ที่รักขา...มาให้จับเสียดีๆ

ตอนที่ 1.1

ณเดชน์ อุรัสยา

ในปัจจุบันภัยร้ายแรงของประเทศที่มีมาอย่างต่อเนื่องที่สุด คือ ภัยจากยาเสพติด มันส่งผลแก่ชีวิต ครอบครัว และความเป็นอยู่ของคนทุกคนที่เข้าไปยุ่งเกี่ยวกับมัน ไม่ว่าจะเป็นผู้เสพ ผู้ขาย หรือแม้กระทั่งชาวบ้านธรรมดาที่โชคร้าย เป็นเหยื่อให้กับยาเสพติดอีกมากมายนับไม่ถ้วน สาเหตุเหล่านี้เองจึงต้องมีทีมตำรวจพิเศษไว้คอยปราบปราม สืบหา ตัวการใหญ่ของแหล่งผลิตยาและค้ายา เพื่อปกป้องและสร้างความสงบสุขให้กับประชาชน

ในค่ำคืนนี้ก็เป็นอีกหนึ่งภารกิจของกองปราบปรามยาเสพติดที่ต้องส่งลูกทีมมาเฝ้าสังเกตการณ์อยู่หลังโกดังแห่งหนึ่ง ทีมตำรวจได้รับเบาะแสจากแหล่งข่าวผู้ไม่ระบุชื่อว่าจะมีการขนส่งยาเสพติดล็อตใหญ่ในวันนี้ ทางตำรวจจึงส่งลูกทีม ไปดักรอจับกุม หนึ่งในนั้นคือผู้กองเพียงฝัน ตำรวจหญิงเพียงไม่กี่คนในทีมที่มีความสามารถรอบด้านและไหวพริบดีเยี่ยม และรองสารวัตรปกรณ์ ตำรวจหนุ่มคู่หูของหญิงสาว

ขณะนี้เป็นเวลายี่สิบสามนาฬิกาแล้ว แต่ยังไม่มีความเคลื่อนไหวใด ๆ รอบโกดัง ไม่มีทั้งคนเข้าและคนออก ผู้กองเพียงฝันจึงเริ่มคิดว่าข้อมูลที่ได้อาจเป็นเพียงเรื่องเท็จ จวบจนรถยุโรปราคาแพงคันหนึ่ง ขับเข้ามาจอดหน้าโกดัง สินค้า

อารัณย์ พิภักดิ์ดาศร

ริมฝีปากเรียวสวยยกยิ้มอย่างพอใจเมื่อเห็นว่าบุคคลที่ตนหมายตัวเอาไว้ปรากฏตัว ในที่สุดวันที่หญิงสาว จะได้จับกุมหนึ่งในเจ้าพ่อสถานบันเทิงยักษ์ใหญ่ของประเทศก็มาถึง เบื้องหน้าเขาเป็นหัวหน้าตระกูลพิภักดิ์ดาศร ที่ทำธุรกิจสถานบันเทิงและแอลกอฮอล์ แต่เบื้องหลังมีข่าวลือว่าเขาเป็นเจ้าของธุรกิจมืดเกือบทุกประเภท หนึ่งในนั้น คือ การค้ายาเสพติดที่เป็นเป้าหมายในการจับกุมครั้งนี้

“ณเดชน์มาแล้ว”

รองสารวัตรปกรณ์ต่อสายรายงานแก่ผู้บังคับบัญชาโดยทันทีที่เห็นนายอารัณย์ลงจากรถ ด้วยภารกิจในการ จับกุมทุกครั้งจำเป็นต้องมีฉายาเพื่อเรียกชื่อเป้าหมาย ในทีมตำรวจจึงโหวตให้นายอารัณย์มีฉายาว่า ณเดชน์ อ้างอิงมา จากดาราไทยที่กำลังได้รับความนิยมอยู่ในตอนนี้ เพราะเนื่องจากว่า ชายหนุ่มเจ้าพ่อสถานบันเทิงคนนี้เป็นชายรูปงาม มากไปด้วยเสน่ห์ หากอยู่ในแวดวงสังคมเขาจะเป็นผู้ชายเจ้าสำราญที่รายล้อมไปด้วยผู้หญิงมากมาย

เหอะ! หล่อแต่แรด ไม่ใช่แนวของผู้กองเพียงฝันสักนิด

“ให้เข้าไปเลยมั้ยครับหัวหน้า" รองสารวัตรปกรณ์ทวงถามคำสั่งจากผู้เป็นนาย พวกเขาอยากจะรีบจับกุมพวกค้ายาให้ได้คาหนังคาเขา

“เข้าไปเลย ให้รองสารวัตรกับผู้กองเป็นคนนำเข้าไปได้เลย”

“รับทราบครับ/รับทราบค่ะ”

เมื่อผู้บัญชาการกองปราบมีคำสั่งให้เข้าไปยังพื้นที่ รองสารวัตรปกรณ์ก็ส่งสัญญาณให้ลูกน้องจำนวนสิบคนเตรียมพร้อม ส่วนเขาและเพียงฝันเดินนำหน้าไปยังประตูโกดัง ชายหนุ่มใช้แรงไม่มากผลักประตูเข้าไปด้านใน และสิ่งที่พวกเขาเจอคือภาพการขนย้ายลังบางอย่างหลายร้อยลังขึ้นรถบรรทุก โดยมีนายอารัณย์ควบคุมคนงานอยู่

“หยุดนะ นี่เจ้าหน้าที่ตำรวจ ทุกคนชูสองมือขึ้น เดี๋ยวนี้!"

วินาทีที่ตำรวจเข้าจับกุม รองสารวัตรปกรณ์เป็นคนออกคำสั่งให้คนงานทุกคนยกมือขึ้น เขาส่งสัญญาณให้เพียงฝันเข้าไปตรวจดูของในลัง หญิงสาวเปิดกล่องลังที่อยู่ใกล้กับอารัณย์ เพื่อให้เขาเห็นพร้อมกันตรงหน้า

“นี่มันเรื่องอะไรกันครับคุณตำรวจ เราแค่กำลังย้ายสินค้าของเราขึ้นรถบรรทุก พวกคุณไม่มีสิทธิ์มาบุกโกดังผมแบบนี้” อารัณย์โวยวาย ยกแขนกั้นไม่ให้ผู้กองสาวเข้ามาตรวจดูลัง

“มีสิทธิ์หรือไม่มี จะได้รู้กันหลังจากเปิดลังพวกนี้” เพียงฝันว่าอย่างท้าทาย “ถ้าคุณบริสุทธิ์ใจจริงก็ขอให้เราตรวจสอบก่อน หากมันไม่ใช่แบบที่เราคิด พวกเราทุกคนจะเป็นฝ่ายขอโทษและไม่ขัดขวางการทำงานของพวกคุณอีก”

“...”

“หรือว่าคุณกลัวคะ?” หญิงสาวยกยิ้ม

“โอเค เชิญตรวจดูให้สบายใจเลยครับ คุณตำรวจคนสวย” ชายหนุ่มมั่นใจว่าของในโกดังทุกชิ้นถูกกฎหมาย เขาจึงยอมลดมือลงแล้วผายมือเชิญให้ตรวจสอบ ไม่ลืมส่งยิ้มโปรยเสน่ห์มาให้ผู้กองสาวสวยหนึ่งเดียวในนี้ เขาชอบนักผู้หญิงเก่งเนี่ย ถ้าไม่ใช่ตำรวจคงจับมาฟัดให้หนำใจแล้ว แม่คุณเอ้ย!

เพียงฝันเมินรอยยิ้มนั้นไปอย่างไม่ใยดี เธอเกลียดรอยยิ้ม เกลียดท่าทางของเขา มันช่างเจ้าชู้และถือดี วันนี้แหละเธอจะทำให้เขาถูกใส่กุญแจมือให้ได้!

พรึบ!

หญิงสาวใช้แรงเพียงเล็กน้อยในการเปิดกล่องลัง สิ่งแรกที่เห็นคือกล่องเครื่องดื่มแอลกอฮอล์มากมายหลายสิบกล่อง

“จะเปิดดูข้างในกล่องก็ได้นะครับ”

“เปิดอยู่แล้วค่ะ ไม่ต้องห่วง”

มือเรียวหยิบกล่องมาแกะเปิดออกดูพอให้เห็นว่ามีขวดเครื่องดื่มอยู่ในนั้น พยายามไม่แสดงอาการผิดหวังออกมาให้ชายหนุ่มที่คอยมองอยู่เห็น เธอวางกล่องไว้ตามเดิม เกือบจะถอยแล้วให้คำตอบที่น่าผิดหวังกับรองสารวัตรปกรณ์แล้ว หากไม่นึกลองล้วงมือเข้าไปข้างในสุดจนเกือบก้นกล่อง เจอกับของที่ซุกซ้อนอยู่ชั้นสุดท้าย มือเรียวกำถุงขนาดเท่าฝ่ามือขึ้นมาโชว์ให้อารัณย์ดู เธอฉีกถุงที่บรรจุผงสีขาวจนแน่นออกมาแล้วส่งให้เจ้าของมันดม

“นี่มัน...! เป็นไปไม่ได้!!” อารัณย์แสดงสีหน้าตกใจอย่างแนบเนียน เขาล้วงหยิบซองอื่น ๆ ที่ซ้อนอยู่ออกมาฉีกดมก็พบว่าเป็นยาไอซ์ทั้งหมด

วันนี้เป็นโชคดีของตำรวจ แต่เป็นคราวซวยของชายหนุ่ม

“ฉันขอจับกุมคุณข้อหามีสารเสพติดไว้ในครอบครองและเป็นผู้ต้องสงสัยว่าจะมีไว้เพื่อจำหน่ายหรือส่งออก”

“ดะ...เดี๋ยวก่อน” อารัณย์พยายามจะหนีไม่ยอมให้เพียงฝันใส่กุญแจมือ

“อย่าขัดขืนนะครับ ไม่งั้นพวกผมคงต้อง...”

ปัง! ปัง!

ยังไม่ทันที่รองสารวัตรปกรณ์จะพูดจบ กระสุนปืนก็ยิงเข้าใส่ฝั่งตำรวจอย่างปริศนา ในจังหวะนั้นเองที่ทุกคนแตกตื่น เหล่าคนงานได้วิ่งหนีออกจากโกดังกันสุดชีวิต อารัณย์เห็นช่องโอกาสในการหลบหนีจึงไม่รอช้ารีบวิ่งออกไปทางด้านหลังโกดัง ท่ามกลางเสียงปืนที่ยิงสู้กัน

“เดี๋ยวฉันตามเอง!!” เพียงฝันตะโกนบอกคู่หู เธอเป็นคนเดียวที่อยู่ใกล้อารัณย์มากที่สุด จึงอาสาวิ่งตามเจ้าพ่อค้ายาไป

ตึก ตึก ตึก

ผู้กองสาววิ่งออกมาจากโกดัง ความมืดในเวลาเกือบตีหนึ่งบดบังทัศนวิสัยในการมองเห็นไปเกือบครึ่ง หญิงสาวจึงต้องอาศัยฟังเสียงวิ่งแทน

ตึก ตึก ตึก

เสียงฝีเท้าคนดังมาจากซอยด้านขวามือ สองเท้าของหญิงสาวจึงวิ่งไปทางนั้น ยิ่งวิ่งเข้าไปใกล้เท่าไหร่ก็ยิ่งได้ยินเสียงเขาชัดเจน แต่ก็ยังไม่พบแม้แต่เงาของชายหนุ่ม

ตึก ตึก ตึก

เธอเริ่มวิ่งออกมาไกลมากแล้วจากโกดัง ระหว่างทางก็เริ่มเป็นตึกร้าง เปลี่ยว วังเวง เธอเริ่มไม่แน่ใจแล้วว่ากำลังตามจับเขา หรือกำลังถูกเขาวางกับดัก

บางทีเขาอาจลวงเธอมาฆ่า...

ตำรวจควรมีคู่หู เธอไม่ควรมาเพียงลำพัง มันประมาทเกินไป แต่ให้ตายสิ! จะปล่อยคนร้ายไปทั้งที่อยู่ตรงหน้าก็ไม่ใช่นิสัยของผู้กองเพียงฝันเสียด้วย หญิงสาวจึงตัดสินใจต่อสายหาคู่หู

ตรูด...ตรูด...

“ฮัลโหล! ตอนนี้ณเดชย์กำลังตรงไปที่ซอยห้างร้างเก่า รีบส่งกำลังคนมาด่วนเลย ฉันไม่รู้ว่ามันเป็นกับดักหรือเปล่า”

[ได้! กำลังจะรีบไป อุรัสยาประกบไว้อย่าให้คาดสายตา]

“โอ๊ย! ขอเถอะ ช่วยเปลี่ยนฉายาฉันทีได้มั้ย ขนลุกว่ะ” คนกำลังจะเข้าโหมดจริงจังกับการจับผู้ร้าย รองสารวัตรปกรณ์ หรือใช้ฉายาว่า บอย ปกรณ์ก็ยังจะมาล้อฉายาของเธออีก

ในภารกิจครั้งนี้เธอได้ฉายาว่า อุรัสยา อ้างอิงมาจากดาราสาวและแฟนสาวของณเดชย์ ซึ่งก็มาจากการกลั่นแกล้งของเพื่อนสนิทอย่างปกรณ์นั่นเอง

[ฮ่า ๆ เอาน่า น่ารักจะตาย พอจับณเดชน์ได้จะให้เปลี่ยนแล้ว รีบจับมันให้ได้แล้วกัน ฝากด้วยนะอุรัสยา]

ปิ๊บ!

สายถูกตัดไปแล้ว ด้วยความอดทนที่มีจำกัดของผู้กองสาว เธอยอมรับก็ได้ว่าส่วนหนึ่งที่อยากปิดคดีนี้ได้เร็ว ๆ ก็เป็นเพราะฉายานั่น หญิงสาวส่ายหน้าให้กับเพื่อนร่วมงาน

สวบ...สวบ

“...!” เธอได้ยินเสียงคนเดินไปเดินมาอยู่ไม่ไกล ลังเลเล็กน้อย แต่ก็กระชับปืนในมือแน่นแล้วตัดสินใจเดินเข้าไปยังตึกร้าง

เอาว่ะ! รีบปิดคดีให้จบจะได้กลับบ้าน

หมับ!

“ฉายาของผมคือณเดชย์เหรอ...”