Login to MeghaBook
icon 0
icon เติมเงิน
rightIcon
icon ประวัติการอ่าน
rightIcon
icon ออกจากระบบ
rightIcon
icon ดาวน์โหลดแอป
rightIcon
5.0
ความคิดเห็น
11.9K
ชม
71
บท

ความมั่นคงของสำนักดอกเหมยอำพันต้องสั่นคลอนเพราะสำนักคู่แข่งผงาดหมายโค่นล้มให้ย่อยยับเพื่อเป็นหนึ่งในยุทธภพ ทำให้ ‘กวงจิน’ ผู้เป็นน้องชายของว่าที่เจ้าสำนักคนต่อไปจำต้องร่วมแผนการของพี่ชายเพื่อรักษาไว้ซึ่งเกียรติยศของสำนัก แปลงกายเป็นนางคณิกา แฝงตัวเข้าไปในหอนางโลมปักษาภิรมย์ซึ่งอยู่ภายใต้การดูแลของสำนักปักษามรกต หมายปลุกปั่นให้ ‘อวี๋ว์เจิ้งเหอ’ เจ้าสำนักปักษามรกตลุ่มหลงและคลายจุดอ่อนมาให้ได้เล่นงาน หากแต่ความลับที่เป็นบุรุษถูกเปิดเผย จากฝ่ายเป็นต่อก็ตกเป็นรองเมื่อเจ้าสำนักหนุ่มไม่ปล่อยตัวไม่ง่ายๆ ข่มขู่รั้งตัวให้เป็นเชลย รอวันเอาคืน ทว่าผู้ใดฤาจะรู้ว่า... ความขัดแย้งท่ามกลางความปรารถนาที่จะขึ้นสู่จุดสูงสุดของยุทธภพในฐานะเจ้าสำนักจำต้องชะงักลง ด้วยพ่ายให้กับความปรารถนาอันร้อนรุ่มของดวงใจทั้งสองอย่างมิอาจถอนตัว...

บทที่ 1 ตายตาไม่หลับ

เมื่อยามคิมหันตฤดูพัดผ่าน ทั่วทุกสารทิศก็ร้อนระอุประดุจดั่งสุริยะหมายจะผลาญทั่วทุกหย่อมหญ้าให้มอดไหม้ ชาวบ้านร้านตลาดต่างค้าขายไม่เป็นสุขนักด้วยเพลียกายกว่าที่เคยเป็น หากแต่นั่นก็หาได้มีผู้ใดใคร่สนใจนอกจากพากันไปมุงล้อมกระท่อมหลังหนึ่งซึ่งมีผู้มาปลูกอาศัยอยู่ไม่นาน ก่อนเสียงหวีดร้องลั่นจะดังลอดออกมาพร้อมกับเสียงปาข้าวของแตกกระจาย ความร้อนรุ่มจากคนด้านในช่างเรียกความอยากรู้อยากเห็นของผู้คนโดยรอบได้เป็นอย่างดี

“เจ้ามันเป็นคนเจ้าคิดเจ้าแค้นเสียจริง! หากแค้นมากนัก ไยไม่ฆ่าข้าแล้วตัดหัวส่งไปที่สำนักเสียเลยเล่า!”

เสียงถ้วยกระเบื้องเคลือบกระทบพื้นแตกดังลั่น ร่างใหญ่ของชายหนุ่มกระโดดหนีถ้วยที่ถูกขว้างออกมานอกกระท่อม ทำเอาวงล้อมด้านนอกแตกฮือไปคนละทิศละทาง ก่อนจะชี้นิ้วไปยังตัวต้นเหตุ ตวาดกลับอย่างเอาเรื่อง

“ก็จริงหรือไม่เล่า หากไม่เป็นเพราะเจ้า ชีวิตข้าคงหาได้ตกระกำลำบากเช่นนี้ไม่! ฮึ! โง่เง่าเสียจริงที่ต้องมาจมปลักกับเด็กไม่รู้โตเช่นเจ้า!”

“เจ้าหุบปากไปเลย! แล้วใครกันเล่าที่คะยั้นคะยอให้ตามมากันเล่า!”

“แล้วใครให้เจ้าหูเบาตามข้ามาเล่าเด็กโง่!”

“ฮึ่ย! อวี๋ว์เจิ้งเหอ! หากข้าไม่ได้ฆ่าเจ้าวันนี้ ข้าคงตายตาไม่หลับแน่!”

เสียงคู่กรณีดังสวนอีกระลอก พร้อมกับการปรากฏตัวของเด็กหนุ่มในสภาพผมเผ้ารุงรัง เหงื่อกาฬไหลอาบท่วมตัวให้คนโดยรอบรู้ว่าการวิวาทครั้งนี้คงหนักหนาเอาการ ในมือเล็กถือถ้วยกระเบื้องแบบเดียวกับที่ขว้างแตกก่อนหน้า พลางง้างหมายจะขว้างใส่คนตรงหน้าอีกรอบ

ใบหน้าคมเข้มของชายหนุ่มนามอวี๋ว์เจิ้งเหอพลันนิ่วทันใด แต่ก่อนที่จะได้เกิดเหตุการณ์เดิมซ้ำสอง เขาก็อาศัยความไว ปรี่เข้าไปคว้าข้อมือเด็กหนุ่มแน่น พลันแย่งถ้วยกระเบื้องในมือเล็กวางลงบนพื้น ทว่าแทนที่คนตัวเล็กจะยอมพ่าย กลับดิ้นสะบัดหมายให้หลุดจากการเกาะกุม จนชายหนุ่มต้องรวบกอดแล้วแผดเสียงดังเมื่อเห็นว่าคนใต้อาณัตินั้นไม่มีทีท่าอ่อนโอนแต่อย่างใด

“เจ้าปล่อยข้าประเดี๋ยวนี้เลย!”

“หากปล่อย เจ้าก็เอาถ้วยข้าวของข้าไปขว้างแตกอีกน่ะสิ เดือนนี้เสียถ้วยกระเบื้องเพราะเจ้าไปกี่ใบแล้ว รู้หรือไม่!”

พอถูกว่าดังนั้น เด็กหนุ่มผู้มีใบหน้าหวานประดุจอิสตรีวัยแรกแย้มก็หน้าเสีย ซ้ำชาวบ้านที่มุงดูก็พลันหัวเราะร่ากับคำดุด่าของอวี๋ว์เจิ้งเหอ ยิ่งทำให้กวงจินมุ่ยหน้ายู่เข้าไปอีก

“แล้วจะทำไมเล่า! เห็นแตกทีไร เจ้าก็มาเอาของข้าไปใช้เสียทุกทีนี่!”

“แต่ข้าเป็นคนซื้อน่ะสิ รู้เอาไว้เสียบ้าง! อาศัยกระท่อมผู้อื่นซุกหัวนอนแล้วยังจะไม่สำนึกบุญคุณอีก อกตัญญูเช่นนี้น่าลงโทษเสียให้หลาบจำนัก!”

คนตัวเล็กชะงักพลันเมื่อได้ยินชายหนุ่มเอ่ยคาดโทษ หยุดดิ้นทันใดเพราะรู้ดีว่าการลงโทษของเขานั้นดุดันเหลือคณา แต่ก็ยังดื้อรั้น เถียงคอเป็นเอ็นให้เขาหมั่นเขี้ยวขึ้นไปอีก

“มีปัญญาหาเงิน ก็ต้องมีปัญญาซื้อ แค่ข้าคนเดียว ไม่มีปัญญาเลี้ยงหรือเช่นไร!”

“เจ้านี่มัน…”

“หยุดเถียงกันได้แล้วน่าคุณชายทั้งสอง ชาวบ้านทั้งตลาดแตกตื่นกันเพราะท่านหมดแล้วรู้หรือไม่”

ไม่ทันจะได้พูดต่อ เสียงของใครบางคนก็ขัดขึ้น อวี๋ว์เจิ้งเหอและกวงจินหันขวับไปยังผู้มาใหม่อย่างพร้อมเพรียง พลันก็ปะทะเข้ากับร่างโปร่งของจอมยุทธ์หญิงซึ่งแหวกกลุ่มคนเดินตรงมายังทั้งคู่ ใบหน้างดงามชดช้อยของสตรีรุ่นฉาบรอยยิ้มพร่างพราย

“ท่านหรือ ยอดยุทธ์มังกรสาวที่ท่านอาจารย์ว่า” อวี๋ว์เจิ้งเหอเอ่ยถาม นางเพียงพยักหน้ารับ

“เรียกชื่อข้าแทนสมญานามคงน่าฟังกว่าไม่น้อย ไม่ก็เรียกศิษย์พี่ อย่างไรเสีย เราก็มีอาจารย์เดียวกัน”

ผู้ถูกทักกลั้วหัวเราะน้อยๆ พอทำให้ทั้งอวี๋ว์เจิ้งเหอและกวงจินหยุดวิวาทกันชั่วคราว ก่อนผละออกจากกันอย่างมิได้นัดหมาย

“เช่นนั้นศิษย์พี่ก็มาตามสาสน์ของท่านอาจารย์สินะ”

ความสนใจทั้งหมดเบนไปยังจอมยุทธ์สาวซึ่งเข้ามาห้ามทัพอย่างไม่ได้ตั้งใจ นางยิ้มรับเล็กน้อย

“ใช่ ข้ารีบมารับพวกเจ้าก็เพราะท่านอาจารย์กำชับว่าเป็นเรื่องเร่งด่วน แต่พอได้เห็นเจ้าสองคนแล้ว ข้าคิดว่าพวกเจ้าคงมีเวลามากพอที่จะทะเลาะกันมากกว่าไปกับข้ากระมัง”

พอถูกเอ่ยล้อเลียน อวี๋ว์เจิ้งเหอก็แทรกขัดอย่างไม่สบอารมณ์เท่าไหร่นักแต่ก็แสดงออกมากไม่ได้นัก เนื่องจากจอมยุทธ์หญิงผู้นี้เป็นผู้ที่จะช่วยเหลือเขาไปกาลต่อจากนี้ ส่วนกวงจินก็เลี่ยงสายตาคนรอบข้างเมื่อเริ่มรู้สึกตัวแล้วว่าสิ่งที่ตนทำไปเมื่อครู่นี้ เป็นที่สนใจของชาวบ้านเกินความคาดหมายเสียเหลือเกิน

“ข้าต้องขออภัยที่ทำให้ท่านต้องมาเห็นสภาพอันน่าอับอายเยี่ยงนี้ อย่างไรเสียก็พักให้หายเหนื่อยก่อนเถิด ข้ากับเจ้าเด็กนี่ขอเวลาจัดเตรียมสัมภาระเพียงครู่แล้วจะได้ออกเดินทางกัน”

อวี๋ว์เจิ้งเหอออกปากเชื้อเชิญให้นางเข้าไปรอในกระท่อมหลีกลี้สายตาของชาวบ้านหลายสิบคู่เพียงครู่ จอมยุทธ์หญิงพอจะเดาใจออก ก่อนรับคำเชิญ ย่างกรายเข้าไปในกระท่อมโดยมีกวงจินรีบเดินตาม ทว่าเด็กหนุ่มแทนที่จะเดินตามไปเฉยๆ ก็ไม่วายหันมาแลบลิ้นปลิ้นตาใส่อวี๋ว์เจิ้งเหอที่ขมวดคิ้วค้าง ก่อนทำปากขมุบขมิบเป็นคำพูดพอให้จับใจความได้

‘ข้าไม่ยอมจบง่ายๆ แน่เจ้าลูกไก่...’

ชายหนุ่มก็ทำได้เพียงส่ายศีรษะเบาๆ ไม่อยากจะต่อความยาวสาวความยืดนัก ก่อนจะพาตามทั้งสองเข้าไปข้างใน พลางคิดย้อนถึงเรื่องราวในอดีตที่ผุดขึ้นมาในหัวกะทันหัน แล้วนึกตัดพ้อชะตากรรมตนเองอย่างเสียมิได้

พลันนึกย้อนวันวานเมื่อครั้งเก่า

ดุจเรื่องเล่าตำนานเป็นเกียรติศรี

สองบุรุษวิวาทไม่ปรานี

ด้วยศักดิ์ศรีสำนักต่างตำรา

ต่างฉุดใช้เล่ห์กลแลอุบาย

ช่วงชิงชัยทั้งบุปผาแลปักษา

หากใคร่หมายประจักษ์เป็นบุญตา

เชิญน้องยาแง้มยลบัดนี้เอย.

อ่านต่อ

หนังสืออื่นๆ ของ หนูแดง หนูแดงตัวน้อย

ข้อมูลเพิ่มเติม
รับผมเป็นพ่อของลูกนะครับ[Mpreg]

รับผมเป็นพ่อของลูกนะครับ[Mpreg]

นิยายวาย

5.0

เมื่อมนุษย์เพศชายเกิดการวิวัฒนาการทางร่างกาย ผู้ชายกลุ่มหนึ่งจึงสามารถตั้งท้องได้ และเพราะความเมาชนิดหลุดโลกในคืนวันนั้น ‘นภัทร’ เดือนคณะสุดหล่อจึงตื่นขึ้นมาพร้อมกับความจริงว่าตัวเองจัดการรวบหัวรวบหางลากหลืบคณะอย่าง ‘สิงหา’ ไปมี one night stand เป็นที่เรียบร้อย เรื่องควรจะจบลงแค่นั้น แต่ไม่จบเมื่อชีวิตน้อยๆ ถือกำเนิดขึ้น นภัทรหายตัวไป กลับมาอีกครั้งพร้อมกับข่าวลือประหลาดๆ ก่อนสิงหาจะพบว่าต้นเหตุของข่าวลือคือเด็กหญิงตัวน้อยอย่าง ‘น้องณดา’ ที่สิงหาสงสัยเหลือเกินว่าจะเป็นลูกของเขา “ให้เรียกนายว่าพ่อไม่ได้หรอก น้องณดาไม่ได้ลูกของนาย” “งั้นเรียกป๊ะป๋าก็ได้” “ไม่ได้” “แด๊ดดี้” “นี่...พอเลย” “ดาดา” คำเรียกที่หลุดจากปากของเด็กหญิงตัวน้อยทำเอาคุณพ่อกำมะลอยิ้มหน้าบาน ปฏิบัติการทวงคืนความเป็นพ่อต้องมา ต่อให้นภัทรไม่ยอมรับ งั้นสิงหาก็ขอเข้าทางลูกสาวตัวจิ๋วก็แล้วกัน! รับผมเป็นพ่อของลูกเถอะนะครับ!

อาคิรา ครุฑใต้ตะวัน

อาคิรา ครุฑใต้ตะวัน

โรแมนติก

5.0

เพราะไปตีกับเกรียนคีย์บอร์ดที่บังอาจเอานิยายเธอมาวิจารณ์หยาบๆ คายๆ ว่างานเธอเชิดชูระบอบปิตาธิปไตย ตามมาด้วยการดูแคลนเหยียดหยามทางเพศสภาพอีกหลายอย่าง ทำเอา ‘อาคิรา’ นักเขียนนิยายประโลมโลกถึงกับเลือดเฟมินิสต์ในกายเดือดพล่าน กล้าดียังไงมากล่าวหาเธออย่างนี้ งานเธอถึงจะเป็นงานประโลมโลก แต่ใช่ว่าจะเชิดชูระบอบชายเป็นใหญ่สักหน่อย! ต้องตามไปตบตีจนกว่าจะชนะ เถียงแพ้รอบนั้น แต่คนไม่แพ้ ตามหาแอคเคาทน์ของคนที่ใช้นามแฝงว่า ‘เวนไตย’ ไปจนเจอเข้ากับตอจังเบ้อเร่อ โดยหารู้ไม่ว่าเวนไตยคนนี้ หาใช่ไอ้เวรตะไลที่ประนามหยามเหยียดแต่อย่างใดไม่ ทว่าเป็นบรรณาธิการหนุ่มผู้คว่ำหวอดในวงการวรรณกรรมสร้างสรรค์สังคมต่างหาก “ฉันจะทำให้ดูว่างานเขียนฉันมันไม่ได้เชิดชูระบอบชายเป็นใหญ่!” “งั้นก็ลองเขียนมาดู ผมอยากอ่านเหมือนกัน อยากรู้ว่านักเขียนอย่างคุณจะทำได้ดีสักกี่น้ำ” โดนท้าทายมาถึงกับปรี๊ด คอยดูเถอะ เธอจะเอารางวัลมาฟาดหน้าไอ้เวรตะไลนี่ให้ได้เลย!

แม่หยาดฟ้าของไอ้หมาดิน

แม่หยาดฟ้าของไอ้หมาดิน

โรแมนติก

5.0

“ฉันจะเป็นเมียของนายดินค่ะ” ไม่รู้ว่าส้มหล่นหรือโชคร้ายกันแน่ที่จู่ๆ คุณหนู ‘หยาดฟ้า’ ของตระกูลเศรษฐีเมืองกรุงก็มาถวายตัวยอมเป็นเมียของ ‘ไอ้ดิน’ อย่างไม่มีปี่มีขลุ่ยเสียอย่างนั้น ไอ้ดินค่อนข้างจะงุนงงกับสิ่งที่เกิดขึ้น ก็จะไม่ให้งงได้อย่างไร เขาไม่รู้จักมัดจี่กับเจ้าหล่อนนี่ จู่ๆ ก็มาบอกว่าจะเป็นเมียเขา เป็นใครก็งงทั้งนั้นแหละ! ก่อนที่เขาจะได้รับรู้ว่าเหตุนี้เกิดขึ้นเพราะหยาดฟ้าถูกบิดาบังคับให้แต่งงาน เธอจึงหนีมาอยู่ที่บ้านพักตากอากาศในต่างจังหวัด และได้เจอกับกุลีหนุ่มที่นี่ ประจวบเหมาะกับที่บิดาของเธอโทรมาคาดคั้นให้เธอกลับไปแต่งงานพอดี เธอถึงได้ลั่นวาจานี้ออกมาให้บิดารู้ว่าเธอมีผู้ชายคนใหม่ที่ยินยอมพร้อมใจจะเป็น ‘เมีย’ ของเขาแล้ว หาใช่ผู้ชายที่บิดาจัดเตรียมมาให้ สำหรับไอ้ดิน นี่คงไม่ใช่ส้มหล่นหรอก เป็นคราวเคราะห์เสียมากกว่า เขาจึงรีบบอกปัดหัวขวิด “ไม่ล่ะครับคุณหนู ผมคงไม่อาจเอื้อมไปเด็ดดอกฟ้าหรอก ผมก็แค่กุลีใช้แรงงานไปวันๆ จะเอาเงินที่ไหนไปเลี้ยงให้คุณหนูอยู่ดีกินดีได้” “ไม่ต้องกินดีอยู่ดีก็ได้ แค่ให้ฉันอยู่ด้วยก็พอ” “ให้อยู่ด้วยก็ไม่ได้ครับ ก็คุณหนูน่ะเป็น...” “เป็นเมียนายดินไงล่ะ” เป็นที่ไหนกัน เขายังไม่ได้ซั่มเธอเลยสักกะยก! ไอ้ดินปวดขมับตุบๆ ขณะที่หยาดฟ้าเชื้อเชิญเขาเป็นการใหญ่ “แล้วนี่มัวรออะไรอยู่ รีบพาฉันเข้าบ้านสิ จะได้ทำอะไรอย่างที่ผัวเมียเขาทำกัน” เธอรู้หรือเปล่าว่าพูดถึงเรื่องอะไรอยู่น่ะ!? ไอ้ดินไม่แน่ใจนัก แต่แวบเดียวก็แน่ใจแล้ว เพราะจู่ๆ หญิงสาวก็ดึงคอเสื้อให้หน้าอกอิ่มล้นทะลักออกมา ไอ้ดินมองจ้องตาไม่กะพริบ ได้สติมาอีกครั้งก็ตอนที่สาวเจ้าเอ่ยปาก “มาสิพี่ดิน มาเอากัน ฟ้าพร้อมจะเป็นเมียพี่แล้ว” ดูพูดจาเข้า เรียกแทนตัวด้วยชื่อ แทนเขาว่าพี่ชวนให้เอ็นดูอีก! โอ๊ย! ไอ้ดินจะบ้าตาย! เห็นทีเขาคงหนีไม่พ้นการถูกยัดเยียดความเป็น ‘ผัว’ ด้วยฝีมือหยาดฟ้าแล้วล่ะ

ลักรัก

ลักรัก

นิยายวาย

5.0

เพราะอกหักจากคนที่แอบชอบมานาน ทำให้ ‘ภีม’ พาตัวเองไปในที่อโคจรเพื่อที่จะระบายความเศร้าเสียใจออกไปบ้าง หากทว่าในคืนนั้น เขากลับได้พบกับชายแปลกหน้าอย่าง ‘สุดเขต’ ที่บังเอิญเข้ามาพูดคุยด้วย ทั้งสองเกือบจะลงเอยกันด้วยความสัมพันธ์ข้ามคืน หรือที่เรียกกันว่า One night stand หากทว่าก็เกิดเรื่องวุ่นๆ เสียก่อน ก่อนที่ภีมจะพบว่าผู้ชายที่เขาได้เจอในคืนนั้น เป็นคนคนเดียวกับคนที่เขาแอบชอบตกหลุมรัก ให้ตาย! นี่มันเรื่องบ้าอะไรกัน! ขณะเดียวกัน ปฏิบัติการ ‘ลัก’ ความรักของภีมก็เริ่มต้นขึ้น เมื่อสุดเขตไม่สามารถลืมความน่ารักของภีมลงได้เลย เขาต้องเอามาให้ได้ ทั้งตัวภีม และความรักของภีม จะเอามาให้ได้ทั้งหมดเลยคอยดู!

นักพรตเจ้าสำราญ

นักพรตเจ้าสำราญ

นิยายวาย

5.0

แม้ขึ้นชื่อว่าเป็นปีศาจ ทว่าปีศาจกวางอย่าง ‘ลู่ลู่’ กลับหาได้พิสมัยการระรานมนุษย์สักเท่าไรนัก สะอาดบริสุทธิ์เสียจนแทบจะลุแก่ตบะแล้ว ทว่า... ชีวิตของเขาก็หาได้สงบสุขอีกต่อไปเมื่อนักพรตปราบปีศาจอย่าง ‘เยี่ยนเฉิน’ หนีตายจากการถูกล่าเพราะดันไปต้มตุ๋นชาวบ้านวิ่งทะเล่อทะล่ามาสลบอยู่หน้าถ้ำ ถึงจะเป็นปีศาจแต่ก็หาได้ไร้น้ำใจนัก มอบไมตรีช่วยเหลืออย่างไม่เกี่ยงงอน หากแต่เยี่ยนเฉินกลับตอบแทนบุญคุณด้วยการทำให้ชีวิตของลู่ลู่แปดเปื้อนด้วยมลทิน บีบบังคับให้ปีศาจกวางน้อยรวมหัวในแผนต้มตุ๋นชาวบ้านเพื่อเอาคืน! นักพรตจอมกะล่อนผงาด ใช้ชีวิตอย่างสำราญ ขณะที่ปีศาจน้อยถูกจิกหัวใช้ให้ไประรานชาวบ้านไม่เว้นวัน อะไรไม่ว่า เยี่ยนฉินยังขยันลูบหางเล็กๆ ของเขาเสียเหลือเกิน ไม่รู้หรือไงว่าตรงนั้นน่ะ...มะ...มัน... ...ทำให้ตัวร้อนผะผ่าวนะ! ต้องมีสักวันที่พลั้งเผลอไปมากกว่านี้แน่ สวรรค์! ลู่ลู่ผู้นี้จะหลั่งน้ำตาเป็นสายโลหิตแล้ว!

ระบำทะเลทราย

ระบำทะเลทราย

นิยายวาย

5.0

หากผู้ใดเชื่อว่าทะเลทรายผืนนี้โหดร้าย ผู้นั้นย่อมเชื่อในสิ่งที่ผิด เพราะสิ่งที่โหดร้ายกว่าผืนทะเลทรายแห้งแล้ง คือกองกำลังโจรทะเลทรายของ 'อัลมิราน' ผู้นี้ต่างหาก โหดร้าย...ชั่วช้า...เลวสามานย์ ดูเหมือนจะเป็นคำสร้อยที่พ่วงท้ายชื่อของโจรหนุ่มนามเลื่องลือไปเสียแล้ว แต่เขาจะสนใจสิ่งใดกัน ในเมื่อเขาถูกตราหน้าว่าชั่ว เขาก็จะเป็นคนชั่วให้สมดั่งที่ถูกบีบคั้น เพียงเพื่อให้ได้อัญมณีแห่งสุลต่านมาครอบครอง เขาก็ไม่เกรงกลัวสิ่งใดแล้ว หากแต่หารู้ไม่ว่าสวรรค์จะนำพาให้เขาพบกับอัญมณีมีชีวิตแห่งทะเลทราย...'จามิล' นักระบำร่อนเร่ผู้มีเสน่ห์เย้ายวน เพียงได้ชมระบำทะเลทรายของจามิลแค่ครั้งเดียวเท่านั้น หัวใจของอัลมิรานก็ถูกครอบครองไปสิ้น โดยหารู้ไม่ว่าตนกำลังก้าวเข้าสู่หุบเหวอเวจีแสนหวานที่จะฉุดคร่าชีวิตเขาไปเสียแล้ว...

หนังสือที่คุณอาจชอบ

ไม่เป็นทาสรักอีกต่อไป

ไม่เป็นทาสรักอีกต่อไป

Frannie Bettuzzi
5.0

คุณท่านเสียว คุณชายยอดเยี่ยมที่โด่งดังในเมือง B ได้แต่งงาน แต่มีข่าวลือว่าเจ้าสาวมีรูปร่างหน้าตาที่น่าเกลียดและมีฐานะต่ำต้อย สามปีมานี้ เขาปฏิบัติกับเธออย่างเย็นชาและทำเหมือนเป็นคนแปลกหน้า เจียงซิงซิงอดทนกับความเย็นชาอย่างเงียบ ๆ เธอยังคงรักเขาอย่างสุดหัวใจ เสียสละความนับถือตนเองและยอมละทิ้งตัวตนของเธอเอง จนกระทั่งวันหนึ่ง สุดที่รักของเขากลับประเทศ เขได้สารภาพว่าเขาแต่งงานกับเธอเพียงเพื่อช่วยชีวิตคนรักในใจของเขาเท่านั้น เจียงซิงซิงเสียใจและผิดหวังมาก เธอจึงเซ็นเอกสารหย่าและจากไปด้วยความเศร้าใจ สามปีต่อมา เจียงซิงซิงผู้สวยงามจนน่าทึ่งกลับมาอีกครั้ง ได้กลายมาเป็นศัลยแพทย์ที่ดีที่สุดและเป็นยอดฝีมือด้านเปียโน อดีตสามีรู้สึกเสียใจ และกอดเธอแน่นท่ามกลางสายฝน เสียงของเขาสั่นเครือ "ที่รัก คุณเป็นของผม..."

ผู้บัญชาการรักซ้อนแค้น

ผู้บัญชาการรักซ้อนแค้น

Diena Beran
5.0

หลังจากแต่งงานกันสามปี เจียงหยุนถังพยายามสุดความสามารถเพื่อช่วยชีวิตสามีที่ได้รับบาดเจ็บสาหัสจากอุบัติเหตุทางรถยนต์ โดยไม่คาดคิด ว่าเขาได้ละทิ้งเธอเหมือนกับขยะ รับรักแรกของเขากลับประเทศและตามใจเธอทุกอย่าง เจียงหยุนถังที่ท้อใจตัดสินใจหย่า และทุกคนต่างก็หัวเราะเยาะเธอที่กลายเป็นภรรยาที่ถูกทอดทิ้งจากตระกูลเศรษฐี อย่างไรก็ตาม เธอกลับเปลี่ยนแปลงตัวเองอย่างกะทันหันเป็นหมอเทวดาที่พบเจอยาก "Lillian"แชมป์แข่งรถที่มีฐานแฟนคลับจำนวนมาก และยังเป็นนักออกแบบสถาปัตยกรรมระดับโลกอีกด้วย ชายร้ายหญิงชั่วคู่นั้นเยาะเย้ยเธอว่า เธอจะไม่มีวันหาคู่รักได้ใ แต่ไม่คาดคิดว่าลุงของอดีตสามีของเธอ ซึ่งเป็นผู้บัญชาการทหารสูงสุดทำกแงทัพกลับมาเพียงเพื่อขอแต่งงานกับเธอ

เมียแต่งท่านประธาน [ตอนง้อเฮียหอนหนักม้าก]

เมียแต่งท่านประธาน [ตอนง้อเฮียหอนหนักม้าก]

สนพ. อิ่มรัก
5.0

ถึงจะโกรธ เกลียด เคียดแค้นแค่ไหน แต่หัวใจไม่อาจต้านรักได้ ----------------------------------------- ไรยาค่อยๆ คลานไป ทันทีที่เจ้าบ่าวหันหน้ามา เพื่อจะยื่นมือให้เธอจับ จะได้ไม่ล้มนั้น ยิ่งจะทำให้เธอเกือบล้มไปเพราะเขาแล้ว ในหัวสมองก็ประมวลผลออกมาได้คำตอบทันที ว่าคนที่เธอเฝ้าครุ่นคิดว่าเป็นใครมาตลอดสองอาทิตย์นั้น แท้จริงก็คือใครกันแน่ในที่สุด ‘Mr. H. Hhemmhawattana ก็คือหรัญญ์ เหมวัฒน์’ ‘หรือพี่ฮั้นท์ของสาวๆ ที่เธอมักจะได้ยินเรียกขานกันนี่เอง’ ‘เขากลายมาเป็นเจ้าบ่าวเธอได้ยังไง’ ‘เขาจะมาแต่งงานกับเธอทำไม’ เท่าที่รู้มา เขาไม่ได้ร่ำรวยระดับร้อยล้านพันล้านแน่ๆ แล้วเขาไปทำอะไรมา ถึงได้มีเงินมากมายขนาดเอามาทุ่มซื้อหุ้นบริษัทของพ่อเธอได้ ไหนจะไถ่บ้านคืนให้ และอีกหลายต่อหลายอย่างที่เขาจ่ายไป รวมทั้งแหวนเพชรน้ำงามและไม่น่าจะต่ำกว่าห้ากระรัตบนพานดอกไม้ตรงหน้าเธออีก ---------------------------------------------------------------------------------------- ฮั้นท์ (หรัญญ์ เหมวัฒน์) นักธุรกิจหนุ่ม ผู้มีชีวิตที่พลิกผันจากเลวร้ายกลับกลายเป็นดี ซึ่งเขาเองก็ตั้งตัวไม่ทัน แต่ทั้งหมดนั้น มาจากความดี ความขยันหมั่นเพียรของเขา บวกกับโชคช่วย ถึงเวลาที่เขากลับมายืนอยู่จุดเดิม ในฐานะใหม่ ที่ใครต่อใครต่างงุนงง โดยเฉพาะเพื่อนๆ หรือแม้แต่กับผู้หญิงที่เคยเมนเขามาแล้ว และเขาก็จะทำให้ผู้หญิงพวกนั้นได้รู้ ว่าไม่ควรเมินเขาจริงๆ ---------------------- ย้า (ไรยา เจริญรัตชตะ) ทายาทนักธุรกิจหลายร้อยล้าน ที่ชีวิตพลิกผัน จากดีกลายเป็นเลวร้ายในไม่กี่ปี จนเธอกับครอบครัวก็ตั้งตัวไม่ติด รับภาวะย่ำแย่แทบไม่ทัน และถึงเวลาที่เธอจะต้องเลือก ระหว่างช่วยกู้ทุกอย่างของครอบครัวคืน กับทิ้งทุกอย่างไปแบบไม่เหลียวหลัง เพื่อไปเลียแผลหัวใจจากชายที่เธอรักแทบตาย สุดท้ายเธอจะเลือกทางเดินยังไง จะไปต่อหรือพอแค่นี้ ---------------------------------------------------------------------------------------- เมียแต่งท่านประธาน Chairman's Wife ตอนแรกคิดว่าจะให้นิยายที่เรื่องนี้มีแค่ชื่อภาษาอังกฤษเท่านั้นค่ะ ที่เหลือให้รี้ดไปตีความเอาเอง ว่าควรจะใช้ภาษาไทยว่าอะไรดี ระหว่าง แรงรัก - รั้งรัก - รังรัก และใช้นามปากกาพิมรภัค แต่สุดท้ายก็คิดชื่อใหม่ได้แล้วค่ะ และตัดสินใจใช้นามปากกาหลัก นั่นคือ กันเกราค่ะ เพราะแว้ปไปเขียนอวตารหลายเรื่องแล้ว และไม่ได้ออกนามปากกานี้นานแล้ว ส่วนแนวก็จะเพิ่มดราม่าเข้าไปอีก ซึ่งจะเป็น Signature ของกันเกราอยู่แล้ว รี้ดอยากได้มาม่าเจ้มจ้นแค่ไหน บอกกันได้เด้อ ----------------------------------------------------------------------------------------

บท
อ่านเลย
ดาวน์โหลดหนังสือ
ร้อยใจเจ้าสำนัก
1

บทที่ 1 ตายตาไม่หลับ

21/02/2022

2

บทที่ 2 ก้าวร้าวเกินไป

21/02/2022

3

บทที่ 3 วะ...ว่าเช่นไรนะ!

21/02/2022

4

บทที่ 4 โจรปล้นกลางทาง

21/02/2022

5

บทที่ 5 ได้โปรดเมตตาข้าเถิด...

21/02/2022

6

บทที่ 6 นางคณิกาคนใหม่

21/02/2022

7

บทที่ 7 เรื่องร้ายผ่านไป

21/02/2022

8

บทที่ 8 งานคุ้มกันอาคันตุกะ

21/02/2022

9

บทที่ 9 สำนักปักษามรกต

21/02/2022

10

บทที่ 10 กวงจินโกหก

21/02/2022

11

บทที่ 11 พอได้แล้ว!

21/02/2022

12

บทที่ 12 สวรรค์นะสวรรค์

21/02/2022

13

บทที่ 13 กำแหงมากไปแล้ว

23/02/2022

14

บทที่ 14 เดินทาง

23/02/2022

15

บทที่ 15 มิใช่สตรีหรือ

23/02/2022

16

บทที่ 16 ล่วงเกินคุณชาย

23/02/2022

17

บทที่ 17 แขกของเจ้าสำนัก

23/02/2022

18

บทที่ 18 เจ้าได้ทำงานแน่

23/02/2022

19

บทที่ 19 ไตร่ตรอง

23/02/2022

20

บทที่ 20 เจ้าเด็กโง่

23/02/2022

21

บทที่ 21 ผาโลหิต

23/02/2022

22

บทที่ 22 สวรรค์ลงทัณฑ์

23/02/2022

23

บทที่ 23 ไม่ทันเล่ห์เหลี่ยม

23/02/2022

24

บทที่ 24 เห็นหรือไม่เจ้าลูกไก่

23/02/2022

25

บทที่ 25 พอ...พอได้แล้ว

23/02/2022

26

บทที่ 26 น่าสมเพช 1

23/02/2022

27

บทที่ 27 น่าสมเพช 2

23/02/2022

28

บทที่ 28 ไอ้คนเถื่อน

23/02/2022

29

บทที่ 29 อำนาจบาตรใหญ่

23/02/2022

30

บทที่ 30 เจ้าสำนักบ้า!

23/02/2022

31

บทที่ 31 สำนักวรยุทธ์ใหม่

23/02/2022

32

บทที่ 32 เจ้าเด็กน้อย...

23/02/2022

33

บทที่ 33 เจ้าเด็กน้อย...2

23/02/2022

34

บทที่ 34 หยุดทำไม

23/02/2022

35

บทที่ 35 อ้าปากสิ

23/02/2022

36

บทที่ 36 จับข้าทำไม 2

23/02/2022

37

บทที่ 37 มีสัมพันธ์แปลก ๆ

23/02/2022

38

บทที่ 38 ออดอ้อนข้าสิ

23/02/2022

39

บทที่ 39 ข้าเตือนเจ้าแล้วนะ...

23/02/2022

40

บทที่ 40 จะ...เจ้า...ฮึ่ย! มันน่านัก!

23/02/2022