พันธนาการรัก

การนั่งมองดูสายฝน น้ำทะเล ทำให้ใจที่แห้งแล้ง สับสนชุ่มฉ่ำเสมอ แม้หยดน้ำตาจะไหลจากหางตาเพราะเรื่งเศร้าในชีวิตแต่การได้คิดถึงผู้ชายคนหนึ่งที่เจอในวันสายฝนพร่ำ ซึ่งใครจะคาดคิด เขาคนนั้นเป็นเสมือนน้ำหล่อเลี้ยงใจมาตลอดหนึ่งปี แม้เขาไม่ได้ให้ทุกอย่าง แต่ตอนนี้ไม่รู้สึกขาดอะไร วันที่ท้อใจได้ซบไหล่กว้างบ้างก็คงเพียงพอ

“คิดอะไรอยู่หรือ”

เสียงทุ้มดังใกล้ใบหู หญิงสาวลืมตาขึ้นสบในตาคมเข้มที่มองมาอย่างอ่อนโยน เธอกอดไหล่เปล่าเปลือย ส่ายหน้าจนผมยาวสีดำสลวยสยายน่ามอง

คนบนร่างแนบใบหน้าลงมาคลอเคลียแก้มนุ่ม เลื่อนริมฝีปากร้อนมาประกบแทรกลิ้นเข้าควานหาความหวาน ตติยากรแลกลิ้นจูบตอบให้เขาพึงใจที่สุด ลิ้นทั้งสองเกี่ยวกระหวัดรัดรึง ร่างกายที่เพิ่งไปสวรรค์ชั้นฟ้าพร้อมลุกเป็นไฟเมื่อเข้าใกล้กันยิ่งขยับแนบชิด

ทรวงสล้างขาวปานน้ำนมโดนดูดดื่มอย่างรุนแรง ร่างอวบสวยไม่สามารถนอนนิ่ง เผยอแผ่นหลังจากเตียงนอนด้วยความเสียวซ่าน

“คุณบีขา…”

“ร้อนหรือยัง พร้อมอีกครั้งหรือเปล่า สำรวจหน่อยสิ”

หญิงสาวหน้าแดงก่ำ นิ้วใหญ่เลื่อนไปบริเวณเนินเนื้ออวบหน้าขาช้าๆ กอบกุมเนินเนื้ออวบ หยอกเย้าเกสรที่ฉ่ำน้ำหวาน ส่งนิ้วเข้าไปพิสูจน์เส้นทาง

“ร้อนมาก เปียกชื้นมาก”

ตติยากรครางเสียงกระเส่าเมื่อคุณบีเริ่มแยกขาเธอให้กว้าง ดันกายใหญ่โตเข้าใส่ร่างเธออย่างรุนแรง “อ้า คุณบีขา อื้อ เสียวค่ะ” หญิงสาวดิ้นเร่าๆ ครางเสียงหวานเพราะสุดจะอดกลั้น เนื้อหน้าขากระทบกันเสียงดัง เพราะไม่อาจรอเวลาแห่งความสุข ร่างอวบเด้งรับการเสยแทงความรัญจวนกำลังจะทำให้เธอหายใจไม่ทัน ใบหน้าหล่อเหลามีเหงื่อพลิกให้กางขาหันหลัง หญิงสาวแยกขากว้าง คุณบีใช้ลิ้นเลียแผ่นหลัง ความเสียวสยิวทำให้ยิ่งดิ้นพล่านส่ายหน้าไปมาเพื่อให้เขาช่วยปลดปล่อยจากความทรมาน ภาสกรคือผู้ชายที่มอบทุกอย่างกับเธอ สร้างชีวิตใหม่ให้ เธอรักเขาสุดหัวใจ ตอนไหนนั้นไม่ทันรู้ตัว แต่รู้ว่าคลั่งไคล้ รักมาก

“ใกล้หรือยังติยา”

เสียงพร่าชิดใบหู ขณะที่เขายังเสยสอดเข้ามาไม่ยั้ง ทางรักลื่นไหลเปียกแฉะ บีบรัดสนองตามธรรมชาติของร่างกาย เธอผวากอดร่างใหญ่แน่นเมื่อเขาแกล้งสอดใส่รุนแรง ร่างใหญ่รู้ว่าร่างกายเธอเสียวซ่านพร้อมสำหรับขึ้นสู่สวรรค์ เขาซอยรัวเร็ว

“อ้าดีไหม ดีหรือเปล่า”

“คุณบี คุณบี เร็วค่ะ”

สองขาหญิงสาวแยกให้กว้างเพื่อเปิดทางให้ชายหนุ่มมอบความสุขได้ง่ายขึ้น

“คุณบี อื้อ เร็วค่ะ ติยาใกล้แล้ว”

โดนกระทุ้งสุดแรงเสียงวอนขอยิ่งดัง มือชื้นเหงื่อจิกผ้าปูที่นอนแน่น หญิงสาวยกก้นให้สูงรับอารมณ์รุนแรง สนองให้เขาสุขใจเหมือนที่เขามอบให้เธอ

“เข้ามาอีกค่ะ ติยาพร้อม…อ้า อื้อ ซี้ด”

ร่างใหญ่โจนจ้วงความแข็งแรงเพราะเขาเองกำลังกัดกรามแน่นด้วยความต้องการ

“อ้า…”

ความยาวใหญ่กดแช่ค้าง ติยาจิกผ้าปูที่นอนแน่น

เธอมีความสุขแทบจะสำลัก ด้านในที่เพิ่งได้น้ำรักตอดรัดความใหญ่โตตุ๊บๆ

ร่างใหญ่พลิกกายลง เธอหันมองด้วยดวงตาหมองเศร้า ไม่อยากจากกันเลย วันนี้เธออยากกอดเขาอีก มีเรื่องไม่สบายใจทีไหรอยากอยู่ในอ้อมแขนอบอุ่นและเร่าร้อน ช่วยให้ความเศร้าในใจคลายลง

นางบำเรออย่างเธอ นานวันจะต้องการมากกว่าที่เคยตกลงกับเขา หลายครั้งตติยากรอยากให้คุณบีคิดว่าเธอเป็นมากกว่านางบำเรอ

อยากขอความรัก ขอมากกว่าเซ็กซ์

ไม่มีทางเป็นไปได้ ผู้ชายเพียบพร้อมอย่างเขาจะยกย่องเธอในที่สว่าง

“คิดอะไรอยู่หึ”

“เปล่าค่ะ ติยาไปเอาน้ำให้นะคะ”

“วันนี้หมดแรงไปเยอะเลย เร็วหน่อยก็ดีครับ”

เสียงเป็นงานเป็นการแต่นุ่มนวล ใจที่แห้งแล้งดีขึ้น หญิงสาวรีบคว้าผ้าขนหนู แต่มือใหญ่แย่งไปถือไว้

“เดินไปแบบนั้นแหละ ลืมหรือไรอยู่กับฉันสองคนห้ามใส่เสื้อผ้า ถ้าวันไหนลืมจะไม่ให้นอน”