สามีที่ร้ายรัก Blue Valentines

"ไอ ทำไมมานั่งตรงนี้อีกแล้วละ"

"มาดูผู้ชายน่ะสิ น้ำค้างดูสิคนนั้นงานดี๊ดี"

ฉันตอบน้ำค้างกลับไปพร้อมกับชี้นิ้วไปที่ผู้ชายคนหนึ่งหน้าตาหล่อเหลาเอาการเลยล่ะ กล้ามก็แน่นจนน่าเอามือไปลูบไล้ ฉันล่ะอยากรู้จริงๆ ว่าลอนหน้าท้องของเขาเวลาขยับแล้วมันจะเซ็กซี่เหมือนที่ฉันคิดไว้ไหม

"ส่องแต่ผู้นะแก ว่าแต่แกสนใจไปนัดบอดปะ"

"ไม่เอาอะ ฉันไม่ชอบ"

น้ำค้างถามฉันขึ้นตอนที่ฉันกำลังเหม่อลอยมองผู้ชายสิบกว่าคนที่มีเหงื่อเงาโทรมกายวิ่งอยู่บนสนามหญ้าแย่งเจ้าลูกกลมๆ เพียงแค่ลูกเดียว คิดแล้วก็อยากเกิดเป็นเจ้าลูกกลมๆ นั่นจัง ทำไมน่ะเหรอก็เพราะฉันอยากถูกแย่งบ้างไม่ใช่อยากถูกเตะหรอกนะ

"ว่าแต่ ถ้าไม่ได้นัดไปได้ปะ อยากไปดูผู้เฉยๆ อ่ะ ผู้เป็นแรงขับเคลื่อนการใช้ชีวิต เป็นกำลังใจของฉันเลยก็ว่าได้" 

"ไม่ต้องเลย แกทำตัวเละเทะไปแล้วนะไออุ่น"

"ดุฉันอีก เป็นเพื่อนหรือแม่ย่ะ!" 

ใช่แล้วล่ะฉันชื่อไออุ่นเรียนอยู่ทันตกรรมปี 4 แล้วฉันมีนิสัยชอบเสพความหล่อของผู้ชายงานดีทั้งหลาย ฉันเคยมีความรักแต่ไม่สมหวัง แต่นั่นมันก็ไม่ได้ทำให้ฉันหมดหวังนะ ฉันเคยเป็นคนขี้อายมากๆ แต่ตั้งแต่เลิกกับคนรักเก่าไป ฉันก็เปลี่ยนตัวเองเป็นสาวมั่น อย่าว่าโง้นงี๊เลยนะ ฉันลองทุกอย่างเลยละไม่ว่าจะเป็นการเที่ยวผับเที่ยวบาร์ การกินเหล้าแม้แต่สูบบุหรี่

หลังจากที่ฉันเปลี่ยนตัวเองฉันก็กลายเป็นสาวฮอตขึ้นมาทันตาจะว่ายังไงดีล่ะ มันก็ต้องแบบนั้นอยู่แล้วเพราะฉันรักตัวเองมากขึ้นมานิดหน่อยด้วยการดูแลรูปร่าง ผิวพรรณ รวมทั้งการแต่งตัว จัดว่าเด็ดเลยแหละ หลังจากนั้นฉันก็รู้สึกชอบนิสัยที่มีแต่คนรุมล้อมฉันนะคะ แต่ฉันไม่อยากคบใครจริงๆ จังๆ ก็นะ เคยมีประสบการณ์มาก่อนดูก็รู้ว่าพวกที่เข้ามาไม่ได้หวังจะกระชับหัวใจกับฉันนี่ พวกนั้นน่ะหวังกระชับอย่างอื่นมากกว่า

ตุบ!

"โอ๊ยยยย!" ฉันเดินเหม่อลอยเพราะพวกผู้ชายกลางสนามฟุตบอลเลิกเล่นกันแล้ว ฉันเลยเดินกลับมาจะหาที่นั่งส่องผู้ต่อก็ตอนนี้ฉันเลิกเรียนแล้วนี่คะ จะทำอะไรก็ได้อีกอย่างยัยน้ำค้างเพื่อนฉันก็วิ่งตามแฟนไปโน่นแล้ว เฮ้อ... ชีวิตสาวโสดอย่างฉันมันช่างน่าสงสารจริงๆ

"พี่ครับ เป็นอะไรไหมครับ"

โอ๊ะ! ฉันลืมเลยเมื่อครู่ตอนที่ฉันเดินเหม่อลอยออกมาก็ชนเข้ากับใครคนหนึ่งที่ฉันไม่รู้จัก ไม่คุ้นหน้า แต่หล่อ หล่อจริงๆ หล่อมาแบบโอ้โห้แม่เจ้าโว้ย คนบ้าอะไรจะหล่อขนาดนี้ ฉันเอาแต่จ้องตาเขาแล้วคิดอะไรไปเพลินๆ จนเขาเอ่ยเรียกฉันอีกครั้งแต่ว่านะ เรียกพี่! อย่าบอกนะว่านี่รุ่นน้อง ทำไมมันน่ารักหนุบหนึบอะไรขนาดนี้ ลูกกระเดือกตอนที่เขากลืนน้ำลายลงคอมันเซ็กซี่จนหัวใจของฉันเต้นแรงเหมือนตอนที่ฉันตกหลุมรักใครครั้งแรก

"เออ มะ ไม่เป็นไรค่ะ"

ฉันจะตะกุกตะกักทำไมเนี่ยทำอย่างกับไม่เคยเจอคนหล่อ ชายหนุ่มตรงหน้าที่ประคองฉันเอาไว้ส่งยิ้มหวานให้ฉันจนเผลอมองตาม เขาปล่อยมือก่อนจะหันไปตามเสียงเรียกของเพื่อนเขาจากทางด้านหลัง