรานยอมแต่งงานกับเขาโดยไม่ลังเล สามปีต่อมา เซียวหลิ่นกลับมามองเห็นได้อีกครั้ง จากนั้รเขา็ยื่นข้อตกลงการหย่าเพื่อยุติการแต่งงานนี้ เขากล่าวอย่างเย็นชาว่า "ฉันพลาดกับชิงชิงมานนานมากพอแล้ว ฉันไม่อยากให้เธอต้องรอนานกว่านี้!" สวี่โยวหรานลงนามในข้อตกลงการหย่าโดยไม่ลังเล ทุกคนต่างก็หัวเราะเยาะเธอตลอด - หัวเราะเยาะว่าที่เธอแต่งเข้าตระกูลเซียวถือว่าเกาะผู้มีอิทธิพลเข้า จากนั้นก็มาหัวเราะเยาะเธอที่ถูกทอดทิ้ง เป็นหญิงที่ไร้ค่า แต่ทุกคนกลับไม่รู้ว่า เธอคือหมออัศจรรย์ที่รักษาดวงตาของเซียวหลิ่นให้หายดี เป็นผู้ออกแบบเครื่องประดับมูลค่าหลักร้อยล้าน ผู้เป็นมือหนึ่งแห่งหุ้นที่ครองตลาดหุ้น และแม้แต่แฮกเกอร์ระดับแนวหน้าและลูกสาวแท้ๆ ของผู้มีอิทธิพล อดีตสามีมาขอร้องขอคืนดี ซีอีโอผู้เผด็จการก็โยนเซียวหลิ่นออกไปนอกประตูอย่างเย็นชา "ดูดีๆ นี่ภรรยาของผม"

ฮูหยินใหญ่

อวิ๋นซือเป็นบุตรสาวของขุนนางใหญ่กับภริยาเอก นางเพียบพร้อมคู่ควรกับฐานะฮูหยินใหญ่ วัยสิบห้าหญิงสาวขึ้นเกี้ยวสีเเดงหลังใหญ่ ใช้แปดคนหามเข้าสู่ตระกูลสามี วัยสิบเจ็ดนางถือหนังสือหย่าออกจากจวนอย่างทระนง เป็นฮูหยินใหญ่เเล้วอย่างไร เมื่อในใจสามียังสู้อนุคนหนึ่งไม่ได้ด้วยซ้ำ

อาภรณ์พิษ ทรราชหลงรัก

เมื่อนางย้อนยุคกลายเป็นพระชายาคังที่ถูกขังอยู่ในโรงขังคนบ้า เพิ่งมาถึงฉินเซิงก็กำจัดคนสองคนที่ต้องการทำร้ายนาง นางบุกเข้าไปในงานแต่งงานของคู่รักชั่วชาสองคนนั้นในชุดแดง นางหยิ่งผยองและยั่วยุ ทำให้ชายชั่วโกรธจนกัดฟันแน่นแต่กลับทำอะไรไม่ได้ และหญิงร้ายนั้นก็เกลียดชังอย่างมากทว่าเอาคืนไม่ได้ ท่านอ๋องจิ้นได้เห็นสถานการณ์ทั้งหมดนี้ เขาโค้งงอริมฝีปาก สตรีนางนี้ช่างแตกต่างจากคนอื่นจริงๆ ถูกใจเหลือเกิน เขาจะเอาชนะใจนางและให้ชีวิตที่ดีแกนาง