Login to MeghaBook
icon 0
icon เติมเงิน
rightIcon
icon ประวัติการอ่าน
rightIcon
icon ออกจากระบบ
rightIcon
icon ดาวน์โหลดแอป
rightIcon
เจ้าสาวจำยอม สามีเศรษฐีนอกสายตา

เจ้าสาวจำยอม สามีเศรษฐีนอกสายตา

Roana Javier

4.9
ความคิดเห็น
17.7M
ชม
1545
บท

ชูจี้ถูกเก็บไปอุปการะตั้งแต่ยังเด็ก ซึ่งถือเป็นความฝันของเด็กกำพร้าทั่วไปอย่างชูจี้ แต่ชีวิตหลังจากนั้นมันไม่ได้มีความสุขดั่งที่ชูจี้คิดฝันไว้เลย เธอต้องอดทนถูกเย้ยหยันและการทำทารุณจากแม่บุญธรรมของเธอ แต่ก็ยังโชคดีที่เธอได้รับความเมตตาจากคนใช้สูงวัยคนหนึ่งในบ้านหลังนั้น ชึ่งเป็นคนคอยดูแลและเอาใส่เธอเหมือนแม่แท้ ๆ ของเธอ จนกระทั่งคนใช้จากไปด้วยอาการป่วย ชูจี้ก็ถูกบังคับให้แต่งกับผู้ชายที่ไม่เอาการเอางานแทนลูกสาวแท้ ๆ ของพ่อแม่บุญธรรมของเธอเพื่อชดใช้ค่ารักษาพยาบาลของคนใช้ เรื่องราวจะเป็นเช่นเดียวกับซินเดอเรลล่าหรือไม่? อย่างไรก็ตาม ชายที่เธอจะแต่งงานด้วยนั้นไม่เหมือนเจ้าชายเลยสักนิดนอกจากรูปร่างหน้าตาของเขาที่สามารถเทียบเท่ากับเจ้าชายได้เท่านั้นเอง ลู่เหยี่ยนเป็นลูกชายนอกสมรสของครอบเศรษฐีครอบครัวหนึ่ง เขาใช้ชีวิตไปวันๆ (พอลอดไปด้วยค่ะ)มาโดยตลอด ที่เขาตกลงแต่งกับชูจี้ก็เพราะอยากจะทำให้ความปรารถนาสุดท้ายของแม่ของเขาสมหวังเท่านั้น แต่ในคืนวันแต่งงาน เขากลับพบว่าเจ้าสาวคนนี้มีพฤติกรรมที่ผิดกับที่เคยได้ยินได้ฟังมา โชคชะตาจะบันดาลให้พวกเขาเป็นอย่างไร และลู่เหยี่ยนจะเป็นดั่งที่เราคิดหรือไม่ สิ่งที่น่าประหลาดใจคือลู่เหยี่ยนมีหลายอย่างที่คล้ายๆ กับมหาเศรษฐีที่ใหญ่ที่สุดในเมืองนี้อย่างพิลึก สุดท้ายแล้ว ลู่เหยี่ยนจะสามารถรู้ได้หรือไม่ว่าชูจี้ คือเจ้าสาวจำเป็นที่ต้องได้แต่งงานแทนพี่สาวของเธอ การแต่งงานของพวกเขาจะเป็นจุดเริ่มต้นเรื่องราวสุดโรแมนติกหรือวิบากกรรมของชีวิต โปรด ติดตามและค้นหาชีวิตและเรื่องราวของทั้งสองคนด้วยกันเถอะ

บทที่ 1 นอกใจ

“ฉันยอมเป็นของคุณแล้ว แต่ทำไมคุณยังไม่เลิกกับชูจี้อีกล่ะคะ?” หญิงสาวเอ่ยถามด้วยน้ำเสียงที่ชวนให้ลุ่มหลง พลางถอนหายใจออกมาเบา ๆ ขณะที่นั่งอยู่บนตักของชายหนุ่มด้วยร่างที่เปือยเปล่าครึ่งท่อน

“เวลาอยู่บนเตียงอย่าพูดถึงเรื่องนี้อีก” ชายหนุ่มกำลังอารมณ์พลุ่งพล่าน เขาเอื้อมมือไปเค้นคลึงอกที่อวบอิ่มของหญิงสาวอย่างเบามือ

หญิงสาวไม่พอใจนัก เมื่อไม่ได้รับคำตอบตามที่ต้องการ “ฉันจะพูด! ก็แค่เด็กที่เก็บมาเลี้ยง แม้แต่หมาของฉันยังมีค่ากว่าหล่อนเลย หล่อนมีอะไรดีนักหนาคะ? ”

ชายหนุ่มไม่ได้พูดอะไร เขาประคองเอวบาง แล้วเร่งจังหวะขยับเข้าออกแรงขึ้น ทำให้เธอถึงกับร้องครวญครางออกมาอย่างไม่ขาดสาย

หลินชูจี้ที่กำลังยืนอยู่หน้าประตู ใบหน้าที่งดงามของเธอเต็มไปด้วยความเหนื่อยล้า เธอได้ยินสิ่งที่ทั้งคู่คุยกันทั้งหมด นัยน์ตาของเธอเต็มไปด้วยความเศร้าหมอง

เธอเพิ่งกลับมาจากโรงพยาบาล

ยายซุนผู้ซึ่งเลี้ยงดูชูจี้มาตั้งแต่เด็ก ถูกตรวจพบว่าเป็นโรคตับแข็งระยะสุดท้าย คุณยายจำเป็นจะต้องได้รับการปลูกถ่ายตับอย่างรวดเร็ว และชูจี้จำต้องหาเงินมาเพื่อจ่ายค่ารักษาพยาบาล

แต่แล้วเรื่องแย่ ๆ ในชีวิตเธอยังไม่หมดแต่เพียงเท่านั้น ทันทีที่เธอกลับมาถึงบ้านเธอก็ได้รู้ว่าน้องสาวของเธอกำลังมีความสัมพันธ์ลึกซึ้งกับแฟนหนุ่มของเธออยู่ ชูจี้รู้สึกเหมือนโลกทั้งใบได้พังทลายลงตรงหน้าเธอ

“ฉันไม่สน? คืนนี้คุณต้องจัดการให้เรียบร้อย คุณจะเลือกใคร ระหว่างเธอกับฉัน?” หลินชูเสวขมวดคิ้วแน่น พลางเอากำปั้นทุบลงไปที่หน้าอกของจือหยวนเบา ๆ เพื่อต้องการคำตอบ

ชูจี้เอาเท้าเตะไปที่ประตูให้เปิดออก แล้วจ้องมองชายชั่ว และหญิงสารเลวที่อยู่ตรงหน้าเธอ “ไม่ต้องเสียเวลาหรอก ก็แค่ผู้ชายคนเดียว ถ้าเธออยากได้ ฉันยกให้”

แม้สีหน้าท่าทางของเธอจะดูเฉยเมยเหมือนไม่แคร์ มีแต่เธอเองเท่านั้นที่รู้ว่าภายในใจของเธอนั้นเจ็บปวดมากมายเพียงใด

จือหยวนเป็นเพื่อนที่เรียนวิทยาลัยมาด้วยกันกับเธอ เขาเป็นชายหนุ่มรูปหล่อ และมีฐานะดี เขาตามจีบชูจี้มากว่าสามปีแล้ว

ก่อนเรียนจบ เขาได้สารภาพรักกับเธออีกครั้ง

ที่สนามกีฬาของวิทยาลัย วันนั้นมีผู้คนมากมายมาลุมล้อม และส่งเสียงเชียร์ สุดท้ายชูจี้ก็ตกลงยอมที่จะคบกับเขา

ความเจ็บปวดจากการถูกหักหลังกัดกินหัวใจเธออย่างโหดร้าย เธอมองไปยังชายหญิงคู่หนึ่งที่อยู่ตรงหน้าเธอ พลางกำมัดแน่น จนเล็บจิกลงไปที่ฝ่ามือของเธอ

จือหยวนผลักชูเสวออกไปทันที ก่อนจะหยิบกางเกงขึ้นมาใส่ แล้วลุกออกจากเตียงอย่างเร็ว

ชูเสวเกือบจะล้มลงไปกองกับพื้นเพราะแรงผลัก คำพูดของชูจี้จุดชนวนความโกรธของเธอให้ลุกโชน

เธอต้องใช้ความพยายามอย่างมากกว่าจะจับผู้ชายหล่อ และรวยอย่างจือหยวนได้

ในขณะที่ชูจี้ได้ใจเขาไปง่าย ๆ โดยไม่ได้ทำอะไรเลยด้วยซ้ำ นั่นเป็นต้นเหตุให้ชูเสวไม่พอใจ

‘แกมันก็แค่เศษสวะที่ถูกเก็บมาเลี้ยง’

“เหอะ ยกให้ฉันงั้นเหรอ? ทำอย่างกับแกเป็นคนทิ้งจือหยวน เขาต่างหากที่ไม่เอาแก นังเศษสวะ!“ ชูเสวเย้ยหยันเธอ พลางดึงผ้าห่มขึ้นมาคลุมร่าง ก่อนจะหันไปทางจือหยวน แล้วพูดขึ้นว่า “จือหยวน เมื่อกี้คุณพูดว่ายังไง บอกชูจี้ไปสิ!”

การที่จือหยวนมีอะไรกันกับชูเสวเป็นเพราะเธออ่อยเขา เขาแค่หน้ามืดตามัว ควบคุมตัวเองไม่ได้จึงพลั้งเผลอมีอะไรกับเธอเข้า

ชายหนุ่มนั่งคุกเข่าต่อหน้าชูจี้ ก่อนจะคว้ามือของชูจี้ขึ้นมากุมไว้ “ชูจี้ยกโทษให้ผมเถอะนะ ผมผิดไปแล้ว”

แม้น้ำตาของเธอจะไหลเอ่อ แต่ชูจี้ก็เลือบไปมองเขาอย่างรังเกลียด หากเธอได้ตัดสินใจทำอะไรแล้ว เธอไม่มีทางเปลี่ยนใจเป็นอันขาด

เธอสะบัดมือของจือหยวนออก ก่อนจะพูดขึ้นว่า “ขอโทษด้วยจือหยวน ฉันไม่ต้องการของเหลือจากชูเสว พวกคุณสองคนดูเหมาะสมกันดีออก เราเลิกกันเถอะ”

ชูเสวได้ยินดังนั้นถึงกับตะลึง จือหยวนถึงกับดิ้นพล่าน ในทางกลับกันสีหน้าของชูจี้กลับไม่มีร่องรอยความเสียใจใด ๆ เลย ความโกรธของชูเสวค่อย ๆ เพิ่มพูนขึ้น เพราะสิ่งที่เธอต้องการจะเห็นมันกลับไม่ได้เกิดขึ้น

ชูจี้ไม่ต้องการจะเสวนากับทั้งคู่อีก ชูเสวชอบแย่งของ ๆ เธอมาตั้งแต่เด็ก เมื่อก่อนชูเสวแค่แย่งของเล่นของเธอ แต่ตอนนี้ชูเสวก็มาแย่งแฟนหนุ่มของเธอ

และตอนนี้ชูจี้ชินชากับมันเสียแล้ว สิ่งที่เธอกังวลตอนนี้มีเพียงเรื่องค่ารักษาพยาบาลของคุณยายซุนเท่านั้น

ในขณะที่เธอกำลังจะก้าวขาออกจากห้อง เธอก็ได้ยินเสียงฝีเท้าดังขึ้นมาที่ทางเดิน

“ดึกดื่นป่านนี้แล้ว เอะอะโวยวายอะไรกัน”

หลินปินและรั่วเฟย พ่อแม่บุญธรรมของชูจี้ เมื่อได้ยินเสียงเอะอะโวยวายก็พากันเดินเข้ามาดู

หลินปินที่เดินเข้ามาในห้องก่อน เมื่อเห็นลูกสาวแท้ ๆ นั่งอยู่บนเตียงด้วยร่างกายที่เปือยเปล่า ก็ถึงกับตาถลน ก่อนจะตะโกนเสียงดังออกมาว่า “แกทำบ้าอะไรเนี่ย? แกกำลังจะแต่งงานอยู่แล้ว ไปยุ่งกับผู้ชายคนอื่นอย่างนี้ได้ยังไง?” เขาตะโกนออกมาอย่างดุดัน

ชูเสวกอดตัวเองเอาไว้ พลางหันไปมองหลินปินด้วยดวงตาแดงก่ำ เธอกัดฟันแน่นเพื่อระงับความโกรธที่กำลังประทุ

ตระกูลลู่ และตระกูลหลินมีข้อตกลงที่จะให้ลูก ๆ ของพวกเขาแต่งงานกัน เมื่อพวกเขาโตขึ้น และตอนนี้ก็ถึงเวลาที่เหมาะสมแล้ว คู่หมั้นของเธอเป็นลูกนอกกฎหมาย ที่ตระกูลลู่ขับไล่เขาออกจากบ้านไปตั้งนานแล้ว เขายากจนแถมยังตกงาน เป็นแค่คนเกียจคร้านที่ปล่อยเวลาให้ผ่านไปวัน ๆ โดยไม่ทำอะไร ชูเสวไม่ต้องการแต่งงานกับเขา

เธอคิดว่าเธอคู่ควรกับคนที่ดี และเพียบพร้อมมากกว่าเขา

“หนูท้อง!” ชูเสวตะโกนขึ้นพลางชี้ไปยังจือหยวน “หนูกำลังท้องลูกของจือหยวนอยู่ หนูจะไปแต่งงานกับคนอื่นได้ยังไง? คุณพ่อยกเลิกงานแต่งไปเถอะค่ะ”

เมื่อได้ยินดังนั้น จือหยวนถึงกับตะลึงที่ชูเสวพูดมาอย่างนั้น เขาเคยมีอะไรกับเธอแค่ไม่กี่ครั้งเอง เธอจะท้องได้อย่างไร?

“แกพูดบ้าอะไร! ยังไงแกก็ต้องแต่งกับลูกชายของตระกูลลู่!” หลินปินโกรธจนควันออกหู เขาอยากจะตบชูเสวที่ทำตัวโง่เง่าเสียเต็มประดา

งานแต่งงานครั้งนี้ถือเป็นหน้าเป็นตากับเขามาก หากตระกูลลู่ถามถึงสาเหตุที่ต้องยกเลิกงานแต่งงาน เขาจะเอาหน้าไปไว้ที่ไหน

รั่วเฟยยืนประจันหน้ากับสามีเพื่อปกป้องลูกสาว เธอคอยปกป้อง และแทบไม่เคยดุด่าว่ากล่าวชูเสวเลยด้วยซ้ำ สามีของเธอกำลังโกรธแทบขาดสติ และเธอทนไม่ได้ที่เห็นเขาตะคอกใส่ลูกสาวสุดที่รักของเธอ

“หลินปิน คุณจะโกรธชูเสวทำไมคะ?” รั่วเฟยร้องไห้ออกมา “ชูจี้ก็เป็นลูกสาวตระกูลหลินเหมือนกันนี่คะ ให้เธอแต่งงานกับลูกชายของตระกูลลู่แทนก็ได้”

หลินปินและรั่วเฟยแต่งงานกันมานานหลายปี แต่เขาทั้งคู่ก็ยังไม่มีทายาท เนื่องจากแรงกดดันของผู้ใหญ่ในตระกูลหลินที่ต้องการทายาทสืบสกุล พวกเขาจึงจำต้องรับชูจี้มาเลี้ยง ในปีต่อมา ในที่สุดรั่วเฟยก็ตั้งครรภ์และให้กำเนิดชูเสว

และนั่นจึงเป็นสาเหตุที่ทำให้เธอเกลียดชูจี้ การได้เห็นหน้าชูจี้ ทุก ๆ วันเหมือนเป็นการตอกย้ำว่าเธอไม่มีน้ำยา พอที่จะให้กำเนินลูกได้ ทุกครั้งที่ลูกสาวบุญธรรมมองมาที่เธอ เธอก็มีแต่รู้สึกหงุดหงิด

หลังจากที่ชูเสวเกิด รั่วเฟยก็คอยเอาอกเอาใจ และเข้าข้างแต่ชูเสว ไปพร้อม ๆ กับรังเกียจชูจี้

เวลาผ่านไป เมื่อชูจี้โตขึ้นเธอกลับมีดีกว่าลูกสาวแท้ ๆ ของรั่วเฟยในทุก ๆ ด้าน นั่นยิ่งทำให้ความเกลียดชังที่เธอมีต่อชูจี้เพิ่มพูนมากขึ้น

คำพูดของรั่วเฟยทำให้ชูจี้โกรธ “คนที่คุณพ่อคุณแม่ตกลงว่าจะให้แต่งงานกับคนตระกูลลู่ คือชูเสว ไม่ใช่หนู” เธอเอ่ยออกมาอย่างขุ่นเคืองใจ “อยู่ดี ๆ คุณแม่ก็จะให้หนูแต่งงานแทน เพราะลูกสาวคนดีของคุณแม่ ไปมีอะไรกับคนอื่นงั้นเหรอคะ?”

“เราเลี้ยงดูแกมาตั้งหลายปี ถึงเวลาที่แกต้องตอบแทนบุญคุณเราบ้างแล้วชูจี้” รั่วเฟยพูดด้วยน้ำเสียงแผ่วเบา นัยน์ตาของเธอเหมือนมีอะไรแฝงอยู่ “แกไม่อยากให้ยายแก่นั่นได้ผ่าตัดเหรอ? ถ้าแกยอมแต่งงานแทนชูเสว ฉันจะจ่ายค่ารักษาพยาบาลให้ยายแก่นั่นเอง”

ชูเสวยิ้มออกมาอย่างพอใจ เธอคิดว่ากาฝากแบบชูจี้ ก็เหมาะแล้วกับหมาหัวเน่าอย่างลูกชายนอกสมรส ของตระกูลลู่

เมื่อได้ยินคำพูดของรั่วเฟย ชูจี้ก็กัดฟันแน่นเพื่อข่มอารมณ์ที่กำลังเดือดดาล ทันใดนั้น คำพูดของคุณหมอก็แวบเข้ามาในหัวของเธอ ยายซุนมีเวลาเหลือไม่มากแล้ว

ชูจี้เพิ่งจะเรียนจบ เธอไม่สามารถหาเงินมาจ่ายค่ารักษาพยาบาลได้ทันเวลาแน่

แม้หลินปินและรั่วเฟยจะรับเลี้ยงเธอ แต่พวกเขาก็ไม่เคยมาดูดำดูดีเธอเลย คนที่เลี้ยงดูเธอคือยายซุน ที่เป็นคนใช้ของตระกูลหลิน ยายซุนเป็นเหมือนยายแท้ ๆ ของเธอ เธอไม่สามารถทอดทิ้งยายซุนได้

เมื่อสังเกตเห็นความลังเลที่ปรากฏอยู่บนใบหน้าของชูจี้ รั่วเฟยก็ค่อย ๆ เดินเข้าไปหาเธอ “ถึงยังไงสักวันแกก็ต้องแต่งงานกับใครสักคนอยู่แล้ว ทำไมแกไม่ช่วยเราด้วยการแต่งงานกับลูกชายของตระกูลลู่ล่ะ? ฉันจะจ่ายเงินให้แกทันทีที่แกแต่งงานกับเขา”

ขาของเธอสั่นรัว เมื่อทุกคนในห้องกำลังจ้องมองมาที่เธออย่างรอคอยคำตอบ เธอต้องการเงินเพื่อจ่ายค่ารักษาพยาบาลให้ยายซุนจริง ๆ

ในที่สุดน้ำตาอุ่น ๆ ก็ไหลลงมาอาบแก้มนวล ๆ ของเธอ ชูจี้ก้มหน้าลง แล้วตอบด้วยเสียงที่แผ่วเบาว่า “ค่ะ หนูจะแต่งงานกับเขา”

อ่านต่อ

หนังสืออื่นๆ ของ Roana Javier

ข้อมูลเพิ่มเติม
เจ้าสาวจำยอมกับมหาเศรษฐีลึกลับ

เจ้าสาวจำยอมกับมหาเศรษฐีลึกลับ

โรแมนติก

5.0

ชูจี้ถูกเก็บไปอุปการะตั้งแต่ยังเด็ก ซึ่งถือเป็นความฝันของเด็กกำพร้าทั่วไปอย่างชูจี้ แต่ชีวิตหลังจากนั้นมันไม่ได้มีความสุขดั่งที่ชูจี้คิดฝันไว้เลย เธอต้องอดทนถูกเย้ยหยันและการทำทารุณจากแม่บุญธรรมของเธอ แต่ก็ยังโชคดีที่เธอได้รับความเมตตาจากคนใช้สูงวัยคนหนึ่งในบ้านหลังนั้น ชึ่งเป็นคนคอยดูแลและเอาใส่เธอเหมือนแม่แท้ ๆ ของเธอ จนกระทั่งคนใช้จากไปด้วยอาการป่วย ชูจี้ก็ถูกบังคับให้แต่งกับผู้ชายที่ไม่เอาการเอางานแทนลูกสาวแท้ ๆ ของพ่อแม่บุญธรรมของเธอเพื่อชดใช้ค่ารักษาพยาบาลของคนใช้ เรื่องราวจะเป็นเช่นเดียวกับซินเดอเรลล่าหรือไม่? อย่างไรก็ตาม ชายที่เธอจะแต่งงานด้วยนั้นไม่เหมือนเจ้าชายเลยสักนิดนอกจากรูปร่างหน้าตาของเขาที่สามารถเทียบเท่ากับเจ้าชายได้เท่านั้นเอง ลู่เหยี่ยนเป็นลูกชายนอกสมรสของครอบเศรษฐีครอบครัวหนึ่ง เขาใช้ชีวิตไปวันๆ (พอลอดไปด้วยค่ะ)มาโดยตลอด ที่เขาตกลงแต่งกับชูจี้ก็เพราะอยากจะทำให้ความปรารถนาสุดท้ายของแม่ของเขาสมหวังเท่านั้น แต่ในคืนวันแต่งงาน เขากลับพบว่าเจ้าสาวคนนี้มีพฤติกรรมที่ผิดกับที่เคยได้ยินได้ฟังมา โชคชะตาจะบันดาลให้พวกเขาเป็นอย่างไร และลู่เหยี่ยนจะเป็นดั่งที่เราคิดหรือไม่ สิ่งที่น่าประหลาดใจคือลู่เหยี่ยนมีหลายอย่างที่คล้ายๆ กับมหาเศรษฐีที่ใหญ่ที่สุดในเมืองนี้อย่างพิลึก สุดท้ายแล้ว ลู่เหยี่ยนจะสามารถรู้ได้หรือไม่ว่าชูจี้ คือเจ้าสาวจำเป็นที่ต้องได้แต่งงานแทนพี่สาวของเธอ การแต่งงานของพวกเขาจะเป็นจุดเริ่มต้นเรื่องราวสุดโรแมนติกหรือวิบากกรรมของชีวิต โปรด ติดตามและค้นหาชีวิตและเรื่องราวของทั้งสองคนด้วยกันเถอะ

เจ้าสัวลึกลับกับเจ้าสาวบังเอิญ

เจ้าสัวลึกลับกับเจ้าสาวบังเอิญ

โรแมนติก

5.0

ชูจี้ถูกเก็บไปอุปการะตั้งแต่ยังเด็ก ซึ่งถือเป็นความฝันของเด็กกำพร้าทั่วไปอย่างชูจี้ แต่ชีวิตหลังจากนั้นมันไม่ได้มีความสุขดั่งที่ชูจี้คิดฝันไว้เลย เธอต้องอดทนถูกเย้ยหยันและการทำทารุณจากแม่บุญธรรมของเธอ แต่ก็ยังโชคดีที่เธอได้รับความเมตตาจากคนใช้สูงวัยคนหนึ่งในบ้านหลังนั้น ชึ่งเป็นคนคอยดูแลและเอาใส่เธอเหมือนแม่แท้ ๆ ของเธอ จนกระทั่งคนใช้จากไปด้วยอาการป่วย ชูจี้ก็ถูกบังคับให้แต่งกับผู้ชายที่ไม่เอาการเอางานแทนลูกสาวแท้ ๆ ของพ่อแม่บุญธรรมของเธอเพื่อชดใช้ค่ารักษาพยาบาลของคนใช้ เรื่องราวจะเป็นเช่นเดียวกับซินเดอเรลล่าหรือไม่? อย่างไรก็ตาม ชายที่เธอจะแต่งงานด้วยนั้นไม่เหมือนเจ้าชายเลยสักนิดนอกจากรูปร่างหน้าตาของเขาที่สามารถเทียบเท่ากับเจ้าชายได้เท่านั้นเอง ลู่เหยี่ยนเป็นลูกชายนอกสมรสของครอบเศรษฐีครอบครัวหนึ่ง เขาใช้ชีวิตไปวันๆ (พอลอดไปด้วยค่ะ)มาโดยตลอด ที่เขาตกลงแต่งกับชูจี้ก็เพราะอยากจะทำให้ความปรารถนาสุดท้ายของแม่ของเขาสมหวังเท่านั้น แต่ในคืนวันแต่งงาน เขากลับพบว่าเจ้าสาวคนนี้มีพฤติกรรมที่ผิดกับที่เคยได้ยินได้ฟังมา โชคชะตาจะบันดาลให้พวกเขาเป็นอย่างไร และลู่เหยี่ยนจะเป็นดั่งที่เราคิดหรือไม่ สิ่งที่น่าประหลาดใจคือลู่เหยี่ยนมีหลายอย่างที่คล้ายๆ กับมหาเศรษฐีที่ใหญ่ที่สุดในเมืองนี้อย่างพิลึก สุดท้ายแล้ว ลู่เหยี่ยนจะสามารถรู้ได้หรือไม่ว่าชูจี้ คือเจ้าสาวจำเป็นที่ต้องได้แต่งงานแทนพี่สาวของเธอ การแต่งงานของพวกเขาจะเป็นจุดเริ่มต้นเรื่องราวสุดโรแมนติกหรือวิบากกรรมของชีวิต โปรด ติดตามและค้นหาชีวิตและเรื่องราวของทั้งสองคนด้วยกันเถอะ

หนังสือที่คุณอาจชอบ

ถานหยี่เหยียน นางมารผลาญรัก

ถานหยี่เหยียน นางมารผลาญรัก

โรแมนติก

5.0

คำโปรย การกลับมาแก้ไขเหตุการณ์ในอดีตครั้งนี้ ทำให้นางมารใจโฉดกลับกลายเป็นคนดี แต่กลับมีเหตุการณ์ที่ทำให้ ถานหยี่เหยียนซึ่งผสานจิตใจกับร่างในปัจจุุบัน จนสงบกลับปะทุขึ้นมาอีกครั้ง และกลับมาทำลายล้างทุกอย่างจนวอดวาย เอลิซาเบธ ลีหรือหยางลี่จู บินกลับประเทศจีนเป็นครั้งแรกในชีวิตและถูกดวงตาสวรรค์ที่มีวาสนาผูกพันกันนำนางหวนคืนกลับตระกูลถาน ซึ่งเป็นชาติอดีตของตัวเองเพื่อกลับมาแก้ไขเหตุการณ์ในอดีตตามที่เคยอ้อนวอนต่อสวรรค์เบื้องบน ดวงตาสวรรค์นำนางกลับมาในชาติที่เกิดเป็นสตรีที่แสนจะร้ายกาจที่สุดในตระกูลถาน และนางก็คือนางมารชื่อกระฉ่อน ถานหยี่เหยียน คุณหนูใจโฉดที่เต็มไปด้วยความอำมหิต สนใจแต่ตัวเองไม่เคยใส่ใจผู้ใดและต้องได้ทุกอย่างที่นางต้องการ จนเป็นต้นเหตุทำให้ตระกูลถานถูกประหารล้างตระกูล และการคัดเลือกพระชายาของอดีตฉู่อ๋องเพื่อเลือกเฟ้นให้กับพระอนุชา เป็นที่มาของการประหารล้างตระกูลถานในอดีต แต่การกลับมาอีกครั้งของถานหยี่เหยียน ซึ่งเป็นร่างในยุคปัจจุบันทำให้ร่างในอดีตและปัจจุบันหลอมรวมเป็นร่างเดียวกันและนางก็คือนางในฝันของบุรุษหน้าหยกผู้เลื่องลือ สตรีใจโฉดผู้เคยเป็นอนุชายาของชินอ๋องรูปงามก่อนที่จะกลับมาแก้ไขเปลี่ยนแปลง

ทะลุมิติมาอยู่ในร่างหญิงปัญญาอ่อนซ้ำยังต้องแต่งงานกับบุรุษใบ้

ทะลุมิติมาอยู่ในร่างหญิงปัญญาอ่อนซ้ำยังต้องแต่งงานกับบุรุษใบ้

เมืองแฟนตาซี

5.0

โปรย: มาอยู่ในร่างหญิงปัญญาอ่อน ถูกตราหน้าว่าเป็นลูกโจรที่เคยเข่นฆ่าผู้คนไปทั่ว ซ้ำร้ายเขายังต้องการล้างแค้นแทนพ่อโดยใช้หัวใจเป็นเดิมพัน ........................ ไรต์มีนิยายพื้นบ้านมาฝากอีกแล้วค่า เน้นการใช้ชีวิตประจำวัน เนื้อเรื่องไม่หวือหวาส่วนใหญ่เกิดจากจินตนาการของไรต์มากกว่าเหตุการณ์ในยุคนั้น ใครชอบแนวนี้ไรต์ฝากกดหัวใจกดติดตามกันด้วยนะคะ หญิงสาวที่ตื่นมาตอนเช้าเพื่อเตรียมตัวไปรับพระราชทานปริญญาบัตร แต่กลับต้องย้อนไปอยู่ในยุค 60 ในร่างหญิงปัญญาอ่อนที่มีความทรงจำอันน้อยนิด มีพ่อเป็นอดีตโจรที่ขาพิการ ครอบครัวยากจน กับค่าแรงวันละเจ็ดบาท แล้วเช่นนี้เธอจะทำให้ครอบครัวกินอยู่อิ่มท้องได้อย่างไร พระเอกนางเอกเรื่องนี้มีการแก้แค้นเอาคืนไม่ได้เป็นคนดีบริสุทธิ์นะคะ ทุกคนโปรดใช้วิจารณญาณในการอ่าน เนื้อหาบางส่วน.... คำแก้วเดินออกมาถึงทางห้าแยกที่จะเลี้ยวเข้าหมู่บ้านสี่แจและหมู่บ้านอื่น ๆ ก็เจอกับชายฉกรรจ์สามคนยืนขวางอยู่ตรงหน้า คำแก้วเดินต่ออย่างไม่รู้สึกเกรงกลัว            “เฮ้ย! มีคนเดินมาทางนี้ว่ะ”            “ลูกพี่มันแบกหมูป่าตัวเบ้อเร่อมาด้วย”            “เอาของมีค่าทั้งหมดมาจากมันให้ได้”            “แต่มันเป็นผู้หญิงตัวเล็ก ๆ เองนะลูกพี่”            “พ่อมึงสอนให้โจรอย่างพวกมึงใจดีกับพวกผู้หญิงเหรอวะ” คนที่เป็นหัวหน้าแก๊งตวาดเสียงดังจนคำแก้วต้องเงยหน้ามอง ดวงตากลมไหวสั่นเล็กน้อย เข้ามาสิจะใช้เครื่องช็อตไฟฟ้าช็อตให้ ปืนก็มี มีดก็มี กลัวอะไรล่ะ หักแขนหักขาคนก็ได้ด้วย            “มะ ไม่ได้บอกครับ” คนที่เป็นลูกน้องตอบเสียงสั่น แล้วพวกมันก็ก้าวเท้าไปขวางหน้าคำแก้วไว้            “เอาของมีค่าจากตัวมึงมาให้หมด รวมถึงหมูป่าด้วย” ลูกน้องหนึ่งในสองคนพูดขึ้น แปลกใจที่ในกระบุงมีผลไม้หลายอย่างที่พวกเขาไม่เคยกิน            “ไม่มี” คำแก้วตอบเสียงห้วน มองชายทั้งสามด้วยแววตาไม่สะทกสะท้าน เธออยากเห็นโจรตัวเป็น ๆ วันนี้เธอก็ได้เห็นแล้ว พวกมันใช้ผ้าขาวม้าคลุมหน้าไว้ ยุคสมัยนี้ตำรวจคงทำอะไรคนพวกนี้ไม่ได้จริง ๆ            “ปากดีซะด้วย กูชอบว่ะ จะมีผู้หญิงสักกี่คนวะที่ไม่กลัวโจรอย่างพวกกู ฮ่า ๆ ๆ” เรืองว่าพลางหัวเราะเสียงลั่น ในมือถือปืนเคาะฝ่ามืออีกข้างเล่นไปพลาง ๆ แล้วสั่งลูกน้องเสียงเหี้ยม “จับตัวมันไว้”            ลูกน้องทั้งสองกรูเข้าไปจับตัวคำแก้วไว้ คำแก้วปล่อยหมูและกระบุงลงบนพื้นดิน            เรืองก้าวเท้ายาวเข้ามาใกล้ ดึงผ้าขาวม้าออกจากหน้าเธอ สายตาคมกริบมองใบหน้าเรียวเล็กของอีกฝ่ายด้วยความประหลาดใจเป็นที่สุด            “นี่มันลูกสาวคนโตของไอ้เสือเข้มนี่หว่า มึงกล้าออกมาป่าคนเดียวได้ยังไงวะ” เขาใช้ปลายกระบอกปืนเชยคางของคำแก้วขึ้น แล้วพิศมองใบหน้าเธอนิ่ง            คำแก้วจ้องตามันกลับอย่างไม่ลดละ โจรพวกนี้อาจจะเป็นพวกเดียวกันกับที่ทำร้ายพ่อของเธอก็เป็นได้ ถึงได้รู้จักเสือเข้ม            ชายรูปร่างสูงใหญ่ที่ยืนหลบอยู่ในพุ่มไม้ที่อยู่ไม่ไกลมากนักถึงกับเบิกตาโพลงเมื่อได้ยินว่าสาวน้อยคนที่เขาเดินตามออกมาจากป่าเป็นลูกของไอ้เสือเข้ม แต่เขาได้ยินมาว่าลูกสาวคนโตของเสือเข้มเป็นเด็กที่มีความบกพร่องทางปัญญาไม่ใช่เหรอ ทำไมถึงเข้าป่าไปล่าสัตว์คนเดียวได้อย่างไม่รู้สึกเกรงกลัวสัตว์ป่า หรือแม้แต่โจรพวกนี้ได้ ยิ่งคิดก็ยิ่งสงสัย ตัดสินใจไม่ผิดจริง ๆ ที่เดินตามเธอมา คราแรกเขาแค่อยากรู้ว่าเธอเป็นคนของหมู่บ้านไหนกันแน่ เพราะเขาไม่เคยเห็นหน้า และกลัวว่าเธอจะเป็นอันตรายจึงเดินตามมาอย่างเงียบ ๆ ไม่คิดว่าจะเป็นลูกสาวคนที่เขาตามหามานาน

คุณนายยอมหย่าแล้ว

คุณนายยอมหย่าแล้ว

โรแมนติก

4.9

หลังจากแต่งงานกันมาสามปี เวินเหลี่ยงก็ยังไม่เคยได้ความรักจากฟู่เจิ้งแต่อย่างใดเลย เมื่อรักแรกของเขากลับมา สิ่งที่รอเธออยู่คือหนังสือการหย่า “ถ้าฉันมีลูก คุณยังเลือกหย่าไหม?” เธออยากจับโอกาสสุดท้ายนี้ไว้ แต่แล้วมีแต่คำตอบที่เย็นชาว่า "ใช่" เวินเหลี่ยงหลับตาและเลือกที่จะปล่อยมือ ...ต่อมาเธอนอนอยู่บนเตียงคนไข้ด้วยความสิ้นหวังและลงนามในข้อตกลงการหย่า “ฟู่เจิ้ง เราไม่ได้เป็นหนี้กันอีกต่อไปแล้ว...” ชายที่มีความเด็ดขาดและเย็นชามาโดยตลอดนอนอยู่ข้างเตียงขอร้องให้อีกฝ่ายกลับมาด้วยเสียงแผ่วเบา “เหลียง ได้โปรดอย่าหย่าได้ไหม?”

ความรักเป็นพิษ

ความรักเป็นพิษ

โรแมนติก

5.0

เจียนเยว่ใช้ชีวิตอย่างยากลำบากจนกระทั่งพบอาของเธอ แต่เธอก็ตกหลุมรักอาของเธออย่างควบคุมตัวเองไม่ได้ น่าเสียดายที่อาคนนั้นกำลังจะแต่งงาน เลยจัดให้เธอไปต่างประเทศ เพื่อแก้แค้น เธอจึงเรียนวิชาบุรุษวิทยาและหลังจากกลับมาอีกครั้ง เธอก็กลายเป็นผู้เชี่ยวชาญด้านบุรุษวิทยาที่มีชื่อเสียงที่สุด เชี่ยวชาญการรักษาภาวะหย่อนสมรรถภาพทางเพศ การหลั่งเร็ว ภาวะมีบุตรยาก... คราวนี้คุณอาดันเธอไว้ในห้องนอน "ถ้าอยากดูร่างกายของผู้ชายมาก ก็ช่วยตรวจให้ผมหน่อยสิ" เธอยิ้มอย่างชั่วร้าย และใช้มือปลดเข็มขัดของเขา "มิน่าเล่าขนาดอามีคู่หมั้นแล้ว แต่กลับไม่แต่งงานสักที ที่แท้มันใช้งานไม่ได้สินะ" “จะได้หรือไม่ได้ คุณก็ลองดูเองสิ” “ไม่เลย อาไปหาคนอื่นช่วยดูให้เถอะ”

บท
อ่านเลย
ดาวน์โหลดหนังสือ
เจ้าสาวจำยอม สามีเศรษฐีนอกสายตา
1

บทที่ 1 นอกใจ

23/05/2022

2

บทที่ 2 งานวิวาห์

23/05/2022

3

บทที่ 3 นาฬิกาหรูมูลค่าหลายล้าน

23/05/2022

4

บทที่ 4 คุณอยากอาบน้ำก่อนไหม?

23/05/2022

5

บทที่ 5 คุณไม่ใช่ชูเสว

23/05/2022

6

บทที่ 6 นอนเตียงเดียวกัน

23/05/2022

7

บทที่ 7 อาหารมื้อเช้า

23/05/2022

8

บทที่ 8 ขอเงิน

23/05/2022

9

บทที่ 9 เสียใจกับสิ่งที่ทำ

23/05/2022

10

บทที่ 10 ดีกว่าที่คิดไว้มาก

23/05/2022

11

บทที่ 11 การสัมภาษณ์งาน

23/05/2022

12

บทที่ 12 สัมภาษณ์ไม่ผ่าน

23/05/2022

13

บทที่ 13 เขาก็ไม่ได้แย่

23/05/2022

14

บทที่ 14 ความรู้สึกเหมือนบ้านที่แท้จริง

23/05/2022

15

บทที่ 15 ความวุ่นวาย

23/05/2022

16

บทที่ 16 คุณถูกไล่ออก

23/05/2022

17

บทที่ 17 คุณจะรังเกียจผมไหม?

23/05/2022

18

บทที่ 18 กู้โหยวฉี

23/05/2022

19

บทที่ 19 ใครบางคนจะต้องไปพอใจเป็นแน่

23/05/2022

20

บทที่ 20 นั่งรถประจำทาง

23/05/2022

21

บทที่ 21 ลัมโบร์กีนีคันหรู

23/05/2022

22

บทที่ 22 หาห้องเช่า

23/05/2022

23

บทที่ 23 ห้องผีสิง

23/05/2022

24

บทที่ 24 ความน่ารักของเธอ

23/05/2022

25

บทที่ 25 ทดลองยา

23/05/2022

26

บทที่ 26 เป็นห่วงเธอ

23/05/2022

27

บทที่ 27 ลูกค้าผู้มีพระคุณ

23/05/2022

28

บทที่ 28 อาหารค่ำมื้อใหญ่

23/05/2022

29

บทที่ 29 ปัญหาในร้านอาหาร

23/05/2022

30

บทที่ 30 ท่านประธานอยู่ที่นี่แล้ว

23/05/2022

31

บทที่ 31 จุมพิตเพราะความเมา

23/05/2022

32

บทที่ 32 ควบคุมตนเอง

23/05/2022

33

บทที่ 33 คุณทำอะไรกับผมก่อนล่ะ

23/05/2022

34

บทที่ 34 ข่าวลือ

23/05/2022

35

บทที่ 35 ชี้แจงความจริง

23/05/2022

36

บทที่ 36 สังสรรค์

23/05/2022

37

บทที่ 37 วิกฤต

23/05/2022

38

บทที่ 38 เพราะฉันเป็นสามีของเธอ

23/05/2022

39

บทที่ 39 ลืมชุด

23/05/2022

40

บทที่ 40 คุณไม่ควรแต่งตัวแบบนี้

23/05/2022