ดอกไม้สีเขียวของมาเฟีย l YAOI

กลับเรียบง่าย ไม่ได้รับการประดับประดาใดๆ แถมบรรยากาศตั้งแต่รั้วหน้าบ้านมาจนถึงห้องที่อยู่ชั้นสองนี้ ไม

าพรืดหนึ่ง ยังดีที่ปากของเขายังถูกทา

ำอะไรที่

แบบนี้ วิกผมบ้านี่ก็คันชะมัด เมื่อไหร่เจ้าบ่าวจะมาสักที นี่ถ้าชุดเจ้าสาวไม่ยาวล

งใส่ชุดสีขาวหรือสีดำมันก็ไม่สำคัญเลย สิ่งสำคั

ยิ้มของหญิงสา

้ ผมอยากลืมตัวตนว่าผมเป็นรัชทายาทแล้วป้อนข้อมูลว่าตัวเ

้ให้ดู จะทำให้ไม่มีผู้ชายคนไหนใ

ึ

แล้ว ยังไม่เห็นว

ช้ชีวิตแบบนี้ ไม่ก็คงเป็นคนพิการ พวกรวยมีอำนาจได้ข่าวว่ามักจะม

อำนวยให้เดินไปมาเท่าไหร่ เกิดไอ้ชายกระโปรงยาวๆมันไปพันกั

ดชืดไม่มีสีสัน ขาว

สาวบางๆขึ้นลู่ไปกับผม หันลำตัว

้าของห้องสักใบ! หร

ีย

ู้ไม่ชี้แล้วโว้ย" ผมเอนหลังลงไปกับที่นอน ไม่

คุณลำดวล อยา

ร๊

ติศาสตร์ช่วย

กขึ้นมานั่งหลังตรงราวกับเป็นหุ่นพลาสติกตัวหนึ่ง มือ

ว!

ร่างหนาปาเฉียดแก้ม

ยงหอบหายใจดูท

ารขู่ขวัญกันแบบนี้ หยาบช้าที่สุด! มาก็ดี

ฟึ่

อ

ถอดเสื้อสูทดำตัวนอกออก โยนไปพาดบนโต๊ะบ้าง เค้าเตอร์บ้างดูสะเปะสะปะ ถึงยังไม่เห็น

งงานกับคนแบบนี้ คอยดูแล้วกัน

ุ

ลงไปบนเตียงโดยไม่สนใจ

ไงว่าผมนั่งหัวโด่ตรงนี้ อย

นี่ชื่ออะ

ดหน้าให้หนูหน่อยสิคะ" ดัดเสียงได

ากอ่อนๆ ทำตัวเป็นชายร่านรักอยู่ที่นี่ งานนี้ได

ามอยู่ข้างกาย หรือไม่ก็คงวุ่นวายใจหาทางโอ้โลม

หรือเป

หงุ

อบกลับใดๆ ผมหันไปม

ล

เนี่

ไม่ไกลมาปักอกหมอนี่ให้รู้แล้วรู้รอด แ

การปฏิบัติที่ไม่ค่อยดีเท่

อนเข้าหอเนี่ย อย่ามาดูถูกเรานะ

วอไม่รู้สึกรู้สา

ไหม ดูสิว่าจะห

บ ห

งสีดำ ใช้มือทั้งสองข้างกดไหล่เขาไว้กั

้วเหรอ นึ

สียงทุ้มเ

ว่าผมจะกลัว ถึงได้นอนนิ่งใช้แค่เสียงดุๆ แล้วผมจะทำตามที่เขาบอ

องดู ผมจะนั่งทับอยู่แ

่อก ติ

อาชนะกันด้วยความเงียบ เขาสั่ง แต่ผมไม่ทำเสียอย่างจะทำไม จะ

ิ่มชาเหน็

รวาล ผมเจอมานักต่อนัก อีกไม่กี่วินาที รับรองได้ว่า เขาจะต้องโมโหเ

งเจ้ายักษ์ดูเรียบ

อไหร่

็ไม่ได้อยา

ลังทดสอบความอดท

ักทีอยากเห็นหน้าชัดๆว่าแก่ขนาดไหน ถึงได

ียงแข็งปร

ต่ก็ยังกดไหล่เขาไว้กั

อยู่ขยับขึ้นลงตามไปด้วยอย่างกับกำลังเล่นม้าหมุนในสว

ขนาดที่ทหารในวังอาจเทียบไม่ติดด้วยซ้ำ แค่ขนาดรอบเ

เลิกทำตัวร่านได้แล้ว ต่อให้เธอแ

ไรที่นี่กันหา! มาเสนอตัวให้นายหรือไง เจ้ายักษ

ม

นิสัยไม่ดีแน่ นางถึงได้มีสีห

้แค้นใ

ะ โอ๊ะ...กล้าบีบ

อยู่เป็นแค่ตุ๊กตา ตอนนี้เราเลยอยู่ในท่าล่อแหลมพอสมควร ห

แน่น ผมเห็นสถานการณ์เป็นรอง

หนูข

ำอ

ผมเองที่ถูกสอนให้รู้จักประณีประนอมก็เลย

โทษแล้ว

กๆ

ย หย

มีผมเป็นเจ้ากรรมนายเวรแทนแล้วกัน ถึงผม

่แห

ึ

!

ญ่ข้างขวาของเขารวบสองมือผมไว้เหนือหัวอย่างง่ายดาย กลีบกุหลาบปลิวว่อน กระจายไปทั่วเตียง ผ้

ไรอะ" ผ

สิบต้นๆ ดวงตาที่มีความแขกหน่อยๆสีดำสนิทดูน่าเกรงขาม เขามองมาเหมือนไม่เชื่อสายตาอะไรบางอย่

ามวุ่นวายใจได้ตลอด แต่ครั้งนี้ผมเริ่มไม่มั่นใจ ว่าแผนที่ว

่แ

ถึงได้มองแบบนี้ แต่พายบอกว

าแต่จ้องหน้า แต่ไม่ยอม

่อย

องผมแน่ๆ ถึงต้องมาโดนเจ้ายักษ

ิ้นสุดแล

ขาหัวเร

้นะ มันน่าขำน่าสนุกตรงไห

ี้กัน ที่นั่งรอจนรากงอกไม่ได้เพื่อหว

ผมแวด "

หลุดไปข้างเตียงแล้วเขายังไม่สะท

กให้ปล่อยก็ทำหูทวนลม ใครเอา

้มหน้าลงมาใกล้พูดด้วยสายตา

าสน

ม่ได

ึ

้า น่าส

า

ล่ผมสักที ไอ้เจ้ายักษ์โรคจิต เ

............