ภรรยากระดูกเหล็ก

“คุณฮั่ว”

ฟู่หนานจิ่นพยักหน้า ถือเป็นการทักทาย แต่ไม่มีทีท่าว่าจะไปนั่งลงบนโซฟาเลยแม้แต่นิดเดียว

“เดี๋ยวผมรินน้ำให้กับคุณก่อนก็แล้วกันครับ”

ฮั่วจิ่งพูดขึ้น พลางเดินไปที่โต๊ะกาแฟอย่างคุ้นเคยเป็นอย่างดี แต่กลับถูกฉวี่ชิงเกอเรียกเอาไว้

“ไม่เป็นไรหรอกอาจิ่ง คุณฟู่ค่อนข้างยุ่ง เดี๋ยวก็ไปแล้วไม่ต้องรินน้ำให้กับเขาหรอก”

ฉวี่ชิงเกอพูดขึ้นมาด้วยความไม่สบอารมณ์

แต่ฟู่หนานจิ่นกลับมีสีหน้ามืดขรึมขึ้นมาทันทีเนื่องจากคำพูดของเธอ

“คุณฉวี่นี่สนิทสนมกับคุณฮั่วจังเลยนะครับ”

พอคำพูดที่แสนเจ็บแสบออกมา ฟู่หนานจิ่นก็รู้สึกเสียใจภายหลังขึ้นมาทันที

ไม่ต้องรอให้ฉวี่ชิงเกอพูด ฮั่วจิ่งก็หัวเราะออกมาก่อน

“ทำให้คุณฟู่ต้องหัวเราะเยาะเข้าให้แล้ว”

ฮั่วจิ่งพูดขึ้น พลางยื่นแก้วกระดาษไปที่มือของฟู่หนานจิ่น ข้างในมีน้ำร้อนที่ร้อนเดือด ๆอยู่เต็มแก้ว

ฟู่หนานจิ่นรับมาด้วยสีหน้าปกติ พอปลายนิ้วสัมผัสโดนแก้วก็หดกลับไปทันที บรรยากาศก็เริ่มตึงเครียดขึ้นมา

“คุณฟู่ ถ้าไม่มีเรื่องอะไรแล้วก็ออกไปก่อนเถอะค่ะ ฉันยังมีเรื่องต้องเจรจาพูดคุยกับคุณฮั่วอีก”