ผีผายามังกร

เด็ดบุปผาสะเทือนถึงดวงดารา

ลั่วฟางหยุน 〖ตัวรอง〗 จากเส้นเรื่องขนาน ทำให้ทุกอย่างปั่นป่วนไปหมด ทั้งถูกขายเป็นทาส ถูกจับไปค้าประเวณี ถูกย่ำยีเสียจนไม่เหลือชิ้นดี! ลำบากให้ ลั่วฟางหยุน 〖ตัวรอง〗 จากอีกเส้นเรื่องที่อวสานไปแล้วต้องหวนกลับมา แก้ไขให้เส้นเรื่องขนานนี้กลับมาสู่จุดอวสานให้ได้เสียที! อนิจจา...ช่างงามหน้าเสียจริง! ดันถูกพากลับมาสวมบทบาทแทนเจ้าลูกเต่า ตอนที่มันกลั้นใจตายไปอย่างน่าอัปยศอดสู ขณะร่วมเตียงกับแม่ทัพใหญ่เยี่ยนฮวาฮู่!

ฉันไม่มีทางยอมแพ้

เมื่อเธออายุยี่สิบ ชิงฉือได้รู้ว่าตนเองไม่ใช่ลูกโดยกำเนิดของตระกูลต้วน เธอถูกลูกสาวที่แท้จริงของตระกูลต้วนล้อมกรอบ จนถูกพ่อแม่บุญธรรมไล่ออกจากบ้านและกลายเป็นตัวตลกในเมือง เมื่อเธอกลับไปหาพ่อแม่ชาวนา จากนั้นก็พบว่าบิดาผู้ให้กำเนิดของเธอเป็นคนที่รวยที่สุดในเมืองเจียงเฉิงส่วนพี่ชายของตนเองเป็นอัจฉริยะในแวดวงต่างๆ ทุกคนมองดูเด็กสาวตัวเล็กคนนี้ด้วยความเห็นใจและถือว่าเธอเป็นสมบัติล้ำค่า แต่ค่อยๆ พบว่า... ที่แท้ว่าน้องสาวเป็นคนมากความสามารถ? อดีตแฟนหนุ่มผู้น่ารังเกียจหัวเราะเยาะ "อย่ามาตามเซ้าซี้ไม่เลิก ฉันมีแต่เมียนเมียนอยู่ในใจ!" คนใหญ่แห่งเมืองหลวงปรากฏตัว "เมียฉันจะเห็นหัวนายเหรอ?"

พายุรักจอมใจมาเฟีย

ตลอดเวลาที่ผ่านมา "น้ำฟ้า" ใช้ชีวิตอย่างผู้หญิงธรรมดาคนหนึ่งซึ่งมีพร้อมในทุกอย่าง หากการตัดสินใจหนีครอบครัวมาท่องเที่ยวยังประเทศอิตาลีตามลำพัง กลับเป็นต้นเหตุให้เธอต้องมาพัวพันกับเรื่องเสื่อมเสียและอันตราย แถมยังสูญเสียอิสรภาพ...กลายเป็น "จำเลย" ที่ถูกควบคุมตัวอย่างเข้มงวดจากมาเฟียอันดับหนึ่งของแคว้นลอมบาร์เดีย! "เซเลโน่ อัลซาโก" คือหัวหน้ามาเฟียผู้เฉียบคม เก่งกาจ และทรงอิทธิพลที่สุดในยุโรป ในด้านธุรกิจ... เขาไร้ซึ่งความปรานี เป็นที่ยำเกรงของทั้งมิตรและศัตรู ยืนอยู่บนจุดสูงสุดของโลกมืดนอกกฎหมายด้วยการบริหารงานที่ใช้ทั้งอำนาจและบารมี หากในด้านอารมณ์... เขากลับแยกตัวเองจากความสัมพันธ์ทุกประเภท ทิ้งระยะห่างจากทุกคน และไม่มีใครที่จะสัมผัสถึงหัวใจของเขาได้... จนกระทั่งได้พบเธอ...เพราะน้ำฟ้าถูกกลุ่มคนลึกลับตามล่า จึงทำให้มาเฟียหนุ่มหล่อ "ลักพาตัวเธอ" ไปด้วยเหตุผลบางอย่าง! เรื่องราวต่อจากนี้จะเป็นอย่างไร? ติดตามพร้อมกันได้แล้วในเล่ม! “แล้วคุณจะให้ฉันนอนที่ไหนคะ?” เอ่ยถามเสียงเบา เซเลโน่มองหญิงสาวร่างบางที่ดูสวยเย้ายวนไปทั้งตัว เขาแน่ใจว่าเธอไม่ได้สวมชุดชั้นในแน่นอน สายตาคมที่มองหน้าอกของเธอทำให้น้ำฟ้ากอดอกเข้าหากันทันที ใบหน้าสวยแดงระเรื่อเมื่อคิดว่าเขาคงเห็นหมดแล้ว “นอนกับฉัน” เซโลโน่ตอบรับสั้นๆ

คุณกู้ คุณนายทอดทิ้งท่านไปแล้ว

หลังจากแต่งงานได้ 2 ปี ในที่สุดเจียงเนี่ยนอันก็ตั้งครรภ์สักที ความดีอกดีใจของเธอแต่กลับแลกกับคำขอหย่าของสามี หลังจากการสมคบคิด เธอนอนในกองเลือด และต้องการขอร้องเขาให้ช่วยเด็กเอาไว้ แต่กลับไม่สามารถติดต่อกับอีกฝ่ายได้ ด้วยความสิ้นหวังเธอจึงออกจากประเทศไป ต่อมาในงานแต่งงานของเจียงเหนียนอัน คุณกู้เสียการควบคุมและคุกเข่าลง ดวงตาของเขาแดงก่ำ "มีลูกของฉัน แล้วเธออยากจะแต่งงานกับใครกัน?"

ข้าไม่ใช่คนดีท่านอย่าได้หวัง

จางลี่สตรีเกิดมาพร้อมกับความเกลียดชัง บิดามารดาไม่รัก พี่สาวรังเกียจ รอบด้านทำร้ายร่างกาย ชาติภพนี้นางถูกคนที่ได้ชื่อว่าเป็นสามีทำร้ายจนตาย เมื่อเกิดพบชาติใหม่อีกครั้ง นางก็ขอตอบแทบพวกเขาอย่างสาสม อย่าคิดว่าชาติภพนี้พวกเขาจะได้อยู่สุขสบาย นางในชาตินี้จะถนอมพวกเขาเป็นอย่างดี “ข้าไม่ใช่คนดี ท่านอย่าได้หวังว่าข้าจะดีเหมือนคนอื่น หากท่านปรารถนา พบสตรีที่ดีก็เชิญไปหาที่อื่น” บุรุษปริศนาที่ติดตามนางจะเลือกเส้นทางไหน แล้วนางจะตอบแทนพวกเขาเหล่านั้นเช่นไร รอพวกเขาหาคำตอบ แต่บอกได้เลยว่านางหาได้ใจดีเหมือนชาติที่แล้วไม่ “ข้าเตือนท่านแล้ว ว่าอย่าได้หวังว่าข้าจะเป็นคนดี”

เมียผมน่ารักจัง

กู้ชิงเฉิงเชื่อมั่นมาตลอดว่าตราบใดที่เธอประพฤติตัวดี สักวันหนึ่ง เธอก็จะสามารถชนะใจมู่ถิงเซียวให้ได้ อย่างไรก็ตาม เมื่อเสิ่นถัง รักแรกที่เขาคิดถึงมาตลอดกลับมา ทุกอย่างก็เปลี่ยนไป กู้ชิงเฉิงเป็นคนว่าง่ายสอนง่ายจริงๆ เธอจัดงานแต่งงานด้วยคนเดียว และนอนคนเดียวในห้องผ่าตัดเพื่อรับการรักษาฉุกเฉิน มีข่าวลือว่าเธอบ้าไปแล้ว อันที่จริงเธอบ้าไปแล้วจริงๆ ที่รักใครสักคนอย่างไม่ละอายขนาดนี้ ต่อมา ทุกคนลือกันว่า กู้ชิงเฉิงป่วยหนักและกำลังจะเสียชีวิต มู่ถิงเซียวถึงสูญเสียการควบคุมอย่างสิ้นเชิง "ฉันไม่ปล่อยให้เธอตาย" แต่เธอกลับยิ้มอย่างนิ่งๆ ว่า "ดีจังเลย ฉันเป็นอิสระแล้ว" ใช่แล้ว ไม่ต้องการกู้ชิงเฉิงอีกแล้ว"

นางบำเรอยอดรัก

' "เจ้าชายฮิมราน บิน ฮาเซม อัล-ราชิด" องค์มกุฎราชกุมารแห่งประเทศความาร์ เดินทางมาประเทศไทยเพื่อดูตัวว่าที่เจ้าสาวที่ถูกพระมารดาบังคับให้แต่งงานด้วย เขาเต็มไปด้วยความชิงชังเมื่อเห็นหล่อนเดินเฉิดฉายอยู่ในผับยามค่ำคืน ท่าทางใสซื่อไร้เดียงสาของหล่อนที่พยายามแสดงออกมานั้นไม่ได้ทำให้เขาซาบซึ้งใจแม้แต่น้อย ตรงกันข้ามเขาแทบยากจะอาเจียนออกมา เพราะเขารู้อยู่เต็มอกว่าผู้หญิงอย่างหล่อนไม่มีทางเป็นชายาที่ดีของเขาได้อย่างแน่นอน นอกเสียจาก... นางบำเรอ!