ภรรยากระดูกเหล็ก

หวังคุนเอาสองมือไพล่หลังเอาไว้ มองแวบแรกรูปลักษณ์ของเขาอาจจะดูค่อนข้างเป็นทางการมาก แต่ในสายตาของฉวี่ชิงเกอ เธอกลับมีแต่ข้อสงสัยเต็มไปหมด

ผู้ชายคนนี้เข้ามาดำรงตำแหน่งนี้ได้อย่างไร？

“ศิลปินของบริษัทพวกเรางั้นเหรอ？”

พอฉวี่ชิงเกอพูดจบ สายตาของเธอก็มองไปที่หม้อเยียนที่อยู่ด้านหลังหวังคุน

“แล้วการที่ละครเรื่อง “ซือฉิงจ้วน” ไม่สามารถออกฉายได้ มันเกี่ยวอะไรกับศิลปินของบริษัทเราด้วยล่ะ？ หม้อเยียน เธอเป็นคนไปเป่าหูผู้อำนายการหวังงั้นเหรอ？”

ฉวี่ชิงเกอพูดเน้นคำว่า “เป่าหู”

“ไม่…… ไม่ ไม่ใช่ฉันนะ”

พอหม้อเยียนเห็นว่าจู่ ๆ ฉวี่ชิงเกอก็พูดถึงตัวเอง เธอจึงรีบแสร้งทำเป็นอธิบายด้วยท่าทางที่น่าสงสารทันที

“อ๋อ...... งั้นก็อาจจะเป็นคนอื่นที่ไปเป่าหูเขาล่ะมั้ง”

ฉวี่ชิงเกอพูดอย่างครุ่นคิด จากนั้นเธอก็ขยับโทรศัพท์มือถือไปข้างหลังเล็กน้อย พยายามจะถ่ายภาพใบหน้าของทั้งสองคนให้ชัดเจน

หม้อเยียนตกตะลึงไปครู่หนึ่ง แล้วเธอก็ตั้งสติได้ว่า การที่เธอตอบรับคำพูดของฉวี่ชิงเกอเช่นนี้ ก็เท่ากับว่าเธอยอมรับเรื่องความสัมพันธ์แบบคนรักของเธอกับหวังคุนทางอ้อมแล้วใช่มั้ย？