อวบระยะสุดท้าย

Name: อวบระยะสุดท้าย
Rating: 5.0 (1 reviews)

ชนิตร์นันท์

โรแมนติก | จบเล่ม

5.0

ความคิดเห็น

2.3K

ชม

บท

#อวบระยะสุดท้าย นิยายอีโรติกหวานฉ่ำหยาดเยิ้ม ที่จะบอกคุณว่า ‘รูปร่าง’ ไม่สำคัญสำหรับเซ็กซ์! หากใจรัก หุ่นไหนๆ ก็เอามัน!! ++++ หนูตุ่น (มรินดา) มนุษย์หญิงตัวไม่น้อย ที่มีฉายาตามหุ่นว่า ‘ยายหมูตุ๋น’ หลงรักดาราหนุ่มลูกบ้านของหล่อน แต่เขาไม่ชอบผู้หญิงอ้วน แต่จะให้หล่อนลดความอ้วนเพื่อเขา หล่อนไม่เอาหรอกนะ หล่อนรักตัวเอง รักทุกส่วนที่เป็นตัวเอง หล่อนจะสวยแบบอ้วนๆ ให้ดู พี่เลิฟ (ลักษณ์) ชายหนุ่มวัย 28 ปี ซุปตาร์หนุ่มรูปหล่อ ผู้ปกครองจำเป็นของหล่อน เมื่อความจำเป็นกลายเป็นความมันเขี้ยว ลักษณ์จะทำยังไง อยากกินหล่อนใจจะขาด แต่ติดที่หล่อนเป็นของต้องห้ามเสียนี่ แต่ยายหนูตุ่นตัวดีดันมากระตุกหนวดแมว แมวหง่าวครางเหงาๆๆ อย่างเขา เลยต้องสนอง กินหัว กินหาง กินกลางตลอดตัว

โคแก่กินหญ้าอ่อน บทบาทที่มีเสน่ห์ หญิง บทบาทที่มีเสน่ห์ ชาย นิยายอีโรติก ความปรารถนาทางเพศ การมีเพศสัมพันธ์ครั้งแรก

บทที่ 17 EP.17 (จบบริบูรณ์)

01-20 18:33

บทที่ 1 EP.01

‘ลักษณ์’ ดาราหนุ่มสุดหล่อ ฮอตฉ่าแห่งปี ต้องรับภาระเป็นผู้ปกครองจำเป็นให้ยายเด็กอ้วนข้างบ้าน เพียงเพราะพ่อแม่ของหล่อนเดินทางไปต่างประเทศ แล้วทิ้งยายหนูตุ่น หรือที่เขาเรียกว่า ‘ยายหมูตุ๋น’ ไว้เป็นภาระของเขา แรกๆ เขาก็โอเคอยู่หรอก เพราะอยู่คนละบ้าน

ก็แค่เขาเช่าบ้านของพ่อแม่หล่อนอยู่

ก็แค่อยู่ในรั้วบ้านเดียวกัน

ก็แค่เจอหน้ากันเป็นบางครั้ง

ก็แค่เห็นหล่อนมาวอแวกับแม่บ้านของเขาเป็นประจำ

และก็แค่เขา... อดมองหุ่นจ้ำม่ำของหล่อนไม่ได้ในบางครั้ง

แต่จะว่าเขาไม่ได้นะ เพราะเด็กนั่นอยากพาตัวเองมาให้เขาเห็นเอง แถมหล่อนยังอวบอึ๋มมีน้ำมีนวลเสียจนพานให้เขาคิดสัปดน ใครจะไปรู้ว่าเด็กอ้วนแก้มป่องในวันวาน จะกลายเป็นเด็กสาวอวบอึ๋มทรวดทรงอะร้าอร่าม เพียงแค่หล่อนไปเป็นนักเรียนแลกเปลี่ยนที่ต่างประเทศแค่ปีเดียว เมื่อหล่อนกลับมา อะไรอะไร... จะเปลี่ยนไปได้มากขนาดนั้น

แต่ไม่ว่าหล่อนจะอวบอึ๋มน่ามองและคล้ายจะเชิญชวนเรียกร้องให้เขามองแค่ไหน เขาก็จะเห็นหล่อนเป็นแค่ลูกสาวเจ้าของบ้านหลังโตที่เขาทำสัญญาเช่าเป็นรายปีเท่านั้น จะไม่มองหล่อนเป็นอย่างอื่นเด็ดขาด ก็เพราะหล่อนน่ะ เด็ก!!!

ใช่... หล่อนเด็กกว่าเขามาก 10 ปีได้เลยทีเดียว ดังนั้นไม่มีวันที่เขาจะสนใจเด็กนั่น ในเมื่อดาราสาวสวยแทบค่อนวงการอยากเป็นคู่ควงของเขากันทั้งนั้น แล้วนับประสาอะไรที่เขาจะมองเด็กกะโปโล นมใหญ่ สะโพกผาย แถมยังชอบมองเขาแบบท้าทายด้วย

ยังไงเสียเขาก็ไม่สนใจหล่อนเด็ดขาด ต่างคนต่างอยู่ นานๆ เจอกันที เขาแน่ใจว่าควบคุมตัวเองได้ ยังไงเขาก็ไม่มีทางกระโจนไปกินเด็กหรอก และปีนี้หล่อนก็เรียน ม.6 แล้วด้วย ปีหน้าหล่อนน่าจะไปเรียนต่อต่างประเทศตามที่พ่อแม่หล่อนบอกเอาไว้ เส้นวงโคจรของเขากับหล่อนก็ห่างไกลกันอีก ดังนั้นแค่เขาทำใจร่มๆ ทำเป็นมองไม่เห็นเด็กนั่นเดินป้วนเปี้ยนอยู่ในบ้าน แค่นั้นก็คงโอเค

แต่ตอนนี้สิ่งที่เขาคิดว่าเอาอยู่และโอเคกลับไม่โอเคซะแล้ว ก็เพราะหล่อน ‘ถูกเรียกผู้ปกครอง’ ใครเล่าจะคิดว่าหนุ่มหล่อสายฮ็อตอย่างเขาต้องมาทำอะไรแบบนี้ แต่เขาเลี่ยงไม่ได้จริงๆ เมื่อพ่อแม่ของหล่อนถึงกับวิดีโอคอลข้ามประเทศมาขอร้องให้เขาไปแทนให้หน่อยเพราะกว่าท่านจะกลับมาจากต่างประเทศก็ตั้งเดือนหน้า

“พี่เรอเอิ้ก! เอิ้ก... ทำหน้าให้มันดีๆ หน่อย นี่หนูไม่ได้พาพี่มาฆ่านะ หนูแค่ขอให้พี่มาเป็นผู้ปกครองแทนแม่ก็เท่านั้นเอง”

ลักษณ์ชำเลืองมองคนหน้าทะเล้นนิดหนึ่งก่อนจะหันมองท้องถนนด้านหน้า เขาต้องใช้สมาธิในการขับรถ ไม่อยากใจว่อกแว่กไปเรื่องอื่น แต่ดูเอาเถอะ หล่อนที่เรียกเขาว่า ‘พี่เรอเอิ้ก’ พร้อมทำท่าเรอออกมาเบาๆ นั่นจะให้เขาอารมณ์ดีได้อย่างไร ในเมื่อไม่เคยมีใครเรียกเขาแบบนี้มาก่อนและคิดว่าคงไม่มีด้วย ใครเล่าจะกล้า แต่ยายหมูตุ๋นนี่กลับกล้า มันน่านัก...

“ว่าไงล่ะคะ จะเครียดไปทำไม ยิ้มหน่อยก็ได้ หนูบอกแล้วไง ไม่ได้จะพาพี่มาฆ่าสักหน่อย ก็แค่ไปพบอาจารย์นิดเดียวเท่านั้น อาจารย์ท่านแค่มีเรื่องคุยด้วย”

ลักษณ์ถอนหายใจหนักๆ ชำเลืองดวงตาขุ่นเขียวมองคนยิ้มแป้นอีกครั้ง ก่อนจะถอนใจอีกครั้ง เขาไม่อยากพูดกับหล่อน ไม่อยากแม้แต่จะมองหน้า เพราะถ้ามองหน้าก็จะเผลอมองอะไรที่ต่ำกว่านั้น

‘เด็กบ้าอะไร นมสี่สิบได้มั้ง’

คิดพลางเข่นเขี้ยว ไม่ชอบหน้าหล่อน ไม่อยากใกล้ชิด ก็เขาเป็นผู้ชายทั้งแท่ง แถมแท่งใหญ่มากด้วย เจอผู้หญิงนมใหญ่จนกระดุมเสื้อนักเรียนแทบกลัดไม่ถึงขนาดนั้น เป็นใครก็คงอดมองไม่ได้หรอก แถมหล่อนยังขยันทำหน้าทะเล้นแต่แฝงความอ่อยไว้กระบุงใหญ่ แค่นั่งใกล้ๆ ได้กลิ่นหอมอ่อนๆ ของแชมพูสระผมเด็กโชยมา เขาก็แทบจะแข็งทั้งดุ้น นี่หล่อนยังมาเอียงหน้ามองอีก งึ่มๆๆๆๆ คิดแล้วก็อยากแวะข้างทางจับหล่อนกดสักทีสองทีนัก

“พี่เรอ...”

เสียงหวานๆ ช่างออดอ้อน เอียงคอน้อยๆ และหล่อนกำลังทำท่าจะเรอเอิ้ก “หยุดเลยนะ! อย่ามาทำกิริยาทรามๆ ที่นี่”

เขายอมให้หล่อนทำท่านั้นไม่ได้หรอก เพราะท่านั้นมันจะทำให้นมใหญ่โตของหล่อนกระเพื่อม และไอ้ท่าขย้อนคล้ายจะเอาอาหารออกจากปากก็พานให้เขาคิดถึงช่วงเวลานั้น ยามที่ริมฝีปากเป็นกระจับน้อยๆ มีหยาดหยดเหนียวขุ่นเปรอะเปื้อนไปทั่ว

‘อืม... ข่มอารมณ์ไว้ลักษณ์’

“โหย... พี่เรอ ด่าหนูงี้เลยเหรอ งั้นจอดเลย ไม่ต้องปงต้องไปแล้ว หนูก็ไม่อยากให้พี่ไปสักหน่อย ก็เพราะแม่บอกหรอกนะ จอดสิ! หนูบอกให้จอด! พี่เรอ! จอด! ไม่จอดใช่ไหม... ได้!”

ลักษณ์กัดฟันกรอด เอื้อมมือไปกระชากร่างอวบอัดที่ทำท่าจะเปิดประตูรถให้เด้งคืนสู่เบาะนั่ง พร้อมฝ่ามือแข็งหยาบก็คว้าหมับที่ข้อมือ บีบแน่นจนคนโดนบีบทำหน้าแหย

“เจ็บนะ!”

“เจ็บก็หุบปากสักที อย่าทำให้ฉันเสียเวลาไปมากกว่านี้ ฉันมีงานต้องทำไม่ใช่คอยมาสปอยเด็กกะโปโลอย่างเธอ”

“ก็พี่เรอ”

“หยุด! ถ้าไม่หยุดฉันจะถีบเธอลงไปเอง!”

ลักษณ์ตวาดลั่น มือบีบแน่น ดวงตาที่หันไปจ้องมองเด็กสาวราวจะมีไฟลุก บ่งบอกว่าเขาเกลียดหล่อนสุดฤทธิ์ ทว่าดวงตากลมโตที่เบิกกว้างมองเขาอย่างตกใจ ก่อนวาวน้ำตาจะเอ่อล้นก็ทำให้เขากัดฟันกรอด ยอมปล่อยมือที่บีบแน่น แต่ไม่วายจะสำทับ

อ่านต่อ