รักด้วยชีวิต

วันนี้เป็นวันเกิดครบแปดสิบปีของเฒ่าแก่ป๋อแห่งเมืองหลิน มีแขกร่วมงานกันอย่างคึกคัก

จู่ ๆ ในสวนก็มีเสียงกรีดร้องดังขึ้น ทุกคนที่อยู่ในงานต่างพากันตกอกตกใจ

มีคนจำได้ว่าเป็นเสียงของหลินเซียงหยา นายหญิงน้อยที่กำลังตั้งท้องลูกของนายน้อยคนโตที่เสียชีวิตไปของตระกูลป๋อ จากนั้นคนของตระกูลป๋อก็รีบวิ่งมาที่สวนอย่างรีบร้อน

ในสระว่ายน้ำที่เปิดโล่ง ปรากฏร่างสองร่างกำลังอลหม่านกันอยู่ต่อหน้าสายตาผู้คน

ยังไม่ทันที่ทุกคนจะได้สติกลับมา ป๋อมู่เหนียนก็ได้กระโดดลงไปในสระว่ายน้ำ จากนั้นอุ้มหลินเซียงหยาที่กำลังตะเกียกตะกายขึ้นมาจากสระว่ายน้ำ

ทันใดนั้น ผู้คนก็ได้สติ และเจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยที่เพิ่งมาถึงก็รีบกระโดดลงไปในสระเพื่อช่วยเซินชูขึ้นมา

ขณะที่เซินชูพาตัวที่เปียกปอนเดินเข้ามาในบ้านตระกูลป๋อ สาวใช้ที่เดินผ่านทำราวกับไม่เห็นเธอซะอย่างนั้น

ไม่มีใครสนใจว่าเธอกลับมาอย่างไร และไม่มีใครสนใจว่าเธอจะเป็นอย่างไรบ้าง

หลังจากอยู่ในตระกูลป๋อมานานกว่าสามปี เซินชูก็รู้มานานแล้วว่าสถานะของเธอในตระกูลป๋อ บางทีอาจเทียบไม่ได้กับสุนัขตัวนั้นที่น้องสาวของป๋อมู่เหนียนเลี้ยงไว้ด้วยซ้ำ

เกิดเรื่องใหญ่ขนาดนี้กับหลินเซียงหยา ในเวลานี้คนของตระกูลป๋อต่างอยู่ที่โรงพยาบาล

เซินชูกลับไปที่ห้องด้วยตัวเอง จากนั้นก็เปลี่ยนเสื้อผ้าอาบน้ำ ระหว่างที่เธอกำลังสะลึมสะลืออยู่นั้น เธอก็ถูกป๋อมู่เหนียนลากขึ้นมาจากเตียง

เมื่อเธอเห็นชัดเจนแล้วว่าคนที่มาเป็นป๋อมู่เหนียน ดวงตาของเซินชูก็ร้อนผ่าวขึ้นมาทันที ：“คุณกลับมาแล้วเหรอ？ หลินเซียงหยาเป็นยังไงบ้าง？ คุณฟังฉันนะ ป๋อมู่เหนียน ฉันไม่ได้ผลักเธอตกน้ำจริง ๆ ”

ป๋อมู่เหนียนมองเธอ แล้วหัวตระคอกออกมาว่า “คำพูดเหล่านี้ของเธอ เก็บไว้พูดกับคุณปู่เถอะ！ ”

เซินชูมีสติขึ้นมาทันที เธอกัดฟันแน่นพยายามอดกลั้นกับความไม่สบายตัวของร่างกาย “คุณหมายความว่ายังไง ป๋อมู่เหนียน？ ”

เขาไม่แม้แต่จะมองเธอ จากนั้นก็ลากเธอออกไปข้างนอกทันที ：“ไปห้องบรรพบุรุษ”

ป๋อมู่เหนียนไม่อยากพูดกับเซินชูแม้แต่ประโยคเดียว หลังจากส่งหลินเซียงหยาไปถึงโรงพยาบาลได้ไม่นาน เด็กในท้องก็จากไปเสียแล้ว

นี่เป็นสายเลือดเดียวที่พี่ชายของเขาทิ้งไว้ แต่เพราะเซินชู ตอนนี้จึงกลายเป็นเพียงก้อนเลือด ที่ไม่มีอะไรเหลืออยู่อีกแล้ว

เฒ่าแก่ป๋อโกรธมาก เพิ่งจะกลับมาจากโรงพยาบาล ก็สั่งให้เขาพาเซินชูไปที่ห้องบรรพบุรุษ

เมื่อเซินชูได้ยินคำพูดของป๋อมู่เหนียน ร่างกายของเธอก็แข็งทื่อทันที