คลั่งรักในยามค่ำ

ท่ามกลางแสงจันทร์ที่ส่องสว่างไปทั่วบริเวณโกดังร้างที่เงียบสงัดแห่งหนึ่ง ร่างสูงในชุดนักศึกษาถือไม้หน้าสามวางพาดที่ไหล่ก่อนที่จะแสยะยิ้มร้ายแล้วเสยท่อนไม้เข้าใส่หน้าของคู่อริเต็มแรง คู่อริผู้โชคร้ายหน้าหันไปตามแรงกระแทกจนเลือดไหลกบปากหยดลงเปรอะเปื้อนไปทั่วบริเวณพื้นปูนซีเมนต์ทันที

ผัวะ!!!

“ยอมแล้วครับพี่ อย่าทำผมเลยครับ” ดินขอร้องกายเสียงสั่นด้วยความหวาดกลัว ในขณะที่กายเอาไม้หน้าสามพาดไว้ที่ไหล่แล้วเอาเท้าเหยียบลงบนอกของดินด้วยความโมโห

“มึงอย่าห้าวให้มันมาก อยากมีเรื่องกับกูทำไมไม่บอก ทำไมต้องไปทำไอ้เบสมันด้วย ไอ้เบสมันไปทำอะไรให้มึงฮะ!! ไอ้เหี้ยเอ๊ย!!” กายเสยท่อนขาแกร่งเข้าไปที่สีข้างของดินจนอีกฝ่ายงอตัวรู้สึกเจ็บจนจุกไปหมด

“ผมไม่ได้ตั้งใจครับพี่กาย แฟนผมบอกว่าไอ้เบสมันไปขอเบอร์แฟนผมมาให้พี่ผมเลยเล่นมัน”

บอกหนุ่มรุ่นพี่เสียงสั่นมือก็ยกขึ้นไหว้ปลก ๆ อย่างลนลาน ตอนนี้เขาเจ็บระบมไปทั้งร่าง ไม่คิดเลยว่าการที่มีเรื่องกับกาย หนุ่มรุ่นพี่ปีสี่หรือราชาแห่งคณะวิศวกรรมที่เขาเรียกกันจะเล่นงานเขาให้จุกจนกระอักเลือดขนาดนี้

“ก่อนจะมาเล่นคนของกู มึงไปเฝ้าคนของมึงให้ดี ๆ อย่าให้มันแรดร่านไปทั่วแล้วเสือกไปตอแหลผัวโง่ ๆ แบบมึงว่าเด็กกูไปขอเบอร์มันมาให้กู ผู้ชายแบบกูไม่เคยต้องขอเบอร์ผู้หญิงก่อน จำใส่กะโหลกบาง ๆ ของมึงไว้ ถุย!!”

กายตะคอกด่ารุ่นน้องที่กล้าปีนเกลียวด้วยความโมโหก่อนจะถ่มน้ำลายใส่หน้าดินแล้วจัดการโยนไม้ที่ใช้สั่งสอนรุ่นน้องทิ้งบนพื้นเต็มแรงโดยไม่หันกลับมามองอีก ขาเรียวยาวของร่างสูงชะลูดเดินอาด ๆ ก้าวขึ้นรถ Harley-Davidson คู่ใจแล้วขับออกไปทันที

ส่วนดินที่ถูกเล่นงานจนสะบักสะบอมได้แต่ค่อย ๆ ประคองร่างของตัวเองลุกขึ้นอย่างทุลักทุเล ทั้งตัวและใบหน้าตอนนี้ไม่น่ามองเลยสักนิด

ไม่น่าเฟียร์สตีนอยากมีเรื่องกับผู้ชายคนนี้เลย

กาย กันต์ธีร์ พิสิฐกุลวัตรดิลก ชื่อนี้เขาจะจำให้ขึ้นใจ มือหนักตีนหนักเป็นบ้า

เช้าวันต่อมา

เสียงรถ Harley-Davidson รุ่นใหม่ล่าสุดที่ขับเข้ามาจอดหน้าคณะนิเทศศาสตร์ ทำเอาหนุ่ม ๆ สาว ๆ ที่นั่งรอเวลาขึ้นเรียนคลาสเช้า บ้างก็นั่งคุยเล่นกัน บ้างก็กำลังนั่งทำรายงาน ซึ่งคณะนิเทศศาสตร์จะมีก็แต่สาว ๆ เสียส่วนใหญ่ที่พากันหันมามองผู้ชายผิวขาวจัดที่กำลังถอดหมวกกันน็อกสีดำออก โชว์ผมที่ทำสีขาวสุดเฟี้ยวซึ่งเข้ากับหน้าตาที่หล่อร้ายนั้นทำเอาสาว ๆ กรี๊ดกันใหญ่ เมื่อรู้ว่าผู้ที่ถอดหมวกกันน็อกออกมานั้นเป็นใคร

ผมสีขาวแบบนั้น ถ้าไม่หล่อจริงทำออกมาไม่มีทางรอดอะ

“กรี๊ด พี่กายนี่นามาทำอะไรที่นี่อะ”

“งื้ออ พี่กายทำไมหล่อแบบนี้ ทำอย่างไรถึงจะได้เป็นแฟนพี่เขาอะ”

“แก ฉันจะเป็นลม ทำไมพี่กายหล่อขนาดนี้ เห็นใกล้ ๆ แบบนี้คือหล่อ คืองานดี แรร์ไอเท็มของแท้ สมกับฉายาราชาวิศวะเลย”

“เทพบุตรของฉัน ผมสีขาวเข้ากับพี่แกสุด ๆ เลยอะ หล่อเหมือนเทพบุตรเลย กรี๊ดดด”

และอีกมากมายที่สาว ๆ พากันพูดถึงหนุ่มหล่อสุดฮอตของมหา’ลัยเจ้าของฉายาราชาแห่งคณะวิศวกรรมศาสตร์

“ส้มนั่นพี่กายนี่ ทำไมเดินมาทางนี้อะ” บีเพื่อนของส้มเขย่าแขนเพื่อนสาวที่นั่งหันหลังให้กายอยู่ก่อนที่เธอจะแอบกรี๊ดในใจเบา ๆ ที่ผู้ชายที่เพื่อนแอบชอบจะมาที่คณะนิเทศศาสตร์ของพวกเธอ

“พี่กายไหนอะ อย่าบอกนะว่าพี่กาย กันต์ธีร์” ส้มถามเพื่อนตาโตก่อนที่จะหันกลับมาข้างหลังก็เจอกับร่างสูงของกายที่เดินมาหยุดอยู่ตรงหน้าเธอพอดี ใบหน้าหล่อร้ายไม่มีทีท่าว่าจะยิ้มเลยสักนิด ดวงตาคมกริบกลับฉายแววดุดันจนเธอรู้สึกกลัวขึ้นมาอย่างบอกไม่ถูก

“เธอใช่ไหมที่ชื่อส้ม” กายเอียงคอทำหน้าหล่อถามส้มที่นั่งอยู่ตรงหน้าด้วยน้ำเสียงแข็งกร้าว หญิงสาวมองท่าทางนั้นอย่างเกรง ๆ แต่ก็ตอบออกไปเสียงสั่นด้วยความกลัวที่ใคร ๆ เขาว่าพี่กายหล่อ แต่น่ากลัวท่าจะจริง เพราะปกติพี่แกเป็นคนเฟรนด์ลีมากนะ