icon 0
icon เติมเงิน
rightIcon
icon ประวัติการอ่าน
rightIcon
icon ออกจากระบบ
rightIcon
icon ดาวน์โหลดแอป
rightIcon

ภรรยากระดูกเหล็ก

บทที่ 6 นามสกุลฟู่เหรอ คงไม่บังเอิญขนาดนั้นหรอกมั้ง?

จำนวนคำ:1126    |    อัปเดตเมื่อ:23/02/2023

พอกลับถึงบ้าน เด็กน้อยก็พิงไหล่เธอหลับไปแล้ว พอมองไปที่ใบหน้าที่อ่อนเยาว์นั้น หัวใจของเธอก็อ่อนระทวยทันที

......

วันรุ่งขึ้น หลังจากฉวี่ชิงเกอตื่นนอนและอาบน้ำเสร็จ เธอก็เดินออกมาจากห้อง แล้วก็พบว่า บนโต๊ะอาหารมีอาหารเช้ารสเลิศมากมายจัดวางเอาไว้แล้ว

เธออึ้งไปครู่หนึ่ง เด็กน้อยคนนั้นลุกขึ้นจากโซฟา แล้วก็มาลากเธอไปที่โต๊ะอาหาร

“เจ้าหนูน้อย ของพวกนี้หนูเป็นคนซื้อเหรอ!”

เด็กน้อยคนนั้นพยักหน้า แล้วมือก็หยิบกระดาษกับปากกาออกมาเขียนอยู่หลายคำอย่างรวดเร็ว “ขอบคุณพี่สาวที่ดูแลผม พี่สาวกินข้าวเช้าสิ”

พอเห็นลายมือที่ดูเป็นระเบียบเรียบร้อยนั้น ฉวี่ชิงเกอก็อึ้งจนแน่นิ่งไปชั่วขณะ แม้ว่าเด็กน้อยคนนี้จะพูดไม่ได้ แต่เธอมองออกว่า เขาฉลาดมาก

“หนูน้อย เธอนี่ยอดเยี่ยมเหมือนกันนะ แต่การออกไปคนเดียวมันอันตรายมาก คราวหน้าอย่าทำแบบนี้อีกนะ อีกอย่าง หนูช่วยบอกพี่หน่อยได้ไหมว่าหนูชื่ออะไร?”

พอได้ยินแบบนั้น เด็กน้อยก็เขียนชื่อของตัวเองลงบนกระดาษทีละขีด

ฟู่เวินสือ

ฉวี่ชิงเกอถึงกับตะลึง นามสกุลฟู่ คงไม่บังเอิญขนาดนั้นหรอกมั้ง?

เขารู้จากข่าวว่าฟู่หนานจิ่นกับเจี่ยนหล่านมีลูกด้วยกันเมื่อห้าปีที่แล้ว

น่าจะเป็นเรื่องบังเอิญแหละ ฉวี่ชิงเกอคิดในใจ ทันใดนั้น มีเสียงกริ่งหน้าประตูด้านนอกก็ดังขึ้นมา เช้าขนาดนี้ใครมากันนะ? เธอลุกขึ้นแล้วก็เดินไปเปิดประตูด้วยความสงสัย

นอกบ้านมีชายหญิงคู่หนึ่งกำลังยืนอยู่ พอเห็นว่าเป็นใบหน้าที่คุ้นเคย แววตาของฉวี่ชิงเกอก็เย็นชาลงในชั่วพริบตา

สองคนนีั้นก็คือฟู่หนานจิ่นและเจี่ยนหล่านนั่นเอง

แต่เจี่ยนหล่านรู้สึกประหลาดใจกว่ามาก เพราะเธอไม่คาดคิดว่าจะเป็นฉวี่ชิงเกอที่มาเปิดประตู ผู้หญิงคนนี้ทำไมถึงมาอยู่เมือง A ได้ล่ะ เธอน่าจะตายอยู่ในห้องคลอดแล้วไม่ใช่เหรอ? พอมองไปเห็นฟู่เวินสือที่นั่งอยู่ที่โต๊ะอาหาร สายตาของเธอก็เปลี่ยนไปทันที

“ฉวี่ชิงเกอ เธอตั้งใจจะทำอะไรกันแน่ ทำไมถึงพาลูกฉันกลับมาแบบนี้”

หลังจากพูดจบ เจี่ยนหล่านก็รีบปรี่เข้ามาอย่างร้อนใจ เดินเข้าไปหาฟู่เวินสือทันที

ฟู่หนานจิ่นมองไปที่ฉวี่ชิงเกอ เขาขมวดคิ้วเล็กน้อยพร้อมกับพูดว่า “ฟู่เวินสือ ทำไมถึงมาอยู่ที่นี่กับคุณได้?”

ฉวี่ชิงเกอเองก็ไม่คาดคิดเหมือนกันว่า การคาดเดาของเธอจะเป็นจริง ฟู่เวินสือเป็นลูกของเขากับเจี่ยนหล่านจริง ๆ ด้วย ก่อนที่เธอจะทันได้พูดอะไรออกมา เจี่ยนหล่านก็ดึงฟู่เวินสือไป แล้วก็จี้ถามขึ้นว่า “ฉวี่ชิงเกอ เธอคิดจะทำอะไรกันแน่ เมื่อแปดปีที่แล้วเธอตั้งใจขับรถชนฉัน แล้วตอนนี้เธอก็พาลูกของฉันกลับมาที่บ้านอีก ฉันได้ไปทำอะไรไม่ดีไว้กับเธองั้นเหรอ? เธอถึงได้อยากจะสร้างความวุ่นวายให้กับชีวิตของฉันไม่รู้จักจบจักสิ้นแบบนี้”

ทันทีที่พูดจบ ฟู่เวินสือก็หลุดออกมาจากมือของเจี่ยนหล่านที่จับเขาไว้ จากนั้นก็มายืนขวางอยู่ข้างหน้าฉวี่ชิงเกอ ดวงตาคู่นั้นของเขามองไปที่เจี่ยนหล่านอย่างไม่พอใจ

“ฟู่เวินสือ นี่ลูก.....”

เจี่ยนหล่านกำลังจะระเบิดขึ้นมาแล้ว

ดวงตาของฉวี่ชิงเกอดูเคร่งขรึมมาก เธอพูดขึ้นด้วยน้ำเสียงเย็นชาว่า “รบกวนเธอช่วยพูดอะไรที่มันเป็นความจริงหน่อยได้มั้ย ฉันไม่รู้ด้วยซ้ำว่านี่คือลูกของพวกคุณ ฉันเห็นเขาอยู่ข้างนอกตอนดึก ๆ ฉันก็เลยหวังดีพาเขากลับมาด้วยก็เท่านั้นเอง”

“เป็นไปไม่ได้ ฉวี่ชิงเกอ เธอต้องคิดจะทำอะไรที่มันไม่ดีอยู่แน่ ๆ !”

“ถ้าฉันคิดไม่ดีจริง ๆ แล้วทำไมฉันต้องแจ้งตำรวจด้วยล่ะ? ไม่ใช่ว่าพวกคุณรู้ว่าเด็กคนนี้อยู่ที่นี่เพราะไปสถานีตำรวจมาหรอกเหรอ?”

เจี่ยนหล่านพูดไม่ออกไปสักพัก เวลานี้ ฟู่เวินสือกำลังเขียนอะไรบางอย่างบนกระดาษ:“แม่ต่อว่าผม ผมจะออกไปหาพ่อ แต่ผมหาไม่เจอ พี่สาวคนสวยจึงพาผมกลับมาด้วย”

พอเห็นแบบนั้น ดวงตาของฟู่หนานจิ่นก็ดูเศร้าหมองขึ้นมาทันที จากนั้นเขาก็พูดกับฉวี่ชิงเกอด้วยน้ำเสียงเรียบ ๆ ว่า “เจี่ยนหล่านเข้าใจคุณผิด ผมต้องขอโทษคุณด้วยนะ ขอบคุณมากที่ดูแลฟู่เวินสือให้ พวกเราไปกันเถอะ”

สายตาของเจี่ยนหล่านแสดงออกว่าไม่พอใจ แต่สุดท้ายแล้วเธอก็ไม่ได้พูดอะไรออกมา แล้วก็พาลูกจากไปทันที

ก่อนจะไป เด็กน้อยคนนั้นยังคงมองฉวี่ชิงเกออย่างอาลัยอาวรณ์ แต่สุดท้ายแล้วเธอก็ไม่ได้ตอบสนองอะไร

เปิดรับโบนัส

เปิด
1 บทที่ 1 เราหย่ากันเถอะ2 บทที่ 2 คงถึงเวลาตื่นขึ้นมาพบกับความจริงแล้วสินะ3 บทที่ 3 ลูกเสียชีวิตแล้ว4 บทที่ 4 คู่กันแล้วไม่แคล้วกันหรอก5 บทที่ 5 ผู้หญิงบริการพิเศษ6 บทที่ 6 นามสกุลฟู่เหรอ คงไม่บังเอิญขนาดนั้นหรอกมั้ง?7 บทที่ 7 เธอจะไม่มีวันปล่อยเจี่ยนหล่านไปแน่!8 บทที่ 8 ใครคอยช่วยเหลือเธออยู่เบื้องหลัง?9 บทที่ 9 นางเอกของละครเรื่องนี้จะต้องเป็นเธอเท่านั้น10 บทที่ 10 ผู้หญิงคนนี้ตามหลอกหลอนไม่หยุด11 บทที่ 11 คุณคงลืมไปว่า ฉันนามสุกลฉวี่12 บทที่ 12 ฉวี่ชิงเกอผู้เปล่งประกาย13 บทที่ 13 คุณฟู่ ยินดีที่ได้รู้จัก14 บทที่ 14 ไม่มีการศึกษาก็คือไม่มีการศึกษา15 บทที่ 15 เท้าของเธอเป็นแบบนี้แล้ว อย่าวิ่งไปทั่ว16 บทที่ 16 คำพูดเดียวก็ทำให้ผู้คนแต่ตื่นฮือฮา17 บทที่ 17 นังผู้หญิงคนนี้ ตามติดเป็นวิญญาณไม่เลิกราจริง ๆ18 บทที่ 18 คนที่อยู่เบื้องหลัง19 บทที่ 19 คุณเรียกมากเกินไปจริง ๆ20 บทที่ 20 คนที่ระวังตัวเท่านั้นคือผู้ที่จะอยู่รอด21 บทที่ 21 ผมคิดว่าผมต้องการคำอธิบาย22 บทที่ 22 รักกันดีจริง ๆ เลยนะ23 บทที่ 23 ฟู่หนานจิ่นไม่มีงานไม่มีการทำ24 บทที่ 24 สองคนนี้ไปเคียดแค้นกันมาตั้งแต่ปางไหน?25 บทที่ 25 คลี่คลายเรื่องราวที่คลุมเครือในตอนแรก26 บทที่ 26 ไม่เกี่ยวอะไรกับคุณ27 บทที่ 27 ช่างพูดช่างเจรจา28 บทที่ 28 พ่อกับแม่รอเธออยู่29 บทที่ 29 พยาบาลทำคลอดในตอนนั้น30 บทที่ 30 สืบหาจากเบาะแสร่องรอย31 บทที่ 31 ต่อจากนี้ไปเหวินสือจะมาเป็นลูกของพี่สาว32 บทที่ 32 พวกเรากลับกันเถอะ33 บทที่ 33 ดูเหมือนเธอจะเปลี่ยนไปแล้ว34 บทที่ 34 กลายเป็นคนใหม่35 บทที่ 35 ชอบฉวี่ชิงเกอจากใจจริง36 บทที่ 36 คนที่อยู่กันคนละโลก37 บทที่ 37 ฉันต้องการพบฟู่หนานจิ่น38 บทที่ 38 ทำเป็นไม่สนใจ เพื่อหลอกล่อให้มาติดกับ39 บทที่ 39 พวกคุณจะได้เจอกันเดือนละครั้ง40 บทที่ 40 ความผิดพลาดที่หนักหนา41 บทที่ 41 ผมไม่ชอบเธอ42 บทที่ 42 เขาจะกลับมาในไม่ช้า43 บทที่ 43 เธอหน้าตาเหมือนน้องมาก44 บทที่ 44 งานประมูล45 บทที่ 45 ชิงเกอยังคงไม่ยอมยกโทษให้ฉัน46 บทที่ 46 คงจะไม่ใช่ว่าคุณฟู่ลืมไปแล้ว47 บทที่ 47 เธอในตอนนี้ มีเงินทองมากมาย48 บทที่ 48 ฉันแค่บังเอิญเจอเธอ49 บทที่ 49 อยากจะติดต่อพัวพันกับหนานจิ่นต่อไป50 บทที่ 50 แม่ของฟู่หนานจิ่นงั้นเหรอ?51 บทที่ 51 ฉันก็แค่อยากจะเชิญให้คุณป้านั่งลงพูด52 บทที่ 52 ไม่มีทางแต่งงานใหม่อีกครั้งแน่นอน!53 บทที่ 53 การ์ดเชิญงานแต่งงาน54 บทที่ 54 ความรู้สึกที่ไม่ดีอย่างบอกไม่ถูก55 บทที่ 55 เลื่อนงานแต่งงาน56 บทที่ 56 บที่ 56 เก็บผลประโยชน์ไว้ให้กับคนของตัวเอง57 บทที่ 57 งานเวดดิ้งโชว์58 บทที่ 58 คบหากับชายอื่น59 บทที่ 59 ไข่มุก 60 บทที่ 60 รู้จักกันตอนนี้ก็ยังไม่สาย61 บทที่ 61 ไม่ต้องให้คุณฟู่มากังวลใจหรอกค่ะ62 บทที่ 62 เงาที่ซ่อนอยู่ในความมืด63 บทที่ 63 คนรักที่ฝังใจไม่ลืมเลือน64 บทที่ 64 ไม่พูดในสิ่งที่ไม่ควรพูด65 บทที่ 65 ดูเหมือนกับหึงอยู่ไม่น้อย66 บทที่ 66 เกิดเรื่องแล้ว67 บทที่ 67 เจี่ยนหล่านอีกแล้ว68 บทที่ 68 คุณสืบเรื่องผมงั้นเหรอ?69 บทที่ 69 ผู้ถูกกระทำ70 บทที่ 70 ฉันจะให้อภัยเธอทุกเรื่อง71 บทที่ 71 การทำชุดแต่งงาน72 บทที่ 72 คุณยอมรับว่าตัวเองลอกเลียนแบบผลงานใช่มั้ย?73 บทที่ 73 เจอกันที่ศาล74 บทที่ 74 อย่าไปหาเรื่องฉวี่ชิงเกออีก75 บทที่ 75 ผมไม่มีทางตกหลุมรักเธอเด็ดขาด76 บทที่ 76 คุณจะบีบบังคับเธอมากเกินไปไม่ได้นะ77 บทที่ 77 มีความเป็นได้สูงมากว่าจะเป็นฝีมือของหม้อเยียน78 บทที่ 78 ฉันรอเธอได้79 บทที่ 79 เจ้าซาลาเปาน้อยแอบหนีไปอีกแล้ว80 บทที่ 80 พาลโมโหใส่ลูก81 บทที่ 81 ผมจะทำตามข้อตกลงก่อนหน้านี้ของเรา82 บทที่ 82 คุณอยู่ได้แค่ในห้องนั่งเล่นเท่านั้น83 บทที่ 83 สร้างปัญหาให้กับเธอ84 บทที่ 84 เธอจะมาร่วมงานด้วย85 บทที่ 85 ไม่คาดคิด86 บทที่ 86 ดักจับคน87 บทที่ 87 ฮีโร่มาช่วยชีวิตสาวงามงั้นเหรอ?88 บทที่ 88 คุณฟู่ผู้น่าขยะแขยง89 บทที่ 89 กลับบ้านเก่า90 บทที่ 90 พี่เลี้ยงคนใหม่91 บทที่ 91 ความรู้สึกของอันหว่าน92 บทที่ 92 หวังคุนมา93 บทที่ 93 คุณฟู่ลวนลาม94 บทที่ 94 เคราะห์ซ้ำกรรมซัด95 บทที่ 95 ให้เธอเป็นนางเอก96 บทที่ 96 ฉวี่เหวินเหวินที่ไม่มีชื่อเสียงโด่งดัง97 บทที่ 97 ฉวี่ชิงเกอเป็นมือที่สามงั้นเหรอ?98 บทที่ 98 ร้านอาหารของใคร99 บทที่ 99 ถูกหาเรื่อง100 บทที่ 100 สารภาพรักงั้นเหรอ?