บ่วงวิวาห์ ภรรยาตราบาป พันธะร้าย เจ้าสาวสีดำ

โชคชะตาของพระชายา

Raff Madison

ฉู่ว่านยู ผู้สืบเชื้อสายมาจากตระกูลแพทย์แผนโบราณ มีทักษะทางการแพทย์ที่ยอดเยี่ยม ยาที่เธอทำนั้นทุกคนต่างอยากได้ สามารถรักษาได้ทุกโรค แต่กลับไม่คาดคิดว่าจะย้อนยุค กลายเป็นผู้หญิงที่ขี้เหร่ที่สุดในใต้หล้า และยังเอาชนะใจท่านอ๋องด้วย การเริ่มต้นไม่ค่อยดีก็ไม่เป็นไร มาดูกันว่าเธอจะพลิกผันยังไง การแย่งการแต่งงานงั้นเหรอ? เธอทำให้น้องต้องรับบทเรียน แย่งสินเิมดลับมา ให้ชายั่วหญิงร้ายคู่นี้อยู่ด้วยกันตลอดไป ขี้ขลาดเหรอ? เธอจัดการพ่อร้าย สั่งสอนผู้หญิงเสแสร้ง! ขี้เหร่เหรอ? เธอรักษาพิษในตัว และกลายเป็นคนงามอันน่าทึ่ง! ลูกสาวขี้เหร่ของจวนอัครมหาเสนาบดี กลายเป็นผู้สูงส่ง แม้แต่ผู้โหดเหี้ยมบางคนยังหวั่นไหวกับเธอ เมื่อสุดที่รักจะจัดการผู้ใด เขามักจะช่วยเสมอ... แต่น่าเสียดายสุดที่รักคนนั้นไม่มีเขาอยู่ในใจ ฉู่ว่านยู "ออกไป หย่าเลย ผู้ชายมีแต่เป็นภาระของข้าเท่านั้น" เสี่ยวลี่จิงรู้สึกน้อยใจ "ไม่ได้ ข้าให้ครั้งแรกกับเจ้าแล้ว เจ้าต้องรับผิดชอบข้า"

ดาวน์โหลดนิยายได้ที่ App

ฉันกลอกตามองบนใส่ตัวเองในกระจก ฉันไม่อยากเชื่อเลยว่าตัวเองจะแต่งตัวเปิดเผยยั่วยวนได้ขนาดนี้ แต่ฉันก็ไม่มีทางเลือกนี่นา

ฉันแต่งงานกับเหอซวี่มาได้สองปีแล้ว วันนี้ ก็เป็นวันฉลองครบรอบวันแต่งงานของเราทั้งคู่ ตลอดสองปีมานี้ เขาไม่ค่อยมีอารมณ์ที่จะมีอะไรกับฉันเท่าไหร่นัก ถ้าฉันไม่เป็นฝ่ายเข้าหาเขาก่อน ฉันกลัวว่า สักวันนึง ฉันจะต้องเสียเขาไป คืนนี้ฉันจึงตัดสินใจที่จะลงทุนทำทุกอย่างเพื่อเอาชนะใจของเขาให้ได้

วินาทีต่อมา ฉันก็ได้ยินเสียงดับเครื่องยนต์รถดังมาจากหน้าต่าง

ฉันจึงถอดเสื้อคลุมออก แล้วเดินออกจากห้องในชุดกระโปรงสลิปสีแดง

“ฉันคิดถึงคุณมากเลยค่ะ ที่รัก” ฉันเอื้อมมือไปโอบรอบคอของเขาแล้วบรรจงจูบที่ริมฝีปากของเขา

เหอซวี่กลับผลักฉันออก ก่อนจะเหลือบมองมาทีฉัน ฉันรู้สึกได้ว่า เขาเคลิบเคลิ้มไปชั่วครู่

ฉันเลยแอบดีใจขึ้นมา ที่ฉันทำแบบนี้ เขาคงชอบสินะ

“ทำไมต้องแต่งตัวแบบนี้ล่ะ？”

เขาถามขึ้นขณะที่กำลังเดินไปนั่งที่โซฟา

“ที่รัก คุณจำได้ไหมคะว่า วันนี้วันอะไร？” ฉันถามแบบลองชิง หลังจากที่นั่งลงข้าง ๆ เขา

เหอซวี่อึ้งไปครู่นึง ก่อนจะพูดด้วยน้ำเสียงเฉยเมยว่า “วันอะไรเหรอ？“

ความผิดหวังแวบเข้ามาในใจของฉัน แต่ฉันก็ยังฝืนยิ้ม

“ไม่มีอะไรเป็นพิเศษหรอกค่ะ ฉันแค่ล้อเล่นน่ะ“ ฉันเอนตัวเข้าไปซบในอ้อมแขนของเขา สอดมือเข้าไปในเสื้อ ลูบไล้หน้าอกของเขา “คุณอยากจะไปอาบน้ำมั้ยคะ ที่รัก ฉันจะไปเตรียมน้ำให้ค่ะ”

“ไม่ต้องหรอกจ้ะ ถ้าไม่มีอะไร ผมขอไปพักสักก่อนนะ”

จากนั้นเขาก็ผลักฉันออกไปแล้วเดินไปยังห้องหนังสือ

ฉันได้แต่นั่งนิ่ง ๆ อยู่บนโซฟา พลางกำหมัดแน่นจนรู้สึกเจ็บจากเล็บกำลังจิกฝ่ามือ

เขาย้ายไปนอนห้องหนังสือตั้งแต่ฉันท้อง โดยบอกว่า ไม่อยากให้ลูกในท้องได้รับบาดเจ็บหรือกระทบกระเทือน

ฉันเพิ่งจะอายุครบยี่สิบหกปีเท่านั้นเอง ฉันแต่งงานแล้วและกำลังตั้งท้องอยู่ และฉันต้องนอนโดดเดี่ยวคนเดียวทุกคืน ทุกวันนี้ฉันรู้สึกเหงามาก

ครั้งหนึ่ง ฉันเคยแอบหาคำตอบทางออนไลน์ แล้วก็เจอความคิดเห็นหนึ่งที่กระตุ้นความสนใจของฉัน มีคนบอกว่าที่สามีฉันไม่มีอารมณ์กับฉันอาจเป็นเพราะว่า เขาได้เห็นเรือนร่างของผู้หญิงมามากแล้ว

ซึ่งมันก็เป็นไปได้ เพราะเหอซวี่ทำงานเป็นสูติแพทย์

แต่มันก็มีอะไรบางอย่างกวนใจฉันมาตลอด

ทุกครั้งที่เขาอยู่ในห้องหนังสือ เขามักจะล็อคประตูห้องเสมอ ในบ้านหลังนี้ มีเราแค่สองคนเท่านั้น ทำไมต้องล็อกประตูห้องด้วยล่ะ？ มันช่างดูไร้สาระสิ้นดี มันทำให้ฉันอดสงสัยไม่ได้ว่าเขาอาจจะซ่อนอะไรบางอย่างไว้ในนั้นหรือเปล่า

ฉันครุ่นคิดอย่างหนักเกี่ยวกับเรื่องนี้มาหลายวันจนกระทั่งกลายเป็นคนวิตกจริตไปเลย ฉันคิดมากจนมันเริ่มรบกวนชีวิตประจำวันของฉันแล้ว

บ่ายนี้ ฉันจึงแอบติดเครื่องดักฟังไว้ใต้เตียงของเขาแล้วจะได้เลิกสงสัยไปต่าง ๆ นา ๆ สักที

ทันทีที่กลับถึงห้อง ฉันก็รีบใส่หูฟังเลย

พอเชื่อมต่อสัญญาณได้ ฉันก็ได้ยินเสียงหอบและเสียงครางอย่างชัดเจน ทันทีนั้น ฉันรู้สึกลำคอตีบตันน้ำตาไหลปริ่ม

อ่านเลย