Login to MeghaBook
icon 0
icon เติมเงิน
rightIcon
icon ประวัติการอ่าน
rightIcon
icon ออกจากระบบ
rightIcon
icon ดาวน์โหลดแอป
rightIcon
สาวเฉิ่มเนื้อหวาน

สาวเฉิ่มเนื้อหวาน

เนื้อนวล

5.0
ความคิดเห็น
22.4K
ชม
22
บท

น่านฟ้าผิดหวังในความรักจึงเหมารวมว่าผู้หญิงทุกคนสารเลว เนตรทราย สาวเฉิ่มเชยที่มีวิถีชีวิตขาวสะอาดยิ่งกว่าแม่ชีในโบสถ์เสียอีก แต่โชคชะตาก็กลั่นแกล้งให้พวกเขาต้องมาแต่งงานกันภายใต้คำขอร้องแกมบังคับของผู้มีพระคุณ เนตรทรายร่อนเนินเสียวขึ้นรับเรียวลิ้นช่ำชองของน่านฟ้าอย่างไร้ยางอาย “อ๊า... อู๊ยยยยย อ๊า... เสียวววว อ๊า... เสียววววว อ๊า...” นี่หล่อนกำลังเจอะเจออยู่กับอะไรกันนะ ทำไมถึงได้ทั้งเสียวทั้งสุขแบบนี้ ยิ่งลิ้นสากตวัดเลีย พร้อมกับนิ้วยาวที่สอดลึกเข้ามาภายใน หล่อนก็ยิ่งเต็มไปด้วยความร้อนฉ่าทรมาน “อู๊ยยยยย... อ๊ะ... อื้อ... ซี๊ดดดด” เนตรทรายอึดอัดไปทั้งรู แต่ความเสียวเพราะถูกเลียไล้ไปทั้งร่องสวาทก็ทำให้หล่อนเด้งสะโพกขึ้นสู้นิ้วยาวถี่ยิบ ปากก็ครวญครางราวกับหญิงไร้สติ “อืมมมม รูเธอตอดนิ้วฉันแรงมาก... เนตรทราย... อืมมมม ฉันอยากกระแทกเธอแล้ว... อืมมมม”

บทที่ 1 ตอนที่ 1

น่านฟ้า กิติเมฆา หรือที่ทุกคนในตระกูลกิติเมฆาเรียกสั้นๆ ว่าคุณน่าน ชายหนุ่มเป็นนักเรียนนอก ใช้ชีวิตอยู่ต่างประเทศจนอายุยี่สิบแปดปีปลายๆ จึงถูกผู้เป็นย่า ซึ่งเป็นผู้มีพระคุณที่เหลือเพียงคนเดียวในโลกใบนี้เรียกให้กลับมาช่วยกิจการที่เมืองไทย และถึงแม้ว่าจะไม่เต็มใจนัก แต่ชายหนุ่มก็ไม่อาจจะขัดคำสั่งของผู้เป็นย่าได้

เขาจึงนำเรื่องที่ต้องบินกลับเมืองไทยไปบอกกับ

โรสิตา หรือโรส ผู้เป็นคนรัก ที่หมายมั่นว่าจะแต่งงานกันในอีกไม่กี่ปีข้างหน้า แต่หญิงสาวไม่ยอมตามเขากลับมาเมืองไทย โดยให้เหตุผลว่าต้องการใช้ชีวิตอิสระอยู่ที่เมืองนอก

เขาพยายามหว่านล้อมคนรักทุกทาง แต่หล่อนก็ยังยืนกรานคำเดิม ทำให้เขาต้องยอมให้โรสิตาอยู่ที่เมืองนอกต่อไป ส่วนตนเองก็บินกลับมาเมืองไทย ช่วยคุณย่าบริหารกิจการ และก็จะรีบบินกลับไปหาโรสิตาทันทีที่ถึงวันหยุด

วันเวลาเคลื่อนผ่านไปจากหนึ่งเดือน กลายเป็นสองเดือน และสามเดือน จนกระทั่งมาถึงเดือนที่สี่ เหตุการณ์ไม่คาดฝันก็เกิดขึ้น

ตลอดเวลาเขาพอระแคะระคายเรื่องนอกใจของ

โรสิตามาบ้างจากเพื่อน แต่เขาก็เลือกที่จะไว้ใจ เลือกที่จะเชื่อใจคนรัก แต่เมื่อเขาพบเห็นการนอกใจของโรสิตาด้วยสายตาของตนเอง ทุกอย่างมันจึงจบสิ้นลง พร้อมๆ กับความเจ็บปวดแสนสาหัสของเขา

น่านฟ้ากลายเป็นผู้ชายเย็นชา และมองผู้หญิงเป็นของเล่น เขาไม่เคยจริงจังกับผู้หญิงคนไหนอีกเลยนับตั้งแต่เลิกรากับโรสิตามา

และถึงแม้ตอนนี้เวลามันจะล่วงเลยมานานเกือบหนึ่งปีแล้ว หัวใจของเขาก็ยังคงเจ็บแปลบๆ เมื่อภาพบาดตาบาดใจของโรสิตากับไอ้หนุ่มผมทองบนเตียงผุดพรายขึ้นมาในสมอง

ก๊อก ก๊อก

เสียงเคาะประตูดังขึ้น ทำให้น่านฟ้าที่ตื่นสายในเช้าวันหยุดหลุดออกจากภวังค์ร้าย ดวงตาคมกริบตวัดมองไปที่ประตูไม้ ก่อนที่ริมฝีปากหยักสวยจะขยับเปล่งคำพูดกระด้างออกไป

“ใครครับ”

“เอ่อ เนตรเองค่ะ”

พอรู้ว่าเป็นใคร น่านฟ้าก็เป่าลมออกจากปากแรงๆ ด้วยความเบื่อหน่าย จากนั้นก็ลุกขึ้นจากเตียง เดินตรงไปกระชากบานประตูให้เปิดกว้างออก

ผู้หญิงที่แต่งตัวเหมือนมนุษย์ป้ายืนอยู่หลังบานประตูไม้ ถึงแม้เจ้าหล่อนจะไม่ได้สวมแว่นหนาเหมือนบรรณารักษ์ในห้องสมุด แต่การแต่งกาย หรือทุกๆ อย่างที่รวมเป็นหล่อน มันทำให้เขารู้สึกไม่ต่างจากการเผชิญหน้ากับคุณป้าวัยห้าสิบเลยให้ตายสิ

“มีอะไร”

พวงแก้มนวลของเนตรทรายเป็นสีแดงระเรื่อขึ้น เมื่อน่านฟ้าในชุดนอนที่เปิดกระดุมสองเม็ดจนเห็นขนหน้าอกมายืนอยู่ตรงหน้า

หัวใจของหล่อนเต้นแรงมาก และก็จำต้องเมินหน้าหนีไปทางอื่น พร้อมกับตอบเสียงสั่นเทา

“คุณ... คุณย่าให้มาตามคุณน่านไปรับประทานอาหารเช้าค่ะ”

“ฝากบอกคุณย่าด้วยว่าฉันยังไม่หิว” เขากำลังจะปิดประตู แต่เสียงสั่นๆ ชวนขบขันของเนตรทรายก็ดังแทรกขึ้นเสียก่อน

“แต่คุณย่า... รอคุณน่านอยู่นะคะ”

“เธอก็ไปบอกท่านสิว่าฉันไม่หิว จบนะ เนตรทราย”

แล้วคนตัวโตก็ปิดประตูใส่หน้าอย่างไม่ไยดี เนตรทรายสะดุ้งน้อยๆ มองบานประตูไม้ที่เพิ่งปิดลงด้วยความน้อยใจ

น่านฟ้าไม่เคยคิดจะญาติดีกับหล่อนเลยแม้แต่ครั้งเดียว เขาแสดงท่าทางรังเกียจรังงอน และก็ไม่ชอบใจมากที่คุณย่าของเขาเอ็นดูหล่อนเกินหน้าเกินตา

หญิงสาวถอนใจออกมาแผ่วเบา ก่อนจะเดินคอตกกลับไปหาคุณย่าราตรีที่กำลังนั่งรออยู่ที่โต๊ะอาหารริมระเบียงไม้

“ตาน่านไม่ยอมมาใช่ไหมหนูเนตร”

“เอ่อ... คุณน่านบอกว่ายังไม่หิวค่ะคุณย่า”

ราตรีถอนใจออกมาอย่างอ่อนอกอ่อนใจ หลานชายที่เคยว่านอนสอนง่าย ตอนนี้กลับกลายเป็นคนละคนอย่างสิ้นเชิง เพราะผู้หญิงคนนั้นคนเดียว

“งั้นก็ช่างเถอะ เรามากินข้าวด้วยกันดีกว่า”

“เอ่อ คุณย่าทานเถอะค่ะ เดี๋ยวเนตรจะไปกับทานในครัวกับป้าแย้มค่ะ”

“ไม่เอา อย่าพูดแบบนี้สิหนูเนตร ฉันบอกกี่ครั้งแล้วว่าถึงเราจะไม่ได้มีสายเลือดเกี่ยวข้องกันเลย แต่ฉันก็เอ็นดูหนูเนตรมากนะ”

เนตรทรายยกมือขึ้นไหว้คุณย่าราตรีอย่างซาบซึ้งในน้ำใจ

“เนตรขอบพระคุณคุณย่ามากค่ะที่เมตตาเนตร”

ราตรีอมยิ้ม มองเนตรทรายด้วยความเอ็นดู

“ก็เพราะหนูเนตรเป็นเด็กนิสัยดียังไงล่ะ ฉันถึงได้เอ็นดู มานั่งกินข้าวด้วยกันเถอะ ฉันกินคนเดียวเหงาตายเลย”

เนตรทรายไม่อาจจะปฏิเสธความเมตตาของราตรีได้อีก หล่อนกล่าวขอบคุณ ก่อนจะทรุดตัวลงนั่งบนเก้าอี้ตัวข้างๆ กับท่าน

“ลองกินต้มจืดตำลึงนี่นะ ฉันชิมแล้ว รสชาติดีเลยทีเดียว”

ราตรีตักต้มจืดตำลึงใส่จานข้าวให้กับเนตรทรายอย่างเอาใจ

“ขอบคุณค่ะคุณย่า”

“กินเยอะ จะได้มีแรงสู้รบกับตาน่าน”

ชื่อของน่านฟ้าทำให้หล่อนชะงักไปเล็กน้อย แต่ก็รีบซ่อนมันเอาไว้ได้ในที่สุด

หล่อนระบายยิ้มให้กับผู้มีพระคุณท่วมหัว และสนทนากับท่านด้วยความเต็มอกเต็มใจ บรรยากาศบนโต๊ะอาหารเช้ากำลังเต็มไปด้วยความรื่นเริง จนกระทั่งน่านฟ้าปรากฏตัวขึ้น พร้อมกับสายตาไม่เป็นมิตรที่เขาใช้ทอดมองมายังหล่อน

อ่านต่อ

หนังสืออื่นๆ ของ เนื้อนวล

ข้อมูลเพิ่มเติม
เธอคือของหวง

เธอคือของหวง

โรแมนติก

5.0

เมื่อ คิมหันต์ ชายหนุ่มหล่อ รวย ทายาทคนเดียวของตระกูล ถูกใจ พอฤทัย นักกายภาพบำบัดที่คุณย่าจ้างมา เขาคิดว่าหล่อนง่าย แต่หล่อนกลับไม่ได้เป็นอย่างที่เขาคิดเลย หล่อนสวย แต่ยาก และนั้นก็ยิ่งทำให้เขากระหาย ยิ่งอยากได้หล่อนจนใจจะขาด ++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++ ประตูห้องยังไม่ทันจะปิดสนิท คิมหันต์ก็ดึงคนตัวเล็กเข้ามาประกบปากจูบดูดดื่ม ราวกับว่าถ้ารออีกนิดเดียวเขาจะขาดใจตาย "คุณคิมหันต์ อย่าค่ะ...คุณปวดเอวอยู่ไม่ใช่เหรอ?" หล่อนจับมือที่บีบขยำนมออก แต่เขาก็เอาขึ้นมาบีบใหม่ ก้มหน้าลงกระซิบข้างหู "ปวดก็ต้องซ้ำครับ จะได้หายปวด" พูดจบก็อุ้มร่างบางขึ้นแนบอกทันที พอฤทัยรู้ว่าโดนหลอก ก็โมโหเอาฟันกัดที่หัวไหล่เขาไปทีหนึ่ง แล้วก็รู้ว่าตัวเองทำผิดพลาดครั้งใหญ่ เมื่อได้ยินประโยคที่เขาพูดออกมา "ที่แท้คุณก็ชอบความรุนแรงนี่เอง ได้เลยครับเมียจ๋า...เดี๋ยวผัวจัดให้" เขาเดินก้าวยาว ๆ จนมาถึงเตียง วางร่างบางบนที่นอน จากนั้นก็ถอดเหมือนกระชากชุดของหล่อนออกจากร่าง ตามด้วยเสื้อผ้าของตัวเอง แล้วทาบทับลงไป "เห็นคุณชอบความรุนแรงแบบนี้ แสดงว่าต้องชอบแบบจูบแรกของเราด้วยใช่ไหม?" เขาเคลื่อนหน้าลงมาถาม หล่อนถลึงตาใส่เขา เมื่อนึกถึงจูบรุนแรง ที่มีแต่ความเจ็บตรงหน้าห้องน้ำ "ก็ลองทำอีกสิ คราวนี้ฉันจะกัดลิ้นคุณให้ขาดเลย" เขาได้ยินก็หัวเราะเสียงร่วนออกมา ก่อนจะก้มหน้าลงไปจูบกลีบปากอิ่มอ่อนโยน และเปลี่ยนเป็นร้อนแรงขึ้นในเวลาต่อมา

คุณหมอทำไมร้าย

คุณหมอทำไมร้าย

โรแมนติก

5.0

นนท์ปวิธคือคุณหมอหนุ่มรูปงามและใจดี และมีเพียงแค่เธอคนเดียวเท่านั้นที่ได้เห็นมุมมืดของผู้ชายคนนี้ มุมมืด... ที่เขาสร้างเอาไว้เพื่อทำร้ายเธอเพียงคนเดียว +++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++ "นอนกับฉัน แล้วฉันจะยอมช่วยลูกสาวของเธอ" นี่คือข้อเสนอของนายแพทย์นนท์ปวิธ อริณวัฒน์ ศัลยแพทย์หัวใจชื่อดังของเมืองไทย เขาคือเทพเจ้าแห่งการผ่าตัดหัวใจ เพราะคนไข้ทุกคนที่ผ่านมีดผ่าตัดของเขาจะประสบความสำเร็จทุกราย ทุกคนต่างชื่นชมในฝีมือและความมีน้ำใจของคุณหมอหนุ่มหล่อคนนี้มาก เขาคือเทพบุตร คือเทวดาสำหรับคนไข้และญาติๆ แต่ในมุมมืดของเขามีเพียงแค่หล่อนคนเดียวที่ได้เห็น แน่ล่ะ... เขาสร้างมุมมืดเอาไว้เพื่อทำร้ายหล่อนแค่เพียงคนเดียวเท่านั้น "ตกลงค่ะ" รอยยิ้มหยันเกลื่อนใบหน้าหล่อเหลาของนายแพทย์นนท์ปวิธ ขณะที่เคลื่อนเรือนร่างสูงโปร่งหกฟุตสามนิ้วเข้ามาหยุดใกล้ๆ "งั้นก็คืนนี้เลย" "ตาว... ขอเวลา..." "ลูกสาวของเธอ มีเวลาเหลือเยอะสินะ" "เอ่อ..." "ฉันต้องการเอาเธอคืนนี้..." แล้วเท้าใหญ่ก็ขยับเข้ามาใกล้ขึ้นอีก จนตอนนี้ร่างกายอยู่ห่างกันแค่เพียงฟุตเดียวเท่านั้น กลิ่นหอมเฉพาะตัวของเขาโชยฟุ้งเข้ามาในจมูก ทำให้รจิตราตัวสั่นเทา หล่อนช้อนตาขึ้นมองคนตัวสูง ซึ่งเขาก็ลดสายตามองลงมามองพอดี ดวงตาสองดวงสบประสานกัน โลกทั้งใบหยุดหมุน ความทรงจำเมื่อห้าปีก่อนย้อนกลับเข้ามาราวกับสายน้ำไหลหลาก ความทรงจำที่หล่อนไม่เคยลืม... และใช้มันหล่อเลี้ยงหัวใจมากว่าห้าปี

อาจารย์แซ่บไม่ไหว

อาจารย์แซ่บไม่ไหว

โรแมนติก

5.0

ในสายตาของทุกคน คชาวุฒิเก่งฉลาด สุภาพเรียบร้อย และสุดเนิร์ด คงมีเพียงแค่เธอคนเดียวเท่านั้น ที่รู้ว่าใต้แว่นตาหนาของเขาซ่อนความร้อนแรงเอาไว้มากแค่ไหน ไม่รู้จะอวยยศให้อาจารย์ฟิสิกส์คนนี้ยังไงดี แต่รับประกันว่าอาจารย์แซ่บมาก แซ่บฉ่ำแฉะ^^ +++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++ "ตรงไหนดี..." หล่อนควรต่อต้านสิ ควรผลักไส เพราะมันไม่ใช่เรื่องที่ควรเกิดขึ้นเลย แต่... แต่ร่างกายของหล่อนมันอ่อนระทวยไม่มีแรงเลย "ตรงไหนดีเด็กน้อย..." เขากระซิบถามเสียงกระเส่า "ถ้าคุณไม่ตอบ ผมจะเลือกเองนะ..." "อาจารย์... หนู... หนู..." ใบหน้านวลแดงระเรื่อ ตอนนี้สมองของหล่อนขาวโพลนไร้ความคิดชั่วคราว รอยยิ้มจากปากหยักสวยของอาจารย์ฟิสิกส์สุดหล่อช่างบาดใจเหลือเกิน เขาค่อยๆ ย่อตัวลง และคุกเข่าลงกับพื้น ขณะที่สายตาช้อนขึ้นมาสบประสานกับหล่อนตลอดเวลา ไฟร้อนๆ ในดวงตาของเขากำลังแผดเผาให้หล่อนมอดไหม้ "อา... จารย์..." นี่เขากำลังจะทำอะไรน่ะ เขาคุกเข่าทำไม

เด็กเลี้ยงของภาวินทร์

เด็กเลี้ยงของภาวินทร์

โรแมนติก

5.0

พระเอกเรื่องนี้แรกๆ จะออกแนวปากหมา ใจร้าย ชอบทำนางเอกช้ำใจ แต่หลังจากเห่าหอนเป็นแล้ว ก็จะกลายเป็นหมาโบ้คลั่งรักสุดๆ เลยค่ะ ไรต์นอนยันเลย 555+++ คำเตือน... พระเอกเรื่องนี้โบ้ซ้ำโบ้ซ้อนโบ้ไม่ปรานีใคร 55 ++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++ "คุณ... ภาม... เป็นอะไรคะ..." คำถามของหล่อนตะกุกตะกักจนแทบฟังไม่เป็นคำ "หึ... ยังจะมีหน้ามาถามอีกหรือคาลิสา!" เขายื่นมาบีบคอของหล่อน และนั่นก็ทำให้หล่อนตกใจแทบช็อก "คุณภาม... ครีม... กลัว..." ทำไมเขาทำแบบนี้ ทำไมภาวินทร์ถึงบีบคอหล่อนล่ะ แม้จะไม่ได้บีบแรงนัก แต่ก็ทำให้หล่อนกลัวจนแทบหยุดหายใจ "เธอนี่มันเลี้ยงไม่เชื่อง" "คุณภาม... พูดอะไรคะ ครีมไม่เข้าใจ... อ๊ะ..." นิ้วยาวของเขาบีบเค้นลงกับลำคอขาวผ่องของหล่อนแรงขึ้น จนหล่อนเกือบจะหายใจไม่ออก "ยังจะมีหน้ามาถามอีกเหรอ เธอไปทำอะไรเอาไว้ล่ะ" "ครีม... ครีมเปล่า..." "เลิกตอแหลเถอะ ฉันรู้เรื่องจากน้องอัญหมดแล้ว" "..." "เธอจงใจละเมิดข้อตกลงของเรา" "ครีมเปล่านะคะ คุณอัญเธอรู้อยู่แล้ว... เธอรู้จากคุณภามไม่ใช่เหรอคะ..." หล่อนพยายามจะอธิบายในมุมของตัวเอง แต่ชายหนุ่มไม่ยอมรับฟัง "เธอเดือดร้อน ฉันก็ช่วย ให้ข้าวให้น้ำ ให้เงิน เซ็กซ์ดีๆ ฉันก็ให้ งานก็มีให้ทำ แล้วเธอยังต้องการอะไรจากฉันอีก อยู่เงียบๆ อยู่ในที่ตัวเองไม่ได้หรือไง หื้อ!" "ครีม... ฮืออออ..." "แล้วเธอยังมีหน้าไปโกหกน้องอัญว่าท้องกับฉันอีกเหรอ เธอกล้าดียังไงพูดแบบนั้นออกไป คาลิสา!" หากหล่อนบอกออกไปว่าตัวเองกำลังตั้งท้องลูกของเขาจริงๆ ภาวินทร์ก็คงจะไม่เชื่อ ใช่... เขาไม่มีทางเชื่อหรอก ตอนนี้เขาเชื่อคำพูดของคู่หมั้นคนสวยของเขาคนเดียวเท่านั้น "ตอบมาสิ... เธอท้องลูกของฉันจริงหรือเปล่า" ใบหน้าที่เปียกชุ่มไปด้วยหยาดน้ำตาส่ายไปมา ก่อนจะตอบเสียงสะอื้น "ไม่... ไม่ได้ท้องค่ะ..." "หึ... นึกอยู่แล้วเชียว เธอมันก็แค่ผู้หญิงมารยา ที่ต้องการทำให้ฉันเดือดร้อนเท่านั้นเอง" เขาหยุดบีบคอของหล่อน และผลักร่างของหล่อนออกห่าง แสดงท่าทางรังเกียจออกมา "เราเลิกกันเถอะ"

ยัยตัวร้ายของท่านประธาน

ยัยตัวร้ายของท่านประธาน

โรแมนติก

5.0

เรื่องนี้พระเอกเป็นพวกชอบวิ่ง ตอนแรกวิ่งหนี ตอนหลังวิ่งชนจนมดลูกน้องแทบอักเสบ ฝากติดตามเป็นกำลังใจให้ไรต์ด้วยค่ะ เลิฟ เลิฟ ++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++ "พี่วิศ... ทำไมพี่เปลี่ยนไปแบบนี้คะ... อื้อ... อย่าทำแบบนี้สิคะ... " แม้จะพยายามขัดขืน แต่เสียงก็แผ่วเบา และอ่อนแรงเหลือเกิน "แล้วชอบพี่แบบนี้ไหมล่ะครับ... อืมม หอมจัง" ปลายจมูกของเขาซุกไซ้อยู่ที่ลำคอ ในขณะที่ฝ่ามืออบอุ่นลูบไล้ซุกซน "พี่ชอบก้นของเธอจัง นุ่มนิ่มมาก" "พี่วิศ..." "และพี่ก็ชอบเสียงครางของเธอด้วย ฟังแล้วยิ่งมีอารมณ์..." เขาเงยหน้าขึ้นจากลำคอของหล่อนที่ดูดเม้มจนแดงช้ำ ดวงตาสบประสานกัน ก่อนที่ปากหยักสวยจะแนบชิดลงมาหา เขาจูบเบาๆ หนึ่งครั้ง ก่อนจะกระซิบเสียงแปร่งพร่า "ให้พี่เอานะ... พี่หิว..."

คนในความลับ

คนในความลับ

โรแมนติก

5.0

เพราะแอบรักจึงยอมทุกอย่าง ยอมแม้กระทั่งเป็นคนในความลับ อยู่เงียบๆ ในเงามืดชั่วนิรันดร์ กฎของเขาก็คือ มีอะไรกัน นอนด้วยกัน สนุกกัน แต่ห้ามบอกใคร ห้ามให้ใครรู้ว่ามีความสัมพันธ์กันแบบไหน ในที่ทำงานเขาคือท่านประธาน และเธอก็คือพนักงานคนหนึ่งในบริษัทเท่านั้น เมื่อเจอกันก็ทักทายกันบ้างแบบเจ้านายกับลูกน้อง ห้ามแสดงท่าทางหรือแสดงความเป็นเจ้าของ ห้ามโพสต์สถานะในโซเชียล แม้จะไปเที่ยวด้วยกัน ไปถึงไหนต่อไหนด้วยกันก็แล้วแต่ห้ามเปิดเผยทั้งนั้น ซึ่งด้วยความรักที่มีต่อเขา ทำให้เธอตกลงยอมเป็น คนในความลับของเขาอย่างเต็มใจ +++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++ "มามี๊ขา..." วชิรวัฒน์มองเด็กหญิงตัวน้อยที่อายุน่าจะไม่ถึงสามขวบวิ่งเข้ามาสวมกอดฟาริดาด้วยความประหลาดใจและตกใจในเวลาเดียวกัน เขามองใบหน้ากลมๆ ของเด็กหญิงคนนั้น สลับกับใบหน้าของฟาริดา ซึ่งก็พบว่าหญิงสาวกำลังหน้าซีดเผือดไร้สีเลือด "นี่มันอะไรกัน น้องฟาง... เด็กคนนี้... เป็น..." เขายังพูดไม่ทันจบ ฟาริดาก็ดันร่างของเด็กหญิงไปไว้ด้านหลัง ก่อนจะตอบเขาด้วยสุ่มเสียงดังฟังชัด "ลูกสาวของฟางเองค่ะ" วชิรวัฒน์ถึงกับอึ้ง เขาหันไปมองสบตากับอภิวัฒน์ ก็พบว่าเลขาฯ หนุ่มก็อึ้งไม่ต่างกัน หลังจากตั้งสติอยู่ชั่ววินาที เขาก็หันกลับมาจ้องหน้าฟาริดาเขม็ง "เด็กคนนี้เป็นลูกของใครครับ" เขาพยายามที่จะถามเสียงสุภาพ ทั้งๆ ที่ภายในในเต็มไปด้วยเพลิงไฟกัลป์ เพราะอย่างนี้เองเหรอ ฟาริดาถึงได้หนีจากเขาไป เพราะหล่อนท้อง... แล้วหล่อนท้องกับใครล่ะ นอกจากเขาแล้ว หล่อนยังแอบมีความสัมพันธ์กับผู้ชายคนอื่นอีกอย่างนั้นเหรอ บ้าชิบ! นี่หล่อนกำลังจะทำให้เขาโมโหจนเป็นบ้าอยู่แล้วนะ! "ลูกของใครก็ช่างเถอะค่ะ แต่ไม่มีอะไรเกี่ยวข้องกับพี่โรมแน่นอน"

หนังสือที่คุณอาจชอบ

ท่านอ๋องข้าไม่ต้องการท่านเป็นสวามี

ท่านอ๋องข้าไม่ต้องการท่านเป็นสวามี

โรแมนติก

5.0

เพราะชาติก่อนคุณหมอสาวโง่เขลาเชื่อมั่นในความรัก จึงถูกวางยาพิษจนตาย ทว่าเมื่อลืมตาขึ้นมาอีกครั้งกลับเป็นสวีอี้หลิง บุตรสาวของท่านโหวซึ่งนางเองก็ถูกวางยาเช่นกัน การกลับมาเกิดใหม่ในครั้งนี้นางจะแก้ไขชะตาของคุณหนูที่น่าสงสารคนนี้ให้เปลี่ยนไปในทางที่ดีขึ้นให้ได้ สวีอี้หลิงคนนี้จะไม่คิดใส่ใจสามีที่ตนเองไม่ได้เต็มใจรับเป็นอันขาด ทว่าต่อให้ไม่สนใจ ถึงอย่างไรนางก็ต้องเป็นพระชายาของท่านอ๋องผู้มากความสามารถ ดังนั้นนางจะเป็นสตรีเรือนหลังที่เอาแต่จมทะเลน้ำตา และอ่อนแอไม่สู้คนไม่ได้! ต่อให้สามีไม่รักนางหรือชิงชังนางก็ช่าง นางเองก็มิได้ต้องการเขาเป็นสามีสักหน่อย แค่เพียงมอบหนังสือหย่าให้เท่านั้น สวีอี้หลิงก็พร้อมจากไปทันที ชีวิตสองชาติภพนางจะไม่ยอมให้ใครหลอกอีกแล้ว!

สุลต่านร้ายขังรัก ชุด ทัณฑ์ทราย

สุลต่านร้ายขังรัก ชุด ทัณฑ์ทราย

มหาเศรษฐี

4.9

เมื่อองค์สุลต่านแห่งฟาดิลาห์ถูกวางยาปลุกกำหนัดในคืนวันอภิเษกสมรส... จิรัชยาเป็นเพียงลูกของนางบำเรอของอัครมหาเสนาบดีประจำมหานครฟาดิลาห์ หน้าที่ของลูกนอกสมรสอย่างหล่อนก็คือคอยรับใช้ ฮันนา ว่าที่องค์สุลตาน่า ความทุกข์แสนสาหัสเดียวในใจของหล่อนก็คือการแอบหลงรักจ้าวผู้ครองแคว้น ทั้งๆ ที่รู้ว่าตัวเองไม่มีสิทธิ์แม้แต่จะเงยหน้าขึ้นมอง แต่แล้วความฝันของหล่อนก็เป็นจริง เมื่อหล่อนได้นอนอยู่ใต้ร่างขององค์สุลต่านแห่งฟาดิลาห์ แต่คืนนั้นมันเป็นคืนแต่งงานของเขากับฮันนา...! “ยังไม่รีบไสหัวลงไปจากเตียงอีกหรือ!” กายสาวบอบช้ำยังไม่ทันได้ขยับลงจากแท่นบรรทมก็ถูกเขาผลักไสแรงๆ จนกลิ้งตกลงมากองกับพื้นห้องไม่ต่างจากเศษขยะสกปรก น้ำตาแห่งความปวดร้าวไหลพรากออกมาราวกับสายฝน “หม่อมฉัน... ขอประทานอภัยเพคะ หม่อมฉัน...” จิรัชยาพยายามจะอธิบาย แต่เสียงเกรี้ยวกราดขององค์สุลต่านแผดดังก้องขึ้นเสียก่อน หล่อนตัวสั่นเทาด้วยความหวาดกลัว “เธอกล้ามากนะที่วางยาฉัน!” “หม่อมฉัน... ไม่รู้เรื่องนะเพคะ หม่อมฉัน... ไม่ได้ทำ...” หล่อนสะอื้นได้อย่างน่าเวทนา แต่ก็ไม่ได้รับความเมตตาจากชายผู้สูงศักดิ์เลยแม้แต่น้อย “ถ้าเธอไม่ได้ทำ งั้นก็คงเป็นแม่ของเธอสินะที่ทำ จิรัชยา!”

 เกิดใหม่เป็นแม่หม้ายที่สามีทิ้ง

เกิดใหม่เป็นแม่หม้ายที่สามีทิ้ง

โรแมนติก

5.0

ชาติภพก่อนนางต้องสูญเสียลูกและสามีเพราะคนร้ายกราดยิงในห้าง จนนางเลือกจบชีวิตโดยการฆ่าตัวตายตาม พอเกิดชาติใหม่ก็มาอาศัยร่างที่ใบหน้าเหมือนตัวเองแถมมีลูกสาวที่หน้าเหมือนลูกสาวภพก่อนแต่กลับถูกสามีทิ้งให้มาอยู่ลำพังบนเขาจนอดข้าวตาย นางที่ได้มาอาศัยร้าง สัญญาว่าจะดูแลบุตรสาวคนนี้ให้ดีที่สุด และหวังว่าจะเจอสามีนางในภพเช่นกัน หญิงหม้ายเช่นนางจะดูแลบุตรสาวด้วยตัวเอง... "ท่านแม่กอดเอวของท่านพ่อเอาไว้แบบนี้ห้ามปล่อยนะเจ้าคะ ถ้าท่านแม่กอดเอวท่านพ่อก็จะได้กอดถิงถิงไปด้วย" เสียงเล็กของสาวน้อยที่นั่งตรงกลางระหว่างเจินเป่าและเหนียงไป๋กล่าวบอกผู้เป็นมารดาด้วยน้ำเสียงแจ่มใส เหนียงไป๋จึงไม่มีทางเลือกต้องพยักหน้ารับและทำตามที่บุตรสาวบอกแต่โดยดี ******************* นิยายสนุก น่ารัก อบอุ่นหัวใจ ดีต่อสุขภาพ แวะมาอ่านกันเยอะๆ นะคะ

ซีอีโอผู้อ่อนแอต้องง้อเธอทุกวัน

ซีอีโอผู้อ่อนแอต้องง้อเธอทุกวัน

โรแมนติก

5.0

เซิ่งหนานหยินเกิดใหม่แล้ว ชาติที่แล้ว เธอถูกชายชั่วหักหลัง ถูกชายเสแสร้งใส่ร้าย โดนครอบครัวสามีเล่นงาน จนทำให้เธอล้มละลายและเป็นบ้าไป ในท้ายที่สุด เธอเสียชีวิตอย่างน่าสลดใจด้วยอุบัติเหตุทางรถยนต์เมื่อเธอตั้งครรภ์ได้ 9 เดือน แต่คนร้ายกลับทำเงินได้มากมาย และใช้ชีวิตทั้งครอบครัวอย่างมีความสุข เกิดใหม่ครั้งนี้ เซิ่งหนานหยินคิดตกอล้ว อะไรที่ว่าพระคุณช่วยชีวิต คนรักในใจอะไรกัน ล้วนไม่ต้องไปสน เธอจะจัดการชายชั่วหญิงร้าย สร้างชื่อเสียงให้กับตระกูลเก่าของตนเองขึ้นมาใหม่อีกครั้งและนำตระกูลเซิ่งไปสู่จุดสูงสุดของชีวิต สิ่งที่แตกต่างออกไปก็คือ คนที่หยิ่งมาตลอดในชาติที่แล้ว กลับเป็นฝ่ายริเริ่มมาหาเธอ "เซิ่งหนานหยิน การแต่งงานครั้งแรกผมไม่ทัน การแต่งงานครั้งที่สองก็ต้องถึงคิวผมแล้วสินะ"

บท
อ่านเลย
ดาวน์โหลดหนังสือ