ที่รักขามาให้จับเสียดีๆ

ภาค เศรษฐกร นักธุรกิจหนุ่มใหญ่วัยสี่สิบสองกะรัต ชายหนุ่มหล่อจัด โคตรรวย และก็โสดสนิท เขาเป็นลูกชายเพียงคนเดียวของตระกูล เศรษฐกร มหาเศรษฐีหมื่นล้านที่ถูกทั่วโลกจับตามอง และเขาก็คือผู้ชายในฝันของผู้หญิงมากมาย แต่ภาคกลับไม่ยอมมีภรรยาเป็นตัวเป็นตน เขาคบหากับผู้หญิงมากหน้าหลายตา ทั้งนางงาม นางเอก ไม่ว่าจะภายในประเทศไทยหรือต่างประเทศ เขาก็สอยลงมาขย่มบนเตียงแทบหมดวงการ แต่กระนั้นเขาก็ยังไม่คิดจะลงหลักปักฐานกับใครจริงๆ จังๆ เสียที

เหตุผลของเขาคือความลับ... ใช่ มันคือความลับที่ไม่มีใครล่วงรู้ แม้แต่เลขาหน้าห้องที่ทำงานรับใช้เขามาเป็นเวลานานหลายปีเช่นหล่อนก็ตาม

กนกแก้ว รื่นเริง หรือที่ ภาค มักจะเรียกติดปากว่า ‘แก้ว’ หล่อนทำงานที่บริษัทของภาคมาตั้งแต่เรียนจบมาใหม่ๆ จนตอนนี้อายุอานามของหล่อนก็เกือบจะยี่สิบแปดปีบริบูรณ์แล้ว

หล่อนรู้ใจภาคทุกอย่าง โดยเฉพาะเรื่องรสนิยมทางเพศของเขา ภาคชอบผู้หญิงเปรี๊ยวจี๊ดเข็ดฟัน ชอบผู้หญิงลีลาเด็ด และชอบผู้หญิงนมใหญ่ ซึ่งหล่อนก็เป็นคนทำหน้าที่คัดกรองผู้หญิงในแบบที่เจ้านายชอบ และจัดส่งให้ถึงเตียงของเจ้านายในทุกค่ำคืน หรือทุกเวลาที่ภาคต้องการ

แต่ใครจะรู้บ้างเล่าว่า ภายใต้แว่นหนา และการแต่งตัวแสนเชยของหล่อน ได้ซ่อนความลับบางอย่างเอาไว้ ความลับที่จะเป็นความลับไปตลอดกาล

หล่อนแอบรักภาค...

ใช่... หล่อนรักเขา แต่ก็รู้อยู่เต็มอกว่าเขาไม่มีทางรักเลขาเฉิ่มเชยเช่นหล่อน

หล่อนไม่ได้อยู่ในสายตาของภาคเลย เขาไม่เคยมองหล่อนแบบที่ผู้ชายมองผู้หญิง หล่อนเป็นแค่เพียงทาสที่ทำงานได้อย่างรู้ใจเขาเท่านั้น แต่หล่อนก็อดทน อดทนที่จะมองเขาขึ้นเตียงกับผู้หญิงคนอื่น เพียงเพราะว่าไม่อยากอยู่ห่างจากเขานั่นเอง

“คิดอะไรอยู่หรือแก้ว”

ภาคยืนกอดอกมองเลขาสาวที่ทำงานกันมานานจนรู้ใจกันทุกอย่าง หรือจะให้พูดตรงๆ ก็คือกนกแก้วรู้จักเขา มากกว่าที่เขารู้จักตัวเองเสียอีก

เขายังจำวันแรกที่ได้ร่วมงานกับแม่สาวแว่นหนา ชอบแต่งตัวเหมือนครูอนุบาลอย่างกนกแก้วได้เป็นอย่างดี หล่อนมาสัมภาษณ์งาน แต่กลับทำกาแฟหกใส่เขาเสียอย่างนั้น เขาควรจะไล่หล่อนออกไปซะ และรับคนอื่นมาทำงานแทน แต่ไม่รู้ว่าเพราะอะไรเหมือนกัน เขาถึงเลือกหล่อน และการเลือกในครั้งนั้นก็ไม่ได้ทำให้เขาผิดหวังเลยสักนิด เพราะกนกแก้วทำหน้าที่เลขาหน้าห้องได้เป็นอย่างดี แม้ว่าหล่อนจะไม่ได้เซ็กซี่ในแบบที่เขาต้องการจากเลขาก็ตาม

หล่อนทำงานเก่ง ละเอียด รอบคอบทุกอย่าง และบางครั้งก็ช่วยเขาแก้สถานการณ์ได้เป็นอย่างดี เพราะแบบนี้ไงเขาถึงไม่ยอมให้หล่อนจากไปไหน ผูกมัดหล่อนเอาไว้ด้วยเงินเดือนก้อนโต แต่นั่นไม่ใช่งานเดียวที่หล่อนทำได้ดีหรอก เพราะกนกแก้วยังทำหน้าที่สับรางผู้หญิงที่จะขึ้นเตียงให้กับเขาได้อย่างยอดเยี่ยม หล่อนคัดเลือกผู้หญิงได้ตรงสเป็คเขาที่สุด

“เอ่อ... บอส...”

หญิงสาวตื่นจากภวังค์ เมื่อเสียงของเจ้านายที่ตนเองคิดถึงอยู่ทุกขณะจิตดังขึ้น หล่อนหันไปมองเขา ก็พบว่าเขายืนหล่อลากไส้อยู่ไม่ไกลนัก ดวงตาสีดำขลับจ้องมองมาที่หล่อน และอมยิ้ม

“ทำไมต้องทำหน้าตกใจด้วยล่ะครับ หรือว่ากำลังคิดถึงแฟนอยู่”

เขาเดินเข้ามาใกล้มากยิ่งขึ้น และก็ทำให้หัวใจของหล่อนแรงระรัว แต่ก็จำต้องกลบเกลื่อนเอาไว้ ภายใต้สีหน้าเรียบเฉยไม่แสดงความรู้สึก

“แก้ว... ยังไม่มีแฟนหรอกค่ะบอส”

“ไม่น่าเชื่อนะ คุณอายุยี่สิบเจ็ดแล้วนะแก้ว อีกไม่กี่เดือนก็จะยี่สิบแปด นี่ไม่คิดจะมีครอบครัวเลยหรือ”

หล่อนฝืนยิ้มบางๆ

“แก้วคงยังไม่เจอคนที่ชอบน่ะค่ะ”

เขาพยักหน้ารับน้อยๆ กอดอกมองหล่อนไม่วางตา

“งั้นก็คงเหมือนผมนั่นแหละ เพราะที่ผมยังไม่แต่งงาน ก็เพราะยังไม่เจอผู้หญิงที่ใช่”

“แต่บอสก็นอนกับผู้หญิงมากมาย...”

“นั่นเป็นเพราะร่างกายของผมต้องการปลดปล่อย”

เขาหัวเราะร่วน ราวกับว่าหัวข้อที่กำลังสนทนากันอยู่นั้นคือความขบขัน แต่หล่อนขันไม่ออกจริงๆ

“แก้วทราบค่ะ”

เขายิ้มอีก ยิ้มหล่อกระชากใจแบบสุด แต่หล่อนก็ทำได้แค่มอง แต่ไม่มีสิทธิ์แตะต้อง

“จำงานเลี้ยงเมื่อคืนนี้ได้ใช่ไหมครับแก้ว”

“เอ่อ จำได้ค่ะ”

เขายิ้มอีกแล้ว

“ผมต้องการนางแบบคนนั้นนะ ติดต่อให้ผมสองวันสองคืน ผมจ่ายไม่อั๋น”

หล่อนเจ็บลึกแบบนี้ทุกครั้งที่รู้ว่าเขาจะนอนกับใคร แต่ก็จำต้องยิ้มทำตามหน้าที่

“แก้วติดต่อผ่านผู้จัดการส่วนตัวของเธอแล้วค่ะ แล้วเธอก็รับปากจะมาร่วมงานแล้วด้วยค่ะ”

“ดีมาก คุณนี้เป็นเลขาที่สุดยอดที่สุดที่ผมเคยมีมาก่อนเลยนะแก้ว”

“ขอบคุณค่ะบอส”

“ปีนี้ผมจะปรับเงินเดือนขึ้นให้คุณสิบเปอร์เซ็น แล้วก็จะมอบโบนัสพิเศษให้ด้วย”

หล่อนยกมือไหว้ภาค ทั้งๆ ที่หัวใจเจ็บช้ำเหลือเกิน เพราะถ้าเลือกได้ หล่อนคงไม่ทำแบบนี้

“ขอบคุณอีกครั้งค่ะบอส”

“โอเค งั้นเดี๋ยวคุณเตรียมเอกสารประชุมตอนสิบโมงให้พร้อมนะ เราจะเข้าประชุมด้วยกัน”

“ค่ะ บอส”