ทุกคนคิดว่าฉันรักเขา

คฤหาสน์หื่น

    ตอน พ่อเลี้ยง

    ณ. คฤหาสน์หรูหราที่เก่าแก่มาช้านาน

    ห้องนอนชั้นบนสุดอยู่ติดริมหน้าผา มองลงไปเห็นคลื่นทะเลซัดสาด สายลมเย็นลอดเข้าหน้าต่าง 

    บนเตียงมีร่างกายเพรียวบางแขนขาเรียวยาวดั่งตุ๊กตาบาร์บี้ ดวงตากลมแป๋วกระพริบปริบๆ ก่อนจะปิดลงอย่างสงบนิ่ง

    สองมือน้อยเรียวสวยกุมหน้าท้องที่แบนราบ ขณะกำลังเข้าสู่ห้วงภวังค์ เสียงลูกบิดประตูถูกไขออกจากข้างนอก

    ธาราอยู่ในสภาพครึ่งหลับครึ่งตื่น สติมีเบาบางทว่าขยับตัวไม่ได้ 

    ลืมตาได้น้อยนิด เห็นชายร่างใหญ่เดินเข้ามานั่งที่ขอบเตียง

   "หลับแล้วรึ" เสียงปีเตอร์ (สามีใหม่ของแม่)

   เค้าคือพ่อเลี้ยงของธารา เป็นหมอลูกครึ่งไทยฝรั่ง 

   "คนสวยของผม" หลังมือใหญ่ลูบแก้ม อีกมือดึงมือน้อยมาดอมดม

   ใบหน้าร้อนผ่าวนาบฝ่ามือน้อยจนร้อนรุ่ม กลิ่นตัวโดนสูดไปดอมดม ดั่งดอกไม้ที่หอมหวน

   อือ! ธาราครางเบาๆในสภาพหลับตาปี๋ เธอแกล้งหลับเพื่อดูธาตุแท้ของผู้ชายที่เรียกว่าพ่อ

   "ฉันจะรีบรักษาเธอให้หาย ถึงวันนั้นเธอจะได้เป็นของฉันแต่โดยดี" ปีเตอร์เอ่ยขณะดมมือ 

    ธาราสติตื่นเต็มที่ เพิ่งรู้ว่าพ่อเลี้ยงมีแผนร้ายที่จะครอบครองทุกอย่าง โดยการทำให้เด็กสาวอย่างเธอนั้นหลงรัก

    หลังจากที่แม่เสียไปพ่อเลี้ยงคนนี้ยังอยู่ร่วมบ้าน เค้าคอยดูแลและหาทางรักษาอาการอ่อนแรงของลูกสาวมาตลอด ทั้งหายาดีๆและพาออกไปพบหมอเก่งๆ แทบจะทั่วโลก